تجربه زیسته سالمندان در خانه های سالمندان: پژوهشی با رویکرد پدیدارشناسی

یکی از دوره های حساس زندگی دوره سالمندی است که با طیف گسترده ای از تغییرات فیزیولوژیک و روان شناختی همراه است. به طور کلی مراقبت از سالمندان دچار تغییراتی شده و تعدادی از سالمندان در خانه های سالمندان زندگی می کنند که چالش ها و ویژگی های منحصر به فردی دارند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر واکاوی تجربه سالمندان در خانه های سالمندان بود. روش پژوهش حاضر کیفی و از زمره روش های پدیدارشناسانه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه سالمندان ساکن در خانه های سالمندان شهر تهران در سال 1402 بود که با استفاده از روش هدفمند تا رسیدن به مرحله اشباع تعداد 11 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری و با روش 7 مرحله ای کلایزی تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش در سه محور شناسایی چالش ها و مشکلات سالمندان در خانه های سالمندان (3 مضمون اصلی و 13 مضمون فرعی)، شناسایی عوامل موثر و راهکارهایی جهت ارتقای کیفیت زندگی سالمندان (3 مضمون اصلی و 10 مضمون فرعی) و امید و چشم انداز نسبت آینده 1 مضمون اصلی و 2 مضمون فرعی) دسته بندی شدند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که سالمندان ساکن در خانه سالمندان شرایط و ویژگی های خاصی دارند که ضروری است با توجه به پیشنهادات پژوهش حاضر اقدامات لازم در جهت افزایش کیفیت زندگی سالمندان در خانه های سالمندان انجام گیرد.