فهرست مطالب

روانشناسی پیری - سال دهم شماره 2 (پیاپی 37، تابستان 1403)

نشریه روانشناسی پیری
سال دهم شماره 2 (پیاپی 37، تابستان 1403)

  • تاریخ انتشار: 1403/04/03
  • تعداد عناوین: 7
|
  • ذبیح الله عباس پور*، امیرمحمد توخش صفحات 129-143

    کووید 19 به عنوان یک بیماری نوظهور با گسترش جهانی و میزان بالای مرگ و میر در گروه های آسیب پذیر بوده که علاوه بر عوارض جسمی، باعث بروز اختلالات روان شناختی متعددی در سالمندان شده است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش هوش معنوی بر سلامت روان مردان سالمند مبتلا به بیماری کووید 19 انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت پژوهش، جزء پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، مردان سالمند مبتلا به کووید 19 در شهر خرم آباد بودند که از این میان، 30 مرد سالمند به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بر اساس پروتکل آموزش هوش معنوی کینگ، گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش هوش معنوی را دریافت نمودند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار  SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین سلامت روان و زیر مولفه های آن در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (005/0<p). بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش هوش معنوی باعث بهبود سلامت روان در سالمندان مبتلا به کووید 19 شد. با توجه به این نتایج می توان از آموزش هوش معنوی برای بهبود سلامت روان و ابعاد آن در مردان سالمند مبتلا به کووید 19 بهره برد.

    کلیدواژگان: آموزش هوش معنوی، سلامت روان، کووید 19، سالمندان
  • سارا صالحی، سعید نجارپور استادی* صفحات 145-163

    یکی از عوامل مهم مرتبط با کنش های شناختی، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و در کنار آن استرس ادراک شده می باشد. بررسی ارتباط این عوامل به ویژه در بین سالمندان دارای فشار خون بالا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مدلیابی روابط ساختاری سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با کنش های شناختی با نقش میانجی استرس ادراک شده در سالمندان مبتلا به فشارخون بالا انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و روش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را سالمندان دارای فشار خون بالا مراکز بهداشت شهر ارومیه در شش ماه اول 1402 تشکیل دادند که تعداد 250 نفر از آنها (135 مرد و 115 زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های کنش های شناختی ویلسون و همکاران، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر و همکاران و استرس ادراک شده کوهن استفاده شد. در نهایت با روش های همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری، با استفاده از نسخه افزارهای SPSS-22 و AMOS-22 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین آزمون بوت استراپ نشان داد که استرس ادراک شده در رابطه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی نقش واسطه ای دارد. بدین صورت که 6 درصد واریانس کنش های شناختی توسط استرس ادراک شده و 18 درصد واریانس کنش های شناختی توسط سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت پیش بینی شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که استرس ادراک شده در رابطه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کنش های شناختی نقش واسطه ای دارد. بنابراین روان شناسان و درمانگران مراکز بهداشت، سرای سالمندی و کلینیک های خدمات روان شناختی می توانند برای بهبود کنش های شناختی سالمندان، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و استرس ادراک شده را مورد توجه و استفاده قرار دهند.

    کلیدواژگان: سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، کنش های شناختی، استرس ادراک شده، سالمندان
  • مونا محمدی*، اکبر عطادخت صفحات 165-181

    سالمندی دوره حساسی است که بررسی ابعاد مختلف سلامت روان در آن اهمیت زیادی پیدا می کند. داشتن مهارت های زندگی و نداشتن احساس عدم کفایت در این سنین می تواند به سالمندان کمک کند تا از نظر شخصی و اجتماعی دوران بهتری را سپری کرده و در ارتباطات میان فردی خویش به صورت سازگارانه تر ایفای نقش کنند. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی کفایت اجتماعی در سالمندان بر اساس نظریه ذهن با میانجی گری مهارت های زندگی صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر، توصیفی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان ساکن در مراکز نگهداری از سالمندان شهر تبریز در تابستان سال 1402 بود. حجم نمونه نیز بر اساس روش نمونه گیری در دسترس 220 نفر انتخاب شدند که به پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر، نظریه ذهن قمرانی و همکاران و مهارت های زندگی ساعتچی پاسخ دادند. بعد از جمع آوری داده ها، اطلاعات از طریق تحلیل همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از SPSS-26  و Lisrel 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین نظریه ذهن با کفایت اجتماعی و مهارت های زندگی رابطه مستقیم وجود دارد و بین نظریه ذهن با کفایت اجتماعی نیز رابطه غیر مستقیم وجود دارد. یعنی مهارت های زندگی در رابطه میان نظریه ذهن و کفایت اجتماعی نقش میانجی دارد. بنابراین نتیجه گیری می شود که می توان با آموزش و افزایش مهارت های زندگی در سالمندان نظریه ذهن و کفایت اجتماعی در این افراد را بهبود بخشید و باعث افزایش سلامت روان در این افراد شد.

    کلیدواژگان: کفایت اجتماعی، سالمندان، نظریه ذهن، مهارت های زندگی
  • ناهید علمداری، علی تقوایی نیا* صفحات 183-198

    تحولاتی که در دوره سالمندی اتفاق می افتد منجر به کاهش سلامت و امید به زندگی در سالمندان می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مثبت مبتنی بر مدل پرما بر مثبت نگری و امید به زندگی سالمندان مرد انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه آماری شامل تمامی معلمان بازنشسته سالمند شهر نورآباد ممسنی بودند. جهت انتخاب گروه نمونه واجد شرایط، بعد از اعلام فراخوان، 40 نفر از معلمان بازنشسته سالمند به شیوه نمونه گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارش شدند. مداخله (آموزش مثبت مبتنی بر مدل پرما) بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای هفتگی اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس مثبت نگری ایرانیان خدایاری فرد و همکاران و پرسشنامه امید میلر بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره و نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد مداخله آموزش مثبت مبتنی بر مدل پرما منجر به افزایش مثبت نگری و امید به زندگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شد. یافته های این پژوهش می تواند به متخصصان و درمانگران در طراحی و اجرای برنامه های ارتقای شکوفایی و بهبود امید به زندگی سالمندان یاری رساند.

    کلیدواژگان: کفایت اجتماعی، سالمندان، نظریه ذهن، مهارت های زندگی
  • فاطمه گوهری*، حسین قمری، علی شیخ الاسلامی صفحات 199-219

    سالمندی به عنوان یکی از مراحل حساس تحول انسان، دارای ویژگی ها و شرایط خاص خود است. در این میان نشخوار فکری از شایع ترین موضوعات سلامت روان سالمندان است که با مداخله مناسب می توان آن را بهبود بخشید. بنابراین این پژوهش با هدف اثربخشی توان بخشی شناختی رایانه محور بر نشخوار فکری سالمندان دچار اضطراب مرگ مقیم مراکز سالمندان انجام شد. روش پژوهشی حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان مقیم مراکز سالمندان شهرستان اردبیل در سال 1402 بود. که از بین آنها 30 نفر (با بازه سنی 60 تا 80 سال)، برای گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) با روش نمونه گیری در دسترس و براساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش دوازده جلسه 45 دقیقه ای توان بخشی شناختی رایانه محور را که توسط پژوهشگر گردآوری شده بود دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پرسش نامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل اضطراب مرگ سالمند تمپلر و نشخوار فکری نالن هوکسما و مارو بود.  داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم افزار SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که توان بخشی شناختی رایانه محور اثر مثبتی بر نشخوار فکری سالمندان دارد (001/0<p). یافته های این پژوهش بیانگر آن بودند که مداخله توان بخشی شناختی رایانه محور را می توان به دلیل سهولت کاربرد و متنوع بودن تکالیف، برای نشخوار فکری سالمندان کاربردی دانست. بنابراین می توان توان بخشی شناختی رایانه محور را به عنوان یک روش کارآمد در جهت کاهش نشخوار فکری سالمندان مقیم  مراکز سالمندان مورد استفاده قرار داد.

    کلیدواژگان: توان بخشی شناختی رایانه محور، سالمندان، اضطراب مرگ، نشخوار فکری
  • فاطمه رضایی، خدامراد مومنی*، آسیه مرادی صفحات 221-242

    با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در آینده ای نزدیک در ایران، شناخت وضعیت این گروه سنی در حوزه های مختلف از جمله سلامت جسمی و بهداشت روان بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است و توجه به این قشر را ضروری کرده است. بنابراین درک عواملی که در افزایش سطوح پیری موفق و کاهش اضطراب مرگ نقش دارند حائز اهمیت می باشد. با توجه به این که سبک های دلبستگی نقش مهمی در شکل دهی سلامت روان و جسم در طول عمر دارند، این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی با پیری موفق و اضطراب مرگ با میانجی گری تاب آوری انجام شد. این یک مطالعه توصیفی-همبستگی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل سالمندان ساکن شهر کرمانشاه در سال 1403-1402 بود که از بین آنها 332 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه پرسش نامه های پیری موفق زنجری، اضطراب مرگ تمپلر، سبک های دلبستگی کولینز و رید و تاب آوری کانرو دیویدسون را تکمیل کردند. در نهایت داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 و AMOS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل مفروض این پژوهش از برازش مناسبی در نمونه مورد مطالعه برخوردار است. بدین ترتیب که دلبستگی ایمن با پیری موفق و اضطراب مرگ از طریق تاب آوری رابطه دارد. همچنین، یافته ها نشان داد که سبک دلبستگی اجتنابی با پیری موفق و اضطراب مرگ از طریق تاب آوری رابطه دارد و متغیر تاب آوری نقش میانجی در رابطه سبک دلبستگی دوسوگرا با پیری موفق و اضراب مرگ ایفا می کند. این نتایج بر اهمیت تقویت دلبستگی ایمن و تاب آوری در مداخلات با هدف افزایش سطوح پیری موفق و در نهایت رفاه سالمندان تاکید می کند.

    کلیدواژگان: سبک های دلبستگی، پیری موفق، اضطراب مرگ، تاب آوری، سالمندان
  • بهاره زارعی، فروزان اسمعیل زاده* صفحات 243-262

    سالمندی فرآیندی زیستی و دوره ای حساس از زندگی است که با بروز تغییرات خود به خودی، پیش رونده و بازگشت ناپذیر فیزیولوژیکی و روان شناختی همراه می باشد. افراد در این مرحله با شایع ترین موضوعات سلامت روان سالمندان مانند اضطراب مرگ و تاب آوری مواجه می گردند که با استفاده از مداخلات مناسب درمانی می توانند بهبود یابند. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر اضطراب مرگ و تاب آوری سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی سالمندان مراکز شبانه روزی شهر شیراز بود و حجم نمونه نیز شامل 30 نفر سالمند مقیم مرکز سالمندان زاگرس (60 تا بیش از 90 سال) در زمستان سال 1402 بود که به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود و خروج مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گمارده شدند. پروتکل درمان هیجان مدار بر روی گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید اما این درمان برای گروه گواه انجام نشد. برای گردآوری داده ها از آزمون اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون استفاده شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS  نسخه 26 با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه صورت گرفت. یافته ها نشان داد که اگر چه در مرحله پس آزمون، درمان هیجان مدار موجب کاهش اضطراب مرگ سالمندان گروه آزمایش شد اما تاثیر این درمان بر اضطراب مرگ سالمندان معنادار نبود. به عبارت دیگر، بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر تاب آوری و تمام زیرمقیاس های آن تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P). به بیان دیگر درمان هیجان مدار بر تاب آوری سالمندان موثر و موجب افزایش آن شده بود. از این رو، استفاده از درمان هیجان مدار به عنوان یک روش موثر در بهبود سلامت روان سالمندان به ویژه در جهت افزایش تاب آوری و کاهش اضطراب مرگ آنان توصیه می شود.

    کلیدواژگان: درمان هیجان مدار، سالمند، اضطراب مرگ، تاب آوری
|
  • Zabihollah Abbaspour *, Amirmohamad Tavakhosh Pages 129-143

    COVID-19, an emerging disease with a global reach and high mortality rates in vulnerable populations, has caused not only physical symptoms but also led to numerous psychological disorders in older adults. This study aimed to assess the impact of spiritual intelligence training on the mental health of older men affected by COVID-19. In terms of purpose, this research was practical, and in terms of its nature, it was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the current research included all older men diagnosed with COVID-19 in Khorramabad city, among whom, a sample of 30 people was selected using convenience sampling method and according to inclusion and exclusion criteria. Participants were randomly assigned to two experimental and control groups (15 people in each group). King's spiritual intelligence training protocol was utilized in the format of ten 90-minute group sessions. The questionnaire used in this research was the Goldberg & Hiller general health questionnaire. Data were analyzed using univariate covariance analysis (ANCOVA) in SPSS-22. The results indicated a significant improvement in mental health and its sub-scales in the experimental group compared to the control group (P<0.005), with controlling for the effect of the pre-test. These findings suggest that spiritual intelligence training can be used to improve mental health and its dimensions in older men with COVID-19.

    Keywords: Spiritual Intelligence Training, Mental Health, Covid 19, Older Adults
  • Sara Salehi, Saeed Najarpour Ostadi * Pages 145-163

    One of the significant factors related to cognitive functions is a health-promoting lifestyle, alongside perceived stress. The consideration of the relationship between these factors, especially among older adults with hypertension, is of great importance. Therefore, this study aimed to model the structural relationships between a health-promoting lifestyle and cognitive functions, through the mediating role of perceived stress in older adults with hypertension. This descriptive research employed a correlational method using structural equation modeling (SEM). The statistical population consisted of older adults with hypertension from health centers in Urmia during the first six months of 2023, among whom a sample of 250 individuals (135 men and 115 women) were selected through convenience sampling. Data were collected using Wilson et al.’s cognitive functions questionnaire, Walker et al.’s health-promoting lifestyle profile and the Cohen’s perceived stress scale. Data were analyzed using Pearson’s correlation coefficients and SEM in SPSS-22 and AMOS software. The findings indicated a direct relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Additionally, the bootstrap test showed that perceived stress mediates the relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Specifically, 6% of the variance in cognitive functions was predicted by perceived stress, and 18% by a health-promoting lifestyle. Hence, it can be concluded that perceived stress mediates the relationship between a health-promoting lifestyle and cognitive functions. Therefore, psychologists and therapists in health centers, nursing homes, and psychological service clinics can focus on a health-promoting lifestyle and perceived stress to improve cognitive functions in older adults.

    Keywords: Health-Promoting Lifestyle, Cognitive Function, Perceived Stress, Older Adults
  • Mona Mohammadi *, Akbar Atadokht Pages 165-181

    Aging is a sensitive period that the examining of different aspects of mental health during this phase becomes very important. Having life skills and not having the feeling of inadequacy at this age can help older adults to spend a better time personally and socially and to play a more adaptive role in interpersonal communication. Therefore, this study was conducted with the aim of examining social adequacy of older adults based on the theory of mind through the mediating role of life skills. This was a descriptive- correlational study using structural equation modeling (SEM). The statistical population included all older adults living in care centers for older adults in Tabriz, Iran in the summer of 2023. The sample, selected using convenience sampling method, were 220 people who responded to Felner’s social adequacy, Qumrani et al.’s theory of mind, and Saatchi’s life skills questionnaires. The data were analyzed through Pearson’s correlation coefficient and SEM using SPSS-26 and Lisrel 8.8, respectively. The results revealed that there is a positive relationship between theory of mind with social adequacy and life skills, and there is also a positive relationship between life skills and social adequacy. Besides, life skills served a mediating role in the relationship between theory of mind and social adequacy. Therefore, it is concluded that by training and increasing life skills in older adults, their theory of mind and social adequacy can be improved, which may enhance their mental health.

    Keywords: Social Adequacy, Older Adults, Theory Of Mind, Life Skills
  • Nahid Alamdari, Ali Taghvaeinia * Pages 183-198

    The changes that occur in old age may lead to decreased health and life expectancy in older adults. Therefore, this study aimed to examine the effectiveness of a positive education program based on the PERMA model on positive thinking and life expectancy in older men. This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included all retired men registered at the Noorabad Mamasani retirement center in 2022. The sample consisted of 40 individuals selected using a convenience sampling method and according to inclusion and exclusion criteria and randomly assigned into two control and experimental groups. The instruments used in this study were the Khodayarifard et al.’s Iranian Positive Thinking Scale and Miller hope Scale. After random selection, the experimental group received ten 90-minute weekly positive educational sessions based on the PERMA model. After the treatment was completed, post-tests were administered to both groups. Univariate analysis of covariance (ANCOVA) was used to analyze the data. The results showed that the positive education program based on the PERMA model led to an increase in positive thinking and life expectancy in the experimental group compared to the control group. The findings of this research emphasize the importance of the education program based on the PERMA in improving positive thinking and life expectancy in older men. Therefore, it is beneficial to use this education program to support older adults.

    Keywords: Positive Education, Positive Thinking, Life Expectance, Older Adults
  • Fatemeh Gohari *, Hossein Qamari, Ali Sheykholeslami Pages 199-219

    Given the increasing older adult population in the near future in Iran, understanding the status of this age group in various domains, including physical health and mental well-being, has become increasingly important, necessitating attention to this demographic. Therefore, understanding the factors contributing to increased levels of successful aging and reduced death anxiety seems to be crucial. Considering that attachment styles play a significant role in shaping mental and physical health throughout life, this research aimed to investigate the relationship between attachment styles and successful aging and death anxiety with the mediating role of resilience. This was a descriptive-correlational study using structural equation modeling (SEM). The statistical population comprised all older adults residing in Kermanshah, Iran during the years 2024-2025, among whom 332 individuals were selected using convenience sampling. The participants completed Zanjari’s successful aging, Templer’s death anxiety, Collins & Read’s attachment styles, and Connor & Davidson’s resilience questionnaires. The collected data were analyzed using SPSS-24 and AMOS-24 software. The results indicated that the hypothesized model had a good fit with the studied sample. As such, secure attachment was related to successful aging and death anxiety through resilience. Furthermore, avoidant attachment was related to successful aging and death anxiety through resilience, and resilience mediated the relationship between ambivalent attachment style with successful aging and death anxiety. These findings emphasize the importance of fostering secure attachment and resilience in interventions aimed at enhancing successful aging and ultimately improving the well-being of older adults.

    Keywords: Computer-Based Cognitive Rehabilitation, Older Adult, Death Anxiety, Rumination
  • Fateme Rezaei, Khodamorad Momeni *, Asie Moradi Pages 221-242

    Given the increasing older adult population in the near future in Iran, understanding the status of this age group in various domains, including physical health and mental well-being, has become increasingly important, necessitating attention to this demographic. Therefore, understanding the factors contributing to increased levels of successful aging and reduced death anxiety seems to be crucial. Considering that attachment styles play a significant role in shaping mental and physical health throughout life, this research aimed to investigate the relationship between attachment styles and successful aging and death anxiety with the mediating role of resilience. This was a descriptive-correlational study using structural equation modeling (SEM). The statistical population comprised all older adults residing in Kermanshah, Iran during the years 2024-2025, among whom 332 individuals were selected using convenience sampling. The participants completed Zanjari’s successful aging, Templer’s death anxiety, Collins & Read’s attachment styles, and Connor & Davidson’s resilience questionnaires. The collected data were analyzed using SPSS-24 and AMOS-24 software. The results indicated that the hypothesized model had a good fit with the studied sample. As such, secure attachment was related to successful aging and death anxiety through resilience. Furthermore, avoidant attachment was related to successful aging and death anxiety through resilience, and resilience mediated the relationship between ambivalent attachment style with successful aging and death anxiety. These findings emphasize the importance of fostering secure attachment and resilience in interventions aimed at enhancing successful aging and ultimately improving the well-being of older adults.

    Keywords: Attachment Styles, Successfulaging, Death Anxiety, Resilience, Older Adults
  • Bahareh Zarei, Forouzan Esmaielzadeh * Pages 243-262

    Aging is a biological process and a sensitive life stage marked by spontaneous, progressive, and irreversible physiological and psychological changes. During this phase, individuals encounter common mental health issues such as death anxiety and resilience, both of which can be improved with appropriate therapeutic interventions. This study aimed to evaluate the effectiveness of emotion-focused therapy (EFT) on death anxiety and resilience in older adults. This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest control group design. The statistical population included all older adults residing in all nursing homes in Shiraz. The sample consisted of 30 older adults (aged 60 to 90) residing in the Zagros Residential Care Center, selected through convenience sampling method and based on inclusion and exclusion criteria, and randomly assigned to two groups of 15 (experimental and control) during the winter of 2023. EFT was administered to the experimental group over eight 90-minute sessions, while the control group did not receive this therapy. Data were collected using the Templer Death Anxiety Scale and the Connor-Davidson Resilience Scale. Data were analyzed by ANCOVA in SPSS-26. The findings showed that although EFT reduced resilience in the experimental group in the post-test phase, had no significant effect on death anxiety. In other words, there were significant differences between the experimental and control groups just in terms of resilience and its subscales (P<0.05) after the conduction of EFT. Therefore, EFT was effective in improving resilience among older adults. Hence, EFT is recommended as an effective method to improve the mental health of older adults, particularly in enhancing resilience.

    Keywords: Emotion Focused Therapy, Elderly, Death Anxiety, Resilience