مقایسه اثربخشی برنامه توانبخشی شناختی مبتنی برحافظه آینده نگر و برنامه تنظیم هیجان برکاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی.

پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی برنامه توانبخشی شناختی مبتنی برحافظه آینده نگر و برنامه تنظیم هیجان برکاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی است.  این پژوهش از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دچار اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر در سال تحصیلی 99-1398 بود. از میان آن ها به روش نمونه گیری در دسترس 45 نفر که ویژگی های لازم بر اساس پرسشنامه فرم کوتاه و تجدیدنظر شده مقیاس درجه بندی کانرز والدین (1960) و ملاک های ویرایش پنجم کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی را داشتند فهرست شدند و سپس در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. برای سنجش مشکلات رفتاری از آزمون پرسشنامه فرم کوتاه و تجدیدنظر شده مقیاس درجه بندی کانرز والدین (1960)  استفاده شد. گروه آزمایش توانبخشی شناختی به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای (هر هفته دو جلسه) و گروه آزمایش تنظیم هیجان  نیز تحت آموزشی برنامه آموزشی تنظیم هیجان در 18 جلسه 60 دقیقه ای (هر هفته دو جلسه)  و به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. داده های حاصل از پژوهش با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.  یافته ها نشان داد برنامه های آموزشی توانبخشی شناختی و تنظیم هیجان موجب بهبود مشکلات رفتاری دانش آموزان شده است و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند (05/0˂P).  با توجه به یافته های به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که این دو برنامه آموزشی آموزش می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در بهبود مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی استفاده شود.