تعیین نقش انسجام و جهت گیری ارتباطی خانواده در هویت ایرانی-اسلامی نوجوانان

هدف از این پژوهش تعیین نقش انسجام و جهت گیری ارتباطی خانواده در هویت ایرانی اسلامی نوجوانان بود که به روش توصیفی همبستگی اجرا شد. جامعه آماری نوجوانان شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1402 بودند. براساس فرمول کوکران و با در نظر داشتن احتمال ریزش، 398 به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به صورت گروه های کلاسی، پرسشنامه هویت ایرانی اسلامی راشدی و همکاران (1400)، پرسشنامه انسجام خانواده سامانی (1381) و پرسشنامه الگوی ارتباطات خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1990) را تکمیل نمودند. تجزیه وتحلیل آماری با کمک نسخه 26 نرم افزار و به روش تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج نشان داد هویت غالب در نوجوانان شهر اصفهان، هویت اسلامی است. همچنین، براساس نتایج به دست آمده انسجام خانواده (9/67 = r2) و جهت گیری گفت و شنود (7/2 = r2) قادر به پیش بینی معنادار هویت ایرانی نوجوانان بودند (001/0>p). همچنین، انسجام خانواده (8/51 = r2)، جهت گیری های گفت و شنود (2/4 = r2) و همنوایی (6/0 = r2) قادر به پیش بینی معنادار هویت اسلامی نوجوانان بودند (05/0>p) و درنهایت، تنها انسجام خانواده (4/66 = r2) قادر به پیش بینی معنادار هویت ایرانی اسلامی نوجوانان بود (001/0>p). بر این اساس، لازم است در راستای دستیابی به هویت ملی سالم در نوجوانان اقداماتی در زمینه افزایش انسجام و اصلاح جهت گیری ارتباطی خانواده انجام گیرد.