عوامل تاثیرگذار بر تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش با نقش تعدیل گر نوجویی فراگیران

بسیاری از کشورها برای بهبود تجربه آموزشی نسل جوان از فناوری های نوین استفاده می کنند. پذیرش این فناوری ها توسط فراگیران برای موفقیت و توسعه موسسات آموزشی حیاتی است. فناوری هایی مانند واقعیت مجازی می توانند کیفیت آموزش را بهبود بخشند و محیط های آموزشی جذاب تری ایجاد کنند. شناخت عوامل موثر بر پذیرش این فناوری ها و فراهم کردن شرایط مناسب برای استفاده از آن ها ضروری است.

هدف این مقاله بررسی عوامل تاثیرگذار بر تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش و نقش تعدیل گر نوجویی فراگیران در این فرآیند است.

پژوهش حاضر از نوع کاربردی - توصیفی است و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. بررسی مدل پژوهش از طریق پرسش نامه آنلاین و تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار وارپ پی ال اس نسخه 3 استفاده شد.

اگرچه نوجویی بخشی از مدل نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری نبوده است، اما تاثیر آن به عنوان پیش بینی کننده حیاتی برای پذیرش محصول جدید بر عملکرد مورد انتظار، تلاش مورد انتظار، نفوذ اجتماعی، شرایط تسهیل کننده و نگرش به استفاده بر روی عامل اصلی تحقیق یعنی تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش مورد تایید قرار گرفت.

در نتیجه، پژوهش حاضر نشان داد که فناوری واقعیت مجازی به عنوان یک نوآوری موثر در آموزش می تواند با ایجاد محیط های آموزشی تعاملی و غنی، به یادگیری عمیق تر و موثرتر کمک کند. با وجود برخی معایب مانند هزینه های بالا و تضعیف تعاملات انسانی، واقعیت مجازی می تواند ارزش زیادی در بهبود کیفیت آموزش، یادگیری مشارکتی و دسترسی جهانی به منابع آموزشی ایجاد کند. این مطالعه پیشنهاد می کند که با ایجاد زیرساخت های مناسب و ارتقاء انتظارات مثبت از طریق آموزش و پشتیبانی فنی، می توان بهره وری و اثربخشی این فناوری را در حوزه آموزش افزایش داد.