اثرات سطوح مختلف نانو ذرات سلنیوم و آهن بر فاکتورهای رشد، بازماندگی و ترکیبات شیمیایی در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان(Onchorhynchus mykiss)

این مطالعه با هدف بررسی افزودن غلظت های متفاوت نانوذرات سلنیوم وآهن به جیره غذایی و تاثیر آن بر مقادیر شاخص های رشد و درصد ترکیبات شیمیایی لاشه در قزل آلای رنگین کمان انجام شد. در این تحقیق، تعداد240 عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 02/0 ± 21/5  گرم  به مدت 8 هفته با جیره های حاوی 5/0، 1 ،2 میلی گرم در کیلوگرم نانو ذرات سلنیوم و  به میزان 10، 30 و 50 میلی گرم نانو ذرات آهن در یک طرح کاملا تصادفی به 4 تیمار آزمایشی؛ تیمار 1 (تیمار شاهد)،  تیمار 2 (5/0 میلی گرم  نانوذره سلنیوم  +10 میلی گرم نانو ذره آهن در کیلوگرم غذا)، تیمار 3 (1 میلی گرم  نانوذره سلنیوم  +10 میلی گرم نانو ذره آهن در کیلوگرم غذا)و تیمار 4 (2 میلی گرم  نانوذره سلنیوم  +50 میلی گرم نانو ذره آهن در کیلوگرم غذا) تغدیه شدند. بر طبق نتایج، مقادیر وزن بدن، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و نسبت کارایی پروتئین در میزان 2 میلی گرم نانو ذرات سلنیوم و 50 میلی گرم نانو ذرات آهن نسبت به سایر مقادیر از افزایش و اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (p<0.05). همچنین ضریب تبدیل غذایی، در مقادیر 2 میلی گرم نانو ذرات سلنیوم و50 میلی گرم نانو ذرات آهن دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمارها داشت (p<0.05). در میزان باز ماندگی آنالیز لاشه، بیشترین مقدار پروتئین در تیمار 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانو ذرات سلنیوم و10 میلی گرم نانو ذرات آهن دیده شد که نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت (p<0.05). با افزایش مقدار نانوذرات سلنیوم و آهن در تیمارهای آزمایشی بر میزان پروتئین افزوده شد. همچنین از نظر میزان مقدار چربی نیز اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و تیمار شاهد مشاهده شد (p<0.05). نتایج نشان داد که استفاده از 2 و 5/0 میلی گرم نانوذرات سلنیوم و 10 و 50 میلی گرم نانو ذرات آهن با توجه به نتایج بدست آمده تاثیر مناسبی بر روی قزل آلای رنگین کمان دارد.