اثر تاریخ و تراکم کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان پروتئین ارقام گندم در منطقه نکاء

عملکرد و کیفیت گندم (Triticum aestivum L.) تحت تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته در واحد سطح و رقم می باشد. این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به روش کرت های دو بار خرد شده با سه تکرار طی دو سال زراعی 96-1395 و 97-1396 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلا (نکاء) اجرا گردید. سه تاریخ کاشت؛ 30 آبان، 15 آذر و 30 آذر، در کرت های اصلی، چهار تراکم 300، 350، 400 و 450 بذر در متر مربع در کرت های فرعی و سه رقم گندم بهاره (مروارید، گنبد و احسان)  در کرت های فرعی فرعی مقایسه گردید. تعداد دانه در سنبله و میزان پروتئین تحت اثر تاریخ کاشت قرار نگرفت. میزان عملکرد دانه در تاریخ کاشت دوم و سوم به ترتیب 7/25 و 5/37 درصد کم تر از تاریخ کاشت اول بود. با افزایش تراکم بوته از تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و میزان پروتئین دانه کاسته شد ولی ارتفاع بوته، تعداد سنبله در  واحد سطح و عملکرد زیستی افزایش یافت. رقم احسان نسبت به سایر ارقام از میانگین دوره پرشدن دانه، تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، عملکرد و میزان پروتئین بیش تری برخوردار بود. برهم کنش تاریخ کاشت در میزان بذر بر عملکرد دانه و همچنین برهم کنش تاریخ کاشت در رقم بر وزن هزار دانه معنی دار گردید. همبستگی میان عملکرد دانه با کلیه صفات به غیر از تعداد دانه در سنبله و درصد پروتئین دانه مثبت و معنی دار بود که در این میان عملکرد زیستی بالاترین میزان همبستگی (**84/0) با عملکرد دانه را نشان داد. باتوجه به نتایج به دست آمده به منظور دست یابی به عملکرد بالا در صورتی که کاشت در 30 آبان انجام پذیرد 360 بذر در متر مربع و در 30 آذرماه 450 بذر در متر مربع توصیه می گردد.