الگوی ساختاری پیش بینی اضطراب مرگ براساس معنا در زندگی با میانجیگری خودشفقت ورزی در کارمندان میانسال دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

معنا در زندگی با بهبود و تاثیرگذاری بر مقابله افراد در مواجه با بحران های زندگی موجب خودشفقت ورزی و مواجهه موثر با عوامل تنش زا همچون اضطراب مرگ می شود. هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی ساختاری پیش بینی اضطراب مرگ براساس معنا در زندگی با میانجیگری خودشفقت ورزی در کارمندان میانسال دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بود.

روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کارمندان 50 تا 65 سال دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات در سال 1401-1402 بود که از میان آن ها به روش غیر تصادفی و در دسترس 308 تن انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس اضطراب مرگ تمپلر" (Templer Death Anxiety Scale)، "پرسشنامه معنا در زندگی" (Meaning in Life Questionnaire) و "مقیاس خودشفقت ورزی" (Self-Compassion Scale) بود. روایی ابزارها با استفاده از روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. تحلیل داده های جمع اوری شده در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 26 و آموس نسخه 24 انجام شد.

معنا در زندگی به صورت منفی و معنادار اضطراب مرگ را در کارمندان میانسال در سطح 01/0 پیش بینی می کند. خودشفقت ورزی به صورت منفی و معنادار اضطراب مرگ را در کارمندان میانسال در سطح 01/0 پیش بینی می کند. معنا در زندگی به صورت منفی و معنادار با میانجیگری خودشفقت ورزی اضطراب مرگ را در کارمندان میانسال در سطح 01/0 پیش بینی می کند.

معنا در زندگی با میانجیگری خودشفقت ورزی، اضطراب مرگ در کارمندان میانسال را پیش بینی می کند. لذا پیشنهاد می شود، مشاوران و روانشناسان سلامت با برگزاری دوره های معنادرمانی و خودشفقت ورزی برای کارمندان میانسال موجب کاهش اضطراب مرگ در آن ها شوند.