الگوسازی تجارب حکمرانی جمهوری اسلامی ایران در حوزه سیاست

تجربه حکمرانی چمهوری اسلامی ایران در حوزه سیاست خارجی به معنای تاثیرگذاری و تعامل این نظام سیاسی با کشورهای دیگر در امور بین المللی است. این تجربه شامل سیاست ها، تصمیمات و اقداماتی است که توسط دولت ایران در روابط خود با سایر کشورها و سازمان های بین المللی انجام شده است. این تجربه شامل موضوعاتی مانند روابط دیپلماتیک، مذاکرات بین المللی، توافق نامه ها، تحریم ها، تاثیرگذاری در سیاست های منطقه ای و بسیاری از مسائل دیگر مرتبط با سیاست خارجی ایران می شود. در این پژوهش، با عنوان تجارب حکمرانی جمهوری اسلامی ایران در حوزه سیاست خارجی هدف اصلی ارائه الگویی نوین در حوزه حکمرانی سیاست خارجی براساس تجارب موجود در بازه زمانی استقرار جمهوری اسلامی ایران بوده است.. سوال اصلی این پژوهش نیز بررسی الگوی مطلوب حکمرانی در حوزه سیاست خارجی در رابطه با قدرت های غربی و به ویژه ایالات متحده امریکا بوده است. روش تحقیق در این پژوهش از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. یافته های این پژوهش که شامل یک الگوی پیشنهادی است شامل سه سطح بوده است: الف)مبانی و مفروضات: اقتدار خداوند، اجرای اصول الهی، منافع ملی، بازفهمی اصول، یافتن زمینه های مشترک همکاری، و نیروی دفاعی-نظامی حمایتی. ب)راهبردها: همگرایی ضدسلطه، ترکیب قدرت نرم و سخت، و وحدت رویه در فرماندهی سیاست خارجی. ج)پیامدها: تضعیف هژمونی غربی و تقویت شبکه های مقاومت، تقویت محور دفاعی-دیپلماتیک، و استمرار سیاستی. با توجه به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که الگوی مطلوب حکمرانی در حوزه سیاست خارجی در رابطه با کشورهای غربی شامل مبانی، راهبردها و پیامدهای مشخصی است که می تواند به تحقق اهداف مورد نظر کشور کمک کند.