تاثیر زالو درمانی بر شدت و وسعت بیماری پسوریازیس: کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور

حدود 3 تا 11 % جمعیت جهان با بیماری پسوریازیس دست به گریبان هستند. این بیماری مزمن عوارض جسمی و روانی و اجتماعی بسیاری را برای بیماران و خانواده آنان همراه دارد. با وجود هزینه و زمان زیاد درمان این بیماری، پزشکی نوین هنوز نتوانسته راه حلی قطعی برای درمان آن ارائه نماید، با این حال در اغلب کتب پزشکی قدیمی یونانی، ایرانی و هندی طب مکمل و به خصوص زالو درمانی به عنوان یکی از راه های درمان این بیماری معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی زالو درمانی بر شدت و وسعت بیماری پسوریازیس طراحی و اجرا شد. 

این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور، کنترل شده بر روی 60 بیمار انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و شاخص وسعت و شدت پسوریازیس بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و آزمون تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 

طبق نتایج، 65.5 درصد بیماران، مرد و 70 درصد دارای مدرک تحصیلی دیپلم به بالا بودند. قبل از مداخله متغیرهای زمینه ای و میانگین نمرات وسعت و شدت پسوریازیس در دو گروه تفاوت آماری معنادار نداشتند (0.20=P=0.83 ، t). بعد از مداخله میانگین نمره وسعت و شدت پسوریازیس در دو گروه مداخله با کنترل تفاوت آماری معنادار داشت (2.94= P=0.004 ، t).

اجرای زالو درمانی در بهبود علائم و نشانه های بیماری پسوریازیس موثر است و کاهش قابل توجهی در نمره وسعت و شدت پسوریازیس بیماران تحت زالو درمانی را به دنبال دارد. لذا زالو درمانی می تواند به عنوان یک روش مقرون به صرفه از نظر هزینه و زمان، در کنار درمان های رایج پزشکی در بهبود این بیماران کمک کننده باشد. .