راه حل های جایگزین تخریب سکونتگاه های نابسامان شهری در ایران

اوضاع نامناسب در سکونتگاه های غیررسمی شامل مسکن نامتعارف، زیرساخت های محدود، آسیب پذیری بالا در برابر بلایای طبیعی، مسائل زیست محیطی و بهداشتی، تراکم زیاد جمعیت، مشکلات اجتماعی، کمبود امکانات و خدمات زندگی، اشتغال غیررسمی و تصرف غیرقانونی زمین، مدیریت شهری را با چالش های جدی در ارائه خدمات شهری مواجه می کند. همچنین محرومیت این مناطق از تسهیلات رایج در سایر بخش های شهر، آن ها را به کانون مسائل شهری مرتبط با توسعه پایدار تبدیل می کند. تخلیه و تخریب این مناطق از راهکارهای متداولی است که پیش روی مدیران شهری قرار دارد. مقاله حاضر به بررسی تاثیر تخلیه های اجباری و پیشنهاد راهکارهای جایگزین با روش اسنادی می پردازد. نتایج نشان می دهد که راهکارهایی مانند تصرف مطمئن مسکن، به اشتراک گذاشتن زمین و اسکان مجدد می توانند جایگزین تخریب باشند. بررسی ها نشان می دهد مواجهه مدیریت شهری با سکونتگاه های نابسامان شهری در ایران در قالب راهبرد ارتقای محلات، اسکان مجدد و تضمین امنیت تصرف بوده است.