ارتباط استرس شغلی و فرسودگی با عملکرد تکنسین های فوریت های پزشکی

کارکنان فوریت پزشکی اولین کسانی هستند که موقعیت های استرس زا را تجربه می کنند و این استرس ها در طولانی مدت، فرسودگی را به همراه دارد. فرسودگی ممکن است عملکرد آنها را تحت الشعاع قرار دهد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی و فرسودگی با عملکرد تکنسین های فوریت پزشکی انجام شد.

مطالعه توصیفی_تحلیلی حاضر بر روی 63 نفر از تکنسین های فوریت پزشکی دانشکده علوم پزشکی اسفراین در سال 1401 به روش سرشماری با استفاده پرسشنامه استاندارد استرس شغلی HSE، فرسودگی شغلی ماسلاچ و عملکرد شغلی هرسی و گلدسمیت انجام شد. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی و پایایی آن ها به ترتیب 0/92، 0/71و 0/69 تایید گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته های پژوهش نشان داد ارتباط آماری مثبت معناداری میان استرس با فرسودگی وجود داشت (0/025 p=،0/388-r=). متغییر فرسودگی با عملکرد هم بستگی معکوس و معناداری داشت (0/021 p=، 0/181- r=). همچنین، رابطه منفی استرس با عملکرد از طریق متغیر میانجی فرسودگی مورد تایید قرار گرفت (0/043 p=،0/355 r=-).

با توجه به یافته های پژوهش، استرس منجر به افزایش فرسودگی و کاهش عملکرد می شود. بنابراین، به سیاست گذاران نظام سلامت توصیه می شود با اجرای مداخلاتی به منظور کاهش استرس و تقویت منابع مقابله ای، به کاهش فرسودگی در تکنسین های فوریت های پزشکی کمک کنند..