تاثیر مت فورمین بر سطح خونی هورمون لپتین و انسولین

لپتین و انسولین هورمون هایی هستند که از بافت چربی و سلول های B پانکراس ترشح می شوند و از از طریق سیستم اعصاب مرکزی مصرف غذا و وزن بدن را تنظیم می کنند مت فورمین یک داروی ضد هیپرگلیسمی است که به طور وسیع برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می شود. این دارو از طریق تحریک رسپتور انسولین باعث کاهش وزن و مهار اشتها می شود. ارتباط این دو هورمون در شرایط متابولیسمی مهم می باشد. در این مطالعه ارتباط این دو هورمون قبل و بعد از درمان با مت فورمین بررسی شد.
25 بیمار دیابت نوع 2 بدون مصرف هیچ دارویی جهت بررسی اثر مت فورمین بر لپتین و فاکتورهای دیگر به روش تجربی به صورت قبل و بعد از درمان وارد مطالعه شدند، سن و BMI بیماران به ترتیب بیش از 30 سال و بالای30 کیلوگرم/ متر مربع بود. برای هر بیمار 1000 میلی گرم مت فورمین دو بار در روز به مدت یک ماه تجویز شد.
میانگین قند، تری گلیسیرید، کلسترول و LDL - کلسترول یک ماه بعد از درمان به طور معنی داری در مقایسه با قبل از درمان کاهش نشان داد آنالیز آماری نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین لپتین و انسولین قبل از درمان وجود داشت که این ارتباط بعد از مصرف یک ماه دارو به صورت معنی دار هم چنین آنالیز آماری ارتباط معکوسی بین لپتین و گلوکز نشان داد که این ارتباط قبل و بعد از درمان معنی دار نبود.
نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین این دو هورمون قبل از درمان وجود داشته در حالی که بعد از درمان این ارتباط وجود نداشت که احتمالا از طریق حساس کردن ربستورهای انسولین و دیگر مکانیسم های احتمالی سبب کاهش گلوکز و تغییر در وظیفه و اثر انسولین شد که به صورت عدم هماهنگی این دو هورمون ظاهر شده است.