بررسی تظاهرات رادیولوژیک بیماران تالاسمیک دچار شکایات استخوانی- بیمارستان بوعلی سینای ساری- سال 1377

عوارض استخوانی در مبتلایان به تالاسمی، ناشی از آنمی مزمن و پرکاری و افزایش حجم مغز استخوان و همچنین عوامل ناشی از درمان از جمله مصرف دسفرال است. امروزه در کشورهای پیشرفته به علت درمان های کافی و منظم، از شدت دفرمیتی های استخوانی بیماران، کاسته شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی نوع و شدت ضایعات استخوانی در بیماران مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی سینای ساری، انجام شده است.
مبتلایان به تالاسمی که دارای یکی از شکایات درد، شکستگی استخوانی یا دفرمیتی بودند، انتخاب شدند. پس از توضیح طرح، از بیمار یا والدین آنها کسب رضایت شد و از هر بیمار، رادیوگرافی های لازم تهیه گردید. سن استخوانی بیماران، براساس استاندارد Greulish-pile تعیین شد.
در این مطالعه، 60 بیمار که 40 درصد مونث و 60 درصد مذکر بودند، شرکت داشتند. سن بیماران 6 ± 15 سال بود. 53 درصد از درد استخوانی، شکایت داشتند. در 45 درصد، سابقه شکستگی وجود داشت و 20 درصد، دچار دفرمیتی واضح در صورت بودند. با بررسی کلیشه های رادیوگرافی در 100 درصد بیماران، اوستئوپروز دیده شد. علایم ناشی از مسمومیت دسفرال، در 13 درصد بیماران وجود داشت. بین علایم مسمومیت و مدت مصرف بالای 2 سال، رابطه وجود داشت (05/0P<). ضایعات استخوانی متعدد دیگری نیز در استخوان ها، مشاهده شد.
عوارض استخوانی و از جمله اوستئوپروز در بیماران ما شایع است. دفرمیتی های استخوانی به وفور دیده می شود که می تواند نشان دهنده درمان و ترانسفوزیون ناکافی در این بیماران باشد. احتمال مسمومیت با دسفرال نیز باید مدنظر گرفته شود.