اثرات تزریق داخل بطن مغزی گلوگز و انسولین بر اخذ غذا در جوجه

گلوکز و انسولین دو عامل مهم در تنظیم دریافت غذا می باشند؛ همچنین وجود گلوکورسپتورهای مرکزی در انسان و بسیاری از گونه های حیوانی مشخص شده است و با توجه به شباهتهایی که در تنظیم مرکزی اخذ غذای جوجه و انسان وجود دارد، در این مطالعه وجود گلوکو رسپتورهای مرکزی و نقش تنظیمی گلوکز در رفتارتغذیه ای جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت.
روش تحقیق: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 128 جوجه خروس گوشتی نژاد Ross 308 انجام شد. ابتدا کانول راهنما به روش استریوتاکسی در بطن جانبی راست مغز جوجه ها کاشته شد. در شروع آزمایشها، دوزهای مختلفی از گلوکز و انسولین از طریق داخل بطن مغزی پرندگان تزریق شد؛ سپس در آزمایشهای بعدی، جوجه ها انسولین را قبل از گلوکز دریافت کردند و میزان اخذ غذای تجمعی در زمانهای 150،120،90،60،30 و 180 دقیقه پس از تزریق اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان داد که گلوکز و انسولین اثری بر اخذ غذا در جوجه ها ندارند (05/0P≥).
گلوکورسپتورهای مرکزی نقشی در شروع رفتار تغذیه ای در پرندگان ندارند.