همه گیری شناسی آسیب قفسه ی سینه طی سال های 86 - 1382 در مراکز ترومای کاشان

آسیب شایع ترین علت مرگ برای همه ی افراد بین سنین 44-1 سال می باشد. آسیب قفسه ی سینه به شدت تهدیدکننده ی حیات بوده و با مرگ و میر و ناتوانی قابل توجه همراه است. با شیوع مسافرت های جاده ای با سرعت بالا و خشونت در قرن 21 بروز آسیب غیرنافذ قفسه ی سینه نیز در حال افزایش است. تصادفات جاده ای در ایران شایع-تر هستند و بنابراین آسیب قفسه ی سینه نیز در ایران شایع است.
این مطالعه ی مقطعی بر روی 282 بیمار انجام شد که از فروردین 1382 تا شهریور 1386 در بیمارستان های نقوی و شهید بهشتی کاشان تحت درمان قرار گرفته بودند. داده ها شامل سن و جنس، فشار خون و تعداد تنفس در زمان ورود، مقیاس کومای گلاسکو(GCS)، مقیاس اصلاح شده ی شدت تروما (RTS)، نوع تروما، نوع آسیب های داخل و خارج قفسه ی سینه، طول مدت بستری در بیمارستان و ICU، مرگ و میر جمع آوری شدند و با برنامه ی نرم افزاری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
84 درصد بیماران مرد (237 نفر) و 16 درصد آنها زن (45 نفر) با میانگین سنی 38 سال و بازه ی سنی 5/0 تا 84 سال بودند. 222 بیمار (7/78 درصد) آسیب غیرنافذ و 60 (3/21 درصد) بیمار با آسیب نافذ داشتند. شایع ترین عامل آسیب در 167 نفر (60 درصد) از بیماران تصادف با وسایل نقلیه موتوری بودند. شایع ترین نوع آسیب قفسه ی سینه شکستگی دنده بود که در 178 نفر (63 درصد) از بیماران دیده شد و شایع ترین نوع آسیب خارج قفسه ی سینه همراه آسیب لگن و اندام ها بود که در 93 نفر(33 درصد) رخ داده بود. در 211 نفر (75 درصد) بیماران تنها با تخلیه بسته قفسه ی سینه یا تحت نظر گرفتن درمان شده بودند در حالی که 71 بیمار (25 درصد) به جراحی در 24 ساعت اول نیاز داشتند که شایع ترین نوع آن نیز لاپاراتومی بود. میانگین زمان اقامت در بیمارستان 6/97، 70-1 روز و میانگین زمان مراقبت درICU، 9/1 روز به ازای هر بیمار بود. مرگ و میر در 33 بیمار (7/11 درصد) و عفونت تنفسی در 12 بیمار (2/4 درصد) مشاهده شد.
این تحقیق ضمن نشان دادن تنوع آسیب های قفسه ی سینه و مرگ و میر قابل توجه آن روش کرد که می توان با اتخاذ تدابیری با نظارت بیشتر بر جاده ها، ایجاد راه-های ایمن، تشویق مردم به استفاده از کمربند و کلاه ایمنی موتورسواران به آسانی می-توان از شدت آسیب ها کاست و از پیامدهای نامطلوب جلوگیری کرد. مرگ و میر در بیماران با آسیب قفسه ی سینه با میزان فشار سیستولی، ضربان قلب، تعداد تنفس،GCS زمان ورود آسیب نوع غیرنافذ، آسیب هم زمان داخل و خارج قفسه ی سینه رابطه ی معنی-داری داشت و از این یافته ها می توان به عنوان عامل پیشگویی کننده در اداره ی هرچه بهتر بیماران استفاده کرد.