اپیدمیولوژی بیماری مولتیپل اسکلروزیس در استان مازندراندر سال 1386

با وجود شباهت های فراوان در اپیدمیولوژی (همه گیری شناسی) بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) در دنیا، شیوع آن متغیر است. در مطالعات کرتزکی ایران جزو کشورهای با شیوع پایین بیماری ام اس طبقه بندی گردید. مطالعه حاضر با هدف دستیابی به شیوع مقطعی بیماری ام اس در استان مازندران و ارزیابی سایر جنبه های اپیدمیولوژیک آن انجام گرفته است. مطالعه در سال1386 به صورت مقطعی بر روی تمام بیماران ام اس ثابت شده (582 نفر، 161 مرد و 421 زن) مقیم مازندران که عضو انجمن ام اس مازندران نیز بوده اند، صورت پذیرفت. ضمن مصاحبه، اطلاعات دموگرافیک و مشخصات بیماری شرکت کنندگان درپرسش نامه ثبت گردید. آمار نفوس استان مازندران (087/893/2نفر) ازنتایج سرشماری سال 1385 اخذ گردید.
میانگین سن بیماران 4/9±3/34 وشیوع مقطعی بیماری 1/20 در صدهزار [فاصله اطمینان%95 (CI):1/22-7/18] بوده است. نسبت زنان به مردان 6/2 بوده وبیماری در دهه سوم عمر شایع تر بود. اختلالات بینایی با1/40 درصد(CI95%: 9/42-5/38) واختلالات حسی با 2/34 درصد(CI95%: 1/36-8/32) به ترتیب شایع ترین علائم اولیه بوده اند.
مازندران جزو مناطق با شیوع متوسط بالای ام اس می باشد که این نتیجه مغایرت قطعی با اطلاعات پیشین دارد. سایراطلاعات همه گیری شناسی تقریبا از الگوی جهانی تبعیت نموده وبررسی های دقیق تری را می طلبد.