بررسی نشانه های جسمی، روحی واجتماعی ناشی از استرس در کادر پرستاری ومامایی شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشکده علوم پزشکی جهرم 1383

پرستاری شغلی استرس زا می باشد. استرس روی سلامتی و رفاه پرستاران تاثیردارد استرسهای شغلی باعث کاهش کیفیت کاری پرستاران، افزایش بیماری های خفیف روانی و ابتلاء به بیماری جسمی و اجتماعی می شود. این مطالعه با هدف بررسی نشانه های جسمی، روحی و اجتماعی مربوط به استرس در کادر پرستاری ومامایی شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشکده علوم پزشکی جهرم انجام گردیده است.
مواد وروش تحقیق: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که بر روی 246 نفر از پرستاران، بهیاران، تکنسین ها و ماماهای شاغل در سال 1382 انجام گردید. جهت دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه ی محقق ساخته مشتمل بر دو بخش: اطلاعات دموگرافیک و 55 سوال مربوط به علائم واکنشهای جسمی، روحی و اجتماعی استفاده گردید که توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل گردید. اطلاعات اولیه در نرم افزار spss با استفاده از آزمونهای آماری مورد قرارگرفت.

نتایج پژوهش نشان داد میزان کلی بروز علائم ناشی از استرس های جسمی 461/5 با انحراف معیار09/4±، استرسهای روحی 200/2با انحراف معیار2/±2 واسترس های اجتماعی373/2با انحراف معیار343/2± بوده است. بالاترین میزان استرس، در پرسنلی که 6-4 شیفت در هفته کار می کردند در پرسنل بخش اسکرین وسپس پرسنل بخشهای جراحی، داخلی، اتفاقات وزنان بوده است. همچنین در پرسنل مامایی بیشترین میزان استرس را نسبت به لیسانسیه های گروه پرستاری و بهیاران داشته اند و این میزان در افراد متاهل بیشتر از مجردین، در زنان بیشتر از مردان و در گروه سنی 30-21 سال بیشتر از سایر گروه های سنی بوده است. از بین علائم جسمی ناشی از استرس 1/74% اختلالات خواب - 8/67% بطور مرتب ورزش نکردن و از بین علائم روحی ناشی از استرس، 5/44 درصد ترس از مرگ و 4/30 درصد شک و تردید نسبت به توانایی خود در رسیدن به موفقیت و ازنظر نشانه های اجتماعی ناشی از استرس 43% نداشتن شناخت نسبت به همسایه ها (اطرافیانشان)بوده و 7/32 درصد بیان کرده بودند که به ندرت با خانواده بیرون می روند.

نتایج این مطالعه حاکی از وجود انواع نشانه های ناشی از استرس در پرستاران می باشد لذا شایسته است این استرسها شناسایی شده و تدابیری برای کاهش آنها بکار گرفته شود. استفاده ازروش های مقابله با استرس باعث تغییر نگرش پرستاران نسبت به حرفه خود شده، همچنین باعث کاهش میزان بیماری ها، کاهش غیبت ازکار و افزایش کیفیت مراقبت از بیمار می گردد.