مقایسه بین درمان سه دارویی و چهار دارویی در ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به دیس پپسی مزمن

امروزه درمان هلیکوباکترپیلوری در تمامی بیماران مبتلا به دیس پپسی مزمن توصیه می شود. اما علیرغم تمام درمانهای جدید هنوز احتمال شکست درمانی وجود دارد و درمان استانداردی مورد توافق واقع نشده است.
روش تحقیق: این مطالعه مداخله ای بصورت آینده نگر تصادفی کنترل شده در بیماران مبتلا به دیس پپسی مزمن مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان امام رضا (ع) بین دیماه 85 و فروردین 86 بعد از اثبات وجود عفونت هلیکوباکترپیلوری با آزمون اوره آز سریع، انجام شد. در این مطالعه بیماران به دو گروه درمانی با رژیم 3 دارویی با امپرازول، آموکسی سیلین و مترونیدازول و رژیم 4 دارویی با داروهای قبل همراه با بیسموت ساب سیترات به مدت 2 هفته کامل تقسیم شدند و عوارض و تحمل دارویی طی هفته اول و دوم سوال شده و 6 هفته بعد از پایان درمان جهت تایید ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری تست اوره آز تنفسی (UBT) در آنها انجام گردید.
در این مطالعه از مجموع 56 بیمار 3/39% مرد و 7/60% زن بوده و بیشترین فراوانی بیماران مربوط به گروه سنی 50-41 سال بود. 27 نفر (2/48%) تحت درمان سه دارویی و 29 نفر (8/51%) تحت درمان 4 دارویی قرار گرفتند. شایعترین عوارض در هفته اول درد شکم و نفخ و در هفته دوم نفخ بود که شیوع آنها در هفته دوم اندک بود و اصولا ناراحتی قابل توجه و آزار دهنده تنها در 25% بیماران گزارش شده بود. در مجموع به طور متوسط 49% موفقیت درمان وجود داشت و میزان موفقیت درمان بر اساس UBT در رژیم سه دارویی 50% و در رژیم 4 دارویی 48% بود که تفاوت بین دو روش درمانی معنی دار نبود اگرچه موفقیت درمان در بیماران جوانتر به طور معنی داری بیشتر بود.
استفاده از رژیم درمانی سه دارویی (امپرازول، آموکسی سیلین و مترونیدازول) انتخاب مناسبی برای خط اول درمان هلیکوباکترپیلوری به خصوص در جوانان به جای رژیم 4 دارویی می باشد.