اثر آرایش کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه دو رقم کلزای گلبرگ دار و بدون گلبرگ

صفت بدون گلبرگی یکی از صفات مرفولوژیک مهم در کلزا است که به دلیل نفوذ بهتر نور به داخل سایه انداز گیاهی و بهره برداری کارآمدتر از تابش خورشیدی، قابلیت کشت در تراکم های بالاتر و در نتیجه افزایش عملکرد در واحد سطح را به همراه دارد. به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم کلزای گلبرگ دار و بدون گلبرگ، آزمایشی در سال زراعی 85-1384 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت به اجرا گذاشته شد. طرح آزمایشی مورد استفاده در این آزمایش، اسپلیت پلات فاکتوریل با طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بود که دو آرایش کاشت مربع و مستطیل به عنوان کرت اصلی و دو رقم کلزای گلبرگ دار Hyola 401 و بدون گلبرگ Hylite 201 و تراکم های (33، 67 و 133 بوته در مترمربع)، به صورت فاکتوریل، به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل نشان داد که بین تیمارها از نظر صفات اندازه-گیری شده اختلاف معنی داری وجود داشت. میانگین عملکرد دانه در ارقام بدون گلبرگ 6/14درصد بیشتر از رقم گلبرگ دار بود (به ترتیب 95/3441 و 06/2938 کیلوگرم در هکتار). در تراکم 67 بوته در مترمربع که از نظر عملکرد دانه برای هر دو رقم، تراکم مطلوب محسوب می شد (به ترتیب 4870 و 4290 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه و تعداد خورجین در بوته در رقم بدون گلبرگ به طور معنی داری (به ترتیب 10 و 12 درصد) بیشتر از رقم گلبرگ دار بود و این برتری در تراکم بالاتر (133 بوته در مترمربع) محسوس تر بود (به ترتیب 5/17 و 5/15 درصد) و این نشان دهنده قابلیت بالاتر این رقم برای کشت متراکم تر می باشد. علی رغم عدم وجود تفاوت معنی-دار بین شاخص های برداشت دو رقم، برتری 5/4 و 11 درصدی این صفت در تراکم های 67 و 133 بوته در مترمربع نیز نشان دهنده قابلیت بالاتر انتقال مواد پرورده به دانه ها در رقم بدون گلبرگ در تراکم های بالاتر می باشد. محاسبه کارآیی مصرف تابش (RUE) نشان داد که احتمالا دلیل اصلی برتری رقم بدون گلبرگ، بالاتر بودن کارآیی مصرف تابش آن (38/2 گرم بر مگاژول) در مقایسه با رقم گلبرگ دار (16/2 گرم بر مگاژول) بوده است