شیوع آلودگی انگلی روباه قرمز و شغال طلایی در ایران

روباه قرمز و شغال طلایی فراوان ترین گوشتخواران وحشی موجود در اکثر بوم سازگان های (اکوسیستم) ایران هستند. آن ها خود را با شرایط محیطی مختلف سازگار کرده و تماس نزدیکی با محل سکونت انسان دارند. ولی درباره آلودگی آن ها به انگل های خارجی و داخلی گزارش های محدودی وجود دارد. در سال های 1382 تا 1383 در مجموع 79 شغال طلایی و 37 روباه قرمز از سه منطقه جغرافیایی مختلف جمع آوری و پس از آرام کشی با روش صحیح، از نظر آلودگی های کرمی و انگل های خارجی آزمایش شدند. کرم ها و بند پایان مختلف شامل: مزوسستوئیدس لینه اتوس، تنیا هیداتیژنا، دیپیلیدیوم کانینوم، دیپلوپیلیدیوم نولری، انکیلوستوما کانینوم، انسیناریا استنوسفالا، توکسوکارا کانیس، اونیکولا کانیس، دیروفیلاریا ایمی تیس، ریپیسفالوس (گونه نامشخص) کتنوسفالیدس کانیس و پولکس ایریتانس از هر دو گوشتخوار جدا گردید. اکینوکوکوس گرانولوزوس، اسپیروسرکا لوپی، ریکتولاریا افی نیس، ماکراکانتورنکوس هیرودیناسئوس و درماسنتور (گونه نامشخص) فقط از شغال طلایی و جویوکسیلا پاسکالی، ایکسودس ریسینوس و همافیزالیس (گونه نامشخص) فقط از روباه قرمز جدا گردید. کلیه انگل های خارجی، اسپیروسرکا لوپی و اونیکولا کانیس برای اولین بار در این بررسی از روباه و شغال ایران گزارش می شوند.