تاثیر سن بالا بر روی شاخص دو طیفی قبل و بعد از تزریق آرام بخش: یک مطالعه آینده نگر

ارزیابی عمق بیهوشی در حین اعمال جراحی همواره یکی از دغدغه های متخصصین بیهوشی بوده است. تکیه بر آثار و علایم بالینی ناشی از بیداری در پاره ای از موارد غیر قابل اعتماد بوده و کاهش عمق بیهوشی ممکن است موجب بروز آگاهی و یادآوری وقایع دردناک و ناخوشایند حین بیهوشی گردد. در حالی که افزایش بیش از حد عمق بیهوشی علاوه بر مصرف شدن بی مورد داروهای بیهوشی و آلودگی اتاق عمل، می تواند موجب عوارض جدی به ویژه در کودکان، سالمندان و بیماران ضعیف و بدحال گردد.1 کوشش هایی که در دو دهه اخیر برای اندازه گیری کمی عمق بیهوشی در حین عمل جراحی انجام گردید منجر به ابداع روش هایی مانند اندازه گیری امواج الکتریکی عصبی تقویت شده حسی حرکتی و یا اندازه گیری امواج الکتریکی عصبی تقویت شده شنوایی Brain stem Auditory Evoked Potentials و بینایی Visual Evoked Potentials شده است.