سازگاری هیجانی در افراد نابارور

ناباروری در واقع یک بحران پیچیده زندگی است که از لحاظ روان شناختی تهدید کننده و از لحاظ هیجانی فشارآور است. شاید به همین دلیل می باشد که بسیاری از مولفان پیامدهای روان شناختی ناباروری را به واکنش های سوگ عمومی تشبیه کرده اند. زوج های نابارور علاوه بر آن که با یک سلسله مشکلات جسمانی روبرو هستند در پی تشخیص، درمان و سیر بیماری، دسته ای از مشکلات روانی را نیز تجربه می کنند در این مقاله به بررسی سازگاری هیجانی افراد نابارور در چهارچوب پیامدهای روانشناختی (افسردگی، اضطراب، مسائل ارتباطی و جنسی، و مشکلات شخصیتی) ناباروری در مراحل مختلف درمان بررسی شده است. این مطالعه با هدف بررسی مشکلات روانشناختی و استفاده از درمان های روانشناسی در بیماران نابارور انجام شده است.
ادبیات پژوهشی بررسی شده در این پژوهش شامل اغلب مطالعات انجام شده در دو دهه گذشته است. اطلاعات براساس کلمات کلیدی ناباروری، حاملگی، افسردگی، اضطراب، اختلالات روانشناسی، رضایت زناشوئی، مداخلات روانشناسی و روانپزشکی و اختلالات شخصیت...از سایت های PubMed Scholar، Google، Scpous and Amazon بدست آمده است. همچنین تمامی این اطلاعات مطابق با مقالاتی است که پیش از سال 2006 منتشر شده و تقریبا همه آن ها در دسترس می باشند.
نتایج به دست آمده از مطالعات مختلفی که توسط مولفان این مقاله صورت گرفته است، حاکی است که بیش از نیمی از افراد (زنان، مردان و زوج ها) نابارور پس از درمان ناموفق ناباروری به نوعی در سازگاری هیجانی موفق می شوند و 48 درصد زنان نابارور و 8/23 درصد مردان نابارور از درجات مختلف افسردگی رنج می برند. 44 درصد زنان نابارور مبتلا به اختلالات روانی هستند. نارضایتی زناشوئی و مشکلات جنسی در این گروه بیماران از شیوع بیشتر برخوردار است. زنان نابارور نا استوارتر و بی ثبات تر از زنان بارور هستند و رواندرمانی حمایتی یکی از موثرترین روش های درمان روانشناختی بیماران نابارور می باشد.
شیوع بالای اختلالات روانپزشکی (خصوصا اضطراب و افسردگی) به شکل عدم سازگاری هیجانی نا مطلوب را نشان می دهند که لزوم مداخلات روانپزشکی و روان درمانی را ضروری می سازد.