بررسی تغییرات پارامترهای تنفسی جانبازان شیمیایی در وضعیت های مختلف بدنی

بسیاری از افراد مانند جانبازان شیمیایی دراثر قرارگیری در معرض گازهای شیمیایی ممکن است اختلالاتی در دستگاه تنفسی داشته باشند که فعالیت ورزشی و حتی روزمره آن ها را دچار اختلال می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات برخی از پارامترهای تنفسی جانبازان شیمیایی در وضعیت های مختلف بدنی (ایستادن، نشستن روی صندلی، طاقباز و درازکشیدن به پهلو) انجام شد.
10 جانباز شیمیایی (سن 5 ± 42.7 سال، قد 5.4 ± 174.8 سانتی متر و وزن 6 ± 80.8 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. پارامترهای تنفسی شامل ظرفیت حیاتی با فشار (FVC)، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1)، حجم جاری (TV)، اوج جریان بازدمی (PEF)، تهویه دقیقه ای (VE)، تواتر تنفسی (FB) و نسبت FEV1 به FVC در وضعیت های مختلف بدنی به وسیله دستگاه اسپیرومتری مورد اندازه گیری قرارگرفت. به منظور بررسی تفاوت میانگین هر یک از متغیرها بین وضعیت های مختلف، از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد.
نتایج نشان داد که حجم های ریوی در وضعیت ایستادن نسبت به بقیه وضعیت ها تمایل به بالاتربودن دارند هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (0.05 ≤ p).
تغییرات اندک مشاهده شده در پارامترهای تنفسی مصدومان شیمیائی در وضعیت های مختلف بدنی، می تواند از لحاظ بالینی مهم باشد و پیشنهاد می کند که بهترین وضعیت برای انجام فعالیت های بدنی و ورزشی در حالت ایستاده است و حتی المقدور از قرارگرفتن در دیگر وضعیت هایی که ممکن است عملکرد ریوی آن ها را کاهش دهد اجتناب کنند.