مقایسه ی خواب شبانه ی مبتلایان به دیابت نوع 2، اختلال تحمل گلوکز یا قند خون ناشتا با افراد غیردیابتی

سبک زندگی از عواملی است که با تعدیل آن، برآیند مراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت بهبود می یابد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی وضعیت خواب شبانه ی مبتلایان به دیابت نوع 2 با افراد غیر دیابتی یا مبتلا به اختلال تحمل گلوکز - اختلال قند خون ناشتا انجام گرفته است. در این پژوهش مقطعی، تعداد 834 نفر شامل 384 دیابتی، 245 نفر با اختلال در تست تحمل گلوکز و 205 نفر سالم شرکت داشتند. داده ها با بهره گیری از پرسش نامه های استاندارد و سنجش های آزمایشگاهی اندازه گیری، و تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آماری من کوا و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 16 انجام شد. 73% افراد مورد بررسی، زن و میانگین سنی آن ها 6/8±4/48 سال بود. میانگین نمره ی اختلال در وضعیت خواب افراد دیابتی 6/3±5/6 و در دو گروه دیگر 3/3±8/5 بود. نمره ی کلی اختلال وضعیت خواب در زن ها به طور معنی داری بیشتر از مردها بوده، با سطح تحصیلات رابطه ی معنی دار معکوس و با سن، شدت افسردگی و سطح هموگلوبین گلیکوزیله رابطه ی معنی دار مستقیمی داشت. اختلال در وضعیت خواب دیابتی، به ویژه زنان بارزتر از افراد غیرمبتلا است. با توجه به ارتباط معنی دار و مستقیم میزان اختلال خواب با شدت افسردگی، لازم است بهداشت خواب و وضعیت روانشناختی فرد (به ویژه از نظر افسردگی) در افراد مستعد و مبتلا به دیابت مورد توجه قرار گیرد