درمان همزمان تیرون و سلنیوم بر علیه اثرات کمی ایجاد شده توسط وانادیوم در رت های شیرده

وانادیوم یک ماده آلوده کننده محیطی و صنعتی مهم می باشد. این ماده اثرات کمی بر روی تولید مثل داشته و گزارش شده که ازسد جفتی رد می شود.
مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات درمانی تیرون و ترکیب آن با سلنیوم بر علیه اثرات سمی وانادیوم در رت های شیرده و شیرخوار انجام شد.
رت ها تحت تاثیر دوز mg/kg/day 5/7 وانادیوم خوراکی برای 20 روز از روز صفر بعد از زایمان قرار گرفتند. از روز 21 تا 25 بعد از زایمان به رت ها تیرون (606 mg/kg/day, i.p.) و سلنیوم (0.5 mg/kg/day, p.o.) داده شد.
تجویز وانادیوم باعث کاهش سطح قند خون و افزایش ترانس آمینازها و آلکالین فسفاتاز سرم شد. (01/0p<). همچنین افزایش ذخیره گلیکوژن در کبد و کلیه ی رت های شیرخوار و کلیه ی رت های شیرده، افزایش فعالیت آنزیم اسید فسفاتاز در کبد رت های شیرده و شیرخوار و کلیه ی رت های شیرخوار دیده شد. در حالیکه برعکس این مورد، فعالیت آلکالین فسفاتاز و آدنوزین تری فسفاتاز به طور واضحی در تمام گروه ها مهار شده بود (01/0p<). پراکسیداسیون لیپید، تحریک گردید در حالی که گلوتاسیون در کبد رت-های شیرده و شیرخوار کاهش یافته بود (01/0p<). وانادیوم همچنین باعث حساسیت هیستوپاتولوژیک شد. درمان با Tiron به تنهایی و همچنین Tiron با سلنیوم باعث کاهش ضایعات ناشی از وانادیوم در رتهای شیرخور و شیرده شد.
Tiron به همراه سلنیوم دارای اثرات بیشتری از Tiron به تنهایی بر علیه اثرات سمی ناشی از وانادیوم در رتهای شیرده و شیرخوار است.