بررسی نقش عامل های شخصیتی در پیش بینی تحول اخلاقی و میزان نوع دوستی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تحول اخلاقی و میزان نوعدوستی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی براساس عامل های شخصیتی بود. به این منظور 208 نفر (88 پسر و 120 دختر) از دانشجویان کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی به روش نمونه گیری تصادفی نسبتی، انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های جمعیت شناختی، پنج عامل شخصیتی (NEO-FFI) و پرسشنامه های تحول اخلاقی و نوعدوستی «ما»، استفاده شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS17 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و رگرسیون همزمان، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که که از بین پنج عامل شخصیتی دو بعد روان رنجور خویی (به طور منفی) و انعطاف پذیری (به طور مثبت) سهم معنی داری در پیش بینی تحول اخلاقی دارند، و در ادامه نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که که از بین پنج عامل شخصیتی تنها بعد وجدانی بودن قادر به پیش بینی میزان نوع دوستی دانشجویان می باشد.