به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۳۲۷ عنوان مطلب
|
  • شهین مومن آبادی، مهدی زاهدی خراسانی *، عابدین وکیلی
    زمینه و هدف
    مطالعات مختلف اثرات استنشاقی گیاه اسطوخودوس (Lavandula angustifolia L.) را بر کاهش پرفشاری خون تایید می کند. با این وجود اثرات سیستمیک و مکانیسم اثر روغن فرار اسطوخودوس بر فشارخون روشن نیست. این مطالعه به منظور مقایسه اثر تزریق داخل وریدی با داخل صفاقی روغن فرار اسطوخودوس بر فشارخون طبیعی موش های صحرایی نر انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی 70 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 10 گروه 7 تایی تقسیم شدند. پس از بیهوشی حیوانات توسط تیوپنتال سدیم، شریان و ورید رانی به ترتیب برای ثبت فشارخون و تزریق اسطوخودوس کانول گذاری شد. روغن فرار اسطوخودوس به میزان 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یا حلال آن (پروپیلن گلیکول) به طور داخل وریدی یا به طور داخل صفاقی به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد. در گروه های بررسی مکانیسم قبل از تجویز وریدی روغن فرار اسطوخودوس به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، L-NAME به میزان 4 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، آتروپین به میزان یک میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، ایندومتاسین به میزان 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یا سالین (حلال) به طور داخل صفاقی تزریق شد.
    یافته ها
    تجویز داخل وریدی روغن فرار اسطوخودوس با دوزهای 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش فشار متوسط شریانی نسبت به گروه کنترل گردید (P<0.05) و اثر دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور معنی داری بیش از دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود (P<0.05). دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسطوخودوس موجب کاهش شدید فشارخون و مرگ حیوان گردید. تجویز داخل صفاقی روغن فرار اسطوخودوس با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش طولانی تر فشارخون متوسط شریانی نسبت به روش داخل وریدی شد (P<0.05). تجویز داخل صفاقی L-NAME، آتروپین و ایندومتاسین اثری بر فشارخون پایه و کاهش فشارخون ناشی از اسطوخودوس نداشت.
    نتیجه گیری
    تزریق داخل وریدی روغن فرار اسطوخودوس با دوز 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، موجب کاهش فشارخون شریانی در موش صحرایی می شود؛ اما تزریق داخل صفاقی با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، باعث طولانی شدن کاهش فشارخون شریانی در موش های صحرایی می گردد.
    کلید واژگان: اسطوخودوس, فشار خون, موش صحرایی
    Momenabadi S., Zahedi Khorasani M. *, Vakili A.
    Background And Objective
    Several studies have shown that inhalation of Lavandula angustifolia L. (Lavender) reduces hypertension, while systemic effects and mechanism of action of lavender oil on blood pressure is not clear. This study was carried out to evaluate the effect of intravenous and ntraperitoneal injection of Lavandula angustifolia L. oil on normal blood pressure in male rats.
    Methods
    In this experimental study, 70 male Wistar rats were randomly allocated into 10 groups (n=7). Following anesthetizing the animals with sodium thiopental, femoral artery and vein were cannulated respectively for recording blood pressure and injection of Lavandula angustifolia L. oil. Lavender oil or its vehicle (Propylene glycol) was injected by intravenous (25, 50 and 100 mg/kg/bw) or intraperitoneal injection (500mg/kg/bw). For the evaluation of the mechanism of Lavender oil, L-NAME (4mg/kg/bw), atropine (1mg/kg/bw), indomethacin (5 mg/kg/bw) or saline was injected intraperitoneally before intravenous administration of Lavender angustifolia L. oil.
    Results
    Intravenous injection of Lavender oil of 25 and 50 mg/kg/bw reduced arterial blood pressure in compare to control group (P<0.05) and dose of 50 mg/kg/bw was more effective than dose of 25 mg/kg/bw (P<0.05). 100 mg/kg/bw of Lavender angustifolia L. oil caused serious fall of blood pressure and resulted in animal death. Intraperitoneally injection of Lavender angustifolia L. oil at dose of 500 mg/kg reduced arterial blood pressure that this reduction was longer than intravenously administration of Lavender oil (P<0.05). Intraperitoneal injection of L-NAME, atropine or indomethacin had no significant effect on baseline of blood pressure and hypotensive effect of Lavender angustifolia L. oil.
    Conclusion
    Intravenous injection of Lavandula angustifolia L. oil in doses of 25 and 50 mg/kg/bw reduced arterial blood pressure in rat, but intraperitoneally injection of Lavender oil at dose of 500 mg/kg/bw prolonged the reduction of blood pressure in animals.
    Keywords: Lavandula angustifolia L., Blood pressure, Rat
  • فاطمه بهشتی، مهدی حسینی فرهی*، مسلم عبدی پور، عبدالصمد کلیدری

    به منظور تعیین مناسب ترین نسبت کشت مخلوط همیشه بهار و اسطوخودوس، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی کشت مخلوط عبارت بودند از: نسبت های مختلف کشت مخلوط همیشه بهار و اسطوخودوس (100% همیشه بهار، 75% همیشه بهار + 25% اسطوخودوس، 50% همیشه بهار + 50% اسطوخودوس، 25% همیشه بهار + 75% اسطوخودوس و 100% اسطوخودوس). نتیجه ها نشان داد که تیمار کشت مخلوط همیشه بهار و اسطوخودوس تاثیر معنی داری بر تمامی ویژگی های مورد بررسی داشت. بیشترین ارتفاع بوته (54/64 و 56/51 سانتی متر)، وزن خشک اندام هوایی (17/820 و 67/139 گرم در مترمربع) و عملکرد گل (661 و 29/4 گرم در مترمربع)  به ترتیب در کشت  خالص همیشه بهار و اسطوخودوس مشاهده شد. تعداد شاخه های جانبی و درصد اسانس برای هر دو گیاه در تیمار های کشت  مخلوط بیشتر از کشت  خالص بود. نسبت برابری زمین در تمام تیمارهای کشت مخلوط به جز تیمار 25 % همیشه بهار و 75% اسطوخودوس بالاتر از یک و بین 4/1 تا 75/1 بود. به طور کلی ، کشت مخلوط 50% همیشه بهار و 50% اسطوخودوس نسبت به کشت خالص هر دو گیاه، به دلیل افزایش سودمندی و پایداری تولید پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: الگوی کشت, عملکرد گل, درصد اسانس, نسبت برابری زمین
    Fatemeh Beheshti, Mehdi Hosseinifarahi*, Moslem Abdipour, Abdolsamad Kelaydari

    In order to determine the most appropriate intercropping pattern of pot marigold (Calendula officinalis L.) and lavender (Lavandula angustifolia L.), an experiment was conducted as completely randomized block design with three replications during 2017-2018 cropping season. Intercropping treatments included: different intercropping ratios of calendula and lavender (100% calendula:  calendula sole crop, 75% calendula: 25% lavender, 50% calendula: 50% Lavender, 25% calendula flower: 75% lavender, and 100% lavender: evergreen sole crop). The measured traits included plant height, fresh and dry weight of shoot, leaf chlorophyll, essential oil percentage and Land Equivalent Ratio (LER) index. The results showed that the highest plant height (64.54 and 51.56 cm), shoot dry weight (820.17 and 139.67 g m-2), and flower yield (661 and 4.29 g m-2) were observed in sole culture of pot marigold and lavender, respectively. The number of branches and the percentage of essential oil for both crops under intercropping treatments were higher than sole culture. The land equivalent ratio (LER) in all intercropping treatments except 25% pot marigold and 75% lavender was higher than one and between 1.4 and 1.75. In general, intercropping of pot marigold with lavender as 50%:50% is recommended higher efficiency and production stability.

    Keywords: Cropping pattern, Flower yield, Essential oil, Land Equivalent Ratio
  • زهره حبیبی شرف اباد، مهدی حسینی فرهی*، مسلم عبدی پور، عبدالصمد کلیدری، لادن رشیدی

    کشت مخلوط در بسیاری از مناطق جهان به دلیل استفاده بهینه از منابع و افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی و زراعی اهمیت یافته است. به منظور ارزیابی تاثیر کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس بر درصد اسانس، برخی ویژگی های ریخت شناسی و نسبت برابری زمین، آزمایشی در سال زراعی 97-1396 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل درصدهای مختلف کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس (100 درصد خردل سیاه، 75 درصد خردل سیاه- 25 درصد اسطوخودوس، 50 درصد خردل سیاه- 50 درصد اسطوخودوس، 25 درصد خردل سیاه- 75 درصد اسطوخودوس و 100 درصد اسطوخودوس) بودند. ویژگی هایی مانند وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی، تعداد شاخه جانبی، ارتفاع بوته، درصد اسانس و نسبت برابری زمین، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که تیمارهای مختلف کشت مخلوط، اثر معنی داری بر همه ویژگی های مورد بررسی داشت. بیشترین میزان درصد اسانس (24/3%) و ویژگی های مطالعه شده در هر دو گیاه از تیمار 50+50 درصد خردل سیاه و اسطوخودوس به دست آمد. یک رابطه رگرسیونی مثبت بین درصد اسانس و ماده خشک اندام هوایی در هر دو گیاه دارویی خردل سیاه و اسطوخودوس مشاهده گردید. درصد اسانس با همه ویژگی های مورد بررسی به غیر از ارتفاع بوته در این آزمایش در گیاه اسطوخودوس همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد. نسبت برابری زمین در تمامی تیمارهای کشت مخلوط، بالاتر از یک و بین 38/1 تا 84/1 بود که نسبت برابری زمین بالاتر از یک نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص در این ترکیب کشت می باشد. در مجموع، کشت مخلوط50% خردل سیاه +50% اسطوخودوس نسبت به کشت خالص، با توجه به بهبود ویژگی های ریخت شناسی و افزایش سودمندی آن پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: اسطوخودوس, خردل سیاه, درصد اسانس, کشت مخلوط, نسبت برابری زمین
    Zohreh Habibi Sharafabad, Mehdi Hosseinifarahi*, Moslem Abdipour, Abdolsamad Keladary, Ladan Rashidi

    Intercropping has become important in many parts of the world due to the optimal use of resources and increasing the quantitative and qualitative yield of medicinal and agricultural plants. To evaluate the effects of different intercropping patterns of black mustard and [d1] lavender on some morphological traits, essential oil content and the Land Equivalent Ratio [d2] (LER), an experiment was conducted based on a complete random block design [d3] in three replications on the research farm of Islamic Azad University, Yasooj Branch during 2017-2018. Different ratios of black mustard and lavender were intercropping treatments, these treatments included: 100% black mustard (black mustard sole crop), 75% black mustard + 25% lavender, 50% black mustard + 50% lavender, 25% black mustard + 75% lavender and 100% lavender (lavender sole crop). Study traits included root fresh weight, root dry weight, shoot fresh weight, shoot dry weight, number of branches, plant height, essential oil content and land equality [d4] ratio. The results showed that different intercropping patterns had a significant effect on all the studied traits. The highest content of essential oils and other mentioned traits in both plants were obtained by intercropping treatment (50% black mustard + 50%lavender). A positive regression relationship was observed between essential oil content and shoot dry matter in both black mustard and lavender plants. There was a positive and significant correlation among essential oil content and other traits in lavender. The Land Equality Ratio (LER) index in all intercropping treatments was more than one (1.38 and 1.84), indicating the superiority of the intercropping systems compared to the sole crop system. In total, intercropping of 50% black mustard + 50% lavender compared to sole crop is recommended due to the improvement of morphological traits and increasing its usefulness.

    Keywords: Intercropping, Essence Percentage, Land Equality Ratio
  • بتول رحمتی، محسن خلیلی، مهرداد روغنی، پریسا احقری
    مقدمه و هدف
    با توجه به شیوع صرع و عدم پاسخ دهی برخی از بیماران به داروهای ضد صرع رایج، تولید داروهای مناسب و با عوارض جانبی کمتر لازم به نظر می رسد. استفاده ازعصاره گیاهان در درمان بیماری به عنوان یک روش درمانی پیشنهاد شده است. در طب سنتی ایران، اسطوخودوس برای بعضی بیماری های عصبی از جمله صرع استفاده می شده است، هدف این تحقیق، یافتن بنای علمی استفاده سنتی اسطوخودوس در درمان صرع است.
    مواد و روش ها
    60 سر موش سوری نژاد NMRI با محدوده وزنی 30-25 گرم انتخاب و به شش گروه ده تایی شامل گروه1- PTZ؛ 2- گروه کنترل مثبت (PTZ و والپروات mg/kg 150 به عنوان یک داروی ضد صرع)، 3-5 گروه های اسطوخودوس با دوزهای 200، 400 و mg/kg 800 و 6- گروه ترکیبی اسطوخودوس mg/kg 200و والپروات mg/kg 100 تقسیم شدند. کیندلینگ با تزریق mg/kg 35 پنتیلن تتراوزل، یک روز در میان تا یازده مرتبه انجام شد. در تزریق دوازدهم mg/kg75 پنتیلن تترازول تزریق شد. مدت 30 دقیقه بعد از دریافت پنتیلن تترازول فازهای تشنج (6-0)، آستانه و طول مدت فازهای دوم و پنجم مطالعه شد.
    نتایج
    اسطوخودوس توانست شدت و مدت حملات را کاهش دهد p<0.05. همچنین اسطوخودوس فاز پنجم تشنج ها را به طور کامل حذف کرد؛ آثار ترکیبی این عصاره با والپروات از اثر اسطوخودوس به تنهایی بهتر نبود.
    نتیجه گیری
    آثار ضد صرعی تجویز طولانی مدت اسطوخودوس مشخص شد و در این مورد mg/kg 200 بهتر از 400 و mg/kg 800 بود. اسطوخودوس، بهتر از والپروات فازهای تشنجی را کاهش داد.
    کلید واژگان: گیاه اسطوخودوس, والپروئیک اسید, پنتیلن تترازول, کیندلینگ شیمیایی, موش سوری
    Batoul Rahmati, Mohsen Khalili, Mehrdad Roghani, Parisa Ahghari
    Background And Objective
    With respect to epilepsy prevalence and the fact that some of the patients remain refractory to available antiepileptic drugs, design of suitable drugs, without unwanted side effects is necessary. The use of plant extracts to treat diseases is proposed as a therapeutic modality. Lavandula officinalis (L. officinalis), commonly known as ustukhuddoos, has been used for a long time in traditional medicine for some of nervous disorders like epilepsy. The aim of this investigation was to provide a scientific basis for traditional use of L. officinalis in epilepsy.
    Materials And Methods
    A total of 60 male NMRI mice weighing 25 to 30 g were randomly divided into six groups including: 1. PTZ, 2. positive control (PTZ and valproate 150 mg/kg, as an anticonvulsant drug), 3 to 5. mice received L. officinalis extract at three doses of 200, 400 and 800 mg/kg, and 6. mixed group which received L. officinalis (200 mg/kg) and valproate (100 mg/kg) i.p. All groups were kindled by 11 injections of PTZ (35 mg/kg) with an interval of 48 h. In the 12th injection, all groups were tested for PTZ challenge dose (75 mg/kg). The phases of seizure (0-6), threshold and duration of second and fifth phases were observed for 30 min after PTZ injection.
    Results
    Data analysis showed that L. officinalis could reduce intensity and duration of seizures. In addition, there was no phase 5 following L. officinalis treatment. Anti-epileptic effect in mix group was not more than the L. officinalis group.
    Conclusion
    Antiepileptic effect of chronic administration of L. officinalis was established and it was more effective at a dose of 200 mg/kg than doses of 400 and 800 mg/kg. Meanwhile, L. officinalis could reduce seizure phases better than valproic acid.
    Keywords: Lavandula officinalis, Pentylenetetrazol, Chemical kindling, Mice
  • شهین مومن آبادی، حمیدرضا ثامنی، مهدی زاهدی خراسانی*، عابدین وکیلی
    مقدمه
    هیپرتانسیون از معضلات بهداشتی و درمان های جایگزین برای کنترل آن پیشنهاد شده است.
    هدف
    بررسی اثر خوراکی اسانس فرار اسطوخودوس بر فشار خون بالا و تغییرات بافتی آئورت موش صحرایی بود.
    روش بررسی
    سی و پنج سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه طبیعی، هیپرتانسیو و کنترل تقسیم شدند. هیپرتانسیون با تجویز روزانه L - NAME داخل آب آشامیدنی به مدت شش هفته القا و همزمان اسطوخودوس (500 میلی گرم بر کیلوگرم) یا حلال آن به روش گاواژ تجویز شد. در گروه های کنترل پس از ثبت فشار خون پایه، اسطوخودوس وریدی (50 میلی گرم بر کیلوگرم) تزریق شد. برای مطالعه بافت شناسی آئورت سینه ای جدا و به روش هماتوکسیلین - ائوزین و اورسئین رنگ آمیزی شد.
    نتایج
    القاء هیپرتانسیون فشار متوسط شریانی را از 106 به 177 میلی متر جیوه افزایش و درمان با اسطوخودوس آن را به 140 میلی متر جیوه کاهش داد (001/0 p<). اسطوخودوس در گروه طبیعی اثری نداشت. تزریق وریدی اسطوخودوس فشار خون موش های طبیعی و هیپرتانسیو را حدود 75 درصد کاهش داد (001/0 p<). القا هیپرتانسیون سطح مقطع آئورت، ضخامت دیواره آئورت و لایه مدیا را افزایش و ضخامت تیغه های الاستیک را کاهش داد (001/0 p<). درمان با اسطوخودوس سطح مقطع و ضخامت لایه مدیا را کاهش و ضخامت تیغه های الاستیک آئورت را افزایش داد (05/0 p<). هیپرتانسیون و درمان بر لایه ادونتیس و تعداد تیغه های الاستیک اثری نداشت.
    نتیجه گیری
    اسطوخودوس خوراکی از افزایش فشار خون و تغییرات هیستوپاتولوژیک آئورت در موش صحرایی هیپرتانسیو جلوگیری کرد. به نظر می رسد اسطوخودوس در پیشگیری از هیپرتانسیون مفید باشد.
    کلید واژگان: اسطوخودوس خوراکی, اسانس فرار, موش صحرایی, هیپرتانسیون, L, NAME
    Momen Abadi S., Sameni Hr, Zahedi Khorasani M.*, Vakili A
    Background
    Hypertension is a health problem and alternative medicine is offered for its controlling.
    Objective
    Nutritional effects of Lavandula angustifolia L. (lavender) oil on high blood pressure (BP), and histological changes of the aorta in rat has been investigated in this study.
    Methods
    Therty five male wistar rats were divided into 5 groups; normal, hypertensive and control. Hypertension was induced by daily L-NAME administration in drinking water for 6 weeks and lavender oil (500 mg/kg) or its vehicle was given orally simultaneously. After basal BP measurement, lavender (50 mg/kg, iv) was injected in control groups. Histological evaluation of the thoracic aorta included staining with hematoxylin-eosin and orcein methods.
    Results
    Hypertension induction increased mean arterial BP from 106 to 177 mm Hg and lavender treatment reduced it to 140 mm Hg (P< 0.001). Lavender had no effect on normal rats. Intravenous injection of lavender reduced BP about 75% in normotensive and hypertensive rats (P<0.001). Hypertension induction increased cross-section area, aorta and media thickness, and reduced elastic lamina thickness (P<0.001). Lavender treatment reduced cross-section area of the aorta and media thickness, and increased elastic lamina thickness (P < 0.05). Hypertension and treatment had no effect on advanthia and elastic lamina numbers.
    Conclusion
    Nutritional lavender oil prevented BP increases and pathological changes of the aorta in hypertensive rats. It seems lavender oil is beneficial for prophylaxis of hypertension.
    Keywords: Essential oil, Hypertension, L, NAME, Nutritional lavender, Rat
  • مهتاب حسن زاده، سیده اعظم سجادی، زهرا فارسی
    مقدمه
    خواب عامل مهم در سلامت جسمی و روانی فرد است. نیازی حیاتی که در کیفیت زندگی فرد و فعالیت های او در هنگام بیداری نقش اساسی دارد. کمبود خواب به عنوان یکی از عوامل خطر بیماری های عروق کرونر شناخته شده است و شواهدی از ارتباط بین اختلال خواب و ابتلا به بیماری های عروق کرونر به دست آمده است.
    هدف
    هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر کپسول سدامین و استنشاق رایحه اسطوخودوس بر کیفیت خواب بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی 120 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب بیمارستان آجا (522 تبریز) در سال 96-95 انجام شد. بیماران در سه گروه سدامین، اسطوخودوس و کنترل (بدون دریافت دارونما) قرار گرفتند. ابتدا کیفیت خواب هر سه گروه، یک روز پس از بستری، با پرسشنامه خواب پیتزبرگ مورد بررسی قرار گرفت. سپس گروه مداخله یک، کپسول سدامین را به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه مداخله دو، اسانس اسطوخودوس را به مدت 14 روز استنشاق نمودند و گروه سوم تحت عنوان گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از مداخله، کیفیت خواب هر سه گروه با همان پرسشنامه، در پایان هفته اول و دوم بررسی شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد و 0/05 P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده از آزمون کروسکال والیس تفاوت معنی دار بین سه گروه از نظر کیفیت خواب در هفته اول و هفته دوم مداخله (0/05 P<) را نشان داد و حاکی از بهبود کیفیت خواب، در دو گروه مداخله یعنی دریافت کنندگان اسطوخودوس و سدامین نسبت به گروه کنترل بود. همچنین مقایسه کیفیت خواب بین دو گروه مداخله اسطوخودوس و سدامین در هفته اول، حاکی از کاهش میانگین رتبه ای کیفیت خواب در گروه اسطوخودوس نسبت به گروه سدامین بود که نشان می دهد اسطوخودوس موثرتر از سدامین است (0/05 P<)، ولی در هفته دوم تفاوت معنی داری در کیفیت خواب، بین دو گروه سدامین و اسطوخودوس وجود نداشت.
    بحث و نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که کپسول سدامین و استنشاق رایحه اسطوخودوس، موجب بهبود کیفیت خواب بیماران بستری در بخش مراقبت می شود؛ بنابراین می تواند به عنوان یک روش موثر و مقرون به صرفه برای بهبود کیفیت خواب، قابل توصیه باشد.
    کلید واژگان: اسطوخودوس, خواب, سنبل الطیب, مراقبت قلبی, مراقبت پرستاری
    Hassanzadeh. M., Sajadi. Sa, Farsi. Z
    Introduction
    Sleep is an important factor in the mental and physical health of individuals. It is a vital need that influences mostly individual’s life quality and their activities during awakening. Lack of sleep has been addressed as a risk factor of coronary arteries diseases. Studies have reported on the relationship between sleep disorders and increased risk of coronary artery arteries diseases.
    Objective
    This study aimed to compare the effect of Sedamin capsule and inhalation of Lavender smell on sleep quality of patients at the cardiac care unit.
    Materials And Methods
    The present study is a randomized clinical trial carried out on 120 patients at the cardiac care unit of Aja hospital (522 Tabriz) during years 2016 and 2017. Patients were categorized to 3 Sedamin and lavender and control groups (without receiving placebo). First, sleep quality of each of the 3 groups was investigated one day after hospitalization by the sleep questionnaire of Petersburg. Then, intervention group 1 received Sedamin capsules for 14 days. Intervention group 2 inhaled lavender for 14 nights. Then, intervention group 3 received no intervention. After the intervention, sleep quality of the 3 groups was studied by a questionnaire at the end of the first and second week. SPSS22 was applied to analyze the data.
    Results
    Results obtained from the Kruskal-Wallis test represented a significant difference between the 3 groups in terms of sleep quality on the first and second week of intervention (pDiscussion and
    Conclusion
    This study showed that sedamin capsule and inhalation of lavender cause improvement in sleep quality of patients at the cardiac care unit. Therefore, it could be recommended as an effective and cost-efficient method to improve sleep quality.
    Keywords: Cardiac Care, Cardiovascular Nursing, Lavandula, Sleep, Valerian
  • علیرضا عبدانی پور، رضا نجات بخش، ایرج جعفری انارکولی، مهرداد قربانلو، علی نیک فر، امبر نوریان
    زمینه و هدف
    امروزه تحقیقات بسیاری درباره تاثیر عصاره ی گیاهان مختلف روی بیماری های سیستم عصبی انجام می شود. در این مطالعه تاثیر عصاره ی هیدروالکلی گل گیاه اسطوخودوس بر روی رشد و تکثیر سلول های بنیادی عصبی موش صحرایی و همچنین خاصیت آنتی اپوپتوزی عصاره ی گیاه اسطوخودوس مورد بررسی قرارگرفت.
    روش بررسی
    سلول های بنیادی عصبی از هیپوکمپ مغز نوزاد موش صحرایی استخراج شد. به منظور تعیین بهترین غلظت عصاره ی گیاه اسطوخودوس، سلول ها به مدت 48 ساعت با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میکروگرم به ازای هر میلی لیتر محیط کشت تیمار شدند و میزان تکثیر سلولی با روش MTT بررسی گردید. همچنین اثر ضدآپوپتوزی این گیاه با القای آپوپتوز توسط اتانول و استفاده از کیت تانل بررسی گردید.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که عصاره ی گیاه اسطوخودوس تکثیر سلول های بنیادی عصبی را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد و میزان آپوپتوز القا شده با اتانول نیز در حضور عصاره در موش صحرایی کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    عصاره گیاه اسطوخودوس می تواند بر روی افزایش تکثیر و کاهش آپوپتوز در سلول های بنیادی عصبی موش صحرایی موثر باشد.
    کلید واژگان: تکثیر سلولی, اسطوخودوس, سلول های بنیادی عصبی, آپوپتوز, موش صحرایی
    A. Abdanipour, R. Nejatbakhsh, I. Jafari Anarkooli, M. Ghorbanli, A. Nikfar, A. Noriyan
    Background And Objective
    Nowadays, extensive research is carried out on the effect of plant extracts on variety of disorders. In this study, the effect of hydroethanolic extract of Lavandula officinalis on proliferation of neural stem cells as well as its anti-apoptotic properties was assessed.
    Materials And Methods
    Neural stem cells were isolated from hippocampus of neonatal rat brain. To determine the optimal concentration of Lavandula officinalis extract, isolated neural stem cells were treated with 200, 400, 600, 800 and 1000 µg/ml of concentrate for 48 h. Then cell proliferation rate was evaluated via MTT assay. Meanwhile, the anti-apoptotic property of Lavandula officinalis extract was evaluated using TUNEL assay method.
    Results
    The results of this study showed a significant difference in cell proliferative and anti-apoptotic property of Lavandula officinalis extract on neural stem cells comparing to the control group.
    Conclusion
    The hydroethanolic extract of Lavandula officinalis can be effective on proliferation elevation and apoptosis reduction in rat neural stem cells.
    Keywords: Cell proliferation, Lavandula officinalis, Neural stem cells, Apoptosis, Rat
  • امید هاشم زاده*، مهتاب معظمی
    هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه و بدون مصرف اسطوخودوس بر سطوح لاکتات و کورتیزول دانشجویان پسر غیر ورزشکار بود. تعداد 37 نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار (سن: 54/2 ± 13/23 سال و شاخص توده بدنی: 77/2 ± 11/22) در 3 گروه تجربی و یک گروه شاهد شرکت کردند. آنها به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) به تمرین هوازی با شدت 60-75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه پرداختند. دو گروه اسطوخودوس مصرف کردند که یکی از این گروه ها همراه با مصرف اسطوخودوس تمرین ورزشی نیز انجام دادند. یافته ها نشان دهنده کاهش معنادار سطوح لاکتات پلاسما و کورتیزول سرم در هر 3 گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین هوازی به همراه وبدون اسطوخودوس بود. لیکن این تغییرات به اندازه ای نبود که بتواند تغییرات بین گروهی را معنادار کند. هم چنین تفاوت معناداری در سطوح لاکتات پلاسما وکورتیزول سرم آزمودنی ها مشاهده نشد. بر اساس نتایج این تحقیق هشت هفته تمرین هوازی به همراه و بدون مصرف اسطوخودوس با کاهش سطوح لاکتات و کورتیزول دانشجویان پسر غیر ورزشکار موجب به تعویق افتادن خستگی و بهبود عملکرد ورزشی می شود.
    کلید واژگان: تمرین هوازی, اسطوخودوس, لاکتات, کورتیزول, غیرورزشکار
    Omid Hashemzadeh*, Mahtab Moazami
    The aim of this study was to investigate the effect of 8 weeks of aerobic training with and without lavender consumption on lactate and cortisol levels in non-athlete male students. 37 non-athlete male students (age: 23.13 ± 2.54 yr and body mass index: 22.11 ± 2.77) participated in three experimental groups and one control group. They performed aerobic training with 60-75% of maximum heart rate for 8 weeks (3 sessions per week). Two groups consumed lavender and one of these groups also performed aerobic training. Findings showed a significant reduction in plasma lactate and serum cortisol levels after 8 weeks of aerobic training in all 3 experimental groups with and without lavender. However, these changes were not enough to make significant changes among the groups. Also, no significant differences were observed in plasma lactate and serum cortisol levels of subjects. According to these results, 8 weeks of aerobic training with and without lavender consumption postpones fatigue and improves athletic performance in non-athlete male students through lowering levels of lactate and cortisol.
    Keywords: aerobic training, lavender, lactate, cortisol, non- athlete
  • امیرحسین ناظمی، قربانعلی اسدی، رضا قربانی
    تاثیر مقادیر مختلف عصاره اسطوخودوس شامل صفر (شاهد)، 4، 20، 40، 100، 200، 300 و 400 قسمت در میلیون عصاره (پی پی ام) بر روی جوانه زنی بذور علف های هرز تاج خروس ریشه قرمز، سلمه تره، سوروف، خرفه و قیاق و گیاه زراعی ذرت به صورت 6 آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت کومارین موجود در عصاره معادل 245 پی پی ام عصاره تهیه شده بود. با وجود تفاوت های بین گیاهان مورد مطالعه، نتایج نشان دهنده سمیت بالای عصاره اسطوخودوس برای گیاهان بود. تمامی مولفه های جوانه زنی به طور معنی داری در تمامی گیاهان تحت تاثیر قرار گرفت. به طور کلی، افزایش غلظت عصاره اسطوخودوس موجب افزایش اثرات دگرآسیبی آن شد و باعث شد که درصد جوانه-زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک گیاهچه کاسته شود. غلظت های پایین کاربرد عصاره موجبات بروز اثرات تحریک کنندگی بر جوانه زنی بذر خرفه، سوروف، قیاق و ذرت شد. خرفه حساسیت نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد. در حالی که ذرت تحمل نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد.
    کلید واژگان: ذرت, علف های هرز, کومارین
    A. H. Nazemi, Gh. A. Asadi, R. Ghorbani
    Introduction
    Human has always introduced various methods to control weeds. One of the best and the most modern methods is to use synthetic herbicides. The synthetic herbicides offer the same advantages compared to the other methods. They are selective, easy to apply, act quickly, relatively inexpensive, and can be used where other methods don’t work well. Therefore, their application have increased dramatically in the agricultural world and generated a series of additional problems such as herbicide resistance in weeds, soil and water pollution and the toxicity effects on human health and non-target species. With increasing global awareness about these disadvantages, the herbicidal potential of natural compound are focused because they have a short half-life and novel sites of action. Many natural compounds taken from many plant species, especially they are aromatic ones, have been studied for their herbicidal potential. For example, sorgoleone, isolated from Sorghum sp.; ailanthone, isolated from Ailanthus sp.; artemisinin, isolated from Artemisia sp.; coumarin, isolated from Ruta sp. and so on (5). The great interests in this field caused that the molecule of leptospermone isolated from Callistemon citrinus was optimized and then commercialized as mesotrione and sulcotrione herbicides (group F2/27) that inhibit p-hydroxyphenyl pyruvate dioxygenase (HPPD), a key enzyme in the biosynthesis of carotenoid and plastoquinone (9). Lavender (Lavandula sp.) is a medicinal plant with allelopathic properties which belongs to the Lamiacae family. The substantial components of lavender are made up of coumarin. Despite this, 18 structural analogues of coumarin extracted from lavender, coumarin itself had the most phytotoxic on Lolium sp. (9). The antibacterial, antifungal, insecticidal and herbicidal activities were demonstrated by the lavender essence. The current research aimed to determine the allelopathic potential of lavender essence on the germination indices of six plant species.
    Materials And Methods
    This study was separately and simultaneously carried out in 6 experiments based on a completely randomized design with four replications, which each one involved with one plant species. In each experiment, the influence of eight concentrations of coumarin including zero (control), 4, 20, 40, 100, 200, 300, and 400 ppm extract were assessed on germination and seedling growth of one plant species. There was 245 ppm coumarin from 100 g leaf of lavender. Weed species included redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.), common lambsquarters (Chenopodium album L.), barnyard grass (Echinochloa cruss-gali (L.) Moench), johnson grass (Sorghum halepense (L.) Pers.), common purslane (Portulaca oleracea L.); and corn crop (Zea mays L. cv. Sc 704). The seeds of all weeds were collected from weeds which were around fields located near Mashhad, Iran. The seeds of maize were obtained from the Agricultural and Natural Resources Research Center of Mashhad, Iran. Before the start of experiment, the seed dormancy-breaking treatments were conducted to increase the seed coat permeability of weed species. Hence, the seeds of A. retroflexus, C. album, E. cruss-gali, S. halepnse, and P. oleracea were acid-scarified in concentrated sulfuric acid (98%) for 5, 1, 3, 4 and 1 min, respectively; and then rinsed with distilled water. Twenty seeds of each plant species were placed in Petri dish on two layer of filter paper. Petri dishes were transferred into incubator after 10 ml of treatment solutions were added into them. Daily observations were made on the number of seeds germinated in each dish. After 12 days, root and shoot length was measured. Then, they were harvested and oven-dried at 75ºC for a period of 48 h and the dry weight was determined. The data were changed to individual plant and subjected to analyze by both the variance analysis using PROC GLM in SAS software.
    Results And Discussion
    Despite the differences between studied plants, the results indicated a high toxicity of lavender extract. All components of germination in all plants were significantly affected by lavender extract. Totally, allelopathic effects of extract from lavender increased with increasing its concentration and caused the germination percentage, the germination rate, the root and shoot length, and the seedling dry weight decreased. Low concentrations of lavender extract led to a stimulatory effect on seed germination common purslane, barnyard grass, johnson grass and corn. The results of this study showed that coumarin has the phytotoxic effect against Z. mays, S. halepnse, E. cruss-gali, A. retroflexus, C. album, and P. oleracea. Generally, Z. mays and P. oleracea were most tolerant and sensitive to coumarin.
    Conclusion
    The present study concludes that corn and common purslane had the highest and the lowest sensitivity to lavender extract, respectively. However, further studies are required to identify a selectivity index, using dose-response experiments to develop a selective or non-selective natural herbicide.
    Keywords: Corn, Coumarin, Weeds
  • علی فتاحی بافقی*، عباس محمودزاده پورناکی، سسیدحسن حجازیان
    گونه های مختلف گیاه اسطوخودوس در پزشکی سنتی ایران کاربردهای گوناگونی ازجمله در درمان خون گرفتگی عروق مغزی، بیماری های مرتبط با دستگاه عصبی و روماتیسم دارند. در این پژوهش اثر سرکوب کنندگی دستگاه ایمنی آن در موش کوچک و سفید آزمایشگاهی نژاد BALB/c مبتلا به سالک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سرشاخه های گلدار اسطوخودوس (Lavandula spica L.) تهیه و آسیاب شد. بعد در اتانول 80% قرار گرفت و ارلن محتوی آن بر روی چرخاننده مغناطیسی (Stirrer) با مگنت و در دمای اتاق به مدت 24 ساعت قرار داده و بعد صاف شد. محلول صاف شده در شرایط استریل در پایه پماد در غلظت های 40، 60 و80 درصد تهیه و تا زمان استفاده در یخچال نگهداری شد. همزمان 40 سر موش کوچک و سفید آزمایشی نژاد BALB/c با انگل لیشمانیا عامل سالک روستایی سویه Leishmania (L) major [MRHo/IR/75/ER] عفونی شد و در چهار گروه شاهد، دریافت کننده غلظت های 40، 60 و 80 درصد عصاره اسطوخودوس مجزا شدند. استعمال عصاره اسطوخودوس بلافاصله پس از آغاز زخم سالک به طور یک روز در میان انجام و همچنین پایش اندازه وزن و قطر زخم سالک در موش های گروه های چهارگانه با استفاده از ترازو و کولیس ورنیه به طور هفتگی انجام و این کار تا مرگ آخرین موش از گروه شاهد انجام شد. میانگین و اندازه وزن موش دریافت کننده عصاره های 40 و 60 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه وزن موش های گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان دادند (P=0.000). ولی میانگین اندازه وزن موش های دریافت کننده عصاره 80 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه وزن موش های گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان نداد (P>0.05). میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده عصاره های 40 و 60 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه قطر زخم موش های گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان دادند. ولی میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده عصاره 80 درصد اسطوخودوس با میانگین اندازه قطر زخم موش های گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان نداد (P>0.05). استعمال عصاره اسطوخودوس روند کاهش وزن حیوان را سرعت بخشید و هر چه غلظت عصاره بیشتر می شد این سرعت در کاهش وزن و افزایش اندازه قطر زخم حیوان نیز بیشتر می شد، ولی افزایش غلظت بالای 80 درصد دیگر افزایش محسوسی در سرعت کاهش وزن و افزایش اندازه قطر زخم نداشت. در مجموع در مقایسه با موش های گروه شاهد روند تلف شدن سوری با کاهش وزن و افزایش قطر زخم در موش های دریافت کننده عصاره اسطوخودوس محسوس و معنی دار بود. افزون بر آن که مرگ موش های گروه های دریافت کننده عصاره اسطوخودوس سریعتر از موش های گروه شاهد، زخم ها بزرگ و با نکروز شدیدتر بود.
    کلید واژگان: عصاره, اسطوخودوس, سالک, اثر سرکوب کنندگی, موش BALB, c
    A. Fattahi Bafghi*, A. Mahmoodzadeh Pournaki, S.H. Hejazian
    Different kinds of Lavandula species have been used traditionally throughout history. Lavandula extract (fragment oils of its flowers) is used in blood clotting treatment, neurological diseases and rheumatoid. In this research, the effects of suppress the immunosystem of the BABL/c mice, which were infected by cutaneous leishmaniasis, were studied. Sufficient twigs of Lavender flowers were minced and put in ehanol 80%. They were placed into the stirrer with magnets in room temperature for 24 hours, then separated. This compound was, first, sterilized and prepared as topica with concentration of 40, 60 and 80%. It was refrigerated until used. In the lab, 40 BABL/c mice were infected with the parasite Leishmania (L) major [MRHO/IR/75/ER]. They were divided into four control groups and a group that received 40, 60, and 80% concentration of the Lavandula extract. As soon as the leishmania lesion appeared, Lavandula extract was applied every two days. As well, the foot and size of the lesion were measured, the weight was also taken in all mice in the four groups by using ale and coliss (Mettler, Switzerland) every week. The mean of the measurement and weight of the mice that were received 40 and 60% of the Lavandula extract showed significant difference comparing with the mean of the weight of the mice in control group, but the mean of weight in the mice received 80% of the Lavandula extract did not show significant difference with the weight of mice in control group (P > 0.05). The mean of lesion size of the mice that received 40 & 60 of Lavandula extract showed significant difference with the lesion size in controls groups (P = 0.000), but the lesion size of the mice receiving 80 of the Lavandula extract did not show significant difference with those mice in control groups (P > 0.05). Using of the Lavandula extract, the process of weight decrease of the animal increase, and as much as the concentration of the Lavandula extract increase, the weight of the animal decrease. However, increasing the concentration more than 80%, showed no remarkable increase in weight of the animal. Totaly, in comparing to control group, the process of mortality was increased with weight decreasing and lesion size increasing, in mice receiving Lavandula extract. In addition, the death of the mice receiving Lavandula extract was more than the mice in control groups and their lesion size was wider with severe necrosis.
    Keywords: Lvandula extract, cutaneous Leishmaniasis, immunosupressive effect, BALB, c Mice
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
متن مطلب
نوع نشریه
  • علمی
    327
اعتبار نشریه
زبان مطلب
موضوعات گروه نشریات علمی
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال