به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۹۴۵۳۴ عنوان مطلب
|
  • ملیحه حدادنژاد *، رضا رجبی، علی اشرف جمشیدی، الهام شیرزاد
    هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات ثباتی عملکردی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات تنه زنان فعال دارای نقص کنترل تنه و مستعد آسیب رباط صلیبی قدامی بود. قبل و پس از شش هفته تمرین، الکترومیوگرافی سطحی از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری در حین فرود بر روی یک پا از 25 زن فعال دارای نقص به عمل آمد و میزان فعالیت عضلات در 100 میلی ثانیه پس از تماس اولیه در فرود محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت عضلات گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد که بیانگر تاثیر گذار بودن تمرینات می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان فعالیت عضلات مورد بررسی در پژوهش حاضر، پس از انجام تمرینات در گروه تجربی کاهش یافته و این کاهش در فعالیت عضلات نشان دهنده بهبود کنترل نوروماسکولار است و فرد می تواند تکلیف مشابه را با صرف انرژی کمتر انجام دهد.
    کلید واژگان: تمرینات ثباتی عملکردی, نقص کنترل تنه, آسیب رباط متقاطع قدامی, زنان فعال
    Malihe Hadadnezhad*, Reza Rajabi, Ali Ashraf Jamshidi, Elham Shirzad
    the aim of this study was to investigate the effect of functional stabilization training on trunk muscle electromyography activity of physically active female with trunk control deficit and prone to Anterior Cruciate Ligament injury. Electromyography of Gluteus Medius, Quadratus Lumborum, Transverse Abdominis/Internal oblique, External Oblique was performed on twenty five active females with trunk control deficit before and after 6 week functional stabilization training and activation of muscles calculated in 100 mili second after initial contact in landing. The results indicated that there are significant differences between post test of control and experimental groups in muscles activations that indicating the effectiveness of functional stabilization training. Based on this study results, activation of muscles reduced after 6 week of functional stabilization training. This reduction revealed that neuromuscular control of this muscle was improved and subjects can do the same task with lesser energy consumption.
    Keywords: Functional Stabilization Training, Trunk control deficit, Anterior Cruciate Ligament Injury, physically active female
  • ملیحه حدادنژاد، رضا رجبی، علی اشرف جمشیدی، الهام شیرزاد
    مقدمه
    تمرینات پلیومتریک از طریق تطابق عصبی عضلانی در رفلکس کششی، الاستیسیتی و ارگان های گلژی تندون نقش مهمی را در فعال شدن پیش بین عضلات ایفا می کنند. با توجه به عدم بررسی تاثیر تمرینات پلیومتریک بر عضلات کمری لگنی، هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات کمری لگنی در افراد فعال مبتلا به نقص کنترل تنه می باشد.
    روش بررسی
    25 زن فعال مبتلا به نقص کنترل تنه با میانگین سنی 38/1±09/19سال، قد 88/3±73/162 سانتی متر و وزن 37/3±67/58 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و پس از شش هفته تمرینات پلیومتریک، الکترومیوگرافی سطحی، از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری حین فرود بر روی یک پا انجام و میزان فعالیت پیش بین عضلات محاسبه شد.
    نتایج
    نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین فعالیت عضلات سرینی میانی (021/0=p)، مایل داخلی/عرضی شکم (006/0=p)، مایل خارجی شکم (023/0=p) و مربع کمری (011/0=p) گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد که نشان دهنده تاثیرگذار بودن تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات می باشد.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر تمرینات پلیومتریک با تاثیر بر فعال شدن و بهبود پیش فعالیت عضلات می توانند در پیشگیری از مکانیسم های مرتبط با آسیب رباط صلیبی قدامی موثر باشند. بنابراین این تمرینات می توانند وقوع آسیب رباط صلیبی قدامی را کاهش دهند.
    کلید واژگان: تمرینات پلیومتریک, نقص کنترل تنه, آسیب رباط متقاطع قدامی, زنان فعال
    M. Hadadnezhad, R. Rajabi, A. Ashraf Jamshidi, E. Shirzad
    Introduction
    Plyometric training via neuromuscular adaptations to the stretch reflex، elasticity of muscle and Golgi tendon organs has an important role in pre-activation of muscles. Due to lack of research in regard to effect of plyometric training on lumbo pelvic muscle، this study aimed to investigate the effect of plyometric training on lumbo pelvic muscle pre-activation in active females with trunk control deficit.
    Methods
    Twenty-five active females who suffered from trunk control deficit with the mean age of 19. 09±1. 38 yr، weight of 58. 67±3. 37 kg and height of 162. 73±3. 88 cm participated in this study. They were divided into two groups of experimental and control. Before and after 6 weeks of plyometric training، electromyography of Gluteus Medius، Quadratus Lumborum، Transverse Abdominis/Internal oblique، and external Oblique was performed in single leg drop landing and pre-activitation of muscles was calculated.
    Results
    the results of independent sample T-test indicated that there are significant differences between post-test of control and experimental groups in regard to Gluteus Medius (p=0. 021)، Quadratus Lumborum (p=0. 011)، Transverse Abdominis/Internal oblique (p=0. 006)، External Oblique (p=0. 023) muscles activations which reveals effectiveness of plyometric training on pre-activation of muscles.
    Conclusion
    Based on the study results، plyometric training affects the activation of muscles and thus improving the pre-activation can prevent mechanisms related to anterior cruciate ligament injury. Therefore، plyometric training can reduce incidence of anterior cruciate ligament injury.
    Keywords: Active Female, Anterior Cruciate Ligament Injury, Plyometric Training, Trunk Control Deficit
  • علی پروانه سرند، حسن دانشمندی*، علی اصغر نورسته

    این پژوهش با هدف مقایسه شیوع نقص تنه در میان ورزشکاران سه رشته ورزشی متفاوت انجام شد. بدین منظور، 30 ورزشکار به روش هدفمند دردسترس، از هر رشته ورزشی با آزمون پرش تاک ارزیابی شدند و افراد مبتلا به نقص تنه با یکدیگر مقایسه شدند. از آزمون های تحلیل واریانس آنوا و خی دو برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش، تفاوت معناداری را بین نمرات آزمون پرش تاک و شیوع نقص تنه در سه رشته ورزشی متفاوت نشان نداد، ولی اطلاعات ارزشمندی نظیر درصد و تعداد افراد مبتلا به نقص تنه در سه رشته ورزشی تنیس روی میز، دوچرخه سواری و شنا (شناگران قورباغه و پروانه) که ماهیت و الگو های حرکتی متفاوتی از هم دارند، به دست آمد. با غربالگری، ارزیابی و شناسایی دقیق نقص تنه می توان احتمال بروز عوامل خطرزای آسیب، به خصوص آسیب رباط متقاطع قدامی زانو که ارتباط مستقیمی با نقص تنه دارد را در ورزشکاران به حداقل رساند.

    کلید واژگان: نقص تنه, تنیس روی میز, دوچرخه سواری, شنا, پرش تاک
    Ali Parvaneh Sarand, Hasan Daneshmandi *, Ali Asghar Norasteh

    This study aimed to investigate the comparison of prevalence of trunk dysfunction among athletes in three different sports. Thirty athletes were assessed in a purposely available manner, from each sport by Tuck jump test, and individuals with trunk dysfunction were compared with each other. Analysis of variance ANOVA and Chi-square tests were used to analyze the data. The results showed that there was no significant difference between Tuck jump test scores and trunk dysfunction among three different sports, but valuable information such as the percentage and number of people with trunk dysfunction in table tennis, cycling and swimming (breaststroke and butterfly stroke swimmers), which have different natures and movement patterns, was obtained. By accurately screening, assessing and identifying the trunk dysfunction, the risk of injury, especially anterior cruciate ligament injury, which has a direct relation with trunk dysfunction, can be reduced in athletes.

    Keywords: : Trunk Dysfunction, Tuck Jump, Table tennis, Cycling, Swimming
  • شادان محمدپور، رضا رجبی، الهام شیرزاد
    لیگامان صلیبی قدامی (ACL) [1] یکی از پر آسیب ترین لیگامان های زانو است. تفاوت های بیومکانیکی و عصبی-عضلانی تنه و اندام تحتانی طی اعمال ورزشی، محتمل ترین دلیل اختلاف قابل توجه نرخ بالای شیوع آسیب غیر برخوردی ACL در زنان به نسبت مردان است. هدف این تحقیق ارزیابی اثر شش هفته تمرینات ثبات مرکزی بر سینماتیک تنه شامل فلکشن رو به جلو و فلکشن جانبی در زنان ورزشکار با نقص کنترل عصبی-عضلانی تنه به منظور پیشگیری از آسیب ACL. 22 زن ورزشکار به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرینی، تمرینات ثبات مرکزی را طی شش هفته انجام دادند و گروه کنترل هیچ تمرین خاصی انجام ندادند. سینماتیک تنه در پیش آزمون و پس آزمون طی فرود تک پا، با استفاده از دستگاه تحلیل حرکت ارزیابی شد. میزان فلکشن تنه در گروه تمرینی پس از شش هفته تمرین افزایش معنی داری پیدا کرد (از 08/20 تا 67/27 درجه)، اما در میزان فلکشن جانبی تنه کاهش معنی داری مشاهده نشد (314/0 P=). در تحقیق حاضر در گروه تمرینی، میزان فلکشن رو به جلو به طور معنی داری افزایش یافت. می توان این گونه بیان کرد که تمرینات ثبات مرکزی استفاده شده در تحقیق حاضر با افزایش ثبات ناحیه مرکزی بدن، احتمالا استراتژی فراخوانی عضلات این ناحیه را بهبود داده است؛ از این رو با توجه به نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که شش هفته تمرینات ثبات مرکزی در زنان ورزشکار با نقص عصبی-عضلانی کنترل تنه می تواند به کاهش عوامل خطر قابل تعدیل آسیب ACL نظیر برخی عوامل بیومکانیکی و عصبی-عضلانی منجر شود.
    کلید واژگان: تمرینات ثبات مرکزی, سینماتیک تنه, زنان ورزشکار, نقص عصبی, عضلانی کنترل تنه, آسیب لیگامان صلیبی قدامی
    Shadan Mohammadpour, Reza Rajabi, Elham Shirzad
    The anterior cruciate ligament (ACL) is one of the most commonly injured ligaments of the knee. This study investigated the effects of core stability training on trunk kinematics including trunk flexion and lateral flexion in female athletes with neuromuscular deficit of trunk control to prevent ACL injury. Twenty-two female athletes were randomly assigned into a training group (n = 11), performing the functional stabilization training during 6 weeks, and a control group (n = 11,) without any physical training. The kinematic assessment of the trunk with motion analysis system was performed during a single-leg drop landing before and after training. After 6 weeks, the TG significantly increased the value for trunk flexion (from 20. 08 to 27.67), but there wasn’t any significant reduction in trunk lateral flexion (p=0.314). Core stability training program used in the current study successfully increased trunk flexion in training group. It can be stated that probability with increasing core stability, muscles recruitment strategy may have improved. We concluded that, 6-week training in female athletes with deficit in trunk neuromuscular control can result in reduction of modifiable risk factors of ACL injury including biomechanical and neuromuscular factors.
    Keywords: functional stabilization training, kinematics, female athletes, neuromuscular deficit of trunk control, anterior cruciate ligament injury (ACL)
  • میثم روستایی، شیوا عابدی، تکتم مظاهری
    مقدمه
    فلج مغزی یک ناهنجاری غیر پیشرونده است که منجر به نقایص جسمی و عملکردی می گردد. بیش از نیمی از کودکان مبتلا به فلج مغزی به راه رفتن مستقل دست می یابند، اما الگوی راه رفتن در اکثر این کودکان ناهنجار است. با توجه به این که تنه در قسمت مرکزی بدن واقع شده است، در کنترل وضعیت و سازماندهی واکنش های تعادلی نقش تعیین کننده ای دارد. هدف از انجام این مرور نظام مند، بررسی الگوی حرکات تنه در کودکان مبتلا به فلج مغزی، متناسب با نوع و شدت فلج مغزی و چگونگی تاثیر حرکات تنه بر کنترل حرکات بود.
    مواد و روش ها
    کلید واژه های «Gait و Trunk» در ترکیب با «Cerebral palsy» در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Google Scholar، Scopus،ProQuest و Web of Science جستجو گردید. تاریخ جستجو از زمان آغاز به کار این پایگاه ها تا مارس سال 2015 در نظر گرفته شد. فرایند جستجو به طور مستقل توسط دو نفر از نویسندگان صورت گرفت. برای ارزیابی کیفیت مقاله ها از مقیاس PEDro و برای ارزیابی سطح شواهد از مقیاس CEBM levels of evidence scale (Centre for evidence-based medicine) استفاده شد. پس از فرایند جستجو و متناسب با معیار ورود و خروج، 5 مقاله وارد مطالعه شد.
    یافته ها
    مقاله ها کیفیت متوسط تا پایینی داشتند. آن ها افزایش حرکات تنه را متناسب با افزایش شدت فلج مغزی گزارش نمودند. حرکات ایجاد شده، می تواند به عنوان حرکات جبرانی و یا به عنوان نقص کنترل حرکتی تنه در نظر گرفته شود.
    نتیجه گیری
    دامنه حرکات تنه متناسب با شدت فلج مغزی افزایش می یابد. با این حال، جهت آگاهی از چگونگی الگوی حرکات تنه متناسب با نوع و شدت فلج مغزی، باید مطالعات بیشتری صورت گیرد. همچنین، هنوز این سوال باقی است که آیا حرکات تنه نقش جبرانی دارند و یا باید به عنوان یک نقص تلقی گردند.
    کلید واژگان: فلج مغزی, تنه, کنترل حرکتی
    Meysam Roostaei, Shiva Abedi, Toktam Mazaheri
    Introduction
    This study evaluated the relationship between fear of falling, and the level of education and the living style of Iranian elderly.
    Materials And Methods
    This was a descriptive-analytical study on 191 elderly living in the community and nursing homes. The participants were selected through simple non-probability sampling. The fear of falling, level of education, and living style were determined using a multiple choice questionnaire and the relationship between was studied. The Kruskal-Wallis test and Spearman correlation coefficient were used for statistical analysis.
    Results
    The results of Kruskal-Wallis test showed no significant difference between individuals with different life styles in terms of fear of falling (P = 0.25).The Spearman correlation coefficient also showed no significant relationship between fear of falling and educational level (P = 0.32, r = 0.07).
    Conclusion
    This study results showed that there is no relationship between fear of falling, and education level and living style in Iranian elderly.
    Keywords: Elderly, Fear of falling, Educational level, Living style
  • شیوا رهنمای بهاری، نرمین غنی زاده حصار*، ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه
    زمینه و هدف

    ثبات مرکزی و تقویت عضلات ثبات دهنده مرکزی یکی از بحث های جدید در پزشکی ورزشی می باشد. هدف پژوهش حاضر تاثیر تمرینات  CX-WORXبه عنوان یکی از انواع تمرینات ثباتی بر حس عمقی و قدرت عضلات منتخب در بسکتبالیست های دارای نقص تنه بود.

    روش بررسی

    30 بسکتبالیست خانم دارای نقص تنه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرینی قرار گرفتند. نقص تنه از طریق تست پرش تاک، حس عمقی زانو و مچ پا به وسیله گونیامتر، حس عمقی تنه به وسیله نرم افزار کینوویا، قدرت عضلات خم کننده و بازکننده زانو، دورکننده و چرخش دهنده های خارجی ران و خم کننده و بازکننده تنه بسکتبالیست ها به وسیله داینامومتر ارزیابی شدند. تمرینات CX-WORXبه مدت شش هفته به وسیله گروه تمرینی انجام شد. پس از پایان تمرینات، پس آزمون به عمل آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی همبسته و کوواریانس استفاده شد.

    نتایج

    نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیر معنادار تمرینات CX-WORX بر حس عمقی تنه (0/014=P)، مچ پا (0/000=P) و زانو (0/000=P) و قدرت عضلات بازکننده زانو (0/000=P) و تنه (0/001=P)، دورکننده (0/000=P) و چرخش دهنده خارجی ران (0/000=P) آزمودنی های گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بود، ولی بین قدرت عضلات خم کننده زانو بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05>P).

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینات CX-WORX سبب بهبود حس عمقی تنه، مچ پا و زانو و قدرت عضلات بازکننده زانو و تنه، دورکننده و چرخش دهنده خارجی ران بسکتبالیست های دارای نقص تنه شد. بنابرین پیشنهاد می شود که متخصصان حوزه سلامت و حرکات اصلاحی از تمرینات CX-WORX با هدف افزایش حس عمقی و قدرت عضلات بسکتبالیست های دارای نقص تنه استفاده نمایند.

    کلید واژگان: تمرینات CX WORX, قدرت, حس عمقی, نقص تنه, بسکتبالیست ها
    Shiva Rahnemaye Bahari, Narmin Ghani Zadeh Hesar *, Ebrahim Mohammadali Nasab Firouzjah
    Background and aim

    Core stability and strengthening of core stability muscles are among the new debates in sports medicine. The present study aimed to determine the effect of CX WORX exercises, one type of stability exercise, on proprioception and strength of selected muscles in basketball players with trunk defects.

    Methods

    Thirty female basketball players with trunk defects were selected by available sampling and randomly placed in two control and training groups. Trunk defects through the tuck jump test, knee, and ankle proprioception using a goniometer, trunk proprioception using Kinovea software, the strength of knee flexors and extensors, hip abductors and external rotators, and basketball players' trunk flexors and extensors using a dynamometer were evaluated. CX WORX exercises were performed by the training group for six weeks. Paired sample t-tests and covariance analysis were used to analyze the data.

    Results

    The results of the present study show a significant effect of CX WORX exercises on trunk (P=0.014), ankle (P=0.000), and knee (P=0.000) proprioception and the strength of knee (P=0.000), and trunk extensors (P=0.000), abductors (P= 0.000) and external rotator of the hip (P=0.000) of the subjects of the experimental group compared to the control group, but no significant difference was observed between the strength of the knee flexor muscles between the two groups (P>0.05).

    Conclusion

    According to the results, CX WORX exercises improved trunk, ankle, and knee proprioception and the strength of the knee and trunk extensor, hip abductor, and external rotator muscles of basketball players with trunk defects. Therefore, it is suggested that experts in the field of health and corrective exercise use CX WORX exercises with the aim of increasing proprioception and muscle strength of basketball players with trunk defects.

    Keywords: CX WORX, Strength, Proprioception, Core Stability, Basketball Player
  • حسین شاهرخی، حامد عباسی، فریبا محمدی، پگاه رحمانی
    هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ثبات مرکزی بر استقامت و کنترل تنه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. جهت انجام پژوهش، آزمودنی های (با دامنه سنی 4020 سال) با مقیاس ناتوانی جسمانی 41، به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. شایان ذکر است که تمرینات به مدت هشت هفته انجام گرفت و برای ارزیابی استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه از تست خم کردن تنه، بازکردن تنه و آزمون پل زدن به چپ و راست استفاده شد. مقیاس اختلالات تنه نیز برای ارزیابی کنترل تنه مورداستفاده قرار گرفت و داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس در سطح (05/0) تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که تمرینات ثبات مرکزی منجر به افزایش استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه و توانایی کنترل تنه شده است. همچنین، تفاوت معناداری بین استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه و توانایی کنترل تنه در پس آزمون بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده می شود. براساس یافته های پژوهش، تمرینات ثبات مرکزی می تواند عاملی برای بهبود استقامت و کنترل تنه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد.
    کلید واژگان: مولتیپل اسکلروزیس, استقامت عضلات ثبات دهنده تنه, مقیاس اختلالات تنه, تمرینات ثبات مرکزی
    Hosein Shahrokhi, Hamed Abbasi, Fariba Mohammadi, Pegah Rahmani
    The purpose of this study was to assess the effect of core stability exercises on endurance and trunk control in patients with multiple sclerosis. The subjects with the age of 20-40, expanded disability status scale 1-4 and randomly allocated to the experimental and control groups. Training program for groups was carried out in eight weeks. Isometric endurance of the Trunk stabilizer muscles was measured by trunk flexor test, trunk extensor test and left and right lateral musculature test and Trunk Impairment Scale was used to measure the ability to trunk control. The data was analyzed by using analysis of covariance at a significance level of 0.05. The results showed that core stability exercises led to a significant increase on isometric endurance of the trunk stabilizer muscles and trunk control. Also, significant differences observed between isometric endurance of the trunk stabilizer muscles and trunk control in the experimental and control groups. According to research findings, the core stability exercises resulted in considerable improvements in endurance and control of the trunk in patients with multiple sclerosis.
    Keywords: Multiple Sclerosis, Endurance of the Trunk Stabilizer Muscles, Trunk Impairment Scale, Core Stability Exercises
  • سید رضاشریفی، محمدتقی پیوندی، فرشید باقری، محمد خیاط زاده
    زمینه و هدف
    درمان شکستگی های تنه ران همیشه در حال تغییر بوده است. امروزه فیکساتورهای پیشرفته تری برای درمان این نوع شکستگی ها ابداع شده که از جمله این روش ها استفاده از میخ مجرای مرکزی می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه نتایج دو روش درمانی جااندازی باز و پلاک گذاری و استفاده از میخ مجرای مرکزی استخوان در شکستگی تنه استخوان ران انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی 40 بیمار بستری بالاتر از 16 سال با شکستگی ساده میانی تنه فمور به دلیل ضربه (دو گروه 20 نفری مورد و شاهد) در بیمارستان شهید کامیاب مشهد در سال 1382 مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه مورد درمان جراحی به روش جااندازی باز با پلاک و میخ و در گروه شاهد جراحی با گذاشتن میخ داخل مجرای مرکزی انجام شد. هر دو گروه از نظر سن و جنس یکسان بودند. پیگیری بیماران در مدت 9 تا 14 ماه انجام شد. مشخصات فردی تابع پیگیری و رادیوگرافی کنترل در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمون های تی مستقل و مجذور کای پردازش شد.
    یافته ها
    از 40 بیمار مورد مطالعه 75درصد مرد و 25درصد زن بودند. مدت زمان جوش خوردن بالینی و رادیوگرافیک و میزان تاخیر در جوش خوردن در دو گروه از نظر آماری معنی داری نبود. با توجه به 4 مورد نقص وسیله در گروه پلاک از این نظر تفاوت معنی داری بین دو گروه به دست آمد (P<0.05).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که مدت جوش خوردن براساس علائم بالینی و رادیوگرافی و عوارض در دو گروه مورد مطالعه از نظر آماری تفاوت معنی داری ندارد، اما به علت وجود 4 مورد نقص وسیله، استفاده از روش اینترلاک با لاک استاتیک در تمام شکستگی های ران که منع مصرف ندارند، ارجح است.
    کلید واژگان: شکستگی تنه ران, ثابت کردن شکستگی, میخ مجرای مرکزی
    Seyyed Reza Sharifi, Mohammad Taghi Peivandi *, Farshid Bagheri, Mohammad Khaiatzade
    Background And Objective
    Treatment of the femural shaft fracture is imporoving. The aim of this study was to compare the outcome of Dynamic Compression Plating (DCP) and intramedullary nailing in the femural shaft fracture.
    Materials And Methods
    This clinical trial study was done in orthopedic department of Shahid Kamyab Hospital in Mashhad – Iran during 2002-03. 40 patients with open fracture of femur divided into two groups. One group was treated by dynamic compression plate and the other group by intramedullay nailing. Follow-up time was 9-14 months.
    Results
    Out of 40 patients, 75% were male. The time of clinical and radiological bone union was the same in both groups. There was 4 implant failure in the plate group (P<0.05). There was one deep infection in the intramedullary nailing group.
    Conclusion
    This study showed that there is no difference between plate and intramedullary nailing group according time of bone union. But because of 4 implant failure in DCP groups, intramedullary nailing is recommended for femural shaft fracture.
    Keywords: Femural fracture, Osteosynthesis, Intramedullary nailing, Dynamic Compression Plating
  • ترمیم نقص های بزرگ استخوانی در تی بیا یک چالش در جراحی ارتوپدی محسوب می شود به خصوص در بیمارانی که به دلیل استئومیلیت مزمن و سکسترکتومی قسمت وسیعی از تنه استخوان از بین رفته باشد. در این گزارش موردی که در دوران کودکی دچار نقص شده و با انتقال مستقیم در دو مرحله درمان شده بود با پیگیری 18 ساله معرفی می شود.
  • فرزانه ساکی*، شیما بختیاری خو، کوسار ابراهیم فقی محمود، عرفان شکیبا

    هدف از پژوهش حاضر مقایسه نمرات آزمون های عملکردی فوتبالیست های با و بدون بی ثباتی مزمن مچ پا بود. 26 ورزشکار مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا و 26 ورزشکار سالم به عنوان نمونه انتخاب شدند. از آزمون Y برای ارزیابی تعادل، مک گیل برای ثبات مرکزی، سیستم امتیازدهی خطای فرود برای ارزیابی مکانیک فرود، جهش تک پای شش متری برای ارزیابی عملکرد و از پرش تاک برای شناسایی نقص های عصبی- عضلانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره به کار گرفته شد. نتایج نشان داد بین زمان آزمون جهش تک پای شش متری، استقامت عضلات بازکننده تنه، استقامت عضلات خم کننده تنه، تعادل خلفی-داخلی و تعادل خلفی- خارجی تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد (05/0P≤). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به مربیان توصیه می شود برای شناسایی نقص های عملکردی در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا و طراحی برنامه های پیشگیری و توان بخشی از آزمون های میدانی استفاده شود.

    کلید واژگان: ارزیابی حرکتی, بی ثباتی مزمن مچ پا, ورزشکار
    Farzaneh Saki *, Shima Bakhtiyari Khou, Kosar Ebrahim Faghi Mahmoud, Erfan Shakiba

    The current study aimed comparison functional tests scores in football players with and without chronic ankle instability. 26 athletes with CAI and 26 healthy athletes selected as sample. The Y test was used to assess balance, the McGill test for core stability, the landing error scoring system to assess landing mechanics, the single-leg timed hop to evaluate performance, and the tuck jumps to identify neuromuscular defects. Multivariate analysis of variance was used to analyze the data. The results of showed that there was a significant difference between the single-leg timed hop test, trunk extensor muscle endurance, trunk flexor muscle endurance, there is a posteromedial balance and a posterolateral balance between the two groups (P≤0.05). With respect to the results of the present study, it is recommended to coaches use filed based tests to identify functional defects in athletes with chronic ankle instability to design prevention and rehabilitation programs.

    Keywords: Movement assessment, Chronic Ankle Instability, athlete
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال