به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۱۵۹۹۵ عنوان مطلب
|
  • یونس نادمی*
    در سال 2024م، دارون عجم اوغلو، سیمون جانسون و جیمز رابینسون به دلیل پژوهش های خود درباره نقش نهادها در توسعه اقتصادی، برنده جایزه نوبل اقتصاد شدند. در این پژوهش ها نشان داده شده است که نهادهای فراگیر، که به مشارکت همه اقشار جامعه در اقتصاد و سیاست کمک می کنند، پایه ای ضروری برای توسعه هستند. در مقابل، نهادهای انحصاری که در خدمت منافع گروه های خاص عمل می کنند، مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی می شوند. شرایط کنونی ایران نیز، با نهادهای ناکارآمد و انحصاری که منافع اقلیت را حفظ می کند، موجب شده است در فرایند توسعه کشور اختلال ایجاد شود. برگرفته از مطالعات متعدد برندگان نوبل، می توان گفت اصلاحات نهادی برای ایجاد شفافیت، حذف رانت و افزایش مشارکت عمومی، کلید قرارگرفتن در مسیر توسعه است. در ایران، مشکلاتی مانند سیاستگذاری هایی که به جای منافع اکثر مردم، به منافع گروه های خاص اولویت داده می شود، مشارکت سیاسی محدود و نبود نظام حزبی پاسخگو، از موانع اصلی توسعه محسوب می شود. این اقتصاددانان بر ضرورت اصلاح نهادهای سیاسی و اقتصادی تاکید دارند تا از طریق حکمرانی فراگیر و مشارکتی، اقتصاد کشور در مسیر توسعه قرار گیرد.
    کلید واژگان: اصلاحات نهادی, ایران, توسعه, نوبل اقتصاد, نهادها
    Younes Nademi *
    In 2024, Daron Acemoglu, Simon Johnson, and James Robinson were awarded the Nobel Prize in economics for their research on the role of institutions in economic development. Their studies highlight that inclusive institutions, which promote broad participation in both the economy and politics, are essential foundations for development. In contrast, extractive institutions that serve the interests of specific groups hinder economic and social progress. Iran’s current state, characterized by inefficient, extractive institutions that protect minority interests, disrupts the country's development process. Drawing from the Nobel laureates' findings, it is clear that institutional reforms to enhance transparency, eliminate rent-seeking, and increase public participation are essential for setting the country on a path to development. In Iran, key obstacles to development include policies that favor specific groups over the general population, limited political participation, and the lack of an accountable party system. These economists stress the importance of reforming political and economic institutions to enable inclusive, participatory governance that can foster economic growth.
    Keywords: Development, Institutional Reforms, Institutions, Iran, Nobel Prize In Economics
  • حسن افراخته*، سیروس حجت شمامی
    هدف مقاله حاضر تجزیه و تحلیل نقش تغییر نهادی در توسعه اقتصادی است. در این تحقیق، نخست به این پرسش پاسخ داده شده است که در طول 40 سال اخیر، نهادها در کشور چه تغییراتی پذیرفته اند، آنگاه با مطالعه ناحیه کوهستانی رودبار، نقش تغییرات نهادی مزبور، بر توسعه اقتصادی ناحیه تجزیه و تحلیل شده است. معرفت شناسی حاکم بر تحقیق ریالیسم انتقادی است،  به این مفهوم که  جهانی مستقل از ذهن وجود دارد، اما فهم و تجربه از جهان بیرون به طور کامل با آن مطابقت ندارد. داده های مورد نیاز تحقیق، به دو روش اسنادی و مطالعه محلی جمع آوری شده است. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که براین اساس، تعداد 379 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شدند. مطالعه نشان داد که در آغاز و دهه اول انقلاب در جامعه، نهادهای غیررسمی و باورهای اجتماعی مبتنی بر دیدگاه های اومانیستی و تقویت باورهای حمایت از منافع ملی و اجتماعی برتری پیدا کرد.  بعد از انقلاب ، به تبعیت از سیاست تقلیدی تعدیل اقتصادی ، زمینه ای برای گسترش نهادهای فراگیر اقتصادی و سیاسی ایجاد نشد. بنابراین، نهادهای حامی منافع فردی، سوداگری و ثروت اندوزی اوج گرفت که نتیجه آن به صورت حذف و تضعیف فعالیت های مولد و گسترش سوداگری و بنگاه های خریدوفروش املاک خودنمایی کرده است.  ازاین رو، رابطه بین نهادها و توسعه اقتصادی رابطه ای دوسویه است و تا تحولات اقتصادی مثبتی در جامعه اتفاق نیفتد، نمی توان انتظار داشت که نهادهای موجود  به نهادهای فراگیر و توسعه گرا تغییر یابد.
    کلید واژگان: تغییرات نهادی, توسعه اقتصادی, رئالیسم انتقادی, ناحیه کوهستانی, رودبار
  • محمد رادمرد*، علی آذری مقدم، عادل فاریابی

    توسعه اقتصادی در جهان امروز دغدغه بسیاری از دولت هاست. مسئله مهم این است که اولا دولت ها چگونه می توانند در مسیر توسعه قرار بگیرند و ثانیا چه رویه ای را در پیش بگیرند که از مدار آن خارج نشوند. نتایج توسعه در ایران دهه 1340 و رشد و نوسازی که در این برهه رقم خورد بیانگر آن است که توسعه می تواند دستاوردی موقت باشد. فرایندی که پس از آن بحران و شرایط حاد مالی و اقتصادی در کشور تجربه شد. حال سوالی که در همین راستا در این پژوهش به دنبال پاسخ به آن هستیم از این قرار است: چرا برنامه توسعه اقتصادی در ایران عصر پهلوی علیرغم تلاش های مثبت اولیه، در دهه 1350 با شکست مواجه شد؟ این مقاله تلاش می کند تا بهره گیری از مفاهیم نهادهای فراگیر و نهادهای استثماری اوغلو و رابینسون و کاربست آن در ایران دهه 1340 و 1350 به این پرسش پاسخ دهد و نشان دهد چگونه دست بالاتر سیاست می تواند تیشه به ریشه برنامه های توسعه اقتصادی بزند و فرایند و مسیر یک توسعه را نافرجام گذاشته و آن را به انحراف بکشاند. روش این مقاله توصیفی-تحلیلی و شیوه گرده آوری داده ها بر اساس روش کتابخانه ای خواهد بود.

    کلید واژگان: نهادهای استثماری, نهادهای فراگیر, توسعه اقتصادی, سازمان برنامه, پهلوی دوم
    Mohammad Radmard *, Ali Azarimoghadam, Adel Faryabi

    Economic development in today's world is a concern of many states. The important issue is that, first, how states can be on the path to development, and, second, what procedure can take place in order for them not to fall out of orbit. The results of development in Iran in the 1960s and the growth and reconstruction taken place at this period reveal that development may be a temporary achievement, a process after which the crisis and acute financial and economic conditions were experienced. Now, the question we seek to answer is: Why did the economic development program in Iran in the Pahlavi era fail despite the initial positive efforts put forth in the 1970s? This paper tries to answer this question by using inclusive institutions and exploitative institutions concepts of Oglu and Robinson and applying them in Iran of the 1960s and 1970s, and to show that the upper hand of politics can cut the roots of economic development programs and abort a development process and path and cause deviation. This study is conducted using a descriptive-analytical method. The required data are gathered using library study.

    Keywords: Exploitative institutions, Inclusive institutions, Economic Development, The Second Pahlavi, Program organization
  • اسماعیل نوده فراهانی*، مهدیه کاظمی تکلیمی

    مسیله جوانان یکی از موضوعات مهم کشور طی سه دهه گذشته بوده و برای پاسخ به مسایل آنان اقدامات بسیاری ازجمله در سطح نهادی صورت گرفته است. باوجوداین، اقدامات صورت گرفته و نهادهای ایجادشده در تخفیف مسایل جوانان موفقیت چندانی به دست نیاورده اند. بر این اساس، در این نوشتار کوشیده ایم با استفاده از روش تحلیل برساخت گرایانه اسناد به مطالعه فرایند طی شده بپردازیم. برای تحقق این مهم، ابتدا تاریخچه و جایگاه نهادهای فراگیر جوانان در ایران و جهان مورد مقایسه قرار گرفته است. بر این مبنا، تشکیل نهاد فراگیر جوانان در ایران نسبت معکوسی با نهاد مزبور در کشورهای صنعتی دارد. در گام بعد، به بررسی تاریخچه نهاد فراگیر جوانان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران پرداخته شده است. لذا در ادامه به تشریح مختصری از شورای عالی جوانان، مرکز ملی جوانان، سازمان ملی جوانان و در نهایت وزارت ورزش و جوانان می پردازیم. سرانجام، نهاد فراگیر جوانان از سه جهت مورد ارزیابی قرار گرفته است: 1. اهداف و وظایف، 2. محتوای برنامه ‏ها و اقدامات، 3. کارآمدی نهاد مربوط. این در حالی است که بررسی کارآمدی آن مستلزم توجه به نیازسنجی های انجام شده در مطالعات پیشین است. مطابق یافته های این بخش اولا دو ایده «تهاجم فرهنگی» و «شکاف نسلی» نقش محوری در فهم دولتمردان از مقوله جوانی و چالش های آن داشته اند. ثانیا به تدریج رویکرد انتقادی بر برنامه ‏ها و اقدامات نهاد مذکور غلبه کرده است. ثالثا شکست نهاد مزبور در «مسیله شناسی جوانان» نقش کلیدی در ناکارآمدی آن داشته است.

    کلید واژگان: نهاد فراگیر جوانان, سیاست گذاری فرهنگی, تهاجم فرهنگی, شکاف نسلی, مشارکت جوانان, فراغت جوانان
    Esmaeil Nodeh Farahani *, Mahdiyeh Kazemi Taklimi

    The issue of youth has been one of the most important issues in the country for the past three decades, and many measures have been taken to address their issues, including at the institutional level. Despite this, the measures taken and the institutions created have not achieved much success in alleviating the problems of the youth. Based on this, in this article, we have tried to study the process by using Constructionism analysis of documents method. In order to achieve this goal, first, the history and position of inclusive youth institutions in Iran and the world have been compared. Based on this, the formation of the comprehensive organization of youth in Iran has an inverse relationship with the aforementioned organization in industrialized countries. In the next step, the history of the comprehensive organization of youth after the victory of the Islamic revolution in Iran has been studied. Therefore, in the following, we will give a brief description of the Supreme Youth Council, the National Youth Center, the National Youth Organization and finally the Ministry of Sports and Youth. Finally, the inclusive youth institution has been investigated from three aspects: 1- goals and tasks, 2- content of programs and actions, 3- efficiency of the relevant institution. This is while checking its efficiency entails paying attention to the needs assessment done in previous studies. According to the findings of this section, firstly, the two ideas of "cultural invasion" and "generation gap" have played a central role in the understanding of the statesmen about the category of youth and its challenges. Secondly, the critical approach has gradually overcome the programs and actions of the mentioned institution. Thirdly, the failure of the said institution in the "problemology of youth" has played a key role in its inefficiency.

    Keywords: Inclusive youth institution, Cultural policy, cultural invasion, generation gap, youth participation, youth leisure
  • فائز دین پرست*، هاشم قادری، محمدعلی عمو زین الدین موسوی

    سودای توسعه در ترکیه از زمان شکلگیری جمهوری آغاز و امروز این روند از سوی دولت در دستور حکومت قرار گرفته است. اما پویش توسعه در ترکیه تنها از دهه 80 به بعد روندی موفقیتآمیزی تا سال 2015 داشته است. مقاله حاضر با هدف نشان دادن چگونگی فرآیند و در مسیر قرار گرفتن توسعه اقتصادی و سیاسی در ترکیه نوشته شده است. پژوهش حاضر با اتخاذ چارچوب نظری اقتصاد سیاسی نهادگرای عجماوغلو - رابینسون این پرسش را پی میگیرد که نهادهای سیاسی و اقتصادی ترکیه چگونه در فرایند توسعه این کشور تاثیر گذاردهاند؟ داده های مورد نیاز این مقاله با روش اسنادی گردآوری شده و روش تحلیل مقاله ردیابی فرایند است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که حرکت نهادهای سیاسی- اقتصادی ترکیه به سوی فراگیری بیشتر، فرایند توسعه را در ترکیه تقویت کرده است؛ به نحوی که با تثبیت نهاد مالکیت، افزایش نقش بخش خصوصی، استقلال نظام قضایی، کاهش قدرت نظامیان، گشودگی بیشتر سیاسی و گسترش جامعه مدنی کشور ترکیه به سمت فراگیری نهادی حرکت کرده است که پیامد آن گسترش انگیزه های فعالیت و مشارکت اقتصادی شهروندان و مآلا رونق اقتصادی افزون تر است

    کلید واژگان: ترکیه, توسعه, نهادهای بهره کش, نهادهای فراگیر, اقتصاد سیاسی
    Faez Dinparast *, Hashem Qaderi, MohammadAli Amoo Zeinoddin Mousavi

    The longing for development in Turkey has started since the formation of the Republic and today this process is on the agenda of the government. But the dynamics of development in Turkey only had a successful trend from 2015 until 2015. This article is written to show how the process and the path of economic and political development in Turkey. The present study, by adopting the theoretical framework of Ajmaoglu-Robinson institutionalist political economy, pursues the question of how Turkish political and economic institutions have influenced the development process of this country? The data required for this article are collected by documentary method and the article analysis method is process tracking. The research findings indicate that the movement of Turkish political-economic institutions towards more inclusiveness has strengthened the development process in Turkey; With the establishment of ownership, increasing the role of the private sector, independence of the judiciary, reducing military power, greater political openness and the expansion of civil society, Turkey has moved towards institutional inclusion, which results in expanding the incentives for economic activity and participation of citizens and economic prosperity. Is more

    Keywords: Turkey, development, abstractive institutions, inclusive Institutions, Political Economy
  • رضا سرحدی*، وحید سینائی

    ایران در دهه های 1300 و 1310 شمسی شاهد شکل گیری مراحلی از توسعه و رشد فرآیندهای آن بود. اشغال ایران در شهریور 1320 و سقوط دولت رضاشاه و سپس تبعید وی باعث شد تا عامل خارجی به عنوان اصلی ترین مانع و عامل ناتمام ماندن برنامه های توسعه این دوران برجسته و از عوامل داخلی که در بطن سیاست ها و روش های حاکم وجود داشت، غفلت شود. هدف مقاله حاضر گشودن دریچه جدیدی با بهره گیری از دو مفهوم نهادهای بهره کش و چرخه رذیلت از دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون به دلایل و عوامل درون زایی است که فرآیند توسعه را با اخلال همراه کرده و نارضایتی عمومی را از دولت توسعه گرا رضاشاه ایجاد کرد. ازاین رو، پرسش اصلی مقاله این است: فرآیند توسعه در ایران دوره رضاشاه تحت چه شرایطی آغاز شد و کاستی های این فرآیند چه بوده است؟ کامیابی، ارتقای کارآمدی و تداوم فرآیند توسعه مستلزم رشد نهادهای فراگیر و وجود چرخه فضیلت و ناکامی توسعه حاصل نهادهای بهره کش و چرخه رذیلت است. در حکومت پهلوی اول، گام هایی در مسیر توسعه برداشته شد اما این فرآیند تحت تاثیر شکل گیری نهادهای بهره کش و چرخه رذیلت با اختلال روبه رو شد و به نارضایتی جامعه منجر شد. یکی از ابعاد این نارضایتی را می توان عدم حمایت نیروهای اجتماعی از دولت به هنگام اشغال ایران در جنگ جهانی دوم دانست. روش این مقاله، تاریخی- تبیینی بود و داده های آن از طریق مطالعات کتابخانه ای- اسنادی گردآوری شده است.

    کلید واژگان: پهلوی اول, دولت توسعه گرا, استقلال دولت, نهادهای بهره کش, چرخه رذیلت
    Reza Sarhaddi *, Vahid Snaee

    In the 1920s and 1930s, Iran witnessed the formation of stages in the development and growth of its processes. The occupation of Iran in August 1941 and the fall of Reza Shah's government and then his exile led to emphasis of the foreign factor as the main obstacle to successful development programs. Thus was neglected the internal factors that were at the heart of the prevailing policies and methods. The purpose of this article is to clarify the internal reasons and factors for the cessation and failure of the development process by using the two concepts of extractive institutions and the Vicious Cycle in the Reza Shah Developing Government. The main question is: Under what conditions did the development process in Iran during the Reza Shah period begin and what have been the defect of this process? Success, promoting efficiency and sustaining the development process requires the growth of inclusive institutions and the existence of a cycle of virtue and the failure of development resulting from the extractive institutions and the Vicious Cycle. first Pahlavi, steps were taken to establish institutions and exploit them on the path to development. However, this process was disrupted due to the formation of extractive institutions and the Vicious Cycle and led to public dissatisfaction. This dissatisfaction was revealed by the lack of support for the social forces of the government during the occupation of Iran during the Second World War. This study is designed as historical-explanatory and its data gathering method is library-documentary studies.

    Keywords: Pahlavi, Developing Government, Government Independence, extractive institutions, Vicious Cycle
  • سلمان قاراخانی، محسن رنانی*، زهرا کریمی
    یکی از الگوهای نظری رایج برای فهم ریشه های تاریخی توسعه نیافتگی جوامع گوناگون، نظریه نهادگرایان جدید درباره بهبود کیفیت نهادی است که بر سرچشمه های بنیادین رشد اقتصادی تاکید دارد. براساس این نظریه، جوامع دارای نهادهای فراگیر با ایجاد فرآیند تخریب خلاق و توزیع رانت مولد با حرکت به سوی چرخه های تکاملی، رشد و توسعه اقتصادی پایدار را تجربه خواهند کرد، اما جوامع دارای نهادهای بهره کش به دلیل سیطره مناسبات رانتی و توزیع رانت به صورت نامولد با حرکت به سوی چرخه های شوم در بلندمدت دچار عقب افتادگی و افول می شوند. در زمان پهلوی دوم، کشور ایران با وجود تجربه کوتاه مدتی از رشد اقتصادی به جای حرکت به سوی چرخه های تکاملی به سوی چرخه های شوم حرکت کرد؛ بنابراین، در این پژوهش به منظور واکاوی این موضوع، سعی خواهد شد با بهره گیری از نظریه بهبود کیفیت نهادی به دلایل عدم تداوم رشد اقتصادی در طول این دوران پرداخته شود. برای این منظور با بررسی فرآیند تخریب خلاق در بازار سیاسی و اقتصادی به یکی از مهم ترین موانع نهادی رشد اقتصادی این دوران پرداخته خواهد شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که با وجود تجربه رشد اقتصادی کوتاه مدتی که در سایه نهادهای بهره کش در طول این دوران میسر شد به دلیل عواملی نظیر نزاع بر سرقدرت، سیطره روابط شخصی بر امور، توزیع نامولد رانت و...، فرآیند تخریب خلاق در بازار سیاسی و اقتصادی شکل نگرفت تا با وجود وفور منابع درآمدی و کمک های خارجی، کشور ایران نتواند به رشد و توسعه اقتصادی خود ادامه دهد.
    کلید واژگان: رشد اقتصادی, نظریه بهبود کیفیت نهادی, نهادهای فراگیر و بهره کش, تخریب خلاق, چرخه های شوم
    Salman Gharakhani, Mohsen Renani *, Zahra Karimi
    One of the prevalent theoretical models for understanding the historical roots of the underdevelopment of various societies is the new institutionalist theory of institutional quality improvement which emphasizes the fundamental origins of economic growth. According to this theory, societies with inclusive institutions will experience a sustainable economic growth and development by creating a creative destruction process and a generative rent distribution while moving toward evolutionary cycles. Societies with extractive institutions, however, will lag behind and decline in the long run due to the dominance of rent relations and the non-generative rent distribution while moving toward vicious cycles. During the second Pahlavi period, despite its short-term experience of economic growth, Iran moved to vicious cycles instead of evolutionary ones; therefore, in order to investigate this issue, the reasons for the lack of sustainable   economic growth during this period will be addressed using the theory of institutional quality improvement. To this end, one of the most important institutional barriers to economic growth in this period will be addressed through examining the process of creative destruction on the political and economic market. The results of this study indicate that despite experiencing the short-term economic growth achieved under the shadow of extractive institutions during this period due to factors such as power struggles, dominance of personal relations over affairs, the non-generative rent distribution etc., the process of creative destruction did not take shape on the political and economic market, so that despite the abundance of sources of income and foreign aid, Iran could not maintain its economic growth and development.
    Keywords: Economic Growth, Theory of Institutional Quality Improvement, Inclusive, Extractive Institutions, Creative Destruction, Vicious Cycles
  • مجید استوار
    توسعه در جمهوری اسلامی ایران از زوایای مختلف و در چارچوب نظریه های گوناگون بررسی شده است. از جمله رویکردها در این زمینه، رابطه میان فرایند توسعه و رویکرد نهادی در ایران است. مقاله حاضر در پی آن است که نقش نخبگان سیاسی حاکم را در فرآیند توسعه در جمهوری اسلامی از منظری متفاوت بررسی نماید. دلیل این تفاوت بهره گیری از رویکرد نهادگرایی است. بنابراین پرسش بنیادی این مقاله از این قرار است که فقدان توسعه فراگیر در جمهوری اسلامی ایران از منظر نهادگرایی چگونه قابل تبیین است؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه پیش رو آزمون می شود که عدم اجماع نخبگان سیاسی حاکم و وجود نظام رقابتی محدود و رانت ساز و نبود نهادهای سیاسی و اقتصادی فراگیر موجب فقدان توسعه فراگیر در جمهوری اسلامی شده است. فرضیه مورد نظر در چهار دوره عملکرد نخبگان سیاسی حاکم در شکل گیری روند توسعه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به بحث گذاشته شد و ایران از نظر شاخص های کارایی نهادی، کیفیت دولت و نخبگان سیاسی، حاکمیت قانون و کنترل فساد نمره قابل قبولی دریافت نکرد. این پژوهش با اتکاء بر روش کیفی و از طریق مطالعات کتابخانه ای تلاش دارد موانع شکل گیری توسعه فراگیر را در ایران مورد شناسایی قرار دهد.
    کلید واژگان: نخبگان سیاسی, نهادهای فراگیر, رویکرد نهادی, توسعه, جمهوری اسلامی ایران
    Majid Ostovar
    Development in the Islamic Republic of Iran has been studied within the framework of various theories. One of the approaches in this regard is the relationship between the development process and the institutional approach in Iran. The purpose of this paper is to examine the role of the ruling elite in the process of development in the Islamic Republic from a different point of view. The reason for this difference is to use the institutionalism approach. So the fundamental question of this study is that the lack of comprehensive development in the Islamic Republic of Iran can be explained in terms of institutionalism? In response to this question, the hypothesis is posed that the struggle of political elites and the existence of a limited and rigid competition system and the absence of inclusive political institutions have led to the lack of a comprehensive development in the Islamic Republic. The hypothesis is discussed in four periods of political elites' performance in shaping the development trend after the victory of the Islamic Revolution and Iran did not receive an acceptable score in terms of institutional efficiency indicators, government quality and political elites, rule of law and corruption control. This paper, Using a Designing Qualitative Research and Through Library Studies, Attempts to Identify the Problems of Development Formation in Iran.
    Keywords: Political elites, Inclusive institutions, Institutional Approach, Development, Islamic Republic of Iran
  • حسن وکیلیان
    پارلمان ها به عنوان یکی از نهادهای فراگیر که در انواع نظام های سیاسی یافت می شوند، کارکردهای متنوع و متعددی دارند که یکی از مهم ترین آنها سیاست گذاری است. ارزیابی قدرت سیاست گذاری پارلمان های مختلف اغلب با تلفیقی از روش هنجاری و توصیفی-تحلیلی و از رهگذر تحلیل محیط درونی (نظیر قانون اساسی، احزاب پارلمانی، گروه های هم سود) و بیرونی (نظیر کمیسیون های پارلمانی، احزاب پارلمانی، منابع مالی ونیروی انسانی) آنها امکان پذیر است. در این مقاله، مهم ترین نظریاتی که درباره گونه شناسی قدرت سیاست گذاری پارلمان ها ارائه شده، معرفی و مورد بررسی قرار گرفته است. این نظریات عبارتند از: گونه شناسی پالسبی که با توجه به میزان استقلال قوای مقننه از نهادهای بیرون از آن، پارلمان ها را در فرایند قانون گذاری به موثر و مبدل تقسیم می کند. نظریه دوم از سوی بلاندل مطرح شده است که بر اساس آن، با تحلیل نحوه عملکرد پارلمان ها در فرایند قانون گذاری، آنها را بر روی طیفی قرار می دهد که در یک سوی آن قوای مقننه مطیع و در سوی دیگر، قوای مقننه آزاد قرار دارند و در نهایت، گونه شناسی مزی که با تلفیق دو شاخص قدرت سیاست گذاری و میزان حمایت مردم و نخبگان از پارلمان در یک جامعه معین، پنج نوع قوای تقنینی را شناسایی می کند: 1. قوای مقننه فعال؛ 2. قوای مقننه واکنشی؛ 3. قوای مقننه آسیب پذیر؛ 4. قوای مقننه حاشیه ای؛ و 5. قوای مقننه حداقلی.
    کلید واژگان: پارلمان, قانون اساسی, خط مشی گذاری, احزاب سیاسی, کمیسیون های پارلمانی, احزاب پارلمانی, گروه های هم سود
    Hassan Vakiliyan
    As pervasive institutions, legislatures have various types of functions. One of the most important functions of the legislatures is policy making power. Policy making power of the legislatures can be evaluated through combination of normative and descriptive- analytic methods and by analyzing the external variables (constitution, political parties and interest groups) and internal factors (parliamentary committees, parliamentary parties and financial resources and staff). In this paper main typologies of the policy making power of the legislatures, provided by Polsby, Blondel and Mezey are discussed. Polsby categorizes legislatures into parliament with power to transform bills from whatever resources into law and those with capacity to influence the bills partly. In his typology of legislatures, power of the policy making capacity of the parliament mostly depend on the external variables. Blondel proposes a spectrum of legislature's impact, ranging from complaint parliaments in one hand and free legislatures on the other, according to the viscosity level of the policy making process. Final typology which reviewed in this paper is introduced by Mezey through analyzing the policy making power of the legislatures and the level of the public and elite's support. Therefore, he classified legislatures into five types: 1. active, 2. reactive, 3. vulnerable, 4. marginal and 5. minimal legislatures.
    Keywords: legislatures, parliament, constitution, policymaking power, political parties, parliamentary committee, parliamentary parties, interest groups
  • رستم صابری فر*، نعیمه محمدی نیا

    تاکنون دیدگاه غالب در پژوهش های مربوط به مداخلات اجتماعی، مبتنی به نظریات پاتنام بود که تولید سرمایه اجتماعی را به جامعه مدنی قوی مرتبط می دانست، در حالی که نظریه روثستاین، تولید سرمایه اجتماعی را از طریق کارآمدی و بی طرفی نهادهای دولتی و عمومی ممکن می داند. در واقع، شهرداری زمانی می تواند به روند توانمندسازی محلات فقیر کمک کند که این کار را به وسیله مردم به انجام برساند؛ به همین منظور، این پژوهش به شیوه توصیفی و تحلیلی در منطقه پنج شهرداری مشهد به انجام رسید. روش مورد استفاده، عمدتا از شیوه کیفی و برنامه ریزی مشارکتی بود و برای تایید فرضیات مورد نظر، شیوه های کمی و میدانی نیز مد نظر قرارگرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه و مصاحبه های عمیق بودند و داده های مورد نظر به صورت تحلیل محتوا و بهره گیری از آماره های مختلف، به خصوص t مستقل و به کمک SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد افرادی که در برنامه های بسیج جوامع محلی مشارکت داشتند، میزان رضایت و تمایل به مشارکت بالاتری را اعلام نموده اند (آماره تی آزمون 5/861 و سطح معناداری 000/0)؛ همچنین بین تمایل به بهره مندی از سرمایه های خرد در توسعه محلی و آشنایی با روند برنامه ریزی مشارکتی، رابطه وجود داشت (تی 3/22 و سطح معناداری کمتر از 001/0). علاوه برآن، اجرای برنامه ریزی مشارکتی باعث شد که بی اعتمادی افراد شرکت کننده به شکل معناداری کاهش یافته و تمایل به سکونت در محله افزایش پیدا نماید (تی 2/329 و سطح معناداری 001/0)؛ بر این اساس، می توان گفت: سرمایه اجتماعی که ثمره آن مشارکت واقعی است، عمدتا در پی توسعه نهادهای فراگیر ممکن خواهد بود.

    کلید واژگان: مداخلهاجتماعی, توانمندسازی, محلات فرودست, محله مهرآباد, مشهد
    Rostam Saberifar *, Naiemeh Mohammadinia

    The recession and socio-economic problems of the marginalized communities, has become a major challenge for urban managers. One of the reasons for the lack of implementation plans in these areas, has been announced the lack of real participation and public presence in such projects. This is while changing the approaches taken into consideration in these projects can be grounded the real and widespread presence of people in the process of empowering these neighborhoods. The dominant view so far in studies of social interventions has been based on Putnam theory, which linked the production of social capital to a strong civil society. While Rothstein's theory views social capital production through the efficiency and impartiality of public and public institutions. In fact, the municipality can help the process of empowering the poor when it is done by the people. For this purpose, this descriptive and analytical study done. in Mashhad city and Five Municipality of this metropolitan. The method used was mainly qualitative and participatory planning and to confirm the assumptions, quantitative and field methods were also considered. Questionnaires and in-depth interviews were used as data collection tools. The data were analyzed using content analysis and SPSS software, using independent t-test. The results showed that people who participated in local community mobilization programs reported higher satisfaction and willingness to participate. There was also a relationship between the tendency to utilize micro funds in local development and familiarity with the process of participatory planning. In addition, the implementation of participatory planning has reduced the distrust of participants significantly, and the desire to live in the neighborhood has increased. On this basis we can say that social capital is the product of real participation, and it will be possible following comprehensive institutional development.

    Keywords: social intervention, Empowerment, marginalized communities, Mehrabad neighborhood, Mashhad
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال