به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۶۸۵۴۱ عنوان مطلب
|
  • امید طبیب زاده
    در این مقاله ابتدا دو نوع وزن عروضی (کمی) و تکیه ای- هجایی در فارسی و گیلکی به صورت تطبیقی بررسی شده، سپس ویژگی های ترانه در آنها مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این، به این نکته نیز اشاره شده است که گویش گیلکی به خاطر نداشتن گونه معیار و به علت ویژگی های خاص دستگاه مصوتی آن، اصولا مناسب وزن عروضی نیست و اشعاری که به وزن عروضی در این گویش سروده شده، اصول شعر عروضی در آنها، معیار یا یک دست نشده است و این همه، سبب شده است تا تمام این اشعار عملا در قالب های وزن تکیه ای- هجایی، یعنی وزن اصیل و قدیم رایج در تمام گویش های ایرانی قرار بگیرند.
    کلید واژگان: وزن کمی, شعر عامیانه, شعر گیلکی, وزن تکیه ای, هجایی
    Omid Tabibzadeh
    This article through performing a comparative study between quantitative (prosody) meter and accentual-syllabic meter analyzes the characteristics of the songs in the two dialects. A number of Gilaki poems are in quantitative meter, but this language did not happen to be a standard dialect; besides its vowel system is not made in a way to express the quantitative meter, and thus the principles of this meter have never had the chance to be standardized in Gilaki dialect. As a result, the verse form for these poems turned to be accentual-syllabic which is the original meter in all Iranian dialects.
  • لیلا ضیامجیدی، امید طبیب زاده
    پژوهش حاضر به بررسی وزن اشعار عامیانه فارسی براساس نظریه وزنی بروس هیز اختصاص دارد. شعر عامیانه فارسی وزنی تکیه ای – هجایی دارد؛ یعنی وزنی که براساس تکرار تکیه ها در فواصل هجایی مساوی به وجود می آید. نظریه وزنی که یکی از شاخصه های منشعب از واج شناسی زایشی است، سلسله مراتب وزنی را در شعر تعیین می کند و آنها را بر نمودارهای درختی نشان می دهد. در این مقاله پس از شرح نظریه وزنی، شعر عامیانه فارسی را که به ترتیب، مصراع، شطر و پایه ها هستند، بر نمودارهای درختی نشان می دهیم و قواعد مطابقه وزن تکیه ای – هجایی را در این نوع اشعار ارائه می کنیم.
    کلید واژگان: شعر عامیانه, نظریه وزنی, وزن تکیه ای- هجایی, شطر, پایه
    Leila Zia Majidi, Omid Tabibzadeh
    This article, following the Metrical Stress Theory of Bruce Hayes, studies the nature of meter in Persian folk poems. The accentual-syllabic meter of these poems is formed by the repetition of accents in equal syllabic distances. Metrical Stress Theory is a branch of generative phonology that has the capability of determining the poem’s rhythm and displaying them in tree diagrams. This article after explaining the Metrical Stress Theory, represents the rhythmical hierarchy of Persian folk poems - lines, half-lines, feet - in tree diagrams and presents the rules for accentual-syllabic meter in folk poems.
  • امید طبیب زاده

    وزن هجایی وزنی است که از تکرار منظم درنگ ها (یعنی مکث در پایان واژه) و نیز ایجاد پاره های مساوی و گاه نامساوی از حیث تعداد هجاها، پدید می آید. محل درنگ یا مکث پایان واژه به قدری در این وزن اهمیت دارد که می توان آن را مهم ترین عامل برای تعیین نوع وزن در این نوع اشعار دانست. کمیت هجاها و نیز تکیه وزنی اهمیت چندانی در ساختار وزن هجایی ندارد و به همین دلیل این وزن دارای تفاوتی ماهوی با دو وزن اصلی شعر فارسی، یعنی وزن کمی اشعار عروضی از یک سو، و وزن تکیه ای-هجایی شعرهای عامیانه از سوی دیگر است. وزن هجایی بیشتر خاص زبان های هجا-زمانی مانند زبان فرانسوی است که هجاهای آن دارای کمیت های مساوی هستند، اما گاهی به علل تاریخی و فرهنگی نمونه هایی از آن در زبان هایی مانند فارسی نیز که دارای هجاهایی با کمیت های گوناگون است مشاهده شده است. گرچه وزن هجایی از وزن های اصلی در زبان فارسی نیست، از قدیم تا به امروز اشعاری بدین وزن در زبان فارسی سروده شده است که در این مقاله به گردآوری و تحلیل آنها می پردازیم. در این مقاله پس از بحث مختصری درباره رده شناسی وزن های گوناگون جهان، به معرفی و بررسی این وزن در فارسی می پردازیم و نشان می دهیم که اولا شاعران برای سرودن اشعاری به وزن هجایی در زبان فارسی، عمدتا از هجاهای بلند (سنگین) استفاده می کنند، ثانیا تمام مکث های موجود در این وزن از نوع درنگ است، یعنی مکثی که منطبق بر مرز پایان واژه یا گروه واجی است، و ثالثا گرچه پایان هر پاره در این شعر با نوعی تکیه یا برجستگی همراه است، این تکیه نه از نوع تکیه واژگانی یا وزنی، بلکه از نوع تکیه زیروبمی است و دارای نقشی صرفا ثانوی در ساختار اصلی وزن است. در این مقاله همچنین شیوه ای را برای طبقه بندی وزن های هجایی فارسی و نیز نمایش مختصات وزنی آنها عرضه داشته ایم.

    کلید واژگان: رده شناسی وزن ها, وزن هجایی, شعر هجایی فارسی
    Omid Tabibzadeh

    Syllabic meter is formed by the regular repetition of syllables, pauses (caesurae), and hemistiches. The quantity of syllables as well as their weight have no functional role in the structure of syllabic meter, therefore this meter is substantially different with the Persian quantitative meter in classical poetry and Persian isochronous accentual folk meter which are based mainly on syllable weight and metrical accents respectively. Although the syllabic meter is usually current in such syllable-timed languages as French in which syllables have equal quantities, sometimes, for some historical and or cultural reasons, evidences of syllabic meter have been observed in languages such as Persian in which syllables have different quantities. Syllabic meter, as it has been mentioned already, is not current in Persian at all, but this meter has been used by some poets in Persian from the ancient times to the present day. This paper deals with the structural analysis of such poems. In this article, after a brief discussion on the classification of different meters in world languages, Persian syllabic meter has been introduced and it structural characteristics has been shown as follows: 1. Persian poets, when composing in this meter, make use of mostly long (heavy) syllables; 2. The pauses in this meter are always of caesura types, i.e. it appears always after a phonological word (or prosodic constituent) break; 3. Although the end part of each pause in this poem is accompanied always by a stress, this stress is not a metrical one, but a pitch accent, and this point shows clearly that stress has just a secondary role in the main structure of this meter in Persian. In this article a method has been also introduced for representing and classifying all kinds of Persian syllabic meter.

    Keywords: Metrical Typology, Syllabic Meter, Persian Syllabic Meter
  • محمد رضی نژاد، نادر رسولی، محمدرضا طوسی نصرآبادی*
    مقاله حاضر به بررسی وزن در منظومه ترکی آذربایجانی «اصلی و کرم» می پردازد. این داستان شفاهی، سینه به سینه در زبان عاشیق های آذری نسل ها را طی کرده است. با بررسی وزن اشعار منظومه اصلی و کرم، روشن شد که اشعار این منظومه، وزن تکیه ای- هجایی دارند و بر اساس نظریه وزنی هیز (1981) قابل تبیین می باشند. وزن اشعار براساس تساوی هجاها نیست بلکه بسته به مکث (دوراق) هایی است که در فواصل منظم از هجاها تکرار می شوند. این اشعار در دو قالب قوشما و گرایلی اند. موزون ترین زنجیره هجایی آن ها، در قالب قوشما 3+4+4 است که شطرهای جفت آن به صورت 2+2 متقارنند. موزون ترین زنجیره هجایی در قالب گرایلی 4+4 است که هردو شطر آن در تقارنند.
    کلید واژگان: وزن شعر, وزن هجایی, زبان ترکی آذربایجانی, اصلی و کرم
  • امید طبیب زاده
    ژوکوفسکی، والنتین، اشعار عامیانه ایران (در عصر قاجار)، [ترجمه میرباقر مظفرزاده]، به اهتمام و تصحیح و توضیح عبدالحسین نوایی، انتشارات اساطیر، تهران? ???،? ?? صفحه.
    سروده های عامیانه را می توان به دو دسته اشعار و تصنیفها تقسیم کرد.
    اشعار عامیانه به اشعاری اطلاق می شود که اولا دارای وزن تکیه ای - هجایی هستند؛ ثانیا بدون نیاز به همراهی موسیقی خوانده می شوند، هرچند اجرای آنها با الحان (ملودی های گوناگون) امکان پذیر است. اشعاری چون اتل متل توتوله، گاو حسن چه جوره... یا دویدم و دویدم، سر کوهی رسیدم... از جمله معروف ترین اشعار عامیانه فارسی محسوب می شوند.
    تصنیف به قطعه شعری اطلاق می شود که اساسا برای اجرا با الحان (ملودی ها) یا آهنگ خاصی سروده می شود و هیچ گاه جدا از آهنگ موسیقی خوانده نمی شود. از این رو، تصنیفها چه بسا دارای سکته هایی وزنی باشند که تضعیف خوان، در اجرا، با بهره گیری از امکانات موسیقائی ملودی و تحریر و جز آن، آنها را برطرف می سازد. بدین لحاظ، شعر عامیانه، درست مانند اشعار رسمی، به ادبیات به معنای اخص کلمه تعلق دارند؛ در حالی که تصنیف بیش از آنکه به ادبیات تعلق داشته باشد در قلمرو موسیقی قرار می گیرد؛ زیرا کلام یا شعر، در آن، به دنبال موسیقی و در خدمت به آن پدید می آید و شکل می گیرد. در این معنا، اثر تالیفی ژوکوفسکی، بیشتر در بر دارنده تصانیف رایج ایرانی در واپسین سالهای حکومت ناصرالدین شاه قاجار است.
    این تصنیفها را نیز شاید بتوان به دو دسته رسمی (عروضی) - مانند تصنیفهای عارف و بهار و شیدا - و عامیانه (تکیه ای - هجایی) - مانند تصنیف بی نام و نشان زیر:...
    گربه دارم چه چموش و چه چموشمی رود خونه عموشمی آرد شقه گوشتشب بغل خواب منهروز به دنبال منه پیشت و پیشتش نکنی دوست دارمش می میرم از غمش (ص 44)تقسیم کرد...
  • تکتم بهرامی، سعید شفیعیون*، محمد جعفری قنواتی

    با وجود اختلاف نظرهایی که در دهه های اخیر در تعیین وزن اشعار شفاهی پدید آمده  است، می توان با اطمینان گفت وزن اشعار شفاهی وزنی تکیه ای هجایی است. شعر کار شاخه ای از اشعار شفاهی ا ست که هماهنگ با ریتم کار و با محتوایی سازگار با کار موردنظر، خوانده می شده است. کارگران و کارورزان برای رفع خستگی، تسهیل انجام کار، سرعت بخشیدن به روند کار و مقاصد دیگر، این اشعار را به صورت گروهی و یا به تنهایی می خواندند. ما در این جستار با تعریف شعر کار و برشمردن اقسام و ویژگی های این گونه شعری، به تحلیل وزن اشعار کار از دو منظر عروضی و تکیه ای هجایی پرداختیم و دریافته ایم که اشعار کار با پیروی از اوزان تکیه ای هجایی از پذیرفتن قواعد عروضی سرباز می زند و می توان ارتباط وزنی معناداری در میان وزن اشعار کار در حوزه ای مشخص یافت. همچنین، ترانه های کار با وزن کار موردنظر در هماهنگی است و بسته به ریتم و آهنگ کار اوزان متغیر می پذیرد.

    کلید واژگان: شعر شفاهی, شعر کار, کارآوا, وزن شعر, قالی بافی, مشک زنی
    Toktam Bahrami, SAEID SHAFIEIOUN*, Mohammad Jafari Ghanavati

    Despite the differences that recently have arisen in determining the meters of the folk poetry, it can be said with confidence that the meters of the folk poems follow the rules of syllabic accentual meters. Work songs (work poetry) is a branch of folk poetry which is read in harmony with the rhythm of the work and it has work-related content. Workers recited these poems in groups or individually to refresh themselves, making work easy and faster. In this article, at first, we have defined the work songs and its types and characteristics, and then analyzed the meters of these poems from two perspectives: the quantitative meters, and the syllabic accentual meters. We have found that the work songs follow the syllabic accentual meters and there is a significant relationship between the meters of work songs in a specific branch. The work songs also match the rhythm of the work. Also, by changing the work rhythm, it takes on different rhythms as well.

    Keywords: Folk poems, worksongs, work poetry, meters, carpet weaving songs (poem), Mashk Zani (shaking waterskin) songs (poem)
  • حشمت الله آذرمکان، مرتضی نجاتی جزه*
    یکی از سوالاتی که همواره در بین شاعران و محققان مطرح می شود، چگونگی وزن شعر کودک است. گروهی وزن شعر کودک را عروضی می دانند و گروهی دیگر غیرعروضی. در این مقاله سعی شده است با تکیه بر مطالعات و تحقیقات ادیبان و شاعران و نیز تحقیقاتی که درباره وزن شعر در زبان ها و زمان های مختلف صورت گرفته است، برای این پرسش، پاسخی درخور یافته شود. درنهایت به این نتیجه رسیده ایم که برخی از اشعار کودک عروضی، و بعضی غیرعروضی هستند، اما وزن آن دسته از اشعاری که در وزن غیرعروضی جای می گیرند، با الگوهای وزنی مطرح شده از طرف محققان شعر کودک متفاوت است؛ زیرا آنان این وزن غیرعروضی را هجایی می دانند، درحالی که به باور نویسندگان این پژوهش، وزن مزبور «تکیه ای- هجایی» است.
    کلید واژگان: وزن شعر کودک, وزن عروضی, وزن هجایی, وزن تکیه ای, هجایی
    Heshmatollah Azar Makan, Morteza Nejati*
    There is not an agreement among experts concerning the meter of children’s poetry; some consider it prosodic and some no-prosodic. The present article, based on the ideas of poets and specialists, and taking into consideration the evidence from different languages, concludes that the meter of children’s poetry is sometimes prosodic and sometimes non-prosodic. But in the non-prosodic poems, in contrast to the beliefs of the most experts, the findings of this article show that the meter is not syllabic but stressed-syllabic
    Keywords: meter in children's poetry, prosodic, non, stressed, syllabic
  • امید طبیب زاده *، مائده میرطلایی
    در این مقاله براساس توصیف لازار (1985 و 2007) از اشعار پارتی و توصیف طبیب زاده (1382 و 1392) از اشعار فارسی عامیانه و فهلویات، چهار فرضیه کلی را در مورد ویژگی های وزنی در اشعار محلی شهرضایی بررسی می کنیم. اولین فرضیه ما این است که هجای پایانی هر پایه که تکیه وزنی می گیرد، هجایی سنگین است. فرضیه دوم این است که در صورت سنگین نبودن هجایی که تکیه وزنی می گیرد، این هجا لزوما در پایان واژه قرار دارد و درنتیجه دارای تکیه واژگانی است. فرضیه سوم این است که هجاهایی که در پایان هر پایه قرار ندارند و درنتیجه تکیه وزنی نمی گیرند دارای رابطه خاصی با وزن هجا نیستند، یعنی ممکن است سبک باشند یا سنگین. و فرضیه چهارم هم به محل مکث شطر و پایه در این اشعار مربوط می شود، به این معنا که محل مکث در این اشعار مانند اشعار عامیانه فارسی از نوع قطع است، یعنی لزوما در پایان واژه قرار نمی گیرد بلکه در وسط هم واژه هم ممکن است ظاهر شود. برای تحلیل آماری این موارد، هجاهای پایانی و غیرپایانی را در پایه های 50 مصراع از اشعار عامیانه شهرضایی در برنامه اکسل مدخل کردیم و با مطالعه ای آماری به این نتیجه رسیدیم که فرضیه های دوم، سوم و چهارم ما صحیح بوده اند.
    کلید واژگان: اشعار محلی گونه شهرضایی, تکیه وزنی, هجای سنگین, هجای سبک, محل مکث
    Omid Tabibzade *, Maede Mirtalaei
    In this paper, based on Lazard’s description of Parti verses (1985, 2007) and Tabibzade’s description of Persian folk verses and Fahlaviat (1382,1392), we discuss four main hypotheses about Shahrezaian folk verses. The first hypothesis is that the last syllable of each foot which gets ictus is a heavy syllable. The second one is that if this is not a heavy syllable, it is necessarily at the end of the word and gets lexical stress. The next hypothesis is that syllables which are not the last syllable of the foot and do not get ictus; do not have any relationship with syllable weight. So they may be light or heavy. And the last hypothesis is about the place of pause in metron and foot. In these verses, like Persian folk verses, the place of pause is of a dierese kind. It means it is not necessarily at the end of the word, but it can also be at the middle of the word. For the statistical analysis of these items, we listed last and non-last syllables of 50 items of Shahrezaian folk verses in Excel program and came to the conclusion by the help of a statistical study.
    Keywords: Shahrezaian Folk Verses, Ictus, Heavy Syllable, Light Syllable, Place of Pause
  • نیلوفر کشتیاری *
    لازمه تعامل اجتماعی موثر پردازش و درک صحیح نوای عاطفی گفتار گوینده است. گفتار عاطفی، که حاوی اطلاعات زیادی درباره احساسات و مقاصد اجتماعی گوینده است، خود از تفاوت هایی فردی-جامعه شناختی همچون سن و جنس تاثیر می پذیرد که از این میان نقش جنسیت به اندازه کافی مطالعه نشده و هنوز محل بحث است. همچنین معدود مطالعات انجام شده، تنها عملکرد گویشوران زبان های دارای وزن تکیه ای (همچون آلمانی و انگلیسی) را بررسی کرده اند. اما از آنجا که نوای عاطفی گفتار، خود، متاثر از شاخصه های زبان- ویژه، مانند ​تقسیم وزنی زمان، است و این شاخصه زبان های دارای وزن تکیه ای را از زبان های دارای وزن هجایی تفکیک می کند نگارنده بر آن شد تا قابلیت کاربرد نتایج این تحقیقات را در زبان هایی که تقسیم زمانی متفاوتی دارد بررسی کند. بنابراین، پژوهش حاضر نقش جنسیت را در تشخیص و درک نوای عاطفی گفتار در زبان فارسی، به عنوان زبانی که وزن هجایی دارد و تقسیم وزنی-زمانی آن متفاوت است، مورد مطالعه قرار می دهد. بدین منظور در یک آزمایش رفتاری، از 66 گویشور فارسی زبان خواسته شد تا نوای عاطفی مجموعه ای از متون صوتی نمایشنامه های معتبر را تشخیص دهند. این متون حاوی مجموعه جملاتی بود که واژگان موجود در آن ها به لحاظ محتوایی خنثی بودند و در پنج حالت عاطفی خشم، تنفر، ترس، شادی و غم توسط یک بازیگر خانم و یک بازیگر آقا اجرا شده بودند. داده های این آزمون با مدل رگرسیون لجستیک بررسی شدند و به طور کلی، نتایج نشان می دهند که: 1) میزان تشخیص نوای عاطفی گفتار به صورت معناداری با جنسیت شنونده ارتباط دارد؛ بدین معنا که آزمودنی های مونث در مقایسه با آزمودنی های مذکر توانمندی بیشتری در تشخیص تمامی مقوله های عاطفی گفتار دارند؛ 2)تقسیم وزنی زمان (یعنی وزن تکیه ای در مقابل وزن هجایی) بر تشخیص نوای عاطفی گفتار تاثیری ندارد.
    کلید واژگان: نوای عاطفی, ارتباط کلامی, جنسیت, تشخیص احساس, زبان فارسی
    N. Keshtiari *
    Proper understanding and processing of a speaker’s emotional prosody is critical to effective social interaction. Vocal emotional expressions which carry a rich source of information about a speaker’s emotions and his/her social intentions are influenced by individual differences (eg, gender, age); among those, the role of gender has not been sufficiently studied and is still under debate. Moreover the existing literature on gender and emotional prosody has targeted speakers of stress-timed languages (ie, German and English). However, since prosody is affected by language-specific features such as the rhythmic division of time (ie, stressed- vs. syllable-timed), the author questioned the applicability of the results of the existing studies to languages with a different rhythmic division of time. Therefore, the present study examined the role of gender in the recognition of emotional prosody in native speakers of Persian, a syllable-timed language. To do this, in a behavioral experiment, 66 native speakers of Persian were asked to recognize the emotional prosody of a set of validated vocal portrayals. These vocal portrayals were a set of sentences with emotionally neutral lexical content, intoned in one of 5 intended emotions (anger, disgust, fear, happiness, and sadness) by a male and a female actor. The data of this test were examined by availing from logistic regression. In general, the results established that the recognition of emotional prosody significantly differed as a function of gender, that is, female participants outperformed their male counterparts in recognizing all the intended emotional categories. Additionally, our results suggest that rhythmic division of time (ie, stressed vs. syllable-timed) does not influence the emotion recognition performance.
    Keywords: Emotional Prosody, Verbal Communication, Gender, Emotion Recognition, Persian
  • مائده سادات میرطلایی *، پریسا کیانی
    در این مقاله با استفاده از توصیف لازار (1985 و 2007) از اشعار پارتی و توصیف طبیب زاده (1382 و 1392) از اشعار فارسی عامیانه، اشعار عامیانه گونه همدانی را بررسی می کنیم. در بررسی این اشعار به دنبال پاسخگویی به این فرضیات هستیم: اولین فرضیه این که هجایی که تکیه وزنی یا ضرب آوا می گیرد و در پایان هر پایه می آید هجایی سنگین است. دومین فرضیه این است در صورتی هجایی که تکیه وزنی گرفته سنگین نبود، این هجا در پایان واژه قرار دارد و در نتیجه دارای تکیه واژگانی است. فرضیه سوم به محل مکث در این اشعار مربوط می شود، به این معنا که محل مکث در اشعار عامیانه همدانی مانند اشعار عامیانه فارسی و اشعار عامیانه ترکی از نوع قطع است، یعنی لزوما در پایان واژه قرار نمی گیرد بلکه در وسط واژه هم ممکن است قرار گیرد. برای تحلیل آماری این موارد، هجاها، پایه ها و شطرهای 100 مصراع هفت هجایی اشعار عامیانه همدانی را بررسی کردیم و مشاهده کردیم در 84.6% از هجاهایی که در هر پایه تکیه وزنی یا ایکتوس می گیرند هجاهای سنگین هستند و 4/15% هجای سبک پایان واژه بودند. همچنین، 35% مکث ها از نوع قطع است و در وسط واژه هم ممکن است ظاهر شود.
    کلید واژگان: اشعار محلی همدانی, تکیه وزنی, هجای سنگین, هجای سبک, محل مکث
    Maede Sadat Mirtalaei *, Parisa Kiani
    Based on the study of Lazard (1985,2007) and Tabibzadeh (2013, 2003) about the Persian folk poetries, we study Hamedani folk poetries. We want to look for the answers of these hypothesis. First, the ictic syllable is a heavy syllable. Second, if this is not a heavy syllable, it is the final syllable of the word and therefore takes lexical stress. In the third hypothesis we assume that in Hamedani folk poetries, the pause takes place in the middle of the word as well as at the end of the word. To analyse these hypothesis, we investigated syllables, feet and lines of one hundred Hamedani folk poetry and saw the three hypothesis were true. 84.6% of the syllables which took the ictus place were heavy syllables and the rest (15.4%) were light syllable at the end of the words. Also, 35% of the pauses locate in the middle of the words.
    Keywords: Hamedani folk verses, ictus, heavy syllable, light syllable, pause location
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال