به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۲۲۴۱۹ عنوان مطلب
|
  • سعید ارشم، مینا اقایی، فاطمه کشوری*

    هدف از این تحقیق تعیین اثرات تکلیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بر دقت پرتاب بازیکنان ماهر تحت شرایط انسداد بود. 20 بسکتبالیست زن (30-18 ساله) راست دست با سه سال سابقه پس از تکمیل پرسشنامه اضطراب صفتی ایلی نویز (SCAT) و دست برتری آنت (AHQ) و اندازه گیری ویژگی های آنتروپومتریکی وارد مطالعه شدند. آنها در دو جلسه آزمون با فاصله 2 روز شرکت کردند. در جلسه اول (بدون فشار) و دوم (فشار بالا)، پس از گرم کردن به انجام 10 پرتاب آزاد در سه وضعیت 1) پرتاب آزاد بسکتبال، 2) پرتاب آزاد بسکتبال+ تکلیف ثانویه مرتبط، 3) پرتاب آزاد بسکتبال+ تکلیف ثانویه نامرتبط پرداختند. نتایج نشان داد که تکالیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با پرتاب آزاد، بر دقت پرتاب بازیکنان ماهر تحت شرایط انسداد پایین (012/0=P، 001/0=P) و بالا (001/0=P، 018/0=P) تاثیر دارند و بین تکلیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با مهارت بر دقت پرتاب در شرایط انسداد بالا تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0=P).به طور کلی برای کاهش فشار وارده بر ورزشکاران در شرایط انسداد می توان از تکالیف ثانویه مرتبط و نامرتبط و همچنین، برای افزایش دقت افراد ماهر در این شرایط می توان از تکلیف ثانویه مناسب مرتبط با پرتاب آزاد استفاده کرد.

    کلید واژگان: فشار, تکلیف ثانویه, پرتاب آزاد بسکتبال, بازیکنان ماهر, انسداد
    Saeed Arsham, Mina Aghaei, Fatemeh Keshvari*

    The aim of this study was to determine the effect of secondary task relevant and non-relevant to the free throw basketball skill on the free throw accuracy of basketball skilled players in choking under pressure. Twenty right-handed female players (aged 18-30) each with at least three years of experience in basketball took part study after completing the Sport Competition Anxiety Test (SCAT), Annett Handedness Questionnaire (AHQ) and measuring their anthropometric characteristics. The study included two testing sessions with an interval of 2 days. In the first and second session (no-pressure and high pressure, respectively) participants warmed up and performed 10 free throws in three conditions: 1) free throw, 2) free throw with relevant secondary task, 3) free throw with non-relevant secondary task. Results showed that the secondary relevant and non-relevant tasks to free throw have effects on accuracy in no-pressure (P=0.012, P=0.001) and high pressure (P=0.001, P=0.018) conditions. Also, there was significant differences between relevant and non-relevant tasks effects on accuracy in high pressure situation (P=0.001).Overall, it may be used the secondary relevant and non-relevant tasks in choking under pressure situations for reduction of pressure imposed on athletes. Also, properly designed secondary tasks for free throw may be used to increase the accuracy of skilled participants under the pressure situations.

    Keywords: Pressure, Secondary task, Basketball free throw, Skilled players, Choking
  • بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، جواد ریاحی فارسانی
    خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله ی آن شخص دریافت ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می دهد و برای خود دستورالعمل هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه ی فعالیت در رشته ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ های معتبر کشور بازی می کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.
    کلید واژگان: خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری انگیزشی, الگوی هماهنگی, دقت, پرتاب آزاد بسکتبال
    Dr Behrouz Abdoli, Dr Alireza Farsi, Javad Riahi Farsani
    Self-talk as “an internal dialogue, through which the individual interprets feelings and perceptions, regulates and changes evaluations and convictions, and gives him/her instructions and reinforcement”. The purpose of the present study was to compare the effect of two types of instructional and motivational self-talk on the pattern of coordination and accuracy of basketball free throw to specify the effect of each types of the self-talks on of basketball free throw skill necessities (patterns of coordination and accuracy). Using available sampling method, 20 male basketball players with the mean age of 23.5±5.5 were selected who had at least 5 years of practice in basketball and were playing in one of the credible leagues of the country. In this study the basketball free throw skill was evaluated through two sessions with the time interval of 24 hours in two phases with and without self-talk (instructional and motivational). The data of the motion pattern and the accuracy of basketball free throw were recorded in both phases of the test, and the kinematic data was used to compute the throw hand elbow-wrist No-RMS in order to investigate the coordination pattern. In statistical analysis, the data was analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation, tables and figures) and inferential statistics (the analysis of variance with repeated measure and dependent t test). The results of throw accuracy showed that solely the use of instructional self-talk leaded to a significant enhancement of the basketball free throw accuracy (t(9): 4.388, p: 0/002). Moreover, there was a significant difference between the effect of instructional self-talk and motivational self-talk in favor of instructional self-talk (2: 0.444, F(1,18): 14.364, p:0.001). Exploring the results of coordination pattern revealed that instructional selftalk leads to a significant (t(9): .048, p(1,18): 2.288) decline in elbow-wrist No-RMS and consequently an improvement in elbow-wrist interalimb coordination in performing the basketball free throws. The results indicated that the usage of instructional selftalk are benefical in improving the skills that require motiom coordination and accuracy of performance and it is superior to the use af motivational self-talk in this regard.
    Keywords: Instructional self, talk, Motivational self, talk, Coordination pattern, Accuracy, Basketball free throw
  • نسترن پرویزی، معصومه شجاعی، حسن خلجی، افخم دانشفر
    هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر جهت توجه با استفاده از خودگویی آموزشی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور33 دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی 22 سال و اضطراب صفتی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکتکننده ها بر اساس پیشآزمون به سه گروه همسان تقسیم شدند. گروه خودگویی با کانون توجه درونی، کلمه «مچ» و گروه خودگویی با کانون توجه بیرونی کلمه «مرکز حلقه» را قبل از هر پرتاب آزاد طی 6 جلسه (هر جلسه دو دسته 10 کوششی) تکرار کردند. گروه کنترل بدون خودگویی به تمرین پرتاب آزاد پرداختند. آزمون یادداری 48 ساعت پس از مرحله اکتساب و پس از آن آزمون انتقال با حضور تماشاگر انجام شد. دقت پرتاب با استفاده از یک مقیاس 5 ارزشی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوعاملی ترکیبی و یکطرفه، تفاوت معنی داری بین اکتساب، یادداری و انتقال گروه ها نشان نداد (05/0p>)، ولی اثر درونگروهی کانون توجه بیرونی بر انتقال معنی دار بود (05/0p<). بنابراین، استفاده از خودگویی و دستکاری جهت توجه آن برای بهبود اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بازیکنان مبتدی بسکتبال توصیه نمیشود.
    کلید واژگان: خودگویی, کانون توجه, یادگیری, پرتاب آزاد بسکتبال
    Parvizi, N. Shojaeim., Khalajih., Daneshfar, A
    The purpose of present study was investigation of the effect of attention direction variation by instructional self-talk on performance and learning of Basketball free throw. Therefore, 33 novice female students (mean of the age=22 yr.) who had intermediate trait anxiety were selected randomly. The participants were assigned to 3 matched groups according to pretest. The self-talk with internal and external focus groups repeated the words “wrist” and “center of ring”, respectively, before each free throw during 6 sessions (2 blocks of 10 trials in each session). Control group performed the free throws without self-talk. Retention test was performed 48 hours after the acquisition phase and transfer test was done after that with spectators. In each test, throw accuracy was measured by a 5-point scale. Results of mix 2-factor and one-way ANOVA did not indicate significant differences between acquisition, retention, and transfer groups (p>.05), but the within subjects effect of external focus of attention on transfer was significant (p<.05). Therefore, it seems use of self-talk and its attentional focus variation is not necessary for novice Basketball players.
  • حمید زاهدی*، فروغ طباطباعی

    هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر توجه درونی/بیرونی و مربوط/نامربوط بر تغییرات چشم ساکن و دقت پرتاب بسکتبالیست های ماهر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های مرد ماهر شهر اصفهان در سال 1396 بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 20 بسکتبالیست ماهر (25/2 ± 55/24 سال) که شرایط ورود به پژوهش را داشتن(استفاده از بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با توجه به آزمون تشخیص سطح تبحر پرتاب آزاد بسکتبال)انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری دقت پرتاب آزاد از مقیاس هشت ارزشی استفاده شد. برای اندازه گیری تغییرات چشم ساکن از دستگاه ردیابی حرکات چشم  استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس از آزمون  تی همبسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج  حاکی از اثرگذاری هر یک از راهبردهای توجهی بر دقت پرتاب آزاد و تغییرات چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر بود. همچنین، راهبرد توجه بیرونی نامربوط در مقایسه با راهبردهای دیگر باعث افزایش بیشتر دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد و افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر گردید. توصیه می گردد مربیان برای بهبود عملکرد و رفتار خیرگی ورزشکاران ماهر از راهبرد توجه بیرونی نامربوط استفاده نمایند.هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر توجه درونی/بیرونی و مربوط/نامربوط بر تغییرات چشم ساکن و دقت پرتاب بسکتبالیست های ماهر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های مرد ماهر شهر اصفهان در سال 1396 بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 20 بسکتبالیست ماهر (25/2 ± 55/24 سال) که شرایط ورود به پژوهش را داشتن (استفاده از بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با توجه به آزمون تشخیص سطح تبحر پرتاب آزاد بسکتبال) انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری دقت پرتاب آزاد از مقیاس هشت ارزشی استفاده شد. برای اندازه گیری تغییرات چشم ساکن از دستگاه ردیابی حرکات چشم  استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس از آزمون  تی همبسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج  حاکی از اثرگذاری هر یک از راهبردهای توجهی بر دقت پرتاب آزاد و تغییرات چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر بود. همچنین، راهبرد توجه بیرونی نامربوط در مقایسه با راهبردهای دیگر باعث افزایش بیشتر دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد و افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر گردید. توصیه می گردد مربیان برای بهبود عملکرد و رفتار خیرگی ورزشکاران ماهر از راهبرد توجه بیرونی نامربوط استفاده نمایند.هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر توجه درونی/بیرونی و مربوط/نامربوط بر تغییرات چشم ساکن و دقت پرتاب بسکتبالیست های ماهر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های مرد ماهر شهر اصفهان در سال 1396 بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 20 بسکتبالیست ماهر (25/2 ± 55/24 سال) که شرایط ورود به پژوهش را داشتن(استفاده از بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با توجه به آزمون تشخیص سطح تبحر پرتاب آزاد بسکتبال)انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری دقت پرتاب آزاد از مقیاس هشت ارزشی استفاده شد. برای اندازه گیری تغییرات چشم ساکن از دستگاه ردیابی حرکات چشم  استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس از آزمون  تی همبسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج  حاکی از اثرگذاری هر یک از راهبردهای توجهی بر دقت پرتاب آزاد و تغییرات چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر بود. همچنین، راهبرد توجه بیرونی نامربوط در مقایسه با راهبردهای دیگر باعث افزایش بیشتر دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد و افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر گردید. توصیه می گردد مربیان برای بهبود عملکرد و رفتار خیرگی ورزشکاران ماهر از راهبرد توجه بیرونی نامربوط استفاده نمایند.

    کلید واژگان: بازیکن ماهر, پرتاب آزاد بسکتبال, چشم ساکن, دقت, رفتار خیرگی, راهبردهای توجهی
    Hamid Zahedi*, Forogh Tabatabaei
    Purpose

    of this research was to compare the effects of internal/external and related/unrelated on Quiet eye changes and accuracy free throw of skilled male basketball players.

    Methodology

    The statistical population of this research was all-male skilled basketball players of Esfahan city in 2017. Using purposeful sampling, 20 skilled basketball players (24/55±2/25 years) who were eligible to enter the research (using the Basketball Premier League players according to the test of the level of mastery of free throwing basketball) were selected. In order to measure the accuracy of basketball throwing, an eight-value scale was used. To measure the Quiet eye changes Eye-tracking was used. In order to analyze data using SPSS software using paired t-test and analysis of variance with repeated measures were used.

    Results

    showed the impact of each of the strategies on the accuracy of free throws and Quiet eye changes in skilled basketball players. Also, unrelated external focus strategy compared with other strategies, further enhancing the accuracy of the basketball free throw and further increased the length of the Quiet eye of skilled basketball players

    Conclusion

    It is recommended that coaches use an irrelevant external strategy to improve the performance and behavior of skilled athletes.

    Keywords: Accuracy, Attentional Strategy, Basketball free throw, Gaz Behavior, Quiet Eye, Skilled Player
  • غلامرضا لطفی حسین آباد، حسن خلجی، عباس بهرام، احمد فرخی
    هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر سه شیوه آرایش تمرین (تمرین قالبی، تمرین زنجیره ای و تمرین تصادفی) بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال از سه نقطه مختلف با فواصل متفاوت از حلقه بسکتبال در افراد غیر مبتدی بوده است. 30 نفر دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی که واحد بسکتبال1 را با موفقیت گذرانده بودند و سابقه شرکت در مسابقات بسکتبال نداشتند، پس از انجام پیش آزمون (شامل 15 پرتاب آزاد از 3متری روبروی حلقه) بطور تصادفی در سه گروه تمرینی تقسیم شدند. تمامی آزمودنی ها در 5 جلسه تمرین در 5 روز متوالی(هر جلسه شامل 15 پرتاب آزاد از 5/1 متری، 15 پرتاب آزاد از 3 متری و 15 پرتاب آزاد از 5/4 متری روبروی حلقه طبق آرایش خاص گروه خود) و آزمون انتقال (شامل 15 پرتاب آزاد از 5/3متری سمت راست حلقه و با زاویه 45 درجه) شرکت نموده اند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر روی عامل جلسات تمرین حاکی از تفاوت معنی دار بین جلسات اول و پنجم با سایر جلسات بوده است در حالی که اثر گروه ها و تعامل گروه و جلسات تمرین معنی دار نبوده است. نتایج تحلیل واریانس یک راهه در مقایسه بین میانگین نمرات آزمون انتقال سه گروه نیز حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار بین گروه ها است. این یافته ها نشان می دهد که تغییر پارامتر فاصله در تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال اثر تداخل زمینه ای را آشکار نکرده و از نظریه مگیل و هال (1991) حمایت می کنند که برای بروز اثر تداخل زمینه ای باید تکالیف مورد تمرین با برنامه های حرکتی تعمیم یافته متفاوتی کنترل شوند.
    کلید واژگان: اثر تداخل زمینه ای, اجرا, یادگیری, پرتاب آزاد بسکتبال
    Lotfi, Gh, Khalajh., Bahrama., Farrokhi, A
    The aim of this investigation was to study of effects of three different training schedules (blocked, serial and random) on performance and learning of basketball free throw from three different distances from the ring in experience subjects. 30 physical education male students that have been passed basketball course without experience in team training or competitions volunteered and divided into three groups randomly after performing pretest(fifteen free throws from 3 meters distance). All of them participated in 5 practice session in 5 continuously days(each session contain of 13 throws from 1.5 meters distance, 15 throws from 3 meters distance and 15 throws from 4.5 meters distance), and transfer test (15 throws from 3.5 meters distance and right side of ring side with 45 degrees angle). In acquisition stage, a 3(group)x5(session)ANOVA with repeated measurements on session factor revealed a significant main effect of session factor but the main effect of group and group x session interaction were not significant. The performance of 1 session was significantly lower than later sessions and the performance of the 5 session was significantly higher than other sessions. The result supported Magill and hall (1991) hypothesis that variability in parameter cannot show contextual interference effect.
    Keywords: Contextual interference effect, Performance, Learning, Basketball free throw
  • رویا مهدی پور، مهدی نمازی زاده*، رخساره بادامی، حمید میرحسینی
    مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی با طرح تحقیق اندازه گیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال به صورت هدفمند انتخاب شدند، و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، تحریک الکتریکی مغز از قشر بینایی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. شرکت کنندگان در پیش آزمون به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. مرحله مداخله در شش روز متوالی انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (آندC3 وکاتدFp2)، قشر بینایی (آندOz وکاتدCz) و تحریک ساختگی انجام می گرفت و سپس شرکت کنندگان به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال می پرداختند. در آخرین جلسه پس آزمون اجرا شد. یک هفته و 21 روز بعد از مرحله پس آزمون، به ترتیب مرحله یادداری کوتاه مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده ها به روش تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (547/0= η2،0001/0=sig، 908/16=F) و قشر بینایی (346/0= η2،001/0=sig، 410/7=F) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی در مقایسه با قشر بینایی موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال شد (05/0 p <). به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه ای از قشر حرکتی در موارد مقتضیات زمانی می تواند به عنوان روش تمرینی جدید در کنار تمرین بدنی در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال موثر باشد.
    کلید واژگان: تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه ای, قشر بینایی, قشر حرکتی, یادگیری حرکتی
    Roya Mahdipour, Mahdi Namazizadeh *, Rokhsareh Badami, Hamid Mirhosseini
    The purpose of the current study was to examine the comparison of effects of the transcranial direct current stimulation (tDCS) of vision and motor cortex on learning of basketball free throw. In semi-experimental study with repeated measure design, 45 novice female students in free throw (Earn score below 59 on Proficiency Level Test) an age range 18 to 30 years old and with normal eye and right hand accessibly selected and randomly located in three tDCS on vision cortex, tDCS on motor cortex and artificial stimulation groups. In pre test phase, participants 15 trial free throw. Intervention phase done in 6 consecutive days that each day electrical stimulation of the brain was performed the motor cortex (C3 anode & Fp2 anode), the visual cortex (Oz anode & Cz cathode) and artificial stimulation, and then participants performed 15 free throws. In last session post test phase executed. One week and 21 days after post test phase respectively executed short and long term retention phase. Data analyzed with ANOVA with repeated measure statistical method. The result indicated that tDCS on motor cortex (F= 16.90, sig =0.0001, η2 =0,547) and vision cortex (F= 7.41, sig =0.0001, η2 =0,346) significantly improved basketball free throw. Other results indicated that tDCS on motor cortex than tDCS on vision cortex cause improvement basketball free throw (p < 0.05). Overall, the results of the current study indicated that tDCS on motor cortex can be effective as a new training method in addition to physical training to improve free throw skills.
    Keywords: basketball free throw, motor cortex, motor learning, Transcranial direct current stimulation, vision cortex
  • مریم رضایی، حمید صالحی
    هدف از این پژوهش بررسی نقش روتین های پیش از اجرا در عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال در شرایط فشار رقابتی بود. از 20 بازیکن بسکتبال ماهر خانم خواسته شد تا پرتاب آزاد خود را در دو موقعیت کم فشار و پرفشار اجرا کنند. در مرحله اول این مطالعه، شرکت کنندگان 20 پرتاب آزاد را در شرایط کم فشار اجرا کردند. در این مرحله، روتین های پیش از اجرای آن ها مشخص شد. در مرحله دوم، شرکت کنندگان بر اساس عملکردشان در مرحله اول در دو گروه تجربی تقسیم شدند و از آن ها خواسته شد تا 20 پرتاب آزاد دیگر را در شرایط پرفشار انجام دهند. در این مرحله، از گروه اول خواسته شد که تمام پرتاب های آزاد خود را با انجام روتین ویژه خود اجرا کنند. در مقابل، از گروه دوم درخواست شد کلیه پرتاب های خود را با حذف روتین انجام دهند. دقت پرتاب های آزاد دو گروه در دو شرایط کم فشار و پرفشار مقایسه شد. نتایج نشان داد روتین های پیش از اجرا، اثر انسداد ناشی از شرایط فشار را تعدیل می کند. درمجموع، یافته ها حاکی از آن است که روتین های پیش از اجرا نقش مثبتی در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال دارند.
    کلید واژگان: انسداد ناشی از فشار, پرتاب آزاد بسکتبال, روتین پیش از اجرا
    Hamid Salehi
    The aim of the present investigation was to determine the role pre-performance routines (PPRs) on performance of basketball free-throws under competitive pressure. Twenty elite female basketball players were required to perform basketball free-throws under low and high pressure conditions. In the first phase، the participants performed 20 basketball free-throws under a low pressure condition. Their PPRs were detected in this phase. In the second phase، the participants were matched into two experimental groups based on their performance in the first phase. Then they were required to perform 20 basketball free-throws under a high pressure condition (competition). In this session، the first group was required to perform all of their free throws in the presence of the specific routines، while the other group was required to perform the free throws in the absence of the routines. The accuracy of basketball free-throws was compared under low and high pressure conditions between groups. The results showed that PPRs modified choking under pressure effects. In conclusion، PPRs were found to have a positive role on the performance of basketball free-throws.
    Keywords: choking under pressure, basketball free throw, pre, performance routine
  • عباس گل نژاد*، علی غنایی، ژاله فیضی
    مقدمه
    هدف از این پژوهش مقایسه میزان دقت پرتاب آزاد بسکتبال دانش آموزان پسر همسو ودگر سو از نظر چشم و دست می باشد.
    روش
    تعداد 60 نفر شرکت کننده از دانش آموزان پسر سال سوم متوسطه اداره آموزش و پرورش ناحیه شش مشهد که داوطلب و واجد شرایط انتخاب و با توجه به همسویی و دگرسویی به دو گروه طبقه بندی شدند . تکلیف مورد نظر دقت پرتاب آزاد بسکتبال از نقطه پنالتی یا شوت یک دست بود. شرکت کنندگان پس از آموزش طی 5 روز متوالی در هرروز 30پرتاب انجام دادند و پس از آن 10 پرتاب دیگر به عنوان امتیاز دقت پرتاب آزاد در نظر گرفته شد .
    یافته ها
    نتایج نهایی نشان داد بین عملکرد پرتاب دو گروه همسو و دگرسو اختلاف معناداری وجود دارد (821/24= F 05 /0P=،).
    نتیجه گیری
    با شناخت ویژگی ها و خصوصیات افراد، می توان فعالیت های مورد نظر را بر اساس تفاوت های فردی ورزشکار طراحی کرد که منجر به تسریع دررشد و تعالی ورزشکاران می شود.
    کلید واژگان: دست برتری, چشم برتری, پرسشنامه دست برتری چاپمن, دست و چشم دگرسو و همسو
    Abbas Golnejad*, Ali Ghanaee, Zhaleh Feyzi
    Introduction
    The aim of our study was to compare the accuracy of free-throw in basketball among Hand-Eye coordinated and uncoordinated students.
    Method
    60 students of 3rd grade in high school were selected in Mashhad, Iran. Subjects were classified based on whether they had hand-eye coordina - tion. The task was the accuracy of basketball free-throw from penalty era using one hand. All participants received ongoing training for 5 days, with 30 throws and after that did the task 10 times for the accuracy of their throwing.
    Results
    The analysis revealed a significant difference between hand-eye coordinate and uncoordinated subjects (p=0.005, F=24.82).
    Conclusion
    By understanding the individual characteristics and features, athletic training can be designed based on the individual differences leading to accelerated progress in the acquired athletic skills.
    Keywords: Hand, eye dominance, Handedness, Hand, eye coordination
  • سید عباس افسانه پورک*، سید محمد کاظم واعظ موسوی
    هدف از این پژوهش بررسی تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی آشکار بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 60 نفر داوطلب بر اساس نمرات پیش آزمون به سه گروه مساوی همسان سازی شدند و گروه های خودگفتاری آموزشی و انگیزشی آشکار در مرحله اکتساب 12جلسه (30 تکرار پرتاب آزاد بسکتبال) را به ترتیب با گفتن «مچ-مرکز» و «من می توانم» قبل از هر پرتاب انجام دادند. آزمون یادداری و انتقال به ترتیب 48 و 72 ساعت بعد از آخرین جلسه اکتساب صورت گرفت. از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و یک سویه جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثر جلسات تمرین، گروه و اثر متقابل گروه و جلسات تمرینی معنادار است و گروه خودگفتاری انگیزشی آشکار در مرحله اکتساب، یادداری و انتقال بهتر از دو گروه دیگر بود. جهت یادگیری تکالیف نسبتا پیچیده مانند پرتاب آزاد بسکتبال خودگفتاری انگیزشی انتخاب مناسب تری نسبت به انواع دیگر خودگفتاری است.
    کلید واژگان: آموزشی, انگیزشی, خودگفتاری آشکار, یادگیری حرکتی
    Seyed Abbas Afsanepurak*, Mohammad Vaezmousavi
    The purpose of this study was to evaluate the effect of instructional and motivational overt self-talk on basketball free throw skill learning. A total of 60 volunteers based on pre-test scores were matched into three groups. Participants in motivational and instructional overt self-talk groups conducted basketball throwing skill acquisition in 12 sessions (30 repeat) while overtly saying “I Can” and “Wrest-Center” respectively before of each throw. The retention and transfer test was held 48 and 72 hours after the last session of the acquisition. Repeated measures and one-way ANOVA were carried out to analyze data. Results showed that the effect of training sessions, group and group ×training sessions were significant. Results revealed that motivational overt self-talk in acquisition, retention and transfer tests was better than other groups. The results of this study suggest that in relatively complex tasks like basketball throwing skill, motivational self-talk would be better choice than other types of self-talk.
    Keywords: Instructional, Motivational, Overt Self-Talk, Motor Learning
  • محبوبه پیرمرادیان، احمد رضا موحدی، عباس بهرام
    هدف
    در این مطالعه، اثر الگودهی ویدئویی فرد ماهر و خود الگودهی ویدئویی بر اکتساب یک مهارت ادراکی- حرکتی (پرتاب آزاد بسکتبال) در کودکان کم توان ذهنی با هم مقایسه شده است.
    روش
    شرکت کنندگان، 16 نفر از کودکان کم توان ذهنی مقطع ابتدایی بودند که پس از برگزاری پیش آزمون، در دو گروه الگودهی ویدئویی و خود الگودهی ویدئویی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی در 10 جلسه مداخله شرکت کردند. در ابتدای تمام جلسات، گروه الگودهی ویدئویی، یک نوار ویدئویی از یک فرد ماهر و گروه خود الگودهی ویدئویی، نوار ویدئویی اجرای خود را تماشا کردند و سپس به تمرین فیزیکی مهارت می پرداختند. از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال 15 کوششی با روش امتیاز گذاری ایفرد (1966) برای ثبت عملکرد شرکت کنندگان استفاده شد.
    نتایج
    نتایج آزمون تحلیل واریانس در اندازه های تکراری، نشان دهنده سودمندی دو روش الگودهی فرد ماهر و خود الگودهی ویدئویی است و بین عملکرد دو گروه در اکتساب مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تفاوت معناداری وجود ندارد (0/050>p)؛ با این حال در تمام جلسات تمرینی، اجرای گروه خود الگودهی ویدئویی باثبات تر و بهتر بود.
    نتیجه گیری
    یافته های تحقیق نشان می دهد که الگودهی ویدئویی، یک مداخله سودمند برای آموزش مهارت ورزشی به کودکان کم توان ذهنی است.
    کلید واژگان: الگودهی, پرتاب آزاد بسکتبال, کم توانی ذهنی
    Mahboobeh Pirmoradian, Ahmadreza Movahedi, Abbas Bahram
    Objective
    The purpose of this study was to investigate the effectiveness of video modeling and video self–modeling (VSM) interventions on learning of basketball free throws in children with intellectual disabilities.
    Method
    Sixteen children were assigned into two training conditions including video modeling and video self-modeling. The experimental groups were given the same practice method but different types of modeling. Video modeling group observed a videotape of an expert model performing the skill, and the VSM group observed a videotaped reply of their own performance. Participants of the 2 groups took part in 10 acquisition sessions.
    Results
    Results showed that both video modeling and VSM are effective intervention strategies for addressing basketball free throws in children with intellectual disabilities.
    Keywords: modeling, basketball free, throw, intellectual disabilities
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال