-
Iranian Journal of Chemistry and Chemical Engineering, Volume:37 Issue: 1, Jan-Feb 2018, PP 109 -119Teh ultrasound-assisted magnetic stirrer was used as an effective extraction technique for teh evaluation of total phenolic contents (TPC) and antioxidant potential of ten Pakistani brown rice cultivars. For this purpose, ultrasonic (240W frequency 50/60 Hertz) assisted magnetic stirrer coupled with three solvents methanol, ethanol, and isopropanol in pure and aqueous fractions (80:20) were used for teh extraction of brown rice material. Teh extract yields of brown rice were obtained from 1.62 g/100g to 3.67 g/100g for all teh varieties. Aqueous isopropanol preferably and methanol (80:20) showed best extraction yields on teh dry mass basis of brown rice. Teh contents of total phenolics were determined as highest (496.9 mg GAE/kg) in Basmati Pak while lowest (137.7 mg GAE /kg) in non-basmati Irri-6 variety. For antioxidant activity, brown rice extracts of Basmati Pak showed teh best potential at IC50 2.19 mg/mL against DPPH radical scavenging. Reducing teh power of Basmati Pak was found highest at 0.85. Brown rice extract of Basmati 515 showed best ferrous ion metal chelation at 5.78 Eq. EDTA mg/100g.Keywords: Basmati, Extraction, Antioxidant, Phenolics
-
نشریه علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)، سال دوم شماره 2 (پیاپی 4، تابستان 1377)، صص 17 -28
هفت رقم ایرانی و خارجی برنج به صورت طرح “دی آلل یک طرفه” تلاقی داده شد. والدین تلاقیها، به همراه نتاج F2 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار کشت و برخی از صفات کمی و تعیین کننده کیفیت (نسبت طول به عرض شلتوک و دانه قهوه ای برنج، وزن برنج قهوه ای و سفید، وزن پوسته برنج، بازده تبدیل و درصد برنج خرد، عملکرد ارقام، درصد آمیلوز، دمای ژلاتینی شدن و غلظت ژل دانه برنج) در آنها اندازه گیری گردید. تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود تفاوتهای معنی دار بین ژنوتیپ ها و اثرات ترکیب پذیری عمومی برای کلیه صفات و ترکیب پذیری خصوصی برای برخی صفات (نسبت طول به عرض شلتوک و دانه قهوه ای برنج، بازده تبدیل و درصد برنج خرد) بود. تحلیل گرافیکی نتایج حاکی از وجود غالبیت جزیی در کنترل ژنتیکی صفاتی مانند نسبت طول به عرض شلتوک و دانه قهوه ای (بدون پوسته) برنج، عملکرد دانه، درصد آمیلوز، دمای ژلاتینی شدن و غلظت ژل می باشد. لذا گزینش برای این گونه صفات با توجه به سهم نسبتا زیاد اثرات افزایشی ژن ها میسر می باشد. در کنترل ژنتیکی وزن برنج قهوه ای غالبیت کامل و وزن برنج سفید و همچنین وزن پوسته برنج اثرات فوق غالبیت ژن ها نقش تعیین کننده ای دارند. بنابراین با توجه به سهم بیشتر اثرات غیرافزایشی ژن ها، انتخاب برای این صفات نمی تواند چندان مفید باشد. تفسیر نتایج حاصله حاکی از کنترل ژنتیکی مقادیر بیشتر طول به عرض شلتوک و دانه قهوه ای برنج، وزن برنج قهوه ای و سفید، عملکرد دانه و درصد آمیلوز توسط ژن های مغلوب می باشد و کنترل مقادیر کمتر آنها توسط ژن های غالب صورت می گیرد. برای نسبت طول به عرض شلتوک و دانه قهوه ای برنج، رقم دمسیاه و برای وزن برنج قهوه ای و سفید، رقم سپیدرود بیشترین ژن های مغلوب را دارا هستند. برای عملکرد دانه بیشتر، رقم IR 28 و وزن پوسته کمتر، رقم سپیدرود بیشترین ژن های مغلوب را دارند.
کلید واژگان: قابلیت توارث, ترکیب پذیری, اثر ژن, تلاقی دای آللSeven Iranian and foreign cultivars of rice were crossed in a half-diallel. Parents with F2-generations were transplanted in a randomized complete blocks design with 3 replications and evaluated for length to breath ratio of paddy and brown rice, head rice and crust, grain yield, percent of head rice and broken rice, amylose content, gelatinization temperature and gel consistency. The ANOVA table showed significant differences among genotypes, general combining ability effects for all traits and specific combining ability effects for length to breath ratio of paddy and brown rice, percent of head rice and broken rice, so representing additive and non-additive effects in genetic control of the traits involved, respectively. The graphical analysis of the results showed partial dominance for length to breath ratio of paddy and brown rice, grain yield, amylose content, gelatinization temperature and gel consistency. Because of additive gene effects, genetic advance from selection would be high for these traits. The genetic control of brown rice weight is complete dominance, and for weight of head rice and rice crust weight over dominance involved. So, genetic advance by selection for these traits would be poor. In the genetic control of higher length to breath ratio of paddy and brown rice, brown and head rice weight, grain yield and amylose content recessive genes are involved. Domsiah for higher to breath ratio of paddy and brown rice and Sepidrud for brown and head rice weight had the most recessive genes. IR28 for higher grain yield and Sepidrud for less crust weight had the most recessive genes.
Keywords: Heretibility, Combining ability, Gene effect, Diallel cross -
امروزه افزایش کیفیت و ارزش تغذیه ای مواد غذایی مورد مصرف بیماران مبتلا به سلیاک توجه بسیاری از محققین را به خود جلب نموده است. از اینرو هدف از انجام این پژوهش بررسی امکان بهبود خصوصیات کمی و کیفی خمیر و کیک بدون گلوتن توسط جایگزینی آرد برنج قهوهای با آرد برنج سفید در سه سطح صفر، 50 و 100 درصد در حضور صمغهای بومی ایران (اسفرزه، فارسی و قدومه شیرازی هر کدام به صورت مجزا و به میزان 1 درصد) بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان جایگزینی آرد برنج قهوهای و افزودن صمغ ها، میزان ویسکوزیته خمیر افزایش یافت در حالیکه میزان وزن مخصوص خمیر با افزایش میزان آرد برنج قهوهای و افزودن صمغ ها به ترتیب افزایش و کاهش پیدا کرد. همچنین میزان پروتیین، چربی، رطوبت، سفتی بافت محصول با میزان جایگزینی آرد برنج قهوهای افزایش یافت در حالی که افزودن صمغ ها تنها بر روی رطوبت و سفتی بافت تاثیرگذار بود، به گونه ای که با افزودن صمغ ها میزان سفتی بافت کاهش و میزان رطوبت محصول افزایش نشان داد. در خصوص میزان حجم مخصوص و تخلخل کیک بدون گلوتن نیز نتایج گویای آن بود که با افزایش میزان جایگزینی آرد برنج قهوهای و استفاده از صمغ ها میزان این دو پارامتر به ترتیب کاهش و افزایش یافت. از سوی دیگر نتایج نشان داد با افزایش میزان جایگزینی آرد برنج قهوهای میزان مولفه های L* و a* پوسته نمونه ها به ترتیب دارای روند نزولی و صعودی بود در حالیکه افزودن صمغ ها تنها باعث افزایش میزان مولفه L* شد. در نهایت داوران چشایی با ارزیابی خصوصیات حسی، دو نمونه حاوی صفر درصد آرد برنج قهوه ای به همراه صمغ اسفرزه و نمونه حاوی 50 درصد آرد برنج قهوه ای و صمغ اسفرزه را به عنوان بهترین نمونه معرفی نمودند.
کلید واژگان: بیماری سلیاک, بدون گلوتن, برنج قهوه ای, صمغ های بومی ایرانی, کیک روغنیToday, increasing the quality and nutritional value of food consumed by patients with celiac disease has attracted the attention of many researchers. Therefore, the aim of this study was to investigate the possibility of improving the quantitative and qualitative characteristics of gluten-free cake by replacing brown rice flour at three levels of 0, 50 and 100% with white rice flour in the presence of native Iranian gums (Isfarzeh, Qodoume Shirazi and Farsi separately at level of 1%). Results showed by increasing the amount of replacement of brown rice flour and adding gums, the viscosity of the dough increased, while with increasing the amount of these compounds, the specific gravity of the dough increased and decreased, respectively. The results showed the amount of protein, fat, moisture, firmness of the texture (during both periods) increased with the replacement of brown rice flour, while the addition of gums only affected the moisture and firmness of the texture in such a way that with the addition of gums, the amount of texture firmness decreased and the amount of moisture in the product increased. Regarding the specific volume and porosity of gluten-free cake, the results showed that with increasing the replacement of brown rice flour and the use of gums, the amount of these parameters decreased and increased, respectively. According to the results, with increasing the amount of replacement of brown rice flour, the amount of L* and a* components of the samples had a downward and upward trend, respectively, while the addition of gums only increased the amount of L* component. Finally, the panelists evaluated the sensory properties and introduced two samples containing 0% brown rice flour with Isfarzeh gum and sample containing 50% brown rice flour and Isfarzeh gum as the best samples.
Keywords: Celiac disease, Gluten free, Brown rice, Iranian Native Gums, cake -
گاما آمینوبوتیریک اسید یا گابا نوعی آمینواسید غیر پروتیینی با خواص فراسودمند است. این ماده یک انتقال دهنده عصبی مهارکننده است که در تنظیم فعالیت های قلبی عروقی مثل فشارخون و ریتم قلب، احساس درد و هیجان، تحریک ترشح انسولین از پانکراس و پیشگیری از بروز دیابت نقش دارد. از تکنیک های بیوسنتز گابا، تخمیر توسط برخی ریزسازواره ها و فرایند جوانه زدن دانه غلات است. هدف از انجام این تحقیق بررسی امکان تولید ماست تقویت شده با گابا به کمک لاکتوباسیلوس ساکیی و عصاره مالت برنج قهوه ای بود. به این منظور عصاره مالت برنج قهوه ای در مقادیر0، 50، 75 و 100 میلی لیتر به شیر کم چرب اضافه و پس از تلقیح کشت آغاز گر تجاری ماست و لاکتوباسیلوس ساکیی ماست قالبی تولید شد، سپس میزان گابا، ترکیبات فنولی ، ظرفیت آنتی اکسیدانی، مقدار آمینو اسیدهای آزاد و ویژگی های حسی ارزیابی شدند.بر اساس نتایج، ماست های تهیه شده با عصاره مالت برنج قهوه ای حاوی گابا بودند، بیشترین میزان (62/5 میلی گرم درصد گرم ماده خشک) در ماست حاوی 100 میلی لیتر از عصاره مالت برنج قهوه ای مشاهده شد. استفاده از عصاره مالت برنج قهوه ای و لاکتوباسیلوس ساکیی در تهیه ماست سبب افزایش معنی دار (05/0≤p) ترکیبات فنولی و ظرفیت آنتی اکسیدانی آنها نسبت به شاهد شد. در بررسی پروفایل آمینواسید، گلوتامیک اسید دارای بیشترین غلظت و لیزین بیشترین مقدار آمینواسیدهای ضروری را به خود اختصاص داد. در ارزیابی حسی، بیشترین میزان پذیرش کلی مربوط به نمونه حاوی 50 میلی لیتر عصاره مالت برنج قهوه ای بود. با توجه به نتایج، تولید ماست فرا سودمند تقویت شده با گابا و حاوی ترکیبات فنولی و دارای فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از عصاره مالت برنج قهوه ای و تخمیر با لاکتوباسیلوس ساکیی و کشت های آغاز گر معمول ماست امکان پذیر است.
کلید واژگان: ماست, فراسودمند, گاما آمینوبوتیریک اسید, لاکتوباسیلوس ساکئی, مالت برنج قهوه ایGamma-aminobutyric acid or GABA is a non-protein functional amino acid. It functions as an inhibitory neurotransmitter that is involved in the regulation of cardiovascular functions, such as blood pressure and heart rate and also plays role in the sensations of pain, anxiety, stimulation of insulin secretion from the pancreas and preventing diabetes. Fermentation and germinating of cereal seeds are of biosynthetic methods for GABA production. This study aimed to investigate the production of GABA enriched yogurt by using of Lactobacillus sakei and brown rice malt extract. In this regard, brown rice malt extract was added to low-fat milk in 0, 50,75 and 100 ml quantities and set yogurts were produced after addition of skimmed milk powder and inoculation of commercial yogurt starters and Lactobacillus sakei. Then the concentrations of GABA, phenolic compounds, amino acids, the antioxidant capacity, and sensorial characteristics were evaluated.According to the results, yogurts that were produced by brown rice malt extract contained GABA. The highest GABA content (5.62 mg/100 g d. w) was observed in yogurt with 100 ml brown rice malt extract. Using brown rice malt extract and Lactobacillus sakei caused significant increasing (p≤0/05) of phenolic compounds and their antioxidant capacities in yogurt samples compared to control. In amino acid profile analysis, glutamic acid showed the highest concentration and lysine was the highest among essential amino acids. In sensory evaluation tests, the sample with 50 ml brown rice malt extract, had the highest overall acceptability. Regarding the results, production of GABA enriched functional yogurt containing phenolics and antioxidant compounds by using brown rice malt extract and fermenting with Lactobacillus sakei and general yogurt starter cultures is feasible.
Keywords: Yogurt, Functional, Gamma-amino butyric acid, Lactobacillus sakei, Brown rice malt extract -
مقایسه خواص کیفی و مواد معدنی برنج هاشمی با درجات سفیدی متفاوت و قابلیت پذیرش آنها توسط مصرف کنندگان
برنج قهوه ای حاصل عملیات تبدیل است که به دلیل دارا بودن مواد مغذی و ترکیبات فعال بیولوژیک اهمیت ویژه ای دارد. بافت برنج قهوه ای یکی از عوامل موثر در پذیرش آن توسط مصرف کنندگان محسوب می شود. به منظور مقایسه کیفیت پخت، مقدار مواد معدنی، خواص خمیری و میزان پذیرش برنج پخته با درجات سفیدی مختلف شامل برنج 1 و 2 به ترتیب با درجات سفیدی 35.9-35.1 و 40.1-39.6، برنج سفید با درجه سفیدی 55.5-54.2 و برنج قهوه ای، از طرح کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج بررسی نشان می دهد اثر درجه سفیدی بر صفات کیفی برنج شامل درصد آمیلوز، جذب آب، مدت زمان پخت، مواد جامد از دست رفته و خواص خمیری معنی دار (0.05<p) است. مدت زمان پخت برنج با افزایش درجه سفیدی کاهش می یابد. علاوه بر آن با افزایش درجه تبدیل، کلیه خواص خمیری (ویسکوزیته) افزایش می یابد. اگرچه برنج قهوه ای پس از خیساندن طولانی مدت آن (18 ساعت) پخته شد اما از نظر خواص حسی شامل سفتی بافت، زبری توده و اندازه ذرات بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد. برنج قهوه ای نسبت به سه نمونه دیگر کمترین پذیرش کلی را داشت. برنج های 1 و 2 از نظر خصوصیات کیفی، مواد معدنی و پذیرش کلی بین برنج سفید و برنج قهوه ای قرار گرفتند.
کلید واژگان: برنج سفید, برنج قهوه ای, خصوصیات رئولوژی و حسی
Brown rice is important because of containing nutrients and biological active compounds. Texture of brown rice is one of the important factors in terms of acceptance by consumers. An investigation was conducted to compare brown rice and three different types of Hashemi rice, No.1, No. 2, and white rice with different degrees of whiteness, 35.1-35.9, 39.6-40.1, and 54.2-55.5 respectively, to compare their properties: quality, amount of minerals, pasting properties and acceptance. Completely Randomized Design was used. The results showed that the effects of the whiteness on quality of cooked rice including amylose percentage, water absorption, time required for cooking, solid losses and pasting properties were significant = α) 0.05). Time required for cooking decreased with increasing in whiteness. Furthermore, all pasting properties increased with increasing the milling degree. Although brown rice was cooked after soaking in water for a longtime (18 h), it possessed highest stiffness of texture, mass roughness and particles when compared to other three type of rice. Brown rice had the lowest acceptancy, compare to other three samples. Rice 1 and 2 rated between white rice and brown rice in terms of quality characteristics, content of minerals and overall acceptance.Keywords: Brown rice, Rheology, Sensory characteristics, White rice -
نان یکی از مهم ترین مواد غذایی مورد استفاده انسان بوده که می بایست از ارزش و خواص تغذیه ای لازم برخوردار باشد. در این تحقیق تاثیر افزودن آرد برنج قهوه ای در مقادیر (5، 10 و 15 درصد) به همراه امولسیفایر منو و دی گلیسیرید (در دو غلظت 0/5 و 1 درصد) بر ویژگی های کیفی نان سنگک مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج، بیشترین مقدار حجم نان برای تیمار شاهد و کمترین آن برای تیمار B1 (دارای 5 درصد آرد برنج قهوه ای و 0/5درصد امولسیفایر منو و دی گلیسیرید) به دست آمد. همچنین تیمار شاهد حاوی بیشترین و تیمار B1 حاوی کمترین میزان رطوبت بودند. از سوی دیگر تیمارهای B6 (دارای 15 درصد آرد برنج قهوه ای و 1 درصد امولسیفایر منو و دی گلیسیرید) و شاهد به ترتیب از بیشترین و کمترین مقادیر خاکستر، فیبر و چربی برخوردار بودند. قابل توجه این که بیشترین مقدار پروتئین در تیمارهای شاهد و B4 (دارای 5 درصد آرد برنج قهوه ای و 1 درصد امولسیفایر منو و دی گلیسیرید) و کمترین آن در تیمارهای B3 (دارای 15 درصد آرد برنج قهوه ای و 5/0 درصد امولسیفایر منو و دی گلیسیرید) و B6 مشاهده شد. بر اساس نتایج ارزیابی ویژگی های ارگانولپتیکی، به جز قابلیت جویدن، بو، طعم و مزه، تیمار B6 نسبت به شاهد مطلوب تر بود. همچنین نظر به نتایج آزمون میزان بیاتی به روش حسی، 24 ساعت پس از پخت، بین نمونه های نان سنگک حاوی آرد برنج قهوه ای و امولسیفایر منو و دی گلیسیرید اختلاف معنی دار مشاهده نگردید اما در 48 و 72 ساعت پس از پخت، بیشترین امتیاز تازگی به تیمار B6 و کمترین آن به شاهد تعلق گرفت. در سنجش میزان بیاتی به روش دستگاهی، 24 ساعت پس از پخت، بیشترین میزان بیاتی در تیمار شاهد و کمترین آن در تیمار B3 اما 48 و 72 ساعت پس از پخت، بیشترین و کمترین میزان بیاتی به ترتیب در تیمارهای شاهد وB6 مشاهده شد.
کلید واژگان: نان سنگک, آرد برنج قهوه ای, امولسیفایر منو و دی گلیسیریدBread is one of the most important food products that should have necessary nutritional properties and value. In this research, effect of brown rice flour (in levels of 5, 10 and 15%) with adding of mono and diglyceride emulsifier (in levels of 0.5 and 1%) was studied on some of qualitative properties of Sangak bread. Based on the results, the highest volume of bread was for control and the lowest was for B1 (having 5% brown rice flour and 0.5 % mono and diglyceride emulsifier). Also control treatment had the highest and B1 had the lowest amount of moisture. On the other hand, B6 (having 15% brown rice flour and 1% mono and diglyceride emulsifier) had the highest and control had the lowest amounts of ash, fiber and fat, respectively. Control and B4 (having 5% brown rice flour and 1% mono and diglyceride emulsifier) had the highest and B3 (having 15% brown rice flour and 0.5% mono and diglyceride emulsifier) and B6 had the lowest amounts of protein. Based on the results of organoleptic properties, all of considered characteristics except of chewing ability, smell and taste, B6 treatment was satisfying than control. Staling results based on sensory method showed that 24 hour after cooking, there were not any significant difference between samples of Sangak bread including brown rice flour and mono and diglyceride emulsifier but 48 and 72 hours after cooking, B6 was the most fresh one and the lowest freshness related to control. In measuring by Instron and 24 hour after cooking, the highest and the lowest staling was measured in control and B3, respectively. But 48 and 72 hours after cooking, the highest and the lowest staling were in control and B6.Keywords: Sangak bread, Brown rice flour, Mono, diglyceride emulsifier -
مقدمهبرنج قهوه ای از نظر ویژگی های تغذیه ای و ترکیبات فنولیک در مقایسه با برنج سفید، مفیدتر می باشد. به کارگیری پیش تیمار فراصوت روش موثری می باشد که علاوه بر صرف زمان کمتر، راندمان عمل و سرعت فرآیند استخراج را افزایش داده و مصرف حلال را کاهش می دهد.مواد و روش هادر این تحقیق، میزان فنل تام، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی (با استفاده از ظرفیت مهارکنندگی DPPH) دو عصاره برنج سفید و قهوه ای با استفاده از حلال های مختلف (آب، متانول 100%، اتانول%، اتانول 50%- متانول 50%، اتانول50%- آب50% و متانول 50%- آب 50%) و دو روش استخراج معمولی و فراصوت اندازه گیری شد.یافته هابیشترین میزان فلاونوئید (mg Gallic acid/ kg 162)، پلی فنل (mg quercetin / kg 5/142) و قدرت مهارکنندگی رادیکال DPPH (% 4/76) مربوط به برنج قهوه ای در شرایط استخراج توسط فراصوت و حلال متانول-اتانول بود. از آزمون کولموگروف اسمیرنوف به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای پژوهش استفاده شد. تمام اثرات اصلی شامل (روش استخراج، نوع برنج و حلال مورد استفاده برای استخراج) و تمام اثرات متقابل (روش استخراج × نوع برنج، روش مورد استفاده برای استخراج × حلال مورد استفاده برای استخراج، نوع برنج × روش استخراج × نوع برنج × حلال مورد استفاده برای استخراج) تاثیر معناداری بر میزان پلی فنل، فلاونوئیدها و قدرت مهارکنندگی رادیکال DPPH دارند (05/0>P).نتیجه گیرینتایج کلی این تحقیق نشان داد که تحت شرایط یکسان استخراج توسط حلال های مختلف، میزان محتوی فنول تام و فلاونوئیدی برنج قهوه ای بیش از برنج سفید بود و روش فراصوت بسیار موثرتر از سوکسله به منظور فرایند استخراج ارزیابی شد.کلید واژگان: برنج سفید, برنج قهوه ای, ترکیبات فنولیک, پیش تیمار فراصوتIntroductionBrown rice cultivars has higher nutritional values than the white rice cultivars due to the total phenolic compounds. Ultrasonic pretreatment is an efficient method for the extraction of phenolic compounds due to time saving, high performance efficiency and also less solvent consumption.Materials and MethodsTotal phenolic compounds and flavonoid contents were determined and antioxidant potential was assessed by 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging assay. Bioactive compounds of white and brown rice were extracted under various solvents including (water, ethanol 100%, methanol 100%, ethanol 50%, methanol 50% and ethanol 50%-methanol 50%) and two extraction methods such as Soxhlet extractor and ultrasonic bath. The comparison of the test variables were performed by Duncan's test and three-way multivariate analysis of variance.ResultsThe results showed that the highest flavonoids content (162 mg gallic acid/ Kg sample), poly phenols (142.5 mg quercetin / kg sample) and radicals scavenging effect DPPH (%76.4) belonged to brown rice under ultrasonic method and ethanol:methanol (50:50) solvent extraction. The results exibited that all the main related factors such as methods of extraction, solvents and rice have significant effects on the amount of polyphenols, flavonoids and DPPH.ConclusionUnder the same extraction condition, total phenol and flavonoid contents of brown rice is higher than the white rice. Ultrasonic extraction could enhance the total phenol and flavonoids contents compared to the soxhlet extraction.Keywords: Brown Rice, Phenolic Compounds, Ultrasonic Pretreatment, White Rice
-
شناسایی ارقام برنج در کشاورزی مدرن از اهمیت بالایی برخوردار است. ویژگی های بافتی از میان عوامل مختلف می تواند برای شناسایی ارقام برنج استفاده شود. پردازش تصاویر دیجیتال به عنوان روشی جدید می تواند برای استخراج ویژگی های بافت به کار برده شود. هدف از این پژوهش شناسایی ارقام برنج با استفاده از ویژگی های بافت تصویر به کمک پردازش تصویر و شبکه های عصبی مصنوعی پس انتشار می باشد. برای تشخیص ارقام برنج، پنج رقم برنج ایرانی به نام های فجر، شیرودی، ندا، طارم محلی و خزر تهیه شدند. 108 ویژگی بافتی از تصاویر برنج با استفاده از ماتریس هم وقوعی تصویر سطوح خاکستری استخراج گردید. سپس شناسایی ارقام با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی پس انتشار صورت پذیرفت. پس از ارزیابی شبکه های یک لایه با استفاده از ویژگی های بافتی، بیشترین دقت طبقه بندی برای ارقام شلتوک، برنج قهوه ای و سفید به ترتیب: 92/2%، 97/8% و 98/9% به دست آمد. پس از اینکه شبکه با دولایه پنهان مورد ارزیابی قرار گرفت، بهترین میانگین دقت طبقه بندی برای تشخیص ارقام شلتوک 96/67%، برای برنج قهوه ای 97/87% و برای برنج سفید 98/88% حاصل شد. بیشترین دقت طبقه بندی پس از انتخاب ویژگی برای شلتوک با 45 ویژگی 98/9%، برای ارقام برنج قهوه ای با 11 ویژگی انتخاب شده 93/3% و برای ارقام برنج سفید 96/7% با 18 ویژگی انتخاب شده به دست آمد.
کلید واژگان: برنج, پردازش تصویر, شبکه های عصبی مصنوعی, ویژگی های بافتIdentification of rice cultivars is very important in modern agriculture. Texture properties could be used to identify of rice cultivars among of the various factors. The digital images processing can be used as a new approach to extract texture features. The objective of this research was to identify rice cultivars using of texture features with using image processing and back propagation artificial neural networks. To identify rice cultivars, five rice cultivars Fajr, Shiroodi, Neda, Tarom mahalli and Khazar were selected. Finally, 108 textural features were extracted from rice images using gray level co-occurrence matrix. Then cultivar identification was carried out using Back Propagation Artificial Neural Network. After evaluation of the network with one hidden layer using texture features, the highest classification accuracy for paddy cultivars, brown rice and white rice were obtained 92.2%, 97.8% and 98.9%, respectively. After evaluation of the network with two hidden layers, the average accuracy for classification of paddy cultivars was obtained to be 96.67%, for brown rice it was 97.78% and for white rice the classification accuracy was 98.88%. The highest mean classification accuracy acquired for paddy cultivars with 45 features was achieved to be 98.9%, for brown rice cultivars with 11 selected features it was 93.3% and it was 96.7% with 18 selected features for rice cultivars.Keywords: Rice, Image processing, Artificial neural networks, Textural features -
ارزش اقتصادی یک رقم به صفات مختلف آن بستگی دارد و از اینرو اطلاع دقیق از رفتار ژنتیکی و شناسایی مکانهای ژنومی دخیل در کنترل این صفات میتواند به بهنژادگر در اصلاح ارقام کمک کند. بهمنظور ارزیابی تنوع ژنتیکی در 85 ژنوتیپ برنج، تکثیر مکانهای ژنی برنج با استفاده از شش نشانگر iPBS ،یک نشانگر IRAP و نه نشانگر ISSR که در آزمایشگاه ژنتیک و اصلاح نباتات دانشکدهی کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل مساحت دانه، طول دانه، عرض دانه، خروج از مرکز، قطر و محیط دانه برنج قهوه ای و دانه سفید بود. از تعداد 135 آللی که در کل ارقام تکثیر شد، 80 باند چند شکل بودند. آللهای چندشکلی شناساییشده توسط هر نشانگر بین 3 تا 8 آلل متغیر بود و بهطور متوسط 33/5 آلل برای هر جایگاه مشاهده شد. نشانگرهای iPBS1854 و iPBS2242 با 11 باند بیشترین تعداد باند و نشانگرهای iPBS2240 و iSSR55 با پنج باند کمترین تعداد باند را به خود اختصاص داد. محتوای اطلاعات چندشکلی بین 078/0) iPBS2241 (تا 241/0) iPBS2240 (متغیر بود و بهطور متوسط 195/0 بود. نشانگر iPBS2240 با دارا بودن مقادیر بالای محتوای اطلاعات چندشکلی، تنوع نی، تنوع شانون و تعداد آلل موثر در این مطالعه بهعنوان بهترین نشانگر جهت بررسی تنوع ژنی شناسایی شد. بهمنظور تجزیه ارتباط براساس تجزیه رگرسیون بین صفات فنوتیپی و نشانگرهای مورد بررسی، 54 نشانگر برای صفات مورفولوژیکی شناسایی شدند که از این تعداد در شرایط نرمال یک آلل با صفت مساحت برنج قهوه ای، طول برنج قهوه ای، عرض برنج قهوه ای، خروج از مرکز برنج قهوه ای، قطر برنج قهوه ای، محیط برنج قهوه ای، دو آلل با مساحت دانه سفید، سه آلل با طول دانه سفید، چهار آلل با عرض دانه سفید، دو آلل با خروج از مرکز دانه سفید، دو آلل با قطر دانه سفید و چهار آلل با محیط دانه سفید مرتبط بود و همچنین در شرایط تنش خشکی یک آلل با مساحت برنج قهوه ای، طول برنج قهوه ای، عرض برنج قهوه ای، هشت آلل با خروج از مرکز برنج قهوه ای و یک آلل با محیط برنج قهوه ای، دو آلل با مساحت دانه سفید، چهار آلل با طول دانه سفید، چهار آلل با عرض دانه سفید، هشت آلل با خروج از مرکز دانه سفید و یک آلل با قطر دانه سفید ،ISSR57-1 ،ISSR55-1 ،ISSR16-4 ،iPBS2241-2 ،ISSR1-2 آللهای شده شناسایی آللهای بین از. بودند مرتبط 2-iPBS2242 و 1-iPBS2240 به طور مشترک با چندین صفت در هر دو شرایط نرمال و تنش مرتبط بودند که وجود آللهای مشترک برای صفات احتمالا بهدلیل پیوستگی مکانهای کروموزومی کنترل کننده این صفات و یا پلیوتروپی میباشد.
کلید واژگان: آنالیز پیوستگی, تنوع ژنتیکی, محتوای اطلاعات چند شکلی, برنجThe economic value of different rice varieties depends on their characteristics. Knowing the genetic control of the traits will help the breeder. Genetic diversity of 85 rice genotypes evaluated using six iPBS, one IRAP, and nine ISSR markers. The studied traits included the grain area, grain length, grain width, and diameter and grain perimeter, eccentricity of brown and white. The polymorphic alleles detected by each marker (varied from 3 to 8 alleles), and an average of 5.33 alleles per locus was observed. The iPBS1854 and iPBS2242 markers with 11 bands have the highest number of bands and the iPBS2240 and iSSR55 markers with 5 bands of the least band bands. The content of the polymorphic information varied from 0.018 (iPBS2241) to 0.241 (iPBS2240) and averaged 0.195. The iPBS2240 marker with high levels of polymorphic information identified as the best marker for genetic diversity evaluation. Regression analysis was performed between phenotypic traits and molecular data for association analysis. 54 alleles were identified for evaluated traits. Of these, in a normal condition of one allele linked to the area, length, width, the eccentricity of the brown rice grain. Also, two, three, four alleles associated with the area, length and width of the white grain. In Drought stress, one single allele correlated to the area, length and width of the brown rice grain. Eight and one alleles detected for exertion from canter and perimeter of the brown rice. Also, two, four, four and eight alleles associated with the area, length, width, from canter and perimeter of the heard rice grain, respectively. Among identified alleles, ISSR1-2, iPBS2241-2, ISSR16-4, ISSR55-1, ISSR57-1, iPBS2242-2 and iPBS2240-1 associated with several traits in both normal and stress conditions The presence of common alleles is probably due to the linkage of genetic locations which control these traits or pleiotropy. We suggest that linked markers with common traits be used for breeding programs.
Keywords: Association analysis, Genetic diversity, Polymorphic information content, Rice -
BackgroundThe objective of this study was to determine the distribution of an economically–important class of mycotoxins, the aflatoxins (AFs) in Pakistani Brown Rice.MethodsA total of 262 of brown rice samples were collected from different vendors during July 2006 to June 2011. Samples were analyzed for the occurrence of aflatoxin B1 (AFB1), B2 (AFB2), G1 (AFG1) and G2 (AFG2) by thin layer chromatography (TLC) technique.ResultsAFB1 was detected in 250 (95.4%) samples, whereas AFB2 was detected in 20 (7.6%) samples. Furthermore, AFG1 and AFG2 were not found in any sample. The contamination range of AFB1 and AFB2 was found 1.07–24.65 µg/kg and 0.52–2.62 µg/kg, respectively. Total AFs were quantified in 250 (95.4%) samples with an average of 3.89 µg/kg and contamination range was noted to be between 1.07–27.27 µg/kg. The overall results indicated that in 12 (4.6%) samples, AFs were not found within detectable limits. Furthermore, in 188 (71.7%) samples, AFs level was found below than maximum tolerated levels (MTL) as recommended by the European Union (4 µg/kg). Moreover, in 61 (23.3%) samples, AFs range was found between 4–20 µg/kg, which were fit for human consumption as per MTL (20 µg/kg) assigned by USA (FDA and FAO) and Pakistan (PSQCA). While only one sample (27.27 µg/kg) exceeded the above mention regulation limits.ConclusionLow level of AFs occurs frequently in brown rice, and can be improved using proper harvesting practices, storage and transportation conditions. The small quantities of AFs warrant performing further investigation, monitoring and routine analysis on regular basis.Keywords: Brown rice, Aflatoxins, TLC, Pakistan
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
- 7908
- 99
-
علمی8007
-
معتبرحذف فیلتر
- 179
- 124
- 114
- 108
- 106
- 81
- 78
- 77
- 76
- 74
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.