به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۱۱۶۷۷۵ عنوان مطلب
|
  • بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، حسام رمضان زاده*
    هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده بر یادگیری تکلیف زمان بندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا بود. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان 23 تا 25 ساله دانشگاه شهید بهشتی بودند که از میان آن ها 40 نفر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق سطوح مختلف تداخل زمینه ای (مسدود، تصادفی، فزاینده و کاهنده) تحت شرایط برنامه حرکتی متفاوت اما پارامتر یکسان مورد مقایسه قرار گرفتند. تکلیف مورد نظر زمان بندی پیش بین انطباقی بود که در مسیر های مختلف (تغییر برنامه حرکتی) ارائه می شد. افراد در گروه فزاینده ابتدا تمرین را به صورت مسدود آغاز می کردند و سپس به ترتیب به روش های زنجیره ای، قالب های تصادفی و تصادفی تمرین می کردند. برنامه تمرینی گروه کاهنده عکس گروه فزاینده بود. داده های تحقیق در 7 مرحله شامل پیش آزمون، 4 مرحله اکتساب، ی یادداری و انتقال جمع آوری شد. در هر مرحله خطای مطلق و قابلیت شناسایی افراد اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و اندازه گیری های مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج وجود اثر تداخل زمینه ای را تایید کرد و گروه های فزاینده و کاهنده هم در خطای مطلق و هم در قابلیت شناسایی خطا اختلاف معنی داری با سایر گروه ها داشتند. وجود اختلاف معنی دار بین گروه ها از نظر قابلیت شناسایی خطا در آزمایش دوم نشان دهنده تلاش شناختی بیشتر گروه های با تداخل بالا است که از فرضیه تلاش شناختی سوینن و سرین (1994) حمایت می کند.
    کلید واژگان: تداخل زمینه ای فزاینده, تداخل زمینه ای کاهنده, برنامه حرکتی تعمیم یافته, قابلیت شناسایی خطا
    Behrouz Abdoli, Alireza Farsi, Hesam Ramezanzade *
    The perpose of this study was comparison the effect of increasing and decreasing contextual interference with the change motor program on the task of learning anticipation timing coincidence and error detection capability. For this purpose، 40 students in 4 groups participated that in each group، 10 subjects were completely random. In this research، different levels of contextual interference (block، random، increasing and decreasing) was comared with with same paramere and different motor program. Respective task was anticipation timing coinsident that was represented whit different path (change motor program). After the training، they participated in retention and transfer tests and were assessed their Absolute error detection capabilities. Data have been analyzed by statistical
    Methods
    one way Anova، repeated measurement and toky test. The results showed that the effect of contextual interference was observed and Increasing and decreasing groups in the absolute error and error detection capabilities were significant differences with other groups. significant differences between groups for error detection capability show more cognitive effort in high interference groups that it support the hypothesis of cognitive effort Lee، Swinnen and Serrien (1994).
    Keywords: Increasing contextual interference, decreasing contextual interference, generalized motor program, parameter, error detection capabilities
  • بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، حسام رمضان زاده*
    هدف تحقیق
    هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر پارامتر بر یادگیری تکلیف زمان بندی پیش بین انطباقی بود. روش تحقیق: جامعه آماری آن کلیه دانشجویان پسر 23 تا 25 ساله دانشگاه شهید بهشتی بودند که از میان آن ها 40 نفر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی های این تحقیق با تکلیف مورد نظر آشنایی نداشتند. در این تحقیق سطوح مختلف تداخل زمینه ای (مسدود، تصادفی، فزاینده و کاهنده) تحت شرایط برنامه حرکتی یکسان اما پارامترهای متفاوت مورد مقایسه قرار گرفتند. بنابراین این تحقیق شامل 4 گروه آزمایشی بود که در هر گروه 10 نفر به طور کاملا تصادفی قرار گرفت. تکلیف مورد نظر زمانبندی پیش بین انطباقی بود که با سرعت های مختلف (تغییر پارامتر) ارائه می شد. داده های تحقیق در 7 مرحله شامل پیش آزمون، 4 مرحله اکتساب، یادداری و انتقال جمع آوری شد. در هر مرحله خطای مطلق افراد اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و اندازه گیری های مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
    نتایج
    در مرحله اکتساب بین خطای مطلق گروه مسدود و سایر گروه ها اختلاف معنی داری وجود داشت (P0.05).
    نتیجه گیری
    نتایج از فرضیه مگیل و هال (1990) حمایت کرد. آن ها معتقد بودند اثر تداخل زمینه ای را نمی توان در تعدیل پارامترهای یک برنامه حرکتی مشاهده کرد.
    کلید واژگان: تداخل زمینه ای فزاینده, تداخل زمینه ای کاهنده, پارامتر, تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی
    hesam ramezanzadeh*
    The purpose of this study was comparison effect of increasing and decreasing contextual interference with the change parameter on the anticipation timing coincidence task learning and error detection capability. 40 boy students (23 – 25 years old) participated in this study (10 students in each group). Subjects don’t know any thing about respective task. Different levels of contextual interference (block, random, increasing and decreasing) were comared with same motor program and different parameter. Task includes anticipation timing coinsident whit different speeds (change parameter). After the training, subjects participated in retention and transfer tests and also their absolute error were assessed. One way Anova, repeated measurement and toky tests were used for data analysis (SPSS 16). There was different significant between absolut error block group and other groups in acquisition stage (p<0.05) but there was not different significant between groups in retention and transfer stages. Results support the hypothesis Magill and Hall (1990). They believed that contextual interferenc effect was not observed with change parameter.
    Keywords: Bandwidth feedback, Self-Control feedback, Absolute timing, Relative timing, Contextual interference
  • محمدعلی اصلانخانی، علیرضا فارسی، سید حجت زمانی ثانی، زهرا فتحی رضایی
    هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر تداخل زمینه ای بر اکتساب، یادداری و انتقال تکالیف پیش بینی انطباقی در سرعت های ثابت، افزایشی و کاهشی بود. 36 آزمودنی پسر از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی که به طور منظم در ورزش های توپی شرکت نمی کردند، به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه 12 نفری قالبی، زنجیره ای و تصادفی تقسیم شدند. در این تحقیق از دستگاه زمان بندی انطباقی باسین و سه آزمایش جداگانه استفاده شد. آزمایش ها از این نظر که اثر تداخل زمینه ای در آزمایش اول با سرعت های ثابت، درآزمایش دوم با سرعت های افزایشی و درآزمایش سوم با سرعت های کاهشی بررسی شد، متفاوت بودند. آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون، اکتساب، یادداری قالبی و تصادفی و همچنین آزمون انتقال شرکت کردند. خطای مطلق با استفاده از تحلیل واریانس با آزمون های مکرر و همچین تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق در آزمایش اول اثر تداخل زمینه ای را در هر سه مرحله نشان داد. در آزمایش دوم اثر تداخل زمینه ای فقط در اکتساب و یادداری تصادفی مشاهده شد. در آزمایش سوم با سرعت های کاهشی نیز اثر تداخل زمینه ای به طور معکوس در مراحل اکتساب و یادداری قالبی به نفع گروه قالبی ایجاد شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که اثر تداخل زمینه ای در سرعت های ثابت برای هر دو مرحله یادداری تصادفی و انتقال وجود دارد، درحالی که این اثر در سرعت های افزایشی دیده نشد. در سرعت های کاهشی نیز فقط در یادداری قالبی مشاهده شد. با توجه به پیچیدگی ادراکی ایجاد شده در سرعت های کاهشی ناشی از خودتکلیف و همچنین اثر پیچیدگی مضاعفی که فرایند حل مسئله در گروه های تصادفی ایجاد می کند، نتایج حاصل با استفاده از افزایش بار شناختی و دشواری تکلیف ادراکی برای سرعت های کاهشی و همچنین اثر کاهش خطای زمان بندی در تکالیف با سرعت های افزایشی(استثناهای قانون مبادله سرعت-دقت) تفسیر شدند.
    کلید واژگان: بار شناختی, پیش بینی انطباقی, پیچیدگی تکلیف, آرایش تمرین
    M. Aslankhani, A. Farsi, H. Zamani, Z. Fathi
    The present study aimed to examine the effect of contextual interference on acquisition, retention and transfer of coincidence anticipation task with constant, increasing and decreasing speeds. 36 male physical education participants from Shahid Beheshti University were voluntarily selected and randomly divided into three groups (12 subjects each group) and performed coincidence timing tasks with Bassin anticipation timing. In this research, three separate experiments were used. Experiments consisted of constant speed, increasing speed and decreasing speed. Subjects participated in pretest, acquisition, blocked retention, random retention and transfer tests. Absolute temporal errors were analyzed by one-way ANOVA, ANOVA with repeated measures and Bonferroni post hoc tests (P<0.05). Research results showed contextual interference effect in the first experiment with constant speeds in all three phases. In the second experiment with increased speeds, contextual interference effect was observed in acquisition and random retention. In the third experiment with decreased speeds, contextual interference effect was conversely observed in acquisition and blocked retention in favor of blocked group. Generally, results showed contextual interference effect in constant speeds in random retention and transfer phases while this effect was not observed in increasing speeds. This effect was observed in decreasing speeds in only blocked retention phase. Regarding interpreted cognitive difficulties in decreasing speeds due to self-tasks and also difficulty of problem solving in random groups, the results were interpreted by increasing cognitive load, difficulty of perceptive task for decreasing speeds and the effect of reducing the effect of timing errors in tasks with increasing speeds (exceptions of the speed-accuracy exchange).
  • سیده حوریه موسوی، علیرضا صابری کاخکی*، داود فاضلی

    هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو روش تغییرپذیری (تداخل زمینه ای و یادگیری افتراقی) بر یادگیری مهارت ضربه گلف بود. بدین منظور 50 دختر دانشجو (میانگین سنی=7/1± 6/21) به صورت تصادفی در پنج گروه تداخل زمینه ای مسدود، تداخل زمینه ای تصادفی ، یادگیری افتراقی مسدود ، یادگیری افتراقی تصادفی و کنترل تقسیم شدند. شرکت کنندگان پس از پیش آزمون، بر اساس گروه بندی مربوطه، تکلیف گلف را به مدت سه روز متوالی (هرروز 10 بلوک 12 کوششی) تمرین نمودند. سپس آزمون یادداری فوری را 10 دقیقه پس از آخرین جلسه اکتساب و آزمون یادداری تاخیری را 72 ساعت بعد از آخرین جلسه اکتساب انجام دادند. آزمون انتقال نیز با همین ترتیب انجام شد. نتایج نشان داد که گروه های یادگیری افتراقی در مراحل آزمون های یادداری تفاوت معنی داری با گروه تداخل زمینه ای تصادفی ندارند (05/0<P)، اما در مرحله انتقال گروه های یادگیری افتراقی دقت بالاتری را از خود نشان دادند (05/0  <p) ؛ بنابراین، تغییرات مداوم ایجادشده در یادگیری افتراقی، احتمالا به دلایلی مانند ظهور جاذب های وابسته به خود و وابسته به زمینه و همچنین پدیده نوسانات تصادفی، قابلیت تعمیم پذیری بیشتری نسبت الگویی را داشته که توسط تمرین تداخل زمینه ای ایجادشده است.

    کلید واژگان: تمرین تصادفی, تمرین مسدود, یادگیری افتراقی مسدود, یادگیری افتراقی تصادفی, یادگیری حرکتی
    Seyede Houriye Mousavi, Alireza Saberi Kakhki *, David Fazeli

    This study was aimed to compare the effect of two methods of variability (contextual interference and differential learning) on the learning in golf putting. For this purpose, 50 female students (mean age 21.6 ± 1.7) were randomly divided into five groups, including blocked contextual interference (BCI), random contextual interference (RCI), blocked differential learning (BDR), random differential learning (RDR), and control. After a pre-test, participants practiced the putting task for three consecutive days (10 blocks per day, 12 trails each) according to their grouping. Ten minutes and 72 hours after the last practice session, the immediate and delayed retention tests were performed, respectively. Also, the participants completed a transfer test. Results for the retention tests did not show a significant difference between differential learning groups and the random contextual interference group (p > 0.05), while during the transfer phase, differential learning groups showed higher accuracy (p < 0.05). Therefore, the continuous changes in differential learning Probably for reasons like the emergence of the subject and context-dependent attractors also the phenomenon of Stochastic perturbations seems to be more generalizable than the pattern created by contextual interference.

    Keywords: random practice, blocked practice, blocked differential learning, random differential learning, Motor Learning
  • ایوب صباغی، ناصر بهپور، علی حیرانی
    هدف از این تحقیق بررسی نوع بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری مولفه پارامتر (آماره) بود. به همین منظور هشت گروه 12 نفری تشکیل شد (گروه تمرینی ثابت با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی ثابت با بازخورد جفت شده (گروه جفتشده)، گروه تمرینی مسدود با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی مسدود با بازخورد جف تشده، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد جفتشده، گروه تمرینی سریالی یا مسدود – تصادفی با بازخورد خودکنترلی و گروه تمرینی سریالی با بازخورد جفتشده). ابزار مورد استفاده شامل پرتاب به سمت یک دایره رسم شده روی زمین بود که با چشمان بسته و از فاصله 3 متری انجام میگرفت و امتیاز 10 تا 100 را شامل میشد. به پرتابهایی که در دامنه مورد نظر قرار نمیگرفت، امتیاز صفر تعلق میگرفت. نتایج با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس یکراهه، تجزیهوتحلیل شدند و سطح، (P< 0/ 0 در نظر گرفته شد. در آزمون یادداری، برتری بازخورد خودکنترلی بر بازخورد جفتشده مشاهده شد (05 / معناداری 05 یعنی تفاوتی بین تمرین در شرایط تداخل زمینهای و تمرین به شیوه ثابت وجود، (P> 0/ ولی اثر نوع تمرین مشاهده نشد (05 ندارد. نتایج مشاهدهشده در آزمون انتقال عکس نتایج مشاهده در آزمون یادداری بود، یعنی اثر نوع بازخورد مشاهده نشد و نشان داد که کودکان به آخرین مرحله خودتنظیمی یعنی تعمیم پذیری نرسیده اند، اما اثر نوع تمرین مشاهده شد (P> 0/05) و برتری با گروه های تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای بود. همچنین میان گروه های تمرینی در شرایط تداخل (P< 0/05) زمینه ای یعنی گروه های تمرینی مسدود، سریالی و تصادفی در تمام مراحل یادگیری تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. در کل نتایج این تحقیق، اثر سودمند بازخورد خودکنترلی در مرحله یادداری و تمرین در شرایط تداخل زمینه ای در مرحله انتقال در میان کودکان را نشان داد و باتوجه به نبود تفاوت در میان گروه های تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای، نتایج تاییدی بر فرضیهدوم مگیل و هال (1990) بود، چراکه اثر تداخل زمینه ای در برنامه حرکتی یکسان مشاهده نشد.
    کلید واژگان: تداخل زمینه ای, تمرین تصادفی, تمرین ثابت, تمرین سریالی, تمرین مسدود, کودکان
    Aioob Sabaghi, Naser Behpoor, Ali Heirani
    This study aimed at investigating the effect of the type of feedback and practice on the acquisition of parameter index. For this purpose, 8 groups (each 12 subjects) were formed: constant practice group with self–controlled feedback, constant practice group with yoked feedback (yoked group), blocked practice group with self–controlled feedback, blocked practice group with yoked feedback, random practice group with self–controlled feedback, random practice group with yoked feedback, serial practice group with self–controlled feedback and serial practice group with yoked feedback. The subjects threw towards a circle drawn on the ground with closed eyes from a 3m distance with the score range from 10 to 100 (failing to throw in the circle meant no score). The data were analyzed using mixed factorial analysis of variance and one-way analysis of variance (P<0.05). In the retention test, the self–controlled feedback prioritized the yoked feedback (P<0.05); however, the effect of practice type was not observed (P>0.05), that is, there was no difference between practice in contextual interference condition and practice in constant condition. The results observed in the transfer test were contrary to those observed in retention test, that is, the effect of feedback type was not observed (P>0.05). The results also showed that the children did not reach the final stage of self-regulation (i.e. generalization) while the effect of practice type was observed (P<0.05) and the practice groups in contextual interference condition were superior. Also, there was no statistically significant difference among practice groups in contextual interference condition (i.e. blocked, serial and random practice groups) in all acquisition stages. Overall, this study showed the beneficial effect of self–controlled feedback in the retention test and practice in contextual interference condition in the transfer test in children. As there was no difference among practice groups in contextual interference condition, the present results confirmed Magill and Hall's (1990) second hypothesis, because the effect of contextual interference was not observed in a similar motor program.
    Keywords: Blocked Practice, Children, Constant Practice, Contextual Interference, Random Practice, Serial Practice
  • علی شفیع زاده*، الناز شبان
    هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تداخل زمینه‏ای کم با تداخل زمینه ای زیاد بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های پایه ژیمناستیک در کودکان سه تا شش سال بود. جامعه آماری شامل52 کودک سه تا شش سال ثبت نام شده در مدرسه ژیمناستیک بودند که از بین آنها 20 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. مربی در آغاز مهارت های پرش جک پاباز، جک پاجفت و تپانچه، مهارت های تعادلی ساده، لک‏لک، فرشته و مهارت های غلت پاجفت، غلت پاباز و غلت یک پا را نمایش داد و سپس آزمودنی ها در پیش‏‏آزمون این مهارت ها شرکت کردند. از اجرای تمام پیش‏آزمون‏ها فیلم برداری شد و بر اساس مجموع میانگین امتیاز سه داور رسمی، آزمودنی ها به ترتیب رتبه بندی و در دو گروه ده نفره تداخل زمینه‏ای کم و تداخل زمینه‏ای زیاد قرار گرفتند. گروه تداخل کم درهر جلسه فقط یکی از مهارت های را تمرین و در آخر همان جلسه، پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد در شروع جلسه بعد، پس‏آزمون یادداری و انتقال مهارت جلسه قبل را اجرا و تمرین مهارت بعدی را اجرا کردند. گروه تداخل زیاد هر جلسه تمام مهارت ها را برای نه جلسه تمرین و در پایان جلسه نهم پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد، پس‏‏آزمون یادداری و انتقال را اجرا کردند. امتیازات داوران از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح 5 0/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر سه مهارت تعادل، پرش و غلت، بین دو گروه تمرین مسدود و تصادفی، تفاوت معنادار بود (P<0.05). نتایج، برتری تمرین تصادفی را در دامنه سنی سه تا شش سال در ژیمناستیک تایید و بر تاثیر نوع مهارت در تداخل زمینه‏ای تاکید داشت.
    کلید واژگان: ژیمناستیک, تداخل زمینه ای, اکتساب, یادداری, انتقال
    Ali Shafizadeh *, Elnaz Shaban
    The aim of this study was to compare the effects of low contextual interference with high contextual interference on acquisition, retention and transfer of basic gymnastics skills in children with three to six years old. The study population included 52 children three to six years old enrolled in gymnastics school from which 20 children were selected randomly. Jumping skills (open-leg jack, closed-leg jack, pistol) balance skills (simple, stork, angel) and Tumbling forward skills (closed leg, open leg, one leg) were displayed by experienced coach and then they participated in the pre-test. Performing all pre-tests were filmed and, based on total average rating of three official refers, the subjects respectively were replaced in two groups of low contextual interference and high contextual interference(n=10). The low contextual interference group practiced only one of the skills in each session and at the end of the session acquisition post-test was taken and 48 hours later at the start of the next session the post-test of retention and transfer of last session were done and then they practiced the next skill. The high contextual interference group, practiced all the skills for the nine session in each session. At the end of the ninth session, they had acquisition post-test and 48 hours later, the retention and transfer post tests were taken. The data was analyzed by MANCOVA with alpha set at 0.05. Results showed that there were significant differences between the two block and random practice groups in all three skills of balance, jumping and tumbling(P
    Keywords: Gymnastics, contextual interference, Acquisition, Retention, Transfer
  • کیمیا صدری، حسن محمدزاده، مصطفی خانی*

    اگرچه سن، ممکن است تاثیرات تداخل زمینه ای را محدود کند؛ اما تاثیر دقیق آن بر تداخل زمینه ای کاملا مشخص نشده است. بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه آرایش های تمرینی مسدود، تصادفی و ترکیبی در اکتساب و یادگیری مهارت های بدمینتون در کودکان 10 تا 12 ساله است. آزمودنی های این تحقیق 45 نفر از دانش آموزان دختر 10 تا 12 ساله ناحیه 1 شهر تبریز بودند، که بعد از انجام پیش آزمون، بطور تصادفی به سه گروه 15 نفره شامل گروه های مسدود، تصادفی و ترکیبی تقسیم شدند، سپس سه مهارت سرویس بلند، سرویس کوتاه و ضربه فورهند  را به مدت 10 جلسه تمرین کردند. آزمون های اکتساب، یادداری آنی، و  یادداری تاخیری به ترتیب بعد از جلسه پنجم، یک ساعت بعد از پایان جلسه دهم، و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین به عمل آمد. تحلیل داده ها نشان داد که در آزمون های اکتساب و یادداری آنی، گروه مسدود نمرات بهتری را نسبت به گروه های تصادفی و ترکیبی به دست آورد. در آزمون یادداری هر چند که عملکرد هر سه گروه نسبت به نمرات پیش آزمون به طور معنی داری افزایش داشت؛ ولی، هیچ گونه تفاوتی بین گروه ها وجود ندارد، بدین معنا که ظاهرا تداخل زمینه ای نتایج مثبتی در یادگیری به همراه نداشته است. احتمالا آزمودنی های تحقیق حاضر به حد کافی بزرگ نشده اند که بتوانند از مزایای تداخل زمینه ای استفاده کنند.  لذا، بدلیل محدودیت در استراتژی، در میان اطلاعات فروان حاصل از تمرین تصادفی، سردرگم شده اند. بنابراین مزایای تمرین تصادفی بر اساس فرضیه های بسط و فراموشی در این گروه سنی بویژه در مهارت های مجرد بدمینتون با تردید روبرو است. محققان با احتیاط پیشنهاد می کنند که معلمان ورزش دوره ابتدایی برای آموزش مهارت های بدمینتون از شیوه تمرینی مسدود استفاده کنند که به کودکان کمک می کند هم طرحواره حرکتی مناسبی از مهارت بسازند و هم اینکه به دلیل بازخورد انگیزشی تمرینات مسدود در اثر کسب موفقیت بیشتر در جلسات تمرین، تشویق شوند که مهارت مورد نظر را به دفعات بیشتری تکرار کنند.

    کلید واژگان: تداخل زمینه ای, اکتساب, یادداری, یادگیری, بدمینتون
    Kimiya Sadri, Hassan Mohommadzadeh, Mostafa Khani*

    Age may limit the effect of contextual interference, but the accurate effect of age on contextual interference is not completely identified. Therefore, the purpose of the study was the effect of contextual interference practice orders on acquisition and learning of badminton skills of 45 female students aged from 10 to 12. Participants were randomly assigned to one of the three groups of blocked, random, and systematically increasing contextual interference. They trained three skills of badminton long serves, short serves, and forehand strokes for 10 sessions after pre-test. The tests consist of Acquisition, immediate retention, and delayed retention were taken after the fifth session, one hour after the end of the tenth session, and 48 hours after the last practice session, respectively. According to the findings of the study, in acquisition test, the blocked group achieved better scores than the random and systematically increasing groups. Although the three groups performed significantly better than pre-test scores in retention test, there was no difference among groups, meaning that contextual interference did not have positive results for children in learning badminton skills. Seemingly, due to the limitations in strategy, our participants were probably confused among the abundant information from the random practices and were not able to use the advantages of contextual interference. So, the benefits of random practice based on forgetting and elaborating hypotheses in this age group, especially regarding discrete motor skill in badminton is in doubt. The authors carefully suggest that elementary school physical education teachers should use blocked practice methods for badminton practice to help children build a suitable motor skills scheme and encourage them to repeat the desired skills because of the motivational feedback of blocked practice as a result of greater success in practice sessions.

    Keywords: contextual interference, acquisition, retention, learning, badminton
  • رزا رهاوی *، معصومه شجاعی، زهرا استیری، حسن نقی زاده

    یکی از روش های آموزش مهارت استفاده از شیوه تداخل زمینه ای است. هدف از اجرای تحقیق، مطالعه تداخل حاصل از شیوه های تمرینی بر اکتساب، یادداری حرکتی تعمیم یافته و پارامتر در مهارت های بسکتبال با تاکید بر آزمون فرضیه های تداخل زمینه ای و نظریه های یادگیری خودتنظیمی است. در تداخل قبل از اجرا آرایش تمرین توسط خود فرد (اثر خود تنظیمی) و در تداخل حین اجرا آرایش تمرین توسط مربی با هر فرد دیگر (اثر تداخل زمینه ای) انجام می گیرد. به همین منظور 120 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه یزد با میانگین سنی (21 – 19 سال) که تجربه یادگیری مهارت بسکتبال را نداشتند، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی در 10 گروه 12 نفری گمارده شدند. 5 گروه در قالب آزمایش اول یا برنامه حرکتی تعمیم یافته (مهارت های دریبل، پاس سینه، پرتاب آزاد) و 5 گروه در قالب آزمایش دوم یا پارامتر (پرتاب آزاد از فواصل مختلف) در گروه های آرایش تمرین به شیوه قالبی، تصادفی، زنجیره ای، خودتنظیمی و جفت شده با خودتنظیمی تمرین کردند. به منظور جمع آوری داده ها از آزمون پرتاب و پاس «مجموعه آزمون بسکتبال ایفرد»، همچنین آزمون دریبل «مجموعه آزمون بسکتبال جانسون» استفاده شد. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، در مرحله اکتساب به مدت 5 روز (5 جلسه) و هر جلسه 3 بلوک 15 کوششی را تمرین کردند. پس از 48 ساعت در آزمون یادداری با 15 کوشش شرکت کردند (5 کوشش از هر تکلیف) داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک عاملی، تحلیل واریانس عاملی با اندازه های تکراری و آزمون های تعقیبی LSD و دانکن تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین روش های مختلف تمرینی در مرحله اکتساب و یادداری برنامه حرکتی تعمیم یافته وجود دارد. یعنی اثر تداخل زمینه ای در برنامه حرکتی تعمیم یافته مشاهده شد (05/0 P<). همچنین تفاوت معناداری بین روش های مختلف در گروه های تمرینی در مرحله اکتساب و یادداری پارامتر مشاهده شد (05/0 P<). به عبارتی کنترل داشتن افراد بر طراحی تمرین اثر مثبتی بر یادگیری دارد. همچنین این یافته پیشنهاد می کند در فرایند یادگیری تاثیرات تداخل قبل از اجرا نسبت به تاثیرات تداخل حین اجرا اهمیت خاصی دارد.

    کلید واژگان: خودتنظیمی, تداخل زمینه ای, برنامه حرکتی تعمیم یافته, پارامتر, مهارت های پایه بسکتبال
    Roza Rahavi, Masoumeh Shojaei, Zahra Estiri, Hasan Naghizadeh

    Contextual interference is one of the instructional methods for several skills. The aim of this research was to determine the effects of interference before performance and interference during performance on the acquisition and retention of generalized motor program and parameter in basketball skills with an emphasis on the examination of contextual interference hypotheses and self-regulation learning theories. In interference before performance، self-practice schedules is generated (self-regulation effect) and interference during performance، experimenter-imposed practice schedule is generated (contextual interference effect). For this purpose، 120 students of Yazd University (age range 19-21 years old) who had no prior experience in basketball skills volunteered to participate in this study. Participants were randomly assigned to 10 groups (each 12 subjects); 5 groups practiced with generalized motor program (dribble، chest pass and free throw skills) and 5 groups practiced with parameter (free throw from different distances) in practice schedules (blocked، random، serial، self-regulated and yoked to self-regulated). To collect data، throw and pass test (AAHPERD basketball test) and dribble test (Johnson basketball test) were used. After the pretest، in the acquisition phase، subjects took part in 5 training sessions including 45 trails per session (15 trails each block) for 5 days. After 48 hours، they participated in retention test with 15 trails (5 trials each task). The data were analyzed by one-way ANOVA، factor analysis of variance with repeated measures، LSD and Duncan post hoc tests. Results showed a significant difference among practice schedules in acquisition and retention phases of generalized motor program، that is، the effect of contextual interference was observed in this program (p<0. 05). Also، there was a significant difference among the schedules in acquisition and retention phases of parameter، that is، controlling the design of practice has a positive effect on learning (p<0. 05). Thus، the results suggested that during learning process، the effect of interference before performance was more important than during performance.

    Keywords: Self, regulation, Contextual Interference, Generalized Motor Program, Parameter, Basketball Fundamental Skills
  • جمال فاضل کلخوران، رسول حمایت طلب، الهه عرب عامری، داود حومینیان
    این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تداخل ضمنی (CI) بر اکتساب، یادداری و انتقال سه نوع مهارت سرویس ساده، چکشی و موجی طراحی شد. بدین منظور چهل نفر از دانشجویان پسر دانشگاه تهران با میانگین سنی 2 ± 4/22 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی 1 و 2 به منظور بررسی اثر و مقایسه دو روش تمرینی مسدود (با تداخل ضمنی کم) و تصادفی (با تداخل ضمنی زیاد) قرار گرفتند. آزمودنی های هر گروه در مرحله اکتساب، طی نه جلسه سه نوع سرویس والیبال را 378 بار تکرار تمرین کردند. 45 آزمون اکتساب طی سه جلسه در مرحله تمرین به عمل آمد و بعد از 5 و 7 روز به ترتیب در 15 تکرار آزمون یادداری با تاخیر و 15 آزمون انتقال شرکت کردند. به منظور بررسی اثر هر نوع تصویرسازی بر اکتساب، یادداری و انتقال روش های مذکور، از آزمون های t، و برای مقایسه دو نوع تصویرسازی برای تعیین اختلاف درون گروهی و بین گروهی در میانگین های گروه ها، از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) «اندازه گیری تکراری» (REPETED MEASURES) استفاده شد. نتایج دو گروه آزمایشی اثر معنی دار تداخل ضمنی را با افت اجرای گروه تصادفی در زمان اکتساب و افزایش چشمگیر آنان را نسبت به گروه مسدود در تست های یادداری با تاخیر و انتقال نشان داد (05/0 P<). این یافته ها از این ادعا که تمرینات با تداخل زمینه ای بالا، در هر دو جنبه، موجب پیشرفت فراهم سازی حرکت و قدرت حافظه می شود، حمایت می کند.
    کلید واژگان: تداخل ضمنی, تمرین مسدود, تمرین تصادفی, اکتساب, یادداری و انتقال
    This study was designed in order to investigate the effects of contextual interference (CI) in acquisition, retention and transfer of motor skills. 40 student of Tehran University (average age of 22.4±2) were voluntarily selected and randomly arranged in two experimental groups of 1 and 2 to investigate the effects and to comparise two methods of blocked practice (with low CI) and random practice (with high CI). The subjects in each group participated in 9 session of 3 kinds of volleyball serves with 378 repetitions in the acquisition phase. In 3 sessions, 45 acquisition tests were administered during the practice phase and after 5consecutive days and 7days, they participated in 15 repetitions of delayed retention test and 15 transfer tests. T test, ANOVA and repeated measure were used to analyze data. The results of the two experimental groups showed that the contextual interference effect was significant when the random group performance declined in the acquisition phase contextual interference test increased in delayed retention and transfer phases when compared with the blocked group retention test and transfer tests. These findings supported the second idea of progression of memory and different views of motor preparation with the high CI of training.
  • سعید نظری*، رسول حمایت طلب، محمود شیخ، مرتضی همایون نیاه
    هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینه ای مسدود، نظام دار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامه حرکتی تعمیم یافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینه ای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخش تر است. در این پژوهش 30 دانشجو (در 3 گروه 10 نفری) با میانگین سنی 4 ± 23 سال شرکت کردند. تفاوت گروه ها در آرایش تمرین سه نوع سرویس بود. آزمودنی ها، در این آزمایش، مهارت سرویس پنجه ساده، چکشی و موجی والیبال را از فاصله 9 متر از تور والیبال با آرایش های مختلف انجام دادند. هر شرکت کننده 108 تکرار از هر سرویس و در مجموع 324 کوشش طی 9 جلسه (هر جلسه 36 تکرار) انجام داد. نتایج نشان داد آرایش افزایشی، در مقایسه با تمرین تصادفی و مسدود، موجب اجرای بهتر در آزمون یادداری و انتقال شد (05 /0p<). در مجموع پیشنهاد شد برای تسهیل یادگیری چند برنامه حرکتی تعمیم یافته، آرایش از تداخل کم شروع و به صورت تدریجی منظم به سمت تداخل زیاد برنامه ریزی شود.
    کلید واژگان: تداخل زمینه ای, تمرین مسدود, تمرین تصادفی, نقطه چالش, نظام دار فزاینده
    Saeed Nazari*, Rasool Hemayattalab, Mahmood Sheikh, Morteza Homayounnia
    This study aimed at investigating the effect of blocked, incremental systematic and random contextual interferences on acquisition, retention and transfer of volleyball skills based on changes in a generalized motor program. In fact, this study was conducted to answer this question that whether regular increment of contextual interference level is more effective on learning volleyball service skill than blocked or random practice schedules. 30 students (mean age 23±4 yr, 3 groups and each 10 subjects) participated in this study. The groups were different in practices of the three services. Subjects performed simple, overhead and single arm skills from a distance (9 m from the volleyball net) with different practices. Each participant practiced 108 trials of each service, totally 324 trials during 9 sessions (each session 36 trials). The results indicated that incremental practice resulted in a better performance in retention and transfer tests than blocked and random practices (P˂0.05). In general, it was suggested that the practice should be scheduled so that it can start from low interference and gradually and systematically continues towards high interference in order to facilitate learning of several generalized motor skills.
    Keywords: blocked practice, challenge point, contextual interference, random practice, systematic incremental
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال