به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب لیلا میرجانی

  • لیلا میرجانی*، عباس قمری زارع، کامبیز اسپهبدی
    گونه درخت جنگلی زبان گنجشک (ون) (Fraxinus excelsior L.)، در IUCN، جزو گروه گیاهان در معرض تهدید، به علت گسترش بیماری مرگ ون می باشد. به همین دلیل، حفظ ذخیره ژنتیکی این گونه اهمیت زیادی دارد. ذخیره سازی بذر و اندام گیاهی در شرایط فراسرد، روشی بسیار کارآمد در نگهداری بلندمدت ژرم پلاسم گونه های گیاهیست. بذرهای ون از منطقه سنگده استان مازندران جمع آوری شدند. از تیمارهای مختلف آب گیری برای نگهداری بذرهای ون در فراسرد استفاده شد. به همین منظور از تیمارهای گلیسرول 30 درصد، محلول شیشه ای شدن و کاهش رطوبت بذر پیش از ورود به نیتروژن مایع استفاده شد. بذرهای تیمارشده پس از 24 ساعت از نیتروژن مایع خارج و ذوب شدند. سپس به همراه بذرهای شاهد از نظر زنده مانی و خصوصیات جوانه زنی بررسی گردیدند. بیشترین درصد قوه نامیه (92%) و درصد جوانه زنی بذرها (36%) مربوط به تیمار کاهش رطوبت بود. میزان رطوبت بذر ون در زمان رسیدگی 5 درصد وزنی بود. در تیمار کاهش رطوبت که بذرها در دسیکاتور حاوی سیلیکاژل تحت شرایط خلا قرار گرفتند، رطوبت بذرها 66/1 درصد نسبت به زمان رسیدگی کاهش یافت. کاهش رطوبت بذر از کریستاله شدن و پارگی غشاءها در نیتروژن مایع جلوگیری می کند. تیمارهای گلیسرول 30% و شیشه ای شدن نیز موفقیت آمیز بود، اما احتمالا به جنین بذر آسیب زده و موجب کاهش درصد زنده مانی بذرها می شود. به این ترتیب بذرهای ون جمع آوری شده، با استفاده از فناوری فراسرد و به کارگیری تیمار کاهش رطوبت، به دلیل بازدهی بالاتر و عدم نیاز به استفاده از مواد شیمیایی، در بانک فراسرد موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور ذخیره شدند تا برای مدت طولانی حفظ شوند و از انقراض این گونه ارزشمند و منحصربه فرد جلوگیری شود.
    کلید واژگان: آبگیری, احیا, حفاظت کننده فراسرد, ذخیره ژنوم}
    L. Mirjani *, A. Ghamarizare, K. Spahbodi
    According to the IUCN, Fraxinus excelsior L. is a near-threatened species due to the spread of Ash dieback disease. Thus, it is important to preserve the genetic resourse of this species. Seeds and plant organs storage under cryopreservation conditions  is a very efficient method to maintain the germplasm of plant species for a long time. Ash seeds were collected from Sangdeh region of Mazandaran province, Iran. Three dehydration treatments were applied to store ash seeds in the cryopreservation. The treatments were 30% glycerol pretreatments, vitrification, and desiccation which were used before entering to liquid nitrogen. After 24 hours, the treated seeds were removed from liquid nitrogen and thawed. Then, they were evaluated for viability and seed germination traits in coimparison to the control. The highest seed viability (92%) and germination (36%) were related to desiccation treatment. The moisture content of F. excelsior seeds at maturity was 5%(w/w). For desiccation treatment, the seeds were placed in a desiccator containing silica gel under vacuum conditions. The moisture content of the seeds decreased by 1.66% compared to the ripening time. Reducing the amount of seed moisture prevents crystallization and rupture of plasma membranes in liquid nitrogen. Glycerol 30% and vitrification treatments were also successful, but probably damaged the seed embryo and reduced the seed survival rate. Due to higher efficiency and no need to use chemicals, the collected ash seeds successfully cryopreserved in the Cryo-Bank of the Research Institute of Forests and Rangelands, Iran, to preserve for a long term and to prevent the extinction of this valuable and unique species.
    Keywords: Cryoprotectant, Desiccation, genome storage, resuscitation}
  • لیلا میرجانی*، میترا امام

    گیاه مورد (Myrtus communis L) دارای ارزش دارویی، اقتصادی و زینتی است. در سال های اخیر متاسفانه بهره برداری بی رویه و غیر اصولی سودجویان از این گیاه برای وصول به مواد موثره دارویی آن، رویشگاه های طبیعی مورد را تا مرز انقراض پیش برده است. بنابراین تکثیر گیاه به ویژه از طریق ریزازدیادی امکان بدست آوردن مواد موثره در آزمایشگاه را بدون آسیب به رویشگاه گیاه فراهم می کند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر ریزازدیادی گیاه مورد است. بذرهای گیاه از منطقه حاجی آباد استان هرمزگان جمع آوری گردید. بهترین محیط شاخه زایی محیط کشت پایهDKW  حاوی تنظیم کننده های رشد BA، TDZ  و   Kinetinبه ترتیب در غلظت های 1، 1 و 1/0 میلی گرم در لیتر تعیین شد. ریشه زایی مناسب بر محیط  DKW با تنظیم کننده های رشد IBA   و NAA  به ترتیب در غلظت های 1 و 1/0 میلی گرم در لیتر به دست آمد. این محیط کشت محرک تولید بیشترین تعداد ریشه اصلی و فرعی بود. به طوری که در طی این تحقیق مناسب ترین روش ریزازدیادی برای گونه مورد به دست آمد.

    کلید واژگان: مورد, تکثیر درون شیشه ای, تنظیم کننده های رشد و محیط کشت}
    Leila Mirjani *, Mitra Emam

    Myrtus communis L. is a valuable medicinal, economic and ornamental. In recent years, unfortunately, improper use of this plant by profiteers due to obtain pure extracts and active essential oil, was extincted of natural locality of this plant. For this reason, its reproduction, especially through micropropagation, is an important step in conservation of its locality. The aim of this research is the study of medium and regulators influence on Myrtle micro propagation. Plant seeds were collected from Hajiabad region of Hormozgan province. The best medium for shoot regeneration was obtained DKW medium with BA, TDZ and Kinitin in 1, 1 and 0.1 mgl-1, respectively. The best medium for root regeneration was determined MS medium with 1 mgl-1IBA and 0.1 mgl-1NAA. It had the highest number of primary and secondary roots. Finally in this research the best micropropagation protocole of Myrtle was obtained.

    Keywords: Myrtle, Plant growth regulator, In vitro regeneration, Medium}
  • لیلا میرجانی*، عباس قمری زارع، میترا امام، کامبیز اسپهبدی
    گیلاس وحشی یا آلوکک (Cerasus avium (L.) Moench.) ازجمله گونه های در معرض خطر در ایران است. به همین دلیل، حفظ ذخیره ژنتیکی این گونه اهمیت زیادی دارد. ذخیره سازی در شرایط فراسرد، روشی بسیار کارآمد در نگهداری بلندمدت ژرم پلاسم گونه های گیاهی است. برای نگهداری بذرهای گیلاس وحشی در شرایط فراسرد ابتدا توسط اعمال تیمارهای مختلف و به منظور جلوگیری از کریستاله شدن آب آزاد و پاره شدن غشاء پلاسمایی در دمای فراسرد، آب گیری بذرها انجام شد. به همین منظور از پیش تیمارهای گلیسرول 30 درصد، محلول شیشه ای شدن و کاهش رطوبت بذر پیش از ورود به ازت مایع استفاده شد. بذرهای تیمارشده پس از خروج از ازت مایع در معرض شوک حرارتی قرار گرفتند. سپس، این بذرها به همراه بذرهای شاهد از نظر زنده مانی و جوانه زنی بررسی شدند. در بین بذرهایی که در ازت مایع قرار گرفته بودند، بیشترین زنده مانی و درصد جوانه زنی در تیمار شاهد ازتی مشاهده شد. برخی تیمارهای فراسرد به علت اینکه موجب کاهش رطوبت بذر می شوند، کاهش درصد جوانه زنی را در پی داشتند. بیشترین درصد جوانه زنی (40 درصد) متعلق به بذرهایی بود که تحت هیچ گونه تیمار کاهش رطوبت قرار نگرفته بودند. این یافته نشان می دهد که مواد حفاظت فراسرد به جوانه زنی بذر آسیب می زنند. درنتیجه، مقدار رطوبت موجود در بذر، کمترین رطوبت مورد نیاز به منظور زنده مانی و جوانه زنی است و کم کردن رطوبت باعث آسیب به جنین بذر می شود. به این ترتیب، با استفاده از فناوری فراسرد و به کارگیری پیش تیمار بدون کاهش رطوبت، بذرهای گیلاس وحشی از چهار منطقه مختلف جمع آوری شدند و در بانک فراسرد موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور ذخیره شدند تا برای مدت طولانی حفظ شوند و از انقراض این گونه ارزشمند و منحصربه فرد جلوگیری شود.
    کلید واژگان: آلوکک, احیا, حفاظت کننده فراسرد, ذخیره ژنوم}
    L. Mirjani *, A. Ghamari Zare, M. Emam, K. Espahbodi
    Sweet cherry (Cerasus avium (L.) Moench.) is an endangered species in Iran, which necessitates the preservation of its genome. Cryopreservation condition storage is an efficient way for long-term maintenance of the germplasm. To store sweet cherry seeds in cryopreservation conditions in this study, the first treatment was to dehydrate seeds to prevent free water crystallization and rupture of the plasma membrane at cryo temperatures. Therefore, 30% glycerol pretreatments, vitrification solution, and reduction of seed moisture were used before entering liquid nitrogen. The treated seeds were exposed to heat shock after taking out from liquid nitrogen, followed by examination of their seed survival and germination. The nitrogen control treatment showed the highest survival and germination percentage. Some cryopreservation treatments reduced germination percentage, since they reduced seed moisture. Furthermore, the highest germination percentage (40%) was found in seeds that were not treated with any moisture reduction. Therefore, cryopreservation preservatives impair seed germination. As a result, the amount of moisture in the seed is the minimum amount of moisture needed for survival and germination, and reducing the moisture will damage the seed embryo. Thus, by using cryopreservation technology and applying pretreatment without reducing moisture, the seeds were collected from four different regions and stored in the cryopreservation bank of the Research Institute of Forests and Rangelands in Iran, in order to preserve this species for long term.
    Keywords: Cryoprotectant, genome storage, resuscitation, Sweet cherry}
  • میترا امام*، لیلا میرجانی، محسن حسام زاده حجازی، محمدامین سلطانی پور

    درخت انارشیطان (Tecomella undulate) یکی از گونه های انحصاری و در معرض خطر انقراض در ایران می باشد. این گیاه از تیره Bignoniaceae است و در جنوب ایران رشد می کند. با توجه به ویژگی‏های خاص این گیاه از جنبه‏های مختلف دارویی، زینتی و منابع طبیعی، تولید انبوه آن از طریق کشت بافت و ایجاد گیاهان یکسان از لحاظ ژنتیکی، ضروری به نظر می‏رسد. با استفاده از ریزنمونه‏های جوانه، تاثیر تنظیم‏کننده‏های رشد گیاهی بر شاخص‏های رشدی (تعداد جوانه و شاخه، طول شاخساره، سبزینگی شاخه و ریشه‏زایی) گونه مزبور در شرایط درون شیشه بررسی شد. روش بهینه استریل با غوطه وری جوانه ها در محلول کلرید جیوه 1/0 درصد با زمان 4 دقیقه و در فصل بهار انجام شد. بهترین شاخه‏زایی در محیط پایه MS با تیمار  BA1 و Kin5/0 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. به طوری که این تیمار با میانگین تعداد شاخه‏زایی 9/4 و رشد طولی شاخه 78/7 سانتی متر بهترین گزینه برای این مرحله بود. در مرحله ریشه‏زایی با وجود تیمارهای متعدد اعمال شده محیط کشت و هورمون (انواع غلظت های هورمون اکسین)، شروع ریشه زایی تنها در تیمار 1/2MS IBA2 دیده شد.

    کلید واژگان: انار شیطان, کشت بافت, ریزازدیادی, بومی}
    Mitra Eemam *, Leila Mirjani, Mohsen Hesamzade Hejazi, Mohammad Amin Soltanipoor

    Tecomella undulata is one of endemic and endangered plant species in Iran. It is belong to  Bignoniaceae family grown in southern of Iran. Due to the specific characteristics of this plant in various aspects of medicine, ornamentation and natural resources, its mass production through tissue culture and creation of identical plants seems necessary. Effects of growth regulators on plant growth indices such as number of buds and branches, shoot length, branch greenness and rooting were studied by bud explants under in vitro conditions. The optimal aseptic technique was obtained by immersing the buds in 0.1% mercuric chloride solution for 4 minutes in spring. The best shooting was observed in MS basal medium containing BA 1 treatment and K0.5 mg/L. This treatment was the best selection for this phase with the average shoot growth of 4.9 cm and shoot length of 7.78 cm. At the rooting stage, despite the numerous treatments of the medium and hormones (various concentrations of auxin hormone), the onset of rooting was only observed in 1/2 MS IBA2.

    Keywords: Tecumella undulate, Tissue culture, micro propagation, Endemic}
  • عباس قمری زارع*، فرهاد اسدی، آناهیتا شریعت، پدرام غدیری پور، لیلا میرجانی

    تنوع گیاهی با سرعت بی‏سابقه‏ای از بین می‏رود. در نتیجه اکوسیستم ها با مخاطرات زیادی روبرو هستند. حدود یک سوم از گونه‏های گیاهی جهان به دلایلی از جمله: بهره برداری و برداشت بیش از حد و بی رویه، آلودگی های محیط زیست، شهرنشینی، تغییرات کاربری اراضی، تغییرات جهانی آب و هوا و کشت گونه ‏های مهاجم با خطر انقراض روبرو هستند. تامین بذر و نهال مرغوب اولین نیاز برای احیاء عرصه های طبیعی است. باغ‏ های گیاه ‏شناسی نقش مهمی در توسعه و حفظ گونه‏ های گیاهی بر عهده دارند. درصد جوانه‏ زنی بذرهای جمع ‏آوری شده از باغ گیاه شناسی ملی ایران (100%) 46% تا 65% بیش از بذرهای عرصه های طبیعی از سه منطقه طبیعی در استان مازندران بود. پایه های سفیدپلت کاشته شده در باغ گیاه شناسی برای رشد و نمو و تولید نتاج برتر از پایه های موجود در عرصه های طبیعی بود. لیکن به خاطر حفظ تنوع ژنتیکی در عرصه های جنگلکاری و محدودیت تنوع و کمی تعداد پایه های سفیدپلت در باغ گیاه شناسی ملی ایران باید از پایه های موجود در همه رویشگاه ها و یا از باغ بذر سفیدپلت در آینده برای جنگلکاری استفاده گردد.

    Abbas Ghamari Zare *, Farhad Asadi, Anahita Shariat, Pedram Ghadiripour, Leila Mirjani

    Plant diversity is disappearing at an unprecedented speed. As a result, ecosystems face many risks. About one-third of the world's plant species are endangered for reasons such as over-exploitation, environmental pollution, urbanization, land-use change, global climate change, and cultivation of invasive species. Supplying good seeds and seedlings is the first need to revitalize natural areas. Botanical gardens play an important role in the development and conservation of plant species. The germination percentage of seeds collected from the National Botanical Garden of Iran (100%) was 46% to 65% higher than the seeds of three natural areas in Mazandaran province. Planted Populus caspica trees in the botanical garden for growth and regeneration were superior to those found in natural areas. However, regarding the limited diversity of Populus caspica in the National Botanical Garden of Iran, the individuals of Populus caspica from natural habitats or seed orchards should be used for reforestation to preserve genetic diversity in the reforestation areas.

  • لیلا میرجانی *، میترا امام، سید رضا طبایی عقدایی
    گل محمدی Mill. ) (Rosa damascena از مهمترین گونه های معطر است که دارای خواص دارویی و اثرات درمانی می باشد. در این تحقیق، بررسی باززایی جهت ایجاد تنوع ژنتیکی بر روی 18 ژنوتیپ مختلف گل محمدی صورت گرفت. القای کالوس بر قطعات برگ، گلبرگ، میله و گوشوارک برگ ژنوتیپ های مزبور انجام گردید. کشت ریزنمونه ها روی محیط MS نیمه جامد با غلظتهای مختلف هورمونی انجام گردید. میزان کل کال زایی در هر ژنوتیپ اندازه گیری شد و داده های حاصل در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سیستم SPSS مورد تجزیه واریانس قرار گرفت و مقایسه میانگینها با آزمون دانکن انجام شد. بین ژنوتیپ ها اختلاف معنی داری در سطح 01/0 P<مشاهده شد و همچنین نتایج حاصل از آزمون دانکن نشان داد که ژنوتیپ های استانهای آذربایجان شرقی و غربی دارای کمترین پتانسیل کال زایی و ژنوتیپ اصفهان 6 بیشترین پتانسیل کال زایی بر روی بهترین محیط کالزایی شاملMS حاوی یک میلی گرم در لیتر Kinetin و 5 میلی گرم در لیتر PCPA (mono chloro phenoxy acetic acid) می باشند. جهت باززایی از محیطهای کشت پایه MS و B5 و DKW به همراه هورمون های متنوع در غلظت های مختلف استفاده گردید. از بین این هجده ژنوتیپ فقط در کالوس های بوجود آمده از ساقه ژنوتیپ اصفهان4 در محیط MS‎ے BA باززایی صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل، باززایی در گل محمدی تحت تاثیر ژنوتیپ، نوع ریزنمونه و غلظت تنظیم کننده های رشد قرار می گیرد و استفاده بهینه از این فاکتورها در نیل به اندام زایی مناسب و باززایی گیاه از کالوس در جهت ایجاد و بکارگیری تنوع سوماکلونی، امری ضروری می باشد.
    کلید واژگان: گل محمدی Mill, Rosa damascena, اندام‏زایی, باززایی, کالوس, ژنوتیپ و تنظیم کننده های رشد}
    Leila Mirjani *, Mitra Emam, Seyed Reza Tabaee
    Rosa damascenes Mill. is a most important aromatic plant that it has pharmacies properties'. In this research regeneration of 18 different accessions was studied for genetic diversity production. Callus induction was achieved on leaf, petiole, stipule and filament sections of these accessions. Culture of explants was done on semi solid MS medium supplemented with growth regulator(s) in different concentrations of 2, 4- D, IBA, NAA, PCPA, Kinetin and BAP. Total callus induction about each accession was measured and these data were analyzed at randomized complete design by using of SPSS software (2006). Averages were compared by Duncan's multiple rang test. Genotypes showed significant differences (P
    Keywords: Rosa damascenes Mill, organogenesis, Callus, accession, Growth regulators}
  • لیلا میرجانی، اعظم سلیمی*، محمد متینی زاده، خدیجه رضوی، مریم شهبازی
    مرزه خوزستانی (JamzadSatureja khuzistanica) انحصاری ایران است و با وجود ارزش دارویی فراوان در حال انقراض می باشد. به منظور تکثیر انبوه آن از طریق ریزازدیادی، جوانه های جانبی از منطقه پل دختر استان لرستان جمع آوری شد. برای سترون سازی جداکشت ها بهترین تیمار محلول کلرید جیوه یک درصد به مدت 6 دقیقه تعیین شد. بهترین محیط نوشاخه زایی پس از بررسی 12 تیمار مختلف، محیط کشت پایه MS حاوی هورمون های BA، 2ip و IBAبه ترتیب 5/0، 3/0 و 1/0 میلی گرم در لیتر تعیین شد، که از لحاظ ضریب ازدیاد، رشد طولی و سبزینگی نسبت به بقیه تیمارها برتری داشت. محیط کشت پایه MS با هورمون هایIBA و NAA به ترتیب 1 و 1/0 میلی گرم در لیتر به عنوان بهترین محیط نوریشه زایی پس از انجام سه تیمار با ترکیب های هورمونی متفاوت به دست آمد، این محیط کشت محرک تولید بیشترین تعداد ریشه اصلی و فرعی بود. تاثیر 10 ترکیب مختلف خاک بر درصد زنده مانی در زمان سازگاری مورد بررسی قرار گرفت و تیمار ماسه: خاک مزرعه: پیت: پرلیت به نسبت 1:1:1:1 بیشترین درصد زنده مانی و رشد را داشت. بنابراین در طی این تحقیق مناسب ترین روش تکثیر برای گونه مرزه خوزستانی به دست آمد و می توان گیاهان تکثیر شده را به رویشگاه اصلی منتقل نمود.
    کلید واژگان: تکثیر درون شیشه ای, تنظیم کننده های رشد, ریزازدیادی, مرزه خوزستانی}
    L. Mirjani, A. Salimi *, M. Matinizadeh, K. Razavi, M. Shahbazi
    Satureja khuzistanica Jamzad is an endemic species of Iran. The species is an endangered and valuable medicinal plant. In order to propagate through micropropagation, lateral buds were collected from Lorestan province, region of Pol of Dokhtar. The best treatment of sterilization of the explants was 0.1% HgCl2 for 6 minutes. The best medium for shoot regeneration was MS with BA, 2iP and IBA 0.3, 0.3 and 1 mg/l, respectively. Applying 12 different treatments, the mentioned medium was better than other treatments in term of the coefficient of elongation, leaf elongation and leaf greenness. The best medium for root regeneration was MS with 1 mg/l IBA and 0.1 mg/l NAA. It initiated the highest number of primary and secondary roots. Various combinations of different soils were evaluated for survival during the acclimatization, and sand: soil: peat: perlite at a ratio of 1: 1: 1: 1 showed the highest percentage of survival and growth. The best propagation method of the species was developed and the propagated plants could be transplanted into the habitat of the species.
    Keywords: In vitro regeneration, Micropropagation, Plant growth regulator, Satureja khuzistanica}
  • میترا امام *، لیلا میرجانی، محسن حسام زاده حجازی، محمد علی سلطانی پور
    مورخوش یا زومریا، با نام علمی Zhumeria majdae یکی از مهمترین گیاهان معطر از خانواده Lamiaceae با کاربرد دارویی و صنعتی است. این گیاه انحصاری ایران و از گیاهان در معرض انقراض به شمار می‏آید. بنابراین برای حفاظت و احیای آن نیاز به تکثیر انبوه گیاه از طریق روش‏های کشت بافت می باشد. تکثیر معمولی گیاه از طریق بذر است. جوانه های نهال‏های بذری پایه های موجود در منطقه هرمزگان پس از استریل با محلول کلرید جیوه 1/0 درصد در زمان 5 دقیقه در فصل بهار در محیط کشت مستقر شدند. نمونه ها در محیط کشت WPM با هورمون های 2iP، IBA و BA در غلظت‏های به ترتیب 1/0، 3/0 و 5/0 میلی گرم در لیتر بالاترین میزان استقرار و شاخه‏زایی را داشته و در همان محیط کشت باIBA یک میلی‏گرم در لیتر ریشه دار شدند. گیاهان حاصل از کشت بافت پس از انتقال به خاک گلدان و در شرایط گلخانه ای سازگار شدند. دستورالعمل این تحقیق قابل ارائه برای برنامه کشت گیاه در منطقه می باشد.
    کلید واژگان: ریزازدیادی, کشت بافت, انحصاری, مورخوش}
    M. Emam *, L. Mirjani, M. Hesamzade Hejazi, M.A. Soltanipoor
    Zhumeria majdae is one of the most important aromatic plant species from Lamiaceae family. The valuable species has medicinal and industrial applications. It is an endemic and endangered species of Iran. Therefore, tissue culture techniques are proposed for propagation and conservation purposes of the species. Usual regeneration of the species is by seed. Apical buds of seedlings from Hormozgan genotypes were sterilized by HgCl2 0.1% solution for 5 minutes during spring season. The best medium for shoot proliferation was WPM containing BA (0.5 mg/l), 2iP (0.3) and IBA (0.1 mg/l). The highest rooting of the shoots was obtained by WPM supplemented with 1 mg/l of IBA. The plants were acclimatized in greenhouse after transferring in soil. The protocol of this research could be used for culture and developmental programs of the species in its original habitat.
    Keywords: Endemic, micro propagation, Tissue culture, Zhumeria majdae L}
  • سید رضا طبایی عقدایی *، ملیحه ابوترابی نجف آبادی، محمدحسین لباسچی، اکبر نجفی آشتیانی، علی اشرف جعفری، فاطمه سفیدکن، لیلا میرجانی
    با هدف ارزیابی تولید سرشاخه گلدار و بازده اسانس اکسشن‏های گونه های دارویی Satureja spicigera (C. Koch) Boiss. (Spic1، Spic2، Spic3) و S. sahendica Bornm. (Sah1، Sah2، Sah3، Sah4، Sah5، Sah6) آزمایشی بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 3 تکرار در شرایط دیم منطقه دماوند در سال 1393 اجرا شد. تجزیه واریانس اختلاف معنی‏داری (P<0.01) را بین دو گونه ‏از نظر صفات مورد بررسی نشان داد. براساس مقایسه میانگین‏ها، میزان ماده خشک بوته در گونه S. spicigera (108.50 گرم) نسبت به S. sahendica (25.82) بیشتر بود.
    همچنین، بیشترین تولید سرشاخه خشک در اکسشن Spic2 (183.5 گرم در بوته) از گونه S. spicigera و اکسشن Sah2 (45.51 گرم در بوته) از گونه S. sahendica بدست آمد. گونه S. spicigera با میانگین 2.65% در مقایسه با گونه S. sahendica (1.34%)، بازده اسانس بیشتری داشت و Spic2 با بیشترین بازده (2.90%) و عملکرد (36.10 کیلوگرم در هکتار) اسانس، مناسب‏ترین اکسشن گونه S. spicigera برای کشت در شرایط دیم دماوند خواهد بود. با توجه به میانگین قطر تاج پوشش کمتر (32.19 سانتی‏متر) در S. sahendica نسبت به S. spicigera (54.90 سانتی‏متر)، استفاده از تراکم بیشتر و افزایش عملکرد سرشاخه و اسانس در مرزه سهندی امکان‏پذیر می‏باشد. از طرفی، زودرسی S. sahendica زمینه لازم را برای تعداد چین‏ بیشتر فراهم می‏نماید. همچنین، با مقایسه درون گونه‏ای برای میزان سرشاخه گلدار، ارتفاع و قطر تاج پوشش بیشتر گیاه و روز تا گلدهی کمتر (زودرسی) به عنوان شاخص‏های انتخاب، می‏توان اکسشن Sah2 را به عنوان ژنوتیپ برتر مرزه سهندی برای بهره‏برداری در شرایط دیم دماوند و یا اقلیم‏های مشابه پیشنهاد کرد.
    کلید واژگان: Satureja sahendica Bornm, S, spicigera (C, Koch) Boiss, اکسشن, دیم, عملکرد, اسانس}
    S.R. Tabaei-Aghdaei *, M. Abootorabi Najafabadi, M.H. Lebaschi, A. Najafi-Ashtiani, A.A. Jafari, F. Sefidkon, L. Mirjani
    To evaluate biomass and oil percentage at flowering stage in different accessions of medicinal plants Satureja spicigera (C. Koch) Boiss. (spic1, spic2, spic3)and S. sahendica Bornm. (sah1, sah2, sah3, sah4, sah5, sah6)under dry farming condition, an experiment was carried out based on three-replicated randomized complete block design in Damavand, Iran in 2014. Variance analysis showed significant differences (P
    Keywords: Satureja sahendica Bornm, S. spicigera (C. Koch) Boiss, accession, dry farming, performance, Essential oil}
  • عباس زارع زاده، سید رضاطبایی عقدایی، علی میرحسینی، محمدرضا عرب زاده، لیلا میرجانی
    جنس Satureja متعلق به خانواده Lamiaceae بوده و گونه های مختلف از آن در سراسر جهان یافت می شود. در ایران گونه های یکساله و چندساله این گیاه دارویی یه صورت خودرو رویش دارند که از میان آنها 9 گونه انحصاری کشور ما هستند. در این تحقیق، مرزه های چندساله ایران در ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی استان یزد در سال های 1392- 1388 مورد ارزیابی قرار گرفتند. اکسشن های برخی گونه های جنس Satureja در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت گردید. از صفات مختلف شامل درصد استقرار گیاه، ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، عملکرد تر و خشک اندام هوایی و میزان اسانس اندازه گیری بعمل آمد. تجزیه واریانس داده ها، اختلاف معنی داری (p<0.01) میان اکسشن ها برای صفات وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک برگ، بازده اسانس، ارتقاع و قطر تاج پوشش نشان داد. براساس مقایسه میانگین صفات به روش دانکن، SKM (S. bachtiarica) از یزد، 107 (S. spicigera) از گیلان، 15 (S. rechingeri) از ایلام، 123-1 و 123-2 (S. mutica) از خراسان به لحاظ صفات زراعی ارزشمند مانند درصد استقرار، عملکرد اندام هوایی و میزان اسانس، اکسشن های برتر بودند.
    کلید واژگان: مرزه (Satureja), سازگاری, عملکرد, اجزا عملکرد, یزد}
    A. Zarezadeh, S.R. Tabaei Aghdaei, A. Mirhosseini, M.R. Arabzadeh, L. Mirjani
    Satureja belongs to lamiaceae with different species throughout the world. Annual and perennial species of this medicinal plant grow naturally in Iran, of which nine species are endemic. In this research, perennial species of Iranian savory were evaluated during 2009-2013, Yazd, Iran. Accessions of different species were cultivated at Research Station of Medicinal Plants using a randomized complete block design. Different traits including percentage of plant establishment, plant height, plant canopy diameter, shoot fresh yield, shoot dry yield and oil content were measured. Variance analysis showed significant differences (p
    Keywords: Satureja, adaptation, yield, yield components, Yazd}
  • لیلا میرجانی*، سید رضاطبایی عقدایی
    گل محمدی (Rosa damascenaMill) یکی از مهم ترین گونه های تولیدکننده اسانس در ایران و جهان به شمار می رود. به منظور شناخت تنوع ژنتیکی توده های مختلف گونه گل محمدی موجود در ایران،بررسی های ژنتیک یاخته ای (سیتوژنتیکی) بر روی برخی از آنها صورت گرفت. در توده های موردنظر، اندازه گیری ویژگی های کاریوتیپی مانند طول بازوی بلند و کوتاه کروموزومی قرار گرفته و بنابر اطلاعات به دست آمده، طول کل کروموزم ها، نسبت طول بازوهای کوتاه به طول بازوی بلند و به عکس نیز محاسبه شد. بر روی داده های به دست آمده از صفات کاریوتیپی بالا تجزیه واریانس در قالب طرح فاکتوریل در طرح پایه کاملا تصادفی انجام شد. تجزیه واریانس برای همه ی صفات یادشده در سطح 1% نشان داد که اختلاف معنی داری بین توده ها و کروموزوم ها وجود دارد. جمعیتهای گونه یادشده دارای 14 جفت کروموزوم بدون ماهواره و کروموزوم Bبودند. کمینه طول کل کروموزوم ها مربوط به جمعیت یزد2 و بیشینه طول کل کروموزم ها مربوط به جمعیت خوزستان1 بود. با روش لوان بیشتر کروموزوم ها زیرمیان مرکز (ساب متاسانتریک) تشخیص داده شد و روش های مختلف سنجش تقارن کاریوتیپی نیز نشان داد، کاریوتیپ بیشتر نمونه ها نامتقارن است.
    کلید واژگان: پلی پلوئید (چندلادی), تقارن کاریوتیپی, کاریوتیپ, گل محمدی Rosa damascena Mill}
    Leila Mirjani*, Seyed Reza Tabaei, Aghdaei
    Rosa damascena Mill. is one of the most important aromatic plants in Iran and throughout the world. In order to investigate genetic variations between different accessions of Rosa damascena Mill., a cytogenetic study was performed. The accessions were studied for several karyotypic characteristics, including long and short arm length, by which the total length of the chromosomes, long arm to short arm and short arm to long arm, ratios were calculated. Analysis of variance of mitotic data in a factorial experimental design based on a completely randomized design, showed significant differences (p<0.01) between the studied accessions for all of the traits (p<0.01). Duncan tests were carried out in order to classify the accessions and their chromosomes. All of the sixteen accessions had 14 chromosome pairs, without any sat-chromosome and B-chromosome. The minimum total length of chromosomes belonged to the Yazd2 population and the maximum total length of chromosomes belonged to the Khuzestan1 accession. Most of the chromosomes were sub-metacentric based on Levan’s classification and karyotypic symmetry measurements showed that most of the accessions have asymmetric chromosomes.
    Keywords: Karyotypic asymmetric, Polyploid, Rosa damascene Mill}
  • میترا امام، عباس قمری زارع، لیلا میرجانی، اناهیتا شریعت
    گیاه تیس (Sorbus aucoparia) از گونه های مهم جنس Sorbus در خانواده Rosaceae است. اهمیت این گونه بیشتر به منظور تجدید حیات جنگل در مناطق کوهستانی و ارزش دارویی و صنعتی میوه و چوب آن است. با توجه به رو به انقراض بودن پایه های تیس در جنگل های شمال ایران، تکثیر غیرجنسی پایه های مسن از طریق کشت جوانه می تواند به تکثیر و حفاظت پایه های این گونه کمک نماید. در این مطالعه، تکثیر گونه تیس با روش فتواتوتروفیک (تغذیه مصنوعی CO2) و شبه یا نیمه فتواتوتروفیک (استفاده از CO2 موجود در فضای اطراف ظروف در اتاقک رشد) انجام شد. به این منظور، شاخه های گیاهک های جوان حاصل از ریزازدیادی پایه بالغ گونه تیس، به عنوان ریزنمونه استفاده شد. ریزنمونه ها، در ظروف مگنتای با محیط کشت DKW دارا و فاقد سوکروز به همراه آگار یا ورمیکولیت قرار گرفتند. میزان تبادل گازی ظروف کشت با فضای بیرون و درون در دو شرایط فتواتروفیک و شبه فتواتوتروفیک بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی شاخص های رشدی طول شاخه، تعداد شاخه و جوانه، سطح پهنک برگ، تعداد برگ، میزان کلروفیل کل، وزن خشک، ریشه زایی و سبزینگی گیاه نشان داد که در شرایط فتواتوتروفیک این شاخص ها نسبت به شرایط شبه فتواتوتروفیک دارای تفاوت معنی دار بوده است. این یافته ها پیشنهاد می کند که استفاده از روش فتواتوتروفیک روشی کاربردی برای تکثیر غیرجنسی وانبوه این گونه می باشد.
    کلید واژگان: تیس, تکثیر غیرجنسی, میزان کلروفیی, ریشه زایی, فتو اتو تروفیک}
    Emam M., Ghamarizare A., Mirjani L., Shariat A
    Sorbus aucoparia is an important forest tree from Sorbus genus in Rosaceae family. it is an important medicinal, industrial and ornamental plant. Sorbus aucoparia is potentially useful for reforestration in high altitude. This species is one of the endangered species of northern forests of Iran. Micropropagation of adult trees by bud culture helps to conserve this valuable species. In this study, proliferation of Sorbus aucoparia with photoautotrophic (artification CO2 nutrition) and semi- photoautotrophic (use of accumulated proliferation around containers in growth chamber) condition was performed. Shoots of tissue cultured plantlets from mature trees, were used as explants. Explants were cultured on DKW medium supplemented with or without sucrose, agar and vermiculite for six weeks, in Magenta (G7) containers. containing. Gas exchange rate of culture containers under photoautotrophic and semi- photoautotrophic conditions were caculated. Results showed, Shoot hight, shoot and bud numbers, dry weight, leaf number, leaf area, chlorophyl quantity, rooting percent and leaf greenish under photoautotrophic conditions have significant difference with semi- photoautotrophic conditions. These findings suggested that, photoautotrophic technique is moreapplicable method than semi- photoautotrophic technique for micropropagation of Sorbus aucoparia.
    Keywords: Sorbus aucoparia, Asexual regeneration, Chlorophyl quantity, rooting, photoautotrophic}
  • میترا امام، لیلا میرجانی، طیبه سهیلا نراقی، هاشم کنشلو
    جاتروفا،Jatropha curcas یک گونه گرمسیری سریع الرشد از خانواده Euphorbiaceae است این گیاه باارزش دارای اهمیت اقتصادی، دارویی و صنعتی است. تکثیر معمول گیاه از طریق بذر و قلمه می باشد. نظربه روغنی بودن بذر جاتروفا و پایین بودن قوه نامیه آن، از کشت جوانه برای تکثیر گیاه استفاده شد. برای ریزازدیادی گیاه، از جوانه های راسی دانهال های دو و چهارساله جاتروفا (ژنوتیپ 1 و 2)، در فصل های مختلف سال استفاده شد. ضدعفونی کردن سطحی نمونه ها، با استفاده از محلول کلرید جیوه 1/0 درصد به مدت ده دقیقه و در فصل پاییز انجام شد و این تیمار بالاترین میزان استقرار جوانه را برای ژنوتیپ 2 به همراه داشت. بیشترین رشد طولی و تکثیر شاخه در محیط MS با ترکیب سیتوکینین BA و اکسین IBA در غلظت های به ترتیب سه و 1/0 میلی گرم در لیتر به دست آمد. اثرعامل ژنوتیپ بر شاخه زایی معنی دار نبود ولی تاثیر ژنوتیپ 2 بر صفات رشد بالاتر از ژنوتیپ دیگر بود. در مرحله ریشه زایی، بیشترین میزان ریشه دارشدن نمونه ها در تیمار محیط تغییریافتهMS دارای IBA در غلظت یک میلی گرم در لیتر به دست آمد. گیاهان حاصل از کشت بافت پس از انتقال به خاک گلدان و در شرایط گلخانه ای سازگار شدند.
    کلید واژگان: ریزازدیادی, ژنوتیپ, شاخه زایی, ریشه زایی و جاتروفا}
    Ldjvh Emam, Leila Mirjani, Tayebeh-Sheila Naraghi, Hashem Keneshlo
    Jatropha curcas is a tropical fast growing tree from euphorbiaceae family. The valuable species has medicinal، industrial and ornamental applications. Regeneration of the species was performed by seeds and cuttings. Regarding Jatropha''s seed nature (oily seed)، for which low germination is resulted، regeneration of the species was studied by stem cuttings. For micro propagation، apical buds of 2 and 4 years old genotypes̉̉̉ (Gen 1 and Gen 2) from different seasons were applied. The best treatment of sterilization was found to be HgCl2 0. 1% solution for 10 minutes on fall samples for genotype 2. The best medium for shoot proliferation was MS medium with BA (3 mg/l) and IBA (0. 1 mg/l). Effect of genotype on shooting was nonsense but genotype 2 had higher effect on growth factors. The most rooting of shoots was observed in modified MS medium supplemented with 1 mg/l of IBA. Plantlets were acclimated in greenhouse after transferring to soil.
    Keywords: Genotype, Jatropha curcas, micro propagation, rooting, shooting}
  • میترا امام، عباس قمری زارع، کامبیز اسپهبدی، طیبه سهیلا نراقی، شکوفه شهرزاد، حبیب زارع، لیلا میرجانی
    گیاه دارویی تیس (Sorbus aucuparia L.) از گونه های مهم جنس Sorbus در خانواده Rosaceae است و ارزش دارویی آن به دلیل میوه و برگ آن می باشد. به منظور بررسی تاثیر عوامل محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر تکثیر درون شیشه ای گیاه تیس، برداشت جوانه از پایه های بالغ مناطق سنگده ساری، سیاه بیشه مازندران و فولادمحله سمنان در تمام فصول سال انجام و بهترین روش سترون سازی جوانه ها تعیین گردید. این روش عبارت از شستشو و برس کشی نمونه ها با مایع ظرفشویی و بعد با محلول اتانل 70% بود. در مرحله سترون سازی، در ابتدای فصل زمستان تیمار استفاده از محلول 1/0% کلریدجیوه برای زمان4 دقیقه در مورد ژنوتیپ بالغ سنگده- فریم و زمان 3 دقیقه برای ریزنمونه ژنوتیپ های سیاه بیشه مناسبتر از بقیه تیمارها بود. برای ریزنمونه ژنوتیپ های فولادمحله، این تیمار در فصل تابستان و در زمان 5 دقیقه مناسب بود. محیط کشت DKW با هورمون های BA، TDZ و IBA در غلظت های به ترتیب 5/0، 05/0 و 1/0 میلی گرم در لیتر در مرحله شاخه زایی و تکثیر و محیط MS با 2iP 5/0 میلی گرم در لیتر برای وصول به شاخه های با رشد طولی مناسب، تعیین گردید. ریشه زایی در محیط تغییریافته MCM مایع با ورمیکولیت و IBA در غلظت 5/1 میلی گرم در لیتر و در شرایط تاریکی انجام شد
    کلید واژگان: تیس (Sorbus aucuparia L, ), ژنوتیپ, تکثیر درون شیشه ای, تنظیم کننده رشد گیاهی}
    M. Emam*, A. Ghamarizare, K. Espahbodi, T.S. Naraghi, Sh. Shahrzad H. Zare, L. Mirjani
    Sorbus aucuparia is a medicinal species belonging to Rosaceae family. Its medicinal value is due to its fruit and leaves. To investigate the effect of medium, plant growth regulators and genotype on In vitro regeneration of Sorbus aucuparia, apical buds were collected from adult trees at different localities (Siabishe, Farim and Foolad mahalle) in all seasons. Cleaning and brushing of buds with tween and ethanol 70% solution was identified as the best method of buds sterilization. For sterilization phase, treatment solution of 0.1% HgCl2 for four minutes and three minutes were respectively identified as the best treatments for Farim and Siabishe at the beginning of the winter season. This treatment was useful for 5 minutes in summer for genotypes of Foolad mahalle. The best medium for shoot regeneration was DKW with BA0.5 mg/lit, TDZ 0.05 mg/lit and IBA 0.1 mg/lit. Shoot growth was achieved in MS with 2ip0.5 mg/lit. Shoots were rooted in MCM suspension medium supplimented with vermiculite and 1.5 mg/lit IBA under dark conditions.
    Keywords: Sorbus aucuparia L., Genotype, In vitro regeneration, plant growth regulator}
  • صغری مرادی پور جیرنده*، عباس قمری زارع، امیر موسوی، لیلا میرجانی

    سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) یکی از گیاهان خودرو و در حال انقراض کشور، نخستین گیاهیست که به عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده است و در عین حال به عنوان یک گونه زینتی، قابلیت عرضه به بازارهای گل ایران و جهان را دارد. در این پژوهش، قرابت و تنوع ژنتیکی جمعیت های سوسن چلچراغ موجود در ایران بر اساس مطالعات الکتروفورزی پروتئین های ذخیره ای بذر و مقایسه خصوصیات مورفولوژیکی آنها در پنج جمعیت در سه استان گیلان، مازندران و اردبیل انجام شد. بر اساس 13 ویژگی مورفولوژیکی، گیاهان منطقه داماش (از استان گیلان) از نظر بیشتر صفات بیشترین میانگین را داشتند، در حالی که دو منطقه درفک و کلاردشت (به ترتیب از استان گیلان و مازندران) بسیار شبیه به هم و در مرتبه پائین تری قرار گرفتند. الگوی الکتروفورزی به روش SDS-PAGE بر روی بذرهای پنج جمعیت نشان داد که بیشترین تعداد باندها در محدوده پروتئین های با وزن مولکولی کم و در محدوده 4/18، 35 و 45 کیلودالتون بودند. البته کمترین تعداد در محدوده پروتئین های با وزن مولکولی متوسط قرار گرفتند. با استفاده از تجزیه خوشه ایجمعیت های مورد نظر دسته بندی و میزان قرابت ژنتیکی میان آنها تعیین گردید. این نتایج، جمعیت ها را به دو دسته تقسیم کرد. کمترین فاصله بین جمعیت های داماش و اردبیل بود که ممکن است نشان دهنده منشا ژنتیکی مشترک بین آنها باشد. بیشترین فاصله هم از لحاظ مورفولوژیکی و هم الکتروفورزی بین جمعیت های داماش و کلاردشت بود. تفاوت در ژن های کدگذار پروتئین های ذخیره ای بذر این دو جمعیت، نشانگر این است که آنها در مسیر تکامل و گونه زایی از یکدیگر قرار گرفته اند.

    کلید واژگان: سوسن چلچراغ, Lilium ledebourii, قرابت ژنتیکی, الکتروفورز و تجزیه خوشه ای}
    S. Moradipour Jirandeh, A. Ghamari Zare, A. Mousavi, L. Mirjani

    Chelcheragh lily (Lilium ledebourii) is a wild endangered species which has been registered as a national heritage in Iran. As an ornamental plant, it has also the potential to be supplied to national and global flower markets. In this study, the genetic diversity of different populations of the species was carried out based on electrophoresis of seed storage protein and the comparison of morphological characteristics in five plant populations of the species in three provinces of Gilan, Mazandaran and Ardebil. Based on 13 morphological characteristics, plants from Damash (Gilan province) had the highest average of the most of the studied traits while the two regions of Dorfak and kelardasht (Gilan and Mazandaran provinces, respectively) were very similar and in a lower rank. Seeds of five populations of the species were collected and SDS-PAGE electrophoresis was performed. Most of the bands were in the range of low molecular weight proteins (18.4, 35 and 45 KDa) and the lowest number of bands was observed in the moderate molecular weights. Presence or absence of the bands on the electrophoresis profile were determined and scored. Using cluster analysis, the populations were classified. The results divided the samples into two categories. Dorfak and Kelardasht plant populations were allocated in the same cluster while Ardabil, Damash and Vazrood plant populations were allocated in the other clusters. Minimum distance between the populations of Ardebil and Damash likely indicates common genetic origin. Dorfak population and Kelardasht had the lowest gap. Maximum distance was observed between Damash and Kelardasht populations suggesting that the differences in the genes encoding seed storage proteins probably indicates the development of the two populations towards independent species.

    Keywords: žChelcheragh lily, Lilium ledebourii, Genetic diversity, Electrophoresis, Cluster analysis}
  • سید رضاطبایی عقدایی، لیلا میرجانی، میترا امام، محمدحسن عصاره، عباس قمری زارع
    گل محمدی (Rosa damascena Mill.) به عنوان مهمترین گیاه معطر جهان و نیز بهترین گونه رزهای تولیدکننده اسانس در ایران و بسیاری از کشورها بشمار می آید. در این بررسی، میزان کال زایی در گل محمدی مناطق مختلف و تحت ترکیبهای مختلف هورمونی با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی ارزیابی گردید. کشت ریزنمونه ها روی محیط MS نیمه جامد حاوی یک یا چند نوع تنظیم کننده رشد انجام گرفت. از غلظتهای مختلف 2,4-D (2، 3، 4، 5 و 6 میلی گرم در لیتر)، IBA (1/0 میلی گرم در لیتر)، NAA (5 و 10 میلی گرم در لیتر)، PCPA (3، 5، 7، 9 و 10 میلی گرم در لیتر)، Kinetin (1 و 2 میلی گرم در لیتر) و BAP (1/0 و 1 میلی گرم در لیتر) استفاده گردید. میزان کال زایی در اولین روزهای مشاهده کالوس و نیز کل میزان کال زایی در هر ژنوتیپ اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها، ژنوتیپها اختلاف معنی داری (01/0P<) را در میزان کال زایی نشان دادند. همچنین، بیشترین میزان کال زایی در ژنوتیپ اصفهان 10 و با استفاده از یک میلی گرم در لیتر Kinetin و 5 میلی گرم در لیتر PCPA بدست آمد. نتایج حاصل از این تحقیق بر تاثیر ژنوتیپ، نوع و غلظت تنظیم کننده های رشد بر کال زایی و پرآوری در گل محمدی تاکید دارند.
    کلید واژگان: گل محمدی (Rosa damascena Mill, ), کال زایی, ژنوتیپ و تنظیم کننده های رشد}
  • لیلا میرجانی، حسین میرزایی ندوشن، عباس قمری زارع، غلامرضا بخشی خانیکی
    به منظور شناخت تنوع کاریوتیپی میان ده جمعیت از گونه Festuca arundinacea، مطالعات سیتوژنتیکی بر روی آنها صورت گرفت.جمعیت های فوق مورد اندازه گیری ویژگی های کاریوتیپی از قبیل طول بازوی بلند و کوتاه کروموزومی قرار گرفته و بر اساس اطلاعات بدست آمده، طول کل کروموزمها، نسبت طول بازوهای کوتاه به طول بازوی بلند و به عکس نیز محاسبه گردید. بر روی داده های حاصل از صفات کاریوتیپی فوق تجزیه واریانس در قالب طرح فاکتوریل در طرح پایه کاملا تصادفی انجام شد. تجزیه واریانس برای تمام صفات فوق در سطح 1% نشان داد که اختلاف معنی داری بین جمعیتها و کروموزومها وجود دارد. برای گروه بندی جمعیت ها و کروموزمها از آزمون دانکن استفاده شد که به کمک این روش کروموزومهای هر جمعیت گروه بندی شدند. ده جمعیت گونه مزبور دارای 21 جفت کروموزم فاقد ماهواره و کروموزوم B بودند. دامنه طول کروموزمها در جمعیتهای مورد بررسی بین 30/2 و 30/7 میکرون به دست آمد. حداقل مجموع طول کل کروموزومها مربوط به جمعیت سمیرم و حداکثر مجموع طول کل کروموزمها مربوط به جمعیت سنندج و سیراچال بود. از لحاظ سنجش تقارن کاریوتیپی ها با بیشتر روش های استفاده شده جمعیت خارجی Barraco نامتقارن ترین کاریوتیپ و جمعیت سیراچال دارای متقارن ترین کاریوتیپ بود.
    کلید واژگان: فستوکا, کاریوتیپ, سیتوژنتیک, پلی پلوئید, تقارن کاریوتیپی, Festuca arundinacea L}
  • حسین میرزایی ندوشن، عباس قمری زارع، غلامرضا بخشی خانیکی، لیلا میرجانی

    نه جمعیت از گونه Festuca arundinaceaدر این بررسی مورد مطالعه قرار گرفت. روش SDS-PAGE از الکتروفورز در این بررسی به کار گرفته شد. پس از استخراج پروتئینهای ذخیرهای بذر و راندن آنها بر ژل آکریل آمید، تنوع باندهای پروتئینی مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از شناسایی مقرهای مختلف باندهای موجود روی ژل، حضور یا عدم حضور این باندها و نیز تراکم آنها مورد توجه قرار گرفت. در مجموع 22 موقعیت باند پروتئینی بر روی ژل مشاهده گردید. تعداد باندها در جمعیت خارجی A2210 بیش از سایر جمعیتها بود و جمعیت جمع آوری شده از سنندج از این نظر دارای کمترین تعداد بود. نتایج حاصل از تجزیه خوشه‎ای، جمعیتها را به دو دسته تقسیم نمود. در این دسته بندی جمعیتهای خارجی در یک دسته متمایز قرار گرفتند که حاکی از احتمال وجود منشا مشترک برای آنها بود. بیشترین فاصله میان جمعیت جمع آوری شده از گرگان و یک جمعیت خارجی بود.

    کلید واژگان: الکتروفورز, فستوکا, تجزیه خوشهای, پروتئینهای ذخیرهای بذر, SDS-PAGE, Electrophoresis, Festuca, Cluster analysis, Seed storage protein}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال