فهرست مطالب نویسنده:
امید رضا حسینی
-
به طور سنتی، تشخیص عوامل بیماری های عفونی بر اساس روش های معمول یا فنوتیپی است. با توجه به فقدان رشد برخی از عوامل عفونی، این روش ها برای تشخیص تعدادی از باکتری ها بسیار دشوار یا غیرممکن است. با ظهور فنون مولکولی، تشخیص عفونت های میکروبی تحت تاثیر قرارگرفته است. این مقاله به مزایا و معایب روش های تشخیصی مولکولی و سنتی در تشخیص میکروارگانیسم های بیماری زا می پردازد. روش های تشخیصی سنتی مانند روش های فنوتیپیک، شیمیایی و ویژگی های سرولوژیکی هنوز برای تشخیص بسیاری از بیماری های عفونی استفاده می شود. علاوه بر تشخیص عوامل باکتریایی، روش های مختلف مولکولی می توانند عوامل بیماری زایی و ژن مقاومت ضد میکروبی را در میزان، حساسیت و دقت بالاتر مورد تشخیص قرار دهند. به نظر می رسد که روش های پیشرفته مولکولی می توانند سبب کاهش زمان تشخیص، میزان مرگ و میر و هزینه های تشخیص آزمایشگاهی شوند و طول مدت بستری را کوتاه نمایند.
کلید واژگان: تشخیص, بیماری های عفونی, سنتی, مولکولی, روشBackground and ObjectivesTraditionally, diagnosis of the agents of infectious diseases is based on conventional or phenotypic methods. Due to the lack of growth of some infectious agents, these methods are very difficult or impossible for diagnosis of some bacteria. The advent of molecular techniques has more or less influences on the detection of microbial infections. This article addresses the advantages and disadvantages of diagnostic molecular and conventional methods in detecting pathogenic microorganisms. Traditional diagnostic methods such as phenotypic, chemical and serologic characteristics are still used for detection of infectious diseases. In addition to diagnosing the bacterial agents, varient molecular methods may also detect virulence factors and antimicrobial resistance genes at a higher rate, sensitivity and accuracy. It seems that the advanced molecular methods can reduce diagnosis time, mortality rate and costs of laboratory diagnosis, and shorten the duration of hospitalization.Keywords: Diagnosis, Infectious diseases, Traditional, Molecular, Method -
زمینه و هدفبیماری ایدز به عنوان یک چالش مهم بهداشتی رابطه تنگاتنگی با رفتارهای پرخطر دارد. الگو و تغییرات رفتارهای پرخطر مربوط به HIV(ویروس نقص ایمنی انسانی) یک عامل تعیین کننده مهم در ایجاد اپیدمی HIV در سطح جامعه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و الگوهای رفتارهای پرخطر در دوره های قبل و بعد از تشخیص بیماری در افراد HIV مثبت انجام شد.
موا دوروش هادر این مطالعه مقطعی، 130 نفر از افراد HIV مثبت دارای کد و پرونده در مرکز بهداشتی درمانی شماره 1 شهر رفسنجان (55 نفر) و مرکز مشاوره بیماری های رفتاری کرمان (75 نفر) در سال 1391 به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران با استفاده از چک لیست محقق ساخته توسط روان پزشک مورد مصاحبه قرار گرفته و اطلاعات لازم در زمینه وجود رفتارهای پرخطر در قبل و بعد از تشخیص عفونت HIV جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر و آزمون مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هامیانگین سنی بیماران 8/20 ± 12/40 سال بود و اکثر آنها مرد بودند. تزریق مواد مخدر با فراوانی 5/61%، استفاده از ابزار مشترک تزریق با فراوانی 1/43% و رفتار جنسی محافظت نشده با فراوانی40% بیشترین رفتار پرخطر قبل از تشخیص HIV بود. شایع ترین عامل احتمالی ایجاد بیماری از نظر خود فرد سرنگ آلوده (9/46%) و رابطه جنسی (9/26%) بود. بعد از تشخیص بیماری، تزریق مواد مخدر بیشترین رفتار پرخطر بوده و استفاده از ابزار تزریق مشترک به طور معناداری کاهش (001/0>p) و خودزنی افزایش یافته بود (004/0=p).نتیجه گیریبر اساس یافته ها، رفتارهای پرخطر و عوامل احتمالی ایجاد عفونت HIV در این مطالعه مشابه الگوی کشوری بود. از آن جایی که معتادان تزریقی HIVمثبت در معرض رفتارهای پرخطر جنسی هستند، لازم است که آگاهی و مشاوره لازم در این زمینه در اختیار آنها قرار گرفته و مداخلات لازم در زمینه کاهش رفتارهای پرخطر جنسی در آنها انجام گیرد.
کلید واژگان: رفتار پرخطر, ایدز, HIV(ویروس نقص ایمنی انسانی), مرکز بیماری های رفتاریBackground And ObjectiveAcquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS) as a major health challenge has close relationship with high-risk behaviour. Patterns and changes in risk behaviour associated with HIV are important factors in creating a community-level HIV epidemic. The current study examined the prevalence and patterns of risky behaviour before and after the diagnosis of HIV-positive individuals.Materials And MethodsIn this cross-sectional study, 130 HIV-positive people were selected through census method in Rafsanjan health center 1 (n = 55) and Kerman behavioral diseases center (n = 75) in 2012. The patients were interviewed thrugh of checklist made by resercher by a psychiatrist and necessary information was collected before and after the diagnosis of HIV infection. Data were analyzed using chi-square, Fisher's exact, and McNemar's tests.ResultsThe mean age of patients was 40.12 ± 8.20 years and most of them were male. Before HIV diagnosis, the frequencies of injecting drugs, the use of collaborative injection tools and unprotected sexual behavior were 61.5%, 43.1% and 40%, respectively.ConclusionAccording to findings, the probable cause of the high-risk behavior for HIV infection in this study was similar to the national pattern. Risky behavior had significant changes in different directions after diagnosis.Keywords: Frequency, Risky behavior, AIDS, HIV, Behavioral diseases center -
زمینه و هدفآپاندیسیت شایع ترین علت عمل جراحی اورژانس شکمی در کودکان می باشد. تشخیص این بیماری قبل از عمل جراحی همواره مشکل بوده است. یکی از علایمی که در برخورد با بیماران مشکوک به آپاندیسیت جلب نظر می کند، لب های خشک و پوسته دار می باشد. بنابراین، جهت بررسی رابطه این علامت با آپاندیسیت مطالعه حاضر انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه مقطعی در یک دوره زمانی 3 ماهه روی کلیه بیماران زیر 18 سال مراجعه کننده به بیمارستان علی بن ابیطالب با شکایت درد شکمی و تشخیص احتمالی آپاندیسیت بر اساس شرح حال، معاینات بالینی، آزمایشات، پاتولوژی و جواب سونوگرافی شکمی انجام شد. نمره آلوارادو (Alvarado) محاسبه و نتایج پاتولوژی و تشخیص حین عمل ثبت شدند. داده ها به روش های آماری توصیفی گزارش شدند.یافته هااز 25 بیمار وارد شده به مطالعه، 11 بیمار (44%) مذکر و 14 بیمار (56%) مونث با میانگین سنی و انحراف معیار 77/4±88/11 سال بودند. در گزارش پاتولوژی 13 بیمار (52%) آپاندیسیت حاد، 15 بیمار (65%) آپاندیسیت چرکی حاد به همراه التهاب اطراف آپاندیس، 1 عدد آپاندیس پاره شده و 1 بیمار (4%) آپاندیس نرمال گزارش شدند. شیفت درد در 20 بیمار (80%) و لب های خشک در 22 بیمار (88%) مشاهده شد. میانگین و انحراف معیار نمره آلوارادو بیماران 28/2±04/7 به دست آمد.نتیجه گیریتشخیص زودهنگام آپاندیسیت دارای اهمیت است. نشانه لب های خشک در 22 بیمار (88%) یافت شد که در مقایسه با سایر علایم و نشانه ها، احتمالا دارای ارزش کمتری نمی باشد. بر اساس این مطالعه چنین نتیجه گیری می شود که خشکی لب ها می تواند به عنوان یک علامت تشخیصی در کنار سایر علایم دارای ارزش تشخیصی باشد و از این رو انجام مطالعات گسترده تر و در این خصوص توصیه می شود.
کلید واژگان: خشکی لب ها, آپاندسیت حاد, اطفالBackground And ObjectiveAppendicitis is one of the most common causes of emergency abdominal surgery in children. Diagnosis before surgery has always been a problem. One of the symptoms in dealing with patients with suspected appendicitis is dry and scaly lips. Therefore، the present study was conducted to investigate the relationship of this sign with appendicitis.Materials And MethodsThis cross-sectional study was conducted in a three-month period، all the patients under 18 admitted with complaints of abdominal pain were entered into the study. Possible diagnosis was appendicitis based on history، clinical examinations، laboratory tests and abdominal sonography. Alvarado score pediatric appendicitis score (PAS) and pathological results were recorded. Collected data were analyzed by descriptive statistics using SPSS software.ResultsOut of 25 patients who entered the study، 11 patients (44%) were males and 14 patients (56%) were females with mean age and SD of 11. 88± 4. 77 years old. The pathology reports were as follows: 13 patients (52%) acute appendicitis، 10 patient (40%) acute suppurative appendicitis with periappendicitis، one patient (4%) ruptured appendicitis and for one patients (4%) nomal appedix. Pain shifting in 20 patients (80%) and dry lips in 22 patients (88%) were observed. Alvarado average score of the patients was 7. 04± 2. 28 and PAS average score was 7. 24± 1. 71.ConclusionEarly diagnosis and appendectomy before gangrene or rupture of the appendix will reduce complications of this disease. Therefore، early diagnosis of this disease is important. Sign of dry lips in 22 patients (88%) compared with other signs and symptoms is important. Based on this study it is concluded that dry lips can be a diagnostic sign along with other signs. According to the findings of this study further studies are recommended.Keywords: Dry lips, Acute appendicitis, Children -
BackgroundInfections attributed to Helicobacter pylori (H. pylori) involve almost half of the world''s population. One of the effects is auto-antibody induction and cross-reaction with numerous proteins in the body. As a result of its widespread prevalence and importance, this study evaluates the associations between H. pylori and thyroid auto-antibodies.Materials And MethodsThis study enrolled 100 patients who were candidates for gastroesophageal endoscopies that referred to the Yazd Gastrointestinal Clinic. Patients underwent the following laboratory analyses: urease test, anti-H. pylori (IgG), TSH, T4, T3 and thyroid auto-antibodies (anti-thyroglobulin, anti-thyroid peroxides). Patients were divided into two groups of H. pylori positive and negative according to the results of the anti-H. pylori IgG and urease tests.. The level of thyroid auto-antibodies and thyroid function were compared between groups. Data were analyzed with chi-square and t-tests. SPSS software version 17 was used for data analysis.ResultsOverall, 61% of patients were H. pylori positive. The mean anti-Thyroid peroxidase level in the H. pylori positive group was significantly more than the negative group (p‹0.01). In addition, 19.7% of H. pylori positive patients and 5.1% of H. pylori negative patients had positive anti-TPO levels, which the difference between both groups was significant (p‹0.04). There was no significant difference in thyroid function between the two groups.ConclusionAlthough no significant difference in thyroid function was seen in the two groups more patients tested positive for anti- TPO levels in the H. pylori positive group, which was suggestive of thyroid auto-antibody induction by H. pyloriKeywords: Helicobacter pylori, Thyroid auto, antibody, Thyroid peroxidase, Thyroglobulin, Antibody
-
زمینه و هدفسندرم روده تحریک پذیر (Irritable Bowel Syndrome) IBS یک اختلال گوارشی شایع با پاتوفیزیولوژی نامشخص است که یکی از علل مهم غیبت از کار، مراجعه به پزشکان و کاهش کیفیت زندگی می باشد. در این مطالعه فراوانی این سندرم در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان ارزیابی شده است.مواد و روش هااین مطالعه توصیفی-مقطعی، در سال 88-1387 بر روی 406 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که به روش نمونه گیری منظم انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه پژوهش گر ساخته ای بر اساس معیار Rome III بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و - t test انجام شد.یافته هااز تعداد 274 پرسش نامه بررسی شده (9/63%) 175 پرسش نامه مربوط به دانشجویان دختر و (1/36 %) 99 پرسش نامه مربوط به دانشجویان پسر بود. میانگین سنی دانشجویان مورد بررسی 32/2±36/ 21 سال محاسبه شد. 16 دانشجو (8/5%) با فاصله اطمینان 95% (8/9%- 8/1%) مبتلا به IBS بودند که شایع ترین علامت در آن ها درد یا ناراحتی شکمی بود که با تغییر در تعداد دفعات اجابت مزاج همراهی داشت (4/12%). شروع درد با تغییر در تعداد دفعات اجابت مزاج در مردان بیشتر از زنان بود (015/0= p). در سنجش توزیع فراوانی متغیرهای دموگرافیک مورد بررسی، از نظر ابتلاء و یا عدم ابتلاء به IBS، تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد.نتیجه گیریفراوانی IBS در مطالعه حاضر در مقایسه با کشورهای در حال توسعه کمتر است و به آمار کشورهای توسعه یافته نزدیک تر است. بر اساس نتایج این مطالعه فراوانی IBS بر اساس معیار Rome III با آمارهای پیشین از سایر نقاط ایران (4/18%-2/4%) نزدیک می باشد. انجام مطالعه های گسترده تر توصیه می شود.
کلید واژگان: سندرم روده تحریک پذیر, دانشجویان, دانشگاه علوم پزشکی رفسنجانBackground And ObjectivesIrritable bowel syndrome (IBS) is a common gastrointestinal disorder with unknown pathophysiology and a number of detrimental effects including; leave of absence، seeking for medical treatment، and a poor quality of life. We evaluated the frequency of this syndrome among students of Rafsanjan University of Medical Sciences in 2008-2009.Materials And MethodsIn this cross-sectional study، 406 students of Rafsanjan University of Medical Sciences were choosen by systematic sampling method. The collecting data tool was a self-administrated questionnaire which designed according to the RomeIII. Data were then analyzed by X2 test and t-Test.ResultsOf 274 completed and returned questionnaires، 175 (63. 9%) belonged to female and 99 (36. 1%) belonged to male with a mean age of 21. 36 ± 2. 3 years (± standard deviation). Sixteen (5. 8%) students had IBS with common symptoms of pain or abdominal discomfort associated with a change in frequency of stool (12. 4%). These symptoms were more significantly frequent in women than in men (p=0. 015). No significant differences were obseved between the other demographic variables and the frequency of IBS.ConclusionThe frequency of IBS was 5. 8% in this study which was comparable to those reported from the other cities of Iran (4. 2%-18. 4%) or of developed countries and it was lower than the results from the developing countries.Keywords: Irritable bowel syndrome, Students, Rafsanjan University of Medical Sciences -
مقدمهدهان شویه مناسب می تواند سبب از بین رفتن و یا مهار رشد باکتری ها شود. همچنین کاهش غلظت دهان شویه ها از عوارض جانبی و احتمالی آنها می کاهد. در این پژوهش، حداکثر رقت مهاری دو دهان شویه پرکاربرد بررسی شد.مواد و روش هادر این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، از دو روش رقت در ژلوز و انتشار دیسک 69 پلیت، جهت بررسی تاثیر دو نوع دهان شویه حاوی تیمول و کلرهگزیدین بر باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوییس استفاده شد. نتایج روش رقت در ژلوز به صورت رشد و عدم رشد و پخش دیسک به صورت میانگین قطر هاله عدم رشد ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون کروسکال- والیس در سطح معنی داری برابر با 95/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین قطر هاله عدم رشد، برای رقت های مختلف دو دهان شویه با افزایش رقت، کاهش یافت. در روش رقت در ژلوز، رقت کمتر از 80 درصد غلظت اولیه برای تیمول و کمتر از 70 درصد برای کلرهگزیدین، مانع رشد باکتری ها نشد. در رقت 100 درصد دهان شویه تیمول(Orion)، قطر هاله عدم رشد برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس برابر با 1/0 ± 15/10 میلی متر، و برای استرپتوکوکوس سانگوییس برابر با 16/0 ± 27/9 میلی متر بود. اختلاف میانگین رتبه ای دهان شویه ها در مورد هر دو باکتری مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > p value).نتیجه گیریهر دو دهان شویه بر رشد باکتری های مورد مطالعه مؤثر بودند، اما این تاثیر بر باکتری استرپتوکوکوس سانگوییس بیشتر بود. دهان شویه کلرهگزیدین در صورت رقیق شدن، توانایی بیشتری در حذف باکتری های مورد مطالعه نسبت به دهان شویه حاوی تیمول نشان داد.
کلید واژگان: دهان شویه, کلرهگزیدین, تیمول, استرپتوکوکوس موتانس, استرپتوکوکوس سانگوییسIntroductionApplying the suitable mouthwash can kill bacteria or reduce the bacterial growth; in the same context, diluting mouthwashes can decrease their probable side effects. In this study, the maximum inhibitory concentrations of two common mouthwashes were evaluated.Materials And MethodsIn this in vitro study, agar dilution and disk diffusion methods were used. Sixty-nine bacterial plates were cultured to evaluate the effects of thymol and chlorhexidine mouthwashes on Streptococcus mutans and Streptococcus sanguis. The results of agar dilution method were recorded as "growth' and "no growth", and the results of disk diffusion were recorded as means of growth inhibitory halos. Data was analyzed by Kruskal-Wallis test using SPSS software. (α = 0.05).ResultsGrowth inhibitory halos for different concentrations of the two mouthwashes decreased with an increase in dilution rate. In agar dilution method, dilutions less than 80% of the initial concentration for thymol-based mouthwash and less than 70% for chlorhexidine could not inhibit bacterial growth. Growth inhibition halos with 100% thymol-based mouthwash (Orion®) were 10.15 ± 0.1 mm for Steptococcus mutans and 9.2 7 ± 0.16 mm for Streptococcus sanguis. Mean rank of the two mouthwashes was statistically significant for the two bacterial strains under study (p value < 0.001).ConclusionBoth mouthwashes were effective on the bacteria under study; however, this efficacy was higher for Streptococcus sanguis. Chlorhexidine mouthwash was more potent to inhibit bacterial growth than thymol-based mouthwash if diluted. -
مقدمهدر استفاده بالینی از مواد ضدمیکروبی، ماده ای که سمیت کمتر و کارایی بیشتری دارد مطلوبتر است. هدف ما در این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی اثرات ضدمیکروبی پرسیکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر میکروارگانیسم های انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس بود.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 92 نمونه از میکروارگانیسم های مورد مطالعه بر اساس روش کربی بائر بر روی محیط مولر هینتون آگار کشت سطحی داده شدند. دیسک های کاغذی را با غلظت های پرسیکای خالص و 50%، کلرهگزیدین2/0% و 1/0% و هیپوکلریت سدیم 1% آغشته نموده و روی محیط کشت قرار دادیم. 48 ساعت پس از کشت، قطر هاله عدم رشد بر حسب میلی متر اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و به وسیله آزمون های آماری من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هااز نظر آماری غلظت به کار رفته از هیپوکلریت سدیم نسبت به غلظت های به کار رفته از کلرهگزیدین و پرسیکا به طور معنی داری در مهار رشد میکروارگانیسم های مورد مطالعه موثرتر بود (000/0P=).نتیجه گیریدر این مطالعه میکروارگانیسم های مورد مطالعه نسبت به هیپوکلریت سدیم بسیار حساس بودند. با کاهش غلظت کلرهگزیدین از حساسیت میکروارگانیسم ها کاسته شد. در مورد پرسیکا حساسیت وجود نداشت. به طور کلی غلظت های مورد مطالعه در مقایسه با هیپوکلریت سدیم اثر ضعیف تری داشتند.
کلید واژگان: کلرهگزیدین, پرسیکا, هیپوکلریت سدیم, انتروکوکوس فکالیس, کاندیدا آلبیکنسIntroductionGenerally, a material with less toxicity and greater antimicrobial effect seems more agreeable to use. The aim of this study was in vitro comparison of the antimicrobial effects of Persica® and Chlorhexidine with Sodium hypochlorite on Enterococcus fecalis and Candida albicans.Materials and MethodsIn this in vitro experimental study, 92 samples of study microorganisms were cultured on meuller hinton agar with Kirby bauer method. Paper discs were treated by Persica (pure and 50%), Chlorhexidine (0.1% and 0.2%) and Sodium hypochlorite 1% and placed on the culture media. After 48 hours incubation, Zones of microbial inhibition were measured in millimeters. Data were analyzed by Mann-Whitney and Kruskal-Wallis tests.ResultsSodium hypochlorite was more effective in growth inhibition of the microorganisms than Persica and chlorhexidine significantly (P=0.000).ConclusionIn this study, the microorganisms were very sensitive to Sodium hypochlorite. Reducing the concentration of Chlorhexidine, lessened its effectiveness. There was not any sensitivity to Persica. Totally used concentrations had less effect than Sodium hypochlorite.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.