حمید نویریان
-
در این مطالعه بررسی امکان استفاده از ملخ مهاجر به عنوان منبع تامین کننده پروتیین در جیره بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان و تاثیر آن بر عملکرد رشد، ایمنی و هماتولوژی سرم خون مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 300 قطعه ماهی قزل آلا با میانگین وزنی (22/0± 09/6 گرم) با جیره های غذایی 0 درصد (شاهد)، 15 درصد (LM15)، 30 درصد (LM30) و 60 درصد (LM60) پودر ملخ فرموله شدند. هر جیره در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار و با 30 قطعه ماهی با ایجاد شرایط یکسان، در هر مخزن فایبرگلاس توزیع شدند. در پایان آزمایش، شاخص های رشد، ایمنی و هماتولوژی سرم خون بر اساس فرمول های استاندارد محاسبه وآنالیز با استفاده آزمون توکی انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین وزن نهایی در تیمار 30 درصد مشاهده شد (89/34 ± 20/616 درصد) و تفاوت بین تیمارهای صفر، 15و 60 درصد معنی دار بود (05/0> p). در تیمار 60 درصد افزایش معنی دار ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد (05/0 > p). در تغذیه ماهیان با جیره حاوی پودر ملخ، مقادیرگلوکز، آلبومین، گلوبین و IgM اختلاف معنی داری را در بین تیمارهای مختلف آزمایشی نشان ندادند (05/0> p). اما میزان پروتیین کل، تری گلیسرید و کلسترول خون، اختلاف معنی دار در تیمار های ازمایشی نسبت به تیمار شاهد نشان داد (05/0 > p). بنابراین می توان نتیجه گرفت استفاده از 30 درصد پودر ملخ در جیره تجاری بچه ماهیان قزل آلا می تواند باعث بهبود عملکرد رشد شده و فاقد تاثیر منفی بر سطح مطلوب شاخص های خونی و ایمنی گردد.کلید واژگان: حشره, تغذیه, هماتولوژی, ماهی قزل آلای, ملخJournal of Fisheries, Volume:75 Issue: 4, 2022, PP 521 -534In this study, the possibility of using migratory locust as a source of protein in the diet of rainbow trout fry and its effect on growth performance, immunity and hematology of blood serum was investigated. 300 number of rainbow trout fingerling with an average weight (6.09 ± 0.22 gr) with diets of 0% (control), 15% (LM15), 30% (LM30) and 60% (LM60) of formulated locust meal. became Each diet was distributed in a completely random design in 3 replicates with 30 number of fish in each fiberglass tank with the same conditions. At the end of the experiment, the indicators of growth, immunity and blood serum hematology were calculated based on standard formulas and analyzed using Tukey's test. The results showed that the highest final weight was observed in the 30% treatment (616.20% ± 34.89%) and the difference between zero, 15% and 60% treatments was significant (p<0.05). In the 60% treatment, a significant increase in feed conversion ratio was observed compared to the control treatment (p < 0.05). In feeding fish with a diet containing locust meal, the values of glucose, albumin, globin and IgM did not show significant differences among different experimental treatments (p<0.05). However, the amount of total protein, triglyceride and blood cholesterol showed a significant difference in the experimental treatments compared to the control treatment (p < 0.05). Therefore, it can be concluded that the use of 30% of locust meal in the commercial diet of rainbow trout fingerling can improve the growth performance and have no negative effect on the desired level of blood and immune parameters..Keywords: Insect protein, replacement, Blood, Nutritional Indicators, Rainbow trout
-
آبزی پروری مطلوب نیازمند معیارهای مختلفی است که در این میان انتخاب غذای مناست با پتانسیل لازم از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین اثر سطوح مختلف پودر جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص های رشد و درصد بازماندگی پست لارو میگویPalaemon elegans به مدت چهار هفته انجام شد. میانگین وزن و طول اولیه پست لاروها به ترتیب برابر 0132/0 گرم و 88/6 میلی متر بود. چهار جیره غذایی متشکل از غذاهای حاوی پودر جلبک اسپیرولینا در سطوح جایگزینی 3، 5، 8 و 10 درصد و یک جیره شاهد بدون پودر جلبک اسپیرولینا آماده شدند. شاخص های رشد در تیمار شاهد (فاقد جلبک) از کمترین میزان برخوردار بود و با تیمارهای5،3، 8 و 10 درصد جلبک اسپیرولینا تفاوت معنی دار داشت (05/0<p). بین شاهد (فاقد جلبک) و تیمار تغذیه شد با جلبک خالص فقط در افزایش بیومس تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0<p). بین گروه تغذیه شده با جلبک خالص و تیمار 3 درصد در طول نهایی و افزایش طول تفاوت معنی دار نبود (05/0<p). ولی در دیگر شاخص های رشد با سایر تیمارها تفاوت ها معنی دار بود. (05/0<p). بهترین شاخص های رشد زمانی مشاهده شد که میگو ها توسط پودر جلبک 5 درصد تغذیه شدند (05/0<p). در مقایسه بین تیمارهای 3، 8 و 10 درصد پودر جلبک، فقط بین تیمار 3 و10 درصد پودر جلبک در طول نهایی و افزایش طول، تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0<p). همچنین میزان بازماندگی تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها کمتر بوده و تفاوت معنی دار بود (05/0<p). به طورکلی بر اساس نتایج این تحقیق اضافه کردن 5 درصد پودر جلبک اسپیرولینا بهترین نتیجه را در رشد و بازماندگی پست لارو میگوی P. elegans نشان داد.
کلید واژگان: ریز جلبک, سخت پوست, دوره لاروی, پرورش, میگوJournal of Fisheries, Volume:74 Issue: 4, 2021, PP 587 -596Optimal aquaculture requires various criteria, among which the choice of food with the necessary potential is of particular importance. The aim of this study was to determine the effect of different levels of Spirulina platensis algae powder in shrimp diet on growth indices and survival percentage of Palaemon elegans shrimp larvae during a four week- culture period. The mean initial weight and length of post larvae were 0.0132 (g) and 6.88 (mm). Four diets consisting of the spirulina algae powder were prepared and substituted at 3, 5, 8 and 10 percent in a base shrimp diet as treatments and a control diet was without spirulina algae powder. Growth indices in the control treatment (without algae) had the lowest rate and was significantly different from treatments of 5, 3, 8 and 10 percent of spirulina algae (P<0/05). There was a significant difference between control and treatment fed with pure algae only in increasing total biomass (P<0/05). There was no significant difference between the group fed with pure algae and 3 percent treatment in the final length and increase of length (P<0/05), but the differences were significant in other growth indices with other treatments (P<0/05). The best growth indices were observed when shrimps were fed by 5 percent algae powder (P<0/05). in comparison between treatments of 3, 8 and 10 percent algae powder, the only significant difference observed in the final length, and an increase in length was detected in treatments 3 and 10 percent algae powder (P<0/05). Also, the survival rate in control treatment was significantly lower than other treatments (P<0/05). In general, based on the results of this study, the diet containing the 5 percent of spirulina algae powder showed the best results in the growth and survival of P. elegans shrimp post larvae.
Keywords: microalgae, Crustacean, Larval period, Breeding, Shrimp -
رنگدانه آستازانتین یکی از مهمترین کاروتنوییدها از نظر ویژگی های آنتی اکسیدانی است و به دلیل تاثیرگذاری مطلوب بر فعالیت های آنتی اکسیدانی، عملکردهای ایمنی و کارایی تغذیه، یک ریز مغذی مهم در رژیم غذایی آبزیان به شمار می آید. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات رنگدانه آستازانتین بر فعالیت های آنتی اکسیدانی و آنزیم های گوارشی میگوی رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense) انجام شده است. در آزمایش حاضر، 225 قطعه میگو با میانگین وزن 05/0 ± 40/1 گرم به مدت زمان 56 روز با پنج جیره غذایی فرموله شده حاوی سطوح مختلف آستازانتین صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم در کیلوگرم، مورد غذادهی قرار گرفتند. در پایان دوره پرورشی، نمونه های هپاتوپانکراس و روده از میگوهای مورد مطالعه جمع آوری گردیدند و شاخص های آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم های گوارشی در نمونه ها توسط کیت های آزمایشی و روش اسپکتروفوتومتری مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان داد که ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در مقایسه با تیمار شاهد به طور قابل توجهی افزایش یافت، در حالی که سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدهید در جیره های غذایی حاوی آستازانتین به طور معنی داری کاهش پیدا نمود (05/0p <). با این حال، فعالیت آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز تحت تاثیر سطوح مختلف آستازانتین جیره غذایی قرار نگرفت (05/0<P). فعالیت آنزیم های گوارشی تحت تاثیر سطوح مختلف آستازانتین قرار گرفتند و با افزایش این رنگدانه در جیره غذایی، فعالیت آنزیم های گوارشی به طور معنی داری افزایش نشان دادند (05/0 <p). در نهایت، نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش سطوح آستازانتین در جیره غذایی موجب بهبود عملکرد شاخص های آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم های گوارشی در میگو رودخانه ای شرق می گردد و به کارگیری از جیره غذایی حاوی مقدار 150 میلی گرم در کیلوگرم از این رنگدانه با هدف بهبود شاخص های ذکر شده در این میگو، پیشنهاد گردید.
کلید واژگان: فعالیت آنتی اکسیدانی, آستازانتین, کاروتنوئیدها, ایمنی, میگوی رودخانه ای شرقJournal of Fisheries, Volume:74 Issue: 3, 2021, PP 363 -374Astaxanthin pigment is one of the most important carotenoids in terms of antioxidant properties, and an important micronutrient in the aquatics diet due to desirable effect on antioxidant activity, immunity functions, and feed efficiency. This study was conducted to evaluate the effects of astaxanthin pigment on antioxidant activity, and digestive enzymes of the oriental river prawn (Macrobrachium nipponense). In the present experiment, two hundred and twenty-five prawns with mean weight of 1.40±0.05 g were fed by five formulated diets containing different astaxanthin levels, zero (control), 50, 100, 150 and 200 mg per kg for 56 days. At the end of the culture period, the hepatopancreas, and intestine samples of the studied prawns were collected then antioxidant parameters, and digestive enzymes of the samples were evaluated by experimental kits, and spectrophotometric method. The results of the study showed that total antioxidant capacity increased significantly compared to control treatment, while superoxide dismutase, catalase, and malondialdehyde decreased significantly in diets containing astaxanthin treatments (p < 0.05). However, the antioxidant activity of glutathione peroxidase was not affected by different dietary astaxanthin levels (P>0.05). Digestive enzymes were affected by different astaxanthin levels, and with increasing dietary astaxanthin, digestive enzymes increased significantly (p < 0.05). Finally, the results of this study showed that increasing dietary astaxanthin levels improved the activity of antioxidant parameters, and digestive enzymes of the oriental river prawn, and suggests that diet containing 150 mg/kg of this pigment to improve the mentioned parameters of this prawn. n.
Keywords: Antioxidant activity, Astaxanthin, Carotenoids, Immunity, oriental river prawn -
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات متقابل سطوح مختلف اسکوربیک اسید و تراکم بر شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگینکمان انجام شد. 81 عدد مولد ماده با وزن متوسط 5/1 ± 812 گرم در شش تیمار شامل سه جیره غذایی حاوی مقادیر صفر، 100 و 1000 میلی گرم اسکوربیک اسید (ال- اسکوربیل-2- پلی فسفات) در هر کیلوگرم غذا تغذیه شدند. آزمایش های غذادهی در دو تراکم مختلف کم و زیاد (3 و 6 عدد ماهی در متر مکعب معادل 2/0 ± 44/2 و 3/0 ± 87/4 کیلوگرم بر مترمکعب) به مدت 16 هفته انجام شد. هر جیره آزمایشی در 3 تکرار انجام و ماهی ها در حد سیری دو مرتبه در روز غذادهی شدند. تغییرات افزایش وزن بدن از هفته چهارم تا هفته 12 مشاهده شد. نتایج کل دوره نشان داد بیشترین افزایش وزن و نرخ رشد ویژه مربوط به تراکم زیاد بود ولی اختلاف معنی داری بین دوزهای 100 و 1000 میلی گرم اسکوربیک اسید در این تراکم وجود نداشت. در پایان دوره آزمایش، ماهی هایی که اسکوربیک اسید به جیره آنها افزوده نشده بود در مقایسه با تیمارهای حاوی اسکوربیک اسید کمترین وزن نهایی را داشتند (09/2 ± 2/885 گرم). نتایج این مطالعه نشان داد اسکوربیک اسید جیره تاثیر معنی داری بر رشد مولدین قزلآلا به خصوص در تراکم زیاد دارد و مقدار 100 میلی گرم اسکوربیک اسید در هر کیلوگرم جیره غذایی برای رشد مولدین قزلآلا مطلوب به نظر میرسد.
کلید واژگان: قزل آلای رنگین کمان, مولد, رشد سوماتیک, تراکم, اسکوربیک اسیدJournal of Fisheries, Volume:73 Issue: 3, 2020, PP 301 -312This study was conducted to evaluate the interactive effects of different levels of dietary ascorbic acid and density on growth parameters of rainbow trout. The eighty- one rainbow trout broodstock (812 ± 1.5 g) distributed into six groups as experimental treatments and were fed different levels of ascorbic acid including 0, 100 and 1000 mg/kg L-ascorbyl-2-polyphosphate. The feeding trial was carried out in two different densities (3 and 6 fish/m3) for a 16- week period in triplicates. Each diet was fed to triplicate groups of fish to apparent satiation two times a day. Changes of body weight increase were observed from fourth week to 12th week. The highest amounts of weight gain and specific growth rate were observed in high density (6 fish/m3), but no significant difference was observed between 100 and 1000 mg/kg ascorbic acid in high density. At the end of the experiment, fish fed −C diet had a lowest final mean weight (885.2 ± 2.09 g) than those fed +C diet. These results indicated that dietary ascorbic acid significantly influenced growth performance of rainbow trout broodstock, especially in high density and the level of 100 mg ascorbic acid per kilogram diet can lead to desirable growth of female rainbow trout breeders.
Keywords: Rainbow trout, Brood, vitamin c, Somatic growth, Density, reproduction -
میگو بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) یکی از گونه های مهم اقتصادی به شمار می آید و در صنعت آبزی پروری دارای اهمیت زیادی است. در تولید این میگو، بهینه سازی غذای میگو که تضمین کننده رشد ماهی و افزایش مقا ومت میگو نسبت به تغییر شرایط محیطی باشد دارای اهمیت زیادی است. لذا، در این آزمایش اثر بکار گیری سطوح مختلف زنجبیل در جیره غذایی شامل: صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد در 3 با پروتئین و چربی یکسان (30 درصد و 7/6 درصد) روی شاخص های رشد و ترکیب بیو شیمیایی بدن و مقاومت آن به استرس محیطی در این میگو مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح مختلف زنجبیل در جیره تا 3 درصد، شاخص های رشد و تغذیه به طور معنی داری افزایش می یابد (p <0.05) . عضله میگو در تیمار حاوی 3 درصد پودر زنجبیل کاهش در رطوبت، افزایش پروتئین و خاکستر کل را به طور معنی داری نشان داد (p <0.05). شوک های محیطی دما (32 درجه سانتی گراد) و شوری (15ppt) در جیره حاوی 3 درصد نسبت به سایر تیمارها کمترین مرگ و میر را داشت (p <0.05). بطور کلی از نتایج این آزمایش چنین استنباط شد که میزان شاخص های رشد، بقا و تغذیه ای در تیمار غذایی حاوی 3 درصد زنجبیل از عملکرد مطمین تری برخوردار است و به کار گیری این جیره میگو را در برابر تنش های محیطی ایمن تر می کند.
کلید واژگان: میگوی روزنبرگی, پودر زنجبیل, رشد و بقا, تنش محیطیJournal of Fisheries, Volume:73 Issue: 3, 2020, PP 341 -350Giant freshwater prawn is one of the most important commercial species in aquaculture. Although many nutritional studies have been done in the field of giant freshwater (Macrobrachium rosenbergii), but no study has been conducted on the effect of ginger powder on the growth and survival of freshwater prawn. Hence a nutritional test has been conducted with iso-protein and lipid level (30 & 7.6%). Ginger powder with different levels of zero (control),2, and 3 percent has been considered in the diet of prawn. 120 juvenile prawn with average weight (40 g) randomly shocked in 12 aquarium glass tanks of 40 L capacity which has been filled with 30 L fresh and filtered water. Juvenile prawns fed daily 4 times (6,12,8 and 20). Growth performances such as weight gain (WG), Specific Growth Rate (SGR), Food Conversion rate (FCR), Protein Efficiency (PE), and Survival Rate (SR) were evaluated. Based on statistical analysis, it was shown that with increasing ginger (Zingiber officinale) 3% level in the diet and nutritional factors that improve (p < 0.05). Environmental shock such as temperature and salinity were tested in different treatments. The prawn's mortalities, due to high temperature (32°c) and salinity (15ppt) were least in treatment with 3% ginger powder. From the result of this experiment can be inferred that the growth, survival, and environmental stressing is more reliable in prawns diet containing a 3% level of ginger powder.
Keywords: Giant fresh water prawn, Macrobrachium rosenbergii, Ginger powder, Growth Survival, Immunity, Environmental Shock -
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر ضایعات حاصل از روغن کشی میوه زیتون در رشد و ارزیابی حسی ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام پذیرفت. 4 جیره غذایی شامل 1 جیره شاهد (بدون تفاله زیتون) و 3 جیره حاوی 5، 10 و 15 درصد تفاله خشک و الک شده زیتون فرموله به ماهیان در 3 تکرار تغذیه شد. ماهیان با وزن متوسط 5±3/71 گرم، به طور تصادفی، در مخازن بتونی گرد با قطر 3 متر و ارتفاع 1 متر توزیع شدند. آب رودخانه با سرعت حدود L/S1 داخل استخرها در جریان بود، دما و pH آب به ترتیب طی دوره پرورش 3±10 درجه سانتی گراد و 7/6-1/8 بود. ماهی ها بر اساس 1 - 5/1درصد وزن بدن طی 3 نوبت در روز (8، 12 و 18)، به طور دستی، تغذیه شدند. بررسی فاکتورهای وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب وضعیت، ضریب تبدیل غذایی، شاخص کبدی و آنالیز لاشه نشان داد که به طور کل تا 5 درصد جیره می تواند با تفاله زیتون الک شده جایگزین شود. رشد، راندمان تغذیه ای و ترکیب لاشه ضعیف مربوط به تیمار با سطح 15 درصد تفاله زیتون بود که نسبت به سایر تیمارها اختلاف آماری بارزی را نشان می داد (P>0.05). نتایج ارزیابی حسی نیز نشان داد که افزودن تفاله زیتون در رنگ ماهی بی تاثیر است (P>0.05)، ولی در بو و مزه ماهی تاثیر مثبت دارد و در مقایسه با تیمار شاهد باعث خوش خوراکی بیشتر ماهی شده است (P<0.05). به طور کلی، می توان اظهار داشت که 5 درصد تفاله زیتون در تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان مفید است.
کلید واژگان: قزل آلای رنگین کمان, تفاله زیتون, شاخص رشد, ترکیب شیمیایی لاشه, ارزیابی حسیJournal of Fisheries, Volume:66 Issue: 2, 2013, PP 133 -144This study was conducted to investigate the effect of olive oil cake on growth and sensory evaluation of rainbow trout. Four practical diets containing 0 (control)، 5، 10 and 15% of olive cake (dried and well powdered) was formulated and fed to triplicate groups of fish. Two hundred and forty fish with average initial weight of 71. 3 ± 5 g were randomly distributed into 12 circular concrete ponds with 3m diameter and 1 m height. River water with flow rate 1L. Sec-1 was flowed; the water temperature and pH were 10 ± 3ºC، 6. 7-8. 1 respectively، during 70 days of experimental trial. The fishes were fed at 1-1. 5% body weight in three times daily (8، 12 and 18). The final weight، WG، SR، CF، SGR، BWI، FCR، HIS and body composition of trial fishes were indicated that to maximum 5% olive oil cake be replaced. The poor growth، feeding efficiency and body carcass composition was observed in treatment 4 with 15% olive cake inclusion and significant with other treatments (P<0. 05). The result of sensory evaluation showed that adding olive cake to the diet has not affected color (P>0. 05); however it has positive effect on small and taste as compare with control diet (P<0. 05) and caused diet palatability for fishes. Generally، it can be concluded that inclusion of 5% olive oil cake in diet of rainbow trout is useful.Keywords: rainbow trout, olive oil cake, growth index, chemical carcass composition, sensory evaluation -
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کربوهیدرات بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذا و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید دریای خزر انجام شد. ماهی ها با وزن اولیه 2 / 0 ± 8 / 0 گرم (میانگین ± انحراف معیار) با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و درصدهای مختلف کربوهیدرات (1 5، 20، 25، 30 و 35 درصد) به مدت ده هفته و چهار وعده در روز براساس اشتها غذادهی شدند. نتایج نشان داد بکارگیری کربوهیدرات تا سطح 35 درصد باعث افزایش برخی از شاخص های رشد از جمله وزن نهایی (WF)، افزایش وزن بدن (WG)، درصد افزایش وزن بدن (BWI)، نرخ رشد ویژه (SGR) و نرخ کارایی پروتئین (PER) شده است. همچنین نتایج مربوط به آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که افزایش سطح کربوهیدرات باعث افزایش سطح پروتئین بدن شده است، بطوریکه بیشترین مقدار پروتئین در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 35 درصد کربوهیدرات مشاهده شد. ن تایج این مطالعه نشاندهنده این است که افزایش سطح کربوهیدرات از 15 تا 35 درصد اثر منفی بر پارامترهای رشد بچه ماهیان سفید نداشت، بنابراین سطح 35 درصد کربوهیدرات در جیره بچه ماهیان 1 تا 2 گرمی سفید دریای خزر می تواند باعث رشد مطلوب، کارآیی بهتر پروتئین شود.
کلید واژگان: تغذیه, تکثیر و پرورش, غذای دستیThis study was carried out to evaluate the effects of dietary carbohydrate levels on growth performance and body composition of juveniles Caspian Kutum (Rutilus frisii kutum). Fish with initial average weight of 0.8±0.2g (±SD) were fed five isoproteic and isenergic formulated diets with different carbohydrate levels including 15, 20, 25, 30 and 35% in triplicate groups, 4 times daily according to their satiation for 10 weeks. Results showed that increasing the level of carbohydrate to 35% significantly increase some growth indices such as final weight (Wf), weight gain (WG), body weight increase (BWI), specific growth rate (SGR) and protein efficiency ratio (PER). In addition, result of body composition analysis showed that the increase in carbohydrate level lead to increase of protein level. So, the highest amount of protein was observed in fingerlings fed with diet containing 35% carbohydrate. In conclusion, the results indicate that increase in carbohydrate levels from 15 to 35% have not any negative effect on growth parameters and therefore, the level of 35% carbohydrate in the diet of 1-2g Caspian Kutum fingerlings can lead to better efficient in protein and desirable growth.
Keywords: Feeding, Aquaculture, handmade food -
به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف پروتئین بر رشد فیل ماهی جوان، 5 جیره نیمه خالص حاوی 20، 25، 30، 35 و 40 درصد پروتئین (D1 تا D5) با چربی برابر (71/0±5/11 درصد) در نظر گرفته شد. این آزمایش به مدت 8 هفته جهت تعیین سطح مطلوب پروتئین فیل ماهیان جوان (29/2±40 گرمی) انجام شد. تعداد 225 قطعه ماهی بطور تصادفی بین 15 مخزن 500 لیتری فایبرگلاس که 400 لیتر آبگیری شده بودند، توزیع گردیدند. شاخص های رشد مانند افزایش وزن WG، رشد ویژه SGR، ضریب تبدیل غذا FCRو درصد بقاء در سطوح پروتئینی 35 و 40 درصد (D4و D5) از مطلوبترین وضعیت برخوردار بودند و اختلاف بارزی با سایر تیمارها نشان دادند (P˂0.05). ضریب بازده پروتئین (PER) در جیره شماره 4 با 35 درصد پروتئین در بهترین شرایط بود. ماهیان تیمارهای D1 و D2 با 20 و 25 درصد پروتئین از رشد ضعیفی برخوردار بوده و با سایر تیمارها اختلاف بارزی نشان دادند (P˂0.05). ترکیب شیمیایی لاشه ماهی با افزایش سطح پروتئین در جیره های D3، D4 و D5 بهبود یافت. این مطالعه نشان داد برای رشد و بقاء فیل ماهی جوان سطح پروتئین 35 درصد مورد نیاز است.
کلید واژگان: فیل ماهی, Huso huso, پروتئین, شاخص رشد, ترکیب شیمیایی لاشهThe effect of different levels of protein on the growth performance of juvenile Beluga was studied using five semi – purified, isolipid (11.5 ± 0.71%) diets containing 20, 25, 30, 35 and 40 % protein (D1 to D5). This experiment was conducted for 8 weeks duration in order to ascertain the optimum level of protein requirements for experimental juvenile Beluga (40 ± 2.29g). Two – hundred and twenty five fishes were randomly distributed between 500L fiberglass tanks, filled with 400L of freshwater. Fish performance in the terms of WG, SGR, FCR and survival rate were best and significantly different(P<0.05) at 35 and 40% protein levels (D4 and D5). However, protein efficiency ratio (PER) was best in the diet D4 with 35% protein level. Growth performance was poor in D1 and D2 at 20 and 25% protein levels (P<0.05). Body composition improved with increasing protein levels. In diets D3, D4 and D5 significantly (P<0.05) higher protein and lipid deposition with lower moisture and ash content were observed. This study indicated that a minimum level of 35% protein is required for optimum growth in Beluga. -
حمید نویریان، استاد یار گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، صومعه سراعسگر زحمتکش، گروه شیلات آموزشگاه عالی میرزا کوچک خان، رشتحسینعلی زمانی، گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان صومعه سرااحمد قناعت پرست، کارشناس ارشد و سرپرست تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی (ماهی سفید) شهید انصاری رشتچکید ه: ماهی سفید جنوب د ریاچه خزر علاوه بر نیاز به مواد مغذی و انرژی زا مانند پروتئین، چربی و نشاسته که در سال های اخیر مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است (14، 15، 16) به سایر مواد غذائی به خصوص مکمل های ویتامینی به صورت پیش مخلوط در جیره نیز احتیاج د ارد. به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی بر روی معیارهای شاخص رشد بچه ماهی سفید د ریای خزر یک آزمایش تغذیه ای به مد ت 8 هفته جهت د ستیابی به میزان مطلوب مخلوط ویتامینی، انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 8 / 0 ± 3 گرم به تعد اد 300 قطعه بطور کاملا تصادفی در 15 عد د مخزن فایبرگلاس 400 لیتری که با 300 لیتر آب تازه و تمیز پرشده بود، توزیع و رهاسازی شد ند. فاکتورهای کیفی آب در طول دوره پرورش تنظیم شد ند. پنج جیره حاوی سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی شامل 0، 1، 2، 3 و 4 درصد با پروتئین ثابت 35 درصد در 3 تکرار برای هر یک از تیمارها در نظر گرفته شد. بچه ماهیان روزانه به میزان 8 درصد وزن بد ن تغذیه می شد ند. با افزایش مخلوط ویتامینی در تیمارهای 4 و 5 (3 و 4 درصد)، کلیه شاخص های رشد بهبود یافته و اختلاف معنی د اری را با سایر تیمارها نشان د اد ند (05 / 0<p) عامل رشد بین تیمارهای 4 و 5 اختلاف معنی د اری را نشان ند اد ند (05 / 0>p). ترکیبات شیمیائی لاشه در سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی اختلاف معنی د اری را نشان ند اد (05 / 0>p). اما ترکیب بد ن بچه ماهیان در تیمار کنترل (حاوی صفر درصد پیش مخلوط ویتامینی) اختلاف معنی د اری را با سایر تیمارها نشان د اد (05 / 0>p). به طوری که میزان پروتئین لاشه در تیمار کنترل کمتر و میزان چربی در آن بیشتر از سایر تیمارها بود و به د لیل کاهش میزان پروتئین و افزایش چربی کیفیت عضلانی گوشت عدم ارتقاء را نشان د اد.
کلید واژگان: مخلوط ویتامینی, بچه ماهی سفید د ریای خزر, شاخص های رشد, ترکیب شیمیائی -
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف چربی برروی معیارهای شاخص رشد بچه ماهی سفید جنوب د ریای خزر یک آزمایش تغد یه ای به مد ت 8 هفته برروی بچه ماهیان 2 گرمی جهت د ستیابی به میزان مطلوب احتیاجات چربی انجام گرفت. چهار سطح مختلف از چربی شامل 3، 6، 9 و 12 درصد با پروتئین ثابت (Isoprotein) و انرژی قابل هضم 3000 تا 3200 کیلوکالری / کیلوگرم جیره در این تحقیق در نظر گرفته شد. این آزمایش با 4 تیمار و سه تکرار برای هر یک د رون مخازن فایبرگلاسی 400 لیتری که با 300 لیتر آب تازه پرشده و روزانه 60 درصد آب تعویض می شد، انجام گرفت. همچنین تعد اد 240 عد د بچه ماهی سفید با می انگین وزن 4 / 0 ± 2 گرم در قالب طرح کاملا تصادفی بین 12 عد د مخزن توزیع گردید ند. معیارها و شاخص رشد مانند افزایش وزن یا رشد مطلق (WG)، درصد رشد نسبی (RGR)، ضریب تبد یل غذا (FCR)، ارزش تولید چربی (PLV) و درصد بقا در سطوح چربی 6 و9 درصد اختلاف معنید اری را نشان نمی د هند (05 / 0 <p)، در حالیکه با افزایش چربی به میزان 12 درصد و در تیمار 4، تمامی معیارهای شاخص رشد بهبود یافته و اختلاف معنید اری را نشان می د هند (05 / 0>p) تیمار 1 با حد اقل چربی 3 درصد با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی د اری است (05 / 0>p)، معیارها و شاخص رشد در این تیمار عدم بهبود را نشان می د هند. ترکیبات مغزی لاشه بد ن بچه ماهی سفید در تیمار 4 بهبود یافته و اختلاف معنی د اری را با سایر تیمارها نشان می دهد (05 / 0>p).
کلید واژگان: بچه ماهی سفید جنوب د ریای خزر, تعد یه, چربی, شاخص های رشد, آنالیز لاشه -
به منظور بهبود منابع بالقوه ذخائر طبیعی ماهی سفید در جنوب دریاچه خزر، تولید بچه ماهیان مقاوم و درشت تر در محیط های بسته در یک زمان نسبتا کوتاه، نیازمند تعیین احتیاجات غذایی به ویژه میزان پروتئین آن می باشد. با توجه به اینکه تاکنون مطالعات جامعی بر روی نیازهای غذایی بچه ماهی سفید صورت نگرفته است؛ از این رو یک آزمایش تغذیه ای به مدت 8 هفته بر روی بچه ماهیان 2 گرمی جهت دستیابی به تعیین پروتئین مطلوب صورت گرفت. در این آزمایش سه تیمار در سطوح پروتئینی 25، 30، 35 درصد و سه تکرار برای هر یک با انرژی قابل هضم (DE) ثابت 3400 کیلوکالری در کیلوگرم برای هر یک از تیمارها در نظر گرفته شد. همچنین تعداد 180 قطعه بچه ماهی سفید با میانگین وزنی 6/0 ± 2 گرم در قالب طرح کاملا تصادفی انتخاب و بین 9 عدد مخزن فایبرگلاسی 400 لیتری که با 300 لیتر آب تازه پر شده بود و روزانه 60 درصد آب تعویض می شد، توزیع گردیدند.
معیارهای شاخص رشد مانند افزایش وزن یا رشد مطلق (WG)، درصد رشد نسبی (RGR)، ضریب تبدیل غذا (FCR)، نسبت بازده پروتئین (PER) و درصد بقاء در هر یک از تیمارها مقایسه شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که با افزایش میزان پروتئین در تیمارها، شاخص معیارهای رشد مانند افزایش وزن و درصد رشد نسبی بهبود یافته و اختلاف معنی داری را نشان می دهند (05/0 <p)، سایر شاخص های رشد نظیر ضریب تبدیل غذا و نسبت بازده پروتئین بین تیمار 1 و 2 اختلاف معنی داری را نشان نمی دهند (05/0 > p) اگرچه بین آنها با تیمار 3 یا پروتئین 35 درصد اختلاف معنی دار می باشد. درصد بقاء در تیمارها دارای اختلاف معنی داری نیستند (05/0 > p). لاشه بدن بچه ماهی سفید به لحاظ ترکیبات مواد مغذی بین تیمارهای 1 و 2 دارای اختلاف معنی دار نمی باشند (05/0 > p) اگرچه بین آنها با تیمار 3 اختلاف معنی دار است (05/0 < p).کلید واژگان: بچه ماهی سفید, تغذیه, پروتئین, شاخص های رشد, آنالیز لاشه -
برای تولید بچه شاه میگوهای آب شیرین (نوزادان مینیاتوری و پیشرفته) مقاوم و درشت تر در یک زمان نسبتا کوتاه در محیط های کنترل شده، تعیین احتیاجات غذایی آنها، بویژه میزان پروتئین، ضروری می باشد و با توجه به اینکه تاکنون مطالعات جامعی روی نیازهای غذایی نوزادان مینیاتوری صورت نگرفته است، از اینرو یک آزمایش تغذیه ای به مدت 8 هفته انجام شد. در این آزمایش سه تیمار در سطوح پروتئینی 30،25 و 35 درصد و سه تکرار برای هر یک با انرژی قابل هضم (DE) ثابت 3500 کیلوکالری/ کیلوگرم فرموله و تنظیم شد (مطابق آن جیره ها). همچنین تعداد 540 عدد نوزاد مینیاتوری با میانگین وزنی (100±12) میلی گرم بطور کاملا تصادفی انتخاب و بین 9 عدد مخزن آکواریومی 250 لیتری که با 200 لیتر آب تازه پرشده بود و روزانه 70 درصد آن تعویض می شد، توزیع گردیدند.
نوزادان مینیاتوری روزانه با 25 درصد وزن بدن (بیوماس) درپنج وعده (در ساعات 10،14،18،22و 6) با غذاهای دانه ای ریز به ابعاد 0. 2،0. 1و 0. 4 میلیمتر در طول مدت پرورش تغذیه می شدند. معیارهای شاخص رشد مانند افزایش وزن یا رشد مطلق درصد رشد نسبی (RGR) ، ضریب تبدیل غذایی (FCR) ، نسبت بازدهی غذایی (FCE) و نسبت بازده پروتئین (PER) در هر یک از تیمارها مقایسه شد. نتایج بدست آمده از تحلیل داده های آماری (آنالیز واریانس یکطرفه) نشان داد که با افزیش پروتئین درتیمارها، شاخص های رشد مانند میانگین افزایش وزن و نسبت بازده پروتئین بهبود یافته و اختلاف معنی داری را نشان می دهند (P<0. 05).
ضریب تبدیل غذایی و نسبت بازده غذا و درصد رشد نسبی در سطوح پروتئینی 30 و 35 درصد اختلاف معنی داری را نشان ندادند (P>0. 05). اگرچه با تیمار 1 (25 درصد) دارای اختلاف معنی دار بودند (P>0. 05). نتایج تجزیه لاشه مینیاتورهای شناه میگوی آب شیرین بین تیمار 1 و 2 اختلاف معنی داری را نشان دادند (P<0. 05). اگر چه با تیمار3 (پروتئین 35 درصد) دارای اختلاف معنی داری بودند (P>0. 05). بطور کلی با در نظر گرفتن افزایش وزن یا رشد مطلق و نسبت بازده پروتئین، تیمار 3 عملکرد مطمئن تری را نشان می دهد.کلید واژگان: تغذیه, شاه میگوی آب شیرین, Astacus leptodactylus, شاخص های رشد شاه میگوKnowledge of nutritional requirements and especially protein levels is needed to produce strong and larger freshwater crayfish in controlled conditions. This has not been available for the miniature size crayfish culture. Hence, an eight-week experiment was conducted on miniature size crayfish in three treatment groups each with three replicates receiving a diet that contained 25%, 30% and 35% protein levels with isocaloric digestible energy (DE) 3500 kcal/kg. A number of 540 miniature crayfish with a mean weight 100± 12mg were randomly selected and partitioned into nine tanks containing 200 liters of freshwater 70% of which exchanged daily. The fish were fed at 25% of body weight five times daily at 6, 10, 14, 18 and 22 hours using pellets 0.1, 0.2 and 0.4 mm. Nutritional responses in tern of weight gain, PGR, FCR, FCE and PER were compared among the groups using one-way ANOVA. The test showed a significant increase in the indices such as WG and PER in response to increased protein level (P<0.05).
FCR, FCE and PGR show a significant increase using 20% protein level while using 30 and 35% protein levels did not produce significant results (P<0.05). The test revealed a significant difference between treatments 1 and 3 (P<0.05) but not between 1 and 2.1 conclude that the treatment 3 produces more reliable results.Keywords: Nutritional evaluation, ASTACUS LEPTODACTYLUS, Protein, Growth indices
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.