تعیین سطح مطلوب پیش مخلوط ویتامینی در جیره غذایی بچه ماهی سفید دریای خزر (Kamenskii (Rutilus fnisii kutum 1901

حمید نویریان، استاد یار گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، صومعه سراعسگر زحمتکش، گروه شیلات آموزشگاه عالی میرزا کوچک خان، رشتحسینعلی زمانی، گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان صومعه سرااحمد قناعت پرست، کارشناس ارشد و سرپرست تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی (ماهی سفید) شهید انصاری رشتچکید ه: ماهی سفید جنوب د ریاچه خزر علاوه بر نیاز به مواد مغذی و انرژی زا مانند پروتئین، چربی و نشاسته که در سال های اخیر مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است (14، 15، 16) به سایر مواد غذائی به خصوص مکمل های ویتامینی به صورت پیش مخلوط در جیره نیز احتیاج د ارد. به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی بر روی معیارهای شاخص رشد بچه ماهی سفید د ریای خزر یک آزمایش تغذیه ای به مد ت 8 هفته جهت د ستیابی به میزان مطلوب مخلوط ویتامینی، انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 8 / 0 ± 3 گرم به تعد اد 300 قطعه بطور کاملا تصادفی در 15 عد د مخزن فایبرگلاس 400 لیتری که با 300 لیتر آب تازه و تمیز پرشده بود، توزیع و رهاسازی شد ند. فاکتورهای کیفی آب در طول دوره پرورش تنظیم شد ند. پنج جیره حاوی سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی شامل 0، 1، 2، 3 و 4 درصد با پروتئین ثابت 35 درصد در 3 تکرار برای هر یک از تیمارها در نظر گرفته شد. بچه ماهیان روزانه به میزان 8 درصد وزن بد ن تغذیه می شد ند. با افزایش مخلوط ویتامینی در تیمارهای 4 و 5 (3 و 4 درصد)، کلیه شاخص های رشد بهبود یافته و اختلاف معنی د اری را با سایر تیمارها نشان د اد ند (05 / 0<p) عامل رشد بین تیمارهای 4 و 5 اختلاف معنی د اری را نشان ند اد ند (05 / 0>p). ترکیبات شیمیائی لاشه در سطوح مختلف پیش مخلوط ویتامینی اختلاف معنی د اری را نشان ند اد (05 / 0>p). اما ترکیب بد ن بچه ماهیان در تیمار کنترل (حاوی صفر درصد پیش مخلوط ویتامینی) اختلاف معنی د اری را با سایر تیمارها نشان د اد (05 / 0>p). به طوری که میزان پروتئین لاشه در تیمار کنترل کمتر و میزان چربی در آن بیشتر از سایر تیمارها بود و به د لیل کاهش میزان پروتئین و افزایش چربی کیفیت عضلانی گوشت عدم ارتقاء را نشان د اد.