سحر وحدتی حسینیان
-
در زبانهای ایرانی دوره باستان (اوستایی و فارسی باستان) علاوه بر ساختمان تصریفی می توان روابط نحوی و نقشهای معنایی هر یک از حالت های دستوری و حاشیهای را بررسی کرد. در این زبانها، متمم های فعل که میتوانند اسم، صفت و یا ضمیر باشند، از طریق حالت نشانی بازنمایی میشوند که با توجه به فعل بر نقش های گوناگونی دلالت دارند. بازنمایی متممهای فعل و کارکرد حالتها با افعال مختلف، تاکنون جز اشاراتی مختصر، مورد توجه محققان این حوزه نبوده است. به این دلیل، بررسی این موضوع در زبان های ایرانی باستان قدری مغفول مانده است. از این رو، در این نوشتار به بررسی متممهای یکی از ریشههای فعلی پرکاربرد و پربسامد زبان اوستایی، dā، پرداخته می شود که در متون اوستایی بیشتر در معانی دادن، آفریدن و قراردادن و در کتیبه های فارسی باستان با بسامدی کم در معانی آفریدن و دادن آمده است. چنانکه از بررسی جملات حاوی ریشه dā برآمد، متمم های این ریشه، با توجه به معنی و بافت جمله در زبان فارسی باستان در حالت های مفعولی و برایی و در زبان اوستایی در حالتهای مفعولی، برایی، اضافی و دری در نقشهای معنایی متعددی چون موضوع/ کنشپذیر، پذیرنده، بهره ور، تمیز و مکان ظاهر شده اند.
کلید واژگان: تصریف, حالت, متمم, نقش معنایی, ریشه DāIn ancient Iranian languages (Avestan and Old Persian), in addition to inflectional structure, syntactic relations and semantic roles of the core and local cases would be examined. In these languages, the complements of the verb, which can be nouns, adjectives, or pronouns, are represented through case markers that indicate different roles depending on the verb. The representation of verb complements and the function of cases in the accompaniment of different verbs have not been the attention of researchers in this field, except for brief references- it is better to say that the investigation of this issue has been somewhat neglected in ancient Iranian languages. Therefore, in this article, the complements of one of the commonly used and more frequent roots of the Avestan language- but not of the Old Persian- dā, have been investigated. In the Avestan texts, it is mostly found in the meanings of giving, creating, and setting, and in the Old Persian inscriptions, it means giving and creating. According to the analysis of the sentences containing the root dā, the complements of this root, depending on the meaning and context, are shown by the accusative and dative cases in the Old Persian, and accusative, dative, genitive and locative cases in the Avestan. Either of them has several semantic roles, such as theme/patient, recipient, beneficiary, object complement, goal, and location.
Keywords: Inflection, Case, Complement, Semantic Role, Root Dā -
در زبان های تصریفی نشانه های حالت که برای جنس های مختلف متفاوت اند و حالت و شمار را مشخص می کنند، هرگز نمی توانند همه معانی و دیگر خواص حالت را نشان دهند. در واقع، نشانه و اسم حالت در وهله نخست عناوینی هستند که برخی ویژگی های نحوی یا معنایی مهم حالت را بازنمایی می کنند و قادر به توصیف کاملی از آن حالت و کارکردهایش نیستند. ازاین رو، در حوزه حالت معمولا نشانه ها، حداقل در سه سطح بررسی می شوند: حالت صرفی، روابط دستوری و کارکرد های معنایی. زبان اوستایی، از شاخه زبان های هندوایرانی، جزو زبان های تصریفی دارای هشت حالت دستوری است که هر یک نقش های معنایی متعددی را می توانند بازنمایی کنند. در مقاله حاضر، نقش های معنایی حالت برایی بررسی شده است که عبارت اند از ده نقش معنایی پذیرنده، بهره ور، مکان، مقصد، هدف، گستره، شیوه، همراهی، عامل و نگرشی. نشان داده شده است که دیگر حالت های دستوری نیز می توانند نقش های معنایی همسانی با حالت برایی داشته باشند.کلید واژگان: حالت, نقش معنایی, حالت برایی, زبان اوستاییIn inflected languages, case labels of distinct genders, being different and representing case and number, can never cover the full range of semantic and other properties of case. The labels primarily act as markers showing important synthetic and semantic properties. They do not have a proven capacity to describe the whole dimensions of the case and its functions. In the area of the case, therefore, labels at least are commonly seen at three levels, namely semantic functions, morphological case, and grammatical relations. Avestan language of the Iranian branch of the Indo-Iranian as an inflected language includes eight grammatic cases by various semantic roles. In the paper, semantic roles of the dative case, one of grammatical cases (or main cases), are studied, consisting of ten roles: recipient, beneficiary, purpose, destination, location, manner, extent, accompany, agent, and attitude. It showed that added grammatical cases can exhibit similar semantic roles of dative case.Keywords: case, Semantic roles, Dative case, Avestan language
-
یکی از چالشیترین مباحث دستوری در زبان فارسی، تعیین معیارهایی برای تعریف فعل مرکب و انضمامی است. علیرغم زایایی این دو گونه فعلی در زبان فارسی امروز،کمتر محققی به روند تغییر و تحولات معنایی و ساختاری افعالی که در ساخت افعال مرکب و انضمامی نقش دارند، در سیر تحولات زبان فارسی توجه کرده است. با بررسی تاریخی این افعال میتوان پاسخی برای این سوال یافت که آیا وجود این گونه افعال ریشه تاریخی دارد؟ با توجه به اینکه در زبان فارسی امروز در میان افعالی که توانایی امکان همنشینی با اجزاء غیرفعلی دارند، فعل کردن از زایایی بیشتری برخوردار است، این مقاله با تاکید بر ظرفیت فعل، سعی در پاسخ به پرسش زیر دارد: آیا در زبانهای باستانی (فارسی باستان و اوستایی) جزء فعلی kar- در همنشینی با اجزای غیرفعلی تبدیل به فعل سبک شده و در ساخت افعال مرکب و انضمامی نقش داشته است؟
کلید واژگان: باستان, اوستایی, ظرفیت فعل, فعل مرکب و ا نضمامی, فعل kar-One of the challengeable grammatical subjects in New Persian language grammar is, to determine criteria for defining compound and incorporate verbs. Given that in New Persian, combination and incorporation process are productive, it makes so much sense to survey the historical courses of the verbs which are cooperated in making compound and incorporate verbs, in order to find out their semantic and structural development in the evolution of Persian language. Unfortunately, A few scholars pay attention to it. Among Persian verbs, kar- has the most potential in association with non-verbal elements. Emphasizing on verb valence, this paper attempts to answer these questions: has kar- converted to the light verb in association with non-verbal elements in ancient languages (Aveatan and Old Persian)? Thus, has it have a role in constructing incorporate and compound verbs?
Keywords: Old Persian, Avestan, Verb valence, Compound, incorporate verb, The verb kar- -
تقدیر از بزرگان موسیقی و ترانه؛ گزارش جشن چهاردهمین سالگرد خانه ی موسیقی / این رفتن را آمدنی نیست؛ نگاهی به زندگی ربابه مراداوا مراداوا(Rübabə Muradova)
-
در بررسی روابط متقابل ایران و ترکیه، درک صحیح از تاریخ تمدن، عقاید دینی و مذهبی یکدیگر و نیز گسترش روابط از موضوعات حائز اهمیت است. چه بسا حوزه ادب و فرهنگ و هنر بهترین راه ورود به این مقوله باشد. صرف نظر از اینکه در عرصه فرهنگ استدلال قیاسی حاکم باشد یا استقرایی، برای ما که فقط قرار است در گوشه ای از تاریخ زندگی کنیم در حالی که پیشینه ای از اسلاف به ارث برده و آینده ای را نیز برای اخلاف به یادگار خواهیم گذاشت، بررسی زندگی نام آوران که خود عامل این تاثرات و تحکیم روابطند و نقشی موثر در پیشرفت فرهنگ هر دو سرزمین داشته اند بسیار سودمند است و به سوی حقایق تاریخ سوق مان خواهد داد. زیرا تاریخ به تعبیر هرودت تلاشی است برای حفظ اسناد و اعمال بزرگمردان از فراموشی زمان و ضعف حافظه. راهی که برای بررسی این روابط در اینجا انتخاب شده است، بررسی تاریخ زندگی چهره های تاثیرگذار است که در مقاله حاضر زندگی اولین و ثمین باغچه بان مورد بررسی قرار می گیرد. امید آنکه روزی فرا رسد که محققان ترک و ایرانی با همکاری یکدیگر زندگ ینامه این بزرگان را به عنوان چهره های تاثیرگذار در روابط هر دو سرزمین ارائه دهند که بی شک برای نسل آتی گنجینه ای ماندگار خواهد بود.
کلید واژگان: ایران, ترکیه, روابط فرهنگی, چهره های تاثیر گذارStudying the mutual relations between Iran and Turkey is of great importance specifically with regard to their geopolitical position and regional status, cultural and religious commonalities, values and similar lifestyle, understanding of each other’s civilization, history, religion and promoting societal relations between the countries. Literature, culture and art are perhaps the perfect entrance for studying the issue. As Herodotus once said; history is an attempt at preserving the documents and deeds of great people to save them from oblivion and for that reason the article seeks to study the lives of influential people who have been important in the consolidation and promotion of mutual ties and will provide us with the opportunity to unveil the truth of history. With that background in mind, the authors have assessed the biographies and historical accounts related to the influential figures. However, given the need for brevity in writing and limited time, the biographies mentioned in this article (Evelyn and Samin Baghtcheban) have been reduced to their brief account on the historical circumstances of their time, their ideas and commentaries. The hope remains that there will come a day when Iranian and Turk researcher work on common grounds and compile the biographies of these figures who are influential persons in the two countries’ mutual relations and present them in elegant volumes which will be an enduring treasure for future generation.Keywords: Cultural Relations, Iran, Turkey, Evelyn Baghtcheban, Samin Baghtcheban
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.