به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سهیلا مرادی بید هندی

  • سپیده حق نظری، پژواک خاکی*، سهیلا مرادی بیدهندی، مجید اسمعیلی زاد، مجید تبیانیان

    لپتوسپیروزیس یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات می باشد که توسط لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می گردد. FLaB2 پروتیین تاژک پری پلاسمی می باشد که در طی عفونت در میزبان بیان می شوند. این پروتیین در بین تمام سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا حفظ شده است. هدف از این تحقیق بررسی مولکولی ژن کد کننده فلاژلین flaB2 به روش PCR در سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا در ایران می باشد. در این تحقیق 20 سرووار بیماریزا و دو سرووار غیر بیماریزای لپتوسپیرا استفاده گردید. 22 سرووار فوق در محیط کشت اختصاصی EMJH کشت داده شدند و DNA ژنومیک با استفاده از روش استاندارد فنل کلروفرم تخلیص گردید. جهت تکثیر ژن flaB2 پرایمرهای اختصاصی طراحی و حساسیت و ویژگی آن در PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج PCR روی ژن flaB2 با تولید قطعه ای به طول 1050 جفت باز نشان داد که در همه 20 سرووار بیماری زای لپتوسپیرا ژن flaB2 وجود دارد، این ژن در لپتوسپیراهای غیربیماریزای L. biflexa مشاهده نگردید. یافته ها نشان می دهد که ژن کدکننده flaB2 فقط در سرووارهای بیماری زا وجود دارد. بنابراین شناسایی مولکولی ژن flaB2 برای تشخیص سرووارهای بیماری زا از غیربیماری زا لپتوسپیرا از اهمیت بالایی برخوردار است. 

    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, لپتوسپیرا, سرووار, flaB2, PCR
    Sepideh Haghnazari, Pejvak khaki *, Soheila Moradi Bidhendi, Majid Esmaelizad, Majid Tebianian

    Leptospirosis is a common zoonotic infectious disease, that cause by pathogenic Leptospires. FlaB2 is a periplasmic flagellum protein that is expressed during infection in the host. This protein is conserved among all pathogenic Leptospiral serovars. The aims of this study was molecular evalution of the gene encoding FlaB2 protein by PCR method in pathogenic Leptospira serovars in Iran. In this study, 20 pathogenic Leptospira serovars and two nonpathogenic Leptospira serovars were used. All 22 Leptospira serovars were cultured into the selective medium EMJH and genomic DNA was purified using standard phenol-chloroform method. Specific primers were designed for amplification of flaB2 gene and its sensitivity and specificity were evaluated by PCR. The results of PCR product of flaB2 gene was 1050 bp and it was observed that all 20 pathogenic leptospira serovars contained the flaB2 gene. This gene was not amplified from two non-pathogenic L. biflexa. The results of this study showed that the gene flaB2 gene was present only in pathogenic serovars. Therefore, molecular characterization of flaB2 gene is important for detection of pathogenic serovars from nonpathogenic Leptospira serovars

    Keywords: Leptospirosis, Leptospira, Serovar, PCR, flaB2 gene
  • یگانه ملک محمدی، پژواک خاکی*، سهیلا مرادی بیدهندی، مجتبی نوفلی
    زمینه و اهداف

      لپتوسپیروزیس، از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و حیوان در سراسر جهان است که در مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل و مرطوب که دارای بارندگی زیاد می باشند، بیشتر رخ می دهد. تشخیص صحیح و به موقع این بیماری حایز اهمیت می باشد. Loa22 یک پروتیین غشای خارجی و در معرض سطح در برخی سرووارهای لپتوسپیرا است که هدف این تحقیق بررسی حضور ژن بیان کننده این پروتیین در سرووارهای باکتری لپتوسپیرا اینتروگانس بود.

    مواد و روش کار

      در این تحقیق از 23 سرووار بیماری زای لپتوسپیرا و دو سرووار غیر بیماری زای لپتوسپیرا استفاده شد. این سرووارها از کلکسیون میکروبی آزمایشگاه رفرانس لپتوسپیرا بخش میکروب شناسی موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی کرج در سال 1399 تهیه شدند. پس از استخراج DNA ژنومیک با استفاده از روش استاندارد فنل کلروفرم، ژن loa22 با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد.

    یافته ها

      نتایج PCR روی ژن loa22 با تولید قطعه ای به طول bp 671 انجام گردید و مشاهده شد که در همه 23 سرووار بیماری زای لپتوسپیرا ژن loa22 وجود دارد، درحالی که این ژن در لپتوسپیراهای غیربیماری زای L.biflexa مشاهده نگردید. اختصاصیت پرایمرهای مورد استفاده نیز مورد تایید قرار گرفت.

    نتیجه گیری:

      ژن loa22 یک ژن اختصاصی سرووارهای بیماری زای لپتوسپیرا است که در سرووارهای ساپروفیت مشاهده نمی شود، لذا پیشنهاد می شود که از این ژن برای تشخیص سرووارهای بیماری زای لپتوسپیرا استفاده شود.

    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, سرووار, ژن loa22, PCR
    Yeganeh Malek Mohammadi, Pejvak Khaki*, Soheila Moradi Bidhendi, Mojtaba Noofeli
    Background and Aim

     Leptospirosis is one of the most common zoonotic diseases worldwide, occurring mostly in tropical, subtropical, temperate, and humid regions with heavy rainfall. It is important to diagnose this condition correctly and promptly. Loa22 is an outer membrane protein exposed to the surface in some Leptospira serovars. The purpose of this study was to determine the presence of the gene encoding Loa22 protein in Leptospira interrogans serovars.

    Materials and Methods

     The present study was conducted on 23 pathogenic leptospira serovars and two non-pathogenic leptospira serovars. These serovars were prepared from the Reference Laboratory for Leptospira, Department of Microbiology, Razi Vaccine, and Serum Research Institute, Karaj, Iran. After genomic DNA extraction using the standard phenol-chloroform method, loa22 gene was amplified by specific primers.

    Results

    PCR was performed on the loa22 gene by producing a 671-bp fragment. The results showed that the loa22 gene was present in all 23 pathogenic leptospira serovars but not in the non-pathogenic L. biflexa. The specificity of tested primers was confirmed as well.

    Conclusion

     The loa22 gene is a specific gene for pathogenic leptospira serovars that is not found in saprophytic serovars, so it is suggested that this gene be used to detect leptospira pathogenic serovars.

    Keywords: Leptospirosis, loa22 gene, PCR, Serovar
  • سارا مقدم، سهیلا مرادی بیدهندی*، پژواک خاکی
    زمینه و اهداف

      سالمونلوزیس یکی از بیماری های مهم عفونی و یک بیماری مشترک در انسان و حیوانات می باشد که اهمیت شناخت و کنترل این گونه را ضروری تر می کند. روش های مولکولی به ویژه PCR برای ژن های ویرولانس می تواند به شناسایی سریع و دقیق سویه های سالمونلا کمک کند. لذا هدف از تحقیق حاضر شناسایی مولکولی بر اساس ژن های sivH، hilA و sefA و سروتایپینگ نمونه های سالمونلای جدا شده از دام در استان البرز بود.

    مواد و روش کار

      در مطالعه حاضر 30 نمونه سالمونلا جدا شده از دام در استان البرز در سال 1399 تهیه گردید. از شناسایی مورفولوژیک و محیط های افتراقی و اختصاصی برای جداسازی سالمونلا استفاده شد. سپس استخراج DNA به روش جوشاندن انجام شد و واکنش PCR برای ردیابی ژن های ویرولانس hilA، sivH و sefA صورت گرفت. همچنین حساسیت و اختصاصیت پرایمرهای مورد استفاده با استفاده از PCR تعیین شد.

    یافته ها

      نتایج PCR نشان داد که 27 جدایه (90%) دارای ژن hilA، 10 جدایه (33/3%) دارای ژن sefA و 24 جدایه (80%) دارای ژن sivH بودند. هم چنین بیشترین فراوانی مربوط سالمونلا تیفی موریوم (10%) در بین سروتیپ ها بود. حسایت پرایمرهای ST11-ST15، hilA، sefA و sivH به ترتیب ng/mol 0/0001، 1، 0/1 و 0/001 ارزیابی شد. اختصاصیت پرایمرها برای سویه های سالمونلا نیز مورد تایید قرار گرفت.

    نتیجه گیری

    شناسایی دام های آلوده به عفونت های سالمونلا و جدا کردن آنها از سایر دام ها، از مهمترین روش هایی می باشد که می تواند میزان شیوع عفونت غذایی را در مصرف کننده کاهش دهد. استفاده از روش PCR برای ژن های حدت به ویژه hilA که فراوانی بیشتری در میان سویه های سالمونلا دارد می تواند به این مهم کمک کند.

    کلید واژگان: سالمونلا, سروتایپینگ, ژن های حدت, شناسایی مولکولی
    Sara Moghadam, Soheila Moradi Bidhendi*, Pejvak Khaki
    Background and Objective

     Salmonellosis is an important infectious zoonotic disease that makes it even more significant to identify and control the causative strains. Molecular methods, especially polymerase chain reaction (PCR), for virulence genes can help to quickly and accurately identify Salmonella strains. Accordingly, the purpose of this study was molecular identification based on sivH, hilA and sefA genes and serotyping of Salmonella strains isolated from livestock in Alborz province, Iran.

    Methods

     The present study was conducted on 30 Salmonella strains isolated from livestock in Alborz province. Salmonella strains were isolated using morphological identification and differential and selective culture media. DNA was then extracted by boiling, and PCR was performed to detect the virulence genes of hilA, sivH, and sefA. The sensitivity and specificity of the primers used were determined using PCR.

    Results

    The PCR findings showed that 27 (90%) isolates had the hilA gene, 10 (33.3%) isolates had the sefA gene, and 24 (80%) isolates had the sivH gene. Moreover, the highest frequency among serotypes was related to Salmonella typhimurium (10%). The sensitivity of ST11-ST15, hilA, sefA, and sivH primers were estimated at 0.0001, 1, 0.1, and 0.001 ng/mol, respectively. The specificity of primers for Salmonella strains was also confirmed.

    Conclusion

     Identifying livestock with salmonellosis and isolating pathogenic strains from other livestock are of the most important methods capable of reducing the prevalence of foodborne infection in consumers. This can be achieved by the PCR technique for virulence genes, especially hilA, which is more prevalent among Salmonella strains.

    Keywords: Molecular identification, Salmonella, Serotyping, Virulence genes
  • شمس الدین قائم مقامی، سهیلا مرادی بیدهندی، پژواک خاکی، علی محمدیان، فریبا کاوش، رایناک قادری، عادل حمیدی*

    گونه های مختلف سالمونلا جزء باکتری های بیماری زای مهم در حیوانات و انسان می باشند که غالبا گله های طیور را آلوده می نمایند. بیشتر عفونت های سالمونلایی در انسان در اثر مصرف مواد غذایی آلوده به این باکتری اتفاق می افتد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت آلودگی سالمونلایی در چند مرغداری استان خوزستان و تعیین سروتیپ ها و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده بود. در سال 1392 تعداد 1829 نمونه شامل سواب مدفوع، نمونه بستر، پر و پوسته تخم مرغ از یک مزرعه مرغ مادر گوشتی، دو مزرعه مرغ مادر تخم گذار و یک کارخانه جوجه کشی جمع آوری شد و بر اساس روش های استاندارد در محیط های غنی کننده و انتخابی سالمونلاها کشت داده شده و با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی تشخیص داده شدند. در این مطالعه تعداد 10 جدایه سالمونلا جداسازی گردید و با استفاده از آزمایش های تعیین نوع سرمی سالمونلا سروتیپ های entritidis (سه مورد)، corvallis (سه مورد)، typhimurium (سه مورد) و ruzizi (یک مورد) مورد شناسایی قرار گرفت. پس از انجام آزمایش آنتی بیوگرام با روش استاندارد دیسک دیفیوژن مشخص گردید که 100 % جدایه ها نسبت به کلیستین، سفازولین و سفالکسین مقاوم بودند. جدایه ها نسبت به سفتازیدیم، نالیدیکسیک اسید، آمپی سیلین، سیپروفلوکسازین، نیتروفورانتویین، آموکسی سیلین، نیومایسین، استرپتومایسین، کانامایسین، سفتی زوکسیم، جنتامایسین و تتراسایکلین مقاومت زیادی نشان دادند. همه جدایه های سالمونلا در این تحقیق نسبت به آمیکاسین، انروفلوکسازین، سفتریاکسون، ایمیپنم، سفکسیم، سفوتاکسیم، افلوکسازین، سفپیم، پیپراسیلین، فلورفنیکل، فورازولیدن، کلرامفنیکل و تری متوپریم سولفامتوکسازول دارای حساسیت بودند.

    کلید واژگان: سالمونلا, گله های طیور, مقاومت آنتی بیوتیکی, استان خوزستان
    Sh. Ghaemmaghami, S. Moradi Bidhendi, P. Khaki, A. Mohammadian, F. Kavosh, R. Ghaderi, A. Hamidi *

    Different species of Salmonella are important pathogenic bacteria in animals and humans that often infect poultry flocks. Most Salmonella infections in humans are caused by eating foods contaminated with this bacterium. The aim of this study was to determine the Salmonella infection status of several poultry farms in Khuzestan province and to determine the serotypes and antimicrobial resistance pattern of isolated Salmonella. In the year 1392 total of 1829 samples including stool swabs, litter samples, feathers and eggshells were collected from a broiler mother farm, two laying mother hen farms and an incubator and cultured in enriching and selective media and detected using biochemical tests according to standard methods. In this study, 10 Salmonella isolates were isolated including serotypes enteritidis (3 cases), corvallis (3 cases), typhimurium (3 cases) and ruzizi (1 case) using Salmonella serum type tests. After performing antibiogram test with standard disk diffusion method, it was determined that 100% of the isolates were resistant to Colistin, Cefalexin and Cefazolin. Isolates were highly resistant to Ceftazidime, Nalidixic acid, Ampicillin, Ciprofloxacin, Nitrofurantoin, Amoxicillin, Neomycin, Streptomycin, Kanamycin, Ceftizoxime, Gentamicin and Tetracycline. All Salmonella isolates in this study were sensitive to Amikacin, Enrofloxacin, Ceftriaxone, Imipenem, Cefixime, Cefotaxime, Ofloxacin, Cefepime, Piperacillin, Florfenicol, Furazolidone, Chloramphenicol and Trimethoprim- Sulfamethoxazole.

    Keywords: Salmonella, poultry flocks, Antibiotic resistance, Khuzestan Province
  • منصوره قدس زاده، سهیلا مرادی بیدهندی*، فاطمه اشرفی
    زمینه و اهداف

    بیان اکثر ژن های بیماری زایی در باکتری سودوموناس آیروژینوزا به وسیله سیستم ژنی به نام سیستمQuorum sensing  (QS) کنترل و تنظیم می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی Quorum quenching عصاره سیر در پیشگیری از بیان ژن های دخیل در کروم سنسینگ سودوموناس آیروژینوزا بوده است.

    مواد و روش کار:

     در این مطالعه، 12 سویه سودوموناس آیروژینوزا از زخم بیماران مبتلا به سوختگی جمع آوری گردید و سپس بر روی محیط های اختصاصی کشت داده شد و با تست های افتراقی تایید گردید. سپس آزمون PCR برای ردیابی ژن های las I  و  las R انجام گرفت. در نهایت میزان بیان ژن lasI در حضور عصاره سیر و آنتی بیوتیک توبرامایسین بوسیله Real Time -PCR بررسی شد و ماده موثره سیر به روش HPLC بررسی گردید.

    یافته ها:

     در بررسی12 سویه پس از کشت روی محیط های اختصاصی و افتراقی نشان داد که هر 12 سویه سودوموناس آیروژینوزا است. نتایج PCR نشان داد که در این بررسی تمام سویه ها دارای ژن های  las Iو lasR به میزان 100% هستند. نتایج Real Time - PCR هم نشان داد که عصاره سیر توانایی کاهش بیان ژن lasI در سودوموناس آیروژینوزا را دارد. همچنین مشخص شد که آنتی بیوتیک توبرامایسین نیز توانایی بیشتری برای کاهش بیان این ژن نسبت به عصاره سیر دارد.

    نتیجه گیری: 

    این بررسی نشان داد که عصاره سیر می تواند بیان ژن las I را در سویه های جداشده از سودوموناس آیروژینوزا کاهش دهد و شاید بتوان از مواد موثره این عصاره در درمان عفونت ها به عنوان جایگزین درمان آنتی بیوتیکی استفاده نمود.

    کلید واژگان: سودوموناس آئروژینوزا, عصاره سیر, توبرامایسین, کروم سنسینگ
    Mansoureh Ghods Zadeh, Soheila Moradi Bidhendi*, Fatemeh Ashrafi
    Background

    The expression of most genes involved in pathogenesis in Pseudomonas aeruginosa is controlled and regulated by a gene system called quorum sensing (QS). The purpose of this study was to investigate the quorum quenching of garlic extract in preventing the expression of genes involved in QS system of P. aeruginosa.

    Methods

    In the present cross-sectional study, 12 P. aeruginosa strains were collected from burn wounds, cultured on special media and then confirmed by differential tests. The PCR test was performed to detect the lasI and lasR genes. The expression level of lasI gene was assessed in the presence of garlic extract and tobramycin antibiotic by real-time PCR, and the active ingredient of garlic extract was analyzed by HPLC.

    Results

    Examination of 12 strains cultured on special and differential media showed that all 12 strains were P. aeruginosa. The PCR results indicated that all strains had 100% lasI and lasR genes. The real-time PCR results also revealed that the garlic extract was able to reduce the expression level of lasI gene in P. aeruginosa. It was found that tobramycin has a greater ability to reduce the expression level of this gene compared with garlic extract.

    Conclusion

    This study showed that the garlic extract could reduce the expression of lasI gene in P. aeruginosa isolates, and that the active ingredients of this extract could be used to treat infections as an alternative to antibiotic therapy.

    Keywords: Pseudomonas aeruginosa, Garlic extract, Tobramycin, Quorum Sensing
  • نرگس گلاب، محمد مهدی کامکار، سهیلا مرادی بیدهندی، ایده کامکار، محمد نوری سپهر، مهدی قره خانی، فریبا قاسمیان، پژواک خاکی*
    زمینه و هدف

    استفاده از گیاهان دارویی به منظور تولید داروهای گیاهی بدلیل دارا بودن خواص ضد میکروبی یکی از مهمترین موارد مصرف در درمان عفونتها بویژه در زخم ها می باشد. افزایش مقاومت میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک ها و عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها، باعث گسترش تحقیقات در زمینه گیاهان دارویی بعنوان درمانهای جایگزین در سال های اخیر بوده است. از اینرو هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثرات ضد میکروبی کرم گیاهی دکتر کامکار بر روی سویه های مختلف میکروبی در شرایط آزمایشگاهی می باشد.

    مواد و روش ها

    اثرات ضدمیکروبی کرم گیاهی با استفاده از روش های مختلف چاهک گذاری، تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و تعیین حداقل غلظت کشندگی (MBC) برروی 11 میکروارگانیسم شامل 5 سویه استاندارد که برای تعیین اثرات ضد میکروبی استفاده می شوند و بقیه سویه های بالینی جدا شده از زخمهای عفونی در بیماران بودند، انجام شد. تعیین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های متداول با استفاده از روش Kirby& Bauer براساس استاندارد CLSI (2018) برروی این سویه های میکروبی انجام گردید.

     یافته ها

    کرم نسبت به 10سویه مورد بررسی دارای اثرات ضد میکروبی بود و تنها 1 سویه نسبت به کرم مقاومت نشان داد. در بین سویه های میکروبی باسیلوس سوبتی لیس با قطر عدم هاله رشد 31mm)) دارای بیشترین حساسیت و بعد از آن بترتیب باسیلوس آنتراسیس (25mm)، اسینتوباکتر بومانی (22mm)، استافیلوکوکوس اریوس (22mm)، استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس (20mm)، باسیلوس سریوس (16mm)، استافیلوکوکوس اریوس مقاوم به متی سیلین (14mm)، سودوموناس آیروژینوزا (14mm) ، استرپتوکوکوس پایوژنز (12mm) و کاندیدا آلبیکنس (12mm) و به اشرشیا کلی فاقد اثر ضد میکروبی بود. نتایج MIC نشان داد که کرم گیاهی بیشترین تاثیر را نسبت به باسیلوس سریوس و کمترین را به استرپتوکوکوس پایوژنز و کاندیدا آلبیکنس داشت در حالیکه نتایج MBC حاکی از آن بود که بیشترین تاثیر برروی باسیلوس سریوس و کمترین در سودوموناس آیروژینوزا مشاهده شد. نتایج آنتی بیوگرام حاکی از وجود مقاومت چندین آنتی بیوتیک درسویه های مورد بررسی بود.

    نتیجه گیری

     براساس نتایج مشخص شد که که کرم گیاهی دکتر کامکار دارای اثرات ضد میکروبی مناسب می باشد و می تواند به عنوان یک عامل ضد میکروبی به تنهایی یا به همراه آنتی بیوتیک ها در عفونت های حاصل از انواع مختلف زخم معرفی گردد.

    کلید واژگان: کرم گیاهی دکتر کامکار, اثرات ضد میکروبی, MIC, MBC
    Narges Golab, MohammadMehdi Kamkar, Sohiela Moradi Bidhendi, Ideh Kamkar, Mohammad Noorisepehr, Mehdi Gharakhani, Fariba Ghaesmian, Pejvak Khaki*
    Backgrounds

    Due to their antibacterial effects, herbal remedies have an important role in the treatment of infections; particularly in infected wounds. Increased bacterial resistance to antibiotics combined with increased side effects related to their administration has led many researchers to investigate alternative herbal treatments in recent years. In line with this trend, the objective of this study was to assess the antimicrobial effects of Dr Kamkar’s cream on different microbial strains in vitro.

    Methods

    The susceptibility of isolates to the cream was evaluated using well diffusion, the Minimal Inhibitory Concentration (MIC) and Minimal Bactericidal Concentration (MBC) methods. 11 microorganisms were analyzed which included 5 strains routinely used to assess antibacterial effects and 6 clinical isolates were obtained from patients’ wounds. Based on CLSI (2018) standards, the Kirby& Bauer method was utilized to investigate the sensitivity of the strains to commonly used antibiotics.

    Results

    The herbal cream was effective against 10 strains, while only 1 strain demonstrated resistance. Bacillus subtilis was the most susceptible bacteria to the cream with a zone of Inhibition of 31mm, followed by Bacillus anthracis (25mm), Staphylococcus aureus (22mm), Acinetobacter baumannii (22mm), Staphylococcus epidermidis (20mm), Bacillus cereus (16mm), Pseudomonas aeruginosa and Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (14mm), Streptococcus pyogenes and Candida albicans (20mm) and resistant to Escherichia coli.
    MIC findings indicated that the herbal cream had maximal effect against Bacillus cereus, and minimal efficiency against Streptococcus pyogenes and Candida albicans, while MBC results showed maximal effect against Bacillus cereus and minimal effect against Pseudomonas aeruginosa.
     Results of antibiograms revealed resistance to several antibiotics.

    Conclusion

    According to the results, Dr Kamkar’s herbal cream has suitable antimicrobial activity against certain pathogenic microorganisms and can be used alone or in combination with Antibiotics in the treatment of infected wounds.

    Keywords: Dr Kamkar’s herbal cream, Antimicrobial effects, MIC, MBC
  • فائزه محمدپور بی شک، فاطمه اشرفی*، سهیلا مرادی بیدهندی، امیر میرزایی، حسن نوربازرگان
    مقدمه

    کلبسیلا پنومونیه به عنوان یکی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی بویژه عفونت زخم ها پس از جراحی مطرح می باشد. یکی از مکانیسم های مقاومت این باکتری به آنتی بیوتیک ها مخصوصا سیپروفلوکساسین، وجود پمپ های افلاکس می باشد.

    هدف

    بررسی تاثیر عصاره گیاه شوید کوهی (Grammosciadium platycarpum Boiss. & Hausskn.) بر روی بیان ژن پمپ افلاکسoqxA در سویه های بالینی مقاوم به آنتی بیوتیک کلبسیلا پنومونیه می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی، نمونه های بالینی از بیمارستان های شهر تهران جمع آوری شد و ایزوله های کلبسیلا پنومونیه جداسازی شد و به دنبال آن سویه های مقاوم به سیپروفلوکساسین و حاوی ژن پمپ افلاکس oqxA با روش PCR شناسایی شد. در انتها، میزان بیان ژن پمپ افلاکس oqxA در سویه های تیمار شده با عصاره گیاه شوید کوهی با روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.

    نتایج

    در این مطالعه، تعداد 50 ایزوله کلبسیلا پنومونیه جداسازی شد و نتایج حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که 70 درصد (35 نمونه) مقاوم به سیپروفلوکساسین بودند و ژن oqxA در 43 درصد (15 نمونه) از سویه های کلبسیلا پنومونیه مقاوم مشاهده شد. نتایجReal Time PCR نشان داد که بیان ژن oqxA در سویه های تیمار شده با عصاره کاهش بیان معنی داری داشتند.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه شوید کوهی باعث مهار بیان پمپ افلاکس در سویه های کلبسیلا پنومونیه می شود و با مطالعات بیشتر می توان از عصاره این گیاه به عنوان کاندید دارو استفاده نمود.

    کلید واژگان: شوید کوهی, کلبسیلا پنومنیه, پمپ افلاکس, ژن oqxA
    Faezeh Mohammadpour Bishak, Fatemeh Ashrafi*, Soheila Moradi Bidhendi, Amir Mirzaie, Hassan Noorbazargan
    Background

    Klebsiella pneumoniae is one of the most important causes of nosocomial infections, especially wound infection after surgery. One of the mechanisms of antibiotic resistance in K. pneumoniae strains, especially ciprofloxacin, is the presence of efflux pump.

    Objective

    The aim of this study was to evaluate the anti-efflux activity of Grammosciadium platycarpum Boiss. & Hausskn. extract on the expression of oqxA efflux pump in K. pneumoniae strains which were resistant to antibiotics.

    Methods

    In this experimental study, clinical specimens were collected from hospitals in Tehran and the K. pneumoniae strains were isolated. Subsequently, ciprofloxacin-resistant strains containing the oqxA efflux gene were detected using PCR. Finally, the gene expression of oqxA efflux pump in the strains treated with G. platycarpum extract was investigated using Real Time PCR.

    Results

    In this study, 50 K. pneumoniae strains were isolated from clinical specimens and the results of antibiotic susceptibility showed that 70% (35 strains) of isolates were resistant to ciprofloxacin and oqxA gene was observed in 43% (15 strains) of ciprofloxacin resistant K. pneumoniae strains. Moreover, Real Time PCR results showed that the expression of oqxA gene in the strains which are treated with extract, down-regulated significantly.

    Conclusion

    The results of this study showed that the G. platycarpum extract can inhibits the expression of the oqxA efflux pump in K. pneumoniae strains, and with further studies, the G. platycarpum extract can be used as a candidate for the drug design.

    Keywords: Grammosciadium platycarpum Boiss. & Hausskn., Klebsiella pneumoniae, oqxA efflux pump
  • فاطمه رحیمی زارچی، پژواک خاکی*، سهیلا مرادی بید هندی

    لپتوسپیروز یکی از بیماری های مهم قابل انتقال از حیوان به انسان است. LipL32 یکی از مهمترین پروتئین های غشای خارجی لپتوسپیرا است که تنها در سرووارهای بیماری زا وجود دارد و فاکتور مناسبی جهت شناسایی لپتوسپیراهای بیماری زا می باشد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، تشخیص مولکولی لپتوسپیراهای بیماری زا بر اساس ژن lipL32 می باشد. در این بررسی از سرووارهای بیماری زا و غیر بیماری زای استاندارد لپتوسپیرا استفاده شد. باکتری ها در محیط کشت اختصاصیEMJH  کشت داده شدند و DNA ژنومیک آن ها با روش استاندارد فنول کلروفرم ایزوآمیل الکل تخلیص گردید. پرایمر اختصاصی جهت تکثیر ژن lipL32طراحی شد. دمای اتصال (Annealing) برای این پرایمر 61 درجه سانتی گراد، غلظت مناسب پرایمر 10 پیکومول ، میزان حساسیت   4-10 pg/µl و همچنین تعیین ویژگی آن در PCR مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به داده های PCR تایید شد که این ژن فقط در سرووارهای بیماری زای لپتوسپیرا حضور دارد و قطعه bp 272 حاصل که نشان دهنده تکثیر  ژن  lip L32 می باشد، در سرووار غیر بیماری زا مشاهده نگردید.  شناسایی روش های سریع تشخیص لپتوسپیراهای بیماری زا پیش از ورود به فاز حاد بیماری بسیار حایز اهمیت می باشد. بنابراین جهت تشخیص لپتوسپیراهای بیماری زا، روش های مولکولی مبتنی بر PCR با استفاده از ژن lipL32که در کوتاه ترین زمان ممکم پاسخی دقیق و قابل اعتماد ارایه می دهند، پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: PCR, لپتوسپیرا, ژن lipl32
    Fatemeh Rahimi Zarchi, Pejvak Khaki*, Soheila Moradi Bidhendi

    Leptospirosis is one of the most important diseases Transferable from animal to human. LipL32 is one of the most important outer membrane proteins that exist only in pathogenic Leptospira spp., which is a suitable factor for the detection of pathogenic Leptospira. Therefore, the aim of this study is the molecular detection of pathogenic Leptospira based on lipL32 gene. Saprophytic and pathogenic Leptospira serovars were used in this study. The bacteria were inoculated into the selective culture medium and extraction of the genomic DNA was performed by standard Phenol-Chlorophorm method. The specific primers for proliferation of lipL32 gene were designed. In terms of annealing temperature was 61°C, suitable concentration 10 pmol, sensitivity was -2 11 pg/ μl and its characterization in PCR were investigated. According to PCR data, it was confirmed this gene was present only in pathogenic Leptospira serovars and 272 bp fragment indicating the replication of the lipL32 gene and was not observed in non-pathogenic species. Identify methods for rapid detection of pathogenic leptospires before entering the acute phase of the disease is very important. The results showed that PCR using lipL32 gene was high specificity and sensitivity. So for the detection of pathogenic Leptospires, molecular methods based on PCR using lipL32 gene in the shortest possible time offer accurate and reliable response is recommended.

    Keywords: PCR, Leptospira, lipL32 gene
  • فاطمه نوری روزبهانی، فاطمه اشرفی*، سهیلا مرادی بیدهندی
    سابقه و هدف
    سلولز باکتریایی سنتز شده توسط برخی میکروارگانیسم ها از جمله استوباکتر زایلینیوم به دلیل ویژگی های خاص کاربرد زیادی در صنایع مختلف پیدا کرده است. هدف از این پروهش بهینه سازی شرایط کشت برای تولید سلولز میکروبی در محیط کشت جدید می باشد.  
    مواد و روش ها
    در این مطالعه به صورت تجربی منابع جدید کربن و نیتروژن به محیط هسترین-شرام مایع حاوی استوباکتر زایلینیوم اضافه و به مدت 7 روز گرماگذاری شدند. منابع کربن شامل: گلوکز، گالاکتوز، فروکتوز، لاکتوز، ساکاروز، مالتوز، اتانول، متانول، اینوزیتول، گلیسرول، زایلوز، مانیتول و منابع نیتروژن شامل آمونیوم سولفات، آمونیوم نیترات، سدیم نیترات (1- 3- 6- 9) و پپتون و عصاره مخمر (5- 10- 15- 20) گرم در هر لیتر محیط کشت HS  بودند. از آلژینات سدیم و استات سدیم نیز به منظور بررسی تاثیر ویسکوزیته و تنظیم pH  استفاده شد. برای تایید تولید سلولز از میکروسکوپ الکترونی نگاره، پراش اشعه ایکس و تکنیک طیف سنجی FTIR  استفاده گردید.  
    یافته ها
    چهار منبع کربن گلیسرول (بدون افت محسوس در pH)، گلوکز، فروکتوز و اینوزیتول به ترتیب بیشترین مقدار تولید سلولز را داشتند. منابع نیتروژن آلی و به ویژه پپتون، بر خلاف منابع نیتروژن معدنی تاثیر زیادی بر تولید داشتتند. میزان بهینه استفاده از آلژینات سدیم به عنوان عامل ویسکوز کننده و استات سدیم به عنوان بافر به ترتیب 1.2 و 3 گرم در هر لیتر محیط کشت به دست آمد. نتایج تفرق اشعه ایکس بیشترین اندیس کریستالینیتی را به ترتیب در محیط های گلوکز، فروکتوز، اینوزیتول و گلیسرول نشان داد. مقدار و شدت جذب فروسرخ حاصل از FTIR محصولات به دست آمده از دو محیط گلوکز و گلیسرول و مقایسه آن ها با سایر نمودارهای سلولزی مشابه  تولید سلولز را تایید نمود. همچنین بررسی های انجام شده با میکروسکوپ الکترونی نگاره، ساختار نانوفیبریلی سلولزهای میکروبی در محیط کشت های با منابع برتر کربن را به وضوح نشان داد.  
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که گلیسرول و پپتون بیشترین تاثیر را در تولید سلولز میکروبی دارند. همچنین مشخص شد که افزودن آلژینات سدیم به عنوان عامل ویسکوز کننده محیط کشت به میزان 1.2 گرم در لیتر و کنترل pH  در حین فرایند با افزودن 3 گرم در لیتر استات سدیم به محیط کشت می توانند نقش موثری در تولید سلولز داشته باشند.
    کلید واژگان: سلولز میکروبی, استوباکتر زایلنیوم, بهینه سازی محیط کشت
    Fatemeh Nouri Rouzbahani, Fatemeh Ashrafi *, Soheila Moradi Bidhendi
    Background & Objectives
    Bacterial cellulose synthesized by some microorganisms, including Acetobacter xylinum, has been widely used in various industries due to its specific properties. The purpose of this study was to optimize the cultivation condition for the production of microbial cellulose in a new culture medium.   Materials &
    Methods
    In this experimental study, new sources of carbon and nitrogen were added to the Hestrin-Schramm medium, containing A. xylinum, and incubated for 7 days under static conditions. Carbon sources included glucose, galactose, fructose, lactose, sucrose, maltose, ethanol, methanol, inositol, glycerol, xylose, and mannitol and nitrogen sources included ammonium sulfate, ammonium nitrate, sodium nitrate (1, 3, 6, 9  g/l HS medium), peptone and yeast extract (5, 10, 15, 20  g/l  HS medium). Sodium alginate and sodium acetate were used to investigate the viscosity effect and to adjust the medium pH. Scanning electron microscopy, X-ray diffraction, and FTIR spectroscopy technique were used in order to confirm the cellulose production. Sodium alginate and sodium acetate were used to investigate the viscosity effect and determine the pH adjustment. Scanning electron microscope, X-ray diffraction and FTIR spectroscopy technique were used in order to confirm the cellulose production.  
    Results
    Four carbon sources including glycerol (without a significant drop in pH), glucose, fructose, and inositol produced the highest amount of cellulose, respectively. Organic nitrogen sources, particularly peptone, had a great impact on cellulose production, unlike mineral nitrogen sources. The optimum amount of sodium alginate as the viscosity agent and sodium acetate as the buffer was 1.2 and 3 gram per liter of culture medium, respectively. X-ray diffraction showed the highest crystallinity index in medium containing glucose, fructose, inositol, and glycerol, respectively. The amount and intensity of infrared absorption in FTIR scanning of the products of culture media containing glucose and glycerol and comparing them with other similar cellulose graphs confirmed the cellulose production. Furthermore, Scanning Electron Microscopy studies clearly showed a nanofiber structure of microbial cellulose in media with better carbon sources.  
    Conclusion
    According to our findings, glycerol and peptone have the most impact on microbial cellulose production. It was also indicated that addition of 2.1 g/ L sodium alginate to the culture medium as the viscosity agent along with pH control during the process by adding 3 g/ L sodium acetate can have a significant effect on cellulose production.
    Keywords: Microbial cellulose, Acetobacter xylinum, Optimization of culture medium
  • سهیلا مرادی بید هندی *
    سالمونلوز بیماری مشترک بین انسان، دام و طیور میباشد که بعنوان بیماری منتقله از مواد غذایی نیز مطرح می باشد. یکی از سروتیپ های شایع این باکتری ، سالمونلا اینفنتیس می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی در 70سالمونلا اینفنتیس جدا شده از ماکیان طی سال های 1390-1389 در شهرستان اراک می باشد. در بررسی ژنوتیپی جهت تایید جنس، تمام جدایه ها باند 5/1 کیلو بازی را از خود نشان دادند. نتایج آنتی بیوگرام بر اساس استاندارد جهانی CLSI و با استفاده از روش دیسک دیفیوژن(Kirby-Bauer) نشان داد که 100% جدایه ها به آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید(NA) و نیتروفورانتوئین(FM) مقاومت نشان دادند. از بین 70 جدایه ، 2(9/2%) مورد به 11 آنتی بیوتیک، 10 (3/14%) مورد به 10 آنتی بیوتیک، 8 (4/11%) مورد به 9 آنتی بیوتیک، 6 (6/8%) مورد به 8 آنتی بیوتیک، 22(4/31%) مورد به 7 آنتی بیوتیک، 12 (1/17%) مورد به 6 آنتی بیوتیک و 8 (4/11%) مورد به 5 آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همچنین 29 الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بدست آمد.
    کلید واژگان: سالمونلا اینفنتیس, ماکیان, مقاومت آنتی بیوتیکی
    Moradi Bidhendi, S
    Salmonellosis is a common disease among human, animal and poultry which is raised as a food-borne illness. One of the most common serotypes of this bacterium is salmonella infantis. The aim of this study was to investigate the antimicrobial resistance of 70 salmonella infantis isolates from poultry between 1389-1390 in Arak. In order to confirm the genus of Salmonella, all isolates showed 1.5 Kb band on agarose gel. The results of antibiogram that was performed by the Kirby-Bauer disk diffusion method according to Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) showed that all isolates (100%) were resistant to nalidixic acid and nitrofurantoin. Among 70 isolates, 2 (2.9%) cases were resistant to 11 antibiotic followed by 10 (14.3%) to 10 antibiotic, 8 (11.4%) to 9 antibiotic, 6 (8.6%) to 8 antibiotic, 22(31.4%) to 7 antibiotic, 12(17.1%) to 6 antibiotic and 8(11.4%) to 5 antibiotic. Also twenty-nine antibiotic resistance patterns were found.
    Keywords: Salmonella infantis, Poultry, Antibiotic resistance
  • آناهیتا بهمنجه، پژواک خاکی، سهیلا مرادی بیدهندی، رسول حسین پور، مجتبی نوفلی*
    با توجه به سویه های بالینی در گردش بوردتلا پرتوزیسدر میان جمعیت هایی با پوشش واکسیناسیون بالا، نیاز به فهم و درک باکتری مولد بیماری سیاه سرفه ضرورت پیدا می کند. تکنیک های متعددی برای مطالعه بوردتلا پرتوزیس که قادر به مقایسه بین جمعیت ها را دارا می باشند موجود است. آنالیز ژنتیکی مجموع های حاوی دو سویه واکسینال بر اساس سیستم سید لات که در تولید واکسن در طی سالهای 2000 تا 2012 استفاده می شده است به همراه 10 سویه جدا شده از کلینیک و دو سویه استاندارد توسط آنالیز ژنتیکی به روش پالس فیلد انجام گردید. پروفایل ژنتیکی سویه های کاری و والد واکسن، تغییرات مشخصی در تکرارهای انگشت نگاری نشان نداد و پروفایل ها کاملا هموژن بودند. اگر چه سویه های بالینی در پروفایل ژنتیکی هتروژن بودند، سروتایپینگ با مونوکلونال آنتی بادی ها حضور آگلوتینوژن 3 را در تمامی سویه های بالینی تایید نمود.
    کلید واژگان: سیاه سرفه, الکتروفورزیس, سویه واکسینال
    A. Bahmanjeh, P. Khaki, S. Moradi Bidhendi, R. Hosseinpour, M. Noofeli *
    Etant donnée la circulation des souches de Bordetellapertussisau sein des populations avec une couverture vaccinale élevée, une bonne compréhension de la nature de cette bactérie provoquant la coqueluche est nécessaire. Une variété de techniques ont été mises en place afin de faciliter la caractérisation des souches de Bordetellapertussisau sein des différentes populations. Une analyse génotypique a été menée sur une collection de deux souches vaccinales utilisées entre les années 2000 et 2014dans la production de vaccins inactivés de la coqueluche à l’Institut de Recherche sur les Vaccins et les Sérums Razi (Karaj, Iran). Au total, 10 isolats cliniques et 2 souches de références (Tohama 1 et 18323) ont été analysés par électrophorèse en champ pulsé (ECP). Selon nos résultats, le profil génétique de la souche-mère et des semences actives ne montre aucun changement significatif dans la fréquence des types d’empreintes observée avec les souches vaccinales. Ceci reflète donc la bonne homogénéité des profils étudiés. De plus, un sérotypage a été effectué avec des antisérums monoclonaux des agglutinogènes 2 et 3. L’analyse des fimbriae a révélé que les 10 isolats cliniques exprimaient Fim3.
    Keywords: Bordetella pertussis, Empreintes ADN, ECP, XbaI
  • بیتا هاتفی زاده، فرزانه حسینی *، سهیلا مرادی بیدهندی
    زمینه و هدف
    مصرف بی رویه و روزافزون آنتی بیوتیک ها و مواد بیوسایدی منجر به پیدایش سویه های مقاوم استافیلوکوکی شده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مقاومت بیوفیلم سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده نسبت به این ترکیبات بوده است.
    روش کار
    100 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از پوست بیماران بستری در بخش عفونی از دو بیمارستان شهدای تجریش و ولیعصر شهر تهران طی یک سال جمع آوری شد. سویه های جدا شده از طریق آزمون های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت گردیدند و توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR مورد تایید قرار گرفتند. الگوی تعیین مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آموکسی سیلین، آمپی سیلین، متی سیلین، کلاریترومایسین و بیوساید هایی نظیر ساولن، دکوسپت و دکونکس (درموسپت) با روش دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت مهارکننده و کشندگی آن ها با روش میکرودایلوشن تعیین گردید. بیوفیلم سویه های مقاوم MDR بر روی میکروپلیت های پلی استیرنی تشکیل گردید.
    یافته ها
    اغلب سویه های جدا شده نسبت به پنی سیلین، آموکسی سیلین، آمپی سیلین و متی سیلین مقاوم بودند و بیشترین حساسیت نسبت به کلاریترومایسین مشاهده گردید. بررسی فنوتیپی تشکیل بیوفیلم نشان داد که به ترتیب% 6 (6 سویه)، %2/23 (23 سویه) و% 4/50 (50 سویه) از جدایه ها قادر به تشکیل بیوفیلم به صورت قوی، متوسط و ضعیف می باشند و تنها 4/20 درصد جدایه ها قادر به تشکیل بیوفیلم در محیط آزمایشگاه نبودند. بیوفیلم در حضور ساولن کمترین میزان مقاومت و با دکونکس بیشترین مقاومت را نشان داد.
    نتیجه گیری
    شیوع سویه های مقاوم بیمارستانی با قابلیت تشکیل بیوفیلم در میان طیف وسیعی از بیماران می تواند خطر جدی برای سلامت جامعه باشد.
    کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, آنتی سپتیک, بیوفیلم
    Bita Hatefizade, Farzaneh Hosseini *, Soheila Moradi Bidhendi
    Background
    Excessive use of antibiotics and biocides has led to emergence of resistant Staphylococcal strains. The aim of this study was to examine resistance of Staphylococcal strains biofilm isolated to biocidal components.
    Methods
    100 clinical isolates of Staphylococcus aureus were collected from hospitalized patients with infectious skins from two Shohadaye Tajrish and Valiasr hospitals for one year in Tehran City. Isolated strains were identified by standard biochemical tests and confirmed using polymerase chain reaction. The pattern of resistance of strains to antibiotics and biocides such as Savlon, Decosept and Deconex (Dermocept) were determined by disc diffusion method and their minimal inhibition and cidal concentrations were estimated using microdilution. The biofilm of MDR strains were formed on polystyrene microplates.
    Results
    Most of strains were resistant to penicillin, amoxicillin, ampicillin and methicillin and the most sensitivity was seen to clarythromicin. The phenotyping findings of biofilm formation show that 6%, 23.2% and 50.4% of isolates were able to biofilm formation as strong, intermediate and weak, repectively, and only 20.4% were unable to form biofilm. Biofilm had the lower and higher resistant to Savlon and Deconex, respectively.
    Conclusion
    The prevalence of hospital resistance strains with ability of biofilm formation can be serious danger for health of society in an extended spectrum of patients.
    Keywords: Staphylococcus aureus, Antiseptic, Biofilm
  • نرگس گلاب، پژواک ناصرخاکی*، سهیلا مرادی بید هندی، مجتبی نوفلی، رایناک قادری، فرشته شاهچراغی، وجیهه سادات نیک بین
    آلودگی سالمونلا دومین علت بیماری های مشترک بین انسان و دام می باشد که با منشا مواد خوراکی قابل سرایت است. منبع اصلی این عفونت در انسان محصولات غذایی آلوده میباشد. هدف از انجام این مطالعه، جداسازی زیرگونه سالمونلا انتریکا می باشد که در مطالعه پیشین توسط تیم تحقیقاتی حاضر و با استفاده از روش الکتروفورز پالس فیلد صورت گرفته است. همه 46 گونه جدایه سالمونلا تعیین سروتیپ شده و سپس مورد آزمون PFGE قرار گرفتند. همه جدایه ها با استفاده از روش های مولکولی XbaI PFGE بررسی شدند. در این مطالعه PFGE و سروتایپینگ برای جداسازی 46 زیرگونه سالمونلا که متعلق به 27 سرووار مختلف می باشد، مورد استفاده قرار گرفت. این زیرگونه ها با منشاء انسان و منابع غذایی مختلف به دست آمده اند. در میان این جدایه ها سالمونلا تیفیموریوم به عنوان شایع ترین سرووار شناسایی شد. از 46 جدایه، 40 الگوی PFGE بدست آمده است. شاخص تمایز بدست آمده ناشی از سروتایپینگ (DI=0.93) پایین تر از شاخص مربوط به PFGE (DI=0.99) بوده است. تعیین زیرگونه سالمونلا بسیار مهم بوده و نشان دهنده منشا حیوانی است که به عنوان یکی از منابع ذخیره ای این آلودگی قلمداد شده و بالقوه دارای توانایی انتقال به انسان از طریق زنجیره غذایی می باشد. ضمنا نتایج این مطالعه مشخص نمود که این رویه به عنوان یک استاندارد طلایی به منظور تعیین ژنوتیپ سروتیپ های مختلف سالمونلا به حساب می آید.
    کلید واژگان: PFGE, سالمونلا انتریکا, سروتایپینگ, تعیین زیرگونه, انسان, دام
    N. Golab, N. Khaki *, S. Moradi Bidhendi, M. Noofeli, R. Ghaderi, F. Shahcheraghi, V.S. Nikbin
    Salmonella infections are the second leading cause of zoonotic bacterial foodborne illness. Main source of infection in human is contaminated food products. The aim of this study was sub typing isolates of Salmonella entericaobtained during our previous study byPulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE) technique. All 46 Salmonella isolates were serotyped and then subjected to PFGE. Total isolates were analyzed by means of the molecular technique XbaI PFGE. In this study, PFGE and serotyping were used to subtype 46 Salmonella isolates belonging to 27different serovars and derived from human and different food origins. Among these isolates, S. Typhimurium was found to be the most predominant serovar. 40 PFGE patterns out of 46 isolates were obtained. The Discrimination Index obtained by serotyping (DI = 0.93) was lower than PFGE (DI = 0.99). Subtyping of Salmonella enterica is very important and shows that animal origin can be one of a reservoir that potentially could be transferred to human through the food chain. In addition, results of this study also revealed that this procedure is a golden standard for genotyping of such salmonellaserotypes.
    Keywords: PFGE, Salmonella enterica, Serotyping, Subtyping, Human, Food animals
  • رایناک قادری *، سهیلا مرادی بید هندی، پژواک ناصرخاکی
    سالمونلا انتریکا به عنوان یکی از عمده ترین عوامل بیماری زای با منشاء مواد غذایی محسوب می شود که بیش از 2500 سروتیپ را در در سرتاسر جهان در بر می گیرد. مطالعه حاضر مقاومت میکروبی جدایه های سالمونلا انتریکا سرووار انتریتیدیس را در ایران مورد بررسی قرار می دهد. به منظور شناسایی موارد سالمونلا انتریتیدیس، مجموعه ای مشتمل بر 151 جدایه سالمونلا جمع آوری شده از طیور سروتایپ گردید و متعاقبا حساسیت تعداد 61 جدایه سالمونلا انتریتیدیس در مقابل 30 آنتی بیوتیک مورد ارزیابی قرارگرفت. میزان بالایی از مقاومت ضد میکروبی در مقابل نیتروفورانتوئین ( 55 مورد = 2/90% ) و به دنبال آن نالدیکیسیک اسید (41 مورد= 2/67%) و سفالکسین (23 مورد = 2/37% ) مشاهده گردید. 26 الگوی مقاومت چندگانه در میان 61 جدایه سالمونلا انتریتیدیس دیده شد. کلیه جدایه ها در مقابل اوفلوکساسین، ایمیپنم، انروفلوکساسین، کلرامفنیکل جنتامایسین و نسل سوم و چهارم سفالوسپورین ها حساس بودند. نتایج این مطالعه مشخص نمود که اعمال سیاست های جدید در مواجهه با مصرف بی رویه داروهای ضد میکروبی از اهمیت بالایی برخوردار است.
    کلید واژگان: مقاومت ضد میکروبی, پروفایل مقاومت, مقاومت چندگانه, سالمونلا انتریکا
    R. Ghaderi *, S. Moradi Bidhendi, P. Khaki
    Salmonella enterica is recognized as one of the major food-borne pathogens with more than 2,500 serotypes worldwide. The present study addresses antimicrobial resistance of Salmonella enterica serovar Enteritidis isolates in Iran. A collection of 151 Salmonella spp. isolates collected from poultry were serotyped to identify Salmonella Enteritidis. Sixty-one Salmonella Enteritidis were subsequently tested against 30 antimicrobials. A high frequency of antimicrobial resistance was observed against nitrofurantoin (n=55, 90.2%) followed by nalidixic acid (n=41, 67.2%), and cephalexin (n=23, 37.7%). Multi drug resistance were observed in 35 (57.4%) out of 61 isolates. Twenty-six antimicrobial resistancepatterns were observed among the 61 Salmonella Enteritidis. All isolates were susceptible to ofloxacin, imipenem, enrofloxacin, chloramphenicol, gentamicin, and 3rd and 4th generation cephalosporins. In conclusion, our results revealed that implementing new policies toward overuse of antimicrobial drugs in Iranian poultry industry are of great importance.
    Keywords: antimicrobial resistance, resistance profile, multi, drug resistance, Salmonella enterica
  • رسول حسین پور، پژواک خاکی*، مجتبی نوفلی، سهیلا مرادی بیدهندی
    لپتوسپیروزیس یک بیماری زئونوز با انتشار جهانی است که توسط باکتری لپتوسپیرا اینتروگانس ایجاد می شود. تشخیص دقیق آن برای تمایز لپتوسپیروزیس از دیگر عفونت های تب زا و شایع در محل های مشابه و جهت درمان مناسب حائز اهمیت است. بنابراین یک آزمون تشخیصی مولکولی با حساسیت بالا مانند روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ضروری است. ژن های کد کننده ی پروتئین های غشای خارجی لپتوسپیرا کاندیدای بالقوه ای برای تشخیص و تجزیه و تحلیل این بیماری هستند. در این مطالعه ژن lipL21 برای تشخیص و تمایز لپتوسپیراهای بیماریزا از ساپروفیت در آزمایش روش واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد استفاده قرار گرفته است. ژن lipL21 لپتوسپیرا تنها در گونه های پاتوژن بیان می شود. باکتری ها در محیط کشت اختصاصی EMJH همراه با سرم خرگوش کشت داده شدند و استخراج DNA ژنومیک با روش فنل کلروفرم ایزوامیل الکل استاندارد انجام شد. پرایمرهای اختصاصی جهت تکثیر ژن lipL21 طراحی گردید. ژن lipL21 در لپتوسپیراهای بیماریزا مشاهده شد اما در لپتوسپراهای ساپروفیت دیده نشد. ویژگی و حساسیت روش واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد بررسی قرار گرفت. روش واکنش زنجیره ای پلیمراز با ویژگی و حساسیت بالا می تواند یک روش سریع برای تشخیص لپتوسپیروزیس حاد باشد و یک کنترل مثبت برای بهینه سازی این روش تشخیصی طراحی گردید. نتایج نشان داد که تشخیص مولکولی لپتوسپیراهای پاتوژن بر اساس ژن lipL21 را می توان برای تشخیص آزمایشگاهی لپتوسپیروز مورد استفاده قرارداد.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, واکنش زنجیره ای پلیمراز, ژن lipL21, لپتوسپراهای بیماریزا
    R. Hoseinpur, P. Khaki *, M. Noofeli, S. Moradi Bidhendi
    Leptospirosis is a zoonotic disease with global distribution that caused by pathogenic spirochetes of the genus Leptospira. Accurate diagnosis for differentiation of leptospirosis from other pyrogenic infections prevailing in the same locality and is imperative for proper treatment. Therefore a molecular diagnostic test with high specificity and sensitivity such as PCR is essential. Gene encoding of outer membrane proteins of Leptospira are potential candidates that may be useful as diagnostic and analysis of the disease. In this study, lipL21 gene was used for detection and differentiation of pathogenic from saprophytic leptospiral serovars in PCR assays. The leptospiral lipL21 gene expressed only in pathogenic Leptospira spp. The bacteria were inoculated into the EMJH (with 5% rabbit serum) and extraction of the genomic DNA was done by standard Phenol-Chlorophorm method. The specific primers for proliferation of lipL21 gene were designed. The lipl21 gene was observed in pathogenic leptospira and was not in saprophytic leptospires. The specificity and sensitivity of PCR was evaluated. PCR assay with high specificity and sensitivity may prove to be a rapid method for diagnosing acute leptospirosis and designed a positive control to optimize this diagnostic test. The results showed that molecular detection of pathogenic leptospiras based on lipL21 gene can be used for laboratory diagnosis of leptospirosis.
    Keywords: Leptospirosis, lipL21 gene, PCR, pathogenic leptospires
  • رسول حسین پور، پژواک خاکی *، سهیلا مرادی بیدهندی، مجتبی نوفلی
    زمینه
    لپتوسپیروزیس نوعی بیماری مشترک بین انسان و دام است، که توسط باکتری لپتوسپیزا اینتروگانس ایجاد می شود. ژن بیان کننده LipL21 یکی از ژن های شناسایی شده در باکتری لپتوسپیرا است که فقط در سویه های بیماری زا وجود دارد. هدف از این تحقیق کلونینگ و آنالیز تعیین توالی ژن کد کننده لیپوپروتئین سطحی LipL21 در 5 سرووار واکسینال باکتری لپتوسپیرا اینتروگانس در ایران می باشد.
    مواد و روش ها
    سرووارهای بیماری زای لپتوسپیرا اینتروگانس در محیط کشت اختصاصیEMJH و 10 درصد سرم خرگوش کشت داده شدند. بعد از استخراج DNA ژنومیک با استفاده از پرایمرهای اختصاصی PCR گذاشته شد و محصول PCR در درون وکتور E.Coli DH5&alpha انتقال داده شد. پلاسمیدهای نوترکیب جهت تعیین توالی ارسال گردید.
    یافته ها
    آنالیز توالی ژن lipL21 در مورد سرووارهای واکسینال داخلی و مقایسه آن ها با دیگر سرووارهای موجود در بانک ژنی نشان داد که 3 سرووار واکسینال سرجوهاردجو، کانی کولا و پومونا دارای 100 درصد تشابه با همدیگر می باشند و سرووار گریپوتیفوزا دارای بیشترین اختلاف با سرووارهای واکسینال می باشد. در کل نتایج نشان داد که این ژن یک ژن بسیار حفاظت شده در سرووارهای واکسینال بومی و سرووارهای موجود در بانک ژنی با درصد تشابه بالای 7/ 95 درصد می باشد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که ژن lipL21 در میان سرووارهای واکسینال بسیار حفاظت شده (4/ 96 درصد< شباهت) می باشد. بنابراین ژن کد کننده پروتئین سطحی LipL21 می تواند به عنوان یک تست سرولوژیک مناسب با ویژگی و حساسیت بالا برای تشخیص درست و به موقع لپتوسپیروزیس در نمونه های کلینیکی و هم در آینده به عنوان کاندیدایی برای واکسن های زیرواحد موثر مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, لپتوسپیرا, ژن lipL21, کلونینگ
    Rasoul Hoseinpur, Pezhvak Khaki *, Soheila Moradi Bidhendi, Mojtaba Noofeli
    Background
    Leptospirosis is a zoonotic disease in humans and animals, caused by the bacterium Leptospira interrogans. Gene expressing LipL21 is one of the genes identified in the bacterium, existing only in the pathogenic strains. The aim of this study was to cloning and analyzing the sequence of the gene encoding surface lipoprotein, LipL21, in five vaccinal leptospira serovars in Iran.
    Material And Methods
    Pathogenic Leptospira interrogans serovars were cultured in EMJH medium with 10% rabbit serum. After genomic DNA extraction, PCR with specific primers was employed and the resulting product inserted in a vector then transferred into E. Coli DH5&alpha. The recombinant plasmids were finally sent for sequencing.
    Results
    The analysis of gene lipL21 in domestic vaccinal serovars and comparison of them with other serovars in the GenBank database revealed that three vaccinal serovars serjo hardjo, canicola and pomona had 100% similarity with each other and grippotyphosa serovar had the highest difference with the vaccinal serovars. In general, the results showed that this gene is a highly conserved gene in the domestic vaccinal serovars and serovars in the GenBank database with more than 95.7 percent similarity.
    Conclusion
    These results showed that the gene, lipL21, is highly conserved in the vaccinal serovars (similarities > 96.4 %). Therefore, the gene encoding surface protein LipL21 can serve as a useful serologic test with high specificity and sensitivity for diagnosis of leptospirosis in clinical samples and in future as an effective subunit vaccine candidate to be used.
    Keywords: Leptospirosis, Leptospira Spp., lipL21 gene, cloning
  • سهیلا مرادی بیدهندی
    عفونت های سالمونلایی از مهم ترین مشکلات بهداشت عمومی در جهان بوده و در اکثر نقاط جهان بخصوص در کشورهای در حال توسعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان ماکیان، انسان، دام و مواد غذایی در انتقال عامل عفونت، از نظر جنبه اقتصادی و بهداشت عمومی نقش مهمی ایفا می کنند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که هنوز سالمونلا انتریتیدیس و سالمونلا تیفی موریوم از سروتیپ های غالب می باشند. با توجه به محدودیت ها و مشکلات روش های جداسازی آزمایشگاهی می توان از روش های ملکولی به عنوان روشی سریع، ارزان، اختصاصی و با حساسیت بالا در تشخیص استفاده نمود. یافتن منشاء عفونت و کانون های آن می تواند در بهبود استراتژی های کنترلی حائز اهمیت باشد. گسترش ژن های مقاومت پلاسمیدی در میان سروتیپ های مختلف سالمونلا جدا شده از موارد انسانی، طیوری و دامی و انتقال آنها در بین موارد فوق از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناسایی مقاومت های دارویی و جلوگیری از انتشار آن ها می تواند بعنوان یکی از مسائل مهم در درمان باشد و بررسی این مقاومت ها به منظور جلوگیری از بروز سویه های مقاوم امری ضروری می باشد. با مشخص شدن الگوی مقاومتی باکتری های جداشده می توان پروتکل های درمانی را اصلاح و آنتی بیوتیک های موثرتر را جایگزین نمود.
    کلید واژگان: سالمونلا, جداسازی, روش های تشخیصی, مقاومت دارویی, ایران
    S., Moradi Bidhendi
    Salmonella infection is a major public health problem in the world and in most parts of the world, particularly in developing countries are of utmost importance. Poultry, human, animal and food play an important role in transmission, economy and public health aspects. Yet studies show that Salmonella enteritidis and Salmonella typhimurium is the predominant serotypes. Due to limitations in isolation in laboratory, using molecular techniques as a rapid, inexpensive, specific and sensitive diagnostic must be used. The source of the infection could be important in the control strategies. Spread of resistance genes via plasmid among different serotypes of Salmonella is of great importance. Identification and prevention of drug resistance genes among serotypes of Salmonella could be one of the most important issues in the study of its ressistance. To determine the susceptibility patterns of isolates, the protocols of treatment can be modified and replaced with effective antibiotics.
    Keywords: Salmonella, Isolation, Diagnosis, Antimicrobial resistance, Iran
  • سهیلا مرادی بید هندی *، پژواک خاکی، نرگس چراغچی
    سالمونلوز بیماری بسیار مهم در پرندگان است که از نظر اقتصادی حائز اهمیت می باشد. این بیماری در سراسر جهان وجود داشته و کنترل آن مشکل است. تیفویید پرندگان و بیماری پلوروم توسط سالمونلا انتریکا زیرگونه انتریکا سرووار گالیناروم بیووار گالیناروم و پلوروم ایجاد می شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی خصوصیات بیوشیمیایی و حساسیت آنتی بیوتیکی در نمونه های سالمونلا گالیناروم و سالمونلا پلوروم می باشد. تعداد 13 نمونه سالمونلا توسط آزمایشات بیوشیمیایی و آنتی سرم های اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 10 مورد سالمونلا گالیناروم و 3 مورد سالمونلا پلوروم تشخیص داده شد. تمام نمونه ها نسبت به جنتامیسین حساس بودند. 7 مورد(8/53%)، 6 مورد (1/46%) و 5 مورد (4/38%) بتر تیب نسبت به استرپتومایسین، سفالکسین و نالیدیکزیک اسید مقاوم بودند. در این تحقیق 9 الگوی مقاومت مشاهده شد. همچنین مقاومت دارویی(مقاومت به 3 و بیشتر) در 6 (1/46%) مورد از جدایه ها دیده شد. نتایج نشان داد که ماکیان می توانند بعنوان یک منبع مقاومت دارویی و یک خطر جدی در بهداشت عمومی از طریق انتقال زنجیره غذایی بوده و پیشنهاد می گردد که مطالعات اپیدمیولوژیکی و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی در این زمینه صورت گیرد.
    S. Moradi Bidhendi *, P. S.Khaki, N. Cheraghchi
    Salmonellosis is a very important disease of avian species because of its huge economic impact، worldwide distribution and difficulty posed in its control. Fowl typhoid and pullorum disease، is caused by Salmonella enterica subsp enterica serovar Gallinarum biovar Gallinarum and Pullorum. The purpose of this study was to investigate the biochemical characteristics and antimicrobial susceptibility of Salmonella gallinarum and Salmonella pullorum. A total of 13 Salmonella isolates، identified by biochemical tests and specific antisera including Salmonella gallinarum (n=10) and Salmonella pullorum (n=3). All were found to be susceptible to gentamicin. Also 7 (53. 8 %)، 6 (46. 1%) and 5 (38. 4%) isolates were resistant to streptomycin، cephalexin and nalidixic acid respectively. Multidrug resistance to three or more antibiotics was observed in 6 (46. 1%) isolates and overall 9 antibiotic resistance patterns were recorded. The results showed that poultries as a source of antimicrobial resistance could pose a serious risk to public health via food chain transfer. Hence more epidemiological surveillance programs and antibiotic susceptibility investigations are advised.
    Keywords: Salmonella gallinarum, Sallmonella pullorum, Antimicrobial Susceptibility Test, Iran
  • مریم سادات سلطانی، پژواک خاکی *، سهیلا مرادی بید هندی، محمدحسن شاه حسینی
    لپتوسپیروزیس که در اثر عفونت با لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می شود یکی از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و دام در جهان است. پروتئینهای غشای خارجی لپتوسپیرا نظیر LipL41 نقش مهمی در پاتوژنز این بیماری ایفا می کنند. بر این اساس چالش اصلی و مهم در بهبود و توسعه واکسنی موثر و کارآمد به کاربرد مطالعات بنیادی روی این پروتئین ها معطوف گردیده است. هدف از این مطالعه کلونینگ و آنالیز ژن lipL41به منظور تعیین ثبات ژنتیکی در بین سرووارهای واکسینال لپتوسپیرا در ایران می باشد. در این مطالعه از سه سرووار واکسینال استفاده شد. ژن lipL41سرووارهای مذکور تکثیر و در وکتور pTZ57R/T کلون گردید.کلون های نوترکیب با کلنی واکنش زنجیره ای پلیمراز و تعیین توالی، تایید شدند. همولوژی آن ها با مقایسه توالی سرووارهای واکسینال با توالی های ثبت شده در بانک ژنی با استفاده از برنامه های BLAST و MegAlign مورد ارزیابی قرار گرفتند. محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز ژنlipL41 از سرووارهای واکسینال لپتوسپیرای مورد آزمایش، یک قطعه 1065 جفت بازی بود. نتایج تعیین توالی میزان شباهت بالایی بیش از 94% در بین سرووارهای واکسینال لپتوسپیرا نشان داد. ثبات ژنتیکی ژنlipL41 به قابلیت استفاده از این ژن برای تهیه واکسن نوترکیب موثر و کارآمد بر علیه لپتوسپیروزیس اشاره می کند.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, ژن lipL41, آنالیز مولکولی, تعیین توالی, سرووارهای واکسینال لپتوسپیرا
    M.S. Soltani, P. Khaki *, S. Moradi Bidhendi, M.H. Shahhosseiny
    Leptospirosis caused by infection with pathogenic leptospires، which is the most prevalent zoonotic disease in the world. The outer membrane proteins (OMPs) of pathogenic leptospires such as LipL41 play a crucial role in pathogenesis of this disease. Therefore a major challenge to develop an effective vaccine against leptospirosis is application of basic research on the OMPs of leptospires to improve vaccine development. The aim of this study was cloning and analyzing of the lipL41 gene from vaccinal serovars of leptospires in Iran، in order to identify genetic conservation of this gene. Three vaccinal serovars of Leptospira were used in this study. The lipL41 gene of these serovars were amplified and cloned in the pTZ57R/T vector. The recombinant clones were confirmed by colony-PCR and sequencing. The sequenced genes were analyzed for their homology between them and other submitted sequences in Genbank database using the BLAST and MegAlign program. PCR amplification of the lipL41 gene resulted in the 1065 bp gene product in vaccinal serovars tested. In our study، nucleotide sequencing results showed high similarity (>94%) within the leptospiral vaccinal serovars. The genetic conservation of the lipL41gene among different serovars of Leptospira indicated the capacity of utilization of this gene for development of recombinant vaccine against leptospirosis.
    Keywords: Leptospirosis, lipL41 gene, Molecular characterization, Sequencing, Vaccinal serovars of Leptospira
  • پژواک خاکی، فرشیده اعلایی، سهیلا مرادی بیدهندی *، رایناک قادری
    جنس سالمونلا پلی مورفیک و شامل تعداد زیادی سروتیپ است که از نظر ژنتیکی به هم نزدیک می باشند. این باکتری یکی از بیماریزا های نوظهور در بیماری های منتقله از طریق غذا است که غالبا در تخم مرغ یافت میشود. سالمونلا انتریکا یکی از پاتوژن های بالقوه در بهداشت عمومی در سراسر جهان میباشد. 31 نمونه سالمونلای جدا شده توسط آنتی سرم های اختصاصی مورد آزمایش قرار گرفتند که نتایج آن شامل سالمونلا انتریتیدیس (51/6%)، سالمونلا تیفی موریوم (25/8%)، سالمونلا اینفنتیس (19/4%) و سالمونلا کولیندال (3/2%) بود.DNA به روش فنل-کلروفرم-ایزوآمیل الکل استخراج گردید. تمام جدایه ها باند bp1500 را با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن fliC را نشان دادند. محصول PCR توسط آنزیم محدود الاثر HhaI مورد هضم قرار گرفت. نتایجPCR-RFLP سه الگو را در بین تمام جدایه ها نشان داد. نتایجPCR-RFLP 3 الگو را در میان تمام نمونه ها نشان داد. نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان داد که استفاده از آنزیم محدودالاثر HhaI قادر به تفکیک سالمونلا انتریتیدیس و سالمونلا کولیندال می باشد و شباهتی در الگوی بدست آمده در سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا اینفنتیس وجود دارد.
    کلید واژگان: سالمونلا, ماکیان, ژن fliC, PCR, RFLP, آنزیم محدود الاثر HhaI
    P. Khaki, F. Alaei, S. Moradi Bidhendi *, R. Ghaderi
    The genus of Salmonella is very polymorphic and comprised of a number of genetically closely related serotypes. It is one of the emerging pathogen in food-borne disease which is often found in contaminated chicken eggs. Salmonella enterica is considered one of the major pathogens in public health worldwide. A total of 31 Salmonella isolates identified by specific antisera، which included Salmonella enteritidis (51. 6%)، Salmonella typhimurium (25. 8%)، Salmonella infantis (19. 4%) and Salmonella colindale (3. 2%). DNA was extracted using phenol- chloroform- isoamylalchol method. All the isolates showed fliC gene (1500bp) by using specific primers. PCR products were subjected to digestion using HhaI restriction endonuclease. PCR- RFLP results showed 3 patterns between all isolates. Our research gained in this study demonstrated that using HhaI restriction endonuclease could differentiate Salmonella enteritidis and Salmonella colindale but there is similarity between pattern of Salmonella typhimurium and Salmonella infantis.
    Keywords: Salmonella, Avian, fliC gene, PCR, RFLP, HhaI restriction endonuclease
  • پژواک خاکی، زهرا روحی، سهیلا مرادی بیدهندی
    زمینه و هدف
    لپتوسپیروزیس بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوان می باشد که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است و توسط سرووارهای بیماری زای باکتری لپتوسپیرا(Leptospira) ایجاد می شود. تعیین فراوانی آنتی بادی ضد این باکتری در نمونه های سرمی افراد مشکوک به لپتوسپیروزیس در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش بررسی
    جامعه مورد مطالعه 130 نمونه سرم خون انسانی افرادی بود که علائم و نشانه های بالینی مشکوک به لپتوسپیروز داشتند و طی سال های90-1391 به آزمایشگاه مرجع لپتوسپیرا در انستیتو رازی کرج ارسال شده بود. سطح سرمی آنتی بادی ضد لپتوسپیر نوع IgM در این افراد با استفاده از کیت الایزا (PrioCHECK) مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    در 21 مورد(16%) از نمونه های سرمی آنتی بادی ضد لپتوسپیرا از کلاس IgM مشاهده شد. توزیع نسبی موارد این بیماری در مردان 95/ 80 درصد، در زنان 04/ 19 درصد، در کشاورزان 95/ 30 درصد و در گروه سنی 40-20 سال 14/ 57 درصد بود. تماس با آب آلوده شایع ترین علت انتقال آلودگی (38/ 52%) و تب به عنوان شایع ترین علامت بیماری(2 /72%) شناخته شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به بروز 16درصد آنتی بادی ضد لپتوسپیرا در افراد مشکوک، پیشنهاد می شود ارزیابی روتین بیماران مشکوک از نظر لپتوسپیروز با روش الایزا حداقل در مراکز بزرگ تشخیصی و درمانی صورت گیرد.
    کلید واژگان: لپتوسپیرا, لپتوسپیروزیس, انسان, الایزا
    Roohiz., Moradi Bidhendis., Khaki, P
    Background And Objective
    Leptospirosis is a zoonosis infectious disease that is prevalent in tropical and subtropical regions and is caused by the pathogenic serovars of leptospires. Hence, we aimed at investigating the prevalence of antibodies against these bacteria in the blood samples of suspected leptospirosis.
    Material And Methods
    the human serum samples (N = 130) were obtained from patients clinically suspected leptospirosis. The Serum level of IgM antibodies were studied by ELISA kit (PrioCHECK) in Razi Vaccine and Serum Research Institute (Karaj), 2011-2012.
    Results
    Anti-leptospira IgM class was observed in 21(16%) samples. The relative distribution of the disease was reported in men (80.95%), women (19.04%), and farmers (30.95%) and in 20-40-year group (57.14%). Contact with contaminated water was the most common cause of infection (52.38%) and fever was the most common sign of Leptospirosis (72.2%).
    Conclusion
    Due to the occurrence of anti-leptospira antibodies in 16% of suspected cases, it is recommended that routine ELISA be done at least in major diagnostic centers.
    Keywords: Leptospira, Leptospirosis, Human, ELISA
  • مریم سادات سلطانی، پژواک خاکی، سهیلا مرادی بیدهندی، محمدحسن شاه حسینی، سما رضا سلطانی
    لپتوسپیروزیس، یکی از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و حیوان با انتشار جهانی می باشد. مشخص شده که LipL41 یک پروتئین غشای خارجی ایمونوژنیک می باشد که در لپتوسپیرا های بیماریزا وجود دارد و می تواند در روش های تشخیص سرولوژیکی و همچنین به عنوان یک کاندیدای مناسب در تهیه واکسن های نوترکیب به کار برده شود. هدف از این تحقیق بهره گیری از خصوصیات ژن lipL41 به منظور طراحی یک کنترل مثبت در افتراق سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا از غیربیماریزا با استفاده از PCR می باشد. در این تحقیق از پنج سرووار بیماریزای لپتوسپیرا و یک سرووار غیر بیماریزا استفاده گردید. باکتری ها در محیط کشت اختصاصی (EMJH) کشت داده شدند و DNA ژنومیک آن ها تخلیص گردید. ژن lipL41 با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. جهت انجام کلونینگ ژن مورد نظر، محصول PCR، خالص سازی شده و در وکتور pTZ57R/T الحاق گردید و در باکتری اشریشیا کلی (Top10) کلون گردید. تایید حضور lipL41 در کلنی های نوترکیب با برداشت از کلنی های رشد یافته روی پلیت LB آگار حاوی آمپی سیلین و انجام PCR و تکثیر ژن مورد نظر انجام شد. تخلیص DNA نوترکیب توسط کیت انجام گرفت. سپس پلاسمید حاوی ژن مورد نظر تعیین ترادف شد. محصول PCR به دست آمده یک قطعه bp 1065 را نشان می داد که نشان دهنده تکثیر ژن lipL41 بود این ژن فقط در سرووارهای بیماریزا حضور دارد در صورتی که در سرووار غیر بیماریزای لپتوسپیرا بایفلکسا مشاهده نگردید. تخلیص کلونی های مثبت وکتور پلاسمیدی به وسیله کیت صورت گرفت. واکنش PCR برای DNA نمونه به همراه کنترل مثبت در دو تیوب جداگانه انجام شد. محصول PCR مربوط به نمونه و کنترل مثبت با ژل الکتروفورز و سایز مارکر مقایسه و مورد تایید قرار گرفت. به علت کند رشد بودن لپتوسپیرا و شرایط خاص نگهداری و عدم دسترسی همگان به سوش های رفرانس، استفاده از یک تست سریع و دقیق مولکولی مانند PCR به همراه یک کنترل مثبت به منظور تایید صحت آن ضروری می باشد. بنابراین می توان از ژن کلون شده در این تحقیق که در آزمایشگاه تشخیصی لپتوسپیرا آماده شده است، به عنوان کنترل مثبت در آزمایش PCR در تمام آزمایشگاه ها استفاده کرد.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, PCR, ژن lipL41, کنترل مثبت
    Soltani M., Khaki P., Moradi-Bidhendi S., Shahhosseiny M.H., Soltani S.
    Leptospirosis is one of the most important zoonosis with worldwide distribution. lipL41 is an immunogenic outer membrane protein found in pathogenic Leptospira species and may be used in diagnostic method and also can be a good candidate for recombinant vaccine against leptospirosis. The aim of this study was designing a positive control for molecular diagnosis of pathogenic Leptospira spp. by PCR based on lipL41 gene. Five pathogenic serovars and one saprophytic species were used in this study. The serovars were subcultured into the selective culture medium (EMJH) and then the genomic DNA extracted. The lipL41 gene amplified using the specific primers. The PCR product were ligated in pTZ57R/T vector and transformed in competent E. coli Top10 cells. The confirmation of the recombinants was made by picking the white colonies and carrying out colony PCR amplification of the gene. The recombinant plasmids were extracted using a commercial extraction kit. PCR amplification of the lipL41 gene using the specific primers resulted in a 1065 bp in all five pathogenic serovars tested. No PCR products were amplified from the non-pathogenic L. biflexa. Positive colonies plasmid vector was isolated from cells by kit. PCR test was carried out with positive control and PCR products were observed on gel electrophoresis. Due to slow growth of Leptospira، and because of limited diagnostic capacity using a rapid and accurate molecular tests like PCR with a positive control to confirm its accuracy is essential. Therefore، the cloned lipL41 gene in this study that has been prepared in Leptospira reference laboratory can be used as a positive control in all laboratories using the PCR test.
    Keywords: Leptospirosis, PCR, lipL41 gene, Positive control
  • مریم سادات سلطانی، پژواک خاکی*، سهیلا مرادی بیدهندی، محمدحسن شاه حسینی
    زمینه و هدف
    لپتوسپیروزیس یک بیماری عفونی می باشد که توسط سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا ایجاد می شود. افزایش ارتقای کیفی روش های کاربردی و معتبر در تشخیص این بیماری و همچنین تولید واکسن نوترکیب، نیاز به آنتی ژن های اختصاصی دارد که در بین سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا یکسان و مشابه است. پروتئین های غشای خارجی لپتوسپیرا (OMPs)، آنتی ژن های موثری می باشند که قادر به تحریک پاسخ ایمنی مشخص در دوره عفونت می باشند. در بین این آنتی ژن ها، LipL41 یک لیپو پروتئین ایمونوژنیک است که تنها در سرووار های بیماریزا وجود دارد بنابراین می توان آن را به عنوان کاندیدای مناسبی در تهیه واکسن موثر و کارآمد و همچنین در روش های تشخیصی در نظر گرفت. به منظور تعیین میزان حفاظت شدگی ژن lipL41، این ژن در لپتوسپیرا اینتروگانس سرووار واکسینال و بومی گریپوتیفوزا کلون و تعیین توالی گردید.
    مواد و روش ها
    لپتوسپیرا اینتروگانس سرووار واکسینال و بومی گریپوتیفوزا جهت تلقیح در محیط کشت انتخابی(EMJH) مورد استفاده قرار گرفت و استخراج DNA ژنومی به روش استاندارد فنل کلروفرم انجام گردید. ژن lipL41 با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر و در وکتور pTZ57R/T کلون گردید و به سلول های مستعد شده E. coli سویه (Top10) انتقال داده شد. سپس پلاسمید نوترکیب استخراج و تعیین توالی گردید. سکانس های مرتبط به منظور آنالیز همولوژی با سکانس های ثبت شده در بانک ژنی مقایسه شدند.
    یافته ها
    محصول PCR ژن lipL41 یک قطعه 1065جفت بازی بود. که این قطعه در سرووار غیر بیماریزا L. biflexa مشاهده نگردید. بررسی توالی نوکلئوتیدی نشان داد که قرابت نوکلئوتیدی ژن lipL41 بین سرووار واکسینال (RTCC2808) و سرووار بومی بیماریزای (RTCC2825) گریپوتیفوزا 100% بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که ژن lipL41 با 95/9% تشابه یک ژن حفاظت شده در سرووارهای مختلف بیماریزا می باشد. از این رو ژن کلون شده در تحقیق حاضر را می توان با هدف بیان پروتئین نو ترکیب در تهیه واکسن نوترکیب موثر و کارآمد و در روش های تشخیصی لپتوسپیروزیس مورد هدف قرار داد.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, لپتوسپیرا اینتروگانس, ژن lipL41, کلونینگ, تعیین توالی
    M.S. Soltani, P. Khaki*, S. Moradi Bidhendi, M.H. Shahhosseiny
    Background
    Leptospirosis is an infectious bacterial disease caused by pathogenic serovars of Leptospira. Development of reliable and applicable diagnostic test and also recombinant vaccine for this disease require specific antigens that are highly conserved among diverse pathogenic leptospiral serovars. Outer membrane proteins(OMPs) of leptospira are effective antigens which can stimulate remarkable immune responses during infection, among them LipL41 is an immunogenic lipoprotein which is present only in pathogenic serovars so it could be regarded as a good candidate for vaccine development and diagnostic method. In order to identify genetic conservation of the lipL41 gene, we cloned and sequenced this gen from Leptospira interrogans serovar vaccinal and field of Grippotyphosa.
    Materials And Methods
    Leptospira interrogans serovar vaccinal Grippotyphosa (RTCC2808) and serovar field Grippotyphosa (RTCC2825)were used to inoculate into the selective culture medium(EMJH). The genomic DNA was extracted by standard phenol-chloroform method. The lipL41 gene were amplified by specific primers and cloned into pTZ57R/T vector and transformed into the competent E. coli (Top10) cells. the extracted recombinant plasmid were sequenced. And the related sequences were subjected to homology analysis by comparing them to sequences in the Genbank database.
    Results
    PCR amplification of the lipL41 gene resulted in the 1065 bp PCR product. DNA sequence analysis revealed that lipL41 gene between serovar vaccinal Grippotyphosa (RTCC2808)and serovar field Grippotyphosa (RTCC2825) in Iran was 100%. It was also showed that the lipL41 gene had high identity (96%-100%) with other pathogenic serovars submitted in Genbank database.
    Conclusion
    The results of this study showed that the lipL41 gene was highly conserved among various pathogenic Leptospira serovars(>95.9 % identity). Hence the cloned gene could be further used for expression of recombinant protein for serodiagnosis and also can be a good candidate for vaccine against leptospirosis.
    Keywords: Leptospirosis, Leptospira interrogans, lipL41 gene, Cloning, Sequencing
  • فریبا فتوحی، مهرانگیز دژبرد، پژواک خاکی*، رضا پیله چیان لنگرودی، بهزاد صالحی، سهیلا مرادی بیدهندی
    زمینه
    لپتوسپیروز بیماری عفونی می باشد که به عنوان مهم ترین بیماری زئونوز شایع در جهان مطرح شده است. LigBیکی از مهم ترین پروتئین های غشاء خارجی لپتوسپیرا می باشد، ایمونوژن می باشد و تنها در لپتوسپیراهای بیماری زا وجود دارد. هدف این پژوهش تشخیص مولکولی لپتوسپیراهای بیماری زا به روش PCR بر مبنای ژن ligB می باشد.
    مواد و روش ها
    در این بررسی از پنج سرووار بیماری زای لپتوسپیرا و یک سرووار غیر بیماری زا استفاده گردید. باکتری ها در محیط کشت اختصاصی کشت داده شدند و DNA ژنومیک آن ها تخلیص گردید. پرایمرهای اختصاصی جهت تکثیر ژنligB طراحی و حساسیت و ویژگی آن در PCR بررسی شد.
    یافته ها
    با توجه به داده های PCR مشخص شد که این ژن فقط در سرووارهای گونه بیماری زا حضور دارد و قطعه bp 1041 حاصل که نشان دهنده تکثیر ژن ligBمی باشد، در گونه غیربیماری زای بایفلکسا مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    بیماری لپتوسپیروز در مناطق معتدل و مرطوب که دارای بارندگی زیاد بوده دارای شیوع بیشتری است و به علت کند رشد بودن این باکتری، جداسازی آن از نمونه های بالینی به روش کشت بسیار مشکل و زمان بر است. بنابراین یک آزمایش تشخیصی مولکولی مناسب با ویژگی و حساسیت بالا مانند PCRبرای تشخیص درست، به موقع و سریع این بیماری دارای اهمیت می باشد.
    کلید واژگان: لپتوسپیروزیس, لپتوسپیرا انتروگانس, PCR, ژن ligB
    Fariba Fotohi, Mehrangiz Dezhbord, Pzhvak Khaki*, Reza Pilehchian Langrodi, Behzad Salehi, Sohela Moradi Bidhendi
    Background
    Leptospirosis is an emerging infectious disease and is considered to be the most widespread zoonotic disease in the world. LigB is an immunogenic outer membrane protein. The leptospiral ligB gene expressed only in pathogenic Leptospira spp. The aim of this study was molecular diagnosis of pathogen Leptospires by PCR based on ligB gene.
    Materials And Methods
    Five pathogenic Leptospires: L. canicola, L. grippotyphosa, L. pomona, L. icterohaemorrhagiae, L. serjoe hardjo and saprophytic L. biflexa were used in this study. The bacteria were inoculated into the selective culture medium and extraction of the genomic DNA was performed by standard Phenol-Chlorophorm method. The specific primers for proliferation of ligB gene were designed. The specificity and sensitivity of PCR method was evaluated.
    Results
    PCR product was 1041bp which indicated proliferation of ligB gene which was supported using electrophoresis. The PCR based on ligB gene detected all pathogenic reference serovars of Leptospira spp. tested. No PCR products were amplified from the non-pathogenic L. biflexa.
    Conclusion
    Considering the spread of Leptosperosis in moderate and hot areas which have high rate of fall, a proper molecular diagnostic test with high specificity and sensitivity such as PCR is essential. PCR assay with high specificity and sensitivity may prove to be a rapid method for diagnosing acute leptospirosis. The results suggested that the PCR based on ligB gene can be used for detection of pathogenic leptospires.
    Keywords: Leptospirosis, Leptospira interrogans, PCR, ligB
  • سجاد یعقوبی، نادر مصوری *، سهیلا مرادی بیدهندی، علی اصغر فرازی، محمد محمدطاهری، زهرا رجبی، خلیل عزیزیان، یوسف امینی، آزاد جامعی
    زمینه
    RFLP-IS6110 یک روش کامل و استاندارد برای ژنوتایپینگ مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تعیین تنوع ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در استان مرکزی و همچنین شناسایی نحوه ی انتقال بیماری در این منطقه بوده است.
    مواد و روش ها
    نتایج یافته های آزمایش RFLP بر روی 42 نمونه ی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جمع آوری شده از استان اراک آنالیزشد. DNA جمع آوری شده از ایزوله ها مورد هضم آنزیمی توسط Pvu II قرار گرفته و در نهایت هیبریدیزاسیون با استفاده از پروب IS6110 انجام شد.
    یافته ها
    براساس تعداد کپی IS6110، ایزوله ها به چهار گروه اصلی تقسیم شدند 1- فاقد کپی های IS6110 2- تعداد کپی های اندک (2-1) 3-دارای تعداد کپی های متوسط (5-3) 4- دارای تعداد کپی های بالا (17-6). در این مطالعه بررسی تعداد کپی بیشتر از 17 در هر یک از ایزوله های بررسی شده دیده نشد.72 درصد از ایزوله ها دارای کپی های بالا IS6110، 10 درصد از ایزوله ها دارای تعداد کپی های متوسط IS6110، 10 درصد از ایزوله ها دارای تعداد کپی اندک IS6110و 5 درصد از ایزوله ها فاقد کپی های IS6110 بودند.
    نتیجه گیری
    روش انگشت نگاری ژنومیRFLP-IS6110، به فهم بهتر ما از ارتباطات اپیدمیولوژیکی در موارد توبرکلوزیس کمک شایانی می نماید. با این تکنیک می توان فعال شدن مجدد عفونت در استان را تخمین زد. در مطالعه ی حاضر کنونی قرار گرفتن سویه ها در خوشه های جداگانه، نشان دهنده فعال شدن مجدد عفونت نهفته توبرکلوزیس در این منطقه است.
    کلید واژگان: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس, تایپینگ ملکولی, DR, IS6110, RFLP
    Sajjad Yaghoubi, Nader Mosavari *, Sohela Moradi Bidhendi, Ali Asghar Farazi, Mohammad Mohammad Taheri, Zahra Rajabi, Khalil Azizian, Yoseph Amini, Azad Jamei
    Background
    RFLP-IS6110 standard technique to genotyping M. tuberculosis.The aims of this study were to identify the genetic diversity of M. tuberculosis population in Markazi province and to recognize the mode of disease transmission in this region.
    Material And Methods
    The RFLP results of 42 isolates of M. tuberculosis deposited in the Mycobacterial Centre from Markazi province were analyzed. DNAs isolated from these isolates were enzyme digested with Pvu II, and hybridized with a PCR amplified DIG-labeled IS6110 probe.
    Results
    The isolates were classified into four groups, based on the copy numbers, as follows: (1) lacking IS6110 element; (2) low copy numbers (1-2); (3) intermediate copy numbers (3-5); and (4) high copy number (6-17). Copy numbers higher than 17 however were not observed in any of the isolates studied, 72 percent of the isolates showed high copy numbers of IS6110, 13 percent intermediate copy numbers, 10 percent low copy numbers, whereas 5 percent isolates lacked IS6110 element.
    Conclusion
    IS6110 DNA fingerprinting assisted us to find epidemiological links between some TB cases, and this technique estimates from reactivation of latent infection transmission of the disease in Markazi province. The low rate of clustering indicates that tuberculosis among studied population is resulted mainly from reactivation of latent infection in this region.
    Keywords: Mycobacterium tuberculosis, molecular typing, DR, IS6110, RFLP
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر سهیلا مرادی بیدهندی
    دکتر سهیلا مرادی بیدهندی
    دانشیار باکتری شناسی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، ، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال