علی اصغر همتی
-
سابقه و هدف
کووید-19 نام بیماری حاصل از ویروس نوپدید SARS-Cov-2 می باشد. تاکنون درمان های غیر اختصاصی زیادی در مورد این ویروس به کار برده شده است؛ اما اکثر این داروها اثربخش نبوده و با عوارض زیادی برای بیماران همراه بوده است. از این رو استفاده از گیاهان دارویی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات مکمل یاری داروی کورکومکس بر روند بهبودی بیماری در بیماران سرپایی مبتلا به کووید-19می باشد.
مواد و روش هامطالعه حاضر که یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده دو سوکور است؛ بر روی بیماران سرپایی مبتلا به کووید-19 انجام گرفت. معیارهای ورود به این مطالعه شامل، بیمارانی که در سی تی اسکن قفسه سینه نمای ground glass داشتند، وجود علایم بالینی مانند سرفه خشک، تنگی نفس، تب، ضعف، اسهال، سردرد، آبریزش بینی یا داشتن سابقه تماس با بیمارکرونایی یا مسافرت اخیر به مناطق پرخطر و افرادی که در سواب نازوفارنکس بررسی شده در PCR نتیجه مثبت داشتند؛ بوده است. کورکومکس یک داروی گیاهی شامل ترکیبی از فلفل سیاه، زردچوبه و زنجبیل می باشد. فلفل سیاه دارای طبیعت گرم می باشد و خواص قابض، ضد نفخ و محرک دستگاه گوارش دارد. برای این گیاه اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی گزارش شده است که در بیماری کووید-19 می تواند مفید واقع شود. حجم نمونه برابر با 60 نفر بودکه در 2 گروه 30 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه داروهای روتین تجویز شده برای بیماران سرپایی را دریافت کردند. یک گروه علاوه بر این درمان ها کورکومکس (حاوی 170 میلی گرم زنجبیل، 4 میلی گرم فلفل سیاه و 340 میلی گرم زردچوبه) روزانه و گروه کنترل پلاسبو دریافت کرد.
یافته هانتایج مطالعه فعلی بیانگر آن بودکه میانگین طول مدت تمام علایم بالینی مورد سنجش این مطالعه به طور معنی داری درگروه مداخله کم تر از گروه کنترل بوده است (تنگی نفس: 13/2 روز در مقابل 66/3 روز، سرفه: 4 روز در مقابل 7/6 روز، علایم گوارشی: 0/73 روز در مقابل 2/21 روز و میالژی:4/1 روز در مقابل 9/2 روز). هم چنین این نتایج نشان می دهد میانگین دمای بدن قبل از شروع مداخله در گروه مداخله 38/32 درجه سانتی گراد ودر گروه کنترل 38/17 درجه سانتی گراد بوده است. این میزان 5 روز پس از شروع مطالعه در گروه مداخله به طور معنی داری کم تر از گروه کنترل بوده است (37/46 درجه سانتی گراد در مقابل 37/92). میانگین اشباع اکسیژن قبل از شروع مداخله در گروه مداخله 94/76 درصد و در گروه کنترل95/63 درصد بود. این میزان 5 روز پس از شروع مطالعه در گروه مداخله به طور معنی داری بیش تر از گروه کنترل بوده است (97/16 درصد در مقابل 96/1درصد) روند کاهش مارکرهای التهابی (ESR و CRP) در گروه مداخله شدت بیش تری نسبت به گروه کنترل داشت. نتایج این مطالعه نشان داد میانگین تعداد لنفوسیت پس از مداخله در گروه مداخله به طور معنی داری افزایش بیش تری نسبت به گروه کنترل داشت (1544/46 در گروه مداخله و 1132/58 درگروه کنترل).
استنتاجاین مطالعه نشان داد، مصرف روزانه یک نوبت از داروی کورکومکس به عنوان یک مکمل درکنار سایر درمان های روتین بیماری کووید-19 تاثیر مثبتی بر روند بهبود بیماری داشته و باعث کوتاه شدن سیر علایم بالینی، کاهش سریع تر مارکرهای التهابی و تصحیح لنفوپنی می شود. طول دوره علایم بالینی شامل تنگی نفس، سرفه، میالژی و علایم گوارشی در بیماران مبتلا به کووید-19 که تحت درمان با داروی کورکومکس قرار گرفته اند به طور مشخصی کاهش پیدا کرد. هم چنین این نتایج نشان داد که سیر بهبود تب و هایپوکسمی (کاهش اشباعیت هموگلوبین از اکسیژن) در گروه مداخله سریع تر از گروه پلاسبو بوده است و به طور معنی داری کم تر از گروهی از بیماران بود که پلاسبو دریافت کردند.
کلید واژگان: کووید-19, مکمل کورکومکس, تظاهرات بالینی, یافته های آزمایشگاهی, زردچوبه, زنجبیل, فلفل سیاهBackground and purposeCovid-19 is the name of the disease caused by the new SARS-Cov-2 virus. Thus far, numerous non-specific therapies have been employed for this viral infection, however, the majority of these medications have proven to be ineffective and have been correlated with a multitude of adverse effects for patients. Therefore, the use of medicinal plants has received a lot of attention. The current study aims to investigate the effects of the supplemental drug Curcumex on the healing process in outpatients with COVID-19.
Materials and methodsThe present study, which is a double-blind randomized controlled clinical trial, was conducted on outpatients with covid-19 which has the code of ethics number IR.MAZUMS.REC.1400.593 from Mazandaran University of Medical Sciences. The inclusion criteria for this study include patients who had a ground glass appearance in the CT scan of the chest, the presence of clinical symptoms such as dry cough, shortness of breath, fever, weakness, diarrhea, headache, runny nose, or having a history of contact with a corona patient or recent travel to High-risk areas and people who had a positive PCR result in the nasopharyngeal swab were defined. Curcumex is a new herbal medicine that contains a combination of black pepper, turmeric, and ginger. Black pepper is hot in nature and has astringent, anti-bloating, and digestive properties. Antioxidant and anti-inflammatory effects have been reported for this plant, which can be useful in COVID-19 disease. The sample size was equal to 60 people who were divided into 2 intervention and control groups of 30 people. Both groups received routine medications prescribed for outpatients. In addition to these treatments, one group received curcumex (containing 170 mg of ginger, 4 mg of black pepper, and 340 mg of turmeric) daily, and the control group received a placebo.
ResultsThe results of the current study indicated that the average duration of all clinical symptoms measured in this study was significantly less in the intervention group than in the control group (shortness of breath: 2.13 days vs. 3.66 days; cough: 4 days vs. 7.6 days; Gastrointestinal symptoms: 0.73 days vs. 2.21 days and myalgia: 4.1 days vs. 9.2 days). Also, these results show that the average body temperature before the start of the intervention in the intervention group was 38.32 degrees Celsius and 38.17 degrees Celsius in the control group. This rate 5 day after the start of the study in the intervention group was significantly lower than the control group (37.46 degrees Celsius vs. 37.92). The average oxygen saturation before the intervention was 94.76% in the intervention group and 95.63% in the control group. This amount 5 day after the start of the study in the intervention group was significantly higher than the control group (97.16% vs. 96.1%) (Table 2). to the control group. The results of this study showed that the average number of lymphocytes after the intervention in the intervention group increased significantly compared to the control group (1544.46 in the intervention group and 1132.58 in the control group).
ConclusionThis study showed that daily consumption of Curcumex drug as a supplement along with other routine treatments of COVID-19 disease has a positive effect on the recovery process of the disease shortens the course of clinical symptoms, reduces inflammatory markers by a quarter, and corrects lymphopenia. The duration of clinical symptoms, including shortness of breath, cough, myalgia, and gastrointestinal symptoms in patients with COVID-19 who have been treated with Curcomex has significantly decreased. Furthermore, these results indicated that the recovery of fever and hypoxemia (decreased hemoglobin oxygen saturation) in the intervention group was faster than the placebo group and was significantly less than the group of patients who received a placebo.
Keywords: COVID-19, Curcumex supplement, clinical manifestations, laboratory findings, turmeric, ginger, black pepper -
زمینه و هدف
در حال حاضر تحقیقات برای یافتن درمان بیماری کووید-19 ادامه دارد. استفاده از ترکیبات گیاهی در درمان بیماری ها همواره مطرح بوده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره هسته انگور در درمان بیماری کووید-19 می باشد.
روش کارتحقیق حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور موازی بود که بر روی80 بیماران بستری مبتلا به کووید-19 در بیمارستان آیت الله طالقانی آبادان در سال 1400 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی (تصادفی بلوکی) 200 میلی گرم عصاره هسته انگور یا دارونما دو بار در روز و به مدت 14 روز، به همراه پروتکل ملی درمان کووید-19دریافت کردند. اشباع O2، تعداد تنفس، فشار خون، شمارش کامل خون، سطح هماتوکریت، تعداد گلبول های سفید، سطح هموگلوبین، آلکالین فسفاتاز، نیتروژن اوره خون، سرعت رسوب گلبول های قرمز، آلانین آمینوترانسفراز سرم، آسپارتات آمینوترانسفراز، نسبت نرمال شده بین المللی، کراتینین سرم، زمان ترومبوپلاستین جزئی و زمان پروترومبین در ابتدا و بعد از درمان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. جهت مقایسه نتایج اولیه، آزمون تی مستقل و تحلیل رگرسیون خطرات متناسب کاکس استفاده شد. آزمون ANOVA نیز برای ارزیابی نتایج ثانویه بکارگرفته شد. برای کنترل اندازه گیری های پایه، آزمون ANCOVA انجام شد.
یافته هاهیچ یک از پارامترهای ارزیابی شده در این مطالعه بین بیماران دریافت کننده عصاره هسته انگور و گروه دارونما تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت بین گروه مداخله و مقایسه در روزهای بستری نیم روز بود اما این تفاوت معنی دار نبود.
نتیجه گیریدرمان با عصاره هسته انگور هیچ بهبود قابل توجهی در علائم بالینی یا یافته های آزمایشگاهی بیماران کووید-19 ایجاد نکرد. با این حال، طبق پاور آنالیز انجام شده، عصاره هسته انگور ممکن است در درمان کووید-19 موثر باشد. در نهایت، ارزیابی این ترکیب در جمعیت بزرگ در آینده پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: عصاره هسته انگور, کووید-19, گیاهان دارویی, درمان دارویی کووید-19Background & AimsThe coronavirus disease 2019 (COVID-19) outbreak was initially announced in Wuhan, China in late December 2019, which is caused by SARS-CoV-2, and rapidly spread worldwide (1). The severity of the disease varied from asymptomatic to the need for a ventilator (3, 4). Generally, there are no beneficial antiviral drugs for COVID-19. The used medications are commonly prescribed to relieve the complications of COVID-19, such as fever, inflammation, chest pain, cough, and respiratory distress (5-7). The immune system involvement and an increase in the release of inflammatory cytokines can be observed in COVID-19 patients. On the other hand, herbal drugs with anti-inflammatory and immunomodulatory properties can be preventive and even treat COVID-19 (8). The effectiveness of natural and herbal medicines for the prevention and treatment of COVID-19 have been reported (9-11). Among herbal medicines, the grape seed extract (GSE) has valuable medicinal properties due to having proanthocyanidins, flavonoids and polyphenols compounds. GSE as a natural bioactive compound possesses several pharmacological benefits, including cardioprotective, neuroprotective, antioxidant, hepatoprotective, antidiabetic, anti-inflammatory, anticarcinogenic, antiaging, anti-cholesterol, anti-platelet and antimicrobial properties (14, 15). Grape seed extract also exerts antiviral effects in the management of patients with human enteric virus, hepatitis A virus (HAV) (18) hepatitis C virus (HCV) (19), human immunodeficiency virus 1 (HIV) (20), and human norovirus surrogates, such as murine norovirus (MNV-19) (21) and feline calicivirus (FCV) strain F9. But its effects on COVID-19 remain unclear. The purpose of this study was to evaluate the effects of GSE on the treatment of hospitalized patients with COVID-19.
MethodsThe current double-blind, parallel, randomized clinical trial was performed in 2021 on Ayatollah Taleghani Hospital, Abadan, Iran. The supplemental Figure 1 presents the study flowchart. COVID-19 cases (N=80) were randomly assigned to the GSE and placebo groups via block randomization using block randomization (block sizes of 4 and 8, respectively).The GSE group was given one capsule of GSE (with 200 mg of GSE) every 12 hours, plus national standard treatment for COVID-19. The placebo group was treated with placebo capsules. The COVID-19 clinical symptoms, respiratory rate, O2 saturation (SaO2), and blood pressure were evaluated at baseline and on day 14. Complete blood count, hematocrit level, white blood cell count, hemoglobin level, alkaline phosphatase, blood urea nitrogen, erythrocyte sedimentation rate, serum alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, international normalized ratio, serum creatinine, partial thromboplastin time, and prothrombin time were evaluated at baseline and after the treatment. Comparison of the primary outcome of this study (hospital stay difference) was done between the two groups by independent t-test and Cox proportional hazards regression analysis. ANOVA test was also used to evaluate secondary outcomes. To control for the baseline measurements, ANCOVA test was performed.
ResultsThe patients’ baseline information in the placebo and GSE groups is shown in Table 1. Moreover, an intention-to-treat analysis was our primary analysis on all patients with random assignment. Based on t-test, the hospital stay was half a day longer in the placebo group than the GSE group; however, this difference was not significant (mean difference=0.5; 95% CI: -1.09-2.09; P=0.53). The secondary outcomes were compared using t-test (Table 2). Based on the results of this table, no significant difference was found between the secondary outcomes, except for the red blood cells (RBC) and hemoglobin level. After adjusting for the baseline values of RBC and hemoglobin based on the analysis of covariance (ANCOVA), no significant difference was detected between the two groups in these two variables (mean difference for RBC= -0.11; 95% CI: -0.32, 0.08; P=0.26; mean difference for Hb= -1.78, 95% CI: -3.64, -0.08, P=0.06). After expanding the data to the sample size using an expansion module in STATA (version 12), a 17% difference in the mean duration of hospitalization became significant between the GSE and placebo groups (HR=0.85; 95% CI: 0.93-0.33; P=0.001). After controlling for age, sex, and blood pressure, this relationship remained significant.
ConclusionThe results indicated that GSE did not affect the clinical signs or biochemical markers of 80 patients evaluated in this study. However, the power analysis showed that the difference in hospital stay would be significant if the study was performed on a larger sample size (about 1,273 cases) in each group. Due to similarities between HCV, HIV and SARS-CoV-2, medicines that are used for the treatment of HIV and HCV have been also suggested for COVID-19. One of the similarities between HIV and COVID-19 is that both viruses can increase the generation of proinflammatory cytokines. They increase the formation of cytokines involved in secondary complications associated with the viral load of SARS-CoV-2 (29). Since no specific accepted antiviral medicine is available to treat COVID-19, antiviral agents for HIV and HCV infections have been suggested for treatment (29, 30). Evidence suggests that GSE has antiviral effects against human enteric virus, hepatitis A virus (18), HCV(19) , HIV-1 (20), and human norovirus surrogates, including the MNV-19 and FCV (21) .It is known that GSE contains a high level of proanthocyanidins, can suppress HCV replication (34). Zannella et al 2021, indicated that Vitis vinefra leaf extract showed the inhibitory effect on SARS-CoV-2 replication in the early stages of infection. They suggested that directly blocking the proteins enriched on the viral surface may be involved mechanism (22). According findings of Hajibeygi et al in 2022, diet Iranian traditional including Ficus carica; Vitis vinifera; Cicer arietinum; Descurainiasophia seeds, Safflower, Ziziphus jujuba, chicken soup; barley soup, rose water, and saffron and cinnamon spices decrease the inflammatory markers and CPR level in COVID-10 patients (23). So, recent studies indicated the efficacy of different parts of Vitis vinifera in decreasing symptoms of COVID-19, but more researches with a larger sample size was suggested.GSE did not have significant effects on the biochemical markers and signs of COVID-19. However, the current study is the first randomized controlled trial, in which the GSE effects were observed in COVID-19 patients. This clinical trial had some limitations. Such as it was conducted in the main referral hospital for COVID-19 patients with low population, severity of disease was not considered and total extract of Grape seed was used. Finally, it is suggested to conduct a similar survey as a multi-center trial on a large population in the future.
Keywords: Vitis Vinifera, Grape Seed Extract, COVID-19, Herbal, COVID-19 Drug Treatment -
مقدمه
در طب سنتی اثرات ضد درد و ضدالتهاب برای گیاه پنیرک (Malva sylvestris L.) گزارش شده است. با توجه به اثبات اثر ضدالتهابی گیاه پنیرک در مطالعات قبل، به نظر میرسد که این گیاه بتواند بر تعدیل درد نیز موثر باشد. بنابراین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه پنیرک برخاصیت ضد درد مورفین، جهت کاهش دوز مصرفی مورفین ارزیابی گردید.
روش کاردر این مطالعه ارزیابی شدت درد با استفاده از آزمون Tail-flick با گرمای نقطه ای C◦55 و زمان قطع خودکار 10 ثانیه بر روی موش های صحرایی نر بالغ انجام شد. دوز مناسب مورفین جهت ایجاد بی دردی بصورت داخل صفاقی با روش دوز-پاسخ تعیین گردید. اثر ضد درد دوزهای مختلف mg/kg 600 و 400، 200، 100 عصاره گیاه پنیرک و همچنین اثر این دوزها بر خاصیت ضد درد دوز مناسب مورفین (mg/kg5/2) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هابهترین اثر ضد درد با توانایی افزایش آستانه ظهور رفلکس دردناک دم مربوط به دوز 400 mg/kg عصاره بود که بیشترین اثر ضد درد آن در دقیقه 45 مشاهده گردید. تجویز موثرترین دوز عصاره همراه با مورفین، اثر ضد درد مورفین را به صورت معنادار (05/0 > Pvalue) افزایش داد. تجویز نالوکسان با دوز (mg/kg1)، 15 دقیقه قبل از تجویز این دوز، توانست اثر ضد درد آنرا بطور معنادار (05/0 > Pvalue) کاهش دهد.
نتیجه گیریعصاره هیدروالکلی گیاه پنیرک، قادر به افزایش اثر ضد درد مورفین بوده و بخشی از این اثر از طریق تاثیر آن بر گیرنده های اوپیوییدی است که توسط نالوکسان بعنوان آنتاگونیست مورفین مهار می گردد و احتمالا یکی از مکانیسم های ضد درد آن است.
کلید واژگان: گیاه پنیرک, مورفین, آزمون Tail-flick, درد, موش صحراییComplementary Medicine Journal of faculty of Nursing & Midwifery, Volume:13 Issue: 3, 2023, PP 47 -55IntroductionTraditional medicine reported the appropriate analgesic and anti-inflammatory effects of Malva sylvestris, The anti-inflammatory effect, which was proved by literature, made it likely that the plant would be effective in pain modulation. Therefore, the effect of its hydro-alcoholic extract on the analgesic effect of morphine was assessed for reducing morphine dosage.
MethodsPain intensity was assessed using Tail Flick test at spot heat of 55°C and cut off time of 10 seconds on adult male rats. An appropriate dose of morphine to cause analgesia was determined intraperitoneally using dose-response method. The analgesic effect of different doses 100,200,400 and 600 mg/kg of Malva sylvestris extract and the effect of the doses on the analgesic property of an appropriate dose of morphine (2.5mg/kg) were examined.
ResultsThe best analgesic effect with the ability to increase the threshold for occurrence of tail painful reflex was related to dose 400 mg/kg of the extract, which its highest analgesic effect was observed in minute 45. Administration of the most effective dose of the extract with morphine significantly (pvalue<0.05) increased morphine’s analgesic effect. Naloxone administration, 15 minutes before administration of this dose, could significantly (pvalue<0.05) decrease its analgesic effect.
ConclusionsHydroalcoholic extract of Malva sylvestris (HEMS) is capable of increasing morphine’s analgesic effect. Some of this effect is through its effect on opioid receptors, which are inhibited by Naloxone as an antagonist of morphine that is probably one of its analgesic mechanisms.
Keywords: Malva sylvestris, Morphine, Tail Flick Test, Pain -
مقدمهویژگی شخصیتی سرسختی مهم ترین عامل تعدیل کننده ی اثرات منفی فشار روانی بر سیستم ایمنی شناخته می شود. مطالعات بالینی متعدد ارتباط مثبت این ویژگی را با سلامت جسمی و روانی تایید نموده اند، اما در مورد ارتباط بین این ویژگی با سلول های سیستم ایمنی پژوهش قابل ملاحظه ای انجام نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین ویژگی سرسختی و مولفه های آن با سلول های سیستم ایمنی در بین دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود.روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 62 نفر از دانشجویان داروسازی که قصد شرکت در امتحان جامع علوم پایه را داشتند، با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی سرسختی Kobasa استفاده شد. نمونه ی خون محیطی دانشجویان برای تعیین تعداد و درصد لکوسیت ها و زیر مجموعه های آن گرفته شد. درصد زیر جمعیت های سلول T و نیز سلول های NK (Natural killer) با روش فلوسیتومتری اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی Pearson استفاده گردید.یافته هابین ویژگی سرسختی با سلول های TCD4+، نسبت CD4/CD8 و نوتروفیل ها رابطه ی مثبت معنی داری وجود داشت (05/0 > P)، در حالی که بین این ویژگی با سلول های TCD8+ و ائوزینوفیل ها رابطه ی منفی معنی داری مشاهده گردید (05/0 > P).نتیجه گیریبه نظر می رسد افراد با سرسختی بالا سیستم ایمنی متعادل تر و قوی تری جهت مقابله با عوامل آسیب رسان دارند.
کلید واژگان: سرسختی, سیستم ایمنی, دانشجویان داروسازیBackgroundLeukocytes form the major immune cells protect the body against foreign agents and pathogens. Hardiness is personality characteristic known as the most important factor in modulatoring the negative effects of stress on immune system. Various clinical studies have confirmed the relationship of this character with psychological and body health. However, no remarkable investigations carry out the relationship between hardiness and immune cells. The aim of this study was to investigate the relationship of hardiness (and its subscales) with immune system cells among pharmacy students of Ahvaz Jundishapour University of Medical Sciences, Iran.MethodsIn this descriptive-correlational study, 62 students exposed to comprehensive exam of basic sciences were randomly selected. The instrument was Cobasa questionnaire to evaluate the hardiness personality characteristics and its subscales (commitment, challenge and control). Blood samples were collected from students for analysis of immune cells including WBC count and its subgroups using hematology test (CBC method) and also percentage of T-cell subpopulations and CD56 NK (natural killer) cells by flow cytometry technique. Data were analyzed using Pearson's correlation test.FindingsThere was a significant positive correlation between hardiness and CD4+ T-cells, CD4/CD8 and neutrophil levels (P < 0.05 for all), while there was a significant negative correlation between hardiness and the percentage of CD8+T cells and eosinophil (P < 0.05).ConclusionIt seems that individuals with high hardiness may have stronger and more balanced immune system to cope with injurious factors.Keywords: Hardiness, Immune system, Pharmacy students -
زمینه و هدفبه دلیل نقش فزاینده گیاهان دارویی در درمان بیماری ها، هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر ضد درد عصاره هیدروالکلی دانه Vitis vinifera با مرفین و آسپیرین به عنوان ضد دردهای متداول، می باشد.
روش بررسیدر این مطالعه، عصاره هیدروالکلی دانه انگور از طریق خیساندن تهیه شد. موش های صحرایی نر از نژاد ویستار در 7 گروه 9 تایی دسته بندی شدند. گروه کنترل منفی(سرم فیزیولوژی ml/kg 5)، دو گروه کنترل مثبت (یک گروه مرفین mg/kg 5/2 و دیگری آسپیرین mg/kg 300) و 4 گروه درمانی دوزهای 100، 200، 400 و mg/kg800 از عصاره هیدروالکلی دانه انگور از طریق صفاقی به صورت تک دوز دریافت نمودند. اثر عصاره بر روی فاز 1 و 2 درد با استفاده از روش فرمالین مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته هانتایج دلالت بر این داشتند که اثر ضد درد عصاره (mg/kg 400) بر روی فاز اول درد، بیشتر از آسپیرین و کمتر از مورفین بود. اثر ضد درد مزمن آن در فاز دوم درد، کمتر از مورفین و با آسپیرین اختلاف معناداری نداشت.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی دانه انگور روی هر دو فاز حاد و مزمن درد موثر می باشد. همچنین با توجه به اینکه نالوکسان اثر ضد درد عصاره را در هیچکدام از دو فاز درد کاهش نداد، می توان نتیجه گرفت که اثر ضد دردی عصاره از طریق گیرنده های اپیوئیدی صورت نمی-پذیرد.
کلید واژگان: عصاره هیدروالکلی دانه انگور, آسپیرین, مورفین, نالوکسان, فرمالین, درد حاد, درد مزمن, موش صحراییBackground And ObjectiveDue to the increased role of medicinal plants in therapy, the aim of this research was to study and compare the analgesic effect of hydroalcoholic extract of the seeds of Vitis vinifera with morphine and aspirin as a common analgesic. Subjects andMethodsIn this study, the hydroalcoholic extract of Vitis vinifera seed was prepared by maceration method. This study was done on male Wistar rat species. The animals were divided into 7 groups (n= 9): Negative control group received a single dose of (5mg/kg of serum physiology), two positive control groups (one group 2.5mg/kg of morphine and another 300mg/kg of aspirin), 4 treatment groups (100,200,400and 800 mg/kg) of hydroalcoholic extract of the seeds of Vitis vinifera via intraperitoneally. In this study the analgesic effect was investigated by using formalin test.ResultsThe results indicated that the analgesic effect of 400mg/kg of extract on the phase 1 of pain was more than the aspirin and less than the morphine. Its chronic analgesic effect on phase 2 of pain was less than morphine but there werent any significant differences with those of the aspirin.ConclusionThe results indicated that the hydroalcoholic extract of Vitis vinefera seed contains analgesic effect in both acute and chronic phases of pain. This can probably be due to the influence of the antioxidants of this extract.Keywords: hydroalcoholilc extract, vitisvinifera, Morphine, Aspirin, Naloxone, pain, formalin, rat -
ObjectivesPunica granatum L. (pomegranate) is a widely used plant that has high nutritional value. The aim of this study was to assess the effect of administration of pomegranate peel extract (PPE) on blood glucose in diabetic rats.MethodsThe hydro alcoholic extract was achieved by maceration method from peel of pomegranate. Six groups of rats received streptozotocin and the blood glucose was determined 8 days later for diabetes mellitus. One group of diabetic rats received glibenclamide and 3 groups received extract at dose 200, 400 and 600 mg/kg irnterapritoneally and one group received the extract at dose 600mg/kg orally; one group was kept as control. The serum insulin was measured by kit. The blood glucose was measured by glucometer at 1, 2, 3 and 24 hours after drug administration.ResultsThe results showed the pomegranate peel extract had significantly better glucose lowering effect at dose 200 mg/kg (IP) and 600mg/kg orally (p<0.05). Also PPE had significantly regulated insulin at dose 600 mg/kg.ConclusionThis study shows beneficial antidiabetic effect of PPE.Keywords: Peel extract of Punica granatum, Blood glucose, insulin, diabetes, Rat
-
مقدمهدر سال های اخیر مطالعات زیادی در ارتباط با اثر استرس حاد و مزمن بر عملکرد سیستم ایمنی صورت گرفته است. تغییرات لکوسیت های خون محیطی و چگونگی عملکرد آن ها می تواند بیانگر سلامتی و اختلال در سیستم ایمنی بدن باشد. امتحان جامع علوم پایه برای دانشجویان داروسازی بسیار حائز اهمیت است و به عنوان یک موقعیت استرس زا در نظر گرفته می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر استرس ناشی از امتحان جامع علوم پایه بر زیر جمعیت های لکوسیتی خون محیطی دانشجویان داروسازی می باشد.مواد و روش هاطی مراحل مقدماتی در روز امتحان علوم پایه از دانشجویان داروسازی که قصد شرکت در امتحان را داشتند خون محیطی گرفته شد(گروه آزمون). سپس تعداد گلبول های سفید، میزان درصد زیرجمعیت های لکوسیتی شامل گرانولوسیت ها، لنفوسیت ها، مونوسیت ها و ائوزینوفیل ها با روش های هماتولوژیکی و درصد زیر جمعیت های سلول های T شامل سلول های T کمکی(مارکر CD4) و Tسایتوتوکسیک(مارکر CD8) و نیز سلول های NK(مارکر CD56) با استفاده از دستگاه فلوسایتومتری و آنتی بادی های مونوکلونال تعیین گردید. همزمان خون محیطی از دانشجویان داروسازی که سال گذشته امتحان جامع علوم پایه را گذرانده بودند به عنوان گروه شاهد گرفته شد و مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت. داده های به دست آمده از هر دو گروه با استفاده از آزمونt-test مورد مقایسه و آنالیز آماری قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: استرس امتحان در گروه آزمون سبب کاهش معنی دار لنفوسیت های CD4+T، مونوسیت ها، نوتروفیل ها و کاهش نسبت سلول های CD4/CD8 شد و از طرفی باعث افزایش لنفوسیت های CD8+T و ائوزینوفیل های خون محیطی گردید. تعداد لنفوسیت های CD56+ نیز درگروه آزمون افزایش نشان داد ولی این افزایش معنی دار نبود. بین دو گروه آزمون و شاهد از لحاظ تعداد گلبول های سفید و درصد کل لنفوسیت ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیریبه نظر می رسد موقعیت های استرس زا بر سلول های سسیستم ایمنی به ویژه لنفوسیت های T تاثیر می گذارد. کاهش لنفوسیت های CD4+T و افزایش لنفوسیت های CD8+T زمینه مساعدی را در دانشجویان برای اختلالات ایمنی فراهم می سازد که نتیجه گیری کامل تر و دقیق تر مطالعات بیشتری را می طلبد.
کلید واژگان: استرس, امتحان, سلول های سیستم ایمنی, لنفوسیتIntroductionMany investigations have recently been done regarding the effect of acute and chronic stress on immune system. Changes in peripheral blood leukocytes and their function can indicate health and disorder of immune system. The basic sciences exam is of importance for such students and is considered a stress or situation. The aim of this study was to investigate the effect of basic sciences exam on leukocyte subpopulations in peripheral blood of pharmacy students.Materials and MethodsA group of students, who were preparing for the basic sciences exam, were chosen as the case group. The control group included a number of students who had passed the exam the previous year. On the day of exam, blood samples were collected from the students. The percentage of leukocyte subpopulations including granulocytes, lymphocytes, monocytes and euosinophils were gained by hematological methods and T cell subpopulations including helper T (CD4 marker) and cytotoxic T (CD8 marker) cells, and also NK (CD56 marker) cells using monoclonal antibodies and flow cytometric technique. The data obtained from the two groups were analysed statistically using t test.FindingsThe results showed that stress caused significant reduction of CD4+ T lymphocytes, monocytes, neutrophils, and CD4/CD8. However, CD8+ T lymphocytes and eosinophils increased significantly. CD56+ cells increased but the difference between the two groups was not significant. WBC count and lymphocytes did not show any significant differences in them. Discussion &ConclusionIt seems that stressor situations influence cells of immune system, specially those of T lymphocytes. Reduced CD4+ T lymphocytes and increased CD8+T lymphocytes induced immune disorders in students, a fact that suggest more investigations. -
مقدمهگیاه تشنه داری که در مناطقی از استان ایلام می روید سالهاست که به صورت تجربی در درمان بیماری های مختلف از جمله کمک به بهبود زخم به کار می رود با این وجود مطالعه زیادی روی آن صورت نگرفته است. به همین منظور در این پژوهش اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه بر روی ترمیم زخم پوستی بررسی شده است.مواد و روش هاپس از جمع آوری و خشک نمودن قسمت های مختلف گیاه، عصاره هیدروالکلی آن به روش خیساندن تهیه و تغلیظ گردید. برای مطالعه از 36 راس خرگوش نیوزلندی نر و ماده در محدوده وزنی 06/2–200/1 کیلوگرم استفاده شد. طبق روش cross و همکاران زخم هایی به ابعاد 2×2 سانتی متر بر روی پوست پهلوی خرگوش ها ایجاد گردید و سپس به شش گروه شش تایی تقسیم گردیدند: گروه اول به عنوان شاهد بدون درمان نگهداری شد، در گروه دوم از اسرین(شاهد منفی)، گروه سوم از پماد فنی توئین 1 درصد(شاهد مثبت) و در سه گروه دیگر از پمادهای ساخته شده از گیاه تشنه داری با غلظت های 2 درصد، 5 درصد و 10 درصد وزنی- وزنی در پایه اسرین دوبار در روز استفاده گردید. برای بررسی روند ترمیم زخم ها هر روز کناره های زخم اندازه گیری گردید و درصد بهبودی زخم گروه های مختلف طی تمام روزهای درمان بر اساس آزمونone way ANOVA و Tukey با یکدیگر مقایسه شدند. به منظور مطالعات بافت شناسی، در روزهای هفتم و پایان درمان هر گروه نمونه هایی از ضخامت کامل زخم ها برداشته شد.
یافته های پژوهش: در بررسی انجام شده متوسط زمان ترمیم کامل زخم در گروه های بدون درمان و درمان شده با اسرین 21 روز، با پماد فنی توئین 1 درصد، 16 روز و با پمادهای 2 درصد، 5 درصد و 10 درصد گیاه تشنه داری به ترتیب 18، 17 و 16 روز بود. در بررسی بافت شناسی نیز علائم بهبود و تکامل بافت پوست در درمان با عصاره تشنه داری کامل تر بوده است.بحث و نتیجه گیریتمامی گروه های درمانی اختلاف معنی دار آماری(05/0< P) با گروه های دریافت کننده اسرین و گروه شاهد داشتند اما نتایج آماری و بافت شناسی نشان می دهد که پماد تشنه داری 10 درصد نسبت به بقیه گروه ها بهترین اثر را در ترمیم زخم پوستی خرگوش داشته است. با توجه به مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی احتمال می رود مشخص گردد که اجزاء موثر گیاه تشنه داری موجب تحریک ساخت کلاژن و انقباض سریعتر زخم، رگ زایی، اتساع عروقی و همچنین کاهش التهاب، خونریزی و ادم زخم می شود.
کلید واژگان: التیام زخم, عصاره هیدروالکلی, گیاه تشنه داری, پوست, خرگوشIntroductionScrophularia striata which grows in Ilam province is used as a traditional medicine for treatment of diseases for years. Medical properties of this plant have not been documented yet. For this reason, a study was performed on this plant In study, the healing effects of Scrophularia striata extract was investigated on open skin wound of rabbit.Materials and MethodsAll parts of the plant were collected and dried. Hydroalcoholic extract of Scrophularia striata was prepared by maceration method. 36 males and female Newzeland rabbits weighing 1.2-2.06 kg were used during the study. Method of Cross et al. was used to make full thickness wound (20x20) in left flank of the animals. They were divided into 6 groups: the first group was left without treatment, the second was treated with Eucerin, in third group Phenytoin cream 1% was used and in the other groups, different concentrations of hydroalcoholic extract of Scrophularia striata(2%, 5%, 10%w/w) in Eucerin base were administrated 2 times daily. The areas of wounds were measured daily and healing percentage during all the days was compared with one wat ANOVA and Turkey. For histopathological studies, some biopsies were taken on the 7th and the last day.FindingsIn no treatment and Eucerin groups, the healing was completed in 21 days. In Phenytoin %1group, the healing time was 16 days and in Scrophularia striata groups of 2%, 5% and 10% the complete wound closure was observed in 18, 17 and 16 days respectively.ConclusionThere was a significant difference between all the treated, and control and Eucerin groups, but statistical and histological studies showed that the best healing effect was from Scrophularia striata 10% extract. However, considering histological examinations and macroscopic observations, it can be suggested that Scrophularia striata extract may stimulate collagen synthesis, faster wound contraction, angiogenesis, vessel dilatation and decrease of inflammation, bleeding and edema. -
سابقه و هدفاثرات بهبوددهنده ی حافظه توسط گلوکز در انواع مختلفی از روش های یادگیری مطرح گردیده و گزارشات فراوانی در این زمینه ارائه شده که برخی متناقض می باشد. از طرفی به نظر می رسد که سن حیوان در این فرآیند موثر می باشد. لذا در این پژوهش اثر تزریق گلوکز بر یادگیری و حافظه ی فضایی موش های صحرایی نر جوان و پیر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هابه همین منظور گلوکز به میزان mg/kg 500 در زمان 10 دقیقه پیش از آموزش و به صورت درون صفاقی تزریق گردید و گروه-های شاهد نیز تحت شرایط یکسان و با حجم یکسان سرم فیزیولوژی دریافت نمودند و از دستگاه Y-mazeکه بر اساس روش احترازی فعال طراحی گردیده بود، جهت شرطی شدن احترازی فعال حیوان استفاده گردید. داده ها از طریق آزمون آنالیز واریانس و آزمون t دانشجوئی مورد بررسی قرار گرفتند.نتایجنتایج به دست آمده نشان می دهد که تجویز گلوکز موجب افزایش یادگیری در موش های صحرایی جوان (05/0>p) و به طور قابل توجهی در موش های صحرایی پیر (01/0p<) در مقایسه با گروه شاهد می گردد. همچنین مقایسه ی آماری بین موش های پیر و جوان نشان می دهد که تاثیر مثبت گلوکز بر حافظه در موش های پیر نسبت به موش های جوان بیشتر (01/0p<) بوده است.نتیجه گیریتجویز گلوکز پیش از آموزش، موجب افزایش یادگیری در موش های جوان و پیر می گردد. گلوکز احتمالا در مغز به وسیله ی تغییر متابولیسم نورونی، فعالیت نورونی و یا تولید میانجی های عصبی عمل می کند.
کلید واژگان: یادگیری فضایی, گلوکز, مازY شکل, روش احترازی فعال, موش صحراییBackgroundDespite controversy, the memory enhancing effect of glucose has been suggested in different learning methods. It seems that the age of animal is important in this practice. The present study evaluated the effects of glucose on spatial learning of young and aged rats.Materials And MethodsIn this experimental study, rats in the case group received 500 mg/kg glucose 10 minutes before daily training. Subjects in the sham group received the same amount of saline. Animals were introduced to a Y-maze apparatus for the active avoidance task. Data were analyzed using one way analysis of variance and student t-test.ResultsThe results showed that glucose significantly improved the learning process in both young and aged rats (P< 0.05 and P< 0.01 respectively). However, the statistical comparison of the young and aged rats showed that the memory improvement following glucose administration was better in aged rather than in the young group (p<0.01).ConclusionPretraining glucose administration improved learning in young and aged rats. Glucose may alter the neuronal metabolism, activity or neurotransmitter synthesis. -
زمینه و هدفآنزیم سیکلو اکسیژناز از مهمترین آنزیم های مسیر سنتز پروستاگلاندین ها و پیدایش التهاب در بدن انسان است. در تازه ترین تحقیقات اثر تخریبی از انزیم سیکلو اکسیژناز- 2 بر سلول های عصبی مغز انسان دیده شده است به طوری که این آنزیم احتمالا در پاتوفیزیولوژی بعضی بیماری های عصبی نظیر اسکلروز متعدد (MS)، آلزایمر و پارکینسون نقش اساسی دارد.روش بررسیدر راستای اثبات هر چه بیشتر التهابی بودن بیماری پارکینسون در این تحقیق ابتدا جهت ایجاد مدل حیوانی بیماری پارکینسون اقدام به تخریب یک طرفه بخش متراکم هسته جسم سیاه شد و سپس به حیوانات تحت بررسی داروهای آسپیرین (مهارکننده غیر اختصاصی سیکلو اکسیژناز- 2) و سلکوکسیب (مهارکننده اختصاصی سیکلو کسیژناز- 2) با دوزهای 200 و 400 میلی گرم در ازای کیلوگرم از راه خوراکی تجویز کردیم و سفتی عضلانی آنها را در زمان های 0، 20، 40، 60، 90، 120، 180 و 240 دقیقه به روش مورپرروگو مورد ارزیابی قرارگرفت.
یافته هاپس از ارزیابی داده ها مشخص شد که هر دو داروی به کار رفته قادر به کاهش سفتی عضلانی می باشند (05/0p<). اما مهارکننده اختصاصی سیکلو اکسیژناز- 2 (سلکوکسیب) بسیار موثرتر از آسپیرین قادر به کاهش سفتی عضلانی بود.نتیجه گیریاطلاعات فارماکولوژیک این تحقیق، فرضیه استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را به عنوان داروهای جدید و جایگزین در درمان بیماری پارکینسون تقویت می کند.
کلید واژگان: آسپیرین, سلکوکسیب, سیکلو اکسیژناز, 2, بیماری پارکینسونParkinson's disease (PD) is a degenerative neurodopaminergic disease in nigrostriatum pathway of animals and human, the resultant loss of nerve terminals accompanied by dopamine-glutamate and other related neurotransmitters-imbalances in this pathway are responsible for most of the movement abnormalities. Increasing evidence suggests that an inflammatory reaction accompanies the pathological processes caused by Cyclooxygenase-2 (COX-2) seen in many neurodegenerative disorders, including PD. These findings have not indicated any evidence based on the effect of selective and non selective COX-2 inhibitors on the rigidity of PD.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.