علی فکوریان
-
دولت عراق در مهر ماه 1357 در ادامه افزایش محدودیت ها بر امام خمینی (ره)، ملاقات با ایشان را ممنوع کرد. این مسئله باعث شد ایشان تصمیم بگیرد از عراق هجرت کند. امام خمینی تمایل به اقامت در یک کشور اسلامی را داشت که فعالیت هایش نیز محدود نگردد. تلاش ایشان و اطرافیان شان آن بود که تا لحظه آخر مقصد هجرت پنهان بماند تا دولت ایران نتواند با آمادگی قبلی در این مورد برنامه ریزی کند. در ابتدا کشور سوریه به عنوان مقصد هجرت برگزیده شد، اما با توجه به روابط غیرحسنه دولت های عراق و سوریه، امام تصمیم گرفت به طور موقت به کویت سفر نماید و از آنجا به سوریه برود. با مخالفت دولت کویت، امام تصمیم گرفت به طور موقت به فرانسه برود که نیاز به اخذ روادید نداشت و در آنجا با فرصت بیشتری، محل دیگری را برای اقامت انتخاب نماید. از زمان حرکت امام خمینی به سمت مرز کویت تا ورود ایشان به ایران، کشورهای مختلفی مورد ارزیابی قرار گرفت. بعضی از این کشورها توسط یاران امام بررسی شد. بعضی دیگر را طرفداران امام در کشورهای مختلف پیشنهاد دادند یا ایشان را به کشور خود دعوت کردند. دولت ها و سازمان های مختلفی هم بنا بر اهداف و منافع خود سعی داشتند نظر امام خمینی را به کشور مد نظر معطوف نمایند. در مقاله حاضر 21 کشور مقصد که توسط افراد، گروه ها، سازمان ها و دولت های مختلف پیشنهاد گردید، مورد بررسی قرار گرفته است
کلید واژگان: امام خمینی, هجرت, سال 1357, کشورهای مقصد هجرت -
عبدالرضا پهلوی (1303- تهران، 1382- فلوریدا) پس از اشغال ایران توسط متفقین در شهریور 1320 و اقدام آنها در خلع و تبعید رضا شاه به خارج از کشور، پدرش را در این تبعید همراهی کرد. بعد از مرگ رضاشاه در آفریقای جنوبی (1323خ/ 1944م) عبدالرضا جهت ادامه تحصیل به آمریکا رفت. وی دو سال بعد به ایران بازگشت و مناصبی تشریفاتی به او سپرده شد. در ادوار مختلف حیات عبدالرضا، قدرت های خارجی برای ترساندن محمدرضا و مطیع کردن وی، به تناوب موضوع ولایتعهدی یا جایگزینی عبدالرضا را شایع می کردند. عبدالرضا به شکار علاقه داشت و در سفر به دیگر کشورها بویژه قاره آفریقا بدنبال شکار گونه های کمیاب جانوری جهت تکمیل مجموعه حیات وحش خود در تهران بود. این گونه رفتارهای او، اعتراض طرفداران محیط زیست و انتشار مقالاتی علیه دربار ایران را در مطبوعات خارجی به دنبال داشت. عبدالرضا به فعالیت های اقتصادی هم مشغول بود و با تخریب منابع طبیعی و جنگلی و تصرف زمین های مردم به زور اسلحه و با حمایت دربار در اقصی نقاط کشور بویژه هزاران هکتار زمین مرغوب دشت ناز ساری و گرگان و دشت، صاحب دستگاه اشرافی شده بود. او در این اراضی به شکل مکانیزه کشاورزی می کرد و محصولات خود را به وزارت کشاورزی می فروخت. به دلیل وسعت زیاد زمین های عبدالرضا، او را کشاورز شماره یک ایران می دانستند. همچنین او و همسرش سهامدار برخی از کارخانه ها بودند؛ چنین درجه ای از رفاه و برخورداری اقتصادی او را به تجمل و تشریفات در خاندان پهلوی شهره ساخته بود.
کلید واژگان: عبدالرضا, خاندان پهلوی, فساد, اشرافیت, شکار -
رژیم پهلوی پس از دستگیری امام خمینی در سال 1342 با تحت فشار قرار دادن آن حضرت در حبس و حصر سعی داشت رهبر نهضت اسلامی را از قیامی که آغاز کرده بود، باز دارد. از این رو رئیس ساواک، اولین بار قبل از انتقال امام خمینی از پادگان عشرت آباد به خانه ای در داوودیه به دیدار ایشان رفت و تلاش کرد ضمن اعلام انتقال وی به خارج از پادگان به نوعی امام را به عقب نشینی یا همراهی ترغیب کند که از این کار نتیجه ای حاصل نشد. اما روز 12 مرداد 1342 روزنامه های کیهان و اطلاعات بنا بر توطئه ای از پیش طراحی شده، خبر مصالحه و عقب نشینی روحانیان بازداشتی را منتشر کردند. روزنامه اطلاعات فردای آن روز مقاله ای دیگر با همان مضامین چاپ کرد. این جریان سازی رسانه ای با واکنش منفی روحانیون و طبقات مختلف جامعه مواجه شد. مرحله بعدی تلاش حکومت جهت همراه نشان دادن امام خمینی با رژیم پس از آزادی معظم له از حصر و انتقال به قم در شامگاه 15 فروردین 1343 بود. پس از چاپ مقاله روزنامه اطلاعات در روز 18 فروردین به نام اتحاد مقدس بین روحانیان و دولت و اطلاع ایشان از محتوی آن، امام در همان جلسه به آقای خزعلی دستور داد به منبر برود و موضوع را تکذیب کند. رهبر قیام 15 خرداد سپس مجموعه ای از اقدامات را به اجراء گذاشت تا توطئه رژیم را خنثی کند. پژوهش حاضر به تبیین و تحلیل اقدامات امام خمینی و روحانیان برای مقابله با جریان سازی مذکور با استفاده از اسناد، منابع کتابخانه ای و خاطرات پرداخته است.
کلید واژگان: امام خمینی, نهضت اسلامی, ساواک, سازش, مطبوعات -
شبکه وجوهات شرعیه به عنوان پشتوانه مالی نقش مهمی در پیشبرد اهداف نهضت امام داشت. وجوهات جمع آوری شده بنابر ساز و کار مشخص به امور مختلف تخصیص می یافت؛ بخشی از آن در تبلیغ دین، ساخت مدارس و مساجد، تالیف کتب مذهبی و سایر امور حسبیه صرف می شد و بخشی دیگر به فعالیت های انقلابی علیه حکومت پهلوی مانند فعالیت های سیاسی و رسانه ای، تالیف کتب سیاسی و مذهبی، پرداخت کمک هزینه زندگی به خانواده های مبارزان و... اختصاص می یافت. ساختار این شبکه را نیروی انسانی تشکیل می داد که لایه های مختلف آن شامل جمع آوری، انتقال و توزیع وجوهات را مدیریت می کرد. این شبکه در سرتاسر جغرافیای زیستی مقلدین امام خمینی گسترده بود. نمایندگان امام در این مناطق پراکنده بودند و هر یک در حوزه ای مشخص به مدیریت امور شبکه وجوهات می پرداختند. این شبکه در یک دورنمای اولیه در سه قاره آسیا، اروپا و آمریکا گسترده بود، اما بازسازی دقیق تر آن با جزئیات بیشتر نیازمند گردآوری و تنظیم و تحلیل داده های دست اول است. نوشتار پیش رو می کوشد با استفاده از منابع دست اول و به ویژه اسناد جغرافیای شبکه وکالت امام درگردآوری وجوه شرعیه را بازسازی کند و نشان دهد چگونه یک شبکه انسانی منظم با فعالیت در جغرافیای تعریف شده، پشتوانه مالی نهضت را فراهم آوردند. بازسازی این شبکه عظیم، اهمیت مدیریت مرکزی آن توسط امام خمینی در انتخاب و تایید افراد برای اداره امور محلی شبکه وکالت را نشان می دهد.
کلید واژگان: نهضت امام خمینی, شبکه وجوهات شرعیه, نمایندگان, جغرافیای شیعه -
آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی از مجتهدین و روحانیون مبارز تبریز بود. او در سال 1319 ه ش. به حوزه علمیه قم رفت ده سال در قم به تحصیل علوم دینی پرداخت. سپس به نجف رفت و سه سال نیز در این شهر به تحصیل پرداخت و از منظر علمی در جایگاه بالایی قرار گرفت. او در دوران حیات خود از مجتهدین بسیاری اجازه اجتهاد و روایت داشت. همزمان با آغاز نهضت امام خمینی آیت‌الله قاضی طباطبایی نیز مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز نمود. فعالیت‌های روشنگرانه آیت‌الله قاضی موجب شد تا چندین بار بازداشت و تبعید را تجربه کند. زمانی که دوران محکومیت‌ها تمام شد به تبریز بازگشت و فعالیت‌های تبلیغی خود را آغاز نمود. آیت‌الله قاضی طباطبایی با امام خمینی در نجف در ارتباط بود و در انتشار اعلامیه‌های امام خمینی و برگزاری تظاهرات نقش اساسی ایفا کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی خانه آیت‌الله قاضی به ستاد فرماندهی نیروهای انقلابی در آمد. او با شناختی که از فضای شهر تبریز داشت توانست امنیت و آرامش را به شهر بازگرداند. گروه تروریستی فرقان که سابقه ترور افراد شاخص انقلاب را داشت، در 10 آبان 1358 آیت‌الله قاضی طباطبایی را در راه منزل به شهادت رساند.
کلید واژگان: شهدای محراب, آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی, علمای بلاد, امام جمعه, انقلاب اسلامی -
زمینه و هدف
تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون می تواند اثرات مشابه با تمرین مقاومتی سنتی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی منتخب با استراحت فعال و غیرفعال، با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح پروتیین واکنشگر C و لاکتات دهیدروژناز و استقامت عضلانی مردان جوان بود.
مواد و روش هااز نمونه های دردسترس و داوطلب، 24 سرباز جوان سالم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سه گروه هشت نفره (تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و استراحت غیرفعال، و تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و استراحت فعال قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته با شدت 70-80 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه مقاومتی سنتی (سه ست ده تایی)، 20-30 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه محدودیت با استراحت غیرفعال (30-15-15-15) و 20-30 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه محدودیت با استراحت فعال (30-7-15-7-15) اجرا شد. قبل و بعد از شش هفته شاخص های فیزیولوژیکی، انتروپومتریکی، استقامت عضلانی و سطوح هورمونی از آزمودنی ها گرفته و نمونه های خونی به شیوه الایزا و رنگ سنجی آنزیمی اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرویی و برای مقایسه درون گروهی از تحلیل تی زوجی استفاده شد.
ملاحظات اخلاقیدر انجام پژوهش، اصول بیانیه هلسینکی، راهنمای عمومی اخلاق در پژوهش های دارای آزمودنی انسانی و مقررات حاکم بر آن رعایت شده و کد اخلاق به شناسه IR.SSRC.REC.1398.129 از سوی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و کد کارآزمایی بالینی به شناسه IRCT20191207045644N1 از سوی مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران صادر شد.
یافته هانتایج نشان داد که شش هفته تمرین اثر متفاوت و معناداری بر استقامت عضلانی (0/001=P) دارد، اما بر سطوح پروتیین واکنشگر C (0/43=P) و لاکتات دهیدروژناز (0/44=P) اثر متفاوت و معناداری ندارد.
نتیجه گیریبا توجه نتایج این تحقیق به نظر می رسد ترکیب تمرینات مقاومتی با محدودیت جریان خون و اینتروال (استراحت فعال) می تواند جایگزین مناسبی برای تمرینات سنتی و همچنین در مواردی جایگزین تمرینات مقاومتی با محدودیت و استراحت غیرفعال شود.
کلید واژگان: تمرین مقاومتی, استراحت, پروتئین واکنشگر C, لاکتات دهیدروژناز, استقامتBackground and AimResistance training with blood flow restriction can have the same effects as traditional resistance training. The current study aimed to determine the effect of six weeks of selected resistance training with active and passive rest, with and without blood flow restriction, on young men’s C Reactive Protein (CRP), Lactate Dehydrogenase (LDH), and muscle endurance.
Methods & MaterialsFrom the available and voluntary samples, 24 healthy young soldiers of the Islamic Republic of Iran Air Force were divided into 3 groups of 8 subjects: traditional resistance training, resistance training with blood flow restriction, and passive rest and resistance training with blood flow restriction and active rest. Exercise programs were performed for 6 weeks, 3 sessions per week with an intensity of 70-80% One-repetition maximum (1RM) for the traditional resistance group (3 sets of 10), 20-30% 1RM for the passive rest group (30-15-15-15), and 20 -30% 1RM was administered for the active rest group (30-7-15-7-15). Before and after six weeks, physiological and anthropometric characteristics, muscle endurance, and hormonal levels were measured, and ELISA measured blood samples. Data were analyzed using covariance and Bonferroni post hoc tests and paired t-test for comparison within groups.
Ethical ConsiderationsAll experimental procedures were approved by the Ethics committee of the Sport Sciences Research Institute of Iran (Code: I.R.SSRC.REC.1398.129), Clinical Trial (Code: ID IRCT20191207045644N1) from the Iran Clinical Trial Registration Center and were conducted under the Declaration of Helsinki.
ResultsResults showed that 6 weeks of exercise had a significant effect on Muscle endurance (P=0.001) but on the levels of C-reactive protein (P=0.43) and Lactate dehydrogenase (P=0.44) had no significant difference.
ConclusionAccording to the results of this study, it seems that a combination of resistance training with restriction of blood flow and Interval training (active rest) can be a good alternative to traditional training and, in some cases, replace resistance training with occlusion and passive rest.
Keywords: Resistance Training, Rest, CRP, LDH, Endurance -
اضطراب و اعتمادبه نفس عواملی اند که عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی ذهنی بر سطوح کورتیزول، اضطراب و اعتمادبه نفس دانشجویان افسری بود. روش پژوهش نیمه تجربی بود. 45 دانشجوی افسری مرد در این پژوهش به طور داوطلبانه شرکت کردند و به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. در پیش آزمون اضطراب، اعتمادبه نفس و همچنین سطح کورتیزول بزاقی در هر سه گروه اندازه گیری شد. دو گروه آزمایش، پروتکل مربوط را انجام دادند و سپس پس آزمون با توجه به پیش آزمون انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی تاثیر معناداری بر اعتمادبه نفس، اضطراب و سطح کورتیزول بزاقی داشته است. همچنین بین گروه ها از لحاظ تاثیرپذیری تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P<) .به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی می تواند راهبردی برای کاهش سطح کورتیزول بزاقی، اضطراب و بهبود اعتمادبه نفس در دانشجویان افسری باشد. ازاین رو به مسیولان و مدرسان در ارگان های نظامی پیشنهاد می شود که با برگزاری کارگاه ها و بهره گیری از این راهبردها به منظور بهبود اضطراب و اعتمادبه نفس و به تبع آن ارتقای عملکرد دانشجویان استفاده کنند.کلید واژگان: اضطراب, اعتمادبه نفس, تصویرسازی ذهنی, دانشجویان افسری, ذهن آگاهیAnxiety and self-confidence are factors that affect performance. The aim of this study was to examine the effect of mindfulness and mental imagery training on the psychophysiological response of anxiety and self-confidence in students’ officer. This method was semi-experimental. 45 male officers who voluntarily participated in this study and randomly assigned to two experimental groups (mindfulness and mental imagery) and one control group. The score of anxiety and self-confidence, as well as levels of salivary cortisol were measured in three groups. The experimental groups performed 6 sessions of specific training. Finally, the post-test has conducted in three groups according to the pre-test. The results indicated that mindfulness and imaging training had a significant effect on the level of salivary cortisol, anxiety, and self-confidence. Moreover, there was no significant difference between the groups in terms of effectiveness (p > 0.05). In general, it can be concluded that mindfulness and mental imagery training could be a strategy to reduce anxiety and improve self-confidence in officer students. Therefore, it is suggested to the providers and teachers in the military organs that by holding workshops and using these strategies to reduce anxiety and enhance self-confidence and consequently to improve students’ performance.Therefore, it is suggested to the providers and teachers in the military organs that by holding workshops and using these strategies to reduce anxiety and enhance self-confidence and consequently to improve students’ performance.Keywords: anxiety, Mindfulness, mental imagery, Officer Students, Self-confidence
-
مقدمه
نیروهای مسلح، با توجه به وظایف و ماموریت هایی که دارند، نیازمند سطوحی از آمادگی جسمانی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی و محدودیت جریان خون با استراحت فعال و غیر فعال، بر سطوح هورمون رشد وآمادگی جسمانی سربازان بود.
روش بررسی24 جوان سالم در 3 گروه 8 نفری تمرین مقاومتی سنتی (RT)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون با استراحت غیرفعال (BFR+PR) و با استراحت فعال (BFR+AR) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 80-70% 1RM برای گروه RT و 30-20% 1RM برای دو گروه دیگر اجرا شد. قبل و بعد از شش هفته شاخص های فیزیولوژیک، انتروپومتریک، توان بی هوازی و انفجاری پا و سطوح هورمون رشد (الایزا) آزمودنی ها اندازه گیری شد.
یافته هانتایج نشان داد که 6 هفته تمرین، اثر معناداری بر سطوح هورمون رشد دارد (02/0=p)، به طوری که در گروه BFR+AR بیشتر از گروه RT است. با این حال بین گروه BFR+PR با دو گروه دیگر تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین6 هفته تمرین، باعث افزایش معناداری در مقادیر پرش سارجنت و اوج توان در هر سه گروه، حداقل توان در گروه BFR+PR و میانگین توان در گروه BFR+AR و BFR+PR می شود. با این حال این افزایش ها در اوج توان، حداقل توان، میانگین توان و پرش سارجنت بین گروه ها معنادار نبود.
بحث و نتیجه گیریبا توجه به اصل کارایی تمرین و سازگاری های مشابه با RT و BFR+PR، ترکیب تمرینات مقاومتی با BFR+AR می تواند جایگزین مناسبی برای این تمرینات شود.
کلید واژگان: تمرین مقاومتی, استراحت, هورمون رشد, آمادگی جسمانیEBNESINA, Volume:22 Issue: 3, 2021, PP 13 -22BackgroundThe armed forces, depending on their duties and missions, need some level of physical fitness.The aim of the present study was to determine the effect of six weeks of resistance training and blood flow restriction with active and passive rest on the levels of growth hormone and physical fitness of soldiers.
Materials and methodsTotally, 24 healthy young people were divided into three groups of eight subjects: traditional resistance training (RT), resistance training, and blood flow restriction with passive (BFR+PR) and active rest (BFR+AR). The training programs were performed for six weeks, three sessions per week with an intensity of 70-80% 1RM for RT and 20-30% 1RM for two other groups. Before and after six weeks, physiological and anthropometric characteristics, anaerobic and explosive power, and growth hormone levels (ELISA) were measured.
ResultsThe results showed that six weeks of training had a significant effect on growth hormone level (p=0.02), so that the level for the BFR+AR group is more than it for the RT group. However, there was no significant difference between the BFR+PR and the other two groups. Also, six weeks of training significantly increased the amount of Sargent jump and peak power in all three groups, that is the minimum power in BFR+PR group and average power in BFR+AR and BFR+PR groups. However, these increases in anaerobic power, minimum power, average power, and Sargent jump were not significant among groups.
ConclusionAccording to the principle of training efficiency and similar adaptations to RT and BFR+PR, the combining resistance training with BFR+AR can be a good alternative to these exercises.
Keywords: Resistance Training, Rest, Growth Hormone, Physical Fitness -
هدف
مطالعات نشان می دهد که شرایط آنتوپومتریکی و آمادگی هوازی بر عملکرد نیروهای نظامی در آزمون های استاندارد ورودی ارتش پاسخ های متفاوتی ایجاد می کند. هدف تحقیق حاضر، بررسی ارتباط شاخص های آنتروپومتریکی و حداکثر اکسیژن مصرفی با عملکرد دانشجویان افسری امام علی بر اساس آزمون استاندارد جهانی ارتش بود.
روش تحقیق:
این تحقیق یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1398 در دانشگاه افسری امام علی(علیه السلام) انجام شد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی در دسترس بود که 200 نفر بر اساس پیشینه تحقیق انتخاب شدند که به طور تصادفی دامنه سنی 4/0 ± 4/22 سال و شاخص توده بدنی 05/3±3/ 23 گزارش شد. قبل از اجرای آزمون شاخص آنتوپومتریکی آزمودنی ها ارزیابی شد سپس توسط تست های میدانی حداکثر اکسیژن مصرفی نیز ارزیابی شد و در ادامه آزمودنی ها تست سه مرحه ای استاندارد ارتش را با دقت به اتمام رسانده. پس از تایید توزیع طبیعی داده ها توسط آزمون کولموگروف اسمیرنوف و بعد از همگنی واریانس ها توسط آزمون لون برای بررسی ارتباط سنجی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. داده ها به صورت میانگین و انحراف معیارها ارایه شد. تمام عملیات آماری تحقیق توسط نرم افزار SPSS انجام گردید و سطح معنی داری آزمون ها (05/0<p) در نظر گرفته شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد ارتباط مستقیم و معنادار بین متغیرهای نمره شاخص های آنتوپومتریکی و نمره کلی استانداردشده در دانشجویان افسری موجود می باشد. همچنین این آزمون نشان دهنده ی ارتباط مستقیم و معنادار بین متغیرهای نمره حداکثر اکسیژن مصرفی و نمره کلی استانداردشده در دانشجویان افسری است که نسبت همبستگی حداکثر اکسیژن مصرفی با عملکرد در آزمون با شاخص آنتوپومتریکی بالاتر است.
نتیجه گیری:
نتایج نشان دهنده این موضوع هستند که در آزمون آمادگی جسمانی استاندارد ارتش، شاخص های قلبی و عروقی و مخصوصا حداکثر اکسیژن مصرفی ارتباط و تاثیر بیشتری نسبت به سایر شاخص ها دارد و شاخص های متابولیکی هوازی از شاخص های فیزیکی و فنوتایپی حایز اهمیت تر می باشد.
کلید واژگان: فعالیت هوازی, شاخص های آنتوپومتریکی, آزمون استاندارد ارتشObjectiveThe results of studies show that anthropometric conditions and aerobic readiness on the performance of military cadets in the standard entrance tests of the army provide different answers. This study aimed to investigate the relationship between anthropometric indicators and maximum oxygen consumption with the performance of Imam Ali officer cadets based on the World Army Standard Test.
MethodologyThis research is a semi-experimental study that was conducted in 1398 at Imam Ali Military University. The random sampling method was available and 200 individuals were selected based on the research background, which was randomly reported to be 22.4 years old and 23.3 body mass index. Before the test, the subjects were evaluated by the anthropometric index, then the maximum oxygen consumption was assessed by field tests, and then the subjects carefully completed the test of three standard military marches. After confirming the natural distribution of data by Kolmogorov-Smirnov test and after the homogeneity of variances by the Leven test, the Pearson correlation test was used to investigate the relationship. The data were presented as mean and standard deviations. All statistical operations of the research were performed by SPSS software and the significance level of the tests (p <0.05) was considered.
ResultsThe results showed that there is a direct and significant relationship between the scores of anthropometric indicators and the generalized standardized score in existing officer students. Also, this test indicates a direct and significant relationship between the variables of maximum oxygen consumption score and standardized general score. Students are officers who have a higher correlation between the maximum oxygen consumption and performance in the test with the anthropometric index.
ConclusionThe results show that in the standard physical fitness test of the army, cardiovascular indicators, and especially the maximum oxygen consumption are more relevant and effective. Compared to other indicators, aerobic metabolic indicators are more important than physical and phenotypic indicators.
Keywords: Aerobic activity, Anthropometric indicators, Army standard test -
زمینه و هدف
مصرف آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی به صورت مکمل های غذایی، می توانند از طریق شکار رادیکال های آزاد تاثیر مثبتی درجهت کاهش استرس اکسیداتیو داشته باشند. از طرفی ورزش مناسب یکی از عوامل سبک زندگی است که برای کاهش خطر رادیکال های آزاد شناخته شده است. هدف از این پژوهش تعیین و تاثیر تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین بر برخی از فاکتورهای استرس اکسیداتیو کلیه موش صحرایی دیابتی بود.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی، تعداد 45 سر موش نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 200 تا 300 گرم ، به طور تصادفی به شش گروه؛ شم(5 سر رت)، کنترل سالم(8 سر رت)، کنترل دیابتی(8 سر رت)، دیابتی دریافت کننده ال کارنیتین(8 سر رت)، دیابتی تمرین هوازی(8 سر رت) و دیابتی تمرین هوازی و دریافت کننده ال کارنیتین(8 سر رت) تقسیم شدند. رت ها با تزریق تک دوز STZ(استرپتوزوتوسین) به مقدار 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیر صفاقی دیابتی شدند. رت هایی که گلوکز سرم آنها از 300 میلی گرم بر دسی لیتر بالاتر باشد به عنوان دیابتی در نظر گرفته شدند. رت های دریافت کننده ال کارنیتین روزانه 100 میلی گرم ال کارنیتین را به صورت خوراکی دریافت کردند. پروتکل تمرینی هوازی شامل پنج جلسه در هفته، از 20 دقیقه، سرعت 10) متر بر دقیقه) و شیب صفر درجه در هفته اول شروع شده و به صورت تدریجی در هفته ششم به 40 دقیقه، سرعت 20(متر بر دقیقه) و شیب 5 درجه رسید. متغیرهای وابسته تحقیق 24 ساعت پس از آخرین جلسه برنامه تمرینی به وسیله دستگاه الایزا و در بافت کلیه اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاه از آزمون های آماری شاپیرو ویلک، آنالیز واریانس دو طرفه و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هاشش هفته تمرین هوازی، مکمل ال کارنیتین ومداخله ترکیبی تمرین هوازی و مکمل ال کارنیتین بر فاکتور مالون دی آلدهید(MDA) و سوپراکسید دیسموتاز(SOD) بافت کلیه موش های مبتلا به دیابت تاثیر معنی داری نداشت(05/0p>)، ضمنا شش هفته تمرین هوازی بر فاکتور گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) بافت کلیه موش های مبتلا به دیابت تاثیر معنی داری دارد(003/0=p)، اما مکمل به تنهایی و مداخله ترکیبی تمرین هوازی و مکمل بر فاکتور GPXبافت کلیه موش های مبتلا به دیابت تاثیری نداشت(05/0p>).
نتیجه گیریمصرف مکمل ال کارنیتین همراه با فعالیت ورزشی منظم، می تواند اثرات سودمندی بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بدن و کاهش استرس اکسیداتیو در آزمودنی های دیابتی نوع 2 داشته باشد.
کلید واژگان: تمرین هوازی, ال کارنیتین, دیابت, کلیهArmaghane-danesh, Volume:24 Issue: 3, 2019, PP 293 -305Background & aimThe use of non-enzymatic antioxidants in food supplements and proper exercise can have a positive effect on decreasing oxidative stress by free radical hunting. The purpose of this study was to investigate the effect of aerobic training and consumption of l-carnitine on some of the oxidative stress factors in diabetic kidney.
MethodsIn the present experimental study, 45 male Wistar rats(200-300 gr) were randomly divided into six groups: 1) sham group, 2) healthy control group 3) diabetic control group, 4) diabetic group receiving l-carnitine, 5) diabetic group of aerobic training, 6) diabetic group of aerobic training and receiving l-carnitine. Rats were diabetic peritoneal injected with nicotinic amide and a single dose of STZ of 55 mg / kg body weight. Rats in the L-carnitine group received daily of 100 mg of l-carnitine orally. The aerobic exercise protocol included five sessions per week on the treadmill. Data were analyzed by two way ANOVA and Tukey post hoc test at P <0.05.
ResultsSix weeks of aerobic exercise, supplementation of l-carnitine and combined intervention of aerobic exercise and supplementation of l-carnitine do not have a significant effect on MDA and SOD factors of kidney tissue in diabetic rats(p>0.05). However, six weeks of aerobic exercise had a significant effect on GPX factor in kidney tissue in diabetic rats (p=0.003). Moreover, supplementation and combined intervention of aerobic exercise and supplementation of l-carnitine did not have a significant effect on GPX factor of kidney tissue in diabetic rats (p>0.05)
ConclusionL-carnitine supplementation intake with regular exercise can have beneficial effects on the body, antioxidant defense system and decreases oxidative stress in rats with type 2 diabetes.
Keywords: Aerobic training, L-carnitine, Diabetes, SOD, GPX, MDA, Kidney -
سابقه و هدفامروزه استفاده از روش های مناسب تمرینی برای دستیابی به قدرت عضلانی مطلوب بهمراه استقامت عضلانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین متخصصان علوم ورزشی تمرین موازی را به عنوان یک روش تمرینی جدید که مجموعه ای از فاکتور های آمادگی جسمانی را در بر دارد، معرفی کرده اند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین موازی بر نسبت تستوسترون به کورتیزول خون و آمادگی عضلانی در سربازان کشتی گیر بود.مواد و روش هادر یک پژوهش نیمه تجربی که به صورت میدانی انجام شد، 24 سربازکشتی گیر بصورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در3 گروه تمرینی تمرین استقامتی و تمرین قدرتی تمرین موازی قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی درهفته اول شامل دویدن با شدت 65 % ضربان قلب بیشینه به مدت16 دقیقه بود که درهفته هشتم به تدریج، شدت به 80 % و مدت 30 دقیقه رسید. برنامه تمرین قدرتی شامل اجرای 6 حرکت بود. برنامه تمرین موازی ترکیب تمرین های2 گروه استقامتی و قدرتی در هرنوبت بود. تحلیل داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه گیری های تکراری انجام شد. از روش آماری تی همبسته جهت مقایسه میزان پیشرفت آمادگی عضلانی از پیش آزمون تا پس آزمون استفاده شد.
یافته هانسبت تستوسترون به کورتیزول با کاهش 80/125 % در گروه استقامتی (P=0/00) و 12/78 % در گروه موازی همراه بود (P=0/04). گروه قدرتی در تمامی حرکات افزایش معناداری را نشان داد، گروه تمرین استقامتی در حرکات پرس سینه، زیر بغل وسرشانه کاهش معنا داری را نشان داد و درگروه تمرین موازی بجز حرکت اسکوات در تمامی حرکات افزایش معناداری مشاهده شد (p<0/05). آمادگی عضلانی در بین3 گروه در حرکت پرس سینه (P=0/00)، زیربغل (P=0/00)، سرشانه (P=0/00)، تفاوت معناداری مشاهده شد.بحث و نتیجه گیریتمرینات موازی می تواند موجب کاهش روند افزایشی وضعیت کاتابولیکی ناشی از اجرای تمرین استقامتی شود و همین امر می توانداز کاهش قدرت عضلانی که در نتیجه تمرین استقامتی در سربازان کشتی گیرایجاد می شود جلوگیری کند.
کلید واژگان: تمرین موازی, سربازان کشتی گیر, نسبت تستوسترون به کورتیزول, آمادگی عضلانیBackgroundMany studies showed trainings with high intensity and enough volume leads to the enhancement of muscle mass and testosterone concentration. Other studies reported no increase in catabolic state in concurrent and endurance training، and no change or reduction in testosterone amount in endurance group. The aim of this study was assessment of concurrent training effect on testosterone/cortisol ratio and muscular fitness in soldiers’ wrestler.Materials And MethodsThis quasi-experimental study was conducted on 24 Soldiers wrestler with average age of 20/625±1/135yr، height 172/710±5/180، and average weight of 68/442±50860kg، BMI 22/928±0/281 voluntarily and randomly were divided into three groups (each groups n=8). Endurance training consisted of running to 65% of maximum heart rate for 16 minutes during the first week، reaching 80% of maximum heart rate for 30 minutes during the 8 weeks. The strength training consisted of 6 movements. Concurrent training was a combination of two strength and endurance training in each step، respectively. 5cc venous blood was collected during three sets; pre-test، after 4 and 8 week at 8 o’clock in the morning and the measurement was done with ELISA. Repetition maximum test (RMT) was estimated for evaluation of muscle fitness in pre-test and posttest. Blood data analysis with statistical method، with repetition amount in three groups was performed. ANOVA and t-test was used for comparison of variable scores between groupsand a significant level was considered (p<0. 05).ResultsIn all the movements، the strength group showed a significant increase، endurance group had a reduction in bench-press، pull down curl and shoulder، and in concurrent group in all movements except squat a significant increase was noticed (p < 0. 05). comparison between 3groups in terms of muscle fitness development in bench-press (P=0/000F=29/93)، lateral pull downcurl F=56/06P=0/00)، and shoulder press (F=51/06P=0/00) presented a significant difference. In three measurement sets in testosterone/cortisol ratio a significant difference was observed. (F=16/204 P= 0/000).Conclusioncombination of the strength and endurance training can have an impact on reduction of catabolic state induced endurance training.Keywords: Exercise, Cortisol, Testosterone, Physical Fitness, Military Personnel -
سابقه و هدف
یکی از اصلی ترین بخش های آموزش نظامیان تمرین های آماده سازی جسمانی می باشد. در حال حاضر اطلاع دقیقی از میزان اثرگذاری برنامه های تمرینی مورد استفاده بر شاخص های آمادگی جسمانی و روان شناختی دانشجویان افسری وجود ندارد. به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر 12هفته تمرین منتخب نظامی بر آمادگی جسمانی، شاخص توده بدنی، سلامت روانی و خلق و خوی دانشجویان افسری طراحی و اجرا شد.
مواد وروش هادر یک کار آزمایی نیمه تجربی که به صورت میدانی انجام شد.90 نفر از دانشجویان افسری یکی از دانشگاه های نیروهای مسلح ورودی سال 1389 ازبین 180دانشجو به عنوان آزمودنی مورد مطالعه قرار گرفتند. ازبین آزمودنی ها 70 نفر در گروه تجربی و 20 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در ابتدای دوره (هفته اول)، میان دوره (هفته ششم) و انتهای دوره (هفته دوازدهم) عملکرد هوازی، چابکی، استقامت عضلانی و شاخص توده بدنی مورد سنجش قرار گرفت. سلامت روانی و زیر مقیاس های خلق و خو نیز به ترتیب توسط پرسش نامه 28 سوالی گلدبرگ (GHQ-28) و پرسش نامه برومس سنجیده شد.این مطالعه برگرفته از پایان نامه دانشجویی می باشد.
یافته هایک دوره تمرین منتخب نظامی بر عملکرد هوازی (زمان آزمون دو 1600 متر)، عملکرد چابکی (زمان آزمون دو 4x9 متر)، و عملکرد استقامت عضلانی (نمره آزمون دراز و نشست و نمره آزمون بارفیکس) تاثیر معنی داری بر گروه تجربی داشت (p=0/000). ولی بر نمره شاخص توده بدنی، نمره سلامت روانی و نمره خلق و خو تاثیر معنی داری نداشت.
بحث و نتیجه گیریبر اساس یافته های به دست آمده مشخص شد شاخص های عملکرد جسمانی در مقایسه با شاخصه های رفتاری و ترکیب بدنی به تمرین های نظامی حساس تر می باشد. با توجه به توسعه شاخص های آمادگی جسمانی و عدم تاثیر منفی بر شاخص های رفتاری انجام این تمرین ها برای دانشجویان افسری سودمند است.
کلید واژگان: تمرین منتخب نظامی, آمادگی جسمانی, شاخص توده بدنی, سلامت روانی, خلق و خو, دانشجوی افسریBackgroundOne of the main parts of the military exercises is to prepare physically training. There are not any detailed knowledge of the effectiveness of training programs on psychological and fitness indicators of the officer students till now. This study was investigated the influence of the 12-week military’s training on fitness, body mass index, mental health and mood officer students.
Materials And MethodsA quasi-experimental trial was conducted in this field. Ninety student officers from one of the military universities, Entrance 2010, were selected. Seventy individuals in the experimental group and 20 subjects in control group were recruited. Aerobic performance, agility, muscular endurance and body mass index were measured in the early period (first week), medium term (sixth week) and at the end of the course (twelfth week).. Mental health and temperament scales of the questionnaire were assessed by Goldberg (GHQ-28) questionnaire and Brooms respectively.
ResultsA course of military selective training was a significant effect on the aerobic performance (the 1600 m run test time), agility performance (time of test 4x9 m run), and muscular endurance performance (test scores of sit up and pull up) on the experimental group (p=0.000). While there was no significant effect into their body mass index, mental health and mood scores.
ConclusionsThe findings were based on the physical performance indicators in the combination with behavioral and physical indicators as more sensitive to military exercises. And the development of fitness indicators and a negative impact on the behavioral indicators of this exercise is beneficial for the officer students.
Keywords: Military selective training, Physical fitness, Body mass index, Mental health, Mood, Officer student
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.