به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

فائقه شاه حسینی

  • گل نوش شفاعی*، شهرام مدرس خیابانی، فائقه شاه حسینی

    در دهه های اخیر با خیل سفر غیرفارسی زبانان به ایران و آشنایی هرچه بیشتر آنها با فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی روبه رو هستیم. در این میان، آمار دانشجویان عرب زبان مشغول به تحصیل در دانشگاه های ایران نیز قابل توجه است. لذا در این پژوهش سعی بر آن بوده است ساختار نگارشی فارسی آموزان عرب زبان سطح پیشرفته از منظری پیکره بنیاد بررسی شود تا اشکالات املایی و فنی موجود در تولیدات نوشتاری آنها، بر اساس دستورالعمل نگارش مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی مشخص شود. برای دستیابی به این هدف ابتدا پیکره ای از 151 انشاء فارسی آموزان عرب زبان از کشور عراق که در آزمون بسندگی زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام شرکت کرده بودند آماده شد. این پیکره شامل 32096 نمونه است که از 3234 نوع تشکیل شده است. سپس به کمک نرم افزار ورداسمیت، فراوانی واژه های موجود در انشاءها استخراج شد. با روش تحلیل محتوا اشکالات املایی/سبکی، خطای حذف نیم فاصله، خطاهای حذف فاصله، خطای درج فاصله، سرهم نویسی و جدانویسی بررسی شد. یافته ها نشان داد بیشترین خطا در حوزه درج فاصله بود و حذف نیم فاصله، اشکالات املائی/ سبکی و خطای سرهم نویسی در رده های بعدی و همچنین جدانویسی در مرتبه آخر قرار داشت و درنهایت هیچ مورد اشتباه در حوزه حذف فاصله به چشم نخورد. همچنین خطاهایی با منشا درون زبانی که خطاهای یادگیری و رشد زبان دوم بودند سهم به سزایی در تعیین منشا بروز خطاها داشت.

    کلید واژگان: آزمون بسندگی زبان, پیکره زبانی, خط و زبان فارسی, خطای زبانی, عرب زبانان سطح پیشرفته
    Golnoosh Shafaei *, Shahram Modarres Khiabani, Faeghe Shahhoseini

    In recent decades, a growing number of non-Persian speakers have been visiting Iran, eager to gain a deeper understanding of Iranian culture and civilization. Simultaneously, there has been a notable influx of Arabic-speaking students enrolling in Iranian universities. Therefore, in this research, an attempt has been made to examine the Persian writing structure of advanced-level Arabic language learners from the corpus-based perspective. The study aims to discern spelling and technical errors in their written works, adhering to the writing guidelines established by the Persian Language and Literature Academy. To achieve this objective, a corpus consisting of 151 Persian essays from Arab learners from Iraq, who underwent the Persian proficiency test at Imam Reza International University, was compiled. The corpus consists of 3234 types and 32096 samples. Utilizing the Wordsmith software, word frequencies were extracted from the essays. Employing content analysis, the study scrutinized various error types, including spelling/stylistic errors, semi-space deletion errors, space deletion errors, space insertion errors, cross-typing, and separate writing. The findings highlighted that the most prevalent errors were in the category of space insertion, followed by semi-space deletion errors, spelling/stylistic errors, and spelling errors. Separate writing exhibited the lowest occurrence, with no errors identified in the category of space deletion. The analysis revealed that these errors predominantly originated from intra-language factors, specifically second-language learning and developmental errors.

    Keywords: Language Proficiency Test, Language Corpus, Persian Script, Language, Linguistic Error, Advanced-Level Arabic Language Learners
  • Behrooz Mahmoodi Bakhtiar, Faeqeh Shah-Hoseini

    Compiling dictionaries for Iranian languages has basically been concentrated on Persian. Since the 19th century onwards, almost all the bilingual dictionaries of Persian are also limited to some major European languages such as English, French, and Russian. However, in this almost uniform set, we can across a glossary in the 19th century, which is a Gilaki-English one, compiled by Alexander Chodźko (1804- 1891). In his book Specimens of the Popular Poetry of Persia as Found in the Adventures and Improvisations of Kurroglou (1842), Chodźko has provided the very first glossary of an Iranian language other than Persian, with the English equivalents. This book is a collection of songs of the inhabitants of northern Iran, and the Gilaki ones contain glossaries too. The current article aims to introduce this glossary on one hand, and compare it with some other glossaries published later on top show how the words have undergone semantic changes from the time of Chodźko up to that of ours.

    Keywords: : Chodźko, Glossary, Gilaki
  • فائقه شاه حسینی*
    مطالعه ی حاضر به بررسی جملاتی می پردازد که در آن ها از افعال حرکتی استفاده شده است. تشخیص گذرایی برای زبان آموزان آنجا اهمیت می یابد که باید سازه ی مفعولی را تشخیص داده و پس از آن حرف نشانه ی "را" بگذارند و تشخیص دهند که آیا با ساختی که روبرو هستند قابلیت مجهول پذیری دارد یا خیر. از آنجا که زبان آموزان شم زبانی فارسی زبانان را ندارند، بنابراین گاهی تشخیص گذرایی مسئله ای دشوار در تدریس و یادگیری می نماید.  همچنین مفهوم سازی فعل های حرکتی برای زبان آموزان دشوار است.  از این رو، در پژوهش حاضر سعی شد، پس از طبقه بندی فعل های حرکتی، مشخصات گذرایی نیز در کنار آن ها عاملی برای پیش بینی در نظر گرفته شود.  شرکت کنندگان در این پژوهش 24 زبان آموز سطح پنجم کالج بین الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که در دو گروه 12 نفری بررسی شدند. گروه اول، به عنوان گروه آزمون در نظر گرفته شد و بنا بر شناخت و استفاده از مفاهیم نظری تالمی (Talmy, 2000) تحت آموزش قرار گرفتند. در حالی که برای گروه دوم، یا گروه شاهد، آموزش از طریق روش مشخصی انجام نگرفته است.  در نهایت، میزان بررسی کلی مدرس و آزمون کتبی نیز نشان داد که گروه آزمون درک بهتری در تشخیص فعل های جدید دارند.
    کلید واژگان: فعل های حرکتی, گذرایی, آموزش به غیرفارسی زبانان
    Faeghe Shahhosseini *
    The present study explored sentences in which motion verbs had been used. Recognition of transitivity is very important for language learners since it would help them identify the object of the sentence and insert “ra” after it as object marker. It would also help in deciding whether a structure could be passivized or not.  Since foreign learners of Persian language do not have native speaker intuitions about Persian grammar, recognition of transitivity is a learning problem for them. Also, conceptualizing motion verbs poses difficulties for Persian language learners. Therefore, in this study after classification of motion verbs, transitivity characteristics were also considered as a factor for prediction. 24 fifth level language learners at the International College of Tehran University of Medical Sciences participated in this study. They were assigned to two equal sized groups. The first group was considered as the experimental group and received instruction within Talmy’s (2000) theoretical framework. The second group which acted as the control group received ordinary instruction. Based on the instructor’s subjective evaluation and the results of the written test, the experimental group achieved better conceptualization of new verbs. Expanded Abstract The present study explored the notion of teaching transitivity of motion verbs. Recognition of transitivity is very important for Persian language learners. The importance of this structure in Persian is related to its use. On the one hand, the learners can guess whether they can use direct object and its marker (rā) or not, on the other hand, they can decide about using passive structure. Since the learners do not have native speaker intuitions about Persian grammar, recognition of transitivity is a difficult subject for them. Motion events involve situations encompassing movement or the maintenance of a stationary location. According to Talmy (2000), the basic motion event consists of one object (the ‘Figure’) moving or located with respect to another object (the reference-object or ‘Ground’). Besides these two components, its semantic structure has two internal components, i.e. ‘Path’ and ‘Motion’. The ‘Path’ is the course followed or the site occupied by the Figure object with respect to the Ground object, and the ‘Motion’ refers to the presence in the event of motion or location. Considering only the dynamic motion event (MOVE) and leaving the result of a motion (BE Loc) aside, we deal with the linking of semantic and syntactic properties. Following Talmy (2000), Persian language motion verbs are classified in fifteen groups, and one schematic representation was considered for each of them. In this study referential verbs describe a motion event only when their object denotes a location-type entity. After classifying Persian verbs into transitive and intransitive verbs, there is a semantic analysis based on their figure and grounds. All the subjects in intransitive structures are figures and the figures experience change in their location or move from a source to a goal. While, in transitive motion events, verbs are classified in three types; referential, relational, or causative. There is distinction between two types of linguistically defined entities: an object vs. a location. A location refers to a stable spatial fragment within a given frame of reference. An object refers to a material entity, not necessarily stable, within a frame of reference. Moreover, relational verbs such as ‘cross’, ‘pass’, and ‘climb’ do not implement any selectional limitations on the object/location alternation. They describe a motive relation between two implicit regions first defined in relation to each other. The semantic role considered as prototypical for the direct object is the Patient. And transitive structure followed this structure: NP1 Vtrans NP2. It means that all transitive structures in Persian language should apply one noun phrase as their direct objects and prototypically it is the patient of the verb. 24 participants of the study were in the fifth level of the International College of Tehran University of Medical Sciences and were assigned to two equal sized groups. The first group was considered the experimental group. After classification of motion verbs, the transitivity characteristics should also be considered as a factor for prediction. The results revealed that the experimental group had a better understanding of the transitivity of motion verbs in Persian Language. Based on the results of the present study which involved two groups of L2learners who underwent 16trainingsessions,it was found that the experimental group had a better understanding of motion verbs and its members better understood the meaning of new verbs.
    Keywords: motion verbs, Transitivity, teaching Persian to non-native speakers
  • فائقه شاه حسینی، بلقیس روشن، نرجس بانو صبوری، آرزو نجفیان
    پژوهش حاضر به بررسی گذرایی افعال حرکتی زبان فارسی از دیدگاه زبان شناسی شناختی پرداخته است. به این منظور، داده های پژوهش بر اساس چهارچوب نظری تالمی (2000) تحلیل شده و مولفه های حرکت در این افعال بررسی شده اند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. پژوهش پیش رو، شامل 219 فعل حرکتی فارسی نو از پایگاه داده های زبان فارسی و سایت آنلاین روزنامه همشهری است. از میان این فعل ها، 126 مورد ناگذر و 63 مورد گذرا بوده اند. بر مبنای هدف اصلی پژوهش، این سوال مطرح می شود که چه تفاوتی میان پیکر و زمینه در رویدادهای گذرا و ناگذر وجود دارد. معیار تعیین گذرایی پیروی از الگوی «گروه اسمی 1، فعل گذرا، گروه اسمی 2» است. تمرکز اصلی پژوهش بر دو مولفه اصلی همراه حرکت، یعنی پیکر و زمینه در ساخت های گذرا و ناگذر است. در زبان فارسی، مفعول معمولا بنا بر مختصات معنایی فعل، نقطه ارجاع یا مسیر را به تصویر می کشد و در موردهای سببی، مفعول همان پیکری است که جابه جایی را انجام می دهد. افزون بر این، در ساخت های ناگذر معلوم، فاعل همان پیکر است و فعل ناگذر تغییر مکان یا رسیدن به موقعیت جدید را نمایان می کند. در این نمونه ها اغلب، زمینه از طریق یک گروه حرف اضافه ای نشان داده می شود.
    کلید واژگان: گذرایی, فعل های حرکتی, زبان فارسی, چهارچوب نظری تالمی
    Faeghe Shahhoseini, B. Rovshan, N.B. Saboori, A. Najafian
    According to Talmy (2000), the basic motion event consists of one object (the ‘Figure’) moving or located with respect to another object (the reference-object or ‘Ground’). Moreover, its semantic structure has another two internal components, i.e. ‘Path’ and ‘Motion’. The ‘Path’ is the track followed or the location occupied by the Figure object with respect to the Ground object, and the ‘Motion’ refers to the presence in the event of motion or location.
    The present research focuses on the transitivity of motion verbs in Persian language. In order to seek the notion, research data have been analyzed based on Talmy's theoretical framework (2000), and the components of motion in these verbs have been investigated. The research method is descriptive-analytic. Consequently, seeking the notion of transitivity in motion verbs, the research includes 219 Modern Persian verbs from two sites (Persian Linguistic Database (PLDB) and Hamshahri Online news website). Among those mentioned motion verbs, 126 cases were intransitive and 63 were transitive. Based on the main goal of the research, the question was raised; “what is the difference between the figure and the ground in transitive and intransitive verbs?” it is necessary to mention, the criterion for determining the transition is following the pattern of "NP1, transitive verb, NP2".
    Persian language express a Motion event using the transitive construction in which the subject denotes the Figure (the moving entity) and the object denotes the Ground (the reference object). In Persian language, in most cases, verbs can express a motion event in the Intransitive Construction. . In Persian, the object usually depicts the referral point or path based on the semantic features of the verb. In cases of causative verbs, the object is the same as the figure that makes the displacement. In addition, in the intransitive structures, the subject is the figure and intransitive verbs demonstrate a change or a new position. In these examples, the path is often shown through a prepositional phrase.
  • فائقه شاه حسینی*، بلقیس روشن، نرجس بانو صبوری، آرزو نجفیان
    رده شناسی شناختی بر اصول مفهومی، تجربه و ادراک متمرکز است و می خواهد جهانی ها و تفاوت های موجود در بازنمایی مقوله ها، تجربه ها و موارد دیگر را در زبان های دنیا بررسی کند. یکی از اصول بنیادین زبان شناسی شناختی و به تبع آن رده شناسی شناختی، مردود دانستن تمایز میان زبان شناسی درزمانی و هم زمانی است. در حقیقت، بی توجهی به تغییراتی که در طول زمان در زبان صورت پذیرفته است، به نادیده گرفتن شواهدی می انجامد که به صورت تاریخی بر درک کاربردهای امروزی یک زبان اثر گذاشته اند. بر همین مبنا، هدف پژوهش حاضر بررسی اشکال بیان رویدادهای حرکتی فعل در زبان فارسی میانه (با تاکید بر آثار فارسی میانه زردشتی) و مقایسه آن با زبان فارسی نو برای پاسخ به این پرسش است که در طول زمان و در ادوار مختلف زبان فارسی، بازنمایی رویداد حرکتی فعل دستخوش چه تغییراتی بوده است. چارچوب نظری پژوهش حاضر، رده شناسی شناختی تالمی (2000) است که بر مبنای آن، زبان ها بسته به آنکه شیوه و مسیر حرکت را در ستاک فعل یا تابع های آن رمزگذاری کنند، به دو رده فعل محور و تابع محور تقسیم می شود. یکی از اجزای اصلی رویداد، حرکت مسیر است. بازنمود این رویداد و اجزای آن در زبان های مختلف به روش های متنوعی انجام می گیرد. هر زبان با استفاده از امکانات و گرایش هایی که دارد، این اجزا را به شیوه ای خاص نشان می دهد. بدین ترتیب فعل های حرکتی انواع مختلفی از اطلاعات مسیر حرکت را بازنمایی می کنند. در این مقاله، افعال حرکتی زبان فارسی میانه و نو از همین دیدگاه بررسی و بر اساس سازوکار شناختی مقایسه شده است. بررسی ها نشان داد که فعل در زبان فارسی میانه برای بازنمایی اطلاعات مسیر از امکان فعل محوری بهره می گرفته، در حالی که زبان فارسی نو این امکان را گسترش داده است و علاوه بر فعل-محوری، از امکان تابع محوری نیز استفاده می کند. می توان این نتیجه را اینگونه تفسیر کرد که با بسط گستره شناختی سخن گویان زبان در طول زمان، زبان از امکانات بیشتری برای بیان مفاهیم استفاده می کند.
    کلید واژگان: رده شناسی شناختی, فعل محور, تابع محور, فارسی میانه, فارسی نو
    Faegheh Shahhoseini*, Belgheis Rowshan, Narjesbanu Sabouri, Arezou Najafian
    Cognitive typology is focused on conceptual principles, experience, and cognition to analyze language universals and differences in the representation of categories, experiences, etc. among the languages of the world. One of the fundamental principles of cognitive linguistics, and thus cognitive typology is the rejection of the distinction between diachronic and synchronic linguistics. In fact, neglecting the changes a language goes through time, results in neglecting the evidences that historically affected today’s language use. Therefore, this research aims to study different ways of using motion verbs in the Middle Persian (focusing on Zoroastrian Middle Persian) and comparing them with Modern Persian to find out about the changes in representation of motion verbs through the history of Persian language. Theoretical framework of this research is cognitive typology (Talmy, 2000) based on which languages are classified into two types of verb-framing and satellite-framing. In verb-framing languages, the information about path of movement is expressed in a verb, but in satellite –framing languages, information about the path is expressed outside the verb. One of the main elements of events is the path of motion which is represented in different ways in different languages based on their features and capacities. Therefore, motion verbs represent different information about the path of motion. In this article motion verbs in Middle and Modern Persian are analyzed and compared based on a cognitive approach. Results show that in this regard, Middle Persian is verb-framing, but Modern Persian is both verb-framing and satellite framing which may be due to the cognitive development of the speakers through time, and the growing capacity of languages to communicate the concepts.
    Keywords: cognitive typology, verb, framing, satellite, framing, Middle Persian, Modern Persian
  • بهروز محمودی بختیاری، فائقه شاه حسینی
    در مقاله حاضر سعی بر آن است تا در چارچوب صرف شناختی، به ویژگی های معنایی تکواژ زایای «کار» به عنوان مقوله ای چندمعنا پرداخته شود و امکانات طرح واره های تصوری برای طبقه بندی صورت هایی که این تکواژ در آن به کار می رود، معرفی شود. این تحقیق نشان می دهد که فارسی زبان ها هنگام مواجهه با بسیاری از واژه های حاوی تکواژ «کار»، معنای استعاری آن را درک می کنند و طرح واره های تصوری آن را در ذهن خود می سازند. به این منظور، نخست رویکرد شناختی در مطالعه صرف آورده شده است و سپس مفهوم استعاره و طرح واره های تصوری از همین دیدگاه معرفی شده اند. لازم به ذکر است در این مطالعه پیکره زبانی از مجموعه دادگان زبان فارسی معیار، از جمله فرهنگ فارسی معین، فرهنگ فارسی عمید و فرهنگ فارسی عامیانه ابوالحسن نجفی و دادگان زبان فارسی به کوشش پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگ واژه یاب آنلاین فارسی و نیازمندی های شغلی روزنامه، انتخاب شده است. سعی این مقاله بر آن است تا با بررسی همزمانی کارکردهای مختلف این تکواژ از منظر دیدگاه شناختی، طرح واره های متداعی با آن معرفی شوند. در نهایت می توان گفت، برای تبیین تکواژ «کار» می توان آن را در حالت پسوند، تکواژ آزاد در واژه مرکب و به صورت استعاری در اصطلاح های مختلف در نظر گرفت و در اکثر موارد، چندمعنایی همزمانی دیده می شود.
    کلید واژگان: صرف شناختی, استعاره, طرح واره های تصوری, تکواژ کار
    Behrouz Mahmoudi Bakhtiari, Faegheh Shahhoseini
    The present study examines the notion of cognitive morphology, considering the productive Persian morpheme "kār" as a polysemic morpheme. Image schema was studied to categorize various forms of the function of this morpheme. The present research revealed that when Persian speakers encounter words which use this morpheme, they predict the metaphorical meaning and form an embodied schema of that related usage. In this paper the cognitive morphology approach is introduced, metaphor and image schemata are discussed, and previous researches on this morpheme are presented. In the final section this morpheme is analyzed and discussed synchronically based on the cognitive morphology approach, and the related embodied schemas are presented.
    Keywords: schema, kār morpheme, cognitive morphology
  • بهروز محمودی بختیاری*، فائقه شاه حسینی
    کوتاه سازی نام های خاص در میان ایرانیان امری متداول است و عوامل گوناگونی در فرایند کوتاه سازی نام ها دخیل اند. این نوشتار بر آن است تا توصیفی از این فرآیند ارائه دهد و از میان متغیرهای دخیل، نقش عامل جنسیت در این فرآیند و محدودیت های واجی در نام های کوتاه شده را بررسی و تحلیل کند. رهیافت این پژوهش به مقوله کوتاه سازی نام ها، می تواند نمونه ای از برهم کنش دو دانش صرف و جامعه شناسی زبان باشد. برای انجام این پژوهش، نمونه ها از میان 790 نام خاص در زبان فارسی انتخاب شده اند که از میان آنها، 330 مورد نام های پسرانه و 460 مورد نام های مربوط به دختران است. نمونه های منتخب، از وب سایت رسمی سازمان ثبت احوال ایران استخراج شد. معیار انتخاب نمونه ها، بسامد بالا و نیز تک بخشی بودن نام ها بود؛ بدین معنا که از نام های نادر و کم کاربرد و نیز نام های دوبخشی که متشکل از دو نام مجزا بودند، در این پژوهش استفاده نشد. چهارچوب نظری به کار رفته در این پژوهش، نظریه بهینگی است. بر اساس این نظریه، نام های کوتاه شده بررسی و تحلیل شده اند. نتایج نشان دهنده آن است که کوتاه سازی نام های خاص در زبان فارسی، برخلاف تصور رایج، کمتر قابل پیش بینی است. همچنین از دیگر یافته های مهم می توان به این نکته اشاره کرد که هر چند کوتاه سازی، فرایندی صرفی است، بیش از واحدهای صرفی، واحدهای واجی را در برمی گیرد. بخش های حذف شده در این فرایند به لحاظ اندازه و جایگاه بسیار متنوع است و واژه هایی که طی فرایند کوتاه سازی در صرف زبان فارسی به وجود می آیند، معمولا به لحاظ واجی بی قاعده اند. افزون بر موارد پیش گفته، تحلیل داده های این پژوهش نشان می دهد که جنسیت نیز از جمله متغیرهای تاثیرگذار بر کوتاه سازی نام های خاص در زبان فارسی است.
    کلید واژگان: فرآیند کوتاه سازی, صرف, واج شناسی, نظریه بهینگی و جنسیت
    Behruz Mahmoudi Baxtiari*, Faeqeh Shah Husseini
    Shortening Proper Nouns is so current and common among Iranian and different kinds of processes are involved in this process. The article describes this process and reviews the role of gender in this process and phonological limitations in shortened nouns. Our approach toward shortening nouns can be an example of interaction of two sciences of Inflection and Sociolinguistics. The samples of study were chosen from 790 Farsi Proper nouns among which 330 are boy names and 460 are girl names. The selected samples were extracted from the official website of National Organization for Civil Registration. The standard for selecting samples includes high frequency and being one-part nouns; so we did not use rare and lowused names and those with more than two parts which involves two or more separate nouns. The applied theoretical framework is the Optimality Theory. Shortened nouns were reviewed and analyzed based on this theory. The results show that shortening Proper Nouns in Farsi is rarely predictable against the common belief Iranian may have. The other considerable result worth noting is that although shortening is an inflectional process, it involves phonological units more than inflectional units. Removed parts in this process are so varied in size and status and words that are created in shortening processes of Farsi inflection are usually phonologically ungrammatical. Moreover, the analysis of data shows that gender is also an effective variable on shortening Proper Nouns in Farsi.
    Keywords: The Process of Shortening, Inflection, Phonemics, Optimality Theory, Gender
  • تاثیر هوش هیجانی بر یادگیری زبان دوم
    فائقه شاه حسینی
  • فائقه شاه حسینی*
    مقاله حاضر به مطالعه «پیش نمونه ساخت گذرا در افعال فارسی» می پردازد. تاکنون «گذرایی» از جنبه های مختلفی بررسی شده و یکی از موضوع های مطرح در مطالعات دستوریان و زبان شناسان بوده است. هرچند در زبان فارسی این ساخت از دیدگاه های مختلفی ارزیابی شده، تاکنون مطالعات محدودی در این زمینه از منظر شناختی انجام شده است. هدف عمده تحقیق حاضر دستیابی به تعریفی جامع و مانع برای ساخت گذرا بر حسب شناخت فارسی زبان ها است. به این منظور، نویسنده با در نظر گرفتن هفت ملاک اصلی و یک ملاک فرعی به معرفی پیش نمونه این ساخت پرداخته است. طبق نتایج تحقیق حاضر، ساخت گذرا را نمی توان به لحاظ صورت یا نقش به تنهایی مطالعه کرد، بلکه برای تشخیص این ساخت، به طور همزمان به صورت و نقش وابسته ایم و در تعریف این ساخت باید پیوستاری برای آن در نظر بگیریم. به عبارتی می توان افعال را در پیوستاری از گذرایی توصیف کرد و آنها را به سه گروه افعال گذرای پیش نمونه ای، افعال گذرای غیرپیش نمونه ای و افعال ناگذرا تقسیم کرد.
    کلید واژگان: پیش نمونه, ساخت گذرا و معنی شناسی شناختی
    Faeqeh Shah Hoseini*
    The present article studies Prototype of transitive structure in Persian verbs. So far, transitivity has been studied from different aspects. However, in Persian language it has been studied limitedly from a cognitive perspective. The main objective of the present article is to get to a precise and clear definition of transitivity regarding Persian speakers’ cognition. To do so, the author defines prototype of transitive structure based on seven major criteria, and one minor criterion. According to the findings of the research, to define transitivity we have to consider both form and function. Transitivity can be defined on a continuum, ranging from prototypical transitive verbs to non-prototypical transitive verbs, and intransitive verbs.
    Keywords: prototype, transitive structure, cognitive semantics
  • فائقه شاه حسینی*
    مقاله حاضر به بررسی «تحلیل گذرایی افعال زیرشمول فعل گفتن بر اساس نظریه پیش نمونه» می پردازد. تاکنون «گذرایی» از جنبه های مختلفی بررسی شده و یکی از موضوع های مطرح در مطالعات دستوریان و زبان شناسان بوده است. یکی از دلایل اهمیت بررسی ساخت گذرا اینست که گذرایی در همه زبان ها وجود دارد و جزء جهانی های زبانی محسوب می شود. هرچند در زبان فارسی این ساخت از دیدگاه های مختلفی بررسی شده است ولی با این وجود، درباره «افعال زیرشمول فعل گفتن» تحقیق مستقلی صورت نگرفته است و این افعال به رغم اهمیت بسیاری که در ترجمه و آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دارند، هنوز بررسی نشده اند. به این منظور، نگارنده از نظریه پیش نمونگی به عنوان ابزاری تحلیلی برای بررسی این ساخت بهره برده است. براساس این نظریه، پیش نمونه عضو کانونی و بارز هر مقوله است و سایر اعضا بر حسب شباهتشان با این عضو تعریف می شوند. «افعال زیرشمول فعل گفتن» در زبان فارسی را می توان بنابر نقش مفعول آنها در سطح معنایی توصیف کرد و طبق آن گذرایی این افعال را مشخص کرد. همچنین طبق تحقیق حاضر افعال زیرشمول فعل گفتن در زبان فارسی را می توان در سه گروه افعال گذرای پیش نمونه ای، افعال گذرای غیر پیش نمونه ای و افعال ناگذرا تقسیم کرد.
    کلید واژگان: گذرایی, پیش نمونگی, افعال زیرشمول فعل گفتن
  • تحلیل شناختی استعاره و ترجمه پذیری آن
    فائقه شاه حسینی
  • فائقه شاه حسینی*

    در معنی شناسی شناختی، دانش زبانی مستقل از اندیشیدن و شناخت نیست و زبان بخش جدایی ناپذیری از قوای شناختی ذهن تلقی می شود. همچنین در چارچوب مطالعات شناختی نگاهی میانی به استفاده زبان و دانش زبانی در نظر گرفته می شود. به اعتقاد زبان شناسان شناختی صورت و نقش دو روی سکه شناخته می شوند و هیچ یک اولویتی نسبت به دیگری ندارند. مقاله ی حاضر به بررسی مفهوم «پیش نمونه گی» از منظر معنی شناسی شناختی و اهمیت پیش نمونه ها در درک و تعبیر جهان خارج و اصول مقوله بندی مفاهیم زبانی می پردازد. بر اساس این نظریه، پیش نمونه عضو کانونی و بارز هر مقوله است و سایر اعضا بر حسب شباهتشان با این عضو تعریف می شوند. در این مقاله پس از اشاره به نظریه های مطرح شده در مورد پیش نمونه گی به تاثیر این مفهوم در مقوله بندی اشاره شده و هرچند در وهله ی اول پیش نمونه مفهومی وابسته به معنی است ولی برای تعیین مقولات آوایی، صرفی، نحوی و مجموعه ای از مفاهیم دیگر به پیش نمونه ها وابسته ایم و پیش نمونه ها به عنوان ابزارهای تحلیلی به زبانشناسان شناختی کمک می کند تا بتوانند رابطه میان مفاهیم مختلف را تبیین کنند.

    کلید واژگان: معنی شناسی شناختی, پیش نمونه, اصول مقوله بندی
    Faegheh Shahhoseyni*

    The present study explores the notion of categorization and prototypes based on cognitive approaches. In cognitive semantics, language is not separated from mind and cognition.  A main objective of this study is to seek a comprehensive explanation for prototype and its importance in cognitive studies. Meanwhile, the researcher uses the prototype theory as an analytical tool. According to this theory, the prototype is the central example of the category and other members assigns their membership by means of a judgment of similarity to a central example. The results show that the language phenomena's depends on form and function. In other words, to analyze language we should consider both form and function. Although prototype is primarily a semantic concept, but in order to study language we must notice the structural implications too.

    Keywords: cognitive semantics, prototype, Categorization
  • فائقه شاه حسینی
    مقاله حاضر به بررسی «تحلیل گذرایی افعال زیرشمول فعل گفتن بر اساس نظریه پیش نمونه» می پردازد. تاکنون «گذرایی» از جنبه های مختلفی بررسی شده و یکی از موضوع های مطرح در مطالعات دستوریان و زبان شناسان بوده است. یکی از دلایل اهمیت بررسی ساخت گذرا اینست که گذرایی در همه زبان ها وجود دارد و جزء جهانی های زبانی محسوب می شود. هرچند در زبان فارسی این ساخت از دیدگاه های مختلفی بررسی شده است ولی با این وجود، درباره «افعال زیرشمول فعل گفتن» تحقیق مستقلی صورت نگرفته است و این افعال به رغم اهمیت بسیاری که در ترجمه و آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دارند، هنوز بررسی نشده اند. به این منظور، نگارنده از نظریه پیش نمونگی به عنوان ابزاری تحلیلی برای بررسی این ساخت بهره برده است. براساس این نظریه، پیش نمونه عضو کانونی و بارز هر مقوله است و سایر اعضا بر حسب شباهتشان با این عضو تعریف می شوند. «افعال زیرشمول فعل گفتن» در زبان فارسی را می توان بنابر نقش مفعول آنها در سطح معنایی توصیف کرد و طبق آن گذرایی این افعال را مشخص کرد. همچنین طبق تحقیق حاضر افعال زیرشمول فعل گفتن در زبان فارسی را می توان در سه گروه افعال گذرای پیش نمونه ای، افعال گذرای غیر پیش نمونه ای و افعال ناگذرا تقسیم کرد.
    کلید واژگان: گذرایی, پیش نمونگی, افعال زیرشمول فعل گفتن
سامانه نویسندگان
  • دکتر فائقه شاه حسینی
    دکتر فائقه شاه حسینی

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال