به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی

  • عنایت الله همایی راد، هانیه شافعی کوهستانی، زهره سلمعلیان، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی*

    شرایط اقلیمی همواره تاثیر بسیاری بر روی کیفیت رانندگی و بالتبع خسارت، جراحت و مرگ و میر حوادث ترافیکی می گذارد، در این بین شرایط، مه گرفتگی به علت وقوع ناگهانی و کاهش دید رانندگان به عنوان شرایط جوی مخاطره آمیز نیاز به بررسی و مطالعه بیشتر دارد. هدف تعیین الگوی تصادفات در وضعیت مه گرفتگی و تعیین ارتباط عوامل مربوط به راننده، جاده و تصادف با آسیب در استان گیلان در سال های 1393-1397 بود. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته نگر، تمام حوادث ترافیکی بوقوع پیوسته در سال های 1393 تا 1397 در استان گیلان در وضعیت مه تحت بررسی قرار گرفته و کلیه داده ها وارد نرم افزار STATA شدند و تخمین زننده سری زمانی به صورت مدل رگرسیونی چند متغیره برای وجود و یا عدم وجود رابطه بین متغیرهای مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. در هوای مه آلود میزان مرگ و میر حوادث ترافیکی به طور معنی داری بیشتر از سایر وضعیت های آب و هوایی بود (471/1 = IRR). با افزایش سن احتمال مرگ و میر در مه کاهش و در رانندگان زن احتمال مرگ به طور چشمگیری افزایش یافته بود (001/0=p). بیشترین تصادفات در هوای مه آلود به ترتیب در ماه های دی 0.000=p ، بهمن 001/0=p  و آبان 012/0=p بود ولی در ماه های خرداد، تیر، مرداد و شهریور تصادف در هوای مه آلود به طور معنی داری کمتر بود. با توجه به این امر که در وضعیت مه میزان مرگ و میر به طور معنی داری بیشتر از سایر وضعیت های آب و هوایی بود، هشدار و اطلاع رسانی به عموم مردم ضروری است. ضمنا در برنامه های آموزشی ترافیکی، رانندگان زن و رانندگان کم سن، باید به عنوان گروه هدف برنامه ها قرار گیرند. به علاوه، مداخلات پیشگیرانه باید بیشتر در ماه های آبان، دی و بهمن و درشهرستان های انزلی و رشت انجام شود.

    کلید واژگان: تروما, حوادث ترافیکی, مه, آسیب
    Enayatollah Homaie Rad, Hannaneh Shafei Kouhestani, Zohreh Salmalian, Leila Kouchakinejad-Eramsadati *

    Climatic conditions always have a great impact on the quality of driving and consequently the damage, injury and death of traffic accidents, among these conditions, fog due to sudden occurrence and reduced visibility of drivers as dangerous weather conditions need to be investigated and Read more. This study aimed at determining the pattern of accidents in fog and the relationship between driver, road, and accident with injury level in, Guilan from 2014 to 2018.This is a retrospective descriptive-analytical study that investigated all accidents that had occurred in Guilan from 2014 to 2018. All of the data were entered into STATA software. The time-series estimators were used as the multivariate regression model for the presence or absence of any relationship between variables. The likelihood of fatalities in fog decreased with age while it increased when drivers were female (p = 0.001). Most of the accidents in fog condition had occurred in December (p=0.000), February (p=0.001) and November (p=0.012). The number of related injuries at 2 AM (p = 0.032), 3 AM (p = 0.019), and 2 PM (p = 0.02) significantly reduced. Moreover, the rate of mortality at 2 AM (p = 0.005), 9 AM (p = 0.012), 11 AM (p = 0.004), 13 PM (p = 0.008) and 19 PM (p = 0.003) were significantly lower. Due to the fact that the death rate was significantly higher in fog conditions than in other weather conditions, it is necessary to warn and inform the public. Also, in traffic education programs, female drivers and young drivers should be included as the target group of the programs. In addition, preventive interventions should be done mostly in the months of November, January and February and in the cities of Anzali and Rasht.

    Keywords: Trauma, Traffic Accidents, Fog, Injury
  • عنایت الله همایی راد، امیر همایون جوادی، شاهرخ یوسف زاده، چابک، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، نعیما خدادادی حسن کیاده
    زمینه و هدف

     میانگین کل صدمات جانی و مالی در تصادفات خودروهای سنگین حدودا دو برابر میانگین تصادفات خودروهای سواری است. با توجه به نگرانی های اخیر درباره ایمنی تردد وسایل نقلیه سنگین و بار اقتصادی تصادفات آنها، مطالعه روی تصادفات وسایل نقلیه سنگین ضرورت پیدا می کند. مطالعه حاضر با هدف تحلیل فضایی پراکندگی حادثه خیزترین نقاط تصادفات خسارتی و جرحی خودروهای سنگین در استان گیلان بین سال های 94 تا 97 انجام شد.

    روش

     در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، کلیه ی داده های مربوط به تصادفات با خودروهای سنگین ارجاع شده به پلیس راه ناجا در استان گیلان از سال 94 تا 97 جمع آوری و بررسی شد و موارد خسارتی جرحی و فوتی این تصادفات در این سال ها مورد محاسبه و تحلیل فضایی پراکندگی نقاط حادثه خیز، با استفاده از نرم افزار ARC GIS قرار گرفت.

    یافته ها

     بیشترین تصادفات وسایل نقلیه سنگین در رودبار با 92/6، در ساعت چهار بامداد (012/1)، در هوای صاف 4227 (33/72درصد)، در جاده های اصلی 3212 (79/54درصد) و راه های مستقیم و مربوط به درگیری با وسیله نامشخص 2373 (49/40درصد) بود. محورهای ترانزیتی رشت- امام زاده هاشم و رستم آباد- رودبار رتبه اول مرگ ومیر و تصادفات وسایل نقلیه سنگین را داشتند.

    نتیجه گیری

     نقاط حادثه خیز در تصادف وسایل نقلیه سنگین مشخص شدند، با مداخلات مناسب باید از وقوع تصادفات در این نقاط پیشگیری کرده و ایمنی تردد این خودروها را افزایش داد. سازمان حمل ونقل ترافیک با همکاری پلیس، علایم و تابلوهای ترافیکی که معرف محدودیت سرعت است را برای آگاهی بیشتر این رانندگان هنگام تردد در جاده های اصلی و وضعیت هندسی مستقیم، نصب و بر رعایت قوانین رانندگی توسط این رانندگان نظارت کنند.

    کلید واژگان: تحلیل فضایی, حوادث ترافیکی, وسیله نقلیه موتوری, سیستم های اطلاعات جغرافیایی
    Enayatollah Homaie Rad, amirhomayoun Javadi, Shahrokh Yousefzadeh-Chabok, Leila Kouchakinejad-Eramsadati, Naeima khodadadi-hassankiadeh
    Background

    The present study was conducted with the aim of analyzing the spatial distribution of the most accident-prone points of damage, injury and death of heavy vehicle traffic accidents in Guilan province between 2014 and 2018.

    Materials and Methods

    In this descriptive- analytical study, all data related to traffic accidents with heavy vehicle referred to the NAJA traffic police in Guilan province were collected and reviewed, and the cases of damages, injuries and deaths of these accidents in these years were calculated and spatial analysis of accident prone points was calculated and analyzed using ARC GIS software.

    Results

    Most heavy vehicle traffic accidents in Rudbar with 92.6, at 4 am (1.012), in clear air 4227 (72.33%), on main roads 3212 (54.79%) and direct roads and It was related to the conflict with an unknown device 2373 (40.49%).

    Conclusion

    traffic Accident-prone points in heavy vehicle traffic accidents were identified, with appropriate interventions, accidents should be prevented in these points and the traffic safety of these vehicles should be increased. The traffic transportation organization, in cooperation with the police, should install traffic signs that indicate the speed limit for more awareness of these drivers when traveling on the main roads and direct geometric conditions and monitor the compliance of driving rules by these drivers.

    Keywords: Spatial Analyses, Traffic accident, Motor Vehicles, Geographic Information Systems
  • فرشاد صداقتی وشمه سرایی، نعیما خدادادی حسن کیاده، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، عنایت الله همایی راد، شاهرخ یوسف زاده چابک
    سابقه و هدف

     در مطالعات کمی نشان داده‌شده که دوچرخه سواران در سراسر جهان نگرش ها و درک متفاوتی از نیاز های ایمنی دارند. لذا در این مطالعه می خواهیم تجارب دوچرخه سواران مصدوم در مورد نیازهای ایمنی‌بخش در یک مطالعه کیفی بررسی کنیم. هدف تبیین تجارب مصدومان دوچرخه سوار بستری در مرکز آموزشی- درمانی پور سینا گیلان از نیاز های ایمنی در سال 1400 بود.

    روش کار

     این مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا انجام شد. مشارکت‌کنندگان، دوچرخه سواران مرد یا زن بالای 18 سال بودند که در حین دوچرخه‌سواری دچار آسیب از نوع تصادف یا سقوط شده و به یک یا بیشتر از یک اعضا و اندام آن ها آسیب واردشده بود. اکسل مشخصات این مراجعه‌کنندگان از سیستم ثبت مرکز تحقیقات تروما جاده‌ای گیلان اخذ شد و با مشارکت‌کنندگان ارتباط تلفنی برقرار شد. بیست نفر با ویژگی ‌های متنوع ازنظر سن، جنس  در مطالعه گنجانده شدند.

    یافته‌ها: 

    تجارب دوچرخه سواران از نیاز های ایمنی شامل نه طبقه بود : قانونمند کردن دوچرخه‌سواری، برگزاری دوره های آموزشی، نظارت بر دوچرخه‌سواری، رعایت اصول دوچرخه‌سواری، مجهز بودن به تجهیزات ایمنی، حق داشتن مسیر انحصاری، بازنگری مسیر های انحصاری، ایجاد حس امنیت، و ایجاد آرامش در بانوان دوچرخه‌سوار.

    نتیجه‌گیری: 

    مسیولین امر باید سعی نمایند به نیاز های ایمنی این گروه توجه نمایند و عواملی که در تجارب این مصدومان ایمنی‌بخش بیان‌شده بود را تا حد ممکن فراهم نمایند تا به این کاربران احساس آرامش و امنیت بدهند.

    کلید واژگان: تجارب, دوچرخه سواری, ایمنی, آسیب
    Farshad Sedaghati Voshme Saraei, naema Khodadady-Hassankideh, Leila Kouchakinejad-Eramsadati, Enayatollah Homaie Rad, Shahrokh Yousefzadeh-Chabok
    Background and Aim

     The quantitative studies have shown that cyclists around the world have different attitudes and perceptions of safety needs. Therefore, in this study, we want to examine the experiences of injured cyclists about safety needs in a qualitative study.

    Methods

     The present study was a qualitative study witha  content analysis method. The study population consisted of male or female cyclists over 18 years of age who were injured in a crash or fall while cycling and one or more of their limbs were injured and hospitalized in Poursina Medical Center. Excel details of these clients were obtained from the registration system ofthe  Guilan Road Trauma Research Center. People with various characteristics in terms of age, sex, education, marriage, sex, occupation, length of hospital stay, etc. were included in the study. The number of participants was twenty. Interviews were conducted by medical students with the cooperation and supervision of supervisors.

    Results

     Safety factors from the experiences of injured cyclists included nine categories, which were: orderly cycling, holding training courses, supervising cycling, observing the principles of cycling, being equipped with safety equipment, having the right to an exclusive route , Reviewing exclusive routes, creating a sense of security and creating peace in women cyclists.

    Conclusion

     Authorities should try to make the factors that were safe in the experiences of these injured as much as possible to give these users a sense of calm and security, thereby encouraging others to ride a bicycle as a clean vehicle for the environment.

    Keywords: Experiences, Cycling, Safety, Danger, Injury
  • وحید منصف کسمایی، فاطمه حق شناس باکردار، پیمان اسدی، سید مهدی ضیاء ضیابری*، نعیما خدادادی حسن کیاده، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، عنایت الله همایی راد، زهرا کاظم زاده
    مقدمه

    فرسودگی شغلی به عنوان یکی از مشکلات مشاغل پر استرس نظیر پزشکی، اثرات فراگیری بر عملکرد افراد می گذارد. علیرغم وجود سطوح بالای فرسودگی شغلی در اساتید و دستیاران رشته طب اورژانس، در ایران مطالعات کمی در زمینه بررسی و مقایسه این مفهوم در دو گروه مذکور انجام شده است. لذا این پژوهش با هدف مقایسه فرسودگی شغلی در اساتید و دستیاران رشته طب اورژانس مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام شده است.

    روش ها

    در این مطالعه مقطعی- تحلیلی پرسشنامه 22 سوالی مسلچ 1981 (MBI-22) به همراه پرسشنامه ای در مورد مشخصات دموگرافیک واحدهای مورد پژوهش استفاده قرار گرفت. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی  از سراسر ایران بود.  داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی استیودنت مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و کای اسکویر و از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    در مجموع 81 استاد و 95 دستیار در پژوهش حاضر شرکت کردند. نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین مولفه مسخ شخصیت اساتید 22/80±54/05 و دستیاران 24/73±51/73، میانگین مولفه خستگی هیجانی اساتید 14/77±33/40 و دستیاران 13/20±32/84 و میانگین مولفه فقدان موفقیت فردی اساتید 10/23±39/41 و دستیاران 0/98±9/56 بود. در هر سه مولفه مذکور بین امتیاز اساتید و دستیاران تفاوت معنی داری وجود نداشت. بر اساس مدل رگرسیون فرسودگی شغلی در گروه دستیاران طب اورژانس با متغیرهای جنسیت (0/02 =P) و داشتن فرزند (0/02 =P) و تعداد ویزیت بیمار در ماه (0/08 =P) ارتباط معنی داری وجود داشت.

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های حاصله، میزان فرسودگی شغلی در اساتید و دستیاران رشته طب اورژانس زیاد است و این موضوع علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن کیفیت خدمات ارایه شده به مددجویان، فرآیندهای آموزشی این رشته را تحت الشعاع قرار داده و موجب اختلال در اجرای بهینه این فرآیندها  می شود. بدیهی است، بر اساس برنامه دوره آموزشی این دستیاران لازم است اصلاحات لازم برای کاهش فرسودگی شغلی و بهبود کیفیت زندگی انجام شود.

    کلید واژگان: فرسودگی شغلی, افسردگی, رضایت شغلی, طب اورژانس
    V. Monsef Kasmaei, F .Haghshenas Bakerdar, P. Asadi, SM. Zia Ziabari *, N .Khodadadi-Hassankiadeh, L. Kouchakinejad-Eramsadati, E. Homaierad, Z .Kazemzadeh
    Introduction

    Occupational burnout is more likely to be caused in occupation, including medicine, due to their stressful nature and has wide effects on individuals᾽ performance. Despite the high level of burnout among professor and residents of emergency medicine, few studies have compared burnout between the two groups in Iran.So this study with the aim of comparing occupational burnout of professor and residents of emergency medicine in the educational and medical centers of Iran University of Medical Sciences in 2018 has been done.

    Methods

    In this analytical cross-sectional study Maslach 1981 (MBI-22) burnout questionnaires with questions regarding demographic characteristics of subjects were used. The sampling method was cluster random sampling across Iran. Data was analysed by independent t-test, One-way ANOVA and chi-squre using SPSS.

    Results

    Totally, 81 professors and 95 residents participated in the present study. The mean of the component of depersonalization of the professors was 54.05± 22.80 and the resident was51.73± 24.73, the average component of the emotional exhaustion of the professors was33.40 ± 14.77 and the residents was32.84 ± 13.20 and the average component was the Lack of personal accomplishment‏‏ of the prof 39.41±10.23 and the resident was 9.56± 0.98.There was no significant difference in all three components and prof and Resident were equal. According to the regression model, Residents' job burnout with gender variables (P = 0.02) and Having a child (P = 0.02) and the number of on call per month (P = 0.08) had a significant relationship.

    Conclusion

    According to the results, the level of burnout among medical emergency professors and residents is high and this affect the quality of caring and educational process of medical emergency and consequently disturb these process. Based on the results on the curriculum of these students, it was necessary to make the necessary corrections to reduce burnout and improve quality of life.

    Keywords: Job burnout, Quality of life, Depression, Job satisfaction, Emergency Medicine
  • لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، سوفیا حیدری کمرودی، عنایت اله همایی راد، ماریه حسین پور، نعیما خدادادی حسن کیاده*
    اهداف

    میزان جدیت حوزه های نظارتی در برخورد با کسانی که از قانون بستن کلاه ایمنی تبعیت نمی کنند، پایین است. هدف از این مطالعه، تبیین راهکارهای پیشنهادشده حل مشکل اجرایی کردن قانون بستن کلاه ایمنی از دید حوزه های نظارتی و موتورسواران بود.

    مواد و روش ها

    این مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوای قراردادی، در سال 1400 در شهر رشت انجام شد. ابزار جمع آوری تجارب، سوالات باز و مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود. به منظور شناسایی مشارکت کنندگان از حوزه های نظارتی، از روش بارش افکار و منحنی های تیغ ماهی استفاده شد. انتخاب بقیه مشارکت کنندگان با روش گلوله برفی بود. انتخاب نمونه ها با رعایت اصل حداکثر تنوع برای دستیابی به طیف متنوعی از تجارب صورت گرفت. نمونه گیری تا اشباع اطلاعات، یعنی عدم تشکیل طبقات و زیر طبقات و اطلاعات جدید ادامه یافت. تحلیل کیفی داده ها، با استفاده از سه مرحله تحلیل محتوای گرانهام و لاندمن (2004) شامل آمادگی، سازمان دهی و گزارش نتایج انجام شد. از چهار معیار مقبولیت گوبا و لینکن برای استحکام بخشیدن به نتایج بخش کیفی استفاده شد

    یافته ها

    تجارب تعداد 20 مشارکت کننده مرد؛ 9 نفر از حوزه های نظارتی، 4 نفراز اعضای هیئت علمی دانشگاه، 3 نفر پلیس راه / راهنمایی و 4 نفر موتورسوار بودند، ثبت شد. نتایج نشان داد که راهکارهای اجرایی کردن قانون بستن کلاه ایمنی از چهار طبقه با اسامی؛ راهکارهای سخت، راهکارهای اصلاحی، راهکارهای پشتیبانی و راهکارهای نرم، به علاوه 14 زیر طبقه و 54 کد تشکیل شد.

    نتیجه گیری

    استفاده از راهکارهای سخت همچون اهتمام و جدیت حوزه های نظارتی در اجرای قانون بستن کلاه ایمنی و راهکارهای اصلاحی نظیر تدوین قانون های جدید و اصلاح قوانین موجود، راهکارهای پشتیبانی همچون حمایت از پلیس و موتورسوار در پایان راهکارهای نرمی همچون آموزش و فرهنگ سازی و استفاده از رسانه های ارتباط جمعی در اجرایی نمودن این قوانین، موثرند.

    کلید واژگان: اسباب محافظ سر, پلیس, حوادث, ترافیک, اجرای قانون
    Leila Kouchakinejad-Eramsadati, Sofia Heydari Kamroodi, Enayatollah Homaie Rad, Marieh Hosseinpour, Naema Khodadadi-Hassankiadeh*
    AIMS

    The degree of seriousness of the control areas is low in dealing with those who do not follow wearing helmet legislation. The purpose of this study was to explain the proposed solutions to solve the problem of implementing the wearing helmet legislation from the perspective of control areas and motorcyclists.

    MATERIALS AND METHODS

    This is a retrospective study on the pediatric patients whose ages were between one month to 18 years old; and who were admitted to the medical pediatric in - tensive care unit (PICU) of Namazi Hospital in Shiraz, Iran, from 2019 to 2020 (20 months) for whom a central venous catheter was placed in the subclavian vein through a supraclavicular approach. Then complications such as hemorrhage, arterial perforation, pneumothorax, and failure of this method were recorded and examined by reviewing special forms in the medical record .

    FINDINGS

    The experiences of 20 male participants; 9 people from the control areas, 4 univer - sity faculty members, 3 traffic police, and 4 motorcyclists were registered. The results showed that the solutions for implementing the wearing helmet legislation with four categories names: Hard, correction, support, and soft solutions and14 subclasses and 54 codes were formed .

    CONCLUSION

    The use of hard solutions such as the diligence and seriousness of the control areas in implementing the wearing helmet legislation and corrective solutions such as drafting new laws and amending existing laws, supporting solutions such as supporting the police and motorcyclists, and finally soft solutions such as education and cultural creation and the use of mass media are effective in implementing these laws .

    Keywords: Head Protective Devices, Police, Accidents, Traffic, Law Enforcement
  • لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، عنایت الله همایی راد، نصریه خلعتبری سلطانی، معصومه فروتن، نعیما خدادادی حسن کیاده*
    مقدمه

    تروما اولین علت مرگ و میر زنان باردار به دلایل غیر از بارداری است. دانش محدودی درباره مکانیسم های ترومای بارداری وجود دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی، نوع و پیامدهای تروما در دوران بارداری در مراجعین مرکز بزرگ ترومای گیلان انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه توصیفی- مقطعی و گذشته نگر، با استفاده از داده های ثبت شده در تریاژ مرکز آموزشی- درمانی پورسینا واقع در استان گیلان از زمان شروع به کار این سیستم ثبت یعنی از تاریخ تیر ماه 1396 انجام شد و به صورت تمام شماری، تمام مادران تروما دیده تا تیر ماه 1398 که 138 نفر بودند، وارد مطالعه شده و سپس با استفاده از مصاحبه تلفنی، پیامدهای بعد از ترخیص مادر و جنین پرسش شد که در مجموع 77 مادر پاسخگو بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) انجام شد.

    یافته ها

    میانگین سن مصدومین 25/5±24/29 سال و میانگین سن بارداری آنها 12/10±92/20 هفته بود. شایع ترین مکانیسم تروما سقوط (5/35%) و پس از آن به ترتیب حوادث ترافیکی (9/31%)، سایر مکانیسم ها (فرورفتن جسم نوک تیز در اندام ها، افتادن جسم خارجی بر روی فرد، سگ گاز گرفتگی و...) (21%)، خشونت و نزاع (9/10%) و خودزنی (7/0%) بود. بیشترین پیامدهای جنینی گزارش شده به ترتیب فراوانی، بدون پیامد (87%)، تولد زودرس (8/7%) و سقط (2/5%) بود و بیشترین پیامدهای مادری به ترتیب فراوانی، بدون عارضه (5/67%)، خونریزی (7/11%)، شکستگی استخوان (7/11%)، انقباضات رحمی و باز شدن دهانه رحم (1/9%) گزارش شده بود.

    نتیجه گیری

     شایع ترین نوع تروما در دوران بارداری سقوط بود. تولد زودرس و سقط از پیامدهای جنینی و خونریزی، شکستگی استخوان، انقباضات رحمی و باز شدن دهانه رحم از پیامدهای مادری خطرناکی بودند که گزارش شدند. در برنامه های بعدی باید پیشگیری از این تروماها در بارداری و پیگیری پیامدهای بعد از ترخیص مادران از مراکز تروما در الویت باشد.

    کلید واژگان: بارداری, پیامد جنینی, پیامد مادری, تروما
    Leila Kouchakinejad Eramsadati, Enayatollah Homaie Rad, Nasrieh Khalatbari Soltani, Masoumeh Foroutan, Naema Khodadadi Hassankiadeh *
    Introduction

    Trauma is the first cause of mortality due to non-obstetric causes in pregnant women. There is a limited knowledge on mechanisms of trauma in pregnancy. Therefore, this study was performed with aim to determine the frequency, type and outcomes of trauma in pregnancy period in patients referring to the major trauma center in Guilan.

    Methods

    This retrospective cross-sectional study was conducted using the data registered in triage unit of Poursina Teaching center, Guilan from July 2017 when the Hospital Information System was being implemented for the first time. Using complete enumeration, all mothers with trauma histories until July 2018 (n=138) were entered into the study. They were then interviewed via telephone about the maternal and fetal outcomes after discharge, and 77 mothers answered. Data were analyzed using SPSS software (Version 21).

    Results

    The mean of maternal age was 29.24±5.25 years and mean gestational age was 20.92±10.12 weeks. The most common mechanism of trauma was falling (35.5%) and then traffic accidents (31.9%), other mechanisms (sharp objects penetrating in the limbs, falling of the object on the person, dog bite, etc.) (21%), violence (10.9%) and self-immolation (0.7%). In terms of frequency, the most reported fetal outcomes were without outcome (87%), preterm birth (7.8%) and abortion (5.2%), respectively; the most common maternal outcomes were reported as uncomplicated (67.5%), bleeding (11.7%), bone fractures (11.7%), uterine contractions and cervical dilatation (9.1%).

    Conclusion

    The most common type of trauma during pregnancy was falling. Preterm birth and abortion were the fetal outcomes and vaginal bleeding, bone fracture, uterine contraction, and cervical opening were dangerous maternal outcomes which are reported. Future programs should prioritize trauma prevention in pregnancy and follow-up of maternal outcomes after discharge from trauma center.

    Keywords: Fetal outcome, Maternal outcome, pregnancy, Trauma
  • بهاره منصف کسمایی، بهزاد زهره وندی، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، فاطمه حق شناس باکردار *، نعیما خدادادی حسن کیاده
    مقدمه

    در دو دهه اخیر، کمبود تسهیلات یکی از دلایلی بوده که باعث افزایش میانگین زمان تریاژ شده است. این تاخیر باعث طولانی شدن زمان انتظار بیمار شده و احتمال خطاها و مرگ و میر را افزایش می دهد. در مورد نوع تسهیلات مورد نیاز برای یک تریاژ سریع، مطالعه محدود انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر تبیین تجارب پزشکان و پرستاران از تسهیلات لازم برای یک تریاژ سریع در مرکز آموزشی- درمانی پورسینای رشت در سال 1400 می باشد.

    روش کار

    این یک مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوای قرار دادی بود که روی تجارب بیست نفر در رشته های طب اورژانس، پزشکی عمومی و پرستاری انجام شد. برای استحکام داده ها از چهار معیار گوبا و لینکن استفاده شد.

    یافته ها

    تجارب 20 مشارکت کننده منتج به 4 طبقه و 17 زیر طبقه تحت عناوین ؛ تامین منابع انسانی ، توانمند سازی منابع انسانی، بهبود فرایند تریاژ و تدارک مایحتاج فیزیکی شد.

    نتیجه گیری

    منابع انسانی در تریاژ، مولفه ارزشمندی هستند. برای تحقق رشد و توسعه این سرمایه ارزشمند، نیاز به برنامه ریزی دقیق است. با تامین کارکنان مورد نیاز و ارتقا توانمندی آن ها در بعد آموزش و تجارب می توان سرعت تریاژ را بالا برند. تسریع بخشیدن به فرایند تریاژ با دادن یک درک درست از تریاژ به کارکنان نیز در این راستا موثر است. تامین منابع فیزیکی نیز به عنوان تسهیل کننده شناسایی شده است که باید مسوولین امر دنبال چاره اندیشی در تدارک آن ها باشند.

    کلید واژگان: تریاژ, پرستار, پزشک, اورژانس
    BahareMonsef-Kasmaei, Behzad Zohrevandi, Leila khoochakinegaderamsadati, Fatemeh Haghshenas Bakerdar*, NaemaKhodadadi-hassankiadeh
    Introduction

    : In the last two decades, the lack of facilities has been one of the reasons that has increased the average triage time. This delay prolongs the patient’s waiting time and increases the likelihood of errors and mortality. Limited studies have been conducted on the type of facilities required for a fast triage. The purpose of this study is to express the opinions of physicians and nurses regarding the necessary facilities for a rapid triage in Poursina Hospital, Rasht, Iran, in 2021.

    Methods

    This was a qualitative study using conventional content analysismethod, which was performed on the opinions of twenty people in the fields of emergencymedicine, generalmedicine, and nursing. The four Guba and Lincoln criteria were used for strengthening the data.

    Results

    The opinions of 20 participants resulted in 4 categories and 17 subcategories under the titles: providing human resources, empowering human resources, improvement of triage process, and provision of physical necessities.

    Conclusion

    Human resources is a valuable component in triage. Careful planning is needed for the growth and development of this valuable asset. By providing the required staff and upgrading their capabilities through training and experience, the speed of triage can be increased. Giving employees a proper understanding of triage is also effective in accelerating the triage process. The provision of physical resources has also been identified as a facilitator, and those in charge should seek solutions for providing them.

    Keywords: Triage, Nurses, Physicians, Emergency
  • علی داودی کیاکلایه *، شاهرخ یوسف زاده چابک، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی
    مقدمه
    پیش بینی می شود آسیب های ناشی از رخدادهای ترافیکی از رده نهمین علت مرگ در سال 2004 به پنجمین علت در سال 2030 برسد.
    هدف
    تعیین بار رخدادهای ترافیکی روستایی و واکاوی عوامل منتسب به آن و شدت و میزان آنها.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت توصیفی و در شمال ایران در استان گیلان در چهار سال(1388-1391) انجام شد. جامعه پژوهش دربردارنده همه موارد مرگ ناشی از تصادفات مناطق روستایی در این استان بود.
    نتایج
    نتایج نشان داد که به طور کلی 3478 مورد تصادف منجر به مرگ اتفاق افتاده که 80 % آن درجاده های برون شهری و پیرامون روستایی رخ داده است. در چهار سال مطالعه مرگ ناشی از رخدادهای ترافیکی روستایی در مردان 5/4 برابر زنان بود. میزان سال های از دست رفته ناشی از مرگ زودرس(YLL در 1000 نفر) در مجموع دو جنس در مدت چهار سال مطالعه، از 9/11 تا 8/15 در هزار متغیر بوده است.
    نتیجه گیری
    برای اثر بخشی برنامه های مداخله ای باید آموزش دوباره برای مردان جوانان در مناطق روستایی مد نظر قرار گیرد. آموزش افرادی که دارای حیوانات اهلی مانند اسب، سگ و گاو... بوده توسط کارکنان نظام شبکه بهداشتی مانند بهورز خانه بهداشت داده شود تا از رفت و آمد این حیوانات در ساعت های غروب و شب که دید ناکافی وجود دارد پیشگیری شود. آموزش افرادی که در حاشیه جاده ها زندگی می کنند برای اینکه چگونه دیده شوند داده شود.
    کلید واژگان: بار, رخدادهای ترافیکی, فاکتورها, جامعه روستایی
    Ali Davoudi Kiakalayeh *, Shahrokh Yousefzade Chabok, Liela Kouchakinejad Eramsadati
    Introduction
    It is predicted that injuries due to traffic accidents will be the fifth cause of death by 2030 compared to the ninth place in 2004.
    Objective
    To determine the burden of rural traffic accidents and analyzing the related factors, their severity and rate
    Materials And Methods
    This study was performed in guilan province during four years (2009-2012). the study population included all dead cases due to accident in rural areas of guilan
    Results
    Overall, 3478 leading-to-death accidentsoccurred, 80% of which were recorded in suburban and rural regions. during four years of study, death rate due to traffic accident was 4.5 times more in men than women. years of life lost(YLL in 1000 population) varied from 11.9 to 15.8 in the same period in both sexes.
    Couclusion: For effective intervention programs, young adult men in rural areas should be trained. health network staff should make people aware of the dangers of passing cattle (horse, dog, cow, etc.) in the roads in the evening and At night time when drivers have insufficientvision.roadsides residentsshould also become aware of appropriate clothingfor more visiblity at night when crossing the rural roads
    Keywords: Burden, Traffic Accidents, Rural
  • شاهرخ یوسف زاده چابک، احسان کاظم نژاد *، محمد صفایی، حمید بهزادنیا، مریم حق پرست، زهرا محتشم امیری، علی داوودی کیا کلایه، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی
    Sh. Yosefzadeh Chabok, E. Kazem, Nejad, M. Safaee, H. Behzadnia, M. Haghparast, Z. Mohtasham Amiri, A. Davoodi Kia Kelaye, L. Koochaki, Nejad Eram Sadati
    Introduction

    Traumatic brain injury (TBI) is one of the most common causes of seizure and about 10% of patients with severe and moderate trauma develop seizure. Phenytoin is an anti-seizure medicine which is widely prescribed to prevent seizure in TBI patients. Even it has non-linear pharmacokinetics in therapeutic concentrations, the prescription of which necessitates continuous evaluation of plasmatic level of medicine and regulating the dosage.

    Objective

    This study aimed at surveying the variability of Phenytoin serum level in TBI patients in Poursina Teaching Hospital to determine the dosage of medicine more precisely to reach the Prophylactic level.

    Materials and Methods

    In a descriptive longitudinal study, 90 patients of Trauma Ward of Poursina Hospital were studied. Phenytoin serum level was estimated in first, second, and seventh day after hospitalization by using RAN DOX kits, the results were then analyzed by SPSS software (ver16). Exact Test, Fisher, and Pearson T-test were utilized to analyze the data.

    Results

    Out of 90 studied patients, 79 (87.7%) were men and 11(12.3%) women. Mean age was estimated 36.3±15.6 for men and 41.7±16 for women. There was no significant difference between the Phenytoin level in first and third day in two groups. The Phenytoin serum level in 24 first hrs didn’t reach therapeutic level in 75.6% of patients. The average of Phenytoin serum level was in therapeutic level in third day and Phenytoin serum level didn’t reach therapeutic level only in 5% of patients (p≥0.05). This average figure was 20-30 mg/dl in more than half of the patients on seventh day, during which all patients reached therapeutic level (p≥0.05). A significant relationship was observed between age and Phenytoin serum level in all three levels (p<0.05).

    Conclusion

    Phenytoin is considered as an anti-seizure medicine which is vastly used in TBI victims. Using Phenytion requires exact monitoring due to its limited therapeutic range and linear pharmacokinetics. Since the changes of medicine dosage can lead to blood poisoning and make the medicine ineffective, its prescription needs much more attention regarding its gender, age, and needed dosage.

    Keywords: Phenytoin, Serum level, Prophylaxis, Seizure, Traumatic brain injury
  • انوش دهنادی مقدم، علیرضا اصغر زاده، سید جواد حسینی، لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی، احسان کاظم نژاد لیلی، نگین باقرنیای همتی
    زمینه و هدف
    اورژانس بیمارستان ها اولین بخشی است که بیمار و همراهانش با آن روبرو می شوند و پرخاشگری نسبت به پرسنل بخش از معمول ترین واکنشهایی است که ممکن است از آنها سر بزند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و ویژگی های خشونت علیه پرستاران شاغل در بخش های اورژانس شهر رشت انجام شده است.
    روش کار
    پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- مقطعی بوده و جمعیت مورد بررسی آن تمامی 138 نفر کادر پرستاری شاغل در بخشهای اورژانس بیمارستانهای آموزشی شهرستان رشت بوده اند که بصورت سرشماری در سال 1389مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار پژوهش پرسشنامه دو قسمتی محقق ساخته که بخش اول شامل 7 سوال در ارتباط با اطلاعات شخصی پرستاران و بخش دوم 10 سوال در مورد تعداد و ویژگی های خشونت بود. اطلاعات بدست آمده با آزمون های توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS v16 مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته های مطالعه نشان داد 102 نفر (6/74 %) از 138 پرستار مورد بررسی مورد خشونت لفظی قرار گرفته اند. خشونتها با سن، سابقه کار، تاهل، میزان تحصیلات، شیفت کار، تعطیل بودن روزها و اعزامی بودن بیمار رابطه معناداری نداشتند (05/0P<)؛ اما با نگران بودن (015/0P=)، مذکر بودن (042/0P=) و شب کار بودن پرستار (001/0P=)، حضور همراهان مذکر بیمار (01/0P=)، هشیار بودن بیمار (01/0P=)، مراجعه به بیمارستان در شب (01/0P=) و نارضایتی آنها از بعضی بخشها (01/0P=) رابطه معناداری داشتند.
    نتیجه گیری
    از آنجا که یافته ها حاکی از بالا بودن خشونت در بخش های اورژانس بوده و عوامل متعددی در ایجاد خشونت نقش دارند، توجه به عوامل زمینه ساز خشونت و برگزاری کلاسها و کارگاه های آموزشی در مراکز آموزشی درمانی می تواند گام موثری در جهت کاهش خشونتهای بیمارستانی بر علیه پرسنل پرستاری باشد.
    کلید واژگان: خشونت, پرستار, اورژانس
    Background And Objective
    Emergency ward of hospitals is usually the first place that patient and his/her family faces with، and aggression towards personnel is the most common reaction that they may do. This study was aimed to determine frequency and characteristics of violence against nurses in emergency wards.
    Methods
    This was a cross-sectional study. Our sample included all 138 nurses working in emergency wards of all teaching hospitals in Rasht. All of nurses were studied in 2010 by census method using a researcher made questionnaire. Our questionnaire had two sections، one including 7 questions about personal information of nurses and another including 10 questions about number and characteristics of violence. Data was analyzed by SPSS v. 16 software، using descriptive and analytical statistics.
    Results
    Findings showed that 102 persons (74. 6%) of 138 nurses had experience of verbal violence. Violence had no significant correlation with age، work experience، marital status، education level، work shift، holidays and transferred patient (P<0. 0. 5). However، it had a significant correlation with nurse''s worries (P=0. 015)، male gender (P=0. 042)، night shift (P=0. 001)، male relatives of patient (P=0. 01)، patient''s consciousness (P=0. 01)، referring to hospital at night (P= 0. 01) and their discontent from some wards (P= 0. 01).
    Conclusion
    The findings suggested a high rate of violence in emergency wards and several factors may play a role in causing violence. So، paying attention to the underlying causes of violence and holding classes and workshops in teaching hospitals can be effective in reducing hospital violence.
    Keywords: Violence, Emergency, Nurse
سامانه نویسندگان
  • لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی
    لیلا کوچکی نژاد ارم ساداتی

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال