مژگان شایگان
-
سابقه و هدف
آنتیژنهای نوتروفیلی یا HNAها، آنتیژنهای گلیکوپروتیینی سطح نوتروفیلها هستند، آنتیبادی بر علیه این آنتیژنها در بیماران دارای تزریق خون مکرر تولید میگردد. در این پژوهش به بررسی فراوانی آللیک HNA-1a/1b/1c در بیماران دارای تزریق خون مکرر مبتلا به عارضه تبزای انتقال خون و همچنین خطر آلوایمیونیزاسیون این افراد بر اساس الگوی ژنوتیپ پرداختیم.
مواد و روشهادر یک مطالعه توصیفی، 99 نفر از بیماران تالاسمی وارد مطالعه شدند. نمونهگیری از تیر 98 تا اسفند 98 در مرکز تالاسمی ظفر به طول انجامید. افراد از خونهای کم لکوسیت استفاده میکردند. 3 میلیلیتر خون در لولههای حاوی EDTA جمعآوری شدند، DNA استخراج شد. ژن HNA-1 به روش PCR-SSP بررسی شد. فراوانی آللی آنتیژنهای نوتروفیلی با استفاده از معادله هاردی واینبرگ محاسبه گردید و برای تحلیل دادهها از آزمونهای کای دو و T test استفاده شد.
یافتههافراوانی آللهای مشاهده شده به ترتیب (7/52%) HNA-1a ، (3/44%) HNA-1b و (3%) HNA-1c بودکه با قانون هاردی واینبرگ با ضریب اطمینان 5% تطابق داشت. بیشترین میزان خطر آلوایمیونیزاسیون به ترتیب مربوط به (22%) HNA-1b ، (18%) HNA-1a و (3%) HNA-1c بود.
نتیجه گیریفراوانی آللیک آنتیژن نوتروفیلی HNA-1 در بیماران تالاسمیک مبتلا به عارضه تبزای غیرهمولیتیک انتقال خون با یافتههای قبلی در جمعیتهای مختلف ایرانی مطابقت داشت. همچنین علیرغم شباهت آنتیژنی در بیشتر آللها و دریافت خون کم لکوسیت در بیماران، همچنان خطر آلوایمیونیزاسیون وجود داشته و توجه به تزریق خون بر اساس الگوی ژنوتیپ نوتروفیلی را بیشتر مورد توجه قرار میدهد.
کلید واژگان: عارضه تب زای غیر همولیتیک, نوتروفیل ها, انتقال خون, تالاسمیBackground and ObjectivesHNAs are glycoprotein antigens on the surface of neutrophils. Antibodies against these antigens are produced in patients with repeated blood transfusions. We here study the HNA-1a, HNA-1b and HNA-1c gene frequencies in regulary transfused patients suffering from hemolytic transfusion reactions as well as the risk of alloimmunization of these individuals based on the genotype pattern.
Materials and MethodsAs the study population, 99 thalassemia patients were included in the descriptive study. Sampling lasted from July 2019 to March 2020 at Zafar Thalassemia Center. Patients were administered low-leukocyte blood. Three mL of blood was collected in tubes containing EDTA and DNA was extracted. HNA-1 gene was analyzed by PCR-SSP method. Allelic frequency of neutrophil antigens was calculated using Hardy-Weinberg equation. Chi-square and T-test were used to analyze the data.
ResultsThe frequency rates of observed alleles were 52.7% for HNA-1a, 44.3% for HNA-1b, 3% for HNA-1c, which was in accordance with Hardy-Weinberg's law with a 5% confidence interval. The highest risk of alloimmunization to HNA-1b, HNA-1a, and HNA-1c were 22%, 18%, and 3%, respectively.
ConclusionsThe frequency of HNA-1 neutrophil antigen allele in thalassemia patients with febrile blood transfusion was consistent with previous findings in different Iranian populations. Patients still have a risk of alloimmunization and blood transfusion based on neutrophilic genotype pattern.
Keywords: FNHTR, Neutrophils, Blood Transfsuion, Thalassemia -
سابقه و هدف
آفرزیس روشی کارآمد جهت جمع آوری فرآورده های خونی مثل پلاسما، پلاکت ها و گلبول های قرمز و سفید در فرد اهداکننده می باشد. با توجه به اهمیت سلامت اهداکننده در آفرزیس و تعداد محدود مقالات، برآن شدیم تا اثرآفرزیس را بر میزان سلول های خونی اهداکنندگان پلاکت فرزیس بررسی نماییم.
مواد و روش هامطالعه ای مقطعی از دی ماه 1396 تا اردیبهشت 1397 بر روی 25 اهداکننده که حایز شرایط ورود به مطالعه بودند، انجام شد. از اهداکنندگان نمونه ای حاوی ضد انعقاد EDTA قبل و بعد از پلاکت آفرزیس و هم چنین 7 روز بعد گرفته شد. نمونه های CBC با دستگاه سل کانتر مدل Mindray BC 300 کالیبره، تجزیه و تحلیل و نتایج ثبت گردید. اطلاعات به دست آمده در چک لیست ها ثبت و توسط نرم افزار 23 SPSS تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته ها:
مطالعه بر روی 25 اهداکننده مرد با میانگین سنی97/9 ± 4/32 سال، حداقل سن 19 سال و حداکثر 59 سال و میانگین وزنی 2/17 ± 84/85 کیلوگرم و میانگین قد 69/6 ± 2/178 سانتی متر انجام شد. تغییر معنا داری در WBC ، RBC ، HCT ، Hb ، قبل و بعد از آفرزیس و 7 روز بعد در اهداکنندگان وجود نداشت. میزان پلاکت بلافاصله بعد از اهدا کاهش یافت و از /µL103 × 109/52 ± 720/235 به /µL103 × 240/44 ± 400/176 رسید و بعد از گذشت 7 روز تقریبا به سطح قبل از اهدا /µL103 × 399/67 ± 400/243 رسیده بود.
نتیجه گیریتغییر معنا داری در میزان WBC، RBC ، HCT ، Hb ، قبل و 7 روز بعداز اهدای پلاکت با روش آفرزیس دیده نشد.
کلید واژگان: پلاکت فرزیس, اهداکنندگان خون, شمارش سلول های خون, شمارش پلاکت, شمارش لکوسیت شمارش اریتروسیتBackground and ObjectivesApheresis is an efficient method for collecting blood products such as plasma, platelets, red and white blood cells. Considering the importance of donor health and due to the limited number of apheresis donorschr('39') health related articles, we decided to investigate the effect of apheresis on platelet count, hemoglobin, hematocrit levels, and total leukocyte counts of donors.
Materials and MethodsA descriptive cross-sectional study was performed on 25 donors who were eligible for inclusion criteria in the study from May 2016 to January 2017. Samples were taken from donors before and after platelet apheresis and also 7 days after platelet apheresis to be tested on blood cells. CBC samples were analyzed with calibrated Mindray BC 300 cell counter device and then results were recorded in the prepared checklist and analyzed by SPSS 23 software.
ResultsTwenty five male donors had a mean age of 32.4 ± 9.97 years, minimum age 19 and maximum 59 and average weight 85.84 ± 17.2 kg, and mean height 178.2 ± 6.69. There was no significant change in WBC, RBC, HCT, and Hb before and after apheresis and 7 days later in Haemonetics MCS+. Platelet counts decreased immediately after donation from 235.720 ± 52.109 to 176.400 ± 44.240 (103/μL) and it reached to the level of before donation after 7 days (243.400 ± 67.399)(103 /μL).
Conclusions :
There was no significant change in WBC, RBC, HCT, and Hb before and 7 days after donation.
Keywords: Plateletpheresis, Blood Donors, Blood Cell Count, Platelet Count, Leukocyte Count, Erythrocyte Count -
سابقه و هدف
به دنبال تزریق مکرر خون، آنتی بادی هایی نظیرآنتی بادی های ضد آنتی ژن های RBC ، HLA و آنتی ژن های پلاکتی ایجاد می شوند که منجر به ایجاد عوارضی نظیر مقاومت پلاکتی ایمیون می گردند. در مطالعه حاضر آنتی بادی های ضدHLA در بیماران هماتوانکولوژیک با و بدون مقاومت پلاکتی بررسی شدند.
مواد و روش هااین مطالعه توصیفی از سال1396 تا 1398 انجام شد. آنتی بادی های ضد HLA در79 بیمار هماتوانکولوژیک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات هماتولوژی، انکولوژی بیمارستان شریعتی تهران، با استفاده از آزمایش Panel Reactive Antibody (PRA) به روش لنفوسیتوتوکسیسیتی با کمپلمان ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS-16 وآزمون 2χ انجام شد.
یافته ها79 بیمار هماتوانکولوژیک شامل34 زن (43%) و 45 مرد (57%) در محدوده سنی 2 تا 83 سال وارد مطالعه شدند. 49 (62%) بیمار دچار مقاومت پلاکتی ایمیون و 30 (38%) بیمار فاقد این عارضه بودند. آنتی بادی های ضد HLA در 39 بیمار (4/49%) مثبت و در 40 بیمار (6/50%) منفی بودند. وفور موارد مثبت PRA بین بیماران با (8/62 %) و بدون (30%) مقاومت پلاکتی تفاوت واضحا معنادار داشت (007/0 =p).
نتیجه گیرینقش آنتی بادی های ضد HLA در مقاومت پلاکتی مشخص است. وفور این آنتی بادی ها در این مطالعه در دو گروه بیماران هماتوانکولوژیک با و بدون مقاومت پلاکتی تفاوت داشت. حضور این آنتی بادی ها همواره به معنای مقاومت پلاکتی نیست و آنتی بادی هایی که قدرت فعال سازی کمپلمان را ندارند نیز قادر به ایجاد این عارضه می باشند.
کلید واژگان: پلاکت ها, آنتی ژن های سازگاری بافتی, HLABackground and ObjectivesVarious antibodies such as antibodies against RBC antigens, anti-HLA, and anti-platelet antibodies are developed after repeated blood transfusions and may lead to transfusion reactions such as platelet refractoriness in recipients. In this study, anti-HLA antibodies were evaluated in hemato-oncological patients, with and without simultaneous platelet refractoriness.
Materials and MethodsIn this descriptive study, performed from 2017 to 2019, presence of anti-HLA antibodies in patients with hemato-oncological disorders, referred to the HSCT Research Center, Shariati Hospital, Tehran, was assessed using Panel Reactive Antibody (PRA) test based on complement lymphocytotoxicity. Data analysis was performed by SPSS (version 16) and chi-square tests.
ResultsOf 79 studied patients with hemato-oncological disorders including 34 females (43%) and 45 males (57%) with the age range of 2 to 83 years, 49 were platelet refractory and 30 were not. Anti-HLA antibodies were present in 39 (49.4%) patients and 40 (50.6%) were negative for them. The frequency of panel reactive antibody positive cases was significantly different between patients with platelet refractoriness (62.8%) and those without it (30%) (P = 0.007).
Conclusions :
The role of anti-HLA antibodies in platelet refractoriness is well established. Our study also showed a significant difference in this regard among two groups of hemato-oncological patients with and without platelet refractoriness. The presence of these antibodies does not always mean platelet refractoriness, and antibodies without the ability to activate complement can also cause this complication.
Keywords: Platelets, Histocompatibility Antigens, HLA -
سابقه و هدف
فعال شدن پلاکت، به دلایل متعدد از لحظه نمونه گیری تا قبل از تزریق فرآورده رخ می دهد. پلاکت های فعال شده، میتوکندری های فعال را به سمت غشا تغییر مکان داده، آن ها از غشاء جوانه زده و می توانند به صورت آزاد ریزش کرده و منجر به آزادشدن واسطه های پیش التهابی و میتوکندریال DNA گردند. بدین جهت، میزان میتوکندریال DNA را به عنوان یکی از پارامترهای فعالیت پلاکتی در نظرگرفته اند. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان میتوکندریال DNA در طول زمان نگهداری بود.
مواد و روش ها
در این مطالعه تجربی، 22 فرآورده پلاکتی PRP ، پس از اخذ رضایت نامه از اهداکنندگان مرد مراجعه کننده به مرکز نوآوری سازمان انتقال خون ایران به دست آمد. از این کیسه ها در روزهای 1، 3 و 5 نمونه گیری شد تا میزان تغییرات میتوکندریالDNA در این فرآورده ها توسط روش Real time PCR بررسی شود. نتایج با آزمون آماری paired t-test تجزیه و تحلیل شده ومیزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظرگرفته شد.
یافته ها
میزان میتوکندریالDNA در روز اول افزایش و به تدریج روز 3 به 1، 8/0 برابر و در روز 5 به 3 ، 6/0 برابر و در روز 5 به 1 ، 49/0 برابر تغییر یافته و کاهش را نشان داد. این تغییرات در روزهای 3 به 1 به صورت غیر معنادار و در روزهای 5 به 1 به صورت معنادار بود(003/0 =P).
نتیجه گیریمیزان میتوکندریال DNA در فرآورده های تولید شده به روش PRP ، در روز اول افزایش و طی روزهای ذخیره سازی تغییر کرده وکاهش یافت.
کلید واژگان: Real-Time Polymerase Chain Reaction, DNA, میتوکندری, پلاسمای غنی از پلاکتBackground and ObjectivesPlatelet activation occurs for a variety of reasons from the moment of sampling to that of injection. Activation of the platelets leads to activation of mitochondria. They move toward the membrane, sprouting and shedding freely from it, leading to the release of pro inflammatory mediators and mtDNA. Therefore, mtDNA level is considered as one of the parameters of platelet activity. The aim of this study was to compare mtDNA levels during storage.
Materials and MethodsThis experimental study was performed on 22 PRP products. We obtained consent of all donors referring to Iran Innovation Center of Iranian Blood Transfusion Organization. Samples were taken from the PRP bags on day 1, 3 and 5. Then, the fold change of mtDNA was assessed by Real time PCR. The results were analyzed by paired t-test and the P value of less than 0.05 was considered significant.
ResultsThe rate of mtDNA decreased 0.8-fold on day 3 to 1, 0.6-fold on day 5 to 3, and 0 .49 on day 5 to 1. These changes were significant on days 5 to 1 (p= 0.003) and they were not significant on days 3 to 1 (p= 0.4).
Conclusions
The amount of mtDNA increased on the first day, and then decreased during the storage of PRP products.
Keywords: Real-Time Polymerase Chain Reaction, DNA, Platelet-Rich Plasma -
سابقه و هدف
ایجاد آنتی بادی علیه آنتی ژن های HLA و آنتی ژن های اختصاصی پلاکتی HPA به دنبال تزریق خون و فرآورده ها محتمل است. این امر منجر به بروز عوارضی نظیر پورپورای پس از تزریق، مقاومت پلاکتی ایمیون، ترومبوسیتوپنی و خونریزی در گیرندگان می گردد. در این مطالعه، آنتی ژن ها وآنتی بادی های پلاکتی به طور هم زمان در بیماران با تزریق خون مکرر بررسی شدند.
مواد و روش ها
در این مطالعه توصیفی، آنتی ژن ها و آنتی بادی های پلاکتی به روش PCR-SSP و فلوسیتومتری PIFT در 30 بیمار تالاسمی ماژور و 30 بیمار هماتوانکولوژی با تزریق خون مکرر که شمارش پلاکتی یک ساعت پس از تزریق /µL 450000-150000 داشتند، بررسی شدند. برای مقایسه نتایج جمعیت های مورد مطالعه، از 19 SPSS و آزمون آماری کای دو استفاده شد.
یافته ها
در بررسی فراوانی ژنوتیپی در بیماران هماتوانکولوژی و تالاسمی، ژنوتیپ HPA-1a/1a دارای بیشترین فراوانی و ژنوتیپ های HPA-1a/1b و HPA-3b/3b دارای کمترین فراوانی بودند. هموزیگوت 1b/1b و 2b/2b و5b/5b مشاهده نشدند. آلل HPA-4b در بیماران مورد بررسی یافت نشد. نتیجه فلوسیتومتری PIFT در 10 بیمار هماتوانکولوژی (30%) و یک بیمار تالاسمی(3/3%) مثبت شد. فراوانی موارد مثبت آنتی بادی ها در گروه بیماران هماتوانکولوژیک واضحا بیشتر از گروه تالاسمی بود(006/0 =p).
نتیجه گیریبا توجه به فراوانی 100 درصدی آللHPA-4a و فقدان آلل HPA-4b و عدم مشاهده ژنوتیپ هموزیگوت b/b آلل های HPA-1/-2/-5 در بیماران این مطالعه، احتمال وقوع آلوایمیونیزاسیون پلاکتی ناشی از آنتی بادی های ضد این آنتی ژن ها در این بیماران کمتر است.
کلید واژگان: پلاکت ها, آنتی ژن ها, آنتی بادی ها, PCRBackground and ObjectivesFollowing incompatible blood transfusions, anti-HLA and anti- HPA antibodies may develop and cause various disorders such as post-transfusion purpura, platelet refractoriness, and thrombocytopenia leading to bleeding. The aim of this study was to investigate platelet antigens and antibodies in multi-transfused patients.
Materials and MethodsIn this descriptive study, platelet antigens and presence of platelet antibodies were tested by PCR-SSP and PIFT flowcytometry in 30 Thalassemia major and 30 oncohematologic patients with one hour post transfusion platelet counts in the range of 150000-450000/µl. χ2 test was employed for comparing the results of the study.
ResultsMolecular genotyping of HPA-1in thalassemia major patients and patients with oncohematologic disorder in this study revealed that HPA-1a/1a was the most and HPA-1a/1b and HPA-3b/3b were the least frequent genotypes. No homozygous cases of 1b/1b, 2b/2b and 5b/5b were detected. HPA-4b allele was not detected in any patient. Flow PIFT results revealed platelet antibodies in 10(30%) patients with hematologic disorders and 1(3.3%) thalassemia major patients.
Conclusions
According to %100 frequency of HPA-4a and total absence of HPA-4b allele and absence of homozygous b/b genotype for HPA-1/-2/-5 alleles in the patient polulation of this study, the prevalence of platelet alloimmunization due to antibodies against these antigens seems to be low. Although further studies in the field are nessessary.
Keywords: Platelets, Antigens, Antibodies, PCR -
سابقه و هدف
آنتی ژن های پلاکت انسانی (HPA-1)، ساختارهای پلی مورفیسمی هستند که بر سطح غشا پلاکت قرار گرفته اند و موجب بروز برخی از عوارض تزریق خون همانند مقاومت پلاکتی می شوند که یکی از مهم ترین عوامل ایجاد عارضه و مرگ و میر در بیمارانی است که نیاز به تزریق مکرر واحدهای پلاکتی دارند. آلوایمیونیزاسیون بر ضد HPA-1 ، مهم ترین عامل بروز این عارضه در قومیت های سفیدپوست است. با توجه به تفاوت فراوانی این آنتی ژن در اقوام گوناگون، در این مقاله به بررسی فراوانی آلل های HPA-1 در قومیت ترکمن پرداخته شد.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی، از 80 اهداکننده غیر خویشاوند با قومیت ترکمن از پایگاه انتقال خون آق قلا در طی سال 1397، به طور تصادفی نمونه گیری شد. ژنوتیپ آلل های HPA-1 با استفاده از روش مولکولی PCR-SSP تعیین گردید. تحلیل داده ها با آزمون های کای دو و Z انجام شد.
یافته هادر این مطالعه میانگین سنی افراد 7/7 ± 2/38 سال با محدوده سنی 59-18 سال و تمام افراد مذکر بودند. ژنوتیپ 96 درصد افراد به صورت HPA-1a و 4 درصد به صورت هتروزیگوت HPA-1a/b مشاهده شد. آلل HPA-1b/1b به صورت هموزیگوت در هیچ یک از افراد مطالعه مشاهده نشد (فراوانی%).
نتیجه گیریبا توجه به فراوانی 96% آلل HPA-1a در اهداکنندگان قوم ترکمن و به دلیل شباهت با فراوانی به دست آمده در اهداکنندگان ایرانی و عدم حضور آلل HPA-1b/1b به صورت هموزیگوت در هیچ از اهداکنندگان، به نظر می رسد احتمالا این آنتی ژن نقشی در ایجاد مقاومت پلاکتی پس از تزریق در قومیت ترکمن نداشته باشد.
کلید واژگان: اهداکنندگان خون, ژنوتیپ, ایرانBackground and ObjectivesHuman platelet antigens (HPAs) are polymorphic structures located on the membrane of platelets (PLTs). These antigens have important role in clinical situations like refractoriness to platelet transfusion which is the most important cause of transfusion related mortality and morbidity in patients by recurrent platelet transfusion. Alloimmunization against the human platelet antigen 1 (HPA-1) is assumed as the major cause of platelet refractoriness in white population. Due to the variation of platelet antigens frequencies among ethnic groups; in this study, we investigated the frequency of HPA-1 alleles on Turkmen blood donors.
Materials and MethodsIn this descriptive study, 80 non-relatives of Turkmen donors were randomly sampled from Aq Qala blood center during the year 2018.
ResultsThe mean age of the subjects was 38.2 ± 7.7 years (range: 18-59 years) and all were male. Molecular genotyping of HPA-1 in this study revealed that HPA-1a allele was detected in 96% donors and the HPA-1a/1b heterozygote was found in 4% of individuals. No one was HPA-1bb homozygous (frequency 0%).
ConclusionsIt was declared that 96% of Turkmen blood donors have shown HPA-1a similar to the frequency which was previously detected in Iranian blood donors and HPA-1b/b homozygous was not found in all donors. So it could be concluded that HPA-1a alloimmunization may not be involved in platelet refractoriness in Turkmen ethnicity.
Keywords: Blood Donors, Genotype, Iran -
سابقه و هدفمقاومت پلاکتی ایمیون از عوارض انتقال خون در بیماران با تزریق مکرر پلاکت می باشد. در این عارضه آنتی بادی بر علیه آنتی ژن های سطحی پلاکت شامل آنتی ژن های اختصاصی و آنتی ژن های سازگاری بافتی ایجاد می شوند که می توانند باعث تخریب پلاکت های تزریق شده به وسیله سلول های بیگانه خوار و ماکروفاژ گردند. در مطالعه حاضر، آنتی ژن ها و آنتی بادی های ضد آنتی ژن های اختصاصی و آنتی بادی های ضد HLA-I در بیماران مبتلا به مقاومت پلاکتی بررسی شد[WU1] .مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی، بررسی هم زمان آنتی ژن ها HPA-1/-2/-3-4-5-15 (به روش مولکولی PCR-SSP)، غربالگری حضور آنتی بادی های پلاکتی(به روش فلوسیتومتری) و بررسی آنتی بادی های ضد HLA-I به روش پانل راکتیو آنتی بادی در سرم 49 بیمار مبتلا به مقاومت پلاکتی انجام شدند[WU2] . یافته ها توسط نرم افزار فلومکس و نرم افزار محاسبه گر خودکار هاردی وینبرگ تجزیه، تحلیل شدند.یافته هااز 49 بیمار مبتلا به مقاومت پلاکتی، 18 بیمار زن و31 بیمار مرد بودند. شمارش پلاکتی در زنان 3202 ± 6457 در محدوده(10000-1000سلول در میکرولیتر) با شمارش پلاکتی در مردان 2518 ± 7283 در محدوده (10000-3000) اختلاف معنادار نداشت. هیچ موردی ازHPA-4b ، HPA -5b در این مطالعه دیده نشد. آنتی بادی های ضد HLA در2/61% و آنتی بادی های ضد HPA در 4% بیماران مورد بررسی مشاهده شدند.نتیجه گیریاطلاعات حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی آلل a برای HPA-1/ -3/ -4 /-5 و آلل b برای HPA-2/ -15 در جمعیت مورد مطالعه بیشتر بود. وفور آللی و ژنوتیپی بین گروه بیمار مورد مطالعه و جمعیت اهداکنندگان ایرانی می تواند توضیح دهنده وقوع مقاومت پلاکتی در آن ها باشد.
[WU1]اصلاح شد
[WU2]اصلاح شدکلید واژگان: پلاکت ها, فلوسیتومتری, آنتی بادی ها, آنتی ژن هاBackground and ObjectivesImmune platelet refractoriness is a complication of blood transfusion in patients with multiple platelet transfusions. Antibodies against surface antigens, including human platelet antigens (HPAs) and human leukocyte antigens (HLAs), can be produced which can cause the degradation of transfused platelets by macrophages. In this study, the frequency of platelet antigens and antibodies against both HPAs and HLAs is evaluated in patients with platelet refractoriness.Materials and MethodsIn this descriptive study, the simultaneous analyses of antigens of HPA-1/ -2/ -3/ -4/ -5/ -15 by molecular method (PCR-SSP), screening of platelet antibodies by flow cytometry, and anti-HLA-I antibodies by panel reactive antibody (PRA) assay were evaluated in 49 patients with platelet refractoriness.ResultsOut of 49 patients (including 18 females and 31 males) with platelet refractoriness, the platelet count in women was 6400 ± 3202 (range of 1000-10000 cells/μl) and in men 7283 ± 2518 cell/μl (range of 3000-10000) showing no significance (p = 0.055). No case of HPA-4b, HPA-5b was found in this study. Anti-HLA antibodies and anti-HPA antibodies were detected in 61.2% and 4% of the patients, respectively.Conclusions
The data from our study showed that the frequencies of the allele a for HPA-1 / -3 / -4 / -5 and the allele b for HPA-2 / -15 were higher in the studied population. The frequencies of alleles and genotypes between the studied group and Iranian blood donors were different and can explain the occurrence of platelet resistance among the patients.Keywords: Platelets, Flow Cytometry, Antibodies, Antigens -
مقدمهآنتی بادی های ضد آنتی ژن های سازگاری بافتی (HLA) طی آلوایمونیزاسیون به دنبال انتقال خون، حاملگی و یا پیوند اعضاء تولید می شوند. این آنتی بادی ها در سقط دخالت دارند و در افراد سالم غیرآلوایمونیزه نیز گزارش شده اند. آنتی بادی های ضد HLA منجر به برخی عوارض انتقال خون می شوند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی آنتی بادی های مذکور در اهداءکنندگان خون با تمرکز بر زنان (با و بدون سابقه حاملگی و سقط قبلی) انجام شد.روش کاردر این مطالعه توصیفی که در سال 1395 انجام شد، 214 فرد اهداء کننده خون مراجعه کننده به مرکز انتقال خون تبریز در محدوه سنی 62-18 سال شامل 57 زن (6/26%) با محدوده سنی 59-23 سال (با میانگین سن 3/9±7/38) و 157 مرد (4/73%) با محدوده سنی 62-18 سال (با میانگین سن 7/9±2/36 سال) مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی آنتی بادی های ضدگلبول های سفید با استفاده از آزمایش PRA به روش لنفوسایتوتوکسیسیتی با کمپلمان (CDC) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، تعداد حاملگی و سقط در زنان در فرم اطلاعاتی یادداشت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها23 نفر (75/10%) شامل 22 زن (8 نفر بدون و 14 نفر دارای سابقه حاملگی و سقط) و یک مرد، واکنش مثبت PRA داشته و سایر افراد منفی بودند. فراوانی موارد مثبت PRA در زنان بیشتر بود (0001/0p<). این آنتی بادی ها در زنان با سابقه قبلی حاملگی با تعداد حاملگی ارتباطی نداشتند، اما وفور آنتی بادی HLA و شدت واکنش مثبت PRA در دو گروه زنان با سابقه و بدون سابقه سقط اختلاف معناداری داشت (001/0p<) و با تعداد سقط نیز ارتباط داشت (0001/0p<، 52/0=r).نتیجه گیریتعداد سقط بر حساس شدن و یا ایمونیزاسیون طی حاملگی اثر دارد. با افزایش تعداد سقط، احتمال ایمونیزاسیون بیشتر می شود. این آنتی بادی ها در زنان سالم بدون سابقه حاملگی و مردان نیز مشاهده شد. تصمیم به ارزیابی پلاسمای مردان و زنان بدون سابقه قبلی حاملگی، قبل از تزریق نیاز به مطالعات سود و صرفه دارد.کلید واژگان: آنتی بادی های HLA, اهداء کنندگان خون, Panel Reactive AntibodyIntroductionAntibodies against Human leukocyte antigen (HLA) is produced following blood transfusion, pregnancy or organ transplants. These antibodies are involved in abortion and even present in non-allommunized healthy people. Anti-HLA antibodies lead to some complications of blood transfusion; therefore, this study was performed with aim to determine the frequency of HLA antibodies among blood donors focusing on females (with and without previous pregnancy and abortion).MethodsIn this descriptive survey which was performed in 2016,214 blood donors referring to Tabriz blood transfusion center with age range of 18-62 years, including 57 females (26.6%) with age range of 23-59 years (mean age of 38.7 ± 9.3 years) and 157 male (73.4%) with age range of 18-62 years (mean age of 36.2 ± 9.7 years) were evaluated. Panel Reactive Antibody (PRA) test by test by lymphocytotoxicity with complement (CDC) method was used to evaluate anti-leukocyte antibodies. Demographic information and the number of pregnancy/abortion were recorded in information forms. Data were analyzed by SPSS software (version 16) and Chi-square and Pearson correlation coefficient. PResults23 cases (10.75%) including 22 females (8 without and 14 with previous pregnancy and abortion) and one male had positive results for PRA, and the others were negative. The frequency of positive results of PRA were higher in women (P <0.0001). No relationship was found between these antibodies and pregnancy number, but the frequency of HLA antibody and PRA positive cases was significantly different between women with and without history of abortion (P <0.001) and was significantly associated with the number of abortion (r=0.52, p<0.0001).ConclusionThe number of abortion affects sensitization or immunization during pregnancy. Increasing the number of abortions increases the likelihood of immunization. These antibodies were seen in healthy subjects without history of pregnancy and even in men. The decision to evaluate the plasma of men and women without previous pregnancy prior to injection requires cost-benefit studies.Keywords: blood donors, HLA antibody, panel reactive antibody (PRA)
-
سابقه و هدفسقط مکرر بیانگر وضعیتی است که فرد 2 یا 3 سقط پشت سر هم قبل از هفته 20 بارداری را تجربه کند، که در 2 تا 5 درصد بانوان احتمال بروز دارد. پلی مورفیسم ژنHPA-1 به عنوان عامل اصلی آلوایمیونیزاسیون در مادران باردار و ایجاد FNAIT و عوارض وابسته به آن و همین طور به عنوان یکی از فاکتورهای ترومبوفیلی مرتبط با سقط مکرر، مطرح می باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان ناسازگاری و پلی مورفیسم ژن HPA-1 در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر بود.مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی مقطعی، 75 زوج با سابقه حداقل دو سقط مکرر ایدیوپاتیک (طبق پرونده پزشکی) که در سال 1395 به بیمارستان تخصصی زنان و زایمان صارم مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون در لوله EDTA جمع آوری شد و فراوانی آلل های HPA-1 a, b به روش مولکولی PCR-SSP تعیین شد. فراوانی ژنی با استفاده از معادله هاردی وینبرگ محاسبه گردید. سطح اطمینان 05/0 p< در نظر گرفته شد.یافته هامیانگین سنی بانوان بررسی شده 7 ± 32 سال و میانگین تعداد سقط 9/0 ± 5/2 مورد بود. در این جمعیت، وفور ژن HPA-1a 100% به دست آمد و ژن HPA-1b مشاهده نشد.نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که پلی مورفیسم ژن HPA-1 و [CybeR1] آلوایمیونیزاسیون احتمالی بر علیه HPA-1a در بروز سقط نقشی ندارد و برای مشخص شدن علت سقط مکرر ایدیوپاتیک نیاز به بررسی سایر عوامل می باشد.کلید واژگان: پلاکت ها, سقط مکرر, ترومبوسیتوپنیBackground and ObjectivesRecurrent abortion is referred to a condition that 2 or 3 consecutive pregnancies are affected by abortions before the 20th week of gestation, which is likely to occur in 2-5% of pregnancies. There are some etiologic factors such as anatomical, infectious and immunological elements. One of these immunological factors is the polymorphism of the HPA-1 gene as a factor able to cause FNAIT and its related complications; besides it contributes to abortion as a thrombophilic gene. This study was conducted to evaluate the prevalence of HPA-1 incompatibility in Iranian couples with a history of recurrent abortions.
Materials and MethodsIn this cross-sectional descriptive study, totally 75 couples with at least two recurrent pregnancy losses without any specified causes (according to the medical records obtained from the infertility center) were entered to the study. Four-ml blood samples were collected in EDTA tubes and the allelic frequency of HPA-1 was determined by PCR-SSP. Gene frequency was calculated using the Hardy Weinberg equation. The p< 0.05 was considered significant.
ResultsTotally 75 couples were included with the average age of women being 32 ± 7 years and the mean number of abortions 2.5 ± 0.9. HPA-1a was found in 100% of the under study population, and HPA-1b was absent in this population.
Conclusions
This study revealed that HPA-1a gene polymorphism does not have the likelihood of being involved in the recurrent abortion in Iranian couples, and other factors need to be investigated to determine the possible causes of recurrent abortion.Keywords: Platelets, Abortion, Recurrent, Thrombocytopenia -
سابقه و هدف آنتی ژن های نوتروفیلی انسانی، شامل 5 سیستم آنتی ژنی است که بر روی غشای گلیکوپروتئینی گلبول های سفید قرار دارند. هدف از مطالعه، اطلاع از وفور آللی HNA در یک جمعیت به منظور تخمین شیوع بیماری های مربوط به HNA-5 بود.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی، از 190 اهداکننده آذری غیرخویشاوند ساکن تبریز مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون تبریز، نمونه خون دریافت شد. با استفاده از کیت تجاری پارس طوس، DNAها استخراج و سپس بررسی مولکولی HNA-5a-(or HNA-5b) وHNA-5a+ به روش PCR-RFLPانجام شد. محصول PCR با استفاده از آنزیمSdu1 Bsp1286I هضم شد. وفور ژنی آنتی ژن های HNA-5a وHNA-5b با استفاده از معادله هاردی واینبرگ محاسبه شد.
یافته هافنوتیپ های مشاهده شده HNA-5a(+/+) به ترتیب در 93 نفر، (+/-) HNA-5 در 10 نفر وHNA-5a (-/-) در 87 نفر مشاهده گردیدند. فراوانی مشاهده شده با قانون هاردی واینبرگ تطابق داشت. فراوانی آللی HNA-5a طبق قانون مذکور برابر با 51/0 و HNA-5a- (یا HNA5-b) برابر با 49/0 به دست آمد.
نتیجه گیریفراوانی آلل های HNA-5 در این مطالعه، مشابه نتایج به دست آمده برای سایر جمعیت ها نمی باشد.کلید واژگان: نوتروفیل ها, PCR, اهداکنندگان خونBackground and ObjectivesHuman neutrophil antigens include 5 antigen systems. These antigens are on the plasma membrane of white blood cells. The aim of the study is to know about HNA allele frequency in the population in order to estimate the prevalence of the diseases related to HNA-5.
Materials and MethodsIn this descriptive study, blood samples were taken from 190 Azari unrelated blood donors having referred to Tabriz Blood Center. DNA extraction was performed using commercial kit Pars Tous. HNA-5a and HNA-5b molecular were then evaluated by PCR-RFLP. PCR products were digested using enzymes Sdu1 Bsp1286I. HNA-5a and HNA-5a- (or HNA-5b) antigen gene frequencies were calculated using the Hardy-Weinberg equation.
ResultsHNA-5a (), HNA-5a () and HNA-5a (-/-) phenotypes were observed in 93, 10 and 87 patients, respectively. The observed frequencies were consistent with Hardy-Weinberg equilibrium; allele frequencies of HNA-5a and HNA-5a- (or HNA-5b) were equal to 0.51 and 0.49, respectively.
ConclusionsHNA-5 alleles frequency rates were in the same range reported for the other populationsKeywords: Neutrophils, PCR, Blood Donors -
سابقه و هدفافزایش بار آهن، عارضه مهم تزریق خون مزمن است که نیاز به درمان آهن زدایی دارد. یکی از این درمان ها دفریپرون (L1) است که اغلب به صورت درمان ترکیبی با دسفروکسامین استفاده می شود. اما مهم ترین عارضه این دارو، مشکلات گوارشی است و گاهی به قدری شدید است که بیمار قادر به تحمل دارو نمی باشد. در این تحقیق، عوارض گوارشی فرم روکش دار دارو بررسی شد.مواد و روش هادر یک مطالعه آینده نگر، داروی روکش دار برای 100 بیمار تالاسمی شروع و عوارض گوارشی آن ها برای 6 ماه بررسی شد. همگی بیماران به علت بار آهن بالا، اندیکاسیون مصرف درمان ترکیبی L1 با دسفروکسامین را داشتند و همگی با فرم قبلی داروی L1 ، عوارض گوارشی شدید نشان دادند. یافته ها توسط آزمون های t ، کای دو و نرم افزار 16 SPSS تحلیل شدند.یافته هادو بیمار به علت تغییر مکان از مطالعه حذف شدند. از 98 بیمار؛ 91 ماژور و 7 اینترمدیا، 39 مرد و 59 زن با میانگین سنی 03/6 ± 16/25 سال بودند. 4/68% به علت فریتین بالا و 6/31% به علت مشکلات قلبی اندیکاسیون مصرف دارو داشتند. از 98 بیمار، 3 نفر(1/3 %) به دلیل بروز مجدد حالت تهوع و استفراغ و 1 نفر به دلیل بروز علایم آرترالژی(1%) درمان را ادامه ندادند. 94 بیمار(96%) توانستند بدون عارضه گوارشی و با موفقیت درمان را ادامه دادند.نتیجه گیریفرم روکش دار داروی L1 نتایج بسیار خوبی درکاهش عوارض گوارشی داشت وباعث شد که96% بیمارانی که با فرم معمولی این دارو عوارض شدید گوارشی داشتند، با فرم روکش دار، توانستند درمان را با موفقیت ادامه دهند.کلید واژگان: تالاسمی, دفریپرون (L1), قرص هایی با پوشش روده ایBackground And ObjectivesAn important consequence of chronic blood transfusion in thalassemia is iron overload with treatment of iron chealation drugs. One of these drugs is deferiprone (L1) which is usually used as the combination therapy with desferoxamin especially in patients with iron overload. Nausea and vomiting is the common side effects of L1 which sometimes gets so bad that the patient can not tolerate the drug. We tried Enteric coated; EC with the aim of decreasing the gastric side effects.Materials And MethodsWe started enteric coated for 100 patients and followed them for gastric side effects for six months. All of them could not tolerate the previous form of L1 because of severe nausea and vomiting.ResultsTwo of our patients moved to other cities and could not be followed by this therapy; 98 patients were studied: 91 thalassemia major and 7 intermedia, 39 male, 59 female with the mean age of 25.16 6.03. Out of the total number, 67 (68.4%) patients were on the combination therapy because of high ferritin level and 31 (31.6%) had cardiac iron overload and high ferritin level. Four patients could not continue the treatment, 3 because of the recurrence of nausea and vomiting and 1 because of artheralgia; however, 94 (96%) could tolerate the EC form and successfully continued the treatment.ConclusionsThe enteric form of L1 had good results on GI side effects reduction so that 96% of patients could tolerate the medication and continue the treatment without any nausea and vomiting.
-
سابقه و هدفآلوآنتی ژن های نوتروفیلی در بسیاری از عوارض انتقال خون، نظیر آسیب حاد ریوی پس از انتقال خون، مقاومت به تزریق گرانولوسیت ها و واکنش های تب زای انتقال خون دخالت دارند. به علت عدم وجود گزارش وفور این آنتی ژن ها، هدف این مطالعه بررسی فراوانیHNA-3a وHNA-3b در برخی اهداکنندگان خون ساکن تهران بود.مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی، از تعداد 110 اهداکننده خون مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون استان تهران، نمونه خون حاوی ماده ضد انعقادی EDTA دریافت شد. DNA با استفاده از ستون فیلتردار سیلیکایی استخراج شد. برای بررسی HNA-3a و HNA-3b از روش PCR-SSP استفاده گردید و وفور ژنی آنتی ژن های HNA-3a و HNA-3b با استفاده از معادله هاردی واینبرگ محاسبه شد.یافته هاوفور ژنی HNA-3a و HNA-3b به ترتیب 74/0 و 26/0 حاصل گردید که با معادله هاردی واینبرگ تطابق دارد. از نظر فنوتیپی؛ 103 نفر(6/93%) دارایHNA-3a ، 7 نفر(4/6%) فاقد این آنتی ژن و 50 نفر(5/45%) دارایHNA-3b و 60 نفر(5/54%) فاقد این آنتی ژن بودند. تفاوتی از نظر وفور ژنی و آنتی ژنی بین دو جنس مشاهده نشد.نتیجه گیریوفور ژنی HNA-3a و HNA-3b به دست آمده در این مطالعه با سایر مطالعه های انجام شده در آلمان و ترکیه مشابه می باشد.کلید واژگان: آنتی ژن های نوتروفیلی(HNAs), HNA, 3b, HNA, 3a, ایرانیان, PCR, SSP, معادله هاردی وینبرگBackground And ObjectivesNeutrophil alloantigens are involved in several blood transfusion reactions including transfusion related acute lung injury (TRALI), refractoriness to granulocyte transfusions and febrile transfusion reactions (FNHTRs). Due to lack of reports on neutrophil antigens, we aimed to detect the frequency rates of HNA-3a and HNA-3 b antigens in some blood donors living in Tehran.Materials And MethodsBlood samples were collected in EDTA (anticoagulant) containing tubes from 110 blood donors having referred to Tehran Blood Center. DNA was extracted by silica filtered columns. PCR-SSP was used for evaluation of HNA-3a, HNA-3b. The gene frequency rates of HNA 3a and HNA-3b antigenes were calculated by Hardy Weinberg equilibrium.ResultsThe gene frequencies of HNA-3a, HNA-3b were 0.74 and 0.26, respectively showing consistency with the Hardy-Weinberg equilibrium. HNA-3a phenotypic frequency was found in 103 (93.6%) blood donors while 7 (6.4%) showed lacking it. HNA-3b was found in 50 (45.5%) blood donors while 60 (54.5%) lacking. There was not found any differences in gene and antigene frequency rates between the two genders.ConclusionsThe frequencies of HNA-3a and -3b were similar to those found in the previous study conducted on German and Turkish populations.
-
نشریه کومش، سال هفدهم شماره 4 (پیاپی 60، تابستان 1395)، صص 1033 -1039سابقه و هدفپلاکت های فعال شده در کنسانتره پلاکتی، وزیکول های غشایی آزاد می کنند که میکروپارتیکل های پلاکتی نامیده شده و می توانند به طور خود به خود و طی نگهداری پلاکت ها ایجاد شوند. مطالعات نشان می دهند که میکروپارتیکل های پلاکتی می توانند با سلول های منوسیت تشکیل توده سلولی بنمایند لذا در صدد برآمدیم تا توانایی این میکرووزیکول ها را در فعال کردن سلول های منوسیت بررسی کنیم.مواد و روش هاکیسه های کنسانتره پلاکتی از سازمان انتقال خون استان تهران تهیه گردیدند. در روزهای نگهداری پلاکت، از کیسه ها، میکروپارتیکل ها جدا شده و با منوسیت های به دست آمده از کیسه خون کامل مواجه گردیدند. پس از طی زمان انکوبه، انفجار تنفسی قبل و بعد از مواجهه در منوسیت ها با استفاده از دی هیدرو رودامین-123 (DHR-123) با به کارگیری تکنیک فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته هاسلول های منوسیت به دست آمده از خون محیطی انسان، بعد از مواجهه با میکروپارتیکل های پلاکتی فعال شده و انفجار تنفسی در آن ها افزایش معنی دار می یابد (01/0=P). این یافته نشان می دهد که تاثیر میکروپارتیکل های پلاکتی وابسته به غلظت آن ها می باشد و تاثیر بیش تر در غلظت 500 میکروگرم در میلی لیتر از میکروپارتیکل های پلاکتی به دست آمد.نتیجه گیریاین مطالعه توانایی میکروپارتیکل های پلاکتی به دست آمده از کنسانتره پلاکتی را درتحریک و فعال کردن سلول های منوسیت خون محیطی انسان نشان می دهد.کلید واژگان: پلاکت های خون, میکروپارتیکل های مشتق از سلول, مونوسیت ها, انفجار تنفسیKoomesh, Volume:17 Issue: 4, 2016, PP 1033 -1039IntroductionActivated platelets in platelet concentrate, release membranous vesicles that called platelet microparticles and can be created spontaneously during the storage of platelets. Studies have shown that platelet microparticles can form aggregates with monocytes so we intended to survey the ability of these microvesicles to activate monocytes.Materials And MethodsPlatelet concentrate bags (PCs) were prepared from Iranian Blood Transfusion Organization in Tehran. Sampling of the bags and isolation of PMP was carried out during storage. Besides, the respiratory burst of monocytes was measured by flow cytometry technique before and after treatment with PMP using di-hydrorhodamine-123 (DHR-123).ResultsMonocyte cells derived from human peripheral blood were activated after exposure to platelet microparticles and intracellular respiratory burst was significantly increased (P-value = 0.01). These findings suggest that PMPs have a dose-dependent effect on monocytes and they are more effective at the concentration of 500 micrograms per milliliter.ConclusionThis study showed the potential of platelet microparticles in the stimulation and activation of human peripheral blood monocytes.Keywords: Blood Platelets, Cell, Derived Microparticles, Monocytes, Respiratory Burst
-
سابقه و هدفمقاومت پلاکتی ایمیون از جمله عوارض تزریق مکرر پلاکت می باشد. هدف از این مطالعه، انجام کراس مچ پلاکتی با استفاده از روش فلوسیتومتری برای ارزیابی نتایج تزریق پلاکت بود.مواد و روش هاتعداد 15 بیمار AML بستری با سابقه تزریق پلاکت(حداقل دو بار) و تعداد 15 فرد ظاهرا سالم بدون سابقه تزریق خون و فرآورده های آن(کنترل)، در این مطالعه توصیفی بررسی شدند. برای انجام کراس مچ پلاکتی، از روش Gates برای کراس مچ پلاکتی با استفاده از فلوسیتومتری، استفاده شد. از افراد سالم mL 5 خون کامل جمع آوری و PRP تهیه شد. سرم بیماران با سوسپانسیون پلاکتی مجاور شده و سپس FITC-anti human IgG اضافه و به روش فلوسیتومتری بررسی گردید.
نتایج حاصل از کراس مچ با CCI بیماران به کمک آزمون های من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون مقایسه شدند. یافته ها بین کراس مچ پلاکتی به روش فلوسیتومتری و نتایج CCI یک ساعته بیماران(با 731/0- = r و 002/0=p) و CCI 24 ساعته بیماران (با 744/0- = r و 002/0=p)، رابطه منفی معناداری وجود داشت. در بیماران مشکوک به مقاومت پلاکتی ایمیون که میانگین CCI یک ساعته کمتر از 7500 بود، میانگین درصد کراس مچ پلاکتی نسبت به افراد بیمار غیر مبتلا به مقاومت پلاکتی ایمیون و افراد کنترل تفاوت معناداری وجود داشت(001/0=p).نتیجه گیرینتایج تحقیق حاضر نشان داد آزمایش کراس مچ پلاکتی به روش فلوسیتومتری، ارتباط نسبتا قوی با CCI یک ساعته دارد و در ارزیابی مقاومت پلاکتی ایمیون کارآیی مناسبی دارد.کلید واژگان: فلوسیتومتری, کراس مچ خون, پلاسمای غنی از پلاکتBackground And ObjectivesOne of the complications of repeated platelet transfusion is immune platelet refractoriness. In this study, a flow cytometic platelet cross-matching was performed to evaluate platelet transfusion outcome.Materials And MethodsIn this descriptive study, fifteen patients with a history of multiple platelet transfusions and fifteen healthy participants as the control group were enrolled in this study. Platelet cross-match was done and analyzed by the gate method. EDTA-anticoagulated blood samples from healthy donors were collected and PRP sampls were obtained. The serum of each patient was added to platelet suspension and incubated with FITC-anti human IgG and was analyzed using a flow cytometer. Platelet cross-match results of the patients were compared with those of CCI.ResultsPlatelet cross match results were negatively correlated with 1-hour (r = -0.731, p = 0.002) and 24-hour (r = -0.794, p = 0.001) CCIs. There was a significant difference in the mean percentage of platelet crossmatch between the patients with immune platelet refractoriness (showing 1-hour CCIs less than 7500) and that of the control group and the patients without platelet refractoriness.ConclusionsThe results showed that there was a significant correlation between platelet cross match by flowcytometry and 1-hour CCI results and this method could be applicable in the evaluation of platelet transfusion outcome. -
سابقه و هدفش از پنج دهه است که پیوند سلول های بنیادی خونساز برای درمان بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی، اختلالات متابولیکی و نقایص ایمنی مقدور است. پیوند سلول های بنیادی از گیرنده با HLA مشابه ارجح است و معمولا اولین انتخاب، خواهر و برادر بیمار می باشند. در صورت عدم وجود اهداکننده خویشاوند، اهداکننده غیرخویشاوند قابل لحاظ است.مواد و روش هااله مروری حاضر با استفاده از 29 منبع مختلف به بررسی اهمیت مراکز پذیره نویسی از اهداکنندگان غیر خویشاوند (Unrelated Donor Registries)؛ و بیان برخی قوانین مربوطه پرداخته و پیشینه پیوند سلول های بنیادی خونساز((HSCT و تشکیلات مرتبط؛ اهمیت و ضرورت شباهت HLA بین دهنده و گیرنده به منظور جلوگیری از بروز بیماری پیوند علیه میزبان؛ برخی معیارهای انتخاب اهداکننده و ضرورت تاسیس مراکز پذیرش اهداکنندگان در جهان و ایران را به منظور معرفی این مراکز به علاقمندان به موضوع مطرح می سازد.یافته هامراکز پذیره نویسی از اهداکنندگان غیر خویشاوند بر احساسات مثبت اهداکنندگان در اهدای نوع دوستانه جهت نجات جان بیماران متکی هستند. مراکز کشورهای مختلف به یکدیگر پیوسته و گروه ها و مجامع جهانی و بین المللی را به منظور تسهیل یافتن اهداکننده مناسب و ارتقای نتایج پیوند از غیر خویشاوند تشکیل داده اند.نتیجه گیریاز اولین پیوند سلول های بنیادی خونساز تاکنون، پیشرفت های شگرفی برای نجات جان بیماران انجام شده که مرهون پیشگامان این علم، همکاری های گروهی و تبادل سلول های بنیادی تحت فعالیت تشکیلات بین المللی است که پیرو استانداردهای خاصی می باشند.
کلید واژگان: سلول های بنیادی, اهداکننده غیر خویشاوند, ایران, پذیره نویسیBackground And ObjectivesIt is more than 5 decades that hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) has been used for treatment of hematologic malignancies, metabolic disordes, and immunodeficiencies. (HLA)-matched HSCT is commonly the preferred type of transplantation, with HLA-matched sibling donors usually the first choice. If there is no related HLA-matched donor, unrelated matched donors are considered.Materials And MethodsThe present article shows the importance of unrelated stem cell donor registries, related regulations and policies, HSCT history, the importance of donor-recipient HLA matching to GVHD inhibition, several donor selection measures, establishment requirements of such registries in the world and Iran, using 29 different references in order to introduce these centers to interested researchers.ResultsThese Registries rely on positive feelings of unrelated donors to altruistic donation to save patients. Registries from different countries joined and established world and international donor associations and groups to facilitate finding a suitable donor and improve the HSCT outcomes from unrelated donors.ConclusionsHuge progress has been made since the first HSCT to save many patients indebted to the efforts of a few pioneers, group collaborations, and international exchanges of stem cell practiced by international organizations which follow definite standards.Keywords: Stem Cells, Unrelated Donors, Iran, Registry -
سابقه و هدفبا توجه به تاسیس مرکز پذیرش اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز در سازمان انتقال خون ایران (مرکز سپاس) در سال 1387، بر آن شدیم به بررسی آنتی ژن های سازگاری بافتی داوطلبان اهدای این سلول ها از قومیت های حاضر در شهر تهران طی سال 91-90 بپردازیم.
مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی، 1513 نفر از افراد داوطلب عضو مرکز سپاس در محدوده سنی 18 تا 50 سال و با سابقه یک بار اهدای خون، به روش تصادفی وارد مطالعه شدند. آنتی ژن های سازگاری بافتی HLA-A/B/DRB1 آن ها به روش مولکولی تعیین گردیدند. سایر اطلاعات زمینه ای از طریق تکمیل فرم های لازم جمع آوری شدند.
یافته ها9 /96% از افراد این مطالعه مرد بودند. اکثریت افراد فارس(12/63%) و آذری ها(02/20%) دومین وفور بالا را در این مطالعه داشتند. حدود 5/81% از داوطلبان اهدای سلول به غیر خویشاوند، در محدوده سنی 26 الی 45 سال قرار داشتند. به طور کلی در این مطالعه تعداد 21 آلل HLA-A، 31 آلل HLA-B و 13 آلل HLA-DRB1 در بین افراد مورد مطالعه مشاهده شدند. بررسی آماری مقایسه وفور آلل های مختلف HLA، در قومیت های متفاوت نشان دادند که بین فارس ها و آذری ها به جز در مورد HLA-A*33، سایر اختلافات مشاهده شده معنادار نبود. بین فارس ها و کردها فقط از نظر وفور HLA-A*03/11 و HLA-B*08/51 اختلاف معنادار مشاهده شد. بین فارس ها و گیلک ها از نظر وفور HLA-A*03/26 و HLA-B*38/52 اختلاف معنادار مشاهده گردید.
نتیجه گیریتعداد آلل های گزارش شده در این مطالعه شبیه به سایر مطالعه های مشابه بود. علی رغم وجود برخی اختلافات بین گروه ها، قومیت های تحت بررسی شبیه به یکدیگر به نظر می رسند.
کلید واژگان: HLA, A, HLA, B, HLA, DRB1, فراوانی آللی, ایرانBackground And ObjectivesThe distribution of HLA alleles varies among different ethnic populations. Obtaining HLA data for different ethnic groups will be helpful to determine donor recruitment goals and strategies in unrelated stem cell registries.Materials And MethodsBased on the data available from the Iranian Stem Cell Donor Registry، the frequency rates of HLA-A، B، DRB1 alleles evaluated by PCR-SSP method were reported; 1513 individuals living in Tehran city with six different ethnicities (Fars، Azeri، Kurd، Lur، Gilak، and Mazani) were the participants.ResultsOut of 1513 participants، Fars and Azeri ethnic groups had the highest number with 63. 12% and 20. 02%، respectively. Twenty one HLA-A، thirty-one HLA-B، and thirteen HLA-DRB1 alleles were observed. Data analysis among different ethnicities showed no significant differences between Fars and Azeries except for HLA-DRB1*33 frequency (p< 0. 005). Significant differences between Fars and Kurds were seen in HLA-A*03/11 and HLA-B*08/51 frequencies. There were significant differences between Fars and Gilaks in HLA-A*03/26، HLA-B*38/52 frequencies (p< 0. 05).ConclusionsThe number of reported alleles in this study was similar to previous ones. There is not much alleles diversity، despite a few differences، across the different ethnic groups.Keywords: HLA, A, HLA, B, HLA DRB1, Allele Frequency, Iran -
سابقه و هدفسلول های بنیادی مزانشیمی، سلول های شبه فیبروبلاستی با توان تکثیر، کلنی زایی و تبدیل به سلول های رده های مزانشیمی هستند، که در سلول درمانی کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند. این سلول ها در بعضی بافت های بالغ و جنینی حضور داشته و منبع اصلی دسترسی به آن ها مغز استخوان است. در این مطالعه جهت دسترسی آسان تر و کم خطرتر به سلول های مذکور، به بررسی و تثبیت روش جداسازی این سلول ها از بافت جفت پرداخته و سپس خصوصیات آن ها را مورد بررسی قرار دادیم.
مواد و روش هامطالعه انجام شده از نوع تجربی بود و بر روی سه نمونه جفت پس از زایمان، از مادرانی که رضایت نامه کتبی دادند، انجام شد. سلول ها پس از جداسازی از بافت جفت، کشت داده شدند و در پاساژهای 3 و7 خصوصیات آن ها از نظر میزان تکثیر، توان کلنی زایی، ایمونوفنوتایپ و تمایز سلولی بررسی شد.
یافته هانتایج به دست آمده حکایت از توان بالای تکثیر و کلنی زایی سلول های مزانشیمی جدا شده از جفت داشت. بررسی ایمونوفنوتایپ سلولی، علاوه بر تایید خلوص بیش از 95%، نشان داد که سلول های مذکور با بیان شاخص های سطحی اختصاصی، شبیه به سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان هستند. هم چنین پتانسیل تمایز به سلول های استئوسیتی و آدیپوسیتی را نیز دارند.
نتیجه گیریدر این مطالعه سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت جفت جدا شده و در محیط کشت اختصاصی تکثیر شدند، بدون این که تغییری در خصوصیات کلنی زایی و تمایزی آن ها رخ دهد. به این ترتیب می توان از این منبع سلولی در مصارف مختلف سلول درمانی استفاده کرد.
کلید واژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی, جفت, سلول درمانیBackground And ObjectivesMesenchymal stem cells are fibroblasts with the capacity of proliferation، colonogenesis، and differentiation to the mesodermal cells that are known as the source for cell therapy purposes. These cells are present in some adult and embryonic tissues in which the bone marrow serves as the main source of human mesenchymal stem cells. Because of some limitations in using the bone marrow، in this study we established a method for isolation of mesenchymal stem cells from placenta and characterized their properties.Materials And MethodsIn this experimental study، we obtained 3 placenta tissues from informed consent mothers after normal vaginal delivery. Mesenchymal stem cells were isolated from the placenta، cultured، and were then examined for their proliferation، colonogenesis، immunophenotyping and differentiation capacities from passages 3 and 7.ResultsOur results showed the high capacity of proliferation and colonogenesis of placental derived mesenchymal stem cells. Immunophenotyping confirmed more than 95% purity of isolated cells; their surface antigen expression showed the phenotypical properties like those of bone marrow derived mesenchymal stem cells. The cells had the osteocytic and adipocytic differentiation capacity.ConclusionsIn this study we successfully isolated mesenchymal stem cells from placenta and cultured them without any alteration in their capacities; consequently، we found out that we can isolate and expand these cells as an alternative source for cell therapies.Keywords: Mesenchymal Stem Cells, Placenta, Cell Therapy -
مطالعه آنتی ژن های مختلف روی پلاکت ها که قادر به تولید آنتی بادی هستند و واکنش بین این عوامل که می توانند وضعیت ها و بیماری های مختلفی را القا کنند، از مباحث عمده ایمونولوژی پلاکت هستند. اطلاع از نقش آنتی ژن ها و آنتی بادی های پلاکتی، به درک نقش آن ها در بیماری های مختلف کمک می کند و آگاهی در مورد آزمایش های مختلف برای تشخیص و درمان این موارد، مفید و موثر می باشد.
مقاله حاضر مباحث مختلف و اساسی مرتبط با ایمونولوژی پلاکت را با استفاده از 74 منبع مختلف ارایه می نماید. آلوآنتی ژن های پلاکتی شامل این موارد می باشند: آلوآنتی ژن های مشترک با سایر سلول ها(نظیر: آنتی ژن های سازگاری بافتی و سیستم ABH) و آلوآنتی ژن هایی که اختصاصی پلاکت تصور می شوند(نظیر: سیستم آنتی ژن های پلاکت انسان). آلوآنتی بادی های ضد هر یک از این آنتی ژن ها که طی حاملگی، انتقال خون و به صورت نادری پس از پیوند ایجاد می شوند، مسوول بیماری های مختلف و عوارض انتقال خون نظیر: سندروم ترومبوسیتوپنی آلوایمیون، ترومبوسیتوپنی آلوایمیون نوزادان، پورپورای پس از انتقال خون، مقاومت پلاکتی به دنبال انتقال خون و ترومبوسیتوپنی پس از پیوند، می باشند.
اطلاع از نحوه ارزیابی یا ردیابی آنتی ژن ها و آنتی بادی های پلاکتی و نحوه تفسیر نتایج آزمایش ها، برای کاربرد صحیح روش های مناسب ارزیابی در بیمار مناسب در زمان صحیح هدایت کننده است و به تشخیص و درمان بهتر بیماری های مربوطه کمک می نماید.
کلید واژگان: آنتی ژن پلاکتی, آنتی بادی پلاکتی, انتقال خونThe study of different antigens on platelets which can produce antibodies, reactions between these antigens and antibodies which are able to induce different situations and diseases, and different tests to diagnose and manage such situations and diseases are important topics of platelet immunology. Knowledge about platelet antigens and antibodies that helps their roles in different diseases to be realised and further information about different tests for such disorders to be diagnosed and traced are useful.The present article introduces different topics about platelet immunology using 74 references. Platelet alloantigens included alloantigens shared with other cells (e.g: human leukocyte antigen (HLA) system and ABH system), and alloantigens that are assumed to be specific for platelets (e.g: human platelet antigen (HPA) system). Alloantibodies developed against any of these antigens through exposure by pregnancy, transfusion, or rarely transplantation are responsible for different diseases and transfusion reactions like alloimmune thrombocytopenic syndromes, neonatal alloimmune thrombocytopenia (NAIT), post transfusion purpura (PTP), platelet transfusion refractoriness (PTR), passive alloimmune thrombocytopenia, and transplant-associated thrombocytopenia.To know how to detect these factors and interpret the results helps in using the right test to the right patient in right time to make a better diagnosis and treatment. -
Background and Objectives Blood typing by serologic methods after transfusion has limitations due to presence of donor red cells in recipients. Accurate determination of red blood cells (RBCs) antigens is very important in multitransfused patients including beta-thalassemics and sickle cell anemics. So, the aim of this study was to evaluate DNA- based methods as supplement to the hemagglutination technique to determine the red blood cell (RBC) antigen profile of multitransfused patients with beta- thalassemia. Materials and Methods DNA was extracted from peripheral blood of 20 apparently normal people and 44 patients including 35 with beta- thalassemia (out of whom 19 had clinical evidence of delayed hemolytic transfusion reaction), 8 with thalassemia intermedia (out of whom 2 had hemolytic reaction), and one with sickle cell thalassemia. RHD/ RHC/ RHc/ RHE/ RHe/ JKA/ JKB/ FYA/ FYB/ KELL1/ KELL2 alleles were determined by PCR and were then compared with the hemagglutination method. Results Phenotype and genotype results were the same in all controls. The phenotypes and genotypes of 53 blood antigens of 26 patients were incompatible. Most of the discrepancies (19 cases) occurred in the Rh system, and fifteen in the Duffy and Kidd systems.Conclusions The results show that screening platelet concentrates for bacterial contamination is necessary for blood transfusion centers and hospital blood banks. Blood typing by serologic method was not accurate in this study but genotyping could determine true blood groups in multitransfused patients and help in selection of RBCs without alloimmunized antigens in future transfusion attempts. Specificity, sensitivity, positive and negative predictive values of hemagglutination method for RhD antigen had good values in comparison to the molecular method. This might be due to pre- transfusion determination of RhD for thalassemic patients so as to receive Rh- matched blood units. It seems pre-transfusion blood typing of Rh and Kell antigens, which are the cause of hemolytic reactions, in comparison to the molecular method could be cost effective. In addition, typing of Rh and Kell antigens in some regular blood donors could be helpdul for selecting antigen-negative RBCs for transfusion dependent patients
-
سابقه و هدف
ناسازگاری HA-1 بین گیرنده و دهنده سلول های بنیادی خونساز با بروز GVHD حاد مطرح شده است. لذا هدف این مطالعه ارزیابی فراوانی HA-1 و پایش ارتباط بین ناسازگاری HA-1 و بروز GVHD در بیماران ایرانی دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خونساز از خواهر یا برادر با شباهت HLA-A2 بود.
مواد وروش هامطالعه انجام شده از نوع تحلیلی بود. DNA استخراج شده از 55 جفت گیرنده دهنده HLA-A2+ جمع آوری گردید. تمامی بیماران پیوند، سلول های بنیادی خونساز را از منشا خون محیطی، از خواهر یا برادر با شباهت HLA دریافت کرده بودند. HA-1 به وسیله روش SSP-PCR شناسایی شد. یافته ها توسط نرم افزار 5/11 SPSS و آزمون های کای دو، z test و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها25 نفر از بیماران فاقد عارضه GVHD و 30 نفر، دارای این عارضه با Grade (I-IV) بودند. فراوانی آلل های HA-1R و HA-1H در بیماران(دریافت کننده پیوند) به ترتیب 45/0 و 55/0 بود که تفاوت آشکاری با فراوانی این آلل ها در اهداکنندگان پیوند(53/0 و 47/0) نشان نداد. ناسازگاری HA-1 در 8 جفت(5/14%) از 55 جفت گیرنده و دهنده پیوند شناسایی شد که 6 مورد از بیماران با عدم تشابه آنتی ژنی دچار عارضه GVHD شده و 2 مورد در گروه GVHD (8%) بودند. آزمون آماری همبستگی X2 نشان داد که وقوع GVHD در دو گروه سازگار و ناسازگار تفاوتی ندارد.
نتیجه گیریعلی رغم فراوانی بیشتر ناسازگاری HA-1 در گروه GVHD+، نتایج حاصله بیانگر ارتباط آشکار بین ناسازگاری HA-1 و خطر بروز GVHD حاد نمی باشد. برای اثبات این عامل، پیشنهاد می شود این آنتی ژن با سایر آنتی ژن های ناسازگاری فرعی تواما بررسی شوند.
کلید واژگان: PCR, بیماری پیوند علیه میزبان, آنتی ژن های سازگاری نسجی فرعی, پیوند سلول های بنیادی خونسازBackground and ObjectivesIt is suggested that HA-1 mismatching among hematopoietic stem cell recipients-donors be associated with acute graft-versus-host disease (aGVHD). So the aim of this study was to evaluate HA-1 frequency and examine the correlation between HA-1 disparity and GVHD patients who received transplantation from HLA-A2 identical siblings. Materials and MethodsExtracted DNA samples were collected from 55 HLA-A2-positive donor-recipient pairs. All the patients received peripheral blood stem cell transplant (PSCT) from HLA-identical siblings. HA-1 was detected by SSP-PCR method. The HA-1 typing was performed using SSP method. Data were analyzed using Chi-square, Man withney and Z test with SPSS 11.5. ResultsThirty patients showed to be GVHD I-IV and 25 pairs were without any GVHD signs. The frequency rates of HA-1R and HA-1H alleles in patients were 0.55 and 0.45, respectively; it showed no significant difference with the frequency rates (0.53 and 0.47) of this allels in donors (p>0.05). HA-1 disparity was detected in 8 out of the 55 donor/recipient pairs (14.5%). aGVHD (grades I-IV) was occurred in 6 of patients. Two patients with HA-1 disparity did not show any GVHD signs. X2 test showed there was not any relationship between the incidence of acute graft-versus-host-disease (aGVHD) and HA-1 incompatibility in the patiens. ConclusionsIn spite of higher frequency of HA-1 disparity in GVHD+ group, our data did not reflect any significant association between HA-1 disparity and risk of acute GVHD.
-
سابقه و هدف روش های سرولوژیکی جهت تعیین نوع آنتی ژن های پلاکتی به دلیل محدودیت دسترسی به منابع آنتی سرم های اختصاصی و تعداد ناکافی پلاکت در بیماران مبتلا به ترمبوسیتوپنی محدود شده است. بنابراین از روش های مولکولی و بر پایه DNA جهت تعیین ژنوتیپ آنتی ژن های پلاکتی استفاده می شود. از آن جا که در مورد میزان شیوع این آنتی ژن ها در جمعیت ایران اطلاعات چندانی در دسترس نیست لذا هدف مطالعه، تعیین شیوع این آنتی ژن ها در تعدادی از اهداکنندگان خون می باشد.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. DNA از 3 میلی لیتر خون کامل که از 100 نفر اهداکننده خون، در لوله های حاوی EDTA جمع آوری شده بود، استخراج گردید. فراوانی آلل های آنتی ژن های پلاکتی HPA-1،2،3،4 و HPA-15 با استفاده از روش PCR-SSP مورد مطالعه قرار گرفتند. 40 نمونه از این 100 نفر نیز برای بررسی فنوتیپ به روش الیزا بررسی شدند. جهت تحلیل نتایج از معادله Hardy weinberg و آزمون X2 استفاده شد.
یافته ها فراوانی ژنی آنتی ژن های پلاکتی مورد بررسی به شرح زیر می باشند:HPA-1a (98/0)، HPA-1b (02/0)، HPA-2a (54/0)، HPA-2b (46/0)، HPA-3a (48/0)، HPA-3b (52/0)، HPA-4a (0/1)، HPA-5a (99/0)، HPA-5b (01/0)، HPA-15a (47/0)، HPA-15b (53/0). هیچ موردی از HPA-4b در این مطالعه دیده نشد. فراوانی فنوتیپی زیر حاصل گردید:19% HPA3a/3a، 92% HPA2a/2b، 8% HPA2a/2a، 4% HPA1a/1b، 96% HPA1a/1a، 2% HPA5b/5b، 98% HPA5a/5a، 100% HPA4a/4a، 22% HPA3b/3b، 59% HPA3a/3b، 19% HPA15b/15b، 67% HPA15a/15b، 14% HPA15a/15a. 26 نمونه(65%) از 40 نمونه مورد بررسی برای HPA-1 به روش الیزا مثبت، 4 نمونه(10%) منفی و 10 مورد HPA-1a بینابینی شدند.
نتیجه گیری در این مطالعه ژنوتیپ هموزیگوت HPA-1b/b به دست نیامد که مشابه سایر مطالعات انجام شده در آسیا می باشد. در این مطالعه با توجه به تفاوت های موجود در میزان فراوانی HPA-1،2،5 در مقایسه با سفیدپوستان اروپایی، به نظر می رسد احتمال تحریک تولید آنتی بادی ضد پلاکتی توسط این آنتی ژن ها نیز متفاوت از نتایج سایر سفیدپوستان باشد که نیازمند بررسی های بیشتر در این زمینه است. به نظر می رسد HPA-15b و HPA-5b و HPA-2b ممکن است باعث پورپورای پس از تزریق و مقاومت پلاکتی شوند که این دو نقطه نظر نیازمند بررسی های بیشتر می باشند.
کلید واژگان: آنتی ژن های پلاکتی, فراوانی ژنی, PCR, ایرانDNA was extracted from a 3-ml whole blood sample prepared from donations of 100 Iranian blood donors collected in EDTA-coated blood tubes. Human platelet (PLT) alloantigens (HPA)-1/2/3/4/5 and HPA-15 typing were performed by the Polymerase Chain Reaction – Sequence Specific Primer technique (PCR-SSP), and HPA-1a phenotyping was performed by ELISA method for 40 % of samples. Results The frequencies of HPA genes were: HPA-1a 98%, HPA-1b 2%, HPA-2a 54%, HPA-2b 46%, HPA-3a 48%, HPA-3b 52%, HPA-4a 100%, HPA-5a 99%, HPA-5b 1%, HPA-15a 47%, and HPA-15b 53%. HPA-4b was not found. The frequencies of HPA phenotypes were determined to be: HPA1a/1a 96%, HPA1a/1b 4%, HPA2a/2a 8%, HPA2a/2b 92%, HPA3a/3a 19%, HPA3a/3b 59%, HPA3b/3b 22%, HPA4a/4a 100%, HPA5a/5a 98%, HPA5b/5b 2%, HPA15a/15a 14%, HPA15a/15b 67%, and HPA15b/15b 19%. 40 HPA-1a phenotyping by ELISA showed 26 positive (OD > 0.5), 4 negative (OD < 0.3), and 10 indeterminate samples (0.3 < OD < 0.5). Conclusions No HPA-1b/b homozygous genotype similar to other Asian studies was found. Since HPA-1,-2,-5 frequencies in the population under study differ from the European Caucasian race, it seems that antibody production in our population might be different from other Caucasians. According to HPA frequencies, it seems that HPA-2b, HPA-5b and HPA-15b may induce posttransfusion purpura and platelet refractoriness which need further investigation. -
هدفتغذیه با شیر مادر دارای فواید فراوان روانی، بهداشتی، ایمنی، اقتصادی برای نوزاد و مادر می باشد. این تغذیه، بخصوص در ساعات اولیه پس از تولد دارای اهمیت ویژه ای است، به طوری که شروع زود هنگام شیردهی می تواند نوزاد را از ابتلا به بیماری های عفونی دوره نوزادی و برخی بیماری های مزمن در بزرگسالی، مصون دارد. بعلاوه، شیردهی نوزاد توسط مادر و تماس بدنی این دو در فاصله کوتاهی پس از تولد، در وضعیت روانی مادر و احساس همبستگی بین مادر و نوزاد بسیار موثر است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر افزایش یا کاهش مدت زمان بین تولد و آغاز اولین وعده شیردهی پرداخته و از روش های آماری رگرسیون کاکس، آزمون رتبه لگاریتمی و منحنی کاپلان مایر بری این مقایسه استفاده شده است.روش بررسیاین مطالعه به روند همگروهی بر روی 110 زوج مادر و نوزاد در یکی از بیمارستان های شهر تهران به مرحله اجرا درآمد و بر اساس زمان آغاز شیردهی با عوامل مرتبط از قبیل نوع زایمان، رتبه تولد فرزند سطح تحصیلات مادر مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هانتایج، عامل نوع زایمان، مهم ترین عامل در زمان شروع اولین تغذیه با شیر مادر بدست آمد، به طوری که با احتساب هر زمان ثابتی پس از تولد، تعداد موارد تغذیه با شیر مادر در نوزادان متولد شده بروش زایمان طبیعی، 3.9 برابر نوزادان متولد شده به روش سزارین معمولی و در حدود 6.8 برابر نوزادان متولد شده به روش سزارین با بیحسی نخاعی بود. از لحاظ ترتیب اهمیت، متغیرهای رتبه تولد فرزند و سطح تحصیلات مادر، بترتیب در مراتب بعدی قرار می گیرند.نتیجه گیریبنابراین آموزش زنان باردار و افزایش آمادگی آنها در پذیرش زایمان طبیعی و کاهش عمل های غیرضروری سزارین در برقراری ارتباط سریعتر بین مادر و نوزاد و آغاز شیردهی مثمر ثمر خواهد بود.
کلید واژگان: شیردهی, تحلیل بقا, رگرسیون کاکس, آزمون رتبه لگاریتمی, روش کاپلان مایرBreastfeeding has many psychological, immunological, economical and health related benefits for mothers and their neonates. This feeding, especially at the first hours of birth is very notable, so that early breastfeeding can prevent neonatal infectious diseases and some chronic diseases in adulthood period. Moreover, breast feeding and physical contact between mother and neonate over a short period of time after delivery can influence the mother's psychological status and emotional feeling with her neonate. The aim of the present study was to assess factors that influence the time between delivery and the first breastfeeding. The statistical methods used for comparison of data were Cox regression, Log-rank test and Kaplan-Meier curve. In this cohort study, 110 paired mothers and their neonates were recruited in a hospital in Tehran. The data collected included time of first feeding following delivery in relation to the method of delivery, parity and the level of education of mother. The results showed that mode of delivery was the most important factor for starting the first breastfeeding, so that for any time duration after birth, the rate of breastfeeding for neonates in normal vaginal delivery method was 3.9 and 6.8 folds in usual and spinal cesarean delivery methods respectively. Other important factors, in sequence, were parity and educational level in mothers. The finding of this study demonstrated that increasing the awareness among pregnant women and their willingness for vaginal delivery can decrease in unnecessary cesarean section rate and can improve the relation between mother and neonate and the start of early breastfeeding. -
سابقه و هدفتهیه فرآورده های پلاکتی به روش پلاسمای غنی از پلاکت ممکن است باعث فعال شدن پلاکت ها و ترشح مواد موجود در گرانول های آن ها مثل ترومبوگلوبولین بتا، LDH و بیان CD62P شود. پلاکت هایی که طی روند تهیه فعال شوند، وقتی وارد محیط in vivo گردند دیگر کارایی لازم را جهت عملکرد انعقادی خود ندارند. لذا اندازه گیری شاخص های فعال شدن پلاکتی مثل CD62P سطح پلاکت ها، ترومبوگلوبولین بتا و غیره جهت اندازه گیری درصد پلاکت های فعال شده در فرآورده های پلاکتی طی روند تهیه، و مقایسه این دو روش تهیه یعنی پلاسمای غنی از پلاکت و بافی کوت مفید می باشد.مواد وروش هامطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این مطالعه تعداد 15 فرآورده به روش PRP، 15 فرآورده به روش BC و 15 واحد خون کامل که مورد هیچ گونه دستکاری قرار نگرفته بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب و تا سه روز نگهداری شده و از نظر درصد بیان CD62P در سطح پلاکت ها و نیز غلظت فرم محلول آن، درصد سلول های CD14 مثبت و سطح اینترلوکین- 8 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت اندازه گیری CD62P سطحی و CD14 از آنتی بادی های منوکلونال اختصاصی و کنژوگه شده با مواد فلورسانس و به روش فلوسیتومتری و برای اندازه گیری غلظت CD62P محلول و اینترلوکین - 8 از روش الیزا استفاده شد.یافته هامیانگین شمارش پلاکتی در هر دو روش تفاوت چندانی نداشت، اما آلودگی گلبول های سفید در واحدهای تهیه شده به روش PRP بسیار بیشتر از واحدهای تهیه شده به روش BC بود. در روش PRP در مدت نگهداری 3 روزه، کاهش اندک CD62P سطحی، افزایش شکل محلول آن و IL-8 مشاهده گردید و درصد ظهور CD14 در این فرآورده تغییر محسوسی نشان نداد. در روش BC طی نگهداری سه روزه، CD62P سطحی و محلول و غلظت IL-8 افزایش و نیز درصد ظهور CD14 سطح منوسیت ها از 4/0 تا 1/0 کاهش نامحسوسی نشان دادند.نتیجه گیریارتباط نزدیکی بین سطح اینترلوکین 8 و شمارش گلبول های سفید در فرآورده ها وجود دارد. در روش PRP سانتریفوژ با دور سنگین باعث تجمع و چسبندگی و لذا فعال شدن پلاکتی می شود. اما در روش BC چون هیچ گونه چسبندگی پلاکتی به وجود نمی آید، فعال شدن پلاکتی کمتر صورت می گیرد.
کلید واژگان: پلاکت, پلاسمای غنی از پلاکت, CD14, CD62P, IL, 8Background and ObjectivesThe process of platelet concentrate production by plasma rich (PRP) method could activate the platelet and granules secretion of beta thromboglobulin, LDH and CD62P. Platelets activated during the preparation process do not have sufficient efficiency for hemostasis in vivo. It seems that platelet preparation by buffy coat method has an ability less than PRP to activate the platelet. Measuring platelet activation indices, such as CD62P expression and beta thromboglobulin, is a useful means to evaluate the percentage of activated platelet concentrates and compare the two methods of buffy coat and PRP. Materials and MethodsIn this experimental study, 15 concentrates were prepared via PRP method and 15 via BC method; 15 intact blood units were also considered as control group. The percentages of CD62P expression, soluble CD62P concentrates, IL-8 level, and CD14 positive cells were evaluated. Special monocolonal antibodies that conjugated with flourecence dye in flocytometric method were used for CD62P and CD14. ELISA method was used for evaluation of soluble CD62P and IL-8. ResultsThe average platelet count in both methods showed no significant difference, but WBC contamination rate in PRP-PCs was more than BC-PCs. In PRP-PCs, we found a little decrease in CD62P expression and increase in soluble form and IL-8 level during reservation time. The level of CD14 showed no significant difference in these components. In BC method during the three day reservation, expression of CD62P, its soluble form, and IL-8 concentrates increased and the level of monocyte surface CD14 showed slight decrease ranging from 0.4 to 0.1. ConclusionsIt is concluded that there is a close relationship between IL-8 and WBC count in platelet concentrates. In PRP method in contrary to BC method, high speed centrifuge causes adhesion, aggregation and platelet activation. -
سابقه و هدفبتا-2 میکروگلوبولین، پروتئین است با وزن مولکولی 11800 دالتون که توسط سلول های هسته دار ساخته می شود. این پروتئین اولین بار در ادرار بیماران مبتلا به نارسایی کلیه تخلیص شده است. افزایش سطح سرمی بتا-2 میکروگلوبولین در رد پیوند، لوکمی لنفوسیتیک، بدخیمی های خونی و در بیماری مولتیپل میلوما (MM) گزارش شده است و به عنوان شاخص مهم در MM مطرح می باشد. با توجه به اهمیت موضوع، به بررسی سطح سرمی? 2MG و بعضی از فاکتورهای مرتبط در بیماران مبتلا به منوکلونال و پلی کلونال گاماپاتی پرداختیم.مواد و روش هادر این مطالعه که از نوع توصیفی با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی بود، از بین مراجعه کنندگان، 8 بیمار مبتلا به گاماپاتی در طول مدت 3 ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند. اندازه گیری میزان بتا-2 میکروگلوبولین به روش الیزا، بررسی میزان CRP به روش لاتکس آگلوتیناسیون و اندازه گیری میزان کراتینین نیز به روش ژافه با استفاه از اتوآنالیزر انجام گرفت. جداسازی پروتئین های سرم به روش الکتروفورز سلولز استات و اندازه گیری ایمونوگلوبولین های سرم نیز با استفاده از روش رادیال ایمونودیفیوژن (RID) انجام شد. با استفاده از ضریب ارتباط اسپیرمن Spearman (Rho)، ارتباط بین پارامترها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاطی بررسی انجام شده، در 87.5 درصد از بیماران مبتلا به گاماپاتی منوکلونال، افزایش میزان بتا-2 میکروگلوبولین مشاهده گردید. سطح سرمی CRP نیز در این بیماران افزایش یافته بود. طبق نتایج به دست آمده و محاسبات آماری، بین افزایش میزان غلظت سرمی بتا-2 میکروگلوبولین و CRP همبستگی قوی وجود داشت که معنی دار بود (Rho=0.693، P<0.05) و فقط در 40 درصد از بیماران، افزایش هم زمان? 2MG و کراتینین وجود داشت. در بیماری که مبتلا به گاماپاتی منوکلونال همراه با نارسایی کلیه بود، پیک بسیار بلندی در محدوده گاماگلوبولین مشاهده شد.نتیجه گیریاز این مطالعه می توان نتیجه گرفت که از مارکرهایی نظیر? 2MG، CRP، کراتینین و همچنین درصد باند پروتئین منوکلونال می توان به عنوان مارکرهای تشخیصی در وضعیت بیماری و طول عمر بیماران مبتلا به منوکلونال گاماپاتی استفاده کرد که بهتر است تمامی فاکتورهای ذکر شده در دوران عودورمیشن بیماری بررسی گردد و نقش اساسی آن ها در پیش آگهی و تشخیص بیماری مطرح شود که این خود احتیاج به مطالعات و تحقیقات بیشتری در این زمینه دارد.
کلید واژگان: منوکلونال گاماپاتی, بتا, 2 میکروگلوبولین, پروتئین, C فاز حاد کراتینین, الکتروفورز پروتئین, ایمونوگلوبولین -
سابقه و هدفبتادومیکروگلوبولین (b2MG)، زنجیره سبک آنتی ژن MHC-I می باشد که غلظت سرمی آن (S? 2MG) در افراد سالم کمتر از? mg/L ذکر شده است. در عفونت های هپاتیتی، عرضه آنتی ژن های ویروسی سطح هپاتوسیت ها روی آنتی ژن های MHC-I در حذف ویروس نقش مهمی ایفا می کند.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی درسرم 49 بیمار مبتلا به هپاتیت B در مقایسه با 35 فرد کنترل با سرولوژی منفی (فاقد اختلالات کبدی وHBsAg منفی)، غلظت بتادومیکروگلوبولین و آزمایش HBsAg کیفی به روشELISA وDNA ویروس به روشPCR (polymerase Chain Reaction) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مقایسه میانگین غلظت? 2MG در گروه ها، از آزمون (t-test)t استفاده شد.یافته هادر نتایج این تحقیق، HBsAg در مورد همه بیماران مثبت گردید. براساس نتیجه بررسیDNA ویروس، 29 فرد HBV-DNA مثبت و20 فرد HBV-DNA منفی تشخیص داده شدند. غلظت سرمی? 2MG در افرادسالم درمحدوده طبیعی و در 7/34% از بیماران مورد بررسی بیش از محدوده طبیعی بود و غلظت آن در افراد HBV- DNA PCR مثبت نسبت به بیماران PCR HBV-DNA منفی، بیشتر به دست آمد که این اختلافات ازنظر آماری معنی دار می باشند (P<0.05)نتیجه گیریبه نظر می رسد، با توجه به آن که غلظت? 2MG در موارد مثبت HBV-DNA، بیش از موارد منفی HBV-DNA و گروه کنترل می باشد، غلظت سرمی? 2MG شاخص خوبی برای تکثیر ویروس هپاتیتB است.
کلید واژگان: هپاتیت B ویروسی, HBsAg, بتادومیکروگلوبولین, PCR, الیزاBackground and objectivesBeta-2 microglobulin (β 2MG) is the light chain of Histocompatibility–Class I human antigen and its normal range is <3mg/ml. β 2MG level in sera of hepatitis B patients increases. In Hepatitis infection the presentation of the viral antigen on the hepatocyte in the presence of Class I HLA antigen plays a major role in the elimination of the virus. Materials and Methods In this descriptive study, s β 2MG, HBsAg (by ELISA), and HBV DNA (by PCR) were evaluated in sera of 49 patients with hepatitis B and 35 subjects in control group. ResultsOur results showed HbsAg was positive in all patients. 29 of patients were HBV-DNA-PCR positive and 20 HBV-DNA-PCR negative. β 2MG in all subjects in control group was in normal range and in 34.7% of patients above normal limit. β 2MG in HBV-DNA-PCR positive patients was higher than HBV DNA PCR negative patients. Such differences were significant (p < 0.05). ConclusionsIt seems S β 2MG is a good marker for HBV replication and its absence may exclude HBV replication. The role of β 2MG in monitoring response to therapy needs to be further evaluated.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.