به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

میثم خلیلی

  • ابراهیم فلاح*، حمید نیکزاد، میثم خلیلی

    پژوهش حاضر با عنوان « تاویلات داستان موسی (ع) در موضوع تجلی خداوند» تلاش دارد تا با روش توصیفی تحلیلی به جنبه های عرفانی داستان حضرت موسی (ع) در تفاسیر عرفانی با محوریت موضوع تجلی خداوند برای موسی (ع) در کوه طور بپردازد. داستان حضرت موسی (ع) در متون تفسیری به ویژه تفاسیر و متون عرفانی بازتاب چشمگیری داشته و مفسران در تفسیر آیاتی که با زندگانی این پیامبر اولوالعزم مرتبط است، به تفصیل به بخش های متعدد این داستان اشاره کرده اند. یافته های تحقیق، بیان گر آن است که داستان انبیای الهی در قرآن کریم یکی از مهم ترین ارکان اساسی عرفان اسلامی است به حدی که اگر چنان چه حضور انبیای الهی درتفاسیر عرفانی نادیده گرفته شود، تبیین تفکرات و تعالیم عرفانی دشوار وشاید غیر ممکن خواهد شد. آن چه که در داستان حضرت موسی (ع) در تفاسیر عرفانی به چشم می خورد، یک دوره کامل سیر و سلوک را شامل می شود که هم نشان گر بعد آفاقی و تجربی معرفت و تکامل روحی موسی کلیم الله است و هم بیان گر بعد انفسی و شهودی آن. دقت در تفاسیر عرفانی این نکته رابه خوبی روشن می سازد که برخی از تفاسیر عرفانی چنان در مفاهیم عرفانی غرق شده اند که گویی هیچ اعتقادی به مفاهیم ظاهری و حقیقی نداشته اند که به نظر می رسد این شیوه با روش اهل بیت علیهم السلام چندان هماهنگی ندارد.

    کلید واژگان: موسی(ع), تفسیر, عرفان, تفاسیر عرفانی, تاویل, تجلی
    Ebrahim Fallah, Hamid Nikzad, Meysam Khalili

    The current research with the title "Interpretations of the Story of Moses on the Subject of the Manifestation of God" tries to deal with the mystical aspects of the story of Prophet Moses in mystical interpretations, focusing on the subject of the manifestation of God to Moses on Mount Sinai, using descriptive and analytical method. The story of Prophet Moses has had a significant reflection in the interpretation texts, especially the interpretations and mystical texts, and the commentators have pointed out in detail many parts of this story in the interpretation of the verses that are related to the life of this prophet. The findings of the research show that the story of divine prophets in the Holy Quran is one of the most important pillars of Islamic mysticism to the extent that if the presence of divine prophets in mystical interpretations is ignored, it will be difficult and perhaps impossible to explain mystical thoughts and teachings. What can be seen in the story of Prophet Moses in mystical interpretations includes a complete course of life, which shows both the universal and experiential dimension of the knowledge and spiritual evolution of Moses, as well as the subjective and intuitive dimension. The accuracy of mystical interpretations makes it clear that some mystical interpretations are so immersed in mystical concepts as if they had no belief in real and superficial concepts, and it seems that this method is not very compatible with the method of the Ahl al-Bayt (peace be upon them).

    Keywords: Moses, Interpretation, Mysticism, Mystical Interpretations
  • میثم خلیلی، حسین مقدس

    کتاب «القرایات» نوشته احمدبن محمد بن سیار از جمله کتاب های متقدم در نقل روایات تحریف و از مهم-ترین منابع مورد استناد محدث نوری در اثبات تحریف قرآن کریم است. با توجه به اینکه اکثر حجم کتاب «القرایات» به روایات تحریف اختصاص یافته، بررسی صحت یا عدم صحت این احادیث ضرورتی ویژه می طلبد. این پژوهش درصدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و نقد سندی و محتوایی روایات کتاب «القرایات» ذیل آیات سوره «یس» بپردازد. یافته ها نشان می دهد از چهارده روایت سیاری ذیل آیات سوره «یس»، هفت روایت تحریف نماست. روایات قرایت عبارات «سنکتب» به جای «و نکتب» ذیل آیه دوازدهم، و قرایت «لامستقر» به جای کلمه «لمستقر» ذیل آیه 38 سوره «یس»، از نظر سندی ضعیف اند و از نظر محتوایی این قرایات به دلیل نارسایی در افاده معنا نمی توانند قرایت اصیل تلقی شوند. در چهار روایت با سند یکسان اضافات تفسیری نقل شده که به دلیل وجود «ابن حمزه بطاینی» در سلسله سند، ضعیف اند؛ از نظر دلالی نیز با توجه به عدم سازگاری با سیاق و تناسب آیات نمی توان این اضافات تفسیری را جزو متن قرآنی محسوب نمود. تبدیل عبارت «مما لا یعلمون» به «مما یاکلون» در آیه 36 سوره «یس»، تناسب آیه را از بین برده و معنای آیه را ناقص جلوه می دهد. روایات مروبط به جری و تطبیق و تفسیر آیه نیز بی ارتباط با موضوع تحریف قرآن است.

    کلید واژگان: سوره &#171, یس&#187, القرائات سیاری, روایات تحریف&#172, نما, سند و دلالت
    meysam khalili, hosseyn moghadas

    The book "Al-Qara'at" written by Ahmad Ibn Muhammad Ibn Banisar is one of the oldest books in quoting distorted narrations and one of the most important sources cited by Muhaddith Nouri in proving the distortion of the Holy Quran. Considering that most of the volume of the book "Al-Qarayat" is dedicated to the narrations of distortion, it is necessary to examine the authenticity or inaccuracy of these hadiths. This study seeks to examine and document the documentary and content of the narrations of the book "Al-Qara'at" under the verses of Surah Yasin by adopting a descriptive-analytical method. The findings show that out of the fourteen narrations of the following verses of Surah Yasin, seven narrations are distorted. The narrations of reciting the phrases of "Sanktub" instead of "and Naqtab" under the twelfth verse, and reciting "Lamstaqr" instead of the word "Lamstaqr" under verse 38 of Surah Yasin, are weak in terms of evidence and in terms of content. .The original reading cannot be considered as a reason for failure to express meaning. In four narrations, with the same document, interpretive additions have been quoted, which are weakened due to the existence of "Ibn Hamza Batayani" in the chain of the document; It was considered as a Quranic text. The conversion of the phrase "Mamma la Ya'lamun" to "Mamma Yaklon" in verse 36 of Surah Yasin destroys the appropriateness of the verse and makes the meaning of the verse incomplete. The narrations related to Jari and the application and interpretation of the verse are also unrelated to the subject of distorting the Qur'an.

    Keywords: Surah Yasin, mobile recitations, distorted narrations, documents, indications
  • ابراهیم فلاح*، میثم خلیلی، رسول صالح پور

    از علایم مهم و دقیق وقف و ابتدا در قرآن کریم که رعایت آن نقش مهمی در فهم صحیح آیات الهی ایفا می کند، علامت وقف لازم یا «میم» است. نقش این وقف را علاوه بر تجوید و روان خوانی قرآن کریم، می توان در تفسیر و تبیین مراد الهی از آیات قرآن کریم دریافت. پژوهش حاضر درصدد است با اتخاذ روش توصیفی - تحلیلی، گفتمان الهی در آیاتی مشخص را در سوره های نخست قرآن کریم در مرحله تحلیل گزاره ای که پس از مرحله تحلیل معناشناختی و واژه ای است، بررسی نموده و نقش این علامت را در فهم بهتر آیات الهی تبیین نماید. بررسی ها نشان می دهد، اکثر آیاتی که در آن ها وقف لازم به کاررفته، در حوزه مسایل اعتقادی هستند. در صورت عدم رعایت وقف لازم، فهمی ناقص و چه بسا عکس مراد اصلی الهی به دست می آید و در برخی موارد، به معنایی کفرآمیز منجر می گردد. همین امر موجب شده تا وقف لازم، به عنوان یکی از مهم ترین علایم وقف و ابتدا مطرح و عاملی مهم برای برون رفت از کژفهمی های احتمالی از آیات قرآن کریم محسوب شود.

    کلید واژگان: وقف و ابتدا, وقف لازم, تفسیر, فهم قرآن, پردازش صعودی, علامت میم
    Ebrahim Fallah *, Meysam Khalili, Rasool Salehpoor

    One of the important and accurate signs of waqf (in pausa) and ibtida’ (start-point) in the Holy Quran, the observance of which plays an important role in the correct understanding of divine verses, is the symbol of Waqf al-Lazim (Necessary Pause) i.e. "م". The role of this wagf, in addition to tajwīd (elocution) and correct-reading of the Holy Quran, can be found in the interpretation and explanation of the divine meaning of the verses of the Holy Quran. The present study seeks to adopt a descriptive-analytical method to examine the divine discourse in specific verses in the first chapters of the Holy Quran in the stage of propositional analysis, which is after the semantic and lexical analysis, and explain the role of this sign of wagf in better understanding divine verses. Studies show that most of the verses in which the necessary waqf is used are in the field of doctrinal issues. In case of non-observance of the necessary waqf, an incomplete and often incomprehensible understanding of the main divine purpose is obtained and in some cases, it leads to a blasphemous meaning. This has led to the necessary pause is considered as one of the most important signs of waqf and ibtida’ and a significant factor to get out of possible misunderstandings of the verses of the Holy Quran.

    Keywords: Waqf, Ibtida, necessary pause, Interpretation, Understanding of Quran, Ascending Processing, Mim Sign
  • میثم خلیلی*، سمیرا قلی ئی
    بر اساس این پژوهش، امام رضا (ع) مباحث مربوط به علوم قرآنی از جمله بیان آیات الاحکام، ذکر شان و سبب نزول آیات و توضیح آیات متشابه را در جلسات مناظره‌ای که با صاحبان دیگر ادیان داشتند، مطرح نمودند. حضرت در اثبات عصمت انبیای الهی (ع) با در کنار هم نهادن آیاتی از قرآن کریم و هم‌چنین با استناد به روایتی از امام صادق (ع) از روش تفسیری قرآن به قرآن و قرآن به سنت استفاده نمودند. استدلال‌های کلامی حضرت در حوزه توحید، عصمت و امامت است. تبیین اراده خداوند با استفاده از براهین عقلی در مناظره امام رضا (ع) با صاحبان ادیان در اثبات عصمت انبیا (ع) کاربرد دارد. امام رضا (ع) در جلسه مناظره با علمای مرو، با استناد به حدیث منزلت، و با تطبیق آیه 87 سوره یونس بر امیرالمومنین(ع)، از روش تفسیری جری و تطبیق استفاده نمودند.
    کلید واژگان: مناظره امام رضا(ع), گونه‌شناسی, استدلال‌های قرآنی, عیون اخبار الرضا (ع)
  • ابراهیم فلاح*، میثم خلیلی
    در قرآن کریم قصه خلقت حضرت آدم (ع) در سوره های مختلفی از جمله سوره اعراف نقل شده است. روایت ها و قصص قرآنی از جمله قصه آدم (ع) بدون تخیل و مبالغه در خدمت اهداف تربیتی و هدایتی قرآن قرار گرفته اند. بر اساس این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف ساختارشناسی روایت حضرت آدم (ع) در رکوع دوم سوره اعراف(آیات 11 تا25) و بیانات امام رضا (ع) (مناظرات و احادیث تفسیری) نگارش یافته است، طرح و پیرنگ رکوع و بیانات رضوی (ع) در موضوع خلقت آدم (ع) مبتنی بر رابطه علت و معلول است و حوادث داستان در ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر هستند. زاویه دید در رکوع اکثر موارد به صورت سوم شخص (دانای کل) و در آیه نخست به صورت متکلم مع الغیر است. زاویه دید در بیانات رضوی (ع) به صورت روایت گری است چرا که حضرت به عنوان فرد غایب از صحنه و راوی، داستان را تبیین می کنند. شخصیت های داستان که هر کدام ویژگی های خاصی دارند. طبق رکوع، کنش های داستان بر دو محور اصلی ابلیس و آدم (ع) رخ می دهد که هر دو از فرمان الهی سرپیچی می کنند. کنش های داستان در بیانات رضوی پرسش راوی (گره) و پاسخ های امام (حل گره) است. گفت و گوهایی میان اشخاص حاضر در داستان صورت گرفته که به داستان جلوه هنری خاصی می بخشد. صحنه پردازی در دو قالب زمان و مکان، به تصورات ذهنی خواننده جهت ملموس سازی داستان کمک می کند. هر یک از عناصر قصه، با هدف تربیتی خاصی، ایفای نقش می کنند که در نهایت هدف اصلی داستان یعنی بعد هدایتی را محقق می سازند.
    کلید واژگان: ساختارشناسی, داستان حضرت آدم (ع), رکوع دوم سوره اعراف, احادیث و مناظرات رضوی (ع)
    Ibrahim Fallah *, Meysam Khalili
    In the Holy Quran, the stories of many prophets are told in the form of stories. Including the story of the creation of Prophet Adam (PBUH) which has been narrated in various surahs including Surah A'raf. Quranic narrations and stories, including the story of Adam (AS), have served the educational and guiding purposes of the Quran without imagination and exaggeration. Based on this research, which has been written with a descriptive-analytical method and with the aim of structuring the narration of Prophet Adam (AS) in the second rak'ah of Surah A'raf (thematic list including verses 11 to 25 of this Surah) and Imam Reza (AS) statements (debates and interpretive hadiths) Is, the plot of Razavi (AS) and statements on the subject of the creation of Adam (AS) is based on the relationship between cause and effect, and the events of the story are closely related to each other. The angle of view in bowing in most cases is in the third person (omniscient) and in the first verse as the speaker is different. The point of view in the statements of Razavi (AS) is narrative because Hazrat as a person absent from the scene and the narrator, explain the story. The characters in the story, each with their own characteristics, are Adam, Eve, the angels, and the devil. According to Ruku, the actions of the story take place on the two main axes of Iblis and Adam (AS), both of whom disobey the divine command. The actions of the story in Razavi's statements are the narrator's question (knot) and the Imam's answers (solving the knot). There are conversations between the characters in the story that give the story a special artistic effect. Staging in both time and space helps the reader's mental imagination to make the story tangible. Each of the elements of the story plays a role with a specific educational purpose, which ultimately achieves the main purpose of the story, namely the guiding dimension
    Keywords: Structural studies, The Story of Prophet Adam (AS), The Second Ruku of Surah A'raf, Hadiths, Razavi Debates (AS)
  • کرم سیاوشی*، میثم خلیلی، سمیرا قلی ئی

    شیوا ترین ابزار بیان و انتقال مفاهیم و انگاره های مدنظر، روایت و به تصویر کشیدن وقایع در قالب «قصه» است که اهداف متعددی را با خود به همراه دارد. داستان طوفان نوح(ع) یکی از داستان های مشترک در میان دو کتاب مقدس تورات و قرآن است. این پژوهش در راستای تحلیل عناصر داستان طوفان نوح(ع)، با روش تحلیل تطبیقی خرد، سامان یافته و با استفاده از روش های جزئی دانش نشانه شناختی، واکاوی شده است. تاکنون پژوهش مشابهی صورت نگرفته است. نتیجه به دست آمده نشان می دهد هرچند اشتراک هایی بین دو روایت در عناصری همچون بیان نزول عذاب به سبب نافرمانی، تبیین شخصیت نقش اصلی داستان، کوهستانی بودن مکان داستان، محوریت زمانی خطی و منسجم وجود دارد، درباره پیرنگ داستان، زاویه دید، شخصیت ها، کشمکش، گفت و گو و صحنه پردازی تفاوت های چشمگیری به چشم می خورد. نکته مهم دیگر اینکه روایت تورات از طوفان نوح(ع) با پرداختن بیش از حد به جزئیات زمانی و مکانی، بیشتر شبیه روایتی تاریخی است؛ اما روایت قرآن از ماجرای طوفان در ورای بیان داستان، بیشتر اهداف هدایتی و انذاری و عبرت انگیز را دنبال می کند که این موضوع سبب جذابیت و اثرگذاری بیشتر روایت قرآنی شده است

    کلید واژگان: نشانه شناسی, داستان طوفان نوح(ع), عناصر هنری, تحلیل تطبیقی خرد, سفر پیدایش, سوره هود
    Karam Siyavoshi *, Meysam Khalili, Samira Gholiei

    The most effective way of expressing and conveying concepts and ideas is to narrate and portray events in the form of a "story" that has several purposes. As one of the most important ways of inducing educational or historical concepts in the light of semiotics, the use of artistic or word-based techniques of narrative discourse is narrative discourse. The arrangement of the elements of a story in the form of art is an important tool for conveying ideas and signs to others. In this regard, this study analyzes the elements of the story of the flood of Noah (AS), which is one of the common stories between the two books of the Torah and the quran, by the method of comparative micro-analysis, and by using partial methods of semiotic-cognitive knowledge , Has analyzed it. The present study seeks to answer the following questions: 1- What are the elements of the story of Noah's Storm in the narration of the Torah (Genesis Journey) and the Qur'an (Surah Hood)? 2. What are the similarities and differences between the artistic structure of this story in the two narratives mentioned? Which narrative is more engaging, effective, guided and exemplary? There has been no similar research in this area so far. The result of the study of the subject under discussion is that: The cause-and-effect relationship of the 'pirang' constitutes both narratives which, in the Torah narrative, are based on the decision to destroy human beings due to regret of creation (cause) and the coming of the doom of the flood (consequence). ) And in the Qur'anic narrative is based on the disrespectful behavior of the people of Noah (as) to the doctrine (cause) and the coming of doom (consequence). Accordingly, both narratives are common at the consequence stage, but there is a profound difference between the two at the stage of the cause of the doom. The angle of view in the Torah narrative is in the unknown and in the Qur'an as a whole. The characters of the story, in the Torah narrative, are mostly based on natural features such as: age, wine, etc. Noah, but in the narration of the Qur'an beyond the various characters of the story, the guiding aims pursued. These goals appear to be expressed in characters such as Noah, Noah's people, and Noah's family. The doom-to-do action is a common occurrence in two stories that take place because of human disobedience. The purely one-sided and varied conversations in the story of Noah (AS), according to the Torah narrative, have been unattractive. In contrast, the varied conversations in the Qur'anic narrative of the story of Noah (AS) have been a factor in making it attractive. The timing of both narratives is linear; but in the Qur'anic narrative it is generally linear; but in the Torah narrative it is linear. The mountain is mentioned in both narratives of the place of the story, but the spatial range is introduced in the global Torah narrative, but the Qur'anic narration is limited to a particular region. In the story of the flood of Prophet Noah, each of the features of the story reflects a specific educational purpose that in the Torah, the worship aspect of this purpose was achieved only for Noah (AS), but in the Qur'an, besides Noah (AS) Each of the characters in the story pursue a specific educational goal that ultimately fulfills the intended purpose of the Qur'an.

    Keywords: Storm of Noah (AS), Art Elements, Micro-comparative Analysis, Semiotics, Genesis Journey, Surah Hood
  • احمد زارع *، محمدعلی لسانی، میثم خلیلی

    یکی از مباحث جدید قرآن شناسی، مطالعه الگوهای گفته پردازی در زبان (بیان) قرآن کریم است. بررسی این موضوع از زوایای مختلف امکان پذیر است؛ یکی از آنها بازخوانی کوشش های مرتبط با این موضوع در میان متقدمان است. همچنین، بازخوانی و تحلیل رکوعات قرآنی که از تقسیم بندی های کهن متن قرآن کریم بوده و با علامت «ع» در برخی مصاحف شناخته شده، با این نگاه از نقطه های شروع در این مباحث است. با مطالعه چینش آیات در رکوعات یک سوره، الگوهای متن سازی (گفته پردازی) و ساختار متن قرآن کریم استخراج می شوند. جستار حاضر درصدد است با بهره گیری از روش های مختلف تحلیل شکلی و محتوایی و نیز روش های نقد متن به این پرسش پاسخ دهد که چینش آیات در رکوعات سوره بقره بر چه الگوهایی استوار است تا بدین وسیله الگوهای گفته پردازی را بازشناسد. بررسی ها نشان می دهند الگوهای گفته پردازی در این سوره به الگوهای عمومی شامل بلاغت سامی (ارتباط متقابل متون به صورت متوازی و دایره ای)، ساختار شمارشی، تقابل یا گفتمان برابر (تقابل دوگان ایمان و کفر و انفاق و ربا) ساختار توالی (ترتیب زمانی اعطای نعمت ها به بنی اسرائیل و ذکر انبیای الهی به ترتیب زمانی)، شیوه تفصیل با بیان مصداق و تمثیل (رفتارشناسی منافقین)، تصریف در بیان (پاسخ به شبهه معاد در قالب ذکر سه داستان)، الگوهای سبک ساز شامل شیوه بیانی یکسان در آیات رکوع (اوامر) و آغازین مشترک آیات رکوع، الگوهای مبتنی بر گونه سخن شامل سخن روایی که دربردارنده (داستان آدم و روایت طالوت و جالوت) و سخن حقوقی و بیان آیات الاحکام تقسیم می شوند.

    کلید واژگان: رکوعات قرآنی, سوره بقره, چینش آیات در رکوع, گفته پردازی, الگوهای بسط متن, گفتمان قرآنی
    Ahmad Zarezardini *, Mohammad Ali Lesani, Meysam Khalili

    One of the newest topics of Quranic study is the discourse genres in the language of the Holy Qur'an which can be examined from different perspectives, one of them is to recite the efforts of Traditional scholars. For example, study about Rokuat that includes verses related to an issue and is an old divisions of the Holy Qur'an and identified with«ع» in codices of quran. By studying the ordering of the verses in rokuat as a part of the revelation of a surah, we can extract the patterns of texturing and the text structure of the Holy Qur'an. The present article analyze surah al- baqara as a case study. Surveys show that the discourse genres in surat al-baqarah are as below: general patterns including semitic rhetoric (parallel construction, ring composition , mirror composition), numerical pattern, oppositional discourse (dual confrontation between faith and disbelief), the sequential pattern (the order of giving blessings to the Israelites), the logogenesis with example , the expression diversity(the response to the resurrection in the form of mention Three stories), stylistic patterns include the same expressive way in the verses of bowing (commands) and the beginning of the common verses of bowing; the patterns based on the speech genres contained narrative genre (the story of Adam and the narrations of the Talut and Goliath), and the legal speech(jurisprudence).

    Keywords: Quranic verses, surah al- baqarah, Discourse Genres, Rokuat, Koranic discourse, Logo genesis
  • احمد زارع زردینی، میثم خلیلی
    نظریه «نظام زوجی سوره های قرآن» از جمله کوشش های جدید حوزه علوم قرآن در اثبات نظم قرآن کریم است. در این نظریه، ارتباط وسیع و ضروری میان دو سوره از قرآن مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی و با هدف نمایش اقسام روابط محتوایی بین زوج سوره مزمل و مدثر درصدد پاسخ گویی به این پرسش است که آیا برای نظریه نظام زوجی سوره های قرآن، شواهد محکم و مستدلی وجود دارد یا خیر؟ بر این اساس تلاش شده تا  ابعاد مختلف پیوند لفظی و معنایی این دو سوره مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد و نقش این گونه مطالعات در فهم عمیق تر و دقیق تر دو سوره تبیین شود. بررسی ها نشان می دهد، ارتباطی همچون آغاز و انجام مشترک دو سوره، الفاظ و مضامین مشترک و یا قریب به یکدیگر، خطاب های مشترک، دستور به انجام عمل و ذکر پیامد ترک آن، توجه به ابعاد مختلف جامعه اسلام و... فرضیه قرینه گونی، ساختار این دو سوره را تقویت می کند. بیشتر ارتباطات این دو سوره را موضوعات مشترکی تشکیل می دهند که در هر یک از این دو سوره، از دو زاویه متفاوت به آن ها پرداخته شده، به گونه ای که مکمل یکدیگرند.
    کلید واژگان: نظام زوجی سوره های قرآن, سوره مزمل, سوره مدثر, روابط متنی, مطالعات سوره شناسی
    Ahmad Zare Zardini, Meysam Khalili
    The theory of the "Qur’anic Twin Surahs" is one of the new efforts of Qur’anic science in proving the Qur’anic order. In this theory, the vast and essential relationship between the two Qur’anic surahs is considered. This research by using a descriptive-analytical method with the aim of displaying different kinds of relationships between al-Muzzammil and al-Muddaththir Twin Surahs, try to answer this question: “Is there any convincing evidence for this theory?” Accordingly, we tried to examine various verbal and semantic dimensions of these two surahs and the role of these studies is explained in a deeper and more accurate understanding of these two surahs. Studies show that a relationship such as the beginning and the end of the two surahs, common or close words and themes, the common addressing, the order to practice and the consequences of its departure, attention to the various dimensions of the Islamic society and so on strengthens the  structural symmetrical hypothesis of these two surahs. Most parts of the relationship between these two surahs are common subjects from different point of view in such a way that they complement each other.
    Keywords: Qur’anic Twin Surahs system al-Muzzammil Surah, al-Muddaththir Surah, Textual Relationships, Surah Studies
  • جواد فرامرزی، میثم خلیلی*
    حادثه عاشورا از جنبه های گوناگون می تواند مورد بحث و بررسی قرار گیرد. یکی از این جنبه ها رجز هایی است که یاران امام حسین (ع) به هنگام نبرد بر زبان جاری کردند. رجز شعری است که در میدان جنگ برای مفاخره و تحقیر دشمن بر زبان می آید. مسئله مورد نظر در این پژوهش این است که مضامین مقاومت و پایداری به کار گرفته شده در رجزهای یاران امام حسین (ع) در روز عاشورا چگونه است؟ بررسی ها نشان می دهد مولفه های پایداری و مقاومت همچون صبر و استقامت، شجاعت، وفای به عهد، ولایت پذیری و افتخار به نسب در رجزهای اصحاب وفادار امام حسین (ع) مانند عمرو بن خالد الازدی، جناده بن حارث انصاری، نافع بن هلال، قاسم بن الحسن (ع)، علی بن الحسین (ع)، عباس بن علی (ع) و... در روز عاشورا تجلی یافته است. با توجه به اینکه قیام امام حسین (ع) و اصحاب باوفایشان به عنوان مهم ترین قیام علیه حکومت جور در طول تاریخ مطرح است، پرداختن به ابعاد مختلف این قیام و به خصوص شناسایی مضامین پایداری و مقاومت در بطن این قیام، موضوعی ضروری است. این پژوهش درصدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، مضامین مقاومت و پایداری را در اشعار حماسی و رجزهای اصحاب امام حسین (ع) در روز عاشورا به تصویر بکشد.
    کلید واژگان: امام حسین (ع), رجز, عاشورا, مقاومت و پایداری, مضامین
    Meysam Khalili *
    Ashura incident can be discussed in various aspects. One of these aspects is the war cries (rajazes) recited by Imam Hussein’s (as)  companions on the battlefield. that the supporters of Imam Hussein (AS) during the battle spoke. War cry is a poem recited on the battlefield to show off one’s abilities and humiliate the enemy. The question under discussion in this study is what are the themes of resistance and stability in the war cries recited by Imam Hussein’s (as) supporters on the day of Ashura? Investigations show that the components of resistance and stability, such as patience and endurance, courage, fulfillment of obligations, accepting guardianship (Wilayat), and honor to lineage has been reflected in the war cries of the loyal companions of Imam Hussein (as) on the day of Ashura, such as Amr ibn Khalid al-Azadi, Jinadat ibn Hares ansari, Nafi’ bin Hilal, Qasim ibn al-Hassan (AS), Ali ibn al-Hussein (as), Abbas ibn al-Ali (as), etc. Considering that the uprising of Imam Hussein (as) and his faithful companions is considered to be the most important uprising against the oppressive government over the course of history, addressing the various dimensions of this uprising and, in particular, identifying the themes of stability and resistance in the heart of this uprising, seems essential. This study tries to draw the theme of resistance and stability from the epopees and war cries of Imam Hussein’s (as) companions on the day of Ashura by adopting a descriptive-analytical method.
    Keywords: Imam Hussein (AS), war cry, Ashura, Resistance, stability, Themes
  • میثم خلیلی، جواد فرامرزی، رسول صالح پور
    نمایش نامه تعزیه از ماندگارترین مراسم های مذهبی ایران است که در آن ضمن سرودن اشعاری، به مدح و سوگواری اهل بیت (ع) پرداخته می شود. از جمله شخصیت های برجسته حاضر در کربلا که جان خویش را در راه حمایت از امام حسین (ع) فدا کرد، حضرت ابوالفضل (ع) است. از تعزیه های مشهور و ماندگار، تعزیه منتسب به حضرت ابوالفضل العباس (ع) است. . با توجه به محبوبیت تعزیه و نقش پررنگ آن در اعتقادات مذهبی شیعیان ایران، پرداختن به ابعاد مختلف این نمایش مذهبی از جمله جلوه های ایستادگی، پایداری، فرمانبرداری و مقاومت موضوعی ضروری و الگوسازی برای آیندگان است. این پژوهش با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی جلوه های ادب مقاومت و پایداری را در تعزیه حضرت ابوالفضل (ع) مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد.
    کلید واژگان: ادب پایداری, تعزیه, حضرت ابوالفضل (ع)
    Meytham Khalili, Jawad Faramarzi, Rasul Salehoour
    Taziyeh is an effectual religious drama that contains elegy, eulogy, and lamentation in favor of the Ahl al-Bayt. Since al-Abbas b. Ali sacrificed his life in defending Imam al-Husayn, his taziyeh that dramatizes his character is very popular in Iran. It symbolizes steadfastness, staunch belief, and fidelity.
    Keywords: Steadfastness, taziyeh, al-Abbas b. Ali.
  • میثم خلیلی، محمد غفوری منش، جواد فرامرزی
    از جمله آیاتی که شان نزول آن را ولایت حضرت علی (ع) دانسته اند، آیه 24 سوره صافات (وقفوهم إنهم مسئولون) است. در این آیه بر بازجویی از مردم در روز قیامت و پاسخ گویی در قبال برخی پرسش ها تاکید شده است. پرسش پژوهش حاضر این است که دلالت آیه 24 سوره صافات بر ولایت امام علی (ع) چگونه است. این مقاله درصدد است با اتخاذ روش توصیفی تحلیلی، نظریات مفسران و راویان فریقین که این آیه را درباره ولایت و وجوب محبت حضرت علی (ع) می دانند، بررسی و دلالت آیه بر ولایت حضرت را تحلیل کند. بررسی ها نشان می دهند بر اساس شواهد قرآنی، تفسیری، روایات معصومان (ع) ، صحابه و تابعین و نیز با توجه به سیاق آیه، دلالت آیه (وقفوهم إنهم مسئولون) بر ولایت امام علی (ع) در حوزه تعیین مصداق آیه است. این تفسیر از آیه از زبان برخی از معصومان (ع) ، از جمله پیامبر اکرم (ص) و امام حسن عسکری (ع) ، برخی از صحابه، از جمله ابن عباس، و برخی از تابعین، از جمله سعید بن جبیر، نقل شده و درصد قابل ملاحظه ای از آرای تفسیری فریقین ذیل این آیه را به خود اختصاص داده است.
    کلید واژگان: آیه 24 سوره صافات, ولایت, امام علی (ع), وقفوهم إنهم مسئولون
    meysam khalili, mohammad ghafouri manesh, Javad Faramarzi
    One of the verses that is believed, its occasion of revelation, is related to the guardianship of Imam Ali (a. s) is the 24th verse of Saffat (وقفوهم إنهم مسئولون). This verse emphasizes on the interrogating the people and their responding to the questions on the Day of Judgement. The question of the present study is: how does this ayah relate to the guardianship of Imam Ali (a. s)? This article, using a descriptive -analytical method, seeks to examine commentators’ views and the sayings of the narrators of both sects who consider this ayah as an evidence of guardianship of Imam Ali (a. s) and the necessity of the affection for him. Studies show that on the basis of interpretive and Qur'anic evidence, traditions of Infallibles (a. s), Companions and Followers, and also according to the context of the verse, the guardianship of Imam Ali (a. s) is confirmed. This explanation was quoted by some Infallibles such as the Holy Prophet (pbuh) and Imam Hassan Askari (a. s) and some Companions, including Ibn Abbas, and some Followers like Saeed Ibn Jobair. A great deal of Shi'ite and Sunni interpretations has been allocated to this verse.
    Keywords: 24th verse of Surah Al Safat, guardianship, Imam Ali (a.s), وقفوهم إنهم مسئولون ), stop them, indeed, they are to be
  • جواد فرامرزی*، میثم خلیلی
    مکتب ساختارگرایی از جمله مکاتبی است که امروزه در حیطه نقد و تحلیل مسائل ادبی دیدگاه ها و ایده های جدیدی را به میدان ادب وارد کرده است و عموما با استقبال فراوانی روبه رو شده است. مکتب ساختارگرایی در تحلیل قصص قرآن کریم کاربرد فراوانی دارد. یکی از جنبه های اعجاز هنری و تاثیرگذاری قرآن کریم، داستان های قرآنی و ساختار و درون مایه آن هاست، به گونه ای که شیواترین ابزار بیان، انتقال مفاهیم و انگاره های مورد نظر خداوند، روایت و به تصویر کشیدن وقایع در قالب «قصه» است. بر اساس این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و با هدف ساختارشناسی روایت ضیف ابراهیم(ع) و قوم لوط در رکوع هفتم سوره هود، (فهرست موضوعی شامل آیات 69 تا 83 این سوره) نگارش یافته است، طرح و پیرنگ رکوع مبتنی بر رابطه علت و معلول است و حوادث داستان در ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر هستند. زاویه دید در رکوع بیشتر موارد به صورت سوم شخص (دانای کل) است و راوی (خداوند) بر داستان احاطه کامل دارد. شخصیت های داستان که هر کدام ویژگی های خاصی دارند، عبارتند از: ابراهیم(ع)، همسر ابراهیم(ع)، فرشتگان بشارت و عذاب، لوط(ع)، قوم لوط(ع) و همسر لوط(ع). طبق رکوع، کنش های داستان با محوریت دو پرده اصلی داستان رخ می دهد. محور پرده نخست، ابراهیم(ع) است که به او بشارت می دهند. محور پرده دوم، لوط(ع) است که فرشتگان عذاب قوم او را ابلاغ می کنند. گفتگوهایی میان اشخاص حاضر در داستان صورت گرفته که به داستان جلوه هنری خاصی می بخشد. صحنه پردازی در دو قالب زمان و مکان، به تصورات ذهنی خواننده برای ملموس سازی داستان کمک می کند. هر یک از عناصر قصه، با هدف تربیتی خاصی، ایفای نقش می کنند که در نهایت، هدف اصلی داستان یعنی بعد هدایتی را محقق می سازند.
    کلید واژگان: تعارض, آیه 15 سوره نساء, آیه 16 سوره نساء, آیه 2 سوره نور, نسخ
    Javad Faramarzi *
    One of the aspects of the magic art and the effect of the Holy Quran is the Quranic stories and their structures and intuitions. Thus, the most expressive means of conveying the concepts and ideas of God narrated and depicted in the form of story. In this research, a descriptive-analytical method was used with the purpose of writing the structure of the narrative of Dave Ibrahim (AS) and the people of Lot in the seventh genuflection of Surah al-Hud (the subject matter of verses 69-83 of this surah. The plot is based on the relationship of the cause and effect of the story which are closely related to each other. The perspective of bowing in most of the cases is in the third person, and the narrator (God) is surrounded by the story. The characters of the story, each of which has specific characteristics, are Abraham (AS), Abraham’s wife (PBUH), angels of gospel and doom, Lot (AS), the people of Lot (AS), and wife of Lot (AS). According to genuflection, the acts of the story are centered on two main tales of the story. The focus of the first plot is Abraham (PBUH), which is evangelized; the second focus of the second plot is Lot (AS), which angels convey to him the torment of his people. Dialogues have taken place among the people in the story, which brings a particular artistic peripheral to the story.
    Keywords: Structure, The Story of Dave Ibrahim (AS), The Story of Imam Lot (AS), The Seventh Genuflection of Hood Surah
  • جواد فرامرزی، میثم خلیلی
    امام رضا(ع) در مجلس مامون و در مناظره با علمای مرو، درباره برتری عترت بر امت، از 34 آیه قرآن بهره می برد و روش های استفاده امام از این آیات در این مناظره گوناگون است. روش های امام در این مناظره عبارت است از: روش تفسیر قرآن به قرآن، استفاده از شان نزول آیات، جری و تطبیق، بیان مصداق آیات و تفسیر مزجی. امام رضا(ع) با استفاده از روش قرآن به قرآن بسیاری از مبهمات آیات درباره اهل بیت(ع) را تبیین و با استفاده از شان نزول، لیاقت اهل بیت(ع) را برای جانشینی پس از پیامبر(ص) اثبات و از طریق روش جری وتطبیق، برخی آیات را به امام علی(ع) تطبیق می کند. همچنین با بهره گیری از روش تعیین مصداق، اهل بیت(ع) را مصداق ذی القربی در قرآن می داند و در نهایت با استفاده از روش تفسیری مزجی در پی برخی از آیات از جمله آیه «و انذر عشیرتک الاقربین»، آیه را فضیلتی بزرگ و مقامی ارجمند برای آل پیامبر(ع) در نظر می گیرد. روش تحقیق در این مقاله، به صورت توصیفی - تحلیلی است.
    کلید واژگان: روش شناسی استدلال های قرآنی, امام رضا(ع), مناظره, ولایت, علمای مرو
    Javad Faramarzi, Meysam Khalili
    In Mamun’s house and in the debate with Merv’s scholars, Imam Reza (A.S) used 34 verses of Holy Quran to refer to the superiority of his descendant over his nation, and he took benefit of these verses in different ways during the debate. The methods he employed in the debate include interpretation of Holy Quran by the use of Holy Quran, referring to the context of revelation of verses, Jari and Tatbigh (the flowing and comparable nature of verses), stating instances of the verses and brief interpretations of verses. Imam Reza (A.S) cleared many obscurities of verses about Ahl al-Bayt (P.B.U.T.) using the approach of interpreting Holy Quran by the use of Holy Quran, proved the capability of Ahl al-Bayt in being the successors of Prophet Mohammad (P.B.U.H.) by referring to the context of revelation of verses, and attributed some verses to Imam Ali (A.S) through Jari and Tatbigh approach. Also, using the approach of instances of verses, he recognized Ahl al-Bayt as instances of Dhawi al-Qurba (literally meaning close relatives) mentioned in Holy Quran. Finally, by briefly interpreting such verses as “And warn [O Mohammad] your closest Kindred”, he considered the verse as an honor for the family of the Prophet. In this paper, descriptive- analytic research methodology is employed.
    Keywords: Methodology of Holy Quran reasoning, Imam Reza (A.S), Debate, Guardianship (Wilaya), Merv's Scholars
  • میثم خلیلی، سید عبدالله اصفهانی، سیده فاطمه حسینی
    زیارت غدیریه از زیارات مشهور و معتبر شیعه می باشد که در برخی کتاب های ادعیه و زیارات، با سند معتبر از امام هادی (ع) نقل گردیده است. در این زیارت، 50 آیه از قرآن کریم تجلی یافته است. پرسش پژوهش حاضر این است که آیات مذکور در زیارت غدیریه، چه مصادیقی دارند و چه حوزه هایی را شامل می شوند؟
    این مقاله در صدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، ضمن بررسی سندی زیارت غدیریه، با استناد به محتوای زیارت و روایات تفسیری فریقین، مصداق آیات این زیارت را شناسایی نماید. بررسی ها نشان می-دهد وثاقت تمامی رجال سلسله سند و قوت محتوایی زیارت، نشان از صحیح بودن زیارت دارد. بسیاری از آیات تجلی یافته در این زیارت در حوزه ولایت امام علی (ع) هستند که با بررسی آن ها می توان گفت امام علی(ع) در مصداق برخی آیات، با برخی اولیای الهی و مومنان شریک است؛ مصداق برخی آیات نیز منحصر به امیرالمومنین علی(ع) است.
    کلید واژگان: امام علی (ع), زیارت غدیریه, روش تفسیری, مصداق یابی
  • میثم خلیلی، جواد فرامرزی، محمد جواد آبتین
    فضایل اهل بیت (ع) در جلد سوم و طی 19 روایت از کتاب «مستدرک علی الصحیحین» تجلی یافته است. پرسش پژوهش حاضر چگونگی تطبیق روایات فضایل اهل بیت (ع) در مستدرک حاکم با آیات قرآن کریم است. این مقاله در صدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، محتوای روایات «مستدرک علی الصحیحن» در فضایل اهل بیت (ع) را به آیات قرآن کریم عرضه کند. بررسی ها نشان می دهد: روایات شان نزول آیه تطهیر و حدیث کساء ناظر به عصمت اهل-بیت (ع) است. روایت صلوات بر خاندان عصمت (ع) را می توان با آیه 33 آل عمران مطابق دانست. محتوای روایت شان نزول آیه مباهله طبق نقل حاکم نیشابوری با آیه تطهیر گره خورده است. با عرضه روایت ثقلین بر قرآن کریم، حقانیت و عصمت اهل بیت (ع) ثابت می شود. روایات نبوی (ص) پیرامون وجوب محبت به خاندان عصمت(ع) را می توان به آیه 23 سوره شوری عرضه کرد. محتوای حدیث سفینه نیز با آیات مودت، تطهیر و اولی الامر مطابق است.
    کلید واژگان: تحلیل قرآنی, فضایل اهل بیت (ع), روایت, مستدرک علی الصحیحین, حاکم نیشابوری
  • میثم خلیلی، جواد فرامرزی
    در آیه 33 سوره «آل عمران» به برتری برخی انبیای الهی و خاندان ایشان تاکید شده است. پرسش پژوهش حاضر پیرامون چگونگی دلالت این آیه بر برتری «آل محمد (ص)» طبق دیدگاه فریقین است. این مقاله درصدد است با استناد به تفاسیر و روایات فریقین، و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، آرای مفسران فریقین را ذیل آیه 33 آل عمران، در توضیح دلالت آیه بر برگزیدگی آل محمد (ص) مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. بررسی ها نشان می دهد هر چند آیه به صراحت از «آل محمد (ص)» نام نبرده است؛ اما با رجوع به تفاسیر و روایات فریقین و هم چنین مستند به شواهد قرآنی هم چون آیات 54 نساء و 130 صافات و روایاتی که در آن ها از لفظ «آل محمد(ص)» به عنوان تفسیر آیه استفاده شده؛ هم چنین روایاتی که صلوات خاص بر «آل محمد (ص)» را نقل نموده اند و... آیه بر برگزیدگی پیامبر (ص) و عترتش که همان «آل» و از ذریه حضرت ابراهیم (ع) می باشند، دلالت دارد.
    کلید واژگان: برگزیدگی, آل محمد (ص), آیه 33 سوره آل عمران, فریقین
    Meysam Khalili, Javad Faramarzi
    the verse 33 of the SuraAale-Emran, emphases the superiority of some of the divine prophets and their families. The question of the present article is about how this verse implies the superiority of "Aale-Muhammad (PBUH)" according to the views of the two main schools of Islam. This paper tries to investigate, by the descriptive-analytic method, the arguments of the interpreters from the both two main schools of Islamof the verse 33 of SuraAale-Emran in explaining the implications of the verse on the election of Aale Muḥammad (PBUH). Studies show that although the verse does not explicitly refer to "Aale-Muhammad (PBUH)", but according to the interpretations and narratives of the two main schools of Islam, as well as the evidences from the Quran, such as the verses 54 of Sura Nisa and verse 130 of Sura Sāffāt And narratives in which they used the term "Aale-Muhammad (PBUH) as interpretations of the verse", as well as the narratives that refer to specific Prayers to Aale-Muḥammad (PBUH), and ... this verse Indicates the election and superiority of the Prophet (PBUH) and his family, which is the in turn as "Aal" and the progeny of Prophet Abraham (AS).
    Keywords: Election, Aale-Muhammad (PBUH), Verse 33 of Surah Aale-Emran, the two main schools of Islam
  • میثم خلیلی، سیدمحسن موسوی، فائزه زارعین
    مراجعه به تفاسیر معتبر و روایات صحیح الإسناد، پرده از مراد الهی در آیات مجمل بر می دارد. از جمله این آیات، آیه 38 سوره حجر و 81 سوره صاد است که در این مقاله از آن به آیه «یوم الوقت المعلوم» تعبیر می شود. در این آیات، مهلت درخواستی ابلیس از خداوند تا روز قیامت جهت اغوای بندگان، مقید به روزی معلوم می شود. مصداق «یوم-الوقت المعلوم» در طول تاریخ تفسیر مورد اختلاف است. انطباق یوم-المعلوم به روز قیامت، نفخ صور اول، رجعت نبی مکرم و ظهور حضرت حجت مهم ترین آرای مطرح شده مفسران در بیان مصداق این روز می باشند. با توجه به قرائن قرآنی و تفسیری و هم چنین روایات صحیح السند از ناحیه ائمه هدیمصداق «یوم الوقت المعلوم» نمی تواند روزی جز ظهور حضرت حجت باشد؛ که مرگ ابلیس و رهایی مجتمع انسانی از گناه و شر در این روز محقق می شود. بررسی های صورت گرفته در این جستار که با روش توصیفی- تحلیلی به نگارش درآمده نیز موید این مطلب است که: مراد از «یوم الوقت المعلوم» یاد شده در آیات قرآن، روز ظهور حضرت مهدی است؛ و سایر دیدگاه های مطرح شده دارای اشکالات سندی و محتوایی می باشند.
    کلید واژگان: یوم الوقت المعلوم, یوم القیامه, نفخ صور اول, رجعت, روز ظهور, ابلیس
  • میثم خلیلی، سیدمحسن موسوی، سیده فاطمه حسینی
    بصائرالدرجات نوشته محمد بن حسن صفار و الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد اثر شیخ مفید، از کتاب های مهم حدیثی و تاریخی دو اندیشمند متعلق به مکتب حدیثی قم و بغداد است. در این دو کتاب، معجزاتی به ائمه معصومین : نسبت داده شده است که می توان آن ها را در دو بخش کلی تقسیم بندی نمود: علم امام، و دخل و تصرفات امام به اذن خداوند در عالم خلقت (ولایت تکوینی). در این مقاله تلاش شده است: به بررسی ابعاد مختلف حوزه اعجاز ائمه معصومین ع که در دو کتاب بصائرالدرجات و الارشاد مندرج اند، با رویکرد توصیفی- تحلیلی پرداخته شود. بررسی ها نشان می دهد: شیخ مفید نسبت به حسن صفار، پیرامون نقل معجزات ائمه ع دقت بیش تری نشان داده است؛ و این مطلب حاکی از روش عقل گرایانه شیخ در برخورد با انبوه احادیث و روایات وارده در حوزه کرامات ائمه ع است.
    کلید واژگان: معجزه, کرامت, ائمه معصومین ع, الارشاد, بصائرالدرجات
  • میثم خلیلی، جواد فرامرزی
    در قسمت فضایل حسنین (ع) کتاب «مستدرک علی الصحیحین» حاکم نیشابوری، مناظره ای میان حجآج بن یوسف و یحیی بن یعمر نقل شده است که در آن حجاج ضمن طرح شبهه ای، انتساب مستقیم امام حسین (ع) را به پیامبر (ص) و ذریه بودن ایشان نفی نمود. این شبهه بلافاصله با پاسخ مستدل قرآنی یحیی بن یعمر مواجه شد. پرسش این است که یحیی بن یعمر در اثبات ذریه بودن امام حسین(ع) به چه آیه یا آیاتی استناد نمود؟ این مقاله در صدد است با استناد به آیات و روایات و با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، به شبهه عدم انتساب مستقیم امام حسین (ع) به پیامبر (ص)پاسخ گوید. بررسی ها نشان می دهد: ذریه بودن امام حسین (ع) در آیات 84 و 85 سوره انعام، 61 آل عمران و 23 نساء و روایاتی که رسول خدا (ص) از امام حسین (ع) به عنوان فرزند خود یاد نموده اند، قابل اثبات است.
    کلید واژگان: پیامبر (ص), امام حسین (ع), ذریه, یحیی بن یعمر, حجاج بن یوسف, مستدرک علی الصحیحین
    Meythamkhalili, Javadfaramarzi
    Al-Hakim al-Nayshaburi's book al-Mustakrak `ala al-sahihayn contains a section on the merits of Imam al-Hasan and Imam al-Husayn. In it, a debate is recorded that took place between Yahya b. Ya`mar and al-Hajjaj b. Yusuf in which the latter attempted to cast doubt on Imam al-Husayn's being a descendant of the Prophet Muhammad. However, Yahya b. Ma`mar refuted al-Hajjaj's claims based on convincing Quranic proofs and authentic hadiths. The Quranic references are based on the SurasAl `Imran [3]: 61, al-Nisaa' [4]: 23, and al-An`am [6]: 84-85 as well as the hadiths in which the Prophet Muhammad maked reference to Imam al-Husayn as a descendant of his own.
    Keywords: The Prophet Muhammad, Imam al-Husayn, desdendant, Yahya b. Yamar, al-Hajjaj b. Yusuf, Mustadrak ala al-sayihayn
  • سیدمحسن موسوی، میثم خلیلی
    متون تاریخی- اسلامی، وقایع خارق العاده ای را پس از شهادت امام حسین (ع) انعکاس داده اند. عذاب ها و بلاهای جسمی و روحی که گریبان گیر قاتلان و هتاکان به مقام حضرت شد، وقایع شگرفی مانند: تغییر و تحول در نظم جهان، گریه و نوحه جنیان و پریان در سوگ حضرت، مشاهده و نقل کرامات مختلف از راس مبارک حضرت، به امر خدا، نمونه هایی از این حوادث شگفتند. اهتمام به جمع آوری اسنادی که این وقایع شگفت را انعکاس داده اند، می تواند بعد جدیدی از زیبایی های قیام امام حسین (ع) را به نمایش در آورد. در پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی گردآوری شده است، با استفاده از منابع معتبر تاریخی اهل سنت به نقل اسناد این حوادث خارق العاده پرداخته می شود. یافته های پژوهش حاکی از این مطلب است که در توصیف اتفاقات پس از شهادت اباعبدالله(ع)، اهل سنت، ابعاد مختلفی از حوادث شگفت را نقل کرده اند که در طول تاریخ هیچ سابقه ای قبل از عاشورا و قیام حضرت نداشته است و این خود حاکی از عظمت قیام امام حسین (ع) و بزرگی مصیبت وارده بر اهل بیت(ع) است.
    کلید واژگان: امام حسین (ع), شهادت, اهل سنت, عاشورا, کربلا
    Sayyidmuhsinmusawi, Maythamkhalili
    Islamic historical texts have recorded strange and mysterious events that took place after Imam al-Husayn’s martyrdom. Such events consisted of mishaps and punishments that the enemies of Imam al-Husayn received in this world shortly after committing the Ashura massacre of Karbala. In other cases, they heard the jinns’ mourning in favor of Imam al-Husayn as well as some miracles performed by the holy and severed head of Imam al-Husayn. Collecting such mysterious events marked another noteworthy phase of post-martyrdom episodes. The present paper provides a collection of such events as recorded in Sunni works; it indicates that Sunni works recorded uniquely mysterious events that were absolutelyunprecedented.
    Keywords: Imam al Husayn, martyrdom, Sunnis, Ashura, Karbala
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال