ناصر مجنون حسینی
-
کشاورزی و تولید محصولات پرمصرف نهاده همچون ذرت بخش قابل توجهی از مصرف انرژی و اثرات زیست محیطی مخرب را به خود اختصاص داده است. این مطالعه با هدف بررسی شاخص های انرژی و زیست محیطی و عوامل اثرگذار بر آن ها در استان البرز اجرا گردید. در این راستا کلیه اطلاعات مورد نیاز از مزرعه تحقیقاتی کشت شده و دیگر کشاورزان تولید کننده ذرت دانه ای و علوفه ای شامل تمام نهاده های مصرف شده در واحد یک هکتار از هر سیستم کشت جمع آوری شد. رویکرد این مطالعه ارزیابی چرخه زندگی و روش بر اساس ReCiPe 2016 بود. نتایج نشان داد انرژی ورودی ذرت دانه و علوفه ای ترتیب 63/30029 و 87/24378 مگاژول در هکتار بود، در حالی که انرژی خروجی در این سیستم ها به ترتیب 142590 و 277380 مگاژول در هکتار بدست آمد که نشان از افزوده خالص انرژی بالاتر در کشت ذرت علوفه ای دارد. نسبت انرژی ذرت دانه ای و علوفه ای به ترتیب 75/4 و 38/11 بود. بیشترین سهم در انتشارات زیست محیطی همچون گرمایش جهانی و خسارت به سلامت انسان مرتبط با کود شیمیایی نیتروژن و سوخت دیزلی بود، همچنین ذرت دانه ای با مصرف نهاده ورودی بالاتر سهم بیشتری در خسارت به سلامت انسان، محیط زیست و منابع را به خود اختصاص داد. جهت بهبود نسبت انرژی و کاهش اثرات مخرب زیست محیطی باید بهینه سازی مصرف و تولید نهاده ها مبتنی بر کشاورزی دقیق و همچنین بهبود عملکرد زراعی از طریق مدیریت تلفیقی و پایدار در دستور کار قرار گیرد.
کلید واژگان: کود شیمیایی, گرمایش جهانی, نسبت انرژی, سوخت دیزلی, لایه اوزنAgriculture and the production of resource-intensive crops, such as corn, account for a significant portion of energy consumption and adverse environmental effects. This study was conducted with the aim of examining energy and environmental indices, as well as the influential factors affecting them, in Alborz Province. In this regard, all necessary information was collected from the research farm and other corn (grain and Silage) producers, including all inputs used per hectare in each cultivation system. The approach of this study was life cycle assessment, and the methodology was based on ReCiPe 2016. The results indicated that the input energy for corn (grain and Silage) was 30029.63 and 24378.87 MJ. ha-1, respectively. Meanwhile, the output energy in these systems was 142590 and 277380 MJ. ha-1, revealing a higher net energy gain in Silage corn cultivation. The energy ratio for grain corn and Silage was 4.75 and 11.38, respectively. The largest share of environmental emissions, such as global warming and human health damages, was associated with chemical nitrogen fertilizers and diesel fuel. Additionally, grain corn, with its higher input consumption, contributed more to damages to human health, the environment, and resources. To improve the energy ratio and reduce adverse environmental effects, optimizing the use and production of inputs based on precision agriculture and enhancing agricultural performance through integrated and sustainable management should be prioritized.
Keywords: Chemical Fertilizers, Global Warming, Energy Ratio, Diesel Fuel, Ozone Layer -
به منظور بررسی اثر دور آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد دو ژنوتیپ لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال زراعی 1395 اجرا شد. عامل اصلی شامل دور آبیاری (7 روز مرسوم منطقه، 11 و 15 روز یک بار)، کود نیتروژن موردنیاز گیاه (به میزان صفر یا شاهد، 50 درصد و 100 درصد نیتروژن) و ارقام لوبیا قرمز (اختر و D81083) به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد که دور آبیاری به طور معنی داری باعث کاهش ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صددانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت شد. مصرف کود نیتروژن نیز به جز تعداد دانه در غلاف، باعث افزایش مقادیر سایر صفات به طور معنی داری شد. رقم اختر بیش ترین ارتفاع بوته و ماده خشک کل را دارا بود، درحالی که بیش ترین عملکرد دانه و بیولوژیک در لاین D81083 مشاهده شد. برهم کنش دور آبیاری و کود نیتروژن بر وزن صددانه و شاخص برداشت معنی دار بود. برهم کنش دور آبیاری و کود نیتروژن بر وزن صددانه و شاخص برداشت معنی دار بود. بیش ترین کارایی مصرف آب (44/0 کیلوگرم در مترمکعب) در تیمار آبیاری 7 روزه همراه با 100 درصد کود نیتروژن در ژنوتیپ D81083 به دست آمد، اما بیش ترین کارایی مصرف نیتروژن در 50 درصد کود نیتروژن حاصل شد (5/12 کیلوگرم دانه در واحد کود) و در مصرف نیتروژن زیادتر، علی رغم افزایش محسوس عملکرد دانه (3 درصد)، کارایی مصرف نیتروژن حدود 41 درصد و کارایی مصرف آب حدود 5 درصدکاهش یافتند.کلید واژگان: تنش آبی کم و شدید, ژنوتیپ لوبیا, عملکرد دانه و بیولوژیک, کود اورهEvaluation of Yield and Yield Components of Red Beans Under Irrigation Cycle and Nitrogen FertilizerAbstractTo investigate the effect of irrigation frequency and nitrogen fertilizer on the yield of two red bean genotypes, an experiment was carried out in the form of factorial split plots of completely randomized blocks with four replications at the research field of University of Tehran in 2016. The main factor included the irrigation cycle (7 days customary in the region, once every 11 and 15 days), nitrogen fertilizer required by the plant (zero or control, 50% and 100% nitrogen) and red bean cultivars (Akhtar and D81083) as sub-plots. The results showed that the irrigation cycle significantly decreased plant height, number of pods per plant, number of seeds per pod, kernel weight, biological yield, seed yield and harvest index. The use of nitrogen fertilizer also significantly increased the values of other traits except the number of seeds per pod. Akhtar cultivar had the highest plant height and total dry matter, while the highest seed and biological yield was observed in D81083 line. The interaction of irrigation cycle and nitrogen fertilizer on 100 seed weight and harvest index was significant. The highest water consumption efficiency (0.44 kg/m3) was obtained in the 7-day irrigation treatment with 100% nitrogen fertilizer in D81083 genotype, but the highest nitrogen consumption efficiency was obtained in 50% nitrogen fertilizer (12.5 kg seeds per fertilizer unit) and in higher nitrogen consumption, despite the noticeable increase in grain yield (3%), nitrogen consumption efficiency decreased by about 41% and water consumption efficiency decreased by about 5%.IntroductionIran has a dry and semi-arid climate, and water shortage is one of the basic problems of agriculture, and two-thirds of the agricultural lands are located in semi-arid and dry regions. Drought is one of the most destructive environmental stresses that reduces the performance of crops, especially beans, more than other environmental stresses. In an experiment on beans, it is reported that between different levels of nitrogen (zero, 45, 90 and 135 kg of urea per hectare), a significant difference was observed in terms of yield, and with increasing nitrogen application, grain yield per unit area increased. So that the highest seed yield was obtained with an average of 3144 kg. ha-1 with the consumption of 135 kg and the lowest yield with an average of 1986 kg. ha-1 with the consumption of 45 kg of urea fertilizer per hectare. The yield difference between different levels of urea was attributed to the effect of nitrogen in increasing the number of pods and the average weight of 1000 seeds. Therefore, considering the importance of the role of drought as one of the most important stresses faced by the plant and its effect on reducing the amount of production, as well as the need to use nitrogen fertilizer for its biological stabilization, in order to achieve acceptable yields, this research was conducted with the aim of It is necessary to identify the effect of different levels of irrigation and nitrogen alone and together on bean yield, to determine the efficiency of water and nitrogen consumption under water stress conditions, and to determine the most important fertilizer treatment required by beans under water stress conditions.Material and MethodsTo investigate the effect of irrigation frequency and different levels of nitrogen fertilizer on the yield and yield components of two genotypes of red bean, an experiment was conducted in the form of factorial split plots in the form of completely randomized blocks with four replications in the research training farm of Tehran University of Agriculture and Natural Resources Campus (Karaj).), was implemented in the crop year 2015. The experimental factors include the irrigation cycle (7 days customary in the region, once every 11 and 15 days) as the main factor, the nitrogen fertilizer required by the plant (zero amount (control), 50% and 100% nitrogen consumption) and red bean varieties (Akhtar and D81083) were considered as sub-plots.Result and DiscussionIn general, the results of this study showed that increasing the frequency of irrigation (more than once every 7 days) significantly led to a decrease in growth traits and finally a decrease in seed yield in red bean cultivars. On the contrary, increasing the use of urea nitrogen fertilizer led to the improvement of growth traits such as the amount of dry matter produced per unit area, harvest index and finally improved the components of yield and grain yield. In addition, in relation to the effect of different levels of nitrogen, the highest grain yield (2777 kg. ha-1) was obtained in 100% required nitrogen fertilizer, and since the yield corresponding to this treatment with the yield corresponding to 50% nitrogen fertilizer consumption There was no significant difference and due to the fact that the highest agricultural efficiency of nitrogen consumption was obtained at 50% nitrogen and the lowest at 100% nitrogen consumption, also the highest efficiency of nitrogen consumption was obtained in normal irrigation and the lowest of this trait. It was obtained under severe water deficit stress (15-day irrigation cycle). Therefore, in order to reduce environmental damage, it is recommended to use a lower amount of nitrogen fertilizer in the conditions of water shortage stress or drought stress, but in conventional irrigation without stress, it is better than 100% of nitrogen fertilizer required by the plant to achieve a higher harvest index. be used. In relation to the comparison of red bean cultivars, it was observed that the D81083 line had a higher grain yield (2729 kg. ha-1) than the Akhtar variety (2514 kg. ha-1), so that the rate of yield reduction and harvest index of the D81083 line under water stress conditions was lower than It was Akhtar's figure. In order to make optimal use of limited water resources, the use of D81083 line seems desirable for cultivation in similar conditions in this region due to its earlier maturity and higher dry matter production.Keywords: Low, Severe Drought Stress, Bean Genotype, Seed, Biological Yield, Urea Fertilizer
-
کشت لوبیا چیتی در ایران در ماه های مختلف از اردیبهشت تا تیرماه متداول است. به منظور بررسی اثر استیل سالیسیلیک اسید (هورمون ASA) و باکتری باسیلوس ولزنسیس (Bacillus velezensis) بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1400 در تاریخ های کاشت مجزا (نیمه اردیبهشت و آخر خردادماه) انجام شد. تیمارها شامل دو سطح آبیاری (آبیاری 70% و 100% نیاز آبی گیاه) به عنوان کرت اصلی، محلول پاشی بوته (هورمون ASA در سطح 5/0 میلی مولار و شاهد) به عنوان کرت فرعی و تلقیح بذر با باکتری باسیلوس ولزنسیس و عدم تلقیح به عنوان کرت فرعی فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش تاریخ کاشت، آبیاری، محلول پاشی هورمون ASA روی بوته و تلقیح بذر با باکتری بر صفات شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، شاخص برداشت گیاه لوبیا چیتی معنی دار بود. در تیمارهای بدون تنش آبی، در کشت نیمه اردیبهشت ماه بیش ترین ارتفاع بوته (154 سانتی متر)، تعداد شاخه فرعی در بوته (هفت عدد) شاخص سطح برگ (3/7)، عملکرد دانه (3045 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (43%)، وزن صددانه (37 گرم)، تعداد غلاف در بوته (24 عدد) در اثر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک و تلقیح با باکتری به دست آمد. بالاترین عملکرد بیولوژیک (7997 کیلوگرم در هکتار) مربوط به کشت آخر خردادماه در اثر تنش کم آبی (70% نیاز آبی گیاه) و محلول پاشی با هورمون ASA و تلقیح با باکتری بود. به طور کلی، در شرایط تنش کم آبی در هر دو تاریخ کاشت کاربرد توام هورمون پاشی بوته و تلقیح بذر با باکتری باعث افزایش صفات عملکرد گیاه لوبیا چیتی شد.کلید واژگان: اسیدسالیسیلیک, باکتری باسیلوس ولزنسیس, تاریخ کاشت, تنش کم آبیاری, محلول پاشی هورمونPinto bean (Phaseolus vulgaris) is being sown in Iran from April to July. To investigate the effect of acetylsalicylic acid (ASA) and Bacillus velezensis bacteria on pinto bean yield and yield component, an experiment was conducted as a split-split plots experiment in a randomized complete block design with four replicates in the research farm of the college of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran in 2021 on separate planting dates (mid May and late June). The treatments included two irrigation levels (irrigation 70% and 100% of the plant's water requirement) as the main plot, foliar spraying (ASA hormone at 0.5 mM level and control) as a secondary plot and inoculation with Bacillus velezensis bacteria and no inoculation as a secondary subplot. Results of the analysis of variance showed that the interactions of sowing date, irrigation, foliar spraying, and inoculation with bacteria on the traits measured in pinto beans was significant. The maximum plant height (154 cm), number of sub-branches (7), leaf area index (7.3), seed yield (3045 kg/ha), and harvest index (43%), 100 seed weight (37 g), pod number (24) were obtained in mid-May planting date, along with salicylic acid foliar spraying and bacterial inoculation without water stress. The highest biological yield (7997 kg/ha) was obtained under water deficit stress (70% of plant water requirement) and foliar spraying with ASA hormone and inoculation with bacteria, in late June sowing date. Overall, hormone spraying and inoculation with bacteria improved the yield characteristics of pinto bean under drought-stress conditions in both sowing dates.Keywords: Bacillus Velezensis, Drought Stress, Hormone Spraying, Salicylic Acid, Sowing Date
-
به منظور مطالعه تاثیر کودهای شیمیایی و دامی بر عملکرد کمی و کیفی توتون رقم K326، آزمایشی در سال زراعی 1395 در روستای تقر تپه (استان گلستان) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار شامل: کود شیمیایی (100درصد)، کود دامی (در دو سطح 10 و 20 تن در هکتار)، تلفیق کودهای شیمیایی و دامی (10 تن کود دامی +50 درصد کود شیمیایی) و عدم کود دهی (بدون مصرف کود دامی و شیمیایی) در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. در طول دوره رشد و قبل از برداشت، ارزیابی های لازم روی صفات طول برگ، عرض برگ، شاخص کلروفیل برگ (spad)، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، درصد نیکوتین برگ، متوسط قیمت و درآمد ناخالص در هکتار به عمل آمد. نتایج داده ها نشان داد که صفات مورد بررسی به جز شاخص کلروفیل، متوسط قیمت و درصد نیکوتین برگ در بقیه صفات مانند صفات طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ و درآمد ناخالص در هکتار از نظر آماری تفاوت معنی دار داشتند. همچنین مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین طول برگ (2/63 سانتیمتر)، عرض برگ (5/32 سانتیمتر)، وزن تر برگ (35851 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد برگ خشک (6343 کیلوگرم در هکتار) و درآمد ناخالص (508550072 ریال) از تیمار تلفیقی 10 تن کود دامی + 50 درصد کود شیمیایی بهدست آمد. بنابراین، یافته های این پژوهش نشان داد که امکان کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و دامی بدون کاهش معنی دار عملکرد برگ توتون و عدم تخریب زیست محیط در نظام کشاورزی پایدار وجود دارد.
کلید واژگان: توتون گرمخانه ای, کشاورزی پایدار, طول و عرض برگ, کلروفیل برگTo study the effect of chemical and manure fertilizers on the yield of tobacco, cultivar K326, an experiment was conducted in Taqar Tappeh village (Golestan province) in 2016 in a randomized complete block design with four replications. Treatments including chemical fertilizer (100%), livestock manure (at two levels of 10 and 20 t/ha), the combination of chemical and manure fertilizers (10 t/ha of manure + 50% chemical fertilizer), and no fertilization (control) During the growing period and before harvest, necessary evaluations were performed on leaf length, leaf width, leaf chlorophyll index (spad), leaf fresh weight, leaf dry weight, leaf nicotine percentage, average price and gross income per hectare. The results showed that except for chlorophyll index, mean price and leaf nicotine percentage, other traits such as leaf length and width, fresh and dry leaf weight and gross yield per hectare were statistically significant. Comparison of means also showed that the highest leaf length (63.2 cm), leaf width (32.5 cm), leaf fresh weight (35851 kg/ha.), dry leaf yield (6343 kg/ha.) and gross income (508550072 Rials) was obtained from the combined treatment of 10 t/ha of manure + 50% chemical fertilizer. Therefore, the findings of this study showed that there is a possibility of combined application of chemical and livestock fertilizers without a significant reduction in tobacco leaf yield and no environmental degradation consequential in a sustainable agricultural system.
Keywords: Flue-cured tobacco, sustainable agriculture, leaf length, width, leaf chlorophyll -
جهت بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گلرنگ در استان البرز، آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده با سه فاکتور در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 و در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح آبیاری (معمول، تا نیمه گل دهی و آبیاری تا آغاز پر شدن دانه)، فاکتور فرعی کود نیتروژن (100 و 50 د صد نیاز گیاه) و فرعی فرعی ارقام پدیده، پرنیان، گلدشت و گلمهر بودند. اثر فاکتورهای آبیاری، نیتروژن و رقم در صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیست توده معنی دار بود. قطع آبیاری در مرحله آغاز دانه بندی و 50 درصد گل دهی به ترتیب منجربه کاهش 2/16 و 1/68 درصدی عملکرد دانه نسبت به آبیاری معمول گردید. با کاهش 50درصدی نیتروژن نسبت به تامین کامل آن، عملکرد دانه 5/8 درصد و زیست توده 12 درصد کاهش یافت. برهمکنش سه گانه آبیاری، کود و رقم در صفات قطر ساقه و طبق معنی دار شد. رقم گلمهر بیشترین و رقم گلدشت کم ترین قطر ساقه را در سطوح مختلف آبیاری و کود نشان دادند. برهمکنش سطوح آبیاری و نیتروژن نشان داد که با کاهش سطوح آبیاری، جذب نیتروژن نیز کاهش یافته و باعث کاهش تعداد دانه در طبق می شود با این وجود تامین 100درصد نیاز نیتروژن درشرایط تنش خشکی مانع افت شدیدتر تعداد دانه در طبق می شود.
کلید واژگان: تامین کود نیتروژن, تعداد طبق, زیست توده, قطع آبیاری, وزن هزاردانهTo investigate the effect of different levels of irrigation and nitrogen fertilizer on yield and yield components of some safflower cultivars, an experiment was conducted as a split-split plot in a randomized complete blocks design with three replications in the research farms of the University of Tehran, Karaj during 2018-2019. Main plots were irrigation (normal irrigation, irrigation until at middle of flowering stage and irrigation until the beginning of seed filling), sub plots were nitrogen (supply of 100 % and 50 % of nitrogen needs) and sub-sub plots were safflower cultivars (Goldasht, Golmehr, Padideh and Parnian). The effect of irrigation, nitrogen, and cultivar factors on number of heads per plant, number of seeds per head, 1000-seed weight, grain yield, and biomass were significant. According to the results, cut-off of irrigation at the beginning of seed filling and middle of flowering stages leads to a reduction of 16.2 % and 68.1 % of seed yield compared to normal irrigation, respectively. Reducing the amount of nitrogen by 50 % compared to 100 % supply decreases seed yield 8.5 % and biomass by 12 %. The triple interaction of irrigation, fertilizer and cultivar was significant in stem diameter and head diameter. The interaction of irrigation and nitrogen levels showed that with decreasing irrigation levels, nitrogen uptake also decreased and reduced the number of seed per head. However, providing 100 % of the nitrogen requirement under drought stress conditions prevents a more severe decline in the number of grains per head.
Keywords: Biomass, Cut-off of irrigation, Nitrogen fertilizer supply, Number of head, 1000 Seed Weight -
کینوا شبه غله ای از خانواده تاج خروسیان است که درحال حاضر ،به دلیل ارزش غذایی بالا و تحمل تنش ها به ویژه خشکی و شوری، به عنوان جایگزین مناسبی برای گیاهان با مصرف آب بالا مطرح است. از طرفی، علف های هرز با رقابت بر سر عواملی مانند آب، نور و مواد معدنی با گیاه زراعی، همواره از عوامل محدودکننده عملکرد بوده اند. بنابراین جهت بررسی قدرت رقابتی کینوا با علف های هرز در شرایط نرمال و تنش خشکی و نیز تعیین زمان لازم برای کنترل علف های هرز، آزمایشی به صورت کرت های خردشده با چهار تکرار در کرج اجرا شد. سطوح آبیاری در کرت های اصلی (60، 80 و 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر) و سطوح کنترل در کرت های فرعی (صفر، هفت، 14، 28 روز کنترل و کنترل در تمام فصل) قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی کینوا در آبیاری نرمال و کنترل کامل علف هرز و به ترتیب برابر با 331 و 1262 گرم در متر مربع و کمترین آن ها در تنش شدید و عدم کنترل مشاهده شد و به ترتیب 139 و 723 گرم در متر مربع بود. در تیمار یک ماه کنترل و تنش ملایم، عملکرد دانه و عملکرد زیستی به ترتیب برابر با 29 و 25/1010 گرم در متر مربع بود که نشان می دهد، با وجود قدرت رقابتی علف های هرز تابستانه، کینوا در تنش خشکی توان رقابتی مناسبی داشته است و درصورت یک ماه کنترل علف های هرز، عملکردی نزدیک به کنترل کامل حاصل می شود. در برازش عملکرد دانه به مدل لجستیک، بیشترین و کمترین مقادیر پارامترهای y0 و a، یعنی حد بالا و پایین، به ترتیب در آبیاری نرمال و تنش شدید مشاهده شد و ولی بیشترین و کمترین مقدار پارامتر GDD50 به ترتیب در تنش شدید و آبیاری نرمال به دست آمد.کلید واژگان: دوره بحرانی, عملکرد زیستی, کم آبیاری, کنترل علف هرز, مدلسازیQuinoa is a pseudo cereal from Amaranthaceae family, which is currently considered as a suitable alternative for plants with high water consumption due to its high nutritional value and stresses tolerance, especially drought and salinity. Meanwhile, reduction in crop yield caused by weeds competing for water, light and nutrients is well known. Hence, a study was conducted in Karaj to investigate the competitive capacity of quinoa with weeds under normal irrigation and drought stress and also to determine the required time for weed control. The experiment was arranged in split plot randomized complete block design with four replications consisted of irrigation levels (60, 80 and 100 mm evaporation from the evaporation pan) as main plots and weed control levels (0, 7, 14, 28 days of control and control in all seasons) as subplots. The highest quinoa grain (331 g/m2) and biological yields (1262 g/m2) were obtained under normal irrigation in weeds free treatment. Also, the lowest grain and biological yields were 139 and 723 g/m2, respectively that obtained under high drought stress in weeds infestation during growing season. In one month weeds free treatment under medium drought stress, grain and biological yields were 290 and 1010.25 g/m2, which show that despite the competitive potency of summer weeds, quinoa has good competitiveness in drought stress, and with one month of weed control, can achieve performance close to full control. In logistic model fitting to the grain yield, the maximum and minimum values of y0 and a, i.e. upper and lower limits, were observed in normal irrigation and high drought stress, respectively; although, the maximum and minimum values of GDD50 were obtained in high drought stress and normal irrigation, respectively.Keywords: Critical period, Biological yield, deficit-irrigation, modeling, Weed control
-
نشریه تحقیقات علوم زراعی در مناطق خشک، سال چهارم شماره 1 (پیاپی 7، بهار و تابستان 1401)، صص 129 -139به منظور ارزیابی تاثیر تنش کم آبیاری و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه لوبیا، دو آزمایش جداگانه (آبیاری نرمال و کم آبیاری) در قالب طرح فاکتوریل بر مبنای بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال زراعی 1399-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح آبیاری (آبیاری نرمال و 50% نرمال)، پنج سطح ژنوتیپ لوبیا (پاک، درسا، گلی، صدری، D81083) و سه سطح کود نیتروژن (بدون کود، 50%، 100% کود مورد نیاز) بودند. نتایج آزمایش تجزیه مرکب هر دو آزمایش نشان داد که اثر تنش کم آبیاری و اثر نوع ژنوتیپ بر تمامی صفات مورد بررسی لوبیا معنی دار شد. همچنین اعمال سطوح مختلف کود نیتروژن بر تمامی صفات به غیر از شاخص برداشت و تعداد دانه در غلاف، معنی دار بود. اثر متقابل نیتروژن × ژنوتیپ، آبیاری × نیتروژن، آبیاری × ژنوتیپ بر وزن صددانه معنی دار بود. همچنین اثر متقابل سه گانه آبیاری، نیتروژن و ژنوتیپ بر تعداد دانه در غلاف معنی دار بود، و لوبیا قرمز گلی در آبیاری کامل و هر سه سطح کودی بیشترین تعداد دانه در غلاف را داشت. تنش کم آبیاری باعث کاهش میزان تمامی صفات عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های لوبیا شد. همچنین با افزایش مصرف کود نیتروژن، مقادیر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، وزن صد دانه، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف در بوته افزایش یافت.کلید واژگان: آبیاری نرمال, تنش خشکی, شاخص برداشت, لوبیا قرمز گلیIntroductionLegume crops as human and animal feed are high in protein and have a positive effect on the yield of other crops when grown in rotation with cereals or as cover crops. However, drought can reduce pulse grain yield by 10 to 100 percent. It has been observed that drought stress has different effects on the yield of various genotypes of lentils; additionally, drought stress reduces grain yield in various cultivars of pinto beans and other genotypes of beans. According to reports, nitrogen can effectively mitigate the damaging effects of drought stress on maize. It has also been reported that the application of fertilizer treatments to various chickpea cultivars increases yield. The creation of stress-resistant plant cultivars has always been regarded as an effective method for mitigating the negative effects of stress. Consequently, the purpose of this study was to examine the impact of irrigation stress and varying nitrogen fertilizer levels on yield and yield components of bean genotypes.Materials and MethodsIn 2020, two separate experiments (normal irrigation and low irrigation) were conducted on the research field of the school of Agriculture and Natural Resources at the University of Tehran in order to evaluate the effect of low irrigation stress and different levels of nitrogen fertilizer on bean plant yield and yield components. The experiment was designed with a factorial layout based on a completely randomized block with three replications. The experimental treatments included two levels of irrigation (normal irrigation and 50% normal), five levels of bean genotype (Pak, Dorsa, Goli, Sadri, D81083), and three levels of nitrogen fertilizer (no nitrogen fertilizer, 50% nitrogen fertilizer, and 100% nitrogen fertilizer). SAS 9.4 and Excel 2016 were utilized for data analysis, combined analysis of variance of both experiments, comparison of means, and graphing. Also, Minitab was utilized to examine the homogeneity of error variance.Results and DiscussionPrior to the combined analysis of variance, the homogeneity of variance of the experiments was examined, and it was determined that the homogeneity of variance of error in none of the experiments (at the one percent level) was rejected. The results of a combined analysis of variance indicated that irrigation stress and bean genotypes had a significant effect on all investigated traits. In addition, the application of different nitrogen fertilizer levels had a significant effect on all traits except harvest index and number of grains per pod. The dual interaction of treatments and the triple interaction of irrigation, nitrogen, and genotype on the number of seeds per pod. A comparison of the means of different levels of irrigation revealed that the values of all yield traits and yield components of beans decreased when low irrigation stress was applied. Significant reduction in grain yield, biological yield, and harvest index percentage under drought stress conditions were 30.5, 23 and 12 percent, respectively, when compared to the fully irrigated treatment, demonstrating the significance of drought stress effects on bean crop yield.ConclusionThe findings of this study indicate that drought stress and nitrogen fertilizer have a significant effect on yield and yield components for all bean genotypes. In such a way that a 30% reduction in grain yield is observed with low irrigation stress. Nevertheless, application of nitrogen fertilizer caused relative resistance of bean genotypes to low irrigation stress, so that using 100% nitrogen fertilizer treatment, the highest grain yield was obtained for white beans (4481 kg / ha), pinto beans Sadri (4373 kg / ha), and red bean (3936 kg / ha), among the five genotypes. In general, the findings of this study indicated that the destructive effects of low irrigation stress or drought on bean grain yield could be mitigated to some extent by selecting suitable bean genotypes and applying appropriate nitrogen fertilizer levels.Keywords: Drought stress, Harvest index, Red bean Goli cv, Normal irrigation
-
بهمنظور بررسی تاثیر محلولپاشی با ریزمغذی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دو ژنوتیپ لوبیا قرمز، آزمایشی بهصورت کرت یک بار خردشده فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1394 اجرا شد. محلولپاشی بهعنوان فاکتور اصلی در چهار سطح شامل شاهد محلولپاشی با آب، محلولپاشی دو در هزار سولفات آهن، محلولپاشی دو در هزار سولفات روی و محلولپاشی توام سولفات آهن و روی هرکدام دو در هزار و سطوح مختلف تراکم شامل 20، 30 و 40 بوته در مترمربع و دو ژنوتیپ لوبیا (رقم اختر و لاین D81083) بهصورت فاکتوریل تحت عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که محلول پاشی نسبت به عدم کاربرد آن، بهترتیب موجب افزایش 12/32 و 47/30 درصدی عملکرد دانه در لاین D81083 و رقم اختر شد. همچنین محلولپاشی هم زمان کود ریزمغذی آهن و روی، بهطور معنیداری سبب افزایش صفات مورد بررسی در هر دو ژنوتیپ مورد مطالعه شد. بین تراکم های 30 و 40 بوته در مترمربع رقم اختر، تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد دانه وجود نداشت، اما در تراکم 30 بوته در مترمربع، لاین D81083 عملکرد بالاتری نسبت به دو تراکم دیگر داشت. در کل نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه از تیمار محلولپاشی هم زمان آهن و روی در لاین D81083 با تراکم 30 بوته در مترمربع بهدست آمد.
کلید واژگان: شاخص برداشت, عملکرد زیستی, عملکرد دانه, لوبیا, محلول پاشیTo evaluate the effects of micro-nutrients foliar application and plant density on two bean genotypes, an experiment was conducted in split factorial arrangement based on randomized complete block design with three replications at the research farm of College of Agriculture and Natural Resources, Tehran University in 2015. Foliar spraying in four levels (control (water), ferrous sulfate (2 g.L-1), zinc sulfate (2 g.L-1), and mixture of ferrous sulfate and zinc (2 g.L-1)) was the main factor and different levels of plant density (20, 30 and 40 plants per square meter) as well as two bean genotypes (varieties Akhtar and D81083 Line) were considered as sub-plot factors. The results showed that compared to control, foliar application increased 32.12 and 30.47% of grain yield in D81083 line and Akhtar cultivar, respectively. Simultaneous foliar application of iron and zinc micronutrient fertilizers significantly increased the studied traits in both genotypes. Akhtar cultivar did not show a significant difference in terms of grain yield between densities of 30 and 40 plants per square meter, but at the density of 30 plants per square meter, D81083 line had a higher yield than the other two densities. In general, the results showed that the highest grain yield was obtained from simultaneous foliar application of iron and zinc in D81083 line with a density of 30 plants per square meter.
Keywords: Bean, biological yield, grain yield, harvest index, spraying -
تعیین تراکم یا میزان بذر مطلوب یکی از جنبه های مهم مدیریت زراعی است که برای کاهش بذر مصرفی و در نتیجه کاهش هزینه تولید یا افزایش تولید در واحد سطح انجام می شود. در این بررسی، واکنش چهار رقم اصلاح شده (تجاری) گندم در تراکم های مختلف در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در سال زراعی 1398 مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد که شامل عامل رقم گندم تجاری در چهار سطح (ارقام مهدوی، قدس، مرودشت و M75-5) و عامل تراکم کاشت در پنج سطح (200، 250، 300، 350 و 400 بوته در متر مربع) بود. صفات ارتفاع، تعداد پنجه و سنبله بارور، تعداد دانه در هر سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که واکنش ارقام گندم به تغییرات تراکم بوته در اغلب صفات مورد مطالعه به جز تعداد پنجه، عملکرد دانه و ماده خشک در واحد سطح تفاوت معنی داری داشتند. واکنش ارقام گندم مورد بررسی به تراکم بوته روند مثبتی داشت، به طوری که بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیک همه ارقام در تراکم های بالاتر (350 و 400 بوته در متر مربع) به دست آمد. گندم قدس با بیشترین ارتفاع بوته (86/5 سانتی متر) و بیشترین تعداد سنبله بارور (164 سنبله در متر مربع) نسبت به ارقام مهدوی، مرودشت و M75-5 برتر بود. در مجموع، نتایج نشان داد که کاربرد تراکم 350 بوته در متر مربع را می توان به عنوان بهترین تراکم کاشت برای ارقام گندم تجاری پاییزه در منطقه کرج و نقاط مشابه آن در نظر گرفت، که از هدر رفت بذر ارقام اصلاح شده جلوگیری می نماید.کلید واژگان: ارقام گندم, عملکرد پتانسیل, عملیات زراعی, ماده خشک, هزینه نهاده هاDetermine the optimal seed density is one of the most important aspects of crop management to reduce seed consumption (cost reduction) or increase yield per unit area. In this study, the response of four commercial wheat cultivars at different plant densities was evaluated at the research farm of the Faculty of the University of Tehran in 2019. The experiment was conducted as factorial based on randomized complete blocks design with four replications. Wheat seeds of four cultivars (Ghods, Mahdavi, Marvdashat and M75-5) were sown at five levels (200, 250, 300, 350, and 400 plants per square meter). Traits height, number of tillers and spikes, number of seeds per spike, 1000-seed weight, grain yield, biological yield, and harvest index were measured. The results of analysis of variance showed that the response of wheat cultivars to changes in plant density was significantly different in most traits except tiller number, grain yield, and dry matter per unit area. The response of wheat cultivars to plant density was a positive trend so that the highest grain and biological yield of all cultivars was obtained at higher densities (350 and 400 plants per square meter). Ghods wheat cv. with the tallest plant (86.5 cm) and high fertility spike (164 spike per square meter) was superior to Mahdavi, Marvdasht, and M75-5 cultivars. Overall, the results showed that the application of density of 350 plants per square meter can be considered as the best plant density for autumn commercial wheat cultivars in Karaj region and similar places, which prevented the surplus consumption of improved cultivars seed (cost reduction), in approved with many researchers.Keywords: Wheat cultivars, potential yield, crop operations, dry matter, input cost
-
به منظور بررسی رژیم آبیاری و تراکم کاشت بر برخی از ویژگی های زراعی نخود، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 95-1394 اجرا شد. رژیم آبیاری به عنوان عامل اصلی در هشت سطح شامل A1: آبیاری کامل در تمام مرحله رشدی، A2: آبیاری کامل تا مرحله دانه بندی و سپس قطع آبیاری، A3: آبیاری کامل تا مرحله غلاف دهی و سپس قطع آبیاری، A4: آبیاری کامل تا مرحله گلدهی و سپس قطع آبیاری، A5: کم آبیاری (50 درصد آبیاری کامل) در تمام مرحله رشدی، A6: کم آبیاری تا مرحله دانه بندی و سپس قطع آبیاری، A7: کم آبیاری تا مرحله غلاف دهی و سپس قطع آبیاری، A8: کم آبیاری تا مرحله گلدهی و سپس قطع آبیاری و تراکم در سه سطح (30، 40 و 50 بوته در مترمربع) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج کلی نشان داد که افزایش سطوح تنش خشکی منجر به کاهش صفات موردمطالعه و درنهایت عملکرد دانه نخود (رقم ILC 48) شد؛ همچنین افزایش تراکم تا 40 بوته در مترمربع، باعث افزایش مقدار ماده خشک تولیدی در واحد سطح و درنهایت بهبود اجزاء عملکرد و عملکرد دانه شد. بیشترین عملکرد دانه (2892 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (52 درصد) در تیمار آبیاری کامل در تمام مراحل رشدی و کمترین میزان آن ها (1075 کیلوگرم در هکتار و 40.043 درصد)، در تیمار کم آبیاری تا مرحله گلدهی و سپس قطع آبیاری به دست آمد.
کلید واژگان: تراکم بوته, تنش کم آبی, عملکرد, نخود, وزن هزار دانهIntroductionLegumes contain an average of 18-32% protein and are an important source of protein for low-income people (Majnoun Hussein, 2008). Chickpea (Cicer arietinum L.) Is known for its resistance to moisture changes; this plant shows physiological and morphological changes under conditions of water scarcity (Ghorbanli et al., 2001). Chickpea grows in a wide range of weather conditions from the subtropical to Mediterranean regions of western Asia, northern Africa, and southern and southwestern Europe (Toker et al. 2007). Environmental stresses are the most important factor that limits crop production of chickpea. The most critical environmental stresses that have a negative effect on crop production are water and heat stresses (Rahbarian et al. 2011). By applying the effect of different levels of irrigation and plant density on yield and yield components of chickpea, grain yield, 1000-seed weight, the number of pods per plant and harvest index decreased during drought stress (Raei et al., 2008). Severe drought stress, by reducing the water uptake by the roots, disrupts the transfer of sap in the phloem, which ultimately leads to a decrease in nutrient uptake and the activity of antioxidant enzymes (Armand et al. 2016). Plant density is one of the most important management factors on crops that will affect plant yield. When competition for growth increases, the yield will be decreased. The selection of appropriate plant density should be based on environmental factors such as cultivar, cultivation target, weed competition, seed size, soil moisture content, and plant characteristics including plant height, plant density, leaf angle, and production capacity of the growing environment (Khajehpour, 2008). According to the above, this study was conducted to investigate the effects of different levels of irrigation and planting density on some agronomic traits of white chickpea in Karaj.
Material and methodsTo investigate the effect of water regime and plant density on some agronomical traits of chickpea (Cicer arietinum), a split-plot experiment based on randomized complete block design with three replications conducted at the College of Agriculture and Natural Resources of Karaj, Iran in 2015. The water levels included eight levels (I1 =full irrigation at all growth stages, I2 = irrigation to grain filling and then stop, I3 = irrigation to podding and then stop, I4 = irrigation to flowering and then cut, I5 = 50% of full irrigation at all growth stages, I6 = 50% of full irrigation to grain filling and then stop, I7 = 50% of full irrigation to podding and then stop, I8 = 50% of full irrigation to flowering and then stop, considered as the main factor and plant density at three levels (30, 40 and 50 plants.m-1) as subplots. Geographical characteristics of this farm include 1321 meters above sea level, longitude 51 degrees east, latitude 35 degrees and 48 minutes north. This region has a hot and dry climate with an average rainfall of 33 years, about 248 mm.
Results and discussionThe results showed that increasing water deficit stress reduced the growth traits and ultimately the grain yield of chickpea cultivar ILC 482. Increasing plant density increased the growth traits of yield components and grain yield. The highest grain yield (2892 kg. ha-1) was obtained in full irrigation (I1), and the lowest (1075 kg. ha-1) gained from I4. The highest grain yield (2068 kg. ha-1) was acquired at 40 plants m-1.
ConclusionsThe results of this study showed that low water stress reduced the yield of chickpeas, but since Iran has low average rainfall, it is possible to achieve a good yield by using 50% irrigation at all stages of growth.
Keywords: 1000-seed weight, Chickpea, Low irrigation, Plant density, Yield -
به منظور بررسی تاثیر رژیم های آبیاری و تراکم بوته بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی نخود (Cicer arietinum L.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه آموزشی پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 95-1394 اجرا شد. رژیم آبیاری به عنوان عامل اصلی در هشت سطح=A1) آبیاری کامل در تمام مرحله رشدی، =A2 قطع آبیاری در مرحله دانه بندی، =A3 قطع آبیاری در مرحله غلاف بندی، =A4 قطع آبیاری در مرحله گلدهی، =A5 کم آبیاری (50 درصد آبیاری کامل در تمام مرحله رشدی)، A6 =کم آبیاری و سپس قطع آبیاری در مرحله دانه بندی، A7 = کم آبیاری و سپس قطع آبیاری در مرحله غلاف بندی و =A8 کم آبیاری و سپس قطع آبیاری در مرحله گلدهی) و عامل فرعی تراکم بوته در سه سطح (30، 40 و 50 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میزان کلروفیل a، b و مجموع آنها، شاخص سطح برگ، محتوی نسبی آب برگ، کارایی مصرف نور و عملکرد دانه در تیمارهای تنش کم آبی کاهش یافت، ولی ضریب استهلاک نوری و کارایی مصرف آب افزایش نشان داد. بیشترین میزان عملکرد دانه (2068 کیلوگرم در هکتار) از تراکم 40 بوته در مترمربع حاصل شد. همچنین، نتایج نشان داد که در شرایط محدودیت آب، با کاربرد 50 درصد آبیاری در تمام مراحل رشدی نخود می توان به عملکرد مناسبی دست یافت.
کلید واژگان: شاخص سطح برگ, کارایی مصرف آب, کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ, نخودIn order to investigate the effects of irrigation regime and plant density on agronomic and some physiological traits of chickpea (Cicer arietinum), a split-plot layout based on a randomized complete block design with three replications conducted at the research field of University of Tehtan (Karaj- Iran) in 2015-2016. The irrigation regime included eight levels (A1 =full irrigation at all growth stages, A2 = irrigation to grain filling and then cut, A3 = irrigation to podding and then cut, A4 = irrigation to flowering and then cut, A5 = low irrigation or 50% of full irrigation at all growth stages, A6 = 50% of full irrigation to grain filling and then cut, A7 = 50% of full irrigation to podding and then cut, A8 = 50% of full irrigation to flowering and then cut) and plant density at three levels (30, 40 and 50 plants.m-1) were considered as the main and subplots factor, respectively. The results showed that total chlorophyll and chlorophyll a, b, leaf area index, leaf relative water content, light use efficiency and seed yield were declined under water deficit but the light extinction coefficient and water use efficiency increased. The highest seed yield (2068 kg/ha) obtained from 40 plants.m-2. Also, under the low irrigation conditions, by applying 50% irrigation in all stages of chickpea growth the optimum yield can be produced.
Keywords: Chickpea, Chlorophyll, leaf area index, leaf relative water content, Water use efficiency -
تنش کمبود آب، از مشکلات جوامع کشاورزی امروزی و یکی از مهم ترین عوامل کاهش عملکرد در حبوبات از جمله لوبیا است. برای بررسی تاثیر کود نیتروژن بر کاهش اثرات مخرب کمبود آب ناشی از آبیاری منقطع در لوبیا چیتی،آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه آموزشی - پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. چهار تیمار قطع آبیاری (کمبود آب) شامل شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V4)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی (R1) و قطع آبیاری در مرحله دانه بندی (R5) به عنوان عامل اصلی و سه تیمار کود نیتروژن شامل بدون کود (شاهد)، 70 کیلوگرم و 140 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار از منبع اوره به عنوان عامل فرعی، تیمارهای آزمایش بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای قطع آبیاری، اثر معنی داری بر کاهش ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانهو شاخص برداشت داشتند. اثر مصرف کود نیتروژن نیز بر همه صفات به جز صفت تعداد دانه در غلاف، افزایشی و معنی داری بود. میانگین کاهش عملکرد لوبیاچیتی (رقم کوشا) در قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V4)، 12 درصد، در مرحله گلدهی (R1)، 17 درصد و قطع آبیاری در مرحله دانه بندی (R5)، 49 درصد بود. بیشترین افزایش عملکرد لوبیاچیتی در تیمار 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، 17 درصد و در 140 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، نه درصد نسبت به شاهد بدون کود بود. به طور کلی و باتوجه به نتایج این آزمایش، جهت کاهش صدمات عملکرد دانه ناشی از قطع آبیاری در مراحل رشدی لوبیا چیتی، 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه می شود.
کلید واژگان: تعداد غلاف, عملکرد زیستی, کود اوره, لوبیا چیتی کوشا, مراحل فنولوژیDrought stress due to water scarcity is one of the most important factors reducing bean yield. To investigate the effect of irrigation cuting off and nitrogen fertilizer on the yield of pinto bean, a split-plot design was used in a randomized complete block design with four replications in the research farm of Agricultural and Natural Resources Campus of University of Tehran, Karaj, in 2018. The experimental treatments were irrigation at four levels: full irrigation (control), irrigation cut off at vegetative stage (V4), irrigation cut off at flowering stage (R1) and irrigation cut off in grain filling stage (R5) in main plots and nitrogen fertilizer application at three levels: without fertilizer, 70 kg and 140 kg of nitrogen per hectare in sub plots. Results showed that irrigation treatments significantly reduced plant height, pod / plant number, grain / pod, 100-seed weight, grain yield and harvest index. Nitrogen fertilizer application had significant effect on all traits except number of pods per pod. The average reduction in pinto bean yield was 12% at vegetative growth stage (V4), 17% at flowering stage (R1) and 49% at irrigation stage (R5). The highest increase in bean yield was 17%, observed in 70 kg N ha-1 and 9% obtained from 140 kg N ha1 compared to no fertilizer application. Therefore, it is recommended that 70 kg N ha-1 can reduce damages to pinto bean seed yield caused by irrigation cuting off in Karaj & similar regions climate conditions.
Keywords: Biological yield, kosha pinto beans, number of pods, Phenological stages, Urea fertilizer -
به منظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر صفات کمی و کیفی گیاه نعناع فلفلی پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در زمان با دو عامل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه آموزشی پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 98-1397 اجرا گردید. فاکتور اول تیمار کودهای شیمیایی و زیستی در 13 سطح ({A1= کود نیتروکسین (5kg/ha)، A2= کود نیتروکسین (10kg/ha)، B1= کود سوپرنیتروپلاس (5kg/ha)، B2= کود سوپرنیتروپلاس (10kg/ha)، C1= کود بیوسولفور (5kg/ha)، C2= کود بیوسولفور (10kg/ha)، D1= کود سوپرفسفات (5kg/ha)، D2= کود سوپرفسفات (10kg/ha)، E1= کود اوره (75kg/ha)، E2= کود اوره (100kg/ha)، F1= کود آهن (1kg/ha)، F2= کود آهن (1.5kg/ha)، S = شاهد (بدون کود) و فاکتور دوم: زمان برداشت در دو سطح (برداشت اول و برداشت دوم) اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد کود زیستی و شیمیایی به طور معنی داری باعث افزایش همه صفات کمی و کیفی (ارتفاع، طول و تعداد گل آذین، عملکرد تر و خشک، سطح برگ، درصد و عملکرد اسانس) در سطح احتمال 1% شد. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی باعث بهبود صفات کمی و کیفی نعناع فلفلی نسبت به تیمار شاهد (بدون کود) شد. بیشترین میزان ارتفاع، طول و تعداد گل آذین، عملکرد تر و خشک، سطح برگ، درصد اسانس در برداشت اول در تیمارهای کود زیستی نیتروکسین به میزان 10 کیلوگرم در هکتار و تیمار کود شیمیایی اوره به میزان 100 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین بیشترین میزان صفات فوق در برداشت دوم مربوط به تیمار کود زیستی نیتروکسین به میزان 10 کیلوگرم در هکتار بود. کمترین میزان کلیه صفات کمی و کیفی نعناع فلفلی در برداشت اول و دوم در تیمار شاهد (بدون کود) به دست آمد.
کلید واژگان: آهن, اسانس, کود زیستی, نعناع فلفلی, نیتروژنIn order to investigate the application of chemical and biological fertilizers on quantitative and qualitative traits of peppermint plant a split plots in time with two factors in experiment randomized complete blocks design with four replications conducted in research farm of the University Campus and Natural Resources Tehran (Karaj), was implemented in 2019. The first factor of chemical and biological fertilizer treatment at 13 levels (A1= nitroxin fertilizer (5kg/ha), A2= nitroxin fertilizer (10kg/ha), B1=supernitroplus fertilizer (5kg/ha), B2= supernitroplus fertilizer (10kg/ha) ), C1=biosulfur fertilizer (5kg/ha), C2=biosulfur fertilizer (10kg/ha), D1=superphosphate fertilizer (5kg/ha), D2= superphosphate fertilizer (10kg / ha), E1= urea fertilizer (75kg/ha) ), E2= urea fertilizer (100kg /ha), F1= iron fertilizer (1kg/ ha), F2 = iron fertilizer (1.5 kg/ha), S=control (without fertilizer), and the second factor was harvest time in two cutting times. The experimental results showed that application of biochemical fertilizers significantly increased all quantitative and qualitative traits (height, length and number of inflorescences, wet and dry yield, leaf area, percentage and yield) of essence plant significantly 1% probability level. Treatment of biochemical fertilizers improved the quantitative and qualitative traits of peppermint compared to the control treatment (without fertilizer). The tallest height, length and number of inflorescences, wet and dry yield, leaf area, percentage of essential oil in the first harvest obtained in nitroxin biofertilizer treatments at 10 kg/ha and urea chemical fertilizer at 100 kg / ha. Also, the highest amount of the above traits in the second harvest was related to nitroxin biofertilizer at the rate of 10 kg/ha. The lowest amount of all quantitative and qualitative traits of peppermint obtained in the first and second harvests in the control treatment (without fertilizer).
Keywords: Iron, Essential oils, Biofertilizers, peppermint, Nitrogen -
این پژوهش با هدف ارزیابی پیش بینی عملکرد علوفه یونجه، بر پایه برخی پارامترهای اقلیمی، خاکی و شاخص های پوشش گیاهی (PVI)، حاصل از سنجنده Sentinel-2 مربوط به شهرستان سرایان در تیرماه 1397 انجام شد. داده های زمینی عملکرد یونجه از 52 نقطه (شامل 10 نقاط آزمایشی) جمع آوری شدند. سپس جهت پیش بینی عملکرد یونجه طی دو برداشت متوالی، از رگرسیون خطی چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نقشه عملکرد یونجه طی هر دو چین، با مولفه های میانگین بارندگی، کلاس خاک و شاخص PVI در سطح احتمال یک درصد ارتباط معنی داری داشت. نتایج حاصل از اعتبار سنجی مدل، مقادیر R2، RMSE و GMER را به ترتیب معادل 82/0، 88/0 و 91/0نشان داد که بیانگر انطباق بالای مدل تخمینی عملکرد با عملکرد واقعی یونجه بود. همچنین نتایج آزمون کای اسکویر (P= 0.99)، عدم تفاوت معنی دار بین مقادیر واقعی و تخمینی عملکرد یونجه طی دو چین را نشان داد. بنابراین، به دلیل اعتبار بالای داده های مشاهداتی زمینی و داده های اقلیمی در منطقه جهت ارایه الگوی بهره برداری مناسب گیاهان علوفه ای، می توان از این متغیر ها استفاده نمود.
کلید واژگان: اقلیم, اعتبارسنجی, پیشبینی عملکرد, یونجهThis study was conducted to predict alfalfa forage yield based on some climatic, soil and vegetative indices (PVI) derived from Sentinel-2 sensor in Sarayan (Southern Khorasan) of Iran in July 2018. Alfalfa yield data were collected from 52 points (10 of those experimental points) in two consecutive harvests to predict alfalfa performance, a stepwise multivariate linear regression was used. Results showed that the alfalfa performance map, in both consecutive harvests, with the mean of rainfall, PVI index and soil class was significant at 1% probability level. Validation showed that R2, RMSE and GMER were 0.82, 0.88 and 0.91, respectively, indicating the high compliance of the estimated performance model with the actual yield of alfalfa. Also, the results of chi-square test (P = 0.99) showed non-significant difference between actual values and estimated hay yield during two harvests. Therefore, due to the high reliability of terrestrial observations and climatic data in the region, these variables can be used to provide proper utilization pattern for forage plants.
Keywords: Alfalfa, Climate, validation, Yield prediction -
با توجه به گزارشهای متعدد مبنی بر روند گرم شدن کره زمین و نوسانات بارش، بررسی تغییرات اقلیمی به منظور سازگاری با این پدیده به ویژه در مناطق نیمه خشک دیم کشور ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه بررسی روند تغییرات اقلیمی فعلی و پیش نگری مدل های اقلیمیCMIP5 تحت پروژهCORDEX در مناطق دیم خیز استان کردستان می باشد. در این مطالعه، ایستگاه های سنندج، قروه و زرینه به عنوان نزدیک ترین ایستگاه های هواشناسی سینوپتیک به ایستگاه های تحقیقاتی معرف کشاورزی دیم استان کردستان انتخاب شدند. داده های اقلیمی ریزمقیاس نمایی شده پروژه CORDEX ابتدا مورد پس پردازش قرار گرفتند. با توجه به اینکه دوره آینده این پروژه از سال 2006 شروع و تا سال 2100 ادامه دارد، داده ها به چهار دوره ی زمانی تقسیم بندی شدند. داده های اقلیمی پیش نگری شده با داده های مشاهداتی دوره زمانی 2006 تا 2017 مقایسه شدند، سپس پیش نگری مدل های اقلیمی در دوره های زمانی مختلف آینده مورد بررسی قرار گرفتند. روند تغییرات اقلیمی فعلی با استفاده از آزمون من -کندال و تخمین گر شیب سن نشان دهنده کاهش بارش و افزایش دما و تبخیر-تعرق پتانسیل گیاه مرجع می باشد. مقایسه دوره 2017-2006 نشان دهنده دقت بالای تخمین دما و تبخیر-تعرق پتانسیل گیاه مرجع و دقت کم بارش می باشد. همچنین طبق پیش نگری مدل های اقلیمی در پایان قرن 21 نسبت به دوره پایه 2005-1990 افزایش دما و تبخیر-تعرق پتانسیل در تمامی مدل های اقلیمی همه ایستگاه ها و نوسانات در بارش اتفاق خواهد افتاد. در حالی که در سنندج کاهش بارش مورد انتظار است، بارش های بیشتری در قروه و زرینه رخ خواهد داد.کلید واژگان: تغییر اقلیم, CORDEX, بارش, تبخیر-تعرق پتانسیل گیاه مرجع, کردستانAccording to numerous reports about the global warming process and the fluctuations of rainfall, the study of climate change, especially in semi-arid regions of the country's dryland, is necessary in order to adapt to this phenomenon. The purpose of this study was to investigate the current process of climate change and the projection of CMIP5 (Coupled Model Intercomparison Project Phase 5) climate models under the CORDEX (Coordinated Regional Climate Downscaling Experiment) project in dryland areas of Kurdistan province. In this study, Sanandaj, Qorveh, and Zarineh stations were selected as the nearest synoptic meteorological stations to the agricultural research institutes of dryland in Kurdistan province. At first, bias correlation was done on downscaled data of the CORDEX project. Given that the future course of the project began in 2006 and continues until 2100, the data were divided into four time periods. The forecasted climatological data were compared with the observed data from 2006 to 2017, then the projection of climate models in the future periods was considered. The trend of climate change in the past, using the Mann-Kendall test and the Sen’s slope estimator, indicates a decrease in precipitation and an increase in temperature and potential evapotranspiration. The comparison between predicted and observed data during 2006-2017 showing the high accuracy for temperature and evapotranspiration estimation, and low accuracy for rainfall estimation. Also, according to the projection of climate models at the end of 21st century, temperature and evapotranspiration increase in all climatic models of all stations and fluctuations in rainfall are projected. While precipitation reduction in Sanandaj is expected, more precipitation will occur in Qorveh and Zarineh stations.Keywords: climate change, CORDEX, Precipitation, Reference Potential Evapotranspiration, Kurdistan
-
گیاه دارویی گل سازویی (Scrophularia striata) با نام محلی تشنه داری، گیاهی خودرو، چندساله و بومی ایران می باشد. یک مطالعه مزرعه ای به منظور شناخت بهترین بستر و تاریخ کاشت برای این گیاه و بررسی تاثیر این دو فاکتور روی تقویم رشد (فنولوژی) این گیاه به صورت طرح کرت های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرتهای اصلی شامل تیمارهای تاریخ کاشت در پنج سطح]پانزدهم ماه های خرداد (D1)، شهریور (D2)، مهر (D3)، آبان (D4) و اسفند (D5)[و کرتهای فرعی شامل بسترهای مختلف کاشت]پیت ماس، پیت ماس+ پرلیت (1:1) و کوکوپیت + پیت ماس+ پرلیت (1:1:2)[در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از بررسی میزان درجه روز رشد (GDD) مورد نیاز برای رسیدن به مراحل مختلف فنولوژیک گل سازویی (گره اول و دوم ساقه، گل دهی، کپسول دهی، دانه بندی و رسیدگی) نشان دادند که در تیمار تاریخ کاشت خردادماه،گیاهان کمترین مقدار GDD را در بستر کاشت پیت ماس داشتند. با تاخیر تاریخ کاشت به سمت آبان ماه، گیاهان به GDD بیشتری برای مراحل مختلف فنولوژیک نیاز داشتند. در تاریخ کاشت اسفندماه نیز گیاهان درمرحله رویشی باقی ماندند و نتوانستند وارد مرحله زایشی شوند، که نشانگر نیاز گل سازویی به سرما برای ورود به فاز زایشی می باشد. بر اساس نتایج این تحقیق، خرداد ماه به عنوان مناسب ترین زمان برای کاشت گل سازویی تعیین شد. این نتایج می تواند در راستای اهلی سازی و کشت زراعی این گیاه اطلاعات مناسبی در اختیار بهره برداران قرار دهد.کلید واژگان: اهلی سازی, درجه روز رشد, گیاه بومیIntroductionScrophularia striata is an originally Iranian wild perennial plant. This plant has many medicinal properties including treatment of some diseases like cold, digestive disorders, inflammation and infection. Although S. striata has been reported from various regions of the country with different climatic conditions, however there is no information about phenological growth, suitable time and seedbed of S. striata. There are variety of environmental factors that affect phenology growth. Among them temperature is considered as the most effective one. To generalize prediction of phenological growth in different locations, standard measurement is required. Growth degree day (GDD) or thermal time can be a consistent predictor of phenology development in contrasting climates. Determining required thermal time for plant phenological development would provide information for decision making on the time of management practices including planting date, timely irrigation and efficient pest and weed management. To the best of our knowledge there is no information about plant establishment, growth and phenological stages of S. striata. Because of its high demands for medicinal products, information about the S. striata cultivation is necessary. Therefore the objective of this study was to determining the effect of planting time and seedbed on phenological growth.Materials and MethodsField experiment was conducted in experimental farm of agricultural and natural resources college, university of Tehran, Karaj during 2016-2017. Seeds were preconditioned at temperature of 3ºc for one week to break dormancy. For seedling establishment, seeds were transferred to the greenhouse and cultivated in three different seedbeds. Seedlings were transferred to the farm at stages of four to six leaves. The experiment was a split plot with three replications. Planting dates comprised Early June (D1), September (D2), October (D3) and November (D4) of 2016 and Early March (D5) of 2017 were the main plots and seed beds of peat moss, peat moss+ perlite (1:1) and coco peat+ peat moss+ perlite (2:1:1) were the sub plots. Growth Degree Days (GDD) for phenological stages of S.striata including first and second node, flowering, capsule formation, seed formation and maturity were calculated. Data were subjected to ANOVA using SAS 9.1, and standard error of means was calculated.Results and DiscussionResults showed significant main effects and interactions between seed bed and planting date at 1% probability level on phenological growth of S. striata. Peat moss seed bed with June planting had lowest GDD to first node (39.5 GDD), second node (50.1 GDD), flowering (307.4 GDD), capsule formation (610.8 GDD), seed formation (697.8 GDD) and maturity (1242.0 GDD). With delay in planting time to September, October and November, GDD requirements for phenological growth increased. Between our planting dates, June planting time was the most suitable time for planting. Changes in temperature, day light and precipitation are significant in successful plant establishment and growth. Our results showed that there is a critical time for planting S. striata in farm. Very early planting like March planting time was not good and plants did not enter the reproductive stage. Plants of June planting time were entered flowering stage on April 15 in the next year. With delay in planting time to November, plants entered flowering stage on May 10 in the next year. High organic matters percentage and capacity of cation exchange provides increasing potential for water absorption and keeping nourishing elements and water for a longer time. This causes improved conditions for root growth. In addition, vermicompost and peat moss includes regulator hormones such as humic acid that benefits early growth of plant.ConclusionsTo conclude, 1) peat moss was recognized as a successful bed for initial growing of S. striata. To the best of our knowledge, no practical recommendation was formerly provided on the subject. 2) June planting time was determine as the best time for plant establishment that led to acceleration in flowering time and more seed production.Keywords: Domestication, Endemic plant, GDD
-
به منظور بررسی خصوصیات کمی و کیفی ریشه سه رقم چغندرقند مناسب کشت پاییزه (HI1059، Palma و Merac) آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول در دو سال زراعی 91-1390 و 92-1391 انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که در سال اول بین ارقام از نظر صفات ساقه روی، درصد قند، آلکالیته و قند قابل استحصال تفاوت معنی دار وجود دارد، در حالی که در سال دوم از نظر صفات پتاسیم، قند ملاس و قند قابل استحصال تفاوت ها معنی دار بود. نتایج حاصل از تجزیه مرکب دو سال نیز نشان داد که اثر سال بر صفات ساقه روی، سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضره، قند ملاس، قند قابل استحصال و راندمان استحصال قند معنی دار بود. نتایج میانگین ساقه روی ارقام نشان داد که در سال اول در رقم HI1059، 6/32 درصد و در رقم Palma، 4/51 درصد بوته ها به ساقه رقتند و در رقم Merac ساقه روی مشاهده نشد، در حالی که در سال دوم به دلیل اعتدال هوا و عدم وجود سرمای طولانی هیچ کدام از ارقام به ساقه نرفتند. رقم HI1059 از نظر اکثر صفات برتر از سایر ارقام بود. بسته به شرایط اقلیمی منطقه آزمایش و نوع رقم کشت شده چغندرقند، تفاوت هایی از لحاظ تعداد بوته های به ساقه رفته و درجه تاثیر آنها در تشکیل و میزان ملاس قند وجود داشت.کلید واژگان: ساقه روی, شرایط محیطی, قند قابل استحصال, کشت پاییزه, گیاه قندیIn order to evaluate quantitative and qualitative properties of three sugar beet cultivars (HI1059, Palma and Merac), an experiment was conducted as randomized complete block design with four replications at Agricultural Research Center Safiabad in 2011-2012 and 2012-2013 growing seasons. The analysis of simple variance examined showed that in first year among varieties for the bolting, sugar content, alkalinity and white sugar content traits there significant difference, whereas in the second year of potassium, molasses sugar and white sugar content traits were significant differences. The result of the compound analysis in both years the effect year on bolting, sodium, potassium, amino-nitrogen, molasses sugar, white sugar content and extraction coefficient of sugar traits was significant. The result mean bolting (%) in the first year showed that in the HI1059 and Palma cultivars were 32.6% and 51.4%, respectively and in cultivar Merac, did not bolting happen, Whereas in the second year due to the weather moderation and absence of long cold any of the cultivars did not bolt. HI1059 cultivar of the most traits was higher than other cultivars. Depending on the climatic conditions experiment and the cultivation of sugar beet cultivar, there was differences in the number of plants bolting and the degree of their impact on formation and sugar molasses.Keywords: Autumn cultivation, Bolting, Environmental conditions, Sugar plant, White sugar content
-
نشریه بوم شناسی کشاورزی، سال دهم شماره 4 (زمستان 1397)، صص 1107 -1119مطالعات مختلف در نواحی خشک و نیمه خشک نشان داده که کاربرد کودهای فسفری تحت شرایط تنش آب تولید گیاهان زراعی را افزایش می دهد. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و اثر کودهای شیمیائی فسفری و زیستی بر عملکرد دانه و صفات فیزیولوژیک عدس (Lens culinaris L.) (رقم زیبا)، آزمایشی به صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1394-1393 انجام شد. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 70 (آبیاری معمول)، 100 (تنش خفیف خشکی) و 130 (تنش شدید خشکی) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و عامل فرعی شامل نوع کود {شاهد بدون کود؛ 100 درصد کود شیمیایی فسفری (از منبع سوپر فسفات تریپل به میزان 50 کیلوگرم در هکتار)؛ کود زیستی؛ و تلفیقی از 50 درصد کود شیمیایی فسفری (25 کیلوگرم در هکتار)+کود زیستی (حاوی دو سویه 93 و 187 سودوموناس پوتیدا همراه با ازتوباکتر)}بود. کود زیستی مورد استفاده در تیمارهای مربوطه به صورت تلقیح پیش کاشت استفاده شد. در این بررسی صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه، میزان پرولین، محتوی رطوبت نسبی برگ و کلروفیل کل مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برهمکنش آبیاری در نوع کود روی عملکرد دانه معنی دار بود (5%p< ) و بیشترین میزان عملکرد دانه عدس (1404 کیلوگرم در هکتار) از تیمار برهمکنش آبیاری معمول و کود تلفیقی تولید شد. همچنین استفاده از کود تلفیقی (50 درصد کود شیمیایی فسفری+ کود زیستی) در تنش خشکی شدید عملکرد دانه بیشتری را نسبت به سایر تیمارهای کودی تولید نمود. اثر متقابل آبیاری در نوع کود روی صفات محتوای رطوبت نسبی، میزان کلروفیل کل و پرولین معنی دار بود (1%p<). از نظر صفت محتوی رطوبت نسبی برهمکنش آبیاری معمول و کود زیستی (63/85 درصد)، از نظر میزان کلروفیل کل برگ برهمکنش آبیاری معمول و 100 درصد کود شیمیایی فسفری (517/1 میلی گرم در گرم برگ تر برگ) و از نظر میزان پرولین برهمکنش تنش خشکی شدید و 100 درصد کود شیمیایی فسفری (372/3 میلی گرم در گرم برگ تر برگ) بیشترین مقدار را داشتند. نتایج ضرایب همبستگی مشخص نمود عملکرد محصول همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد غلاف در بوته (825/0) و محتوای رطوبت نسبی (630/0) و همبستگی منفی و معنی داری با درصد پروتئین دانه (609/0 -) و میزان پرولین (638/0 -) داشت. در کل می توان از دیدگاه کاهش مصرف کود شیمیایی به منظور حفظ محیط زیست و پایین آوردن هزینه های اقتصادی، سطح 50 درصد کود شیمیایی فسفری به همراه کود زیستی برای گیاه عدس توصیه کرد.کلید واژگان: تنش خشکی, رطوبت نسبی برگ, عملکرد دانه, کود زیستی, کلروفیل, میزان پرولینAgroecology journal, Volume:10 Issue: 4, 2019, PP 1107 -1119IntroductionDifferent studies in semi-arid regions showed that application of phosphorus fertilizers under drought stress conditions increased the crop yield. Most agricultural soils contain larger amount of fixed form of Phosphorus (P) than available P, a considerable part of which has accumulated as a consequence of regular applications of P fertilizers. Certain microorganisms such as phosphate solubilizing bacteria fungi, actinomycetes mostly those associated with the plant rhizosphere are known to convert insoluble inorganic phosphorus into soluble form that could be utilized by the plants. Among them, some phosphate-solubilizing bacteria (PSB) are being used as phosphatic biofertilizers for crop production. Phosphate solubilizing bacteria can solubilize fixed form of P to available form by the secretion of various kinds of organic acids, phosphatase enzyme, growth hormones etc. and increase availability of P to the plants. In this point of view, phosphatic biofertilizer may be used as an alternate option of chemical P fertilizer for lentil cultivation. Therefore, the present study was under taken to evaluate the effects of biofertilizer, chemical phosphorus and integrated application of fertilizers on yield and physiologic characteristics of lentil under drought and normal condition in karaj climate.Materials and MethodsTo evaluate the effect of drought stress on seed yield and physiological traits of lentil cultivar (Ziba) with chemical and bio phosphorus fertilizer, an experiment was conducted in split plot based on randomized complete blocks design CRBD design with four replications in research farm of University of Tehran (Karaj-Iran) during 2014-15. The main factor included three irrigation levels (irrigation after 70, 90 and 130 mm evaporation from open pan class A) and sub treatment were the kind of phosphorus fertilizers (100% super phosphate triple (P); bio-fertilizer; 50% P + bio-fertilizer; no p fertilizer and bio-fertilizer as a check) The bio-fertilizer contained co-inoculation of phosphobacterin (pseudomonas strains 93 & 187) and azotobactor. The characteristics recorded were no. of pods per plant, seed yield, seed protein content (%), relative water content (RWC), proline content and total leaf chlorophyll.
For statistical analysis, analysis of variance (ANOVA) and Duncan’s multiple range test (DMRT) were performed using SAS ver. 9.2 software.Results and DiscussionInteraction effect of irrigation and type of fertilizer had significant effect on pod number per plant, protein percentage, relative water content, free proline and chlorophyll content. The results indicated that normal irrigation (irrigation after 70 mm evaporation from open pan class A) × integrated phosphorus fertilizer (50% P + inoculation with bio-fertilizer) gave the highest seed yield. Similarly, P and bio-fertilizers application under severe drought stress condition produced higher seed yield compared to other treatments. This can be explained that PB inoculation enhanced the solubilization of phosphates in rhizosphere soil of lentil which stimulated the native Rhizobium and attributed to increase the nodule number and weight ultimately that showed positive effects on other growth and yield attributes of lentil.
However, for the RWC under normal irrigation × bio-fertilizer; for the total leaf chlorophyll under normal irrigation × 100% super phosphate triple; and for the proline content under severe drought stress × 100% super phosphate triple gave the highest values. With drought stress conditions, the leaf RWC and Proline contents reduced, which represented a relationship between these physiological traits and lentil seed yield.ConclusionIn general, from the view of reducing chemical fertilizer uses to manner the environment-friendly and cost-saving cultivation, application of 50% P + seed inoculation with bio-fertilizer based on the result of this study is recommended.Keywords: Bio-fertilizer, Chlorophyll, Drought stress, Lentil seed yield, Proline, Relative water contents -
به منظور بررسی اثر پیری بذر بر شاخص های جوانه زنی در شرایط آزمایشگاهی و استقرار گیاهچه و عملکرد گیاه لوبیا در شرایط مزرعه، پژوهشی در سال 90-1389 در آزمایشگاه و مزرعه آموزشی-پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران روی دو رقم لوبیا قرمز انجام شد. ارقام لوبیا شامل اختر و صیاد و سطح پیری مصنوعی شامل، صفر (شاهد)، 2، 4 و 6 روز پیری مصنوعی با طرح فاکتوریل و درقالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در 4 تکرار بود. نتایج نشان داد که تیمار پیری بذر، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، گیاهچه های طبیعی و بنیه وزنی گیاهچه را در آزمون جوانه زنی استاندارد به طور معنی داری کاهش داد. همچنین، تیمار پیری بذر سبب کاهش معنی دار صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه، گیاهچه های طبیعی و بنیه وزنی گیاهچه در آزمون پیری تسریع شده گردید. بین رقم های مورد مطالعه نیز تفاوت معنی داری از نظر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، گیاهچه های طبیعی، طول گیاهچه، بنیه وزنی گیاهچه و هدایت الکتریکی بذر مشاهده گردید. در آزمون هدایت الکتریکی، مقدار به دست آمده با افزایش شدت پیری افزایش یافت که این افزایش در رقم اختر بیشتر از صیاد بود. در شرایط مزرعه، صفات سبز شدن و عملکرد تحت تاثیر رقم و تیمار پیری قرار گرفت. اعمال پیری بذر سبب کاهش معنی دار شاخص ظهور گیاهچه، درصد استقرار و عملکرد دانه گردید که این کاهش در رقم اختر بیشتر از صیاد بود.کلید واژگان: استقرار گیاهچه, شاخص ظهور گیاهچه, شاخص های جوانه زنی, عملکرد, هدایت الکتریکیTo study the effects of artificial seed ageing on germination indices in the laboratory condition and seedling establishment and yield of two red kidney bean genotypes in the field condition, an experiment was carried out at Research Field of Faculty of Agriculture, University of Tehran, Karaj, Iran in 2011. The two experiment design, were as factorial with four replications arranged in randomized complete blocks design (RCBD) and complete randomized design (CRD) for field and laboratory condition, respectively. The experimental treatments consisted of four levels of seed ageing – 0 (control), 2, 4 and 6 days seed ageing – and two red bean genotypes (Akhtar and Sayyad). Results showed that germination percentage, germination rate, normal seedling and seedling vigor index significantly decreased by seed ageing treatment in standard germination test. Also, seed ageing significantly decreased germination percentage, germination rate, seedling length and dry weight, normal seedling and seedling vigor index in accelerated ageing test. Studied genotypes was different in terms of germination percentage, germination rate, normal seedling, seedling length, seedling vigor index and electrical conductivity test. In the electrical conductivity test, seed leakage increased by increment of seed ageing level and is sever in Akhtar compared to Sayyad. In the field condition, seedling emergence and grain yield significantly affected by genotype and seed ageing. Seedling emergence index, seedling establishment percentage and grain yield decreased by seed ageing treatment that was severe in Akhtar than that of Sayyad genotype.Keywords: EC, Germination indices, Seedling emergence index, Seedling Establishment, yield
-
به منظور تعیین دمای ویژه بذرهای گیاه دارویی شاهدانه (Cannabis sativa)، تاثیر درجه حرارت های مختلف بر جوانه زنی ، ، در یک مطالعه آزمایشگاهی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی واکنش جوانه زنی در دماهای ثابت3، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سانتی گراد انجام شد. بذرهای جوانه زده هر روز شمارش شده و سپس سرعت جوانه زنی و درصد جوانه زنی محاسبه و نمودار دماهای ویژه جوانه زنی بذر شاهدانه بر اساس سه مدل رگرسیونی دو تکه ای، بتا و دندان مانند ترسیم شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما از 3 تا 25 درجه سانتی گراد سرعت جوانه زنی بذرها به طور معنی داری افزایش یافت، در حالی که اختلاف معنی داری در سرعت جوانه زنی دماهای 25 تا 40 درجه سانتی گراد مشاهده نشد. همچنین با افزایش دما به بیش از 25 درجه سانتی گراد، درصد جوانه زنی کاهش یافت. در میان مدل های محاسبه شده، مدل دندان مانند دقت بالاتری را در تعیین دماهای ویژه جوانه زنی بذر شاهدانه داشت، که بر اساس آن دمای پایه، بهینه و بیشینه جوانه زنی بذر شاهدانه به ترتیب برابر 1، 39.3-26 و 48 درجه سانتی گراد محاسبه شد.کلید واژگان: دمای پایه, سرعت جوانه زنی, مدل دوتکه ای, مدل بتا, مدل دندان مانند, دمای ویژه, شاهدانهTo determine the specific temperature of Medicinal Cannabis sativa, the effects of different temperatures on germination, in a laboratory study in a completely randomized design with three replications were studied. Germination response assessment at constant temperatures (3, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40 and 45ºC) was conducted. The germinated seeds were counted every day and the rate of germination percentage, cumulative germination and cardinal temperatures diagram of Cannabis sativa seed germination based on 3 regression model including segmented model, Beta model and Dent like model. The results showed that the temperature increase of 3 to 25°C significantly increases the germination rate, while the germination rate did not differ at 25 to 40°C. Also with increasing temperature over 25°C, germination was reduced. Dent like model such as higher accuracy in determining the cardinal temperatures hemp seed germination was compared with other models, Base, optimum and maximum temperature of seed germination of Cannabis sativa based on Dent like model was determined 1, 26-39.3 and 48°C respectively.Keywords: Base temperature, germination rate, Segmented model, Beta model, Dent like model, cardinal temperatures, Cannabis sativa
-
بهمنظور بررسی اثر پیشکاشت گیاه پوششی و کاربرد نیتروژن بر برخی صفات کیفی و عملکرد ارقام مختلف ذرت علوفهای آزمایشی در دانشگاه تهران به صورت کرتهای دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل پیشکاشت ماشک به عنوان کرت اصلی در سه سطح (آیش (نکاشت)، کشت ماشک بهعنوان علوفه و کشت ماشک بهعنوان کود سبز)، کود نیتروژن به عنوان کرت فرعی در سه سطح (صفر، 50 و 100 درصد مقدار توصیهشده) و رقم ذرت علوفهای به عنوان کرت فرعیفرعی در دو سطح (رقم سایمون و ZP677) بودند. صفات مورد بررسی شامل درصد قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، کربوهیدراتهای محلول در آب (WSC)، پروتئین خام (CP)، فیبر خام (CF)، خاکستر، NDF، ADF، عملکرد پروتئین (Kg/ha) و عملکرد ماده خشک (Kg/ha) ذرت علوفه ای بودند. نتایج نشان داد که نکاشت ماشک (12/32) نسبت به تیمارهای کود سبز (68/28) و علوفه (08/31) تاثیر قابلتوجهی بر درصد WSC داشت. بیشترین و کمترین درصد ADF به ترتیب در کود سبز (87/22) و آیش (99/15) مشاهده شد. کود سبز و آیش به ترتیب بیشترین (87/35) و کمترین (45/31) تاثیر را روی درصد NDF داشتند. درصد NDF در 50% مقدار توصیهشده کود اوره بیشترین (41/35) و در صفر درصد اوره کمترین (72/31) میزان داشت. بیشترین (09/35) و کمترین (17/32) درصد CF به ترتیب در اثر متقابل رقم ZP677 × پیشکشت ماشک بهعنوان علوفه و اثر متقابل رقم سایمون × آیش حاصل شد.کلید واژگان: کشت دوگانه, کود سبز, کیفیت علوفه, کود شیمیاییevaluate the effect of pre-planting cover crop and nitrogen application on some qualitative traits and yield of two forage maize varieties, an experiment was conducted at Tehran University to form of split plot in a randomized complete block design in three replications. Assessed factors included pre-planting vetch as main plots in three levels (fallow (or not Planting), planting of vetch as fodder and planting of vetch as green manure), nitrogen fertilizers as sub plots at three levels (zero, 50 and 100 percent of the recommended amount) and maize varieties as sub-sub plots at two levels (Simon and ZP677 var.), respectively. The studied traits consisted of percent of dry matter digestibility (DMD), water-soluble carbohydrates (WSC), crude protein (CP), crude fiber (CF), ash, NDF, ADF, protein yield (Kg/ha) and dry matter yield (Kg/ha) of forage maize. The results showed that the fallow treatment had significant effect on WSC% in comparison with green manure and fodder maize. The highest and lowest percent of ADF were observed in green manure and fallow respectively. Green manure and fallow had the highest and the lowest impact on NDF percent, respectively. NDF percent in 50% of recommended urea was the highest and zero percent of urea was the lowest. The highest and lowest percentage of CF was obtained in interaction ZP677 cv × pre-plant vetch as fodder and fallow × Simon cv respectively. In relation to the protein yield, interaction green manure × %100 urea and fallow × %0 urea had the highest and lowest amount respectively.Keywords: Double cropping, Green manure, Forage quality, Chemical fertilizer
-
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کم آبیاری و نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت خرده شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. تنش خشکی در سه سطح شامل آبیاری نرمال (60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر)، تنش خفیف و شدید خشکی پس از مرحله 4 برگی (به ترتیب90 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) به عنوان فاکتور اصلی بود و تیمار کودی در چهار سطح صفر(شاهد)، 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و دو رقم لوبیا (رقم اختر و لاین D81083) به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی به طور معنی داری سبب کاهش تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، شاخص برداشت و ارتفاع بوته گردید. اعمال کود نیتروژن نیز به جز شاخص برداشت و ارتفاع، موجب افزایش مقادیر سایر صفات گردید. دو رقم لوبیا قرمز در تمام صفات با یکدیگر اختلاف معنی دار داشتند به طوری که لاین D81083 نسبت به رقم اختر از لحاظ عملکرد دانه، عملکرد زیستی و سایر اجزای عملکرد برتری داشت. با توجه به نتایج این پژوهش و ویژگی های اقلیم شهر کرج توصیه می شود میزان 100 کیلوگرم کود نیتروژنی از منبع اوره در شرایط تنش خشکی ( 120 میلی متر تبخیر) ، برای کشت لوبیا بکار برده شود این مدیریت می تواند از شدت تنش خشکی و صدمات وارده بکاهد.کلید واژگان: تنش خشکی, عملکرد و اجزاء عملکرد, کود نیتروژن, لوبیا قرمزTo study the effects of different irrigation levels and nitrogen on yield and yield components of red kidney beans, a factorial split plot experiment in a randomized complete block design with four replications was conducted at College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran (Karaj) in 2015. Three irrigation levels comprised of 60 (normal), 90 (mild water stress) and 120 mm (sever) cumulative evaporation from open pan class A assigned as main plots, four fertilizer treatments of zero (control), 50, 100 and 150 kg N ha-1 and bean cultivars (Akhtar & D81083) compound as sub plots.The results showed that water stress significantly reduces the number of pods per plant, seeds per pod, seed weight, seed yield, biological yield, harvest index, number of branches and plant height. Applied nitrogen significantly intensified all traits, except pod weight, plant height and harvest index. Two kidney beans significantly differed in all traits; however the line D81083 in terms of grain yield and other components performed better than Akhtar. D81083 line at normal irrigation with 150 kg N and the Akhtar line at water stress condition with no N fertilizer application, respectively had the highest and the lowest harvest index and seed weight. The interaction of water stress and nitrogen fertilizer on grain yield showed that the treatments of 150 kg N in normal irrigation had the highest and the control (not fertilizer) under severe water stress had the lowest yield however, the difference between 100 and 150 kg N ha- was not significant.Keywords: water stress, yield, yield components, Nitrogen fertilizer, red kidney bean
-
نشریه بوم شناسی کشاورزی، سال نهم شماره 4 (زمستان 1396)، صص 1020 -1030در سال های اخیر نگرانی های زیادی درباره اثرات آفت کش ها روی موجودات غیر هدف به وجود آمده است. بقایای ناشی از مصرف سموم شیمیایی آفت کش سبب آلودگی محیط زیست گردیده و سلامتی انسان ها را در معرض خطر جدی قرار داده است. محدوده مطالعاتی هشتگرد با وسعتی حدود 1170 کیلومتر مربع بدلیل نزدیکی به کلان شهر تهران و تمرکز تعداد زیاد واحدهای کشاورزی، صنعتی وخدماتی دارای موقعیت سیاسی- اقتصادی مهمی می باشد. این مقاله اثرات منفی حشره کش های عمده مصرف شده در منطقه هشتگرد و میزان ریسک بالقوه و محیطی آن ها را با استفاده از شاخص تاثیر زیست محیطی (EIQ) مورد بحث و بررسی قرار می دهد. نتایج این تحقیق نشان می دهد در میان حشره کش های عمده مصرفی در منطقه هشتگرد سمیت بالقوه ایمیداکلوپراید (کنفیدور) و تاثیر محیطی مزرعه ای مالاتیون بیشتر بوده است. بیشتربن خطر در هر سه جزء کارگران مزرعه، مصرف کننده و اکولوژیک مربوط به سم ایمیداکلوپراید بود که این سم را به عنوان خطرناک ترین حشره کش عمده مصرفی در منطقه مطرح کرد. شاخص EIQ برای سموم ایمیداکلوپراید، دیازینون، مالاتیون و فوزالون بیشترین تاثیر پذیری را از بخش اثر اکولوژیک گرفته که به ترتیب 7/105، 75/81، 25/63 و 25/58 بوده است. در خصوص سم دلتامترین قسمت کارگران مزرعه بیشترین تاثیر را بر روی نمره نهایی EIQ داشته است. هم چنین نتایج نشان داد که بر اساس شاخص تاثیر زیست محیطی، بیشترین مخاطرات زیست محیطی ناشی از سوم حشره کش در منطقه هشتگرد به دلیل عدم شناخت مناسب و انتخاب غیرصحیح برخی از حشره کش ها و استفاده بیش از اندازه آن ها می باشد.کلید واژگان: آفت کش, اثر اکولوژیکی, ایمیداکلوپراید, دیازینونAgroecology journal, Volume:9 Issue: 4, 2018, PP 1020 -1030IntroductionRecently, there is an increasing concern about the effects of pesticides on non-target organisms. Residual of pesticides cause environmental pollution and put in danger the human health. The problem is always in contact with pesticides, there are numerous risks related to the environmental and human health threat at different levels of their cycle, including production, sale, use in the field and ultimately for residue in food occurs. This study consider the harmful effects of pesticides in Hashtgerd study area and their potential and environmental risks using EIQ index. Environmental Impact Quotient (EIQ) is a model based on algebraic equations which by it can be classification chemical pesticides based on environmental hazards and risks to human health and toxins that cause minimal risk are selected. The ultimate purpose of this study was to determine 5 insecticide have been the highest consumption in the region Hashtgerd and then determine the potential environmental risks of them by EIQ index, so that eventually we can identify and eliminate hazardous insecticides.
Materials and MethodsHashtgerd study area is one of 609 countries study area that is located in the Alborz province. This area with an extent of about 1170 square km because of the proximity to the metropolis of Tehran and focus a large number of agricultural, industrial and service units has an important economic and political position. The numerical value of the EIQ is average of the three main components include of the potential damage to the health of farm workers, the potential damage to consumers through the direct effect of toxic residues in food products or through ground water contamination and potential negative effects on the environment, including aquatic and terrestrial organisms show. The describes components of the EIQ are contains 11 variables. All input data for the impact of low, medium and high are judged to be harmful than, the one, three or five into account. Information on types of pesticides through questionnaires and interviews with farmers of all crops and gardens in the area (120 questionnaires in four cities in the study area) were collected. Information on pesticides and their effects from data bases IUPAC and the Pesticide Manual, 1997and Crop Protection, 2003 were collected.
Results and DiscussionBecause EIQ index for imidacloprid, diazinon, malathion and phosalone pesticides has been most affected by the ecological effects, It can be concluded that in the land area that these insecticides were used, biotic intensity are at highest risk. In a study that examined environmental hazards of cotton production in Turkey, the role of ecological effects of pesticides on EIQ was more than consumer parts and farm workers. In examining of the pesticides registered in the United States, toxicity of farm workers, consumers and ecological were 37, 8 and 84/4 respectively and the final average EIQ for insecticides registered was 43/1. According to this another factor considered is the farm environmental impact of pesticides. Malathion insecticide in Hashtgerd region with farm environmental impact 42/18 as the most dangerous environmental toxins known and then insecticide diazinon that had the highest consumption in frequency of use, with farm environmental impact 41/76 was next in rank. Although Imidaclopride compared to other pesticides had a higher EIQ index so the potential toxicity was more but because of active ingredient and low dosage in terms of farm environmental impact was in third place. Therefore, with the expansion of the ecosystem-based approach to manage pests and method of integrated pest management, it can be greatly reduced environmental hazards arising from the use of insecticides. Among the major insecticides used in the Hashtgerd region potential toxicity of imidaclopride and farm environmental impact of malathion was more. The highest risk in all three components of farm workers, consumers and ecological related to Imidaclopride that has raised the most dangerous insecticides name as the main consumption in the Hashtgerd region. The results showed that based on the environmental impact index, most of environmental hazards of insecticides in the Hashtgerd region are due to lack of proper knowledge and incorrect selection of some insecticides and their use is excessive. In Imidaclopride and deltamethrin that farm workers effect of them on the final score EIQ was high, safety spraying will reduce the effects of this component by far.
ConclusionThe results showed that among major consumed insecticides in the area Hashtgerd, potential toxicity of Imidacloprid and farm Environmental impact of Malathion was greater. Highest risk of all three components of farm workers, consumers and ecological, related to Imidaclopride insecticide that referred to as the most dangerous major pesticide consumption in the Hashtgerd region.Keywords: Ecological Effect, Environmental impact quotient, Pesticides -
برای تعیین تنوع ژنتیکی صفات و درک روابط همبستگی بین هفت صفت کمی عدس به منظور یافتن نژادگانی (ژنوتیپ هایی) با ظرفیت عملکرد بالا، 760 نژادگان (نمونه) موجود در کلکسیون عدس طرح حبوبات پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 93-1392 ارزیابی شدند. فراسنجه (پارامترهای) آماری صفات در جامعه اصلی شامل میانگین، واریانس، انحراف معیار، کمینه و بیشینه و دامنه تغییرات محاسبه شد. صفات مورد بررسی عبارت از زمان 50درصد گل دهی، تاریخ 90درصد رسیدگی فیزیولوژیک، ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد زیست توده (بیوماس)، عملکرد دانه و شاخص برداشت بودند. در هر بلوک از رقم اصلاح شده زیبا به عنوان شاهد استفاده شد. مقادیر فراسنجه های آماری صفات نشان داد، صفت زیست توده کل (وزن کل بوته) تنوع چشمگیری در بین نمونه ها داشت و پس از آن شاخص برداشت و وزن هزاردانه بالاترین دامنه تغییرات را نشان دادند. نتایج به دست آمده از همبستگی ساده پدیدگانی (فنوتیپی)، رگرسیون چندگانه گام به گام نیز نشان داد، این سه صفت بیشترین تاثیر را بر عملکرد دانه عدس داشتند. بین شمار روز از کاشت تا 50درصد گل دهی و نیز میانگین ارتفاع بوته رابطه مثبت و معنی دار با عملکرد دانه در جامعه مشاهده شد، که نشانگر عملکرد بیشتر عدس در نمونه های دیر گل ده و پابلند بود. برای روشن شدن روابط گروهی بین متغیرها تجزیه به مولفه های اصلی انجام گرفت، که نتایج تجزیه هفت صفت مورد بررسی را در سه مولفه با توجیه 70درصد تغییرپذیری گروه بندی کرد. همچنین، برای اندازه گیری و تعیین فاصله ژنتیکی بین نژادگان های عدس، به کمک تجزیه خوشه ای(کلاستر) چهار خوشه بندی تشخیص داده شد.کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, عملکرد دانه, فراسنجه های آماری, معیارهای گزینش, نمونه های عدسIn order to assess the genetic diversity of traits and to identify the relationships between quantitative traits in lentil, 760 accessions originated from lentil collection of pulses project evaluated at College of Agriculture and Natural Resources of University of Tehran located at Karaj during 2014. Statistical parameters comprised of mean, variance, standard error of means, maximum and minimum range and coefficient of variation measured. Traits included days to flowering, days to maturity, plant height, seed weight, biological yield, and seed yield and harvest index. Each accession sown in one row with 3 meters row length, and cultivar Ziba used as check (control). The result of simple phenotypic correlations and stepwise regression indicated that the total biomass, harvest index and 1000 seed weight mostly affected the seed yield. Positive and significant correlation observed between days to flowering and plant height with seed yield, which resulted in expansion of vegetative period and increasing of plant height among the genotypes that were commonsensical. To clarify the relationship between the variables,a principal component analysis performed, the results of which indicated that seven traits studied in three components account for 70% of the grouping. In addition, to measure and determine the genetic distance between the lentil genotypes, cluster analysis classified them into four clusters.Keywords: Genetic diversity, lentil accessions, seed yield, selection criteria, statistical parameters
-
نخستین گام در تعیین الگوی بهینه کشت گیاهان زراعی در کشاورزی و افزایش عملکرد و تولید در یک منطقه، شناسایی و ارزیابی قابلیت و ظرفیت (پتانسیل) تولید زمین های آن منطقه است. منطقه هشتگرد با گستره تقریبی 1170 کیلومترمربع به دلیل نزدیکی به کلان شهر تهران و تمرکز شمار زیاد واحدهای کشاورزی، صنعتی و خدماتی موقعیت سیاسی اقتصادی مهمی دارد. هدف از این تحقیق با توجه به نبود اطلاعات کافی در زمینه ظرفیت تولید اراضی منطقه هشتگرد برای کشت آبی محصولات زراعی، تعیین قابلیت اراضی منطقه هشتگرد برای زراعت آبی چهار محصول عمده و برآورد عملکرد آن ها در واحد سطح با استفاده از روش سازمان خواربار جهانی (فائو) و محاسبه درآمد خالص به ازای هر مترمکعب آب مصرفی بود. ظرفیت تولید گندم، جو، ذرت علوفه ای و یونجه با استفاده از روش فائو در منطقه هشتگرد به ترتیب 3/12، 3/8، 75 و 8/26 تن در هکتار محاسبه شد. ظرفیت تولید به دست آمده در منطقه، کارایی بالای تولید گیاهان زراعی در منطقه هشتگرد را پیش بینی می کند و از سوی دیگر عملکرد به دست آمده توسط کشاورزان نمونه نشان می دهد که امکان رسیدن به ظرفیت تولید در منطقه هشتگرد وجود دارد. در منطقه هشتگرد به ازای هر مترمکعب آب 25/1 کیلوگرم گندم، 1/1کیلوگرم جو، 6/6 کیلوگرم ذرت علوفه ای و 2/1 کیلوگرم یونجه تولید شد. همچنین بررسی شاخص سود خالص آب مصرفی هر گیاه در منطقه بیانگر یک واقعیت اساسی یعنی هدررفت آب در منطقه است که نیازمند سیاست گذاری های نوین در زمینه بهبود ارتقاء عملکرد گیاهان زراعی و بهره برداری بهینه از منابع آبی منطقه بر پایه ملاحظات زیست محیطی و اقتصادی است.کلید واژگان: ارزیابی تناسب اراضی, تولید قابل پیش بینی, شاخص بهره وری آب, کارایی مصرف آبThe first step in determining the optimal cropping pattern for crops and increase the yield in unit area is land use ability and production potential evaluation. Hashtgerd study area with an area of about 1170 square km because of the proximity to the metropolis of Tehran and focus a large number of agricultural, industrial and service units has an important economic and political position. According to importance of land capability studies at sustainable use of land and lack of sufficient information about potential Hashtgerd area for cultivation of crops, the purpose of this research is determination Hashtgerd area land capability and estimated four major crops yield by World Food Organization (FAO) method and the calculation of net income for per cubic meter of water used at per crops. The results showed area soil downstream for irrigated cropping has salinity and alkalinity restrictions. Production potential for wheat, barley, forage maize and alfalfa by FAO method at Hashtgerd area are in order as follows 12.3, 8.3, 75 and 26.8 ton/ha and given the small difference to field operation by favorite farmers it shows this method has High Performance in crops yield estimate. In Hashtgerd area for per cubic meter of used water produce 1.25 kg wheat, 1.1kg barley, 6.6 kg forage maize and 1.2 kg alfalfa. Also check of NBPD index it shows the most valuable environmental resource (water in area) is waste.Keywords: Land suitability assessment, foreseen Production, water productivity indivator, water use efficiency
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.