پیمان رجایی
-
امروزه اثرات سلامت بخش فیبر رژیمی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. فیبر رژیمی در مواد غذایی مانند میوه ها، سبزیجات و غلات وجود دارند و دارای کالری و چربی کمی هستند. فیبر کربوهیدراتی است که در بدن قابل تجزیه نیست و در دستگاه گوارش توسط آنزیمها هضم نمی گردد. فیبرها شامل سلولز، همی سلولز، صمغ، مواد پکتیک و لیگنین هستند که به علت ظرفیت جذب گلوکز، ظرفیت جذب کلسترول، ظرفیت نگهداری روغن و کالری بسیار کم در کاهش و درمان بیماری هایی مانند چاقی، دیابت، انواع سرطان ها، بیماری های روده ای و بیماریهای قلبی عروقی موثر هستند. بسیاری از ضایعات صنایع غذایی مانند تفاله میوه ها، هسته خرما و سبوس غلات منابع مهم فیبر رژیمی میباشند که میتوان از آن ها به عنوان پری بیوتیک برای رشد و تکثیر باکتری های مفید روده استفاده نمود. فیبرها بر اساس خصوصیات فیزیکی به دو دسته محلول و نامحلول در آب تقسیم می گرددند. فیبرهای نامحلول به علت طعم نامطلوب و عملکرد ضعیف مورد استفاده قرار نمی گیرند که به وسیله روش هایی مانند اصلاح فیزیکی، شیمیایی، آنزیمی و ترکیبی به فیبر محلول تبدیل می شوند. به دلیل هزینه پایین، زمان کوتاه، عملیات ساده و بدون تولید زباله سمی روش فیزیکی بیشترین کاربرد را دارد. در این مقاله به بررسی انواع فیبر، خواص درمانی و روش های اصلاح آن پرداخته شده است.
کلید واژگان: پری بیوتیک, دیابت, فیبر رژیمی, کاهش سرطان, کربوهیدراتNowadays, the health effects of dietary fiber are very much considered. Dietary fiber is found in foods such as fruits, vegetables, and grains and is low in calories and fat. Fiber is a carbohydrate that cannot be broken down in the body and is not digested by enzymes in the digestive system. Fibers include cellulose, hemicellulose, gum, pectic substances, and lignin, which due to their glucose absorption capacity, cholesterol absorption capacity, oil storage capacity, and very low calories are used to reduce and treat diseases such as obesity, diabetes, various cancers, intestinal diseases, and cardiovascular diseases. They're effective. Many food industry wastes such as fruit pomace, date kernels and cereal bran are important sources of dietary fiber that can be used as prebiotics for the growth and proliferation of beneficial intestinal bacteria. Based on physical properties, fibers are divided into two categories, soluble and insoluble in water. Insoluble fibers are not used due to their unpleasant taste and poor performance, which are converted into soluble fiber by methods such as physical, chemical, enzymatic and combined modification. Due to low cost, short time, simple operation and no production of toxic waste, the physical method is the most widely used. In this article, the types of fiber, their therapeutic properties, and their modification methods have been investigated.
Keywords: Prebiotics, Diabetes, Dietary Fiber, Cancer Reduction, Carbohydrate -
نشریه پژوهش های علوم و صنایع غذایی ایران، سال نوزدهم شماره 2 (پیاپی 80، خرداد و تیر 1402)، صص 247 -258
در این پژوهش اثر جایگزینی درصدهای مختلف فیبر استخراج شده از تفاله مالت جو با چربی در سطوح (5، 10، 15 و 20 درصد)، بر خواص فیزیکوشیمیایی (چربی، فیبر، خاکستر، ویسکوزیته و رنگ سنجی (L*, a*, b*) و خواص حسی (طعم، بو، رنگ، بافت و پذیرش کلی) مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از تحلیل واریانس در سطح احتمال 5 درصد تعیین شد. مقایسه میانگین داده ها براساس آزمون دانکن و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتایج ارزیابی خصوصیات مختلف سس مایونز کم چرب نشان داد که افزایش درصد فیبر مالت جو باعث کاهش میزان چربی، روشنایی و زردی در تیمارهای سس مایونز کم چرب شد (P<0/05). همچنین افزودن فیبر باعث افزایش میزان ویسکوزیته، فیبر، خاکستر و قرمزی در تیمار های سس مایونز شد (P<0/05). همچنین میزان پروتیین در تیمار ها افزایش یافت که این افزایش از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0/05). نتایج حاصل از ارزیابی حسی نمونه های سس مایونز نشان داد که با افزودن میزان فیبر استخراج شده از تفاله مالت جو به سس مایونز میزان امتیاز طعم، بافت، رنگ و پذیرش کلی کاهش یافت که این کاهش از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0/05). در حالی که امتیاز بو معنی دار نبود (P>0/05). به طوری که تیمار حاوی 20 % فیبر مالت جو کمترین امتیاز حسی (طعم، بو، بافت، رنگ، پذیرش کلی) و تیمار حاوی 5 و 10 درصد فیبر مالت جو بیشترین امتیاز حسی (طعم، بو، بافت، رنگ، پذیرش کلی) را از ارزیابان دریافت کردند. با توجه به نتایج کلیه آزمون های انجام شده، تیمار 3 (حاوی 10 درصد فیبر مالت جو) به عنوان بهترین تیمار در تحقیق حاضر معرفی گردید.
کلید واژگان: تفاله مالت جو, جو, سس مایونز کم چرب, فیبرIntroductionMayonnaise is one types of sauces that has always been loved and preferred by consumers because of its unique texture and taste. Sauce is a semi-solid or liquid food ingredients that consists of emulsifying edible vegetable oils (at least 66%) in a liquid phase including vinegar, water, lemon juice, and egg yolk (Bortnowska and Makiewiewicz, 2006). According to the National Standard of Iran (No. 2454), if the amount of fat in mayonnaise is reduced by at least 25% (from 66% of fat), it is considered reduced fat mayonnaise, and if it is reduced by 50% in fat, mayonnaise is considered low-fat. (National Standard of Iran 2454, 1394). Fibers are edible parts of plants or similar carbohydrates that cannot be absorbed in the gut and only irritate the gut. Dietary fiber contains polysaccharides, oligosaccharides, lignin and related plant materials. Dietary fiber intake can reduce the risk of cardiovascular disease, high blood pressure, diabetes, obesity, cancer and some gastrointestinal disorders. They can alter tissue properties, eliminate hydration, stabilize high-fat foods and emulsions, and improve shelf life (Zhang et al., 2017). Barley (Avena sativa L.) is an important crop with about 21 million tons annually production worldwide. The seed has been used to raise public awareness about the health benefits of beta-glucan, which helps lower blood cholesterol and glucose levels. Protein is the second most abundant element (12 to 20%) in barley after starch, which contains organic amino acids, due to its high lysine content because globulins make up 70 to 80% of total barley protein. Alcohol-soluble prolamins, on the other hand, are the main storage proteins in other cereals (Nito et al., 2015).
Materials and MethodsIn this study, nitrate, ethanol, methanol, chloroform, ethylene glycol and acetic acid were prepared from Merck Company (Germany) and sunflower oil from Rana Company, vinegar from Somayeh Company, salt from Aali Company, sugar from Pardis Company, mustard from Bijan Company and Barley Malt Pulp was prepared from Behnoosh Company. Chemical extraction method was used to extract fiber. (Salehifar and Fadai Noghani, 2013). To prepare the mayonnaise samples, the powder ingredients including salt, mustard and sugar, vinegar and water were first mixed well and uniformly with a mixer (IKA WERK, Germany). Then, according to the formulation, the fiber extracted from barley malt pulp was gradually added to the above mixture, which was stirring, and the eggs were added to the mixture and mixed thoroughly to obtain a uniform composition. At this stage, the oil was added dropwise with continuous pouring. Finally, the samples of mayonnaise prepared were kept at refrigerator for further analysis. In all samples, the amount of sugar (11.5 g), white vinegar (23.1 g), eggs (39.45 g), salt (4.50 g), water (24.6 g) was constant (Bostani et al., 2011). In this study, in order to reduce the amount of oil, it was replaced with fiber extracted from barley malt pulp at five levels of 0, 5, 10, 15 and 20% (w / w).
Results and DiscussionThe effect of replacing different percentages of fibers extracted from barley malt pulp with fat at levels (5, 10, 15 and 20%) on physicochemical properties (fat, fiber, ash, viscosity and colorimetry (L*) a*, b*) and sensory characteristics (taste, smell, color, texture and general acceptance) were determined using analysis of variance at 5% probability level. Various properties of low-fat mayonnaise showed that as the percentage of barley malt fiber increased, the amount of fat, radiance and yellowness in low-fat mayonnaise treatments (P <0.05) decreased, and the addition of fiber increases the viscosity, fiber, ash and redness of mayonnaise, treatments (P> 0.05) as well as protein content. In the treatments, which was statistically significant (P> 0.05), the results of sensory evaluation of mayonnaise samples showed that the addition of fiber extracted from barley malt pulp resulted in a significant reduction in taste, texture, color and the general acceptance of mayonnaise samples (P <0.05), while the decrease in odor score was not statistically significant (P> 0.05), so that the treatment containing 20% barley malt fiber had the lowest sensory score (taste). Smell, texture, color, acceptance k Li) and treatments containing 5 and 10% barley malt fiber received the highest sensory scores (taste, odor, texture, color, general acceptance) from the panelists.
ConclusionAccording to the results, treatment 3 (containing 10% barley malt fiber) was introduced as the best treatment in the present study.
Keywords: barley, Barley malt pulp, Fiber, Low fat, mayonnaise -
مقدمهدوغ به علت غنی بودن از مواد مغذی به خصوص در دمای محیط، مستعد آلودگی با بعضی از میکروارگانیسم ها می باشد که موجب تغییر طعم و عطر محصول و بادکردگی آن طی زمان نگهداری می شود. بنابراین استفاده از مواد ضد میکروبی طبیعی از جمله عصاره های گیاهی نظیر عصاره گیاه مفرا می تواند برای افزایش ماندگاری دوغ همگام با افزایش بازار پسندی آن، حایز اهمیت باشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره الکلی مفرا بر ویژگی های کیفی دوغ بود.مواد و روش هاترکیبات عصاره مفرا با استفاده از دستگاه GC-MS شناسایی شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی، خصوصیات فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته و ویسکوزیته)، میکروبی (شمارش اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اوریوس) و حسی (مزه، بو، بافت و پذیرش کلی) دوغ حاوی غلظت های مختلف عصاره مفرا (25/1، 5/2 و 5 mg/ml) طی نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون دانکن انجام گردید.یافته هاتیمول (53 %) بیشترین ترکیب شناسایی شده در عصاره مفرا بود. MIC (حداقل غلظت بازدارندگی) عصاره مفرا در برابر اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب 5/2 و 5/1 میلی گرم بر میلی لیتر بود. MBC (حداقل غلظت کشندگی) عصاره در برابر اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب 5 و 3 میلی گرم بر میلی لیتر بود. با افزودن عصاره گیاهی طی زمان نگهداری، میزان اسیدیته و ویسکوزیته نمونه ها افزایش و pH کاهش یافت (05/0≥p). افزایش غلظت عصاره، موجب افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی دوغ گردید (05/0≥p). نمونه حاوی 5/2 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره دارای بالاترین امتیاز پذیرش کلی بود، در نتیجه این نمونه به عنوان تیمار برتر انتخاب گردید.نتیجه گیریعصاره الکلی مفرا دارای فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی است و می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در دوغ استفاده شود.کلید واژگان: اثر ضد میکروبی, دوغ, خصوصیات فیزیکوشیمیایی, فعالیت آنتی اکسیدانی, مفراIntroductionDue to the richness of nutrients, especially at ambient temperature, doogh is prone to contamination with some microorganisms, which causes changes in the product flavor and its bloating during storage. Therefore, the use of natural antimicrobials such as Nepeta crispa exract to increase doogh shelf life while increasing its marketability can be important. The aim of this research was to investigate the effect of Nepeta crispa alcoholic extract on the qualitative properties of doogh.Materials and MethodsThe compounds of Nepeta crispa extract were identified using GC-MS. Antioxidant activity, physicochemical (pH, acidity and viscosity), microbial (Escherichia coli and Staphylococcus aureus count) and sensory (taste, odour, texture and overall acceptance) characteristics of doogh containing different concentrations of Nepeta crispa extract (1.25, 2.5 and 5 mg/ml) were investigated during storage. ANOVA and Duncan test were used for statistical analysis.ResultsThymol (53%) was the most identified compound in the extract of Nepeta crispa. The MIC of Nepeta crispa extract against E.coli and S.aureus was 2.5 and 1.5 mg/ml, respectively. The MBC of the extract against E.coli and S.aureus was 5 and 3 mg/ml, respectively. During storage, by adding plant extract, the acidity and viscosity of the samples increased and the pH decreased. Increasing the concentration of the extract increased the antioxidant and antimicrobial activity of doogh. The sample containing 2.5 mg/ml extract had the highest overall acceptance score, therefore, this sample was selected as the best treatment.ConclusionNepeta crispa extract has antimicrobial and antioxidant activities and might be used as a natural preservative in doogh.Keywords: Antimicrobial effect, Antioxidant Activity, Doogh, Nepeta crispa, Physicochemical Properties
-
زمینه مطالعاتی
میوه انار(گلنار فارسی) یکی از مهمترین محصولات کشاورزی و گیاهان دارویی به علت وجود تانن و ترکیبات پلی فنولیک، خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی در درمان بیماری ها و به عنوان نگهدارنده طبیعی بکار می رود. هدف کلی از این تحقیق بررسی تاثیر سه متغیر نوع حلال، زمان و دما بر میزان استخراج فلاوونوییدها، IC50 و آنتوسیانین ها و اثر ضد میکروبی عصاره بهینه استخراج شده به روش خیساندن از گلنار فارسی بود.
روش کاربدین منظور اثر نوع حلال (آب و متانول 80 %)، زمان (12، 30 و48 ساعت) و دما (20، 35 و 50 درجه سانتی گراد) بر مقدار ترکیبات زیست فعال و خواص ضدمیکروبی گلنار فارسی مورد بررسی قرار گرفت. 18 تیمار مطابق با روش سطح پاسخ باکس بنکن طراحی شد.
نتایجبهینه سازی همزمان شرایط استخراج عصاره از گلنار فارسی با هدف دستیابی به بالاترین میزان ترکیبات فلاونوییدی، آنتوسیانینی و خواص آنتی اکسیدانی، با 614/95 % مطلوبیت در شرایط زمان استخراج 48 ساعت، دما C°50 و استفاده از حلال متانول پیش بینی شد. در شرایط مذکور میزان فلاونویید mg/g 6216/8، میزان آنتوسیانین µmol/g 7365/5 و میزان (mg/ml)IC50، 2793/7 بود. بالاترین مقدار میانگین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) عصاره گلنار فارسی استخراج شده در شرایط بهینه بر علیه باکتریهای استافیلوکوکوس اوریوس، اشرشیاکلای و کلستریدیوم پریفرانژنز به ترتیب 5/468 و 1875 µg/ml ، 5/937 و 3750 µg/ml، 5/937 و 5000 µg/ml بود. تیمار بهینه به روش خیساندن اثر ضد میکروبی بیشتری علیه باکتری استافیلوکوکوس اوریوس با بیشترین قطر هاله ی عدم رشد (mm13) در مقایسه با اشرشیاکلای وکلستریدیوم پریفرانژنز داشت.
نتیجه گیری نهایینتایج حاصل از این تحقیق نشان داد با بهینه سازی شرایط استخراج می توان میزان قابل توجهی از ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی از گیاه گلنار فارسی استخراج نمود و از آن در صنایع غذایی و داروسازی استفاده نمود.
کلید واژگان: آنتوسیانین, آنتی اکسیدان, خیساندن, فلاونوئید, گلنار فارسیIntroductionMedicinal plants are widely used in traditional culture to treat certain illness all over the world and they are becoming popular in many modern societies among costumers as natural preservatives instead of synthetic chemicals in food products. In fact, they are a great source of antioxidants, which can reduce or stop the oxidation reactions, and their benefits against human diseases and food spoilage has attracted food designers and researchers’ attention. (Yang et al., 2016). Punica granatum; non-productive ancient, mystical, unique pomegranate flower borne on a small, long-living tree, is an important medicinal plant in north of Iran. Various studies have announced that has been used to treat wounds, bronchitis, diarrhea, digestive problems, cardiovascular disease, diabetes, dental conditions, bacterial infections, arthritis and obesity due to its astringent, hemostatic and antimicrobial properties. It is also effectively used to help oral inflammation (Gavanji et al., 2014). Secondary metabolites derived from this flower including total poly phenolic and flavonoid compounds such as gallic acid, ursolic acid, triterpenoids, maslinic acid, acetic acid, punicalagin, and anthocyanin are able to inactivating oxygen-free radicals (Jurenka et al., 2008). These secondary compounds can be found in different parts of the plant consists of leaves, trunk skin, roots, fruit peel, pomegranate juice, seeds and flowers (Salahvarzi et al., 2011). Therefore, the extraction of is Punica granatum utilized in pharmacy, cosmetics and food industries. Soaking is one of the methods mostly used to extract plants effective component which is applied by different solvents in different time and temperature.
Material and methodsFormerly, Punica granatum was prepared from Saveh and approved by the herbarium of medicinal plants of the Faculty of Pharmacy, University of Tehran with the scientific name of Punica granatum, pleniflora variety. Thus three soaking variables of solvent type (water and methanol 80%), time (12, 24 and 48 hours) and temperature (20, 35 and 50 °C) were executed for Punica granatum extraction. So 18 treatments were prepared under different conditions of time, temperature and solvent. Total flavonoid by aluminum chloride method, anthocyanin content and IC50 by free radical scavenging activity of Punica granatum extraction were measured. Evaluation of free radical scavenging was conducted with Diphenyl Picrylhydrazyl radical. The IC50 factor, /which demonstrates the amount of required sample to inhibit 50 percent of free radicals, was used. The lower the IC50, the lower concentration with higher antioxidants of extract would prevent oxidation process (Khalili et al., 2015). Confirming its antioxidant properties afterwards, the antimicrobial effect (MIC, MBC) of optimal treatment with two methods of micro dilution broth and diffusion in the well on Staphylococcus aureus, E.coli and Clostridium perfringens were studied. Data were analyzed by one-way variance Duncan test at 95% confidence level by using Minitab 16.
Results and discussionThe results of single optimization of independent variables showed the highest flavonoid and anthocyanin content was 8.545 mg/100g during 24h in 35° C using methanol and 6.121 μmol/g during 12h in 50 ° C using water, respectively. The amount of flavonoid and anthocyanin and antioxidant activity enhanced significantly (p≤0.05) over time at higher temperature. Indeed, the solvent has enough time to permeate into plant texture and molecules and the compound can separate from plant matrix and be solved in the solvent. As the increment in temperature decreases the viscosity of solvent and influences the spread rate of it, the mass transfer rate increases. Methanol 80% was more effective to extract antioxidants compared to water. This may be due to solvent polarity since extractability of anthocyanin, flavonoid and phenolic compounds are depended on degree of polarity and ratio of solute and solvent. The polarity of the flavonoid is an important factor to consider; the polarity of the solvent has to be desire for recovery. In addition, the solvent used in the extraction process may have an effect on the bioactivity of the recovered flavonoids. A polar solvent is commonly used for the extraction of isoflavones, flavones, and methylated flavones. In contrast, methanol is sufficient to extract polar flavonoids such as flavonoid glycosides. That’s the reason for ineffectiveness of water to extract total phenols and flavonoids though it can raise the extraction of anthocyanin. Anthocyanin is less stable in higher pH. Methanol raises the pH leading to anthocyanin destruction. The simultaneous optimized condition of Punica granatum extraction to access the most extracted flavonoid and anthocyanin amount and the highest antioxidant properties were predicted during 48h in 50 ° C using methanol solvent with 95/614% acceptability percentage. Under optimum condition 8/6216 mg/g flavonoid, 5/7365 μmol/g anthocyanin and 7.2793 mg/ml IC50 were measured. Based on the results of antimicrobial evaluation of optimized extraction with highest antioxidant activity the highest mean minimum inhibitory concentration(MIC) and the minimum bactericidal concentration (MBC) of Punica granatum against Staphylococcus aureus, E.coli and Clostridium perfringens were observed 468.5 and 1875 μg/ml, 937.5 and 3750 μg/ml , 937/5 and 5000 μg/ml, respectively. The results of the diameter of inhibition zone of Punica granatum extraction showed better antimicrobial effect against Staphylococcus aureus with the diameter of inhibition zone of (13mm) compared to E.coli and Clostridium perfringens. The antimicrobial activity of the Punica granatum extract was more effective against gram positive (S. aureus) compared to Gram-negative (E. coli) bacteria, which are eminent pathogenic microorganisms responsible for food poisoning. A possible explanation for these effects is that Gram-negative bacteria is more resistant. The higher inhibition of Gram-positive bacterium to Gram-negative one is related to structural differences in the cell wall. The Gram-positive bacteria including several layers of peptidoglycans, negatively charged, exhibiting a relatively high level of porosity and permeability. On the other hand, Gram-negative bacteria exposure the cell wall, an additional thoroughly organized outer membrane consisting phospholipids, proteins, lipoproteins and negatively charged lipopolysaccharides, functioning as a hurdle. Consequently, by hydroxyl group of flavonoid and poly phenolic compounds permeating to bacteria cell and bonding their enzymes prevent their metabolism and cause the cell destruction and death.
ConclusionThus, by optimizing extraction condition a significant amount of antimicrobial and antioxidant compounds of Punica granatum can be extracted and be used in food and pharmaceutical industry.
Keywords: Antioxidant, Anthocyanin, Flavonoid, Punica granatum, Soaking -
مقدمه
امروزه قارچ در خیلی از کشورهای جهان به عنوان یک منبع غذایی رایج مورد استفاده قرار می گیرد. قارچ های خوراکی ماندگاری کمی دارند. هدف از این تحقیق استفاده از بسته بندی اتمسفر اصلاح شده با نسبت های مختلف بر خواص فیزیکوشیمیایی و ارزش تغذیه ای قارچ دکمه ای می باشد.
مواد و روش ها:
در این پژوهش نمونه های قارچ در بسته بندی با پوشش پلی پروپیلنی قرار گرفتند و بسته ها با ترکیب های گازی 100 درصد اکسیژن، 25 درصد اکسیژن با 75 درصد نیتروژن، 50 درصد اکسیژن با 50 درصد نیتروژن و همچنین 25 درصد اکسیژن، 25 درصد دی اکسید کربن و 50 درصد نیتروژن پر و بسته بندی شدند. نمونه شاهد نیز قارچ دکمه ای بسته بندی شده با پوشش پلی پروپیلن و فاقد اتمسفر اصلاح شده (شاهد) بود. ویژگی های مورد بررسی شامل درصد کاهش وزن، درصد اسیدهای آمینه آزاد، درصد آسکوربیک اسید، غلظت پلی ساکاریدها، شدت تنفس، اندیس رسیدگی، ضریب قهوه ای شدن، خصوصیات رنگ سنجی و خصوصیات حسی در روز اول، پنجم، دهم و پانزدهم نگهداری درC4º مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها:
نتایج نشان داد که شاخص های افت وزن، آمینو اسید آزاد، آسکوربیک اسید و شاخص روشنایی قارچ دکمه ای در طی زمان نگهداری به طور معنی داری (05/0≥p) کاهش و شدت تنفس، ضریب قهوه ای شدن، زردی و قرمزی به طور معنی داری (05/0≥p) افزایش یافت. کلیه شاخص های حسی بافت، فساد و بدبویی، رنگ ظاهری و پذیرش کلی نیز در طی 15 روز بسته بندی با کاهش معنی داری مواجه بودند (05/0≥p). در بین تیمارهای قارچ دکمه ای شرایط گازی 25 درصد اکسیژن، 25 درصد دی اکسید کربن و 50 درصد نیتروژن دارای کمترین میزان تغییرات در طی زمان نگهداری نسبت به روز اول بوده و قابلیت محافظت بالاتری از قارچ دکمه ای نشان داد و تیمار شاهد دارای بالاترین میزان افت در طی زمان نگهداری بود. همچنین تیمار 25 درصد اکسیژن با 75 درصد نیتروژن و تیمار 50 درصد اکسیژن با 50 درصد نیتروژن اختلافات معنی داری در طی 15 روز نگهداری نشان ندادند (05/0<p).
نتیجه گیریبسته بندی با شرایط گازی 25 درصد اکسیژن، 25 درصد دی اکسید کربن و 50 درصد نیتروژن به عنوان تیمار بهینه معرفی می گردد.
کلید واژگان: اتمسفر اصلاح شده, پوشش پلی پروپیلن, قارچ دکمه ایIntroductionToday, mushrooms are used as a common food source in many countries. Edible mushrooms have a low shelf life. The aim of this study was to use modified atmosphere packaging with different ratios on the shelf life and nutritional value of button mushrooms.
Materials and MethodsIn this research, the mushroom samples were placed in polypropylene-covered packages, and the packaged were filled with gas mixtures of 100% oxygen, 25% oxygen with 75% nitrogen, 50% oxygen with 50% nitrogen, and also 25% oxygen, 25 the percentage of carbon dioxide and 50% of nitrogen were filled and packed. The control sample was button mushroom packed with polypropylene cover and without modified atmosphere (control).The investigated characteristics included the percentage of weight loss, the percentage of free amino acids, the percentage of ascorbic acid, the concentration of polysaccharides, the intensity of respiration, the ripening index, the browning coefficient, colorimetric characteristics and sensory characteristics on the first, fifth, tenth and fifteenth days of storage at 4ºC was evaluated.
ResultsThe results showed that the weight loss indexes, free amino acids, ascorbic acid and brightness index of button mushroom significantly (p≤0.05) decreased during storage, and respiratory rate, browning coefficient, jaundice, and redness significantly (p≤0.05) increased. All sensory indicators of texture, spoilage and bad smell, appearance color and overall acceptance also faced a significant decrease during 15 days of packaging (p≤0.05). Among button mushroom treatments, gaseous conditions of 25% oxygen, 25% carbon dioxide and 50% nitrogen had the least amount of changes during the storage time compared to the first day and showed a higher ability to protect button mushroom, and the control treatment had the highest Drop rate over time. Also, the treatment of 25% oxygen with 75% nitrogen and the treatment of 50% oxygen with 50% nitrogen did not show significant differences during 15 days of storage (p>0.05).
ConclusionFinally, packaging with gaseous conditions of 25% oxygen, 25% carbon dioxide and 50% nitrogen was introduced as the optimal treatment.
Keywords: Agaricus bisporus mushroom, Modified Atmosphere, Polypropylene coating -
نشریه پژوهش های علوم و صنایع غذایی ایران، سال هجدهم شماره 4 (پیاپی 76، مهر و آبان 1401)، صص 483 -497
امروزه با گسترش فرآورده های پروبیوتیک در بازارهای جهانی، لزوم مطالعه بیشتر در خصوص تولید فرآورده های جدید حاوی این باکتری ها بیشتر آشکار می شود. پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم های زنده ای تعریف می شوند که در صورت مصرف به مقدار کافی، اثرات مفیدی بر سلامت میزبان خواهند گذاشت. در حال حاضر پروبیوتیک ها به صورت گسترده ای در تهیه محصولات غذایی مورد استفاده قرار می گیرند و تقریبا 65% از غذاهای فراسودمند را به خود اختصاص می دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثر الیگوفروکتوز و ریزپوشانی بر زنده مانی باکتری لاکتوباسیلوس رامنوزوس، ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی ژله فراسودمند بود. در این تحقیق 7 تیمار (6 تیمار تست و 1 تیمار شاهد) با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن در سطح اطمینان 95 درصد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SAS استفاده شد. اثر زمان نگهداری بر مزه، بو، بافت، رنگ و پذیرش کلی معنی دار بود (05/0>p) اما اثر درصدهای مختلف الیگوفروکتوز به جز شاخص مزه بر سایر شاخص ها معنی دار نبود (05/0<p). نتایج نشان داد با افزایش زمان نگهداری شاخص های pH، زنده مانی باکتری پروبیوتیک، ماده خشک و شاخص های ارزیابی حسی (مزه، بو، بافت، رنگ و پذیرش کلی) کاهش و مقدار اسیدیته و سفتی بافت افزایش معنی داری یافت (05/0>p). همچنین با افزایش مقدار الیگوفروکتوز شاخص های pH و ماده خشک افزایش ولی اسیدیته کاهش یافت (05/0>p). علاوه بر این افزودن الیگوفروکتوز و ریزپوشانی باکتری باعث افزایش سفتی بافت و زنده مانی باکتری پروبیوتیک شد. نمونه حاوی باکتری ریزپوشانی شده و 3% الیگوفروکتوز به عنوان بهترین نمونه از نظر تعداد باکتری های پروبیوتیک (CFU/g 107) و ویژگی های حسی و فیزیکوشیمیایی طی دوره نگهداری انتخاب گردید. بنابراین امکان تولید ژله فراسودمند با کیفیت مطلوب وجود دارد.
کلید واژگان: الیگوفروکتوز, ریزپوشانی, ژله فراسودمند, لاکتوباسیلوس رامنوزوسIntroductionNowadays, with the development of probiotic products on the world market, the need for developing new products containing probiotic bacteria becomes more apparent. Probiotics are defined as living microorganisms that, if consumed in sufficient quantities, will have beneficial effects on the health of the host. Probiotics are now widely used in the production of food products and account for approximately 65% of functional foods. Probiotics often belong to either the genus Lactobacillus or Bifidobacterium. Lactobacillus rhamnosus is one of the known probiotic bacteria with beneficial properties. Prebiotics are defined as indigestible compounds, mainly carbohydrates that can be used as carbon source for probiotic bacteria and stimulate their growth and viability. Oligofructose is a type of short chain inulin and is one of the most well- known prebiotics. Moreover, microencapsulation of probiotic bacteria can improve the survival of these bacteria. In this approach, living probiotic cells are covered or trapped by various compounds. Hydrocolloids such as alginate and carbohydrates such as starch can be suitable compounds for microencapsulation. The purpose of this study was to investigate the effect of oligofructose and microencapsulation on the viability of Lactobacillus rhamnosus, textural, physicochemical and sensory characteristics of functional jelly.
Materials and methodsIn this study, different concentrations (0, 1.5 and 3 percent) of oligofructose as prebiotic were used to produce jelly samples, and 107 CFU/mL of probiotic bacteria (free and microencapsulated Lactobacillus rhamnosus) was inoculated. Microencapsulation of probiotic bacteria was performed by emulsion method using sodium alginate and corn resistant starch. The jelly samples were stored at 4˚C for two weeks. pH, acidity, dry matter, firmness, probiotic bacterial count and sensory properties (taste, odor, texture, color and overall acceptance) of the samples were evaluated on the first, 7th and 14th days of jelly production. Seven samples including 6 treatments and 1 control sample (without probiotic bacteria and prebiotic compound) with three replications were studied. The data were subjected to analysis of variance (ANOVA), followed by the Duncan’s multiple range test to determine the significant difference between samples at 95% confidence level (p<0.05) using the SAS 9.4 M4 Software. The charts were drawn by Excel 2013.
Results and discussionThe results of sensory evaluation showed that the effect of different percentages of oligofructose on the sensory parameters, except for the taste, was not significant (p>0.05). Using 1.5% oligofructose and probiotic bacteria (free or microencapsulated) did not change the score of taste but the use of 3% oligofructose and free probiotic bacteria decreased the score of this parameter. The effect of storage time on sensory properties (taste, odor, texture, color and overall acceptance) was significant (p<0.05) so that with increasing storage time, the score of sensory parameters decreased. The results of physicochemical tests indicated that with increasing oligofructose, dry matter increased and acidity decreased (p<0.05). The results of texture analysis showed that the microencapsulation of probiotic bacteria and addition of oligofructose significantly (p<0.05) increased the firmness of jelly texture. During storage period, pH and dry matter significantly (p<0.05) decreased but acidity and firmness of jelly texture increased. The results of probiotic bacterial count indicated that the use of microencapsulated probiotic bacteria and oligofructose significantly (p<0.05) increased the survival of Lactobacillus rhamnosus. The viability of probiotic bacterai decreased during storage period, t however, the number of probiotic bacteria in the samples was in the range of 106- 107 CFU/g. On the first and 7th days, no mold and yeast contamination was observed in the samples and on the 14th day, the number of molds and yeasts was less than 10 CFU/g. The sample containing microencapsulated probiotic bacteria and 3% oligofructose (sample 4) was selected as the best sample in terms of probiotic bacterial count and textural, physicochemical and sensory quality. Therefore, it is possible to produce synbiotic jelly with the desired quality
Keywords: Oligofructose, Microencapsulation, Functional Jelly, Lactobacillus rhamnosus -
گاما آمینوبوتریکاسید (گابا)یک مولکول زیستفعال بانقشهایفیزیولوژیک مختلف دربدن است. این مولکول بامهار تحریکات نورون وممانعت از رسیدن پیامهای حاوی ترکیبات استرسزا باعث آرامشبخشی میشود و دردرمان بیماریهای مختلف نقش موثری دارد. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دو متغیرمستقل، pH(4/6-4) و اسیدگلوتامیک (ppm600- 300) بر میزان زنده مانی وقابلیت تولید گابا توسط باکتری لاکتوباسیلوسبرویس وپذیرشکلی ماست بود. مطابق با نتایج با افزایش میزان pHو اسیدگلوتامیک،زندهمانی باکتریهای پروبیوتیک، میزان گابای تولیدی و پذیرشکلی بهصورت معنی داری (Pلاکتوباسیلوسبرویس، میزان گابا و پذیرشکلی) نشان داد حداکثر میزان زندهمانی log cfu/g7/727، میزان گابا (ppm342/9444) و امتیاز قابلیت پذیرشکلی 4/8367 پس از 28 روز نگهداری با 98/406 درصد مطلوبیت، در نمونه ماست پروبیوتیک تلقیحشده با لاکتوباسیلوسبرویسکه حاوی ppm600 اسیدگلوتامیک و pH4/60 بود مشاهده شد. نتایج نشان داد با استفاده از باکتریهای پروبیوتیک تولیدکننده گابا در فرمولاسیون ماست میتوان ماست پروبیوتیک با خواص تغذیهای مطلوب تولیدکرد و گام مثبتی در جهت تولید محصولات عملگرا و ارتقاء سلامتی مصرفکنندگان برداشت.
کلید واژگان: باکتری لاکتوباسیلوس برویس, گابا, ماستGamma aminobutyric acid (GABA) is a bioactive molecule with various physiological functions in the body that by inhibiting neuronal stimulation and the Prevent of delivery messages containing stressful compounds cause relaxation and has an effective role in the treatment of various diseases. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of two independent variables including pH (4-4.6), glutamic acid (300-600 ppm) on survival and GABA production by Lactobacillus brevis and general acceptance of yogurt. According to the results, with increasing pH and glutamic acid, the survival of probiotic bacteria, the amount of produced GABA and general acceptance significantly (p≤0.05) increased. Simultaneous optimization results (viability of Lactobacillus brevis, GABA content and general acceptance) showed the maximum survival rate (7.7278 log cfu/g), GABA content (342.9444 ppm) and general acceptability score (4.8367) after 28 days of storage, with 98.406% desirability in probiotic yogurt inoculated with Lactobacillus brevis containing 600 ppm glutamic acid and pH 4.60 was observed. The results showed that by using GABA producing probiotic bacteria in yogurt formulation, probiotic yogurt can be produced with desirable nutritional properties and take a positive step towards producing functional products and promoting consumer health.
Keywords: Lactobacillus brevis, GABA, Yogurt -
سرخ کردن عمیق یکی از متداول ترین عملیات مورد استفاده در فرآوری مواد غذایی می باشد. اما به کارگیری روش هایی برای کاهش جذب روغن و جلوگیری از تشکیل موادی سمی نظیر اکریل امید، ضمن حفظ ویژگی های مطلوب، ضروری به نظر می رسد. در این راستا در این پژوهش تاثیر پیش تیمار مایکروویو در توان های 2 و W/g5 و در مدت زمانهای به ترتیب 15 و 10 دقیقه بر مقدار جذب روغن و میزان تشکیل اکریل امید در قطعات هویج سرخ شده در دو دمای 150 و °C170 و در مدت زمان های 2 و 4 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج، در تمام دماها، با افزایش زمان سرخ کردن، محتوی روغن و میزان تشکیل آکریل آمید در تمام نمونه ها افزایش یافت اما در زمان های سرخ کردن یکسان، نمونه های شاهد در مقایسه با نمونه های پیش تیمار شده از مقدار جذب روغن و اکریل امید بیشتری برخوردار بودند. طبق بررسی های به عمل آمده، بیشترین میزان جذب روغن و بیشترین میزان آکریل آمید تشکیل شده به ترتیب در نمونه های سرخ شده در دمای °C150 و در مدت زمان min 4 (% 12/6) و در نمونه های سرخ شده در دمای °C170 و در مدت زمان min 4 (ppb 49/18) اندازه گیری شد. اما کمترین مقدار جذب روغن و تشکیل آکریل آمید در نمونه های پیش تیمار شده با مایکروویو (توان W/g5 و در مدت زمان min 10) و سرخ شده در دمای°C 170 و در مدت زمان min 2 و به ترتیب (% 78/3) و (ppb 67/4 >) تعیین گردید.
کلید واژگان: مایکروویو, آکریل آمید, هویج, سرخ کردن عمیق, جذب روغنDeep frying is one of the most common operations used in food processing. But it is necessary to use methods to reduce the oil uptake and prevent the formation of toxic substances such as acrylamide, while maintaining the desired features. Accordingly, in the present study, the effect of microwave pre-treatment with the power of 2 and 5W / g and in 15 and 10 minutes respectively, on the amount of oil uptake and the amount of acrylamide formation in fried carrot pieces was investigated at two temperatures of 150˚C and 170˚C and in 2 and 4 minutes duration. According to the results, at all temperatures, with increasing of the frying time, the amount of oil and the acrylamide formation increased in all samples, but at the same frying times, control samples had higher oil uptake and acrylamide formation compared to the pre-treated samples. According to the investigations, the highest oil uptake and the highest amount of acrylamide formation were respectively measured in the samples fried at 150˚C in 4 min (6.12%), and the fried samples at 170˚C and in 4 min (18.49 ppb). However, the lowest amount of oil uptake and acrylamide formation in microwave pre-treated samples (with 5W/g power in 10 minutes) and samples fried at 170˚C in 2 minutes were respectively (3.78%) and (<4.67 ppb).
Keywords: Microwave, Acrylamide, Carrot, Deep frying, Oil uptake -
فصلنامه نانو مواد، پیاپی 42 (تابستان 1399)، صص 123 -135در این مطالعه، نانوالیاف کامپوزیتی زیست سازگار و زیست تخریب پذیر با خواص موثر با استفاده از پلی وینیل الکل و عصاره گونه گیاهی درمنه کوهی (Artemisia aucheri) سنتز شد. همچنین، تاثیر مقادیر مختلف عصاره گیاه روی خواص نانوالیاف بررسی گردید. ترکیبات شیمیایی عصاره گیاه به روش کروماتوگرافی گازی و طیف سنجی جرمی شناسایی شدند. نتایج تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که نانوالیاف دارای الیافی با مورفولوژی شبکه ای، سطح یکنواخت و همچنین توزیع قطری همگن بطور متوسط 80 تا nm 110 می باشند. به منظور بررسی فعالیت ضدباکتریایی این نانوساختارها از باکتری های گرم منفی وگرم مثبت استفاده شدکه تست های میکروبی آن ها به روش دیسک و محیط آگار بررسی گردید. در نتیجه، قطر هاله عدم رشد (سنجش اثر آنتی بیوتیک یا سایر عوامل آنتی باکتریالی برای ممانعت از رشد باکتری است) عصاره گیاه، 10 تا 11 میلی متر و قطر هاله عدم رشد نانوالیاف آن 5 تا 6 میلی متر در برابر دو باکتری گرم منفی اشریشیا کلی (Escherichia coli) و گرم مثبت استافیلوکوکوس اوریوس (Staphylococcus aureus) گزارش شد. ترکیبات بالقوه نانوالیاف کامپوزیتی در این مطالعه، آن را در مقابل هر دو باکتری گرم مثبت و گرم منفی مقاوم ساخته که این موضوع نشان دهنده پتانسیل قوی عصاره برای فعالیت های آنتی باکتریالی و جایگزین شدن با مواد دارویی و شیمیایی است.کلید واژگان: عصاره گیاهی, درمنه کوهی, نانوالیاف کامپوزیتی, ترکیبات زیست سازگار, فعالیت ضدباکتریایی
-
تلخی آب مرکبات یکی از مهم ترین عوامل کاهش بازارپسندی در تولید آب میوه می باشد. لیمونین به عنوان ترکیب مهم در تلخی آب مرکبات طی زمان نگهداری شناخته شده است . فرایندهای مختلفی ازجمله روش های شیمیایی، میکروبی و آنزیمی در کاهش این ترکیبات تلخ به کارگرفته شده اند. هدف از این تحقیق بررسی اثر باکتری سودوموناس پوتیدا بر کاهش میزان لیمونین و همچنین اندازه گیری خواص فیزیکو شیمیایی و حسی بود. باکتری سودوموناس پوتیدا با دو غلظت 102 و 104 (واحد تشکیل کلنی بر میلی لیتر) به عنوان عامل کاهش تلخی در کنسانتره پرتقال و گریپ فروت موردبررسی قرار گرفت. همچنین ویژگی های فیزیکوشیمیایی کنسانتره ها در زمان 120 ساعت موردسنجش قرار گرفت. آزمون با 6 نمونه در 4 زمان مختلف، انجام شد. آزمایش ها به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملا تصادفی انجام شدند. نتایج نشان داد که میزان رشد باکتری و زمان نگهداری تاثیر معنی داری بر کاهش میزان لیمونین، مواد جامد محلول، کدورت و pH (0/05>P)و افزایش میزان اسیدیته داشته است (0/01≥P). بعد از پاستوریزاسیون، جهت اطمینان از عدم برگشت تلخی، نمونه ها به مدت 45 روز در دمای 40 درجه سانتی گراد گرم خانه گذاری شده و ویژگی های حسی در روز صفر، 15، 30 و 45 موردارزیابی قرار گرفتند. در بین نمونه ها، تیمارهای T4 و T6 بیشترین میزان کاهش لیمونین را در 120 ساعت داشت و همچنین ازنظر پذیرش کلی و مزه امتیاز بیشتری نسبت به سایر تیمارها در زمان انبارداری 45 روز داشته است و درنتیجه این دو تیمار به عنوان تیمار برتر شناخته شدند.کلید واژگان: تلخی, سودوموناس پوتیدا, کنسانتره گریپ فروت, کنسانتره پرتقال, لیمونینThe bitterness of citrus juice is one of the most important factors in the reduction of marketability in juice industry. Limonin and Narengin are known as two important compounds in bitter citrus juice during storage. Therefore, various processes, including chemical, microbial and enzymatic methods, have been used to reduce these bitter compounds. The purpose of this study was to investigate the effect of adding Pseudomonas putida bacteria on the reduction of the level of limonin and also the measurement of physicochemical and organoleptic properties. Pseudomonas putida bacteria with two concentrations of 102 and 104 cfu/mL as a causative agent of orange and grapefruit concentrate were studied. Also, the physicochemical properties of concentrates were measured at 120 h (growth time and bacterial activity). The results showed that the growth rate of bacteria had a significant effect on the reduction of lemonin, pH and turbidity levels (P<0.05). Also, it has a significant effect on increasing the acidity of the treatments (P<0.01). After pasteurization and inactivation of Pseudomonas putida bacteria, to ensure that bitterness is not rejected the specimens were incubated at 40 °C for 45 days and sensory characteristics were measured on days 0, 15, 30 and 45. Among the samples, T4 (orange concentrate + 104 cfu/mL) and T6 (grapefruit concentrate + 104 cfu/mL) treated with the lowest microbial growth rate in 120 h and also, in terms of general acceptance and taste, it has more points than other samples during 45 days of storage were identified as superior samples.Keywords: Bitter, Grapefruit Concentrate, Limonin, Orange Concentrate, Pseudomonas putida
-
پنیر سفید آب نمکی یکی از محبوب ترین پنیر سنتی است که در ایران تولید می شود. این فرآورده معمولا از شیر گاو، میش و یا مخلوطی از هر دو تولید می شود. در طی سالهای قبل یکی از مهم ترین چالش ها راندمان پنیرسازی با توجه به کیفیت بهبود یافته محصول ازجمله ترکیب شیمیایی و خصوصیات حسی بود. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین ویژگی های فیزیک و شیمیایی و حسی پنیر سفید آب نمکی غنی شده با کنسانتره کازئینی میسلی می باشد. پنج تیمار با افزودن درصدهای (0، 1 ، 2 ، 3 و 4 درصد) از کنسانتره کازئینی میسلی به شیر پنیرسازی تهیه شد و خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی (امتیازات طعم، رنگ، بافت و پذیرش کلی) در طی دوره 30 روزه از زمان رسیدن پنیر اندازه گیری شد. جهت مقایسه داده ها از آنالیز آماری طرح کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج نشان داد به موازات افزایش ماده خشک، رطوبت در طی دوره 30 روزه از زمان رسیدن پنیر کاهش یافت و نیز به موازات کاهش pH، اسیدیته برحسب دورنیک تمامی تیمارها تا انتهای دوره رسیدن افزایش نشان داد همچنین خاکستر تمامی تیمارها در طی دوره رسیدن 30 روزه افزایش یافت. بیشترین راندمان پنیرسازی، پروتئین و چربی به تیمار T4 حاوی 4 درصد کنسانتره کازئینی میسلی نسبت داده شد. بیشترین امتیازهای طعم، رنگ، بافت و پذیرش کلی به تیمار T1 حاوی یک درصد کنسانتره کازئینی میسلی نسبت داده شد. بر مبنای نتایج ذکر شده تیمار T1 به عنوان بهترین تیمار در مقایسه با سایر تیمارها با توجه به ویژگی های فیزیک و شیمیایی و حسی انتخاب شد و شباهت زیادی به تیمار شاهد داشت.
کلید واژگان: کنسانتره کازئینی میسلی, پنیر سفید آب نمکی, خصوصیات فیزیک و شیمیایی, خصوصیات حسی, راندمان پنیرسازیWhite brined cheese is a very popular traditional cheese which is produced in some parts of Iran, this products is usually made from sheep,s, cow,s milk or mixture of two. Back to past several decades, one of the most challenge was increased yield of cheesemaking according to improved quality including chemical composition and sensory properties. So, the aims of this study were to determine physicochemical and sensory properties of white brined cheese supplemented by Micellar Casein Concentrate (MCC). Five treatments were prepared by adding 0,1,2,3 and 4% of MCC to milk used for cheesemaking and physicochemical properties (pH, acidity(dornic), dry matter%, moisture%, ash%, protein%, fat% and yield of cheesemaking) also sensory properties(flavor, color, texture and acceptability scores) were measured over 30 days of ripening period. Statistical analysis for comparison of data was Completely Randomized Design(CRD). Results showed that in parallel to dry matter%, moisture content of all treatments were decreased during 30 days of ripening period and parallel to pH, acidity of all treatments increased until end of ripening period also ash% of all treatments increased during 30 days of ripening period and the highest yield of cheesemaking , protein% and fat% were attributed to T4(containig 4% of MCC). The highest scores for flavor, color, texture and acceptability were attributed to T4(containig 4% of MCC). According to above mentioned, T1 was the best treatment among others and had high similarity to control sample with due attention to physicochemical and sensory properties.
Keywords: Micellar Casein Concentrate, White brine cheese, Physicochemical properties, Sensory properties, yield of cheesemaking -
مقدمهامروزه با توجه به اثرات منفی استفاده از نگهدارنده های مصنوعی بر روی سلامت مصرف کنندگان، استفاده از ترکیباتضد میکروبی طبیعی از جمله عصاره های گیاهی در نگهداری مواد غذایی از رشد چشمگیری برخوردار است. دوغ نوعی نوشیدنی لبنی است ودر حال حاضر از مقبولیت بالا در ایران برخوردار است. استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتری های ایجادکننده مسمومیت در محصولاتلبنی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره های اتانولی زوفا و رازک در جلوگیری از رشد استافیلوکوکوس اورئوس در دوغ می باشد.مواد و روش هاMIC)حداقل غلظت بازدارندگی(و MBC)حداقل غلظت کشندگی(عصاره های رازک و زوفا اندازهگیری شد. همچنینفعالیت ضدباکتریایی عصاره ها به روش دیسک دیفیوژن و ویژگی های شیمیایی و حسی دوغ در روزهای 1 ، 7 و 14 مورد بررسی قرارگرفتند.یافته هامیزان MIC برای عصاره های زوفا و رازک به ترتیب mg/mL 5 / 12 و mg/mL 25 / 6 و مقدار MBC برای این عصاره ها بهترتیب mg/mL 25 و mg/mL 5 / 12 بود. با افزودن عصاره های گیاهی، میزان اسیدیته نمونه ها کاهش و pH نمونه ها افزایش یافت(05 / 0 > p (. لازم بذکر است که با گذشت زمان نگهداری در اکثر تیمارها قطر هاله های عدم رشد به طور معنی داری افزایش یافت(05 / 0 > p (. همچنین با افزودن عصاره های گیاهی، امتیازات ویژگی های حسی نمونه ها کاهش پیدا نمود) 05 / 0 > p (. در بین نمونه هایحاوی عصاره های گیاهی، نمونه حاوی mg/mL5 / 12 عصاره زوفا دارای بهترین کیفیت حسی بود.نتیجهگیریعصاره های زوفا و رازک دارای خاصیت ضد میکروبی مطلوبی بر استافیلوکوکوس اورئوس هستند و میتوانند بهعنواننگهدارنده در دوغ استفاده شوند. در بین نمونه های دوغ، نمونه حاوی mg/mL5 / 12 عصاره زوفا با توجه به دارا بودن خاصیت ضدمیکروبیمطلوب و همچنین بهترین کیفیت حسی میتواند بهعنوان تیمار برتر انتخاب شود.کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, دوغ, رازک, زوفا, عصاره اتانولیIntroductionNowadays with regard to the harmful effects of synthetic preservatives onconsumers' health, the use of natural antimicrobial compounds such as herbal extracts in foodpreservation is considerably increasing. Doogh or drinking yogurt is a kind of dairy drinkmade of yoghurt and water which is highly favored in Iran. Staphylococcus aureus is abacterium causing toxicity in dairy products. The purpose of this study is to investigate theeffect of hop and hyssop ethanolic extracts on the prevention of Staphylococcus aureusgrowth in doogh.Materials and MethodsMinimum Inhibitory Concentration (MIC) and MinimumBactericidal Concentration (MBC) of hop and hyssop ethanolic extracts were calculated.Moreover, the antibacterial activity of those extracts was examined using diffusion diskmethod, and chemical and sensory properties of doogh were also tested on the 1st, 7th, and 14thdays.ResultsMIC of hop and hyssop extracts were respectively 12.5 mg/mL and 6.25 mg/mL,whereas MBC of those extracts were respectively 25 mg/mL and 12.5 mg/mL. By addingherbal extracts, acidity of the samples decreased and pH increased (p<0.05). Moreover, byadding herbal extracts, the scores of sensory properties of the samples decreased (p<0.05).Among the samples containing herbal extracts, sample containing 12.5 mg/mL hyssop extracthad the best sensory quality.ConclusionHop and hyssop extracts had antimicrobial activity against Staphylococcusaureus and they can be used as natural preservatives in doogh. Among doogh samples,sample containing 12.5 mg/mL hyssop extract can be selected as the best sample regarding itssuitable antimicrobial activity and sensory quality.Keywords: Ethanolic Extract, Doogh, Hyssop, Hop, Staphylococcus aureus
-
نشریه پژوهش های علوم و صنایع غذایی ایران، سال پانزدهم شماره 1 (پیاپی 55، فروردین و اردیبهشت 1398)، صص 171 -180امروزه جایگزینی نگهدارنده ها و افزودنی های شیمیایی با انواع طبیعی آن ها که خاصیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی دارند، متداول شده است. در این راستا در تحقیق حاضر امکان تولید نوشابه گازدار زعفرانی مورد بررسی قرار گرفت. جهت تهیه تیمارها از سه سطح زعفران (6/0، 2 و 4%) و سه سطح شکر (65، 70 و 75%) استفاده گردید. طبق نتایج، با افزایش درصد شکر و عصاره زعفران، میزان بریکس، اسیدیته، ماده خشک، قند کل، خاکستر در نوشیدنی به شکل معنی داری افزایش یافت اما pH روند کاهشی نشان داد. قابل توجه این که اختلاف بین وزن مخصوص نمونه ها معنی دار نبود. همچنین با افزودن منابع قندی، میزان باکتری مزوفیل در محدوده استاندارد افزایش یافت به گونه ای که بیشترین مقدار آن در نمونه حاوی 70% شکر مشاهده گردید. در مجموع، تیمار حاوی (75% شکر و 2% عصاره زعفران) از مطلوب ترین خواص فیزیکوشیمیایی، میکروبی و حسی برخوردار بود.کلید واژگان: نوشابه گازدار, عصاره زعفران, خواص کیفیIntroductionToday, the problem that the beverage industry faces and is largely unchanged, and may be added to its complexity day by day is to provide a healthy, durable, and acceptable product. One of the main steps in this regard can be replacing the preservatives and chemical additives with their natural varieties. Since Iran is very diverse and rich in vegetation, especially in medicinal plants, due to its special geographical conditions, and on the other hand, since the medicinal plants have the known antimicrobial and antioxidant properties, they can be used as a substitute for the chemical preservatives in the beverage industry. In this regard, the possibility of production of saffron gaseous beverage has been studied in this research.Materials and methodsInitially, in order to produce the saffron gaseous beverages, the raw materials including saffron extract (Zardband Company), Sugar (Hedieh Company), Orang Serum Agar, Kant Agar Plate, Dichloran Rose-Bengal, Sodium Benzoate, Dipotassium Oxalate, Lead Acetate, Normal Sodium Hydroxide, activated carbon, citric acid, CO2 gas, ethyl alcohol, 70% ethanol and sodium hydroxide as well as materials used in the microbial tests including Lactobacillus agar medium (MRS Agar), Orange-Serum Agar, Dichloran Rose- Bengal (all from Merck, Germany) were prepared. Next, the treatments of research including T1 (65% sugar and 0.6% saffron), T2 (65% sugar and 4% saffron), T3 (65% sugar and 2% saffron), T4 (70% sugar and0.6% saffron), T5 (70% sugar and 4% saffron), T6 (70% sugar and 2% saffron), T7 (75% sugar and 0.6% saffron), T8 (75% Sugar and 4% saffron) and T9 (75% sugar and 2% saffron) were considered. In order to prepare the treatments, the syrup tanks were prepared. Usually, for each 7-unit syrup tank which is equal to 11.659 liters, 1,750 gallons of purified water were poured into the tank. The tank mixer was then turned on and the sugar was added according to the formulation of making the desired beverage to dissolve all the crystals of sugar in the water. Since the consumed sugar had foreign objects, the prepared syrup was not clear and clean, so it was completely transparent and clear by passing the material from special filters. In order to eliminate the pathogenic microorganisms, the syrup was pasteurized. After pasteurization, the syrup was directed to the steel tanks of the extract. The capacity of the extract tank was 10 units (17032.5 liters), 6 units (10219.5) and 4 units (6813 liters). Next, the extract was added at the same time as the syrup was added to the tanks. After mixing the concentrated extract and the syrup, the mixer was turned off and the mixture was placed in the same state for 15 minutes to remove its bubbles. It is recommended that the made extract will be kept in the tank for 24-12 hours in order to achieve better maturity. The prepared extract was directed by a transfer pump to a water and extract mixer (Intermix, Flumix or Perry Mix), to mix the water entered from the refinery with the ratio of 1 to 5 for the products with the brix less than 11 or with the ratio of 1 to 5.5 for the products with the brix below 10 and form the beverage drink. To improve the work efficiency and increase the quality of extract made, the solid materials such as citric acid and sodium benzoate were added to the syrup tanks by the additive tanks to allow the filtration. After the completion of each treatment, the samples were subjected to physicochemical, microbial and sensory tests. In the same regard, in order to analyze the data of research, a factorial experiment in a completely randomized block design was used. The mean comparison was performed by Duncan's multiple range test at the probability level of 1%=α and analyzed by SPSS software, version 16.Results and discussionAccording to the results, by adding sugar and saffron extract, the amount of brix was significantly increased and it seems the sucrose to be the main reason for the increase of brix because there is a direct relationship between the concentration of sucrose and brix. Also, by adding sugar and saffron extract to the beverages produced, the pH and acidity levels decreased and increased, respectively, but they were within the standard range. On the other hand, by adding sugar and saffron extract, the density of samples did not change significantly, but the amount of dry matter increased significantly, among which the increase in the amount of dry matter can be attributed to an increase in the sugar and saffron extract in the beverage. In this regard, the ash content of treatments and total sugar content of the samples were significantly increased due to increasing the amount of saffron extract and increasing the sugar content. According to the results obtained, the amount of mesophilic bacteria increased with the addition of sugars, but it remained within the standard range. Most of the mesophilic bacteria belonged to the sample containing 70% sugar. According to the results of sensory tests, the sweetness of beverage increased by increasing the sugar content, but in the samples in which the amount of saffron increased, the amount of sweetness showed no significant difference with the first sample. Since the saffron had a bitter and astringent taste, increasing the amount of sugar made the taste desired. On the other hand, as the amount of saffron increased, the color of samples was more attractive and their flavor was more favorable. In a general conclusion and based on the results of research, it was determined that it is possible to produce saffron gaseous beverage based on its chemical and medicinal properties, which could be an appropriate substitute compared to other beverages among which the treatment containing 75 % Sugar and 2% saffron extract was introduced as the most desired treatment.Keywords: Gaseous beverage, Saffron extract, Qualitative properties
-
هدف از این پژوهش، بررسی اثر امولسیفایر مونو و دی گلیسرید و همچنین صمغ های زانتان و گوار بر خواص رئولوژیکی و بافتی سس مایونز بود. پس از فرمولاسیون تیمارهای سس مایونز، آزمونهای رئولوژیکی، تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM) ، پروفایل بافتی (مولفه های قوام، چسبندگی و نیروی چسبندگی) انجام گردید. تحقیق در قالب طرح کامل تصادفی انجام و نتایج آزمون با روش آنالیز واریانس یکطرفه در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 =α) توسط نرم افزار مینی تب نسخه 2/17 آنالیز گردید. نتایج آزمون رئولوژی با مدل های توان، کاسون، بینگهام و هرشل بالکلی برازش شد. نتایج نشان داد که تیمارهای سس مایونز در دامنه مدل هرشل بالکلی قرار داشتند. افزایش میزان استفاده از صمغ های گوار و زانتان در مقادیر بالاتر از 333/0 منجر به ایجاد رفتار رقیق شونده با برش شد (05/0≥p). شاخص های نیروی چسبندگی و قابلیت چسبندگی تیمارها درمقادیر بالای 333/0 درصد استفاده از صمغ های زانتان و گوار و امولسیفایر مونو و دی گلیسرید به صورت معنی داری افزایش و شاخص قوام به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0≥p). تصاویر SEM نشان داد که مقادیر 167/0 درصد از صمغ زانتان، 167/0 درصد از صمغ گوار و 667/0 درصد از مونو و دی گلیسرید باعث تغییرات بهینه و مطلوب در ویژگی سس مایونز می شود. در نهایت، سس مایونز دارای 167/0 درصد صمغ زانتان، 167/0 درصد صمغ گوار و 667/0 درصد مونو و دی گلیسرید به عنوان تیمار برتر (تیمار 8T) انتخاب گردیدکلید واژگان: صمغ گوار, صمغ زانتان, مونو و دی گلیسرید, سس مایونزThe aim of current paper was to investigate the effect of mono and di-glyceride emulsifiers and xanthan and guar gums on rheological and textural properties of mayonnaise. After formulation of mayonnaise, rheological analysis (Power law, Casson, Bingham and Herschel Bulkley models), optical microscopic images, textural profiles (consistency, adhesion and adhesion force) were performed. The research was conducted in a randomized complete block design and the results were analyzed by one-way ANOVA (α = 0.05) by Minitab software version 17.2. The finding of the fitted rheology tests with Herschel Blakely's model showed that mayonnaise treatments were in the range of this model. The Increase of guar and xanthan gums in excess of 0.333 resulted in pseudoplastic behavior (p≤0.05). Higher values of 0.333% xanthan, guar gums and mono- and di-glyceride resulted in a significant increase in adhesion force and adhesion capability indexes as well as, consistency index significantly decreased (p≥0.05). SEM images indicated that 167% of xanthan gum, 167% of guar gum, and 667% mono- and di-glyceride caused optimal changes in mayonnaise characteristics. Finally, the mayonnaise with 0.167 % xanthan gum, 0.167% guar gum and 0.667% mono- and di-glyceride (T8) was selected as the superior treatment.Keywords: Guar gum, Xanthan gum, Mono-, Di-glycerides, Mayonnaise
-
هدف از این پژوهش مقایسه و بررسی استخراج روغن گردوی دماوندی با حلال و روش فراصوت در شرایط زمانی و توان های مختلف می باشد. در این بررسی نمونه ها با استفاده از حلال هگزان و فرآیند فراصوت در زمان های (10،20 ،30و 40 دقیقه) و توان های (600 ،800 و 1000وات) روی گردوی دماوند صورت گرفت. بعد از تهیه تیمارها آزمون های ارزیابی روغن شامل عدد اسیدی ، عدد پراکسید، ارزیابی حسی، درصد رطوبت و مواد فرار و همچنین درصد رسوب نمونه ها محاسبه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش روش فراصوت با استفاده از توان 1000وات به مدت 10 دقیقه برای بدست آوردن روغن با بالاترین کیفیت حسی بهترین حالت می باشد و در روش استخراج با حلال نیز مدت 10 دقیقه با توان 1000 نیز نسبت بهینه بود. نتایج آزمون های شیمیایی نیز حاکی از آن بود که نمونه روغن گردوی استخراج شده به کمک فراصوت، عدد پراکسید و اسیدی کمتری را نسبت به نمونه حلال نشان می دهد. نتایج ارزیابی حسی نمونه ها نیز نشان داد که میزان طعم، تندی و بو نمونه بدست آمده با روش فراصوت به نمونه روغن گردو استخراج شده با حلال به طور معنی داری افزایش یافت و از نظر پذیرش کلی نیز نمونه بدست آمده با روش فراصوت امتیاز بیشتری را نسبت به روش استخراج با حلال کسب نمود (05/0>P).کلید واژگان: فراصوت, روغن گردو, استخراجThe aim of this study is the comparison and evaluation of oil extraction of Damavand walnut by the two methods of solvent and ultrasound in various conditions of sonication duration and power. In this study, Damavand walnut samples were subjected to hexane solvent and ultrasound extraction processes for different sonication duration (10, 20, 30 and 40 minutes) and powers (600, 800 and 1000 watts).Then, assessment tests including acid value, peroxide value, sensory evaluation, moisture content ,volatiles and sediment percent were conducted on the oil treatments. The results indicated that in ultrasound method, the treatment subjected to 1000 watts for 10 minutes had the highest sensory quality. Also, among solvent-extracted treated samples, the oil treated by 1000watts for 10 minutes was the best treatment in terms of sensory characteristics. Chemical tests results also showed that walnut oil samples extracted by ultrasound had a lower peroxide and acid value than those extracted by solvent method. Sensory evaluation results showed that the flavor, pungency and odor of the walnut oil samples extracted by ultrasound method were significantly increased compared to the treatments of solvent method. The overall acceptability of the ultrasound method treatments gained higher score than those of solvent extraction method (PKeywords: Ultrasound, Walnut oil, extraction
-
آب هویج یکی از پرمصرف ترین آب میوه های مورد استفاده در ایران می باشد که از ارزش تغذیه ای و خواص درمانی بالایی برخوردار است و می بایست بدون آلودگی و به صورت پاستوریزه به مصرف برسد. اما نکته قابل توجه در تولید صنعتی این محصول، حفظ پایداری حالت ابری آن می باشد. بدین منظور در تحقیق حاضر تاثیر چهار نوع هیدروکلوئید به نام های گوار، زانتان، پکتین و کربوکسی متیل سلولز، در غلظت های 1/0 ،3/0 و 5/0 (g/100mL ) برحفظ پایداری حالت ابری آب هویج مورد بررسی قرارگرفت. سنجش پایداری حالت ابری، توسط دستگاه زتاسایزر در روز صفرم و همچنین با دستگاه اسپکتروفتومتری، در فواصل زمانی ده روز در میان و طی مدت زمان شصت روز، در دمای 5 درجه سلسیوس انجام شد. با توجه به نتایج، نمونه های حاوی زانتان، با غلظت های 3/0 و 5/0 (g/100 mL) تا پایان روز شصتم موفق به حفظ پایداری حالت ابری آب هویج شدند و اختلاف معنی داری نسبت به سایر تیمارها و شاهد نشان دادند. از سوی دیگر نمونه های حاوی زانتان با غلظت (g/100 mL)3/0، امتیاز قابل قبولی را در فرآیند ارزیابی حسی صفاتی نظیر رنگ، بافت، عطر و طعم کسب نمودند.کلید واژگان: زانتان, کربوکسی متیل سلولز, پایدارکننده, حالت ابری, آب هویجCarrot juice with high nutritional value and helth benefits is one of the most consumed fruit juice in Iran. It is used as pasteurized without any contamination. But the important point in the industrial production of this product is to maintain the cloud stability. So, in this study, four types of hydrocolloids, namely guar, xanthan, pectin and carboxy methyl cellulose were used as stabilizer at the concentrations of 0.1, 0.3 and 0.5 (g/100mL). The cloud stability of pasteurized carrot juice was measured by a zetasizer device in the zeroth day and also by a spectrophotometer at 10-day intervals during the sixty-day storage at 5°C. Based on the results, the samples containing xanthan with the concentration of 0.3 and 0.5 were able to maintain the cloudy stability of carrot juice to the end of sixtieth day and showed a significant difference with the control and other treatments. On the other hand, the samples containing xanthan with the concentration of 0.3 obtained the acceptable score in the evaluation of sensory properties such as color, texture, flavor and taste.Keywords: Xanthan, Carboxy Methyl Cellulose, Stabilizers, Cloud stability, Carrot juice
-
زمینه و اهدافبسته بندی های ضد میکروبی فعال خطرات رشد میکروارگانیسم های بیماری زا و مسبب فساد را در مواد غذایی کاهش می دهند. در این مطالعه تاثیر فیلم های پلی لاکتیک اسید حاوی غلظت های مختلف اسانس زنیان (0، 0/5، 1 و 1/5 درصد) و عصاره اتانولی بر موم (0، 1 و 2 درصد) بر لیستریا منوسیتوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس، ویبریو پاراهمولیتیکوس و اشریشیاکلی به روش انتشار دیسک مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش کاردیسک های مدوری (10 میلی متری) که از فیلم های پلی لاکتیک اسید حاوی اسانس زنیان و عصاره اتانولی برموم، که با تکنیک قالب گیری بر روی پلیت های شیشه ای تهیه شده بود، بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار تلقیح شده با باکتری های مختلف قرار داده شد. قطر هاله عدم رشد بعد از 24 ساعت گرمخانه گذاری پلیت ها در دمای 35 درجه سلسیوس با استفاده از کولیس دیجیتال و نرم افزار Digimizer اندازه گیری شد.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که قطر هاله عدم رشد با افزایش غلظت اسانس برای تمام باکتری ها افزایش یافت (0/05>p). همچنین باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی به فیلم پلی لاکتیک اسید حاوی اسانس حساسیت بالاتری داشتند. از بین باکتری های موردمطالعه لیستریا منوسیتوژنز بالاترین حساسیت را نسبت به فیلم های حاوی اسانس زنیان و عصاره اتانولی برموم داشت (0/05>p). همچنین فیلم های پلی لاکتیک اسید حاوی عصاره اتانولی برموم هیچگونه اثر مهاری بر میکروارگانیسم های موردمطالعه نداشتند (0/05> p).نتیجه گیریفیلم های پلی لاکتیک اسیدحاوی اسانس زنیان پتانسیل بالایی برای استفاده در بسته بندی های ضد میکروبی فعال به منظور افزایش ایمنی مواد غذایی را دارا هستند.کلید واژگان: انتشار دیسک, ضد میکروبی, پلی لاکتیک اسید, اسانس, برمومBackground And AimUsing active antimicrobial packaging reduce the risks of growth of pathogenic or spoilage microorganisms in foods. In this study, antimicrobial activity of poly lactic acid (PLA) films containing different concentrations (0, 0.5, 1 and 1.5%) of Trachyspermum ammi essential oil and ethanolic extract of propolis (0, 1 and 2%) was evaluated against Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 and vibrio parahaemolyticus by using disk diffusion assay.Materials And MethodsCircular discs of poly lactic acid films incorporated by essential oil and ethanolic extract of propolis, prepared by casting method on glass petri dishes, were placed on Muller-Hinton agar plates that previously inoculated by tested bacteria. Diameters of inhibition zones were measured after 24 h incubation of plates at 35o C, by using Digital Caliper and Digimizer software.ResultsResult of this study showed that the inhibition zone was increased with increasing concentration of essential oil for all tested bacteria. Also, gram positive bacteria were more sensitive to the poly lactic acid films containing essential oil than gram negative bacteria. The results revealed that L. monocytogenes was the most sensitive bacteria against films containing Trachyspermum ammi essential oil alone or in combination by ethanolic extract of propolis. Also, poly lactic acid films containing ethanolic extract of propolis showed no inhibitory effects against all tested bacteria.ConclusionsPoly lactic acid films containing Trachyspermum ammi essential oil have a high potential for antimicrobial food packaging applications to enhance the safety of food products.Keywords: Disk Diffusion, Antimicrobial, Poly lactic acid, Essential oil, Propolis
-
یک گونه جدید ازجنس Helichrysum قبیله Gnaphalieae تیره Asteraceae با نام Helichrysum kermanicum برای ایران و جهان گیاهشناسی شرح داده شده، تصویر آن ارائه گردیده است. صفات تاکزونومیک گونه مذکور به عنوان گونه ای منحصر در میان دیگر گونه های این جنس)با داشتن فقط یک کپه) در ایران شرح داد ه شده است.
A new species of Helichrysum (Gnaphalieae) is described and illustrated. Characteristic features of new species have been described as a unique species (typically unicephalous) and is compared with closely related species of Helichrysum in the world and Iran.
Keywords: New species, Helichrysum, Gnaphalieae, Kerman, Iran -
امروزه ماست معروف ترین فرآورده لبنی تخمیری و پروبیوتیک در سطح جهان است که علت آن را به ویژگی های منحصر به فرد این محصول و ارزش سلامتی بخش آن نسبت می دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثر افزودن مالتودکسترین و صمغ زانتان به صورت منفرد و مخلوط های دوتایی، بر ویژگی های کیفی ماست هم زده بدون چربی پروبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس پاراکازیی زیرگونه پاراکازیی بود. شمارش باکتری های پروبیوتیک، ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی نمونه ها طی روزهای 1، 7، 14 و 21 نگهداری در دمای C 4 بررسی شد. ماست حاوی 2% مالتودکسترین و 01/0% صمغ زانتان بالاترین تعداد باکتری پروبیوتیک زنده، بهترین مزه، بافت، بو و پذیرش کلی، کمترین میزان آب اندازی و بالاترین ویسکوزیته را در پایان روز بیست و یکم نگهداری داشت. بالاترین امتیاز رنگ و ظاهر به نمونه شاهد متعلق بود. افزودن ترکیبات مورد استفاده موجب کاهش درصد آب اندازی وpH، افزایش تعداد باکتری های پروبیوتیک زنده، اسیدیته و بهبود ویژگی های حسی نمونه های ماست نسبت به نمونه شاهدگردید. در تمام نمونه ها (بجز شاهد) تا پایان روز بیست و یکم، تعداد باکتری های پروبیوتیک بیش از حد cfu/ml106بود که نشان دهنده تاثیر مثبت به کارگیری مالتودکسترین وصمغ زانتان در فرمولاسیون ماست پروبیوتیک بوده است.
کلید واژگان: ماست هم زده پروبیوتیک, صمغ زانتان, مالتودکسترین, لاکتوباسیلوس پاراکازیی زیرگونه پاراکازییNowadays yoghurt is the most popular fermented and probiotic dairy product in all over the world which is related to its unique properties and healthful values. The aim of this research was evaluate the effect of adding maltodextrin and xanthan gum singly and binary combination, on quality properties of the probiotic stirred yoghurt containing Lactobacillus paracasei subsp paracasei. Probiotic cell count, physicochemical and sensory properties of the samples were determined on 1st, 7th, 14th and 21st day of cold storage (4 ˚C). The results showed that the yoghurt containing combination maltodextrin and xanthan gum had the most alive probiotic cell count, best taste, texture, flavor and overall acceptability, the least syneresis and the most viscosity at the end of 21st day of storage. The lowest score of color and appearance belonged to control sample. In all samples pH, probiotic cell count and sensory properties were decreased during the storage, versus acidity, viscosity and syneresis were increased. Adding the compounds used to reduce syneresis and pH, and increase live probiotic cell count, acidity and improve the sensory properties of yoghurt samples in compare with control sample. In all samples(excluding control) , the probiotic cell count was more than 106 cfu/ml until the end of 21st day, shows the efficiency of using maltodextrin and xanthan gum in formulation of the probiotic yoghurt.
Keywords: Probiotic yoghurt, Xanthan, Maltodextrin, Lactobacillus paracasei subsp. paracasei -
طیف وسیعی از اثرات حفاظتی اسید آمینه غیرپروتیئنی بتا آمینوبوتیریک اسید در برابر تنش های گیاهی در گزارشهای مختلف ذکر شده است. در این تحقیق تاثیر برهمکنش بین بتا آمینو بوتیریک اسید (0،300μM) و تنش خشکی (شاهد، تنش ملایم و شدید) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد وقتی گیاه کلزا تحت تنش خشکی قرارگرفت، ثابت پایداری غشاء (MSI) و محتوای آب نسبی (RWC) و محصولات پراکسیداسیون لیپیدی افزایش یافت، پیش تیمار گیاهان با بتا آمینو بوتیریک اسید باعث افزایش درصد MSI و RWC و کاهش مقدار آلدهیدها در برگ گیاهان تحت تنش گردید. تنش خشکی باعث افزایش معنی دار مقدار پراکسید هیدروژن در گیاه کلزا شد. مقدار پراکسید هیدروژن در برگ گیاهان تیمار شده با BABA کاهش معنی داری یافت. در شرایط تنش خشکی، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و پراکسیداز نسبت به شاهد، افزایش اما فعالیت آنزیم کاتالاز کاهش نشان داد، در گیاهانی که با بتا آمینو بوتیریک اسید پیش تیمار شده و سپس تحت تنش خشکی قرار گرفته بودند، فعالیت کلیه آنزیمهای ذکر شده افزایش یافت.کلید واژگان: بتاآمینوبوتیریک اسید, تنش خشکی, آنزیم های آنتی اکسیدان, کلزاThe broad spectrum protective effect of the non-protein amino acid β-aminobutyric acid (BABA) against numerous plant stresses has been well-documented in the literature. This research shows a possibility to increase plant tolerance for drought stress through effective priming of the preexisting defense pathways in rapeseed plant. Results showed that rapeseed plants which were under drought stress had lower percentage of membrane stability index (MSI) and relative water content (RWC), higher lipid peroxidation products when compared with control plants. Pretreatment of plants with BABA increased the MSI and RWC and decreased the amount of aldehydes in water stress plants. H2O2 content was increased under drought stress. Pretreatment of plants with BABA decreased the amount of hydrogen peroxide. In drought stress condition, activity of SOD, APX, GR and POD were elevated over the controls while CAT activity decreased. In plants which pretreated with BABA and then exposed to drought stress the activity of mentioned enzymes increased.Keywords: ? aminobutyric acid, Drought Stress, Antioxidant Enzymes, Brassica napus
-
جنس Salvia، متعلق به تیره نعناع، در ایران 58 گونه دارد که 17 گونه آن انحصاری ایران است. هدف از این مطالعه، مقایسه ترکیب های شیمیایی اسانس برگ، گل، ساقه و ریشه Salvia macilenta Boiss. بود. این گیاه در اردیبهشت ماه 1391 از مسیر جاده بم- جیرفت، منطقه جبالبارز واقع در استان کرمان جمع آوری شد و از اندام های مختلف آن به طور جداگانه به روش تقطیر با آب، اسانس گیری بعمل آمد. ترکیب های تشکیل دهنده روغن های اسانسی با استفاده از دستگاه های کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) شناسایی شدند. در اسانس برگ، 46 ترکیب شناسایی شد که 7/99% اسانس را تشکیل می دادند. آلفا-پینن (4/36%)، بتا-پینن (6/7%)، بورنئول (4/5%) و بتا-کاریوفیلن (1/5%) ترکیب های اصلی اسانس بودند. همچنین، اسانس گل 26 ترکیب داشت که 100% آن را شامل می شد. آلفا-پینن (1/45%)، بتا-پینن (5/10%)، کامفن (8/8%) و لیمونن (8/6%) اجزای عمده اسانس بودند. در اسانس ساقه، 18 ترکیب شناسایی شد که 5/97% آن را تشکیل می دادند. ترکیب های اصلی، آلفا-پینن (1/25%)، بورنیل استات (8/16%)، بتا-اودسمول (6/8%) و بورنئول (1/8%) بودند. از طرف دیگر، از بین 10 ترکیب شناسایی شده در اسانس ریشه که 2/88% آن را تشکیل می دادند، ویریدیفلورول (1/18%)، بتا-اودسمول (4/16%)، ترانس-فروژینول (8/15%) و دی بوتیل فتالات (6/10%) ترکیب های عمده بودند. در نتیجه، روغن های اسانسی برگ، گل و ساقه S. macilenta غنی از منوترپن ها بوده و آلفا-پینن، ترکیب شاخص اندام های مذکور، در اسانس ریشه وجود نداشت.
کلید واژگان: Salvia macilenta Boiss, (مریم گلی شکننده), تیره نعناع, روغن اسانسی, آلفا, پیننThe genus Salvia، belonging to the Lamiaceae family، contains 58 species in Iran، 17 of which are endemic. In this study، Salvia macilenta Boiss. was collected from Bam-Jiroft road، Jebalbarez area، Kerman Province، Iran، in May 2012. The essential oils of leaves، flowers، stems and roots of the plantwere separately extracted using hydrodistillation method and analyzed by GC and GC/MS. In the leaf oil، 46 components were identified، representing 99. 7% of the total oil، with α-pinene (36. 4%)، β-pinene (7. 6%)، borneol (5. 4%) and β-caryophyllene (5. 1%) as the main constituents. The flower oil was characterized by higher amount of α-pinene (45. 1%)، β-pinene (10. 5%)، camphene (8. 8%) and limonene (6. 8%) among the 26 components comprising 100% of the total oil detected. Furthermore، 18 compounds were identified in the stem oil، representing 97. 5% of the total oil. α-Pinene (25. 1%)، bornyl acetate (16. 8%)، β-eudesmol (8. 6%) and borneol (8. 1%) were found to be the major constituents. In the root oil، 10 components were identified، representing 88. 2% of the total oil، with trans-viridiflorol (18. 1%)، β-eudesmol (16. 4%)، trans-ferruginol (15. 8%) and dibutyl phthalate (10. 6%) as the main constituents. Consequently، the leaf، flower and stem essential oils of S. macilenta were rich in monoterpenes، while α-pinene، the dominant component of these oils، was not identified in the root oil.Keywords: Salvia macilenta Boiss, Lamiaceae, essential oil, α, pinene -
گیاهان به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم می توانند تحت تاثیر ترکیبات شیمیایی آللوپاتیکی قرار گیرند که از سایر گیاهان و یا میکروارگانیزمها آزاد می شوند. این تحقیق به بررسی اثر آللوپاتیک عصاره برگ اکالیپتوس (Labill Eucalyptus camaldulensis) بر جوانه زنی، رشد و صفات مورفولوژیک (طول ریشه و ساقه) و فیزیولوژیک (محتوای کلروفیل، قند، پروتئین) در دو گیاه سورگوم (sorghum bicolor) و لوبیا (phaseolus vulgaris) پرداخته است. آزمایش با استفاده از 4 سطح آب مقطر (کنترل) و عصاره اکالیپتوس (5، 10و 20 درصد) انجام شد. جوانه زنی دانه رستها، وزن خشک گیاه، طول ریشه و ساقه در همه غلظتهای تهیه شده از عصاره اکالیپتوس به طور معنی دار (در سطح 05/0) در هر دو گیاه کاهش یافت. کاهش در محتوای کلروفیل و همچنین قند و پروتئین به موازات افزایش غلظت عصاره برگی در هر دو گیاه دیده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تاثیر بازدارنده عصاره برگ گیاه اکالیپتوس بر جوانه زنی و سایر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندازه گیری شده در گیاه دو لپه ای بیش از گیاه تک لپه بوده است.
کلید واژگان: آللوپاتی, اکالیپتوس, سورگوم, لوبیاPlants maybe affected directly or indirectly by allelochemicals which released from plants or microorganisms. In this study، the allelopathic effect of leaf leachate of Eucalyptus camaldulensis Labill was examine on germination، growth rate، morphological and physiological criteria of sorghum (Sorghum bicolor) and kidney-bean (Phaseolus vulgaris). Leaf leachate was tried at 5، 10 and 20 % concentrations and sterilized distilled water used as control. Seed germination، seedlings dry matter، shoot/root length were significantly reduced by all concentrations in both species (at 0/05 level). Decrease in chlorophyll content، soluble sugar content and consequently protein content is proportional to the increase in concentration of leaf leachate in both species. The results showed that the inhibitory effect of leaf leachate on germination، growth rate، morphological and physiological parameters in dicot (P. vulgaris) plant was more than monocot (S. bicolor) plant.Keywords: Allelopathy, Eucalyptus, Sorghum, Kidney, bean -
ایران یک کشور کوهستانی است. کوه هزار با 4465 متر ارتفاع (بالاتر از سطح دریا) در جنوب شرق ایران واقع شده است. هدف از این مقاله ارایه یک دیدگاه کلی از تنوع گیاهی آلپی کوه هزار می باشد. ناحیه آلپی (کوهستانی) که بالای خط درختی (خط فرضی که بالای آن هیچ درختی رشد نمی کند) واقع شده به عواملی چون آب و هوا، شیب و اثرات انسانی بستگی دارد. خط درختی در کوه هزار از 3200 متر (در شیب شمالی) تا 3350 متر (در شیب جنوبی) متغیر است. در این مطالعه، 208 گونه گیاهی متعلق به 122 جنس و 39 تیره از ناحیه آلپی و نیمه آلپی کوه هزار شناسایی گردید. شصت و هفت درصد گیاهان ناحیه آلپی همی کریپتوفیت و 15% کامفیت بودند و بیشتر آن ها را گونه های پشته ای خاردار تشکیل می دهد. تعداد گونه ها با افزایش ارتفاع کاهش می یابد اما درصد بومزادی با بالارفتن ارتفاع افزایش نشان می دهد. حداکثر ارتفاع ممکن برای رویش گیاهان گلدار 4450 متر گزارش شد. الگوی پراکنش جغرافیایی فلور ناحیه آلپی کوه هزار نشان داد حدود 46% (97 گونه) اندمیک و نیمه اندمیک ایران می باشند و منشا فلور آلپی کوه هزار ایرانو- تورانی است. برخی گونه های مفید آلپی و نیز برخی عواملی که محیط را تهدید می کنند، ذکر می شوند.
اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.
کلید واژگان: بومزادی, پوشش گیاهی, جغرافیای گیاهی, فلور, کوه هزارIran is a mountainous country. Hezar Mt., is an isolated mountain with the highest peak of 4465 m (above sea level) located in southeast of Iran. This paper aims to provide a general overview of alpine phytodiversity of Hezar Mt. Alpine regions are above timber-line which is dependent on the climate, slopes and human activities. The timberline at Hezar Mt., is varying from 3200 m (North slope) to 3,350 m (South slope). In this study, 208 species belonging to 122 genera and 39 families are known from the subalpine and alpine zone of Hezar. Hemicryptophytes dominate in the alpine belt (67%) and chamaephytes constitute 15% of the alpine flora, most of them are thorny cushions. Species number declines remarkably with increasing altitude whereas proportion of endemism is increasing. The altitudinal maximum record for the flowering plants is 4450 m. The phytogeographical analysis shows that about 46% (97 species) of the alpine flora of Hezar are Iranian endemic and subendemic and the origin of alpine flora of Hezar is Irano-Turanian.Keywords: Alpine flora, endemism, Hezar Mt, phytogeography, Vegetation
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.