به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ahmad reza yalameha

  • آسیه ذبیح نیا عمران *، احمدرضا یلمه ها

    پژوهش حاضر به نقد اخلاقی کتاب تحفه (قرن هشتم هجری) براساس مکتب سودگرایی اخلاقی می پردازد. تحفه دارای ده باب و چندین حکایت تمثیلی و تاریخی آمیخته با نظم و نثر است. مولف کتاب نامعلوم است؛ ولی احتمال می رود که مولف آن، میرزا شرف الدین فضل الله ابن عبدالله قزوینی (نزدیک 740‐640 ق.) باشد. تحفه اثری تعلیمی در سیاست مدن است که می توان آن را براساس نظریات اخلاقی بررسی کرد. یکی از این مکاتب، سودگرایی اخلاقی است. دیدگاه سودگرایی، نظام اخلاقی هنجاری است که که ملاک اخلاقی بودن فعل را اصالت لذت می داند. از دیدگاه این مکتب، ارزش ها تا جایی سزاوار حفظ و ارتقا هستند که درخور تفسیر و تاویل به منافع رفاهی فردی و لذت جمعی باشند؛ اما هموراه سود فرد بر جمع ترجیح دارد. مقاله حاضر با روش توصیفیتحلیلی می کوشد تا به این پرسش پاسخ دهد که کدام یک از اقسام سودگرایی اخلاقی در تحفه کاربرد بسیار زیادی دارد؟ براساس دستاورد پژوهش، بیشترین سود اخلاقی مدنظر در این متن ادبی، سود جمعی و منافع عامه مردم است. مولف کتاب تحفه تحت تاثیر آموزه های اخلاق اسلامی، به طور مستقیم و غیرمستقیم در قالب بیش از 55 حکایت و تمثیل، توصیه هایی را به خواننده منتقل می کند که علاوه بر ایجاد التذاذ ادبی برای مخاطب، از ارزش دینی و تربیتی نیز برخوردارند.

    کلید واژگان: اخلاق, تحفه, مکتب سودگرایی, سود فردی, سود جمعی
    Asieh Zabihnia *, Ahmadreza Yalameha

    The present study deals with the moral criticism of the Book of Tohfa (8th century Hijri) based on the school of moral utilitarianism. Tohfa has ten chapters and several allegorical and historical stories mixed with prose and poetry. The author of the book is unknown, but it is likely that its author is Mirza Sharafuddin Fadlullah Ibn Abdullah Qazwini (around 640-740). Tohfa is an educational work in cities politics that can be analyzed based on moral theories. One of these schools is moral utilitarianism. Utilitarianism believes in a normative moral system that considers the originality of pleasure as the criterion of the moral character of an action. From the point of view of this school, values deserve to be preserved and promoted as long as they can be interpreted and translated into the interests of individual well-being and collective pleasure, but the benefit of the individual is always preferred over that of the public. The present study, by using a descriptive-analytical method, tries to answer the question of which type of moral utilitarianism has a high frequency in Tohfa? Findings indicate that the most moral benefit considered in this literary text is the collective benefit and the interests of the public. The author of Tohfa, under the influence of Islamic moral teachings, conveys direct and indirect recommendations to the readers in more than 55 anecdotes and allegories which have religious and educational values in addition to creating literary pleasure for the audience.

    Keywords: Morality, Collective Benefit, Tohfa, The School Of Utilitarianism, Individual Benefit
  • احمدرضا یلمه ها، هاله اژدرنژاد*

    کلیله و دمنه یکی از مهم ترین و برجسته‎ ترین متون ادبی و تعلیمی است که توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب نموده است و ترجمه‎ های گوناگونی از آن در دست است. هدف این پژوهش بررسی صور خیال (تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز) در باب «بازجست کار دمنه» در دو ترجمه فارسی نصرالله منشی و داستان‎های بیدپای محمد بن عبدالله بخاری و ترجمه عربی عبدالله بن مقفع از مشهورترین ترجمه های کلیله و دمنه است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، نگارندگان پس از بررسی صورخیال در سه اثر و ترسیم جدول و نمودار بسامدی به این نتیجه دست یافتند که صور خیال به کار رفته در دو ترجمه، جهت روشنگری خواننده و از ابهام و پیچیدگی به دور است و بسامد عناصر خیال در ترجمه فارسی نصرالله منشی بسیار بالاست و مترجم فارسی با پدید آوردن تشبیهات، استعارات و کنایات و مجازها به زیباتر شدن و خیال‎ انگیزی بیشتر اثر خود پرداخته و در این زمینه بر دو مترجم دیگر برتری یافته است.

    کلید واژگان: صورخیال, باب بازجست کار دمنه, نصرالله منشی, ابن مقفع, عبدالله بخاری, داستان‎های بیدپای
    Ahmadreza Yalameha, Haleh Ajdarnejad *
    Introduction

    Description and problem statement Kelileh and Demneh is one of the significant and valuable literary works. This book was written from Sanskrit into Pahlavi during the Sassanid era and Abdullah ibn Muqaffa translated it from Pahlavi into Arabic. In the era of Nasr ibn Ahmad Samani, Abolfazl Mohammad Balami translated it into Persian prose. Rudaki, the famous poet, wrote it in poetry and the book we have today has been gathered by Abu al-Ma'ali Nasrullah ibn Muhammad Abdul Hamid, who translated it from Ibn Muqaffa’s Kelileh in the middle of the sixth century AH, during the reign of Bahram Shah of Ghaznavi.Nasrullah Munshi’s translation is a dynamic translation to which the translator has added many additions such as Quranic verses, hadiths, Arabic and Persian verses, proverbs and he has made every effort to translate and rewrite the effect of the original text on the translated text. Instead of being faithful to Ibn Muqaffa's original text, the Munshi's concern is more focused on the reader's reaction while reading the text of his translation and conveying the general message of the original text. Bukhari's translation is very close to Ibn Muqaffa's Arabic original and faithful to the source text and the translator does not use omissions and additions as much as possible, unless the constraints of language and differences between the origin and destination culture compel her to do so, because his king has ordered him to translate the original text and be faithful to it.Kelileh and Demneh is one of the important books that has been considered from long ago and various translations of it are available. Also because of the importance of this book in both Arabic and Persian languages and the existence of common and different points in the three works; In this research, we intend to consider one of the common chapters of these three translations; That is, we examine the chapter of "interrogation of Demneh's work" from the perspective of imaginary images and answer these questions:How much is the frequency of each of the imaginary images in these three translations? And in this regard, what is the tangible difference between the three works?

    Research Background 

    No independent work has been done on the study and comparison of imaginary images in chapter of "interrogation of Demneh’s work" in Kelileh and Demneh by Nasrullah Munshi with the Arabic translation of Ibn Muqaffa; However, in comparative comparison of these two translations, articles have been written, including:“Investigation of some differences between Nasrullah Munshi’s Kelileh and Demneh with Ibn Muqaffa’s Arabic translation and Bidpay stories Panjakian”, Ali Heidari, Journal of Human Sciences, Al-Zahra University, Winter and spring 2007 and 2008, No. 68 and 69, pp. 61-45.“Comparative Study of Expressive Tricks about Lion and Cow in Arabic and Persian versions of Kelileh and Demneh”, KeyRokh Ahmadi et al, Journal of Comparative Literature Studies, Summer 2012, No. 22, pp. 64-47.“Study of the Elements of the Story in Persian and Arabic versions of Kelileh and Demneh (chapter: Lion and Cow), written by Farnaz Taghizadeh and Tayebeh Amirian, Journal of Literary Criticism and Stylistics Research, Spring 2011, Volume 1, No. 3, pp. 131-103.

    Discussion

    Comparative Literature Comparative literature is a field in a wider range than the national literature of a country; It is a critique measuring the quality of a literary work on a scale higher than one climate; It is a step forward, towards a higher step, towards the perfection of the unity of human thoughts. The necessity of this young knowledge in the field of general literature and the relationship between the literature of different countries requires that literary researchers in this field compare them according to the importance of topics and the position of writers and poets and according to the similarities or differences between two texts from two languages or two characters from two literatures.2.2. Imaginary Images Kelileh and Demneh are prominent examples of Persian technical prose. The use of verbal and spiritual industries and fantasy forms such as simile, metaphor, irony and trope are the stylistic features of this book. In the meantime, simile as the most effective tool of imagination has a major role in the imageries of this book.Simile is one of the most important categories of rhetoric and one of the main elements of imagery and "the participation of two things in the description of attributes by special words." (Rajaei, 244:1372). There are different types of similes in the three translations of Kelileh and Demneh. In Nasrullah Munshi's translation, 188 similes were found, of which, singular to singular simile has the highest frequency (19.3%). Only 23 types of similes were found in Ibn Muqaffa's Kelileh and Demneh and allegorical simile has the highest frequency (26.08%) and in Mohammad Bukhari's Bidpay stories, the singular to singular simile has the highest frequency (26.08%).Metaphor is one of the rhetorical tools and in the word it is the source of use; it means to borrow, and in literary terms it means to borrow one word instead of another; because the poet in metaphor uses a word because of similarity instead of another word (Shamisa, 1991: 153). Metaphor and its variants can be seen in all three translations, but its frequency has been much more in Munshi's translation. In Nasrullah Munshi's translation, 87 types of metaphors have been used. The latent metaphor has the highest frequency (32.2%). In the Arabic translation of Kelileh and Demneh, 14 metaphors were found, of which the absolute explicit metaphor has the highest frequency (57.1%). Bukhari has also used absolute explicit metaphor (42.1%) among the types of metaphors in Bidpay stories. An irony is a word that has two meanings that are near and far and these two meanings are necessary and obligatory for each other; "So the speaker combines and uses the sentence in such a way that the listener's mind is transferred from the near to the far meaning." (Homayi, 1354: 255). Of the types of irony used in translations, 147 are found in the Munshi's translation. The irony to verb has the highest frequency (55.7%). The same thing can be seen in Ibn Muqaffa's translation; that is, the irony to verb has the highest frequency (50%). But in Bukhari’s translation, the noun irony is higher (24.4%).2.3. TropeThe priority of using different types of trope in the translation of Nasrullah Munshi is trope to interest of detail and proximity (each 19.1%) and in the translation of ibn Muqaffa is trope to interest of capacity (33.3%), and in Bidpay stories, the variety of trope, like its Arabic translation, is 6 types and, its frequency is more.

    Conclusion

    The result of examining imaginary images in chapter of "interrogation of Demneh's work" in two Persian translations of Nasrullah Munshi and Mohammad Bukhari and the Arabic translation of Ibn Muqaffa is as follows:In all three translations, imaginary images such as simile, metaphor, irony and trope are seen. The imaginary images used in the three translations are for the enlightenment of the reader and are far from ambiguity and complexity. All three translators have used all the imaginary images (simile, metaphor, irony, and trope) to express moral and educational issues. They are well aware that it is not enjoyable to iterate meanings in an ordinary language, therefore, with the help of imaginary images, they have made their word beautiful and charming and its effect for the reader will be more.Of the 660 items found in the chapter of "Interrogation of Demneh’s work", 431 were found in Nasrullah Munshi’s translation, 91 in the Arabic translation of Ibn Muqaffa, and 138 items were found in the Mohammad Bukhari’s Bidpay stories. The frequency of using imaginary elements in Nasrullah Munshi’s Kelileh and Demneh is as follows: simile (31.6%), irony (21.2%), metaphor (16.6%) and trope (13.02%) and this order in Ibn Muqaffa’s Kelileh and Demneh as follows: Irony (6.8%), simile (4.4%), trope (3.4%) and metaphor (2.6%). This order in Mohammad Bukhari’s Bidpay stories is as follows: irony (32.6%), metaphor (27.5%) and trope (23.2%) and simile (16.6%); Therefore, the variety of using different types of imaginary elements in Nasrullah Munshi's translation is higher than other translations.Less simple sentences can be found in the structure of Nasrullah Munshi's sentences. He has adorned most of the sentences with various imaginary images. Unlike him, Ibn Muqaffa and Muhammad Bukhari have used more simple and clear sentences and have been less inclined to adorn sentences. In his translation, Nasrullah Munshi has made more efforts to make the anecdotes better and more beautiful and to make them more readable.Muqaffa, Abdullah Bukhari, Bidpay Stories  .

    Keywords: : Kelileh, Demneh, Imagery Techniques, Chapter on the analysis of Demneh, Nasrullah Munshi, Ibn
  • پری مالملی*، احمدرضا یلمه ها، پریسا داوری

    مثنوی ظهیر کرمانی یکی از آثار گرانسنگ سده دوازدهم هجری است که سرشار از آموزه های تعلیمی است و تاکنون به زیور چاپ آراسته نشده است. این منظومه سرشار از مضامین و معانی تعلیمی و حکمی است که شاعر به اقتضای زمینه انفعالی و ذوقی به کار برده است و هرکجا مجال یافته به پند و اندرز مخاطب پرداخته است. نگارندگان بر آن شدند تا در پژوهش حاضر براساس روش اسنادی کتابخانه ای، برای نخستین بار به بن مایه ها و زمینه های تعلیمی و اخلاقی در این منظومه غنایی بپردازند. مهم ترین پرسش در پژوهش حاضر این است که آیا ردپای افکار و عقاید مذهبی سراینده در این اثر مشهود است و آیا افزون بر اخلاق فردی به اخلاق اجتماعی در این اثر نیز توجه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سراینده در مکتب شیعه پرورش یافته است و آبشخور تفکرات وی از مکتب شیعه و آیات و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت سرچشمه می گیرد؛ این تفکرات به روشنی در اشعار وی نمود یافته است. همچنین او افزون بر ابعاد اخلاق فردی، به بعد اجتماعی اخلاق نیز در این اثر توجه داشته است.

    کلید واژگان: ظهیر کرمانی, ادبیات تعلیمی, اخلاق فردی, اخلاق اجتماعی
    Pari Malmoly *, Ahmadreza Yalameha, Parisa Davari

    Zahir Kermani's Masnavi is one of the precious literary works of the twelfth century AH, which is full of didactic teachings that have not been published yet. This collection is replete with didactic themes and meanings that the poet has used according to his excitation and zeal. Wherever he has the opportunity, he has given advice to the audience. In the present study, the researcher decided to discuss the educational and moral themes and backgrounds in this lyrical collection for the first time by using the documentary-library method of analysis. The most important question in this research is whether the traces of the poet's religious thoughts and beliefs are evident in this work and whether in addition to individual ethics, social ethics is also considered in this work. The research results show that the poet in Shiite school of thought and the source of his thoughts derives from the Shiite school, the verses and hadiths of the Ahl al-Bayt of infallibility and purity. These thoughts are clearly reflected in his poems.

    Keywords: Zahir Kermani, didactic literature, Individual Ethics, Social Ethics
  • علی اخلاقی، مریم محمودی*، احمدرضا یلمه ها

    مثنوی المعنویه الخفیه اثر شیخ ابراهیم بن محمد گلشنی بردعی (830940ق) به تقلید از مثنوی معنوی مولانا سروده شده و حاوی نکات عرفانی، اخلاقی، حکمی و تعبیرات و تاویلات فراوان است. در این مقاله کوشش می شود تا تاثیر رذایل اخلاقی بر اختلالات نظام معرفتی، با استفاده از سه داستان معروف بلعم باعورا، برصیصا و هاروت و ماروت در این مثنوی بررسی شود. اگرچه این سه داستان حدود هفت هزار بیت از این مثنوی سی وپنج هزار بیتی را شامل می شود، گلشنی بردعی عصاره اندیشه و جهان بینی خود را در این سه داستان و حکایات و تمثیلات در خلال آن بیان داشته است. هدف این پژوهش بررسی موانع سیروسلوک، پرتگاه های پیش روی عارف، چگونگی پیروی از نفس و نحوه رسوخ رذایل اخلاقی در درون انسان است که سبب می شود نفس حقایق الهی را وارونه جلوه دهد و نتیجه آن چیزی نیست جز آلودگی و ارتکاب به گناهان و جرایم نابخشودنی عرفایی بزرگ و در نهایت مسخ آنان. نگارندگان با ذکر شواهد متن، دیدگاه گلشنی بردعی درباره چگونگی غفلت و پیروی از هوای نفس را بیان داشته و مسیر کشیده شدن پرده گمراهی بر بصیرت عارف و اختلال واقع نگری سالک در عمل را با شواهد متن و جدول تبین کرده ا ند. در این مقاله، درباره تاثیر مستقیم نفس، هوا، زن بارگی، شهرت طلبی، غفلت، حماقت، عقلانیت و بصیرت، زبان درازی و بی ادبی نسبت به خداوند و قضا و قدر سخن به میان آمده و زن پرستی و شهرت طلبی، بزرگ ترین آفت وارونه سازی حقیقت و مصداق عینی پیروی از نفس اماره بیان شده است.

    کلید واژگان: المعنویه الخفیه, گلشنی بردعی, رذایل اخلاقی, نفس, موانع معرفت
    ali akhlaghi, Maryam Mahmodi *, Ahmadreza Yalameha

    Masnavi Almaanavieh Alkhafieh written by Sheikh Ibrahim Ibne Mohammad Golshani Bardaii (830-940 HL), has been composed as an imitation of Matsnavi Molana. It contains plenty of mystical, ethical, incorporeal matters, explications and interpretations. In this paper, it is attempted to analyze the effect of ethical Vices on the disorders of wisdom system by using the three stories Balaam-Baaura, Barsissa, Hāroot and Māroot in this literary work. Although these three stories constitute about seven thousand line of this thirty-six-thousand-line work, Golshani Bardaii has expressed the essence of his thoughts and wisdom through these stories and examples. The aim of this research is to study the obstacles of the spiritual journey, the slippage the gnostic might confronted with, the temptation of the flesh, and ethical vices penetrating the human being's soul that results in the inverse reflection of the truth, impurity of the soul, committing guilt, enormous mystical unforgiveable crimes, and finally metamorphosis. Through mentioning the text evidences and by using textual extracts and tables, the authors have expressed the viewpoint of Golshani Bardaii on how one may follow negligence, pursuing whim-wham passions, the way gnostic might be led to aberration, and the practical realism of devotee. In this paper, direct effect of passion, desire, adultery, fame seeking, ignorance, stupidity, rationality and insight have been illustrated. Seeking for fame and whoremongery have been mentioned to be the biggest calamity which lead to inversion of reality and are considered as the objective evidence of pursuing sensuality and carnality

    Keywords: Almaanavieh Alkhalifeh, Golshani Bardaii, Ethical Vices, Carnality, Obstacles of Wisdom
  • پری مالملی*، احمدرضا یلمه ها، پریسا داوری

    آثار گذشتگان، میراث ارزشمندی برای معاصران و آیندگان است. آثار فرهنگی و ادبی با بن مایه های معرفتی خود قوت و غذای معنوی اهل فکر و هنر است و علت آن هم این است که پل ارتباطی بین گذشته و حال هستند و شناخت و معرفت ما را افزایش می دهد. عهد صفوی نیز از این علوم و فنون بی بهره نبوده است. ظهیر کرمانی (1162 ق) که نامش در هیچ تذکره ای نیامده است از مفاخر شیعی مذهب ایران زمین است. مثنوی پر تمثیل او که 8743 بیت و در بحر رمل است، از آثار ناشناخته ی قرن دوازدهم است و تنها نسخه ی آن به خط نستعلیق و مشتمل بر 265 برگ با شماره ی 9530 در کتابخانه ی مجلس تهران نگهداری می شود. این نسخه شامل داستان های تمثیلی منظومی در بیان اندیشه های عرفانی، اخلاقی، دینی، عاشقانه و غیره است. او در انواع صنایع لفظی و معنوی، طبع آزمایی کرده است و با اشعار تعلیمی خود نکات اخلاقی را برای یک زندگی راستین و حقیقی هموار کرده است. ابیاتش از آیات و احادیث و زندگی ایمه و بزرگان نشات گرفته است. از این رو لازم است که با وجود زندگی پر تب و تاب امروزی کلام ارزشمند ظهیر به دقت و ژرف نگری مطالعه و بررسی شود تا شاید شمه ای از زندگی و تجربیات گذشتگان مرهمی باشد بر دردهای اخلاقی و اجتماعی و فرهنگی که روح هر انسان آزاده ای را می آزارد.

    کلید واژگان: ظهیر, مثنوی, نسخه, اخلاقی, نیکوکاری, سخاوت
    Pari Malmoly *, Ahmadreza Yalameha, Parisa Davari

    The works of the past are a valuable legacy to contemporaries and future generations. Cultural and literary works, with their epistemic foundations, are the spiritual food of thought and art, and the reason is that they are a bridge between the past and the present and increase our knowledge and knowledge. The Safavid age was not without its benefit Zahir Kermani (1162 AH), whose name is not mentioned, is one of the Shiite followers of the Iranian religion. His iconic Mathnawi, which is 8743 bits in Ramallah, is one of the 12th-century unknown works, the only copy of which is in the Nastaliq line, containing 265 pages, number 9530, in the Library of Tehran.s. This edition includes poetic allegorical stories expressing mystical, moral, religious, romantic, and so on. He has been proficient in a variety of literal and spiritual industries, and with his educational poems has paved the way for ethics for a real and real life. His verses come from the verses, hadiths and lives of the Imams and the elders. It is, therefore, necessary to study carefully and deliberately in the face of today's glorious life the precious word of the exalted, so that it may be a glimpse of the life and experiences of the past over the moral, social and cultural pains which the souls of every free man It annoys.

    Keywords: Keywords (English): Zahir, Masnavi, version, Ethics, charity, generosity
  • نسرین اسکندری*، احمدرضا یلمه ها

    شهنشاهنامه ها مجموعه ای حماسی هستند و حماسه گونه ای از اشعار وصفی است که به توصیف اعمال پهلوانی و افتخارات و بزرگی های قومی یا فردی می پردازد. شهنشاهنامه سلیمانی از آثار حماسی مصنوع است که بیست و یک هزار بیت دارد و به تقلید از شاهنامه فردوسی در قالب مثنوی و بحر متقارب و در ذکر سفرها و فتوحات سلطان سلیمان قانونی سروده شده است. از آنجا که ادبیات را گاه در بیانی که شاید دور از اغراق نباشد معادل با توصیف دانسته اند، این مقاله کوششی است در جهت  بررسی توصیف های مشخص و متمایز این منظومه (مقدار، نوع، موضوع و کارکرد توصیفات) و بسامد آن ها در این منظومه مغفول. بر این اساس توصیف که از موضوعات و شگردهای مهم داستان پردازی در شهنشاهنامه سلیمانی است، در مقدارهای متنوع کمترین واحد (کمتر از یک جمله) و بیشترین واحد (جمله مرکب و چند جمله) و در نوع عینی و ذهنی و گاه تصویری با موضوعاتی چون: وصف میدان های نبرد و پهلوانان و آلات جنگی، وصف بهار و عناصر طبیعت، وصف زیبایی کنیزکان و جوانان، وصف سرما و... و در کارکردهای شعری (ایجاد احساس و تخیل و عاطفه) و گاه داستانی مورد بررسی قرار گرفته است. شاعر برای تصویرسازی از آرایه های اغراق، استعاره، تشبیه، کنایه و تشخیص استفاده نموده است.

    کلید واژگان: شاهنامه سلیمانی, فتح الله عارف, توصیف, حماسه, وصف
    Nasrin Eskandari *, Ahmadreza Yalameha

    Shahanshah Nameh is a kind of heroic poem which belongs to the genre of epic. Epics are mainly composed of poems describing their heroes’ actions and honors, as well as ethnic and individual grandeur. Shahanshah Nameh-e Soleimani is a literary epic that contains twenty-one thousand verses written in imitation of Ferdowsi’s Shahnameh in the form of Masnavi and in Bahr-e Moteqarib (the Convergent Prosodic Meter). It was composed to provide a rich description of the travels and conquests of Sultan Soleiman Qanuni. Since literature is sometimes equated exaggeratedly with description, this article is an attempt to examine the specific and distinct descriptions (in terms of frequency, type, subject, and function) used in this understudied poem. Our findings indicate that description is one of the important tools and techniques of storytelling in this poetic work. The minimum unit used for description is a clause or phrase and the maximum unit is a compound sentence. These descriptions can be classified into subjective, objective, and pictorial ones focusing on subjects like battlefields, heroes, warfare, seasons, natural elements, the beauty of maidens and young people, winter, etc.As far as function is concerned, these descriptions are employed for both poetic (creating emotions, fantasies, and feelings) and narrative ones. To create imagery, the poet has used figures of speech including hyperbole, metaphor, simile, irony, and personification.

    Keywords: Shahanshah Nameh-e Soleimani, Fathollah Aref, epic, description
  • فهیمه گردگیران*، مریم محمودی، احمدرضا یلمه ها

    هفت لشکر در قالب مثنوی، داستانی است حماسی که در سده های 12 و 13 (ه .ق) سروده شده است. چون صفحه آغاز و انجام آن افتاده است، اطلاعی درباره شاعر آن در دست نیست؛ گویا سراینده از مردم شبه قاره هند بوده است. با توجه به مشخصه های سبکی و نسخه شناسی، این اثر دارای ویژگی های سبک دوره صفوی است. این مثنوی، روایت منظومی از داستانی است که در طومارهای نقالی با نام «هفت لشکر» آمده است. بخش اعظم و قابل ملاحظه ای از این مثنوی، به داستان برزو و فرزندش تمور یا تیمور که قصد بر تخت نشاندن برزو را بجای کیخسرو دارد، اختصاص یافته است. چنین می نماید که شاعر در سرودن این مثنوی، به شاهنامه فردوسی بسیار نظر داشته، اما اشعار، سست و نااستوار است و گاه وزن مختل می شود. سراینده، بزم و حماسه را در صحنه پردازی های بزمی و رزمی بکار می گیرد. مقاله حاضر به روش اسنادی و کتابخانه ای بر روی تنها نسخه برجا مانده از مثنوی هفت لشکر انجام شده و آن را از نظر سبک شناسی مورد بررسی قرار داده و به حیطه های سبکی اثر از جهت زبانی، محتوایی و ادبی پرداخته است.

    کلید واژگان: هفت لشکر, حماسه, سبک, صفوی, مثنوی
    Fahimeh Gordgiran *, Maryam Mahmoodi, Ahmadreza Yalameha

    Haft Lashkar in the form of Masnavi is an epic tale which was composed in the twelveth and thirteenth centuries.  Since its first and last pages had been omitted, there is no information available about its author, yet it is assumed that its composer could have come from the Indian subcontinent.  In view of its’ stylistics features and according to manuscripts studies criteria this work enjoys the characteristics of the style common in the Safavid era.  This Masnavi is a verse narrative of a tale which appeared in the naqqali scrolls under the name of Haft Lashkar.  The most considerable part of this Masnavi is devoted to the tale of Borzu and his son Tamur or Taymur who intends to place Borzu on the throne instead of Kaykhosrow.  It appears that in composing this Masnavi, its composer had looked up to Shahnameh to a great extent but the poems are weak and unstable and at times meter is not respected. The composer employs feast and epic in feast and combat scenes. Applying documentary and library approach to the only copy left from the Haft Lashkar Masnavi, this research aims to assess it in terms of stylistics which involves examination of the every aspect of the language, its content and usage of literary devices.

    Keywords: Haft Lashkar, epic, style, Safavid era, Masnavi
  • ماهرخ آهمه، مریم محمودی*، احمدرضا یلمه ها

    نسخه خطی مرات الخیال اثر میکراج ملتانی از نویسندگان شبه قاره در قرن دوازدهم و از جمله آثار نثر فنی فارسی است که مانند بسیاری از نسخه های خطی دیگر تاکنون تصحیح و چاپ نشده است. احاطه نویسنده مرات الخیال به زبان فارسی و عربی و اشتمالش به زیورهای لفظی و معنوی از وجوه امتیاز آن محسوب میشود. در این پژوهش تلاش شده است با خوانش نقادانه و سبک شناسی ویژگیهای ادبی این اثر نقد و تحلیل شود. نتایج تحقیق نشان میدهد که این اثر به سبک موزون فنی نگاشته شده است و در شکل گیری فرم ادبی آن صور خیال از جمله تشبیه و استعاره، قرینه سازیها و ایجاد تناظرهای موسیقایی و دقت و فراست در گزینش و چینش واژگانی بسیار موثر بوده است. از بین آرایه های بدیعی که نقش زیادی در ایجاد موسیقی کلام در این کتاب دارد میتوان به انواع سجع، جناسها، موازنه و ترصیع، قرینه سازی و هم آوایی، اطناب و براعت استهلال اشاره کرد. روش پژوهش در این مقاله به صورت کتابخانه ای و براساس شیوه توصیفی و تحلیلی از نسخه مرات الخیال است.

    کلید واژگان: مرات الخیال, میکراج ملتانی, سبک شناسی, ادبیات شبه قاره
    Mahrokh Ahameh, Maryam Mahmoodi*, AhmadReza Yalameha

    The original Manuscript of Mar'at- ol khial by Mikraj Multani – one of 12th century writers of Indian subcontinent – is among Persian technical prose works; however, like most other manuscripts, has not been reviewed so far. The writer's domination on Persian and Arabic languages as well as including verbal and spiritual ornaments in it are some of its merits. In this search, it is tried to analyze the work outstanding stylish properties by reading it critically and methodologically. The results show that the work has been written in a symphonic technical way. In its literal formation, making similes and musical correspondence and also attending to the selection and arrangement of such words have been very affective. Among the exquisite arrays which have an affective role in making the words music in this book, we can address to the rime, balance, harmonization, redundancy, and unisoudness.

    Keywords: Mar'at-ol khial, Mikraj Meltani, methodology, subcontinent literature
  • مریم کمالوند*، احمدرضا یلمه ها، مریم محمودی
    زمینه و هدف

    نسخ خطی یکی از گران بهاترین آثار هر ملتی به شمار می رود. یکی از این آثار ارزشمند و نفیس، نسخه منحصر به فرد طب منظوم اثر حکیم عبدالکریم اعرج متخلص به عجزی است که با شماره 757 در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار با خط نستعلیق کتابت شده است. هدف از شناسایی این اثر آشنایی با مفاهیم پزشکی قرن 8، بیماری ها و روش درمان آن ها است.

    مواد و روش ها

    این تحقیق بر اساس روش مروری کیفی جامعه مورد مطالعه، منظومه طبی «طب منظوم عجزی» پس از رویت و استخراج ویژگی های آن با روش تحلیل محتوا، تحلیل و بررسی شده است. سپس با روش تصحیح علمی و مطابق اصول نگارش امروزی تدوین شده است. بیماری های نام برده شده در این اثر به صورت جدول در پایان پژوهش موجود است. سپس به بررسی کمی و کیفی این منظومه با یکی از مهم ترین منظومه های طبی پیش از این اثر پرداخته است.

    یافته ها

    نسخه منحصر به فرد «طب منظوم» حاوی اطلاعات طبی قرن هشتم است. این اثر شامل کلیات و مقدمات علم طب، بیان احکام ادویه مفرد، احکام تغذیه، معرفی حدود 135 بیماری از سر تا پا و علاج آن ها، بیان انواع تب و راه های درمان آن ها، انواع گزیدگی و سخنان مفید برای طبیبان است. همچنین به اخلاق پزشکی به خوبی در این منظومه اشاره شده است.

    نتیجه گیری

    سراینده این منظومه به علت طبیب بودن از اطلاعات طبی لازم و دانش ادبی کافی برای سرایش این منظومه برخوردار بوده است. او علاوه بر تجربیات خود از آثار معتبر طبی گذشته نیز برای درمان بیماری ها و ساختن انواع داروها بهره برده است. از ویژگی های این منظومه انتقال مفاهیم پزشکی به صورت ساده و موجز است. این منظومه در مقایسه با منظومه مشابه پیش از آن، از نظر کمیت و کیفیت بیان مطالب و مفاهیم پزشکی درخور توجه است. شناخت و معرفی این منظومه راهی برای بهره بردن از سرمایه های علمی ادبی آن بایسته است.

    کلید واژگان: طب منظوم, عبدالکریم اعرج, نسخه خطی, منظومه طبی, سده 8 ق
    Maryam Kamalvand*, AhmadReza Yalameha, Maryam Mahmoodi
    Background and Aim

    Manuscripts are considered as one of the precious works of every nation. One of these valuable and eminent books is the exclusive work of the versified medicine written by Hakim AbdolKarim Aaraj known as "Ajzi", registered under no. 757 in the national library in Sepahsalar Institute with Nastaliq font. The aim for knowing this work is becoming familiar with the medical concepts of the 8th century (H), diseases and their treatments. It is also a comparison of the significance and position of this work with earlier works.

    Materials and methods

    This research was conducted by using the desk study method. In this study, after reviewing and extracting the features of the poetic medicine book "Ajzi versified medicine", it is analyzed by the content analysis method. Then, it is compiled by using scientific corrections and according to modern writing principles. The mentioned diseases in this work can be observed in a table by the end of this article. He then studies the quantitative and qualitative aspects of this poem with one of the most important medical poems before this work.

    Findings

    "Versified medicine" is one of the unknown works about the traditional medicine. This work has not still been corrected and introduced. One of the features of this poetic book is transferring the medical concepts in simple and concise form. This work includes the general points and introductions about the medical science, explaining the instructions for single spices, nutrition instructions, introducing 135 diseases from head to foot and their treatments, explaining different types of fever and their treatments, different types of stings and useful points for the physicians. Medical ethics is also well-mentioned in this poem.

    Conclusion

    The exclusive book of "Versified medicine" includes the medical information of the 8th century (H). The physician has primarily described the diseases and their symptoms. Then, the treatments, methods of preparing different types of medicines and ointments, as well as required actions for treating each disease are explained. In addition to his experiences, the chiropractor has used past authoritative medical effects to treat diseases and to cure a variety of medications. This poem, in comparison with the similar poem before, is noteworthy in terms of the quantity and quality of expression of medical terms and concepts. Identifying and introducing this book are among the required approach for benefiting from the scientific-literature capitals.

    Keywords: Manuscript, Versified Medicine, Abdol-Karim Aaraj, Traditional Medicine, Medical History
  • عطا محمد رادمنش، یوسف صفیان بلداجی، احمدرضا یلمه ها*
    این پژوهش در پی بررسی واژه عشق در منظومه های غنایی هفتم تا نهم است ومساله اصلی آن پاسخ به این پرسش است که سرایندگان این دوره زمانی با مواجهه با واژه عشق چه توصیه ای برای مخاطبان خود داشته اند و یا ایشان را به تشویق یا تحذیر رهنمون ساخته اند در این میان از مثنوی های عاشقانه محمد عصار تبریزی ، نزاری قهستانی و خواجوی کرمانی وقاضی مسعود قمی ،امین احمد صافی وسلیمی جرونی بهره گرفته شده است وچنین مشخص می شود که در تعلیم عشق شاعران مذکور بیشتر با دید مثبت به واژه عشق نظر داشته اند و خوانندگان را به گذشت و دوری از منیت و کمال گرایی تشویق نموده اند . واژهای کلیدی : عشق ، تعلیم ،منظومه غنایی ،قرن هفت وهشت این نگارش در پی آن است مفهوم تعلیمی واژه عشق ، در بین سرایندگان منظومه های عاشقانه قرون ششم تا نهم را بررسی نماید هرچند هرکدام از منظومه های غنایی این دو قرن مفاهیم تعلیمی بسیاری در منظومه های خود وارد ساخته اند که از حوصله بحث خارج است اما همانطور که اشاره شد برآن هستیم نظر سرایندگان در مواجهه با واژه عشق را بررسی نماییم تا آشکار گردد هر کدام ازایشان برای مخاطبان خود چه توصیه ای داشته اند و در این بین ازسرایندگانی مانند نزاری قهستانی، محمد عصار تبریزی، خواجوی کرمانی، خواجه مسعود قمی، سلیمی جرونی و امین احمدصافی نام می آوریم
    کلید واژگان: عشق, تعلیم, منظومه غنایی, قرن هفت, هشت
    Ata Mhamad Radmanesh, Yousef Safian Boldaji, Ahmadreza Yalameha *
    This study seeks to examine the word love in the seventh to ninth riches, and its main question is to what advice did the authors of this time face when confronted with the word love or encouraged or encouraged by their audiences? In the meantime, the romantic Masnavi have been used by Mohammad Assar Tabrizi, Nizari Ghahestani, and Khajavi Kermani and Masoud Qomi, Amin Ahmad Safi and Salimi Gerouni, and it is clear that the aforementioned poets had a more positive view of the word love. And have encouraged readers to avoid egoism and perfectionism. Keywords: love, education, fortune-telling, seven and eighth century  This essay seeks to examine the doctrinal concept of the word love among the authors of love poems of the sixth to ninth centuries. Although each of these two centuries' enriched poems has incorporated many educational concepts in their poems that are out of the question, As mentioned above, we are going to examine the opinion of the poets in the face of the word love in order to find out what each one of them has recommended to their audience, including editors such as Nizari Qahestani, Mohammad Assar Tabrizi, Khajavi Kermani, Khajeh Massoud Salimi, We call Jeruni and Amin Ahmad Safi
    Keywords: love, education, The Seven, Eighth Century
  • احمدرضا یلمه ها، هاله اژدرنژاد*

    آلژیرداس ژولین گریماس یکی از نظریه پردازان در زمینه روایت شناسی و کارکرد روایی است. او به منظور بررسی انواع مختلف روایت، بسیار کوشید تا الگوهای معین و ثابتی را ارایه دهد. سرانجام گریماس موفق شد الگوی کنشی، زنجیره های روایی و مربع معناشناسی خود را معرفی کند. در این پژوهش، ساختار منظومه فیروز و شهناز اثر محمدصادق ناظم معروف به صادقا، شاعر و تذکره نویس ایرانی سده یازدهم هجری در شبه قاره هند، براساس نظریات گریماس بررسی شده تا از طریق نظام کنشی، تقابل کنش‎ها و زنجیره های روایی، به طرح کلی داستان و درنهایت معنای آن دست یافته شود. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است.وآوری  نتیجه پژوهش گویای آن است که الگوی ساده و درعین حال نظام مند گریماس در داستان فیروز و شهناز، لایه های زیرین و ژرف ساخت روایت را آشکار می کند. همچنین تقابل کنشگران داستان نشان می دهد چگونه نظام‎مندی یک نظریه سبب برجسته‎سازی نظم و ترتیب حاکم بر سطوح مختلف روایت می‎شود.

    کلید واژگان: روایت شناسی, مثنوی فیروز و شهناز, گریماس, الگوی کنشی, مربع معناشناسی
    Ahmadreza Yalameha, Haleh Ajdarnejad *

    Alger Das Julien Gremas Successful theorist in the field of narration And functionality is a narrative In order to examine different types of By providing definite patterns,He has done a lot of work These efforts have caused that He introduces the action model, the chains of narrative and the semantics of his semantics.In this study, we try to The structure of the story of "Firouz and Shahnaz"The work of Mohammad Sadegh Nazem, famous for Sadegha, Persian poet and singer of the 11th century AH in the Indian subcontinent,Based on the theory of Gremas. In addition to identifying the actors and the model of the system of validity,The narrative chain and the semantics of this story, and its degree of conformance to the model, are also analyzed.The result of this research The result of this research is descriptive and based on library studies.This is the story of "Firouz and Shahnaz", despite the apparent simplicity It has a structural and full validity And in the form of the theory of action, the verb chains and the semantic square of Gremas can be evaluated.

    Keywords: Firooz, Shahnaz Story, Greimas, Action Pattern, Semantic Square
  • مژگان زمانی*، احمدرضا یلمه ها، ابراهیم ایرج پور

    هدف اصلی از کابرد تمثیل، مثال زدن برای تبیین و فهماندن مطلب به مخاطب است. یکی از     تمثیل هایی که تاکنون درباره آن تحقیقی صورت نگرفته، تمثیل  ماهیان در جستجوی دریاست که به لحاظ شباهت با تمثیل سفر پرندگان برای یافتن پادشاه مهم است. تمثیل ماهیان در جستجوی دریا در یک مثنوی عاشقانه به نام  فردوس خیال آمده است. این مثنوی خودزندگینامه شاعری به نام رضی است. مولفان گفتار حاضر در هنگام تصحیح این مثنوی تلاش کردند تا این تمثیل را در دیگر آثار فارسی جستجو کنند. نتایج بررسی نشان داد که تمثیل ماهیان در جستجوی دریا بارها در آثار مختلف به کار رفته و هدف بیشتر مولفان از درج این تمثیل بیان مفاهیم عرفانی بخصوص وحدت وجود است. بیشتر این مولفان از شاگردان مکتب ابن عربی هستند. همچنین این تمثیل توسط فرقه حلولیه برای بیان مفاهیم اعتقادی ایشان به کار رفته است. رضی که در پایان عصر صفویه می زیسته است، این تمثیل را در بین یک روایت عاشقانه نقل کرده است.

    کلید واژگان: تمثیل, ماهیان, جامی, نسفی, رضی
    Mozhgan Zamani *, Ahmadreza Yalameha, Ebrahim Irajpour

    The main purpose of using allegory is to illustrate the subject to the audience. An allegory that has not been investigated so far is the allegory of fish searching for the sea, which is important in terms of the analogy of the travel of birds to find the king. The allegory of fish is in search of the sea in a romantic masnavi named Ferdowsi Imam. This is Masnavi's self-portrait of a poet named Razi. At present, the authors of this speech tried to correct this allegory in other Persian works. The results of the study showed that the allegory of fish in search of the sea has been used repeatedly in various works and the aim of most authors is to insert this allegory into mystical concepts, in particular the unity of existence. Most of these authors are from the students of Ibn Arabi's school. This allegory is also used by the Sacred Sect to express their religious beliefs. The phrase, which was at the end of the Safavid era, narrates this parable in a romantic narrative.

    Keywords: allegory, fish, Jami, Nasafi, Razi
  • فاطمه آگاه، احمدرضا یلمه ها*، مریم محمودی

    وفای فراهانی از جمله شاعران سده دوازدهم است که آثار متعددی از خود به جا گذاشته است. یکی از آثار ناشناخته او دیوان اوست که مشتمل بر مضامین گوناگون حکمی، عرفانی، تعلیمی و اخلاقی است. بررسی دیوان این شاعر نشان می دهد که این شاعر توجه ویژه ای به شاعران سنتی ادب فارسی داشته است و از بین شاعران گذشته بیشترین اثرپذیری را از سعدی داشته است. آشنایی او با مضامین و اشارات عرفانی همانند آشنایی سعدی است که با مضامین، درون مایه ها و تعالیم عرفانی انس و الفت داشته است؛ هرچند نمی توان سعدی را یک شاعر عارف به حساب آورد. عشق به عنوان پررنگ ترین مضمون عرفانی در دیوان وفای فراهانی با جلوه های عاشقانه و معشوقانه بروز و نمود داشته است. این پژوهش بر آن است تا به اثرپذیری ها، نمونه ها و گونه های مختلف این اشارات در دیوان وفای فراهانی، شاعر ناشناخته دوره بازگشت اشاره کند.

    کلید واژگان: وفای فراهانی, شعر کلاسیک, سعدی, غزل, عشق, مضامین عرفانی
    Fatemeh Aga, Ahmadreza Yalameha, Maryam Mahmoudi

    Vafaye Farahani is one of the poets of the twelfth century, who has left many works. One of his unfamiliar works is his Divan, which includes various aspects of advisory, mystical, educational, and moral themes. The examination of this poet’s Divan shows that he has paid special attention to the traditional poets of Persian literature and had been most impressed by Saadi's poets. His acquaintance with mystical themes and indications is like Sa’di's acquaintance with mystical contents, themes, and teachings. However, Sa'di cannot be considered a mystic poet. Love has emerged as the most striking mystical theme in the Divan of Vafaye Farahani with loving and romantic appearances. This research seeks to highlight the effectiveness, samples and various types of these indications in the Divan of Vafaye Farahani, an unknown poet of the return period.

    Keywords: Vafaye Farahani, classical poetry, sa’di, sonnet, love, mystical themes
  • فهیمه گردگیران، مریم محمودی*، احمدرضا یلمه ها
    ادبیات تعلیمی گونه ای از ادبیات فارسی است که دربرگیرنده تعالیم اخلاقی و آموزش دهنده آن است. این گونه ادبی که از دیرباز مورد توجه بزرگان ادبیات فارسی بوده است با اندرزهای آذرباد مهر سپندان، اندرز خسرو قبادان، یادگار بزرگمهر و داستان مینوی خرد که بازمانده از ایران باستان است قدمت خود را به رخ می کشد و با آثار شاعرانی همچون فردوسی، سنایی، سعدی و... ادامه می یابد. در میان انواع ادبی حماسه نیز این تعالیم را در خود دارد و در ادامه این مبحث آثاری همچون مثنوی هفت لشکر که اثری حماسی و دربرگیرنده تعالیم اخلاقی است، خودنمایی می کند. در این اثر که از شاعری ناشناس در قرن دوازدهم و محتملا دوره صفویه کتابت شده است مواردی یافت می شود که نگارندگان را بر آن داشت تا به شیوه تحلیلی و توصیفی، درباره ادبیات تعلیمی در این اثر دست به پژوهش بزنند. با طرح این پرسش ها که دسته بندی ادبیات تعلیمی در ادب فارسی چگونه است؟ و شاخصه های ادبیات تعلیمی در مثنوی هفت لشکر کدام است؟ پس از بررسی ها مشخص شد که سراینده با طرح مواردی همچون بزرگداشت خرد ، حمد خدا ، توکل ، پذیرش پند پیران، طلب دعای خیر در حق دیگران و نیز با تبشیر و انذار و.. به طرح موضوعات اخلاقی پرداخنه است که می تواند در زندگی امروزه هم کاربرد داشته باشد از سوی دیگر شیوه نصیحت گویی مشفقانه در این منظومه و کاربرد انها در سراسر داستان نشان از ارزش واقعی اخلاقیات در نزد سراینده دارد.
    کلید واژگان: ادبیات, حماسه, ادبیات تعلیمی, مثنوی هفت لشکر
    Fahimeh Gordgiran, Maryam Mahmoodi *, Ahmadreza Yalameha
    Didactic literature is a genre of Persian literature which includes of its moral teachings and instractor, themed that in didactic literature, the subject is morality and its Excellence. This literature genre that Persian literature grandees have noted from long ago, boast its precedence by Azarbad Mehr Sepandan advises, khosrow Qobadan advise, Bozorg Mehr memorial, and Minooye Kherad story since Ancient Persia and continues with the works of poets such as Ferdosi, Sanaee, Saadi and so on. In the Epic , like other literatures , there are these teachings and following this topic , some works such as Haft Lashkar Masnaviwhich is epic and including moral teachings – has brightness. This work which is written by an unknown poet of 12 century (probably Safavid era); includes some items that are reasons for the writer to study about didactic literature. After some researches, these questions were mentioned: what are the classic factions of didactic literature in Farsi Persian Literature? What are the didactic literature indicators in Haft Lashkar Masnavi? Some cases such as wisdom commemorate, praise of God, Trust, reception of elders advises, blessing for others, and avoid coemistence with women by evangelism and warning, influence of Haft Lashkar by Versed and Traditions, were analysed, and considered.
    Keywords: Literature, epic, didactic literature, Haft Lashkar Masnavi
  • هاله اژدرنژاد*، احمد رضا یلمه ها، مهرداد چترایی
    تمثیل از انواع ادبی است که کاربردی دیرینه دارد و بلاغت نویسان از گذشته های دور تاکنون درباره آن نظرات گوناگون و متفاوتی ارائه کرده اند. یکی از این بلاغت نویسان محمود بن محمد بن احمد قندزی، ادیب ایرانی قرن نهم هجری و نویسنده اثری به نام بلاغت است. از این رو در پژوهش حاضر سعی بر این است که تمثیل از نگاه قندزی و دیگر بلاغت نویسان معاصر و کلاسیک بررسی و مقایسه شود. برای رسیدن به این منظور پس از معرفی قندزی و اثر ایشان، تمثیل از نگاه قندزی بررسی و با آرای بلاغت نویسان قبل و بعد از او مقایسه شد و وجوه افتراق و اشتراک آن ها در جدولی مشخص گردید. حاصل پژوهش حاضر که به شیوه اسنادی-تحلیلی انجام گرفته، بیانگر این است که آرای قندزی به بلاغت نویسان گذشته نزدیک تر است و اساس نظریات قندزی و نویسندگان پس از او بر پایه عقاید گذشتگان است.
    کلید واژگان: تمثیل, قندزی, نسخه بلاغت, بلاغت نویسان معاصر
    Haleh Ajdarnejad*, Ahmad Reza Yalameha, Mehrdad Chatrai
    An allegory is a kind of literary genre with a long-standing application; and the eloquence writers since the far pasts have presented a variety of different opinions about it. One of these eloquence writersis Mahmood-ibn-e- Mohammad-ibn-e Ahmad Ghondozi – an Iranian scholarin in the 9th Hijri century and he is also the writer of a work called “eloquence”. Therefore, the present research tries to study and compare the allegory from the viewpoints of Ghondozi and other contemporary and classic eloquence writers of before and after he himself. To achieve this, after introducing the Ghondozi and his work, allegory was studied from the viewpoints of Ghondozi and was compared with the opinions of eloquence writers of before and after him; and their differentiation and common moods were determined in the table. The result of the present study that has been carried out using the documentary-analytical method indicates that Ghondozi’s views are closer to those of the past eloquence writers; and the basis of Ghondoizi’s ideas and his subsequent writers is based on the basis of the believes of past ones.
    Keywords: Allegory, Ghondozi, eloquence transcription, contemporary eloquence writers
  • حسن شعبانی*، احمد رضا یلمه ها
    ابراهیم گلشنی بردعی یکی از عارفان بزرگ طریقه خلوتیه و از سنی های متعصب بود که شخصیت ادبی و عرفانی وی در نزد اهل تحقیق و ادب چندان شناخته نیست.
    گلشنی در عرفان صاحب طریقت خاص بود و مریدان زیادی داشت چنانکه طریقه گلشنی در سرزمینهای عثمانی و مصر، منسوب به اوست. گلشنی بردعی یکی از خیل شاعرانی است که می توان در شعر وی تاثیر بسیار بالای قرآن را مشاهده کرد. آشنایی عمیق و گستره وی با آموزه های قرآنی باعث شده است که کلام وی به صورت های مختلف دربرگیرنده مضامین قرآنی باشد. این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، هدف آن بررسی تاثیر قرآن در نسخه خطی دیوان وی است که در کتابخانه فاتح استانبول به شماره 3866 نگهداری می شود. مهمترین محورهای این پژوهش، بررسی آرایه هایی چون تضمین، تلمیح و اقتباسات قرآنی است که دو شیوه تاثیر واژگانی و گزاره ای را در بر می گیرد. نتایج این بررسی نشان می دهد که گلشنی در مبحث تلمیح و اقتباس بیشترین تاثیر از قرآن پذیرفته است و بیشترین تلمیحات وی مربوط به داستان های پیامبران است.
    کلید واژگان: کتاثیر قرآن, گلشنی بردعی, اثرپذیری واژگانی و گزاره ای, تلمیح
    Hasan Shabani *, Ahmad Reza Yalameha
    Ebrahim Golshani Bardaie was one of the great mystics of Khalwatiyya and a fanatical Sunni, whose literary and mystical character is not known widely enough by scholars. Golshani had his own tariqah in mysticism and had many disciples, and the Golshani tariqah in the Ottoman lands and Egypt is attributed to him. Golshani Bardaie is one of the many poets in whose poetry the strong effect of the Quran can be observed. His deep and extensive acquaintance with the Quranic teachings has made his words in various ways incorporate Quranic themes. The present descriptive-analytic study aimed to investigate the effect of the Quran on the manuscript of his Diwan, which is stored in Fatih Library in Istanbul with the accession number of 3866. The main focus of this study is examining literary devices such as literary tazmin, allusion, and Quranic adaptations that embrace both lexical and propositional methods of influence. The results show that Golshani's work was chiefly influenced by the Quran in allusion and adaptation, and most of his allusions relate to the stories of the prophets.
    Keywords: Quranic impact, Golshani Bardaie, lexical, propositional influence, allusion
  • زهرا احمدشمسی، احمدرضا یلمه ها
    متون زیادی در زمینه مسائل اخلاقی به رشته تحریر در آمده است که هر کدام سعی در نجات ارزش های انسانی و فضائل اخلاقی داشته اند. از جمله این آثار، کتاب ارزشمند «ضیاء القلوب فی اخلاق المطلوب» تالیف سیدمحمدضیاءالدین حسینی مازندرانی اصفهانی معروف به حسینی مرعشی است که در قرن یازدهم هجری قمری به نثر آمیخته به نظم و به تقلید از گلستان سعدی به زیور تحریر درآمده است. ضیاءالقلوب فی اخلاق المطلوب کتابی مفصل در بیان مسائل اخلاقی با استناد به آیات ، روایات و حکم و داستان ها و اشعار نغز است که به نام شاه عباس اول صفوی تحریر و دریک عنوان و دو صحیفه هر کدام در چند باب تنظیم شده است. از نویسنده، در هیچ تذکره ای نامی برده نشده است. این پژوهش بر آن است که برای نخستین بار، ضمن معرفی اثر و با دستیابی به ژرفنای آن و شناخت ارزش های زبانی، ادبی و فکری آن با تکیه بر سبک شناسی، زمینه ای برای شناخته شدن هر چه بیشتر این اثر ارزشمند تعلیمی فراهم سازد. از آنجا که این کتاب تاکنون تصحیح و به زیور طبع آراسته نشده است، بررسی سبکی آن از حلقه های تکمیل کننده نوعی از سبک نثر فارسی در عهد صفوی است.
    کلید واژگان: ضیاء القلوب فی اخلاق المطلوب, حسینی مرعشی, ویژگی های سبکی, اخلاق
    zahra ahmad shamsi, ahmadreza yalameha
    There are many texts on ethical issues that each has been trying to save human values ​​and ethical virtues . Among these works, the valuable book of Zia al-Kūlub Fī Akhlaq al-Matlub is written by Seyyed Mohammad Zia al-Din Hosseini Mazandarani Esfahani known as Hosseini Marashi , which in the eleventh century was drafted into prose and ordered to imitate Sa'di's Golestan . Zia al-Kalwb Fī Akhlaq al-Mutlaub is a detailed book on moral issues based on Qur'anic verses, verses, stories and poems written by Shah Abbas I Safavi , written in one title and two phrases, each in several phrases .The author has not been named in any texts.The research suggests that for the first time, this research attemted to introduce the present effect with the depth of its effect to recognize , its linguistic, intellectual and literary values, relying on the underlying cognitive style to make this valuable work more visible . Since this book has not yet been corrected or ornamented, the study of its style from the complementary rings is a kind of Persian prose style in the Safavid era.
    Keywords: Zia al-K?lub F? Akhlaq al-Matlub, Hosseini Marashi, Lightweight Features, moral
  • هاله اژدرنژاد، احمد رضا یلمه ها *
    تمثیل از انواع ارزشمند ادبی است که در ادب فارسی کاربرد دیرینه ای دارد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تمثیل و انواع تمثیل آن، در چهار داستان کلیله و دمنه و مرزبان نامه است. داستان های «موش و گربه» و «زاغ و مار» از کلیله و دمنه و داستان های «موش و مار» و «موش با گربه» از مرزبان نامه است. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده، نمودار بسامدی نیز رسم شده است. حاصل بررسی های انجام شده این است که هر سه گونه فابل، پارابل و اگزمپلوم در این داستان ها یافت شد و در این میان غلبه با اگزمپلوم بوده است. از میان انواع اگزمپلوم، مثل، ضرب المثل و تحریف شده آن، سخنان و امور مشهور یافت شد. همچنین فابل و اگزمپلوم در کلیله و دمنه بسامد بیشتری داشته است.
    کلید واژگان: تمثیل, انواع تمثیل, کلیله و دمنه, مرزبان نامه
    Haleh Ajdarnejad, Ahmad Reza Yalameha *
    Allegory is one of the essentioal litrary geners which in Persian literature has a long application, so the aim of this study was to investigate allegory and it types in the four stories of Calileh Va Demneh and Marzban Nameh. The story of “cat and mouse” and “raven and snake” of Calileh Va Demneh and “rats and snakes” and “mouse and cat” from Marzban Nameh. This study was a descriptive-analytic one, through which the frequency graph was also plotted. The results indicated that all three types of Fable, Parabl and Exemplum are available in the stories and exemplum had the highest frequency. Variant type of exemplum, like, proverb and its distorted versions were also available. The frequency of exemplum and fable was high in Calileh Va Demneh.
    Keywords: Allegory, Types of allegory, Calileh Va Demneh, Marzban Nameh
  • اکرم کشفی، احمدرضا یلمه ها *
    مثنوی المعنویه الخفیه یکی از گنجینه های ادب فارسی و در نوع ادب عرفانی- تعلیمی استکه با وجود تلاش سودمند محققان و پژوهشگران در معرفی و شناخت آثار خطی بزرگان، این اثر تاکنون ناشناخته باقی مانده است. این منظومه، در سال 922 هجری، توسط ابراهیم گلشنی بردعی، در قالب مثنوی سروده شده و با نام عرفانی «المعنویه الخفیه» و درحدود40 هزار بیت قابل بررسی است. این اثر ارزشمند ادبی عرفانی، با اشعاری در وصف نی شروع شده و سپس شاعر به مانند مولانا و به سبک حکایت در حکایت و استفاده از تمثیل و داستان، به شرح و بیان مضامین و مفاهیم عرفانیمورد نظر می پردازد.
    سراینده با آگاهی از علوم عقلی و نقلی و اصول تصوف و تسلط بر زبان عربی، توانسته است نکات و مفاهیم عرفانی را با زبانی ساده و روان و به دور از تکلفات و صنایع ادبی و آرایه های فنی پیچیده، بیان نماید و به تعلیم آن مبادرت ورزد. این پژوهش سعی بر آن دارد که ضمن معرفی مختصر این دست نوشته ارزشمند ادبی، به تحلیل برخی از مضامین عرفانی آن بپردازد.
    کلید واژگان: عرفان, گلشنی بردعی, مثنوی معنوی, سده نهم هجری, المعنویه الخفیه
    Ahmadreza Yalameha *
    MasnaviyalMa’naviyalKhafiyah is one of the treasures in Persian literature typically known to be educational and mystical, that despite the efforts done by researchers to introduce and appreciate the written works of great scholars, it remains unknown as of now. In 922 AH, Ibrahim GolshaniBardeyee composed it in couplet titled as Ma’naviyalKhafiyah as long as 40 thousand lines. This literary mystical work of art begins with some lines expressing cane, and just like Rumi using consequent tales and simile and fables, the poet explains his desired mystical themes and concepts.
    Beign aware of rational and quoted science as well as sufi principles and a good command of Arabic language, the poet has been able to explain and teach mysticism in simple fluent language far from figures of speech and complicated jargons. This paper tries to briefly introduce this handwritten work of art, analysing a few of mystical themes
    Keywords: Mysticism, GolshaniBaradeyee, MasnaviManavi, 9th century AH, ManaviyalKhafiyah
  • احمدرضا یلمه ها، مسلم رجبی
    عبدالوهاب بیاتی و سهراب سپهری به عنوان دو شاعر پرآوازه ادبیات معاصر عربی و فارسی، و پرچمدار مکتب ادبی رمانتیسم با توجه به شرایط فردی و اجتماعی زمانه خود و با گریز از آن زمان، بخش عمده شعرشان را آمیخته با غصه، حسرت و دلتنگی برای گذشته نموده اند. در این پژوهش با مطالعه توصیفی- تحلیلی دفترهای شعری سپهری و بیاتی، به بررسی و مقایسه چگونگی نمود این اندیشه شعری در شعر این دو شاعر پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که این دو شاعر در مضامین نوستالژیک، دوری از سرزمین، معشوق و اجتماعی با هم اشتراکاتی دارند.
    کلید واژگان: نوستالژی, سهراب سپهری, عبدالوهاب بیاتی, دوری از سرزمین, دوری از معشوق
    Ahmad Reza Yalameha, Moslem Rajabi
    Abd al-Wahhab al-Bayati and Sohrab Sepehri – as two famous Arabic and Persian poets – are known as the pioneers of romanticism school according to their personal and social conditions; they ignored the time and combined most part of their poetries with sadness, sigh and missing the past. The present paper studies the abovementioned poet's poetries in descriptive – analytical method and compares their thoughts in their poetries. The results show that both poets have commonalities in nostalgia, homesickness, beloved and social issues.
    Keywords: nostalgia, Sohrab Sepehri, Abd al-Wahhab al-Bayati, homesickness
  • حسن قربانی، احمدرضا یلمه ها
    ناسپاسی و ناشکری به معنی نادیدن لطف منعم است و مراتبی دارد که به شکر زبانی اعتراف به نعمت، شکر قلبی دانستن نعمت از خدا، و شکر عملی اطاعت از منعم تقسیم می شود. شکر در حوزه اخلاقیات بررسی می گردد و یکی از مقامات عرفانی است.قاسمی گنابادی لطف حق را سرچشمه فیوضات الهی می داند که باعث می گردد نعمات بر عبد عطا شود. ازاین رو، اگر بنده به ولایت امیرالمومنین که مهم ترین و بزرگترین نعمت الهی است؛ معتقد و ملتزم باشد، و از تکبر و خودبینی، آزار و اذیت دیگران خودداری کند، بصیرت او گشوده گردیده و نعمت منعم را در می یابد. آن هنگام است که شکر ایزد گزارده شده است.از آن جا که ناظم، قاسمی گنابادی، در قرن ده هجری قمری می زیسته و گفتمان غالب جامعه ایدئولوژی شیعی است، رمزگان تشیع محبت امیرالمومنین و اوصیا ایشان در جای جای منظومه بیان شده و از مهم ترین و برجسته ترین و بنیادی ترین نعمات الهی معرفی می گردد.
    کلید واژگان: قاسمی گنابادی, مثنوی عمده الاشعار, ناسپاسی و کفران نعمت, محبت امیرالمومنین
    Hossein Ghorbani, Ahmad Reza Yalameha
    Ingratitude, and thanklessness means Mun is invisible thanks to the blessing of having that confession Sugar, Sugar heart knowing God's blessings, and thank beneficent act of obedience to split. Sugar in the field of ethics is checked, and one of the mystical divine blessings Ast.qasmy GONABADI thanks to the source of the blessings that will be given to Abdul. Therefore, if I am ill province is the biggest blessing of God; believe and be committed, and of arrogance, refuses to harass others, opened his intuition and finds beneficent blessings. and most fundamental is Allah's blessings.
    Keywords: Ghasemi GONABADI, major Masnavi mentioned, ungrateful Vkfran blessings, love Ali
  • احمدرضا یلمه ها*، زهرا احمدشمسی
    داستان گلریز نخشبی در شرح عشق شاهزاده عجبملک، فرزند پادشاه ترکستان به دختر شاه پریان نوشلب و اتفاقات و موانعی است که در راه رسیدن او به معشوقش پیش می آید . درون مایه های داستان «گلریز»، که ضیاءالدین نخشبی آن را به سال 750 هجری قمری در قالب نثری آمیخته به نظم آفریده است، یادآور افسانه های پریانی است که رویای بسیاری از آن ها را در داستان هایی همچون «هزار و یک شب» می توان یافت . بن مایه های عیاری و عاشقانه که در داستان های سنتی وجود دارد در این داستان نیز کاملا مشهود است . اگرچه عواملی همچون آفرینش شگفتی ها و فرضی بودن زمان و مکان، قسمت هایی از این داستان را با بخشی از قصه های «هزار و یک شب» منطبق می سازد، اما تکه های نامنطبق آن را وجود مواردی همچون استفاده شاعر از اشعار و ضرب المثل ها، برخورداری از مایه های عرفانی و وجود ضعفی محسوس در پیرنگ داستان تشکیل می دهد.
    این مقاله ضمن معرفی مختصر سراینده و گزارش داستان «گلریز»، به تحلیل ابعاد گوناگون ساختاری و محتوایی از منظر عناصر داستانی موجود در داستان های عاشقانه می پردازد .
    کلید واژگان: ضیاءالدین نخشبی, گلریز, قصه عاشقانه, عناصر داستانی
    Ahmad Reza Yalameha*, Zahra Ahmadshamsi
    Nakhshabi’s Golriz, a story describing the love of prince Ajabmalek, son of the king of Turkestan, to Nushlab, Fairy King’s daughter, and the obstacles to their love. Written by Ziaodin Nakhshabi in 750 AH, “Golrize” reminds the reader of fairy stories like those in “One Thousand and one Nights”. Romantic and picaresque themes of traditional stories are also evident in this story. Although factors such as the creation of surprises, and imaginative settings make parts of this story accord with “One Thousand and One Nights”, nonconforming parts include matters as poet’s use of poetry and proverbs, inclusion of mystical themes, and an evident weakness of the plot.
    This study briefly introduces the author and presents an analysis of various structural and content aspects of “Golriz” from the perspective of elements of love stories.
    Keywords: Ziaodin Nakhshabi, Golriz, Love story, Elements of story
  • احمدرضا یلمه ها *، مسلم رجبی
    شعر عرفانی از قدمتی دیرینه و پیشینه ای کهن در ادب فارسی برخوردار است. هر یک از شعرا و ادبا برای مانایی بخشیدن به کلام خویش و ماندگار ساختن آن در آسمان زبان و ادب فارسی، سعی کردند تا رنگ و روی کلام خویش را عرفانی کنند. مضامین عرفانی و مفاهیم معرفتی از همان بدایتی که نغمات موزون فارسی آهنگ شکفتن به خود گرفته، شکوفا شده و کماکان ادامه دارد. در عرفان مهم ترین ملاک سلوک سالک، برخورداری وی از حضوری پیری صاحب نفس و مرشدی دستگیر است. چهره های گوناگون پیر در دیوان صائب از قبیل «پیر مغان، پیر خرابات، پیر میکده، پیر می فروش و...»؛ می تواند نوع نگرش وی را نسبت به عرفان و طریقت آشکار کند. چه این پیرها را از بر ساخته های هنری و ادبی صائب باشد، و چه ما وی را سرسپرده بر دامان پیری کاردیده و مجرب در عالم واقع بدانیم، می توان با نقد و بررسی این واژه، پیوند عمیق و ارتباط ناگسستنی اشعار صائب را با عالم عرفان بیش از پیش آشکار ساخت. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف تبیین انواع پیر و با کندوکاو در اشعار صائب صورت گرفته تا در پایان بتوان از نوع نگاه صائب به این پیرها و نیز صفات و حالاتشان در اشعار صائب بیش از پیش پی ببریم. تجلی انواع پیر می تواند به عنوان موضوعی بدیع و تازه، در بردارنده نتایجی ارزنده پژوهشی باشد.
    کلید واژگان: صائب تبریزی, اشعار عرفانی, پیر مغان, پیر خرابات, پیر کنعان
    Ahmadreza Yalameha *, M. Rajabi
    Mystical poetry has a long history in the Persian literature. Poets and writers in order to make their work eternal have made use of this genre in the Persian literature. Mystical contents and concepts of knowledge have combined with Persian rhythmic words to express aesthetically the intended meaning of poets and this process still has continued to the present time. The most important element in the mysticism is the existence of an old assistant who helps the wayfarer. different types of old assistants have been mentioned in Saeb’s Divan such as Pire Moghan, Pire Meykadeh , Pire Kharabat, Pire Meyforoosh, etc. by studying these types of old assistants, we can understand the attitude of Saeb towards mysticism and different stages of it. Whether these old assistants to be made-up by Saeb himself or an real old assistant in the real world, we can investigate them to understand better the relationship between Saeb’s poetry and mysticism. The present paper is used the analytical- descriptive method to distinguish different types of old assistants in Saeb’s poetry and study their characteristics from Saeb’s point of view. Studying the attributes of old assistants could be an innovative way in the field of research in the Persian literature.
    Keywords: Saeb Tabrizi, mystical poetry, Pire Moghan, Pire Kharabat, Pire Kanan
  • احمدرضا یلمه ها*
    ادبیات شاخصه های محتوایی و صوری خاصی دارد. ادبیات تعلیمی نیز از این قاعده مستثنی نیست و از شاخصه های برجسته آن آموزش نکات اخلاقی و تربیتی به شیوه پند و اندرز است که در دایره اهداف رشد و تعالی انسان، خود یکی از حوزه های اخلاقی و تربیتی مهم و وسیع به شمار می آید. از سوی دیگر درون مایه های تعلیمی و اخلاقی چنان با انواع شعر و ادب فارسی درآمیخته است که هیچ یک از انواع ادبی را نمی توان یافت که از این درون مایه ها جدا باشد؛ آنچه ادبیات تعلیمی را شکل می دهد، قصد و نیت صاحب اثر از تعلیم و آموزش است بنابراین قلمرو پژوهش حاضر برخی از برجسته ترین آثار ادبیات تعلیمی منظوم و خاستگاه تعلیمی آن هاست. بر این اساس مطالعه تاریخ ادبیات دوره شاعر، نوشته ها و سروده های او ثابت کرد ادب تعلیمی خاستگاهی دوگانه دارد: مهم تر از همه من فردی شاعر است که اگر رشد یافته باشد و به من اجتماعی و گاه متعالی تر ارتقا یافته باشد، در رد گفتمان های منفی یا اثبات گفتمان مثبت جامعه به پند و اندرز می پردازد. دوم گفتمان های غالب جامعه است که بر شاعر و شعر او تاثیر مستقیم دارد بنابراین ادب تعلیمی پیش از اسلام بازتاب حکومت استبدادی و نظام سلسله مراتبی حاکم بر جامعه ایرانی است که روحیاتی چون ترس و ارتباط یک طرفه و تک گویانه را ترتیب داده است و چون هنرمند در تعالی من فردی خود تلاش نکرده، همسو با گفتمان غالب جامعه آن روزگار که استیلای نظام طبقاتی است، حرکت کرده است. بعد از اسلام به ویژه در سنایی و شاعران بعد از او شاعر در رد گفتمان غالب جامعه در گونه ادب تعلیمی سخن گفته است که نشانه رشد یافتن من شاعر است.
    کلید واژگان: ادبیات فارسی, تعلیم و تربیت, سیر تحول ادبیات تعلیمی, من شاعر, گفتمان های غالب اجتماع
    Ahmadreza Yalameha*
    Literature has certain content and formal characteristics. Didactic literature is not an exception to this regard. Its prominent characteristics are teaching moral and educational points in the form advice and recommendation. On the other hand, the theme of didactic literature is so deeply integrated with Persian literature that it cannot be separated from it. What makes didactic literature different us the purpose of its writer. Therefore, the field of the present paper includes the most important works i in the form if didactic literature. Based on this, what has been given of a poet work makes clear to the researcher that the didactic literature has two origins. Firstly, the characteristics of poet him or herself. If a poet reaches to a high developmental position she or he gives advice about positive discourse and reject negative discourse. Secondly, the dominant discourse of the society affects directly both poet and his or her poetry. Therefore, didactic literature prior to Islam is the deflection cruel government because the artist has not tried to reach to a high developmental ego. In fact, the artist has confirmed the dominant discourse of the society. After Islam, in the work of Sanaie and poets proceeding him we see ego development in didactic literature.
    Keywords: Persian literature, Education, the course of development in didactic literature, poet ego, dominant discourse of the society
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر احمدرضا یلمه ها
    دکتر احمدرضا یلمه ها
    استاد تمام زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال