fatemeh jokar
-
زمینه و هدف
شیوع بیماری کووید-19 و تعطیلی مدارس مشکلات تحصیلی برای دانش آموزان همراه داشت. هدف ازاین مطالعه مقایسه میزان درگیری تحصیلی دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری در زمان شیوع کرونا و آموزش از راه دور است.
روش پژوهش:
دراین پژوهش مقطعی، توصیفی-تحلیلی، از بین دانش آموزان پایه اول تا سوم 6 مرکز اختلال یادگیری در اصفهان در سال تحصیلی 1400-1401، به صورت خوشه ای 2 مرکز و از بین دانش آموزان آن ها تعداد 100 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری (50 نفر اختلال خواندن و 50 نفر اختلال ریاضی) انتخاب شدند. اندازه نمونه با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه با فرض ده درصد ریزش تعیین شد. پس از بررسی نمرات ثبت شده آزمون های نارساخوانی نما و ریاضی ایران کی مت در پرونده دانش آموزان، تمامی آن ها به عنوان دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری شناسایی شدند. و از همسالان آن ها تعداد 50 نفر دانش آموز بدون اختلال یادگیری با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ جمع آوری شد و سپس از طریق آزمون های نرم افزار SPSS نسخه 23 دانش آموزان هر سه گروه ازنظر درگیری تحصیلی و ابعاد شناختی، رفتاری و انگیزشی آن بایکدیگر مقایسه شدند.
یافته هاتفاوت نمره کل درگیری تحصیلی بین دانش آموزان با اختلال خواندن و بدون اختلال یادگیری معنادار بود. همچنین تفاوت میانگین حیطه شناختی، بین گروه ریاضی و دانش آموزان بدون اختلال یادگیری معنادار بود. تفاوت میانگین در بعد رفتاری نیز، در دو گروه دانش آموزان بدون اختلال با گروه دانش آموزان دارای اختلال خواندن معنادار بود. اما در بعد انگیزشی تفاوت معناداری بین گروه های سه گانه پژوهش مشاهده نشد.
نتیجه گیریباتوجه به درگیری تحصیلی پایین دانش آموزان با اختلال یادگیری به ویژه در حیطه شناختی لازم است در آموزش ازراه دور، محتوای آموزشی مناسب با ویژگی ها و نقایص شناختی این گروه طراحی شود. دراین راستا می توان از تصاویر و ویدیوهای چندبعدی استفاده کرد.
کلید واژگان: درگیری تحصیلی, اختلال یادگیری, آموزش ازراه دورBackground and AimThe spread of the Covid-19 disease and the closure of schools caused some academic problems for students. The purpose of this study was to compare the level of academic involvement of students with/and without learning disability, during Corona situation.
MethodsThe study was cross-sectional, descriptive-analytical. Among the first to third grade students in Isfahan Learning disability centers (in the academic year of 1400-1401), 100 students with learning disability were selected. The participants consisted of 50 students with reading disorder and 50 with math disorder. They were selected by cluster sampling in two stages. Their file had the Nema dyslexia test and Iran KMT mathematics test and were identified as students with learning disability. Also, from their classmates, 50 students without learning disabilities were selected. The data was collected using the Zerang academic engagement questionnaire (2013). For analysis, SPSS software tests version 24was used. The students of all three groups (reading disorder, math disorder, and students without disability) were compared with each other in terms of academic engagement and its cognitive, behavioral and motivational dimensions.
ResultsThe difference between the mean scores of students with reading disorder and without learning disability were significant. The difference in the cognitive scores between math group and students without learning disability were significant too. In behavioral engagement, the significant difference was seen between dyslexia group and their peers without disability. But there was not a significant difference in motivational engagement of all three groups.
ConclusionConsidering the low academic engagement of students with learning disability, especially in the cognitive field, it is necessary to have an appropriate educational plan and implementation preparation for this group of students in distance learning.
Keywords: learning disorder, academic engagement, Distance Learning -
هدف
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات عصبی- روانی دلاکاتو بر هماهنگی دانش آموزان فلج مغزی اسپاستیک بود. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان مدرسه گل ها ویژه فلج مغزی بودند.
روششرکت کنندگان در این پژوهش، 16 نفر دانش آموز فلج مغزی اسپاستیک رده سنی 7 تا 10 سال بودند که بعد از پیش آزمون به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 6 هفته تمرینات دلاکاتو را انجام دادند. روش اعمال متغیر مستقل در گروه تجربی شامل 4 مرحله خزیدن، چهار دست و پا رفتن، چرخش سر، پرتاب و دست کاری توپ بود. پروتکل تمرینی برای گروه تجربی در هر جلسه به صورت انفرادی در نظر گرفته شد در پایان 6 هفته از هردو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوورایانس ارزیابی شدند.
یافته ها:
نتایج نشان داد که در متغیر هماهنگی چشم-دست (0001/0=p ،47/84=f)، پرتاب کردن (001/0=p ،92/17=f) و دریافت کردن (0001/0=p ،33/63=f) بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد که با توجه به تفاوت میانگین ها، عملکرد گروه تجربی بهتر از گروه کنترل است.
بحث:
بطورکلی می توان بیان کرد که یک دوره مداخله 6 هفته ای تمرینات عصبی- روانی دلاکاتو بر تبحر حرکتی دانش آموزان فلج مغزی اسپاستیک اثربخش است.
کلید واژگان: هماهنگی حرکتی, فلج مغزی, تمرینات عصب روان-شناختیAimsThe aim of this study is to investigate the effects of Delacato’s neuropsychological training on coordination of students with spastic cerebral palsy.
MethodsThe study population was students of Golha School for cerebral palsy. Participants in this study were 16 students with spastic cerebral palsy in the age group of 7 to 10 years who were randomly divided into experimental and control groups. The experimental group performed Delacato exercises for 6 weeks. The method of applying the independent variable in experimental group included 4 stages of crawling, quadrupeds and walking, turning the head, throwing and manipulating the ball. The training protocol for the experimental group was considered individually in each session. Then, post-test was taken from both groups. Data were analyzed using analysis of covariance.
ResultsThe results showed that in the eye-hand coordination (f=84.47, p=0.0001), throwing (f =17.92, p=0.001) and Catching (F=63.33, p=0.0001) there is a significant difference between the experimental and control groups that due to the difference in means, the performance of experimental group is better than control group.
DiscussionIn general, it can be stated that a 6-week intervention course of Delacato neuropsychological exercises is effective on the motor proficiency of spastic cerebral palsy students.
Keywords: motor Coordination, cerebral palsy, Neuropsychological training -
حسگرهای الکتروشیمیایی به علت مزایایی که در مقایسه با روش های پرهزینه و پیچیده ی دستگاهی دارند مورد توجه وسیعی قرار گرفته اند و کاربرد آن ها در حوزه های مختلف رشد روزافزونی داشته است. در این تحقیق رفتار الکتروشیمیایی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با اصلاحگر و کامپوزیت سه تایی شامل صفحات گرافن اکسید کاهش یافته، نانولوله های کربنی و ذرات روی سولفید برای اندازه گیری هیدرازین بررسی شد. پارامترهایی از اصلاحگر تثبیت شده روی سطح الکترود مانند ضریب انتقال و تعداد الکترون و پروتون مبادله شده در اثر اکسایش، با استفاده از ولتامتری چرخه ای مورد بررسی قرار گرفت. از روی نمودار تافل مقدار ضریب انتقال برای هیدرازین 0.38 تعیین شد. بر مبنای داده های حاصل از کرونوآمپرومتری نیز ضریب نفوذ هیدرازین، برابر cm2/s 5-10×1.99 محاسبه شد. همچنین با استفاده از روش ولتامتری ضربانی تفاضلی و رسم نمودن منحنی درجه بندی، ناحیه غلظتی 0.80-0.10و 60.0-0.80 و حد تشخیص 0.006 میکرو مولار حاصل شد. به منظور بررسی کارایی روش پیشنهادی، اندازه گیری در نمونه حقیقی آب شرب انجام گرفت.
کلید واژگان: روی سولفید, گرافن اکسید کاهش یافته, حسگر الکتروشیمیایی, هیدرازینRecently, different significant efforts have been made to fabricate an effectively modified electrode for replying to the growing requests for enhanced performance electrodes for electrochemical sensors. Herein, we introduced an organic material along with a composite of the zinc sulfide (ZnS) particles distributed in the substrate of carbon nanotubes (CNTs)/reduced graphene oxide (RGO) nanosheets by using an inexpensive, simple, and one-step fabrication method, as an effectively modified electrode for the determination of hydrazine as an analyte. This electrode represents a great electrochemical performance with a large linear range (0.01 μM-60.0 μM) and a proper limit of detection value (0.006 µM) for determination of hydrazine. Good recovery percentage values for the proposed sensor confirm its excellent ability to measure hydrazine.
Keywords: Zinc Sulfide, Reduced graphene oxide, electrochemical sensor, Hydrazine -
Background
Decreasing and preventing isolation and social loneliness among the elderly are important fields for policymaking and action commitment in social health. Evidence shows that the nature and spectrum of an individual’s social network including the quality and quantity of social relations and contact frequency can affect the old people’s health considerably. Social participation leads to a decrease in mortality and depression and improves people’s cognitive function. Since few interventions on assessment of the effect of social participation on old people’s loneliness have been done, this study was conducted to determine the impact of the educational program of social participation on the feeling of loneliness.
MethodsThis is a quasi-experimental study based on convenience sampling method, on 239 elderly people aged ≥60 years living in rural regions of Baiza. The intervention was held for the intervention group during five weeks through five 60-80 minute educational sessions. The data were collected by CCHS-SP and UCLA Loneliness Feeling Questionnaires before and after the intervention in the experiment and control groups. The data were analyzed usingSPSS (version19).
ResultsThe significance level was assumed 0.05 in statistical analysis. After one month of educational intervention program, the mean score of social participation increased in the intervention group from 6.17±3.86 to 17.98±3.84 after the intervention. The findings showed a remarkable improvement in loneliness feeling scores of the mentioned group form 62.24±.7.53 to 28.86±6.88 after the intervention (p <.001). The studied cases in the control group experienced no significant changes in the two mentioned variables.
ConclusionThis study revealed a reduction in the feeling of the elderly in rural areas by predicting, improving, and modifying behaviors related to social participation and forming self-help groups in rural communities.
Keywords: Old people, Rural older adults, Loneliness, Social Participation -
مقدمه
روند رو به رشد پدیده سالمندی لزوم توجه به فعالیت روزمره سالمندان و حمایت اجتماعی آنان را به عنوان عامل موثری در ارتقا سلامت سالمندان مطرح می کند هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی و متغیرهای زمینه ای با سطح فعالیت روزمره سالمندان در سالمندان جامعه روستایی جنوب ایران میباشد.
روشمطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد که با مشارکت 302 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر جامعه روستایی جنوب ایران با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام گردید. ابزار های سنجش پرسش نامه حمایت اجتماعی مری پروسیدانو و کنیت هلر و مقیاس فعالیت روزمره سالمندان بود.
یافته هامیانگین سنی شرکت کنندگان 067/7±67/69 بود. میانگین نمره حمایت اجتماعی درک شده 10/3±55/16 و میانگین نمره ADL،237/28±68/55 بود. حمایت اجتماعی ، سطح تحصیلات و سن متغیر تاثیر گذار بر انجام فعالیت روزمره سالمندان بودند (001/0>P). اما وضعیت تاهل و جنس مولفه اثر گذار بر سطح فعالیت روزمره سالمندان نبود (05/<P). سن سالمند با توانایی او در انجام فعالیت روزمره سالمندان رابطه معکوس داشت، بهگونهای که با افزایش سن از استقلال سالمندان کاسته میشد.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش متغیرهای زیادی بر سطح فعالیت روزمره سالمندان سالمندان تاثیر گذار است. بنابراین مراقبان سلامت باید زمینه های تسهیل زندگی سالمندان را از طریق برنامه های آموزشی مناسب فراهم آورند تا موجب حفظ و ارتقاء زندگی سالم و فعال برای آنها شوند.
کلید واژگان: سالمندان روستایی, فعالیت روزمره سالمندان, حمایت اجتماعیThe Relationship Between Social Support and Quality of ADL among Older Adults in the Rural CommunityIntroductionThe increasing trends in achieving old age call for the consideration of ADL and social support in the elderly as effective factors in improving their health. This study aimed to investigate the correlation between social support and background variables as well as ADL level among older adults in the rural community in southern Iran.
MethodThis descriptive-analytical cross-sectional study was carried out on 302 elderly people aged 65 years and a bove in the rural community of southern Iran using stratified random sampling method. The social support questionnaire (Procidano, M. E., Heller, K.) and ADL scale for the elderly were used.
ResultsThe mean age of the participants was 7/067±69/67. The mean score of perceived social support was 3/10± 16/55 and the mean score of ability to perform ADLs was 28/237±55/68. Social support, education and age were effective in performing ADLs among the elderly (P <0/001) while marital status and gender had no effect on ADL level (P <0/05). The age of older adults was inversely correlated with their ability to perform ADL, so that their independence in doing ADL will decrease with age.
ConclusionMany variables affect ADL level among the elderly. Therefore, health care providers should facilitate the elderly’s independent living through educational programs so that they can maintain and promote a healthy and active life.
Keywords: Rural older adults, Social support, ADL -
زمینه و هدفطی سالیان گذشته استفاده از فن آوری هسته ای در زمینه های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی گسترش یافته است. از آنجایی که احتمال وقوع حوادث هسته ای و مصدومین ناشی از آن واقعیتی اجتناب ناپذیر است، در این مطالعه میزان آمادگی و سطح آگاهی پرسنل کادر درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به بحران های هسته ای مورد بررسی قرار گرفت.روش هادر این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال 1393 انجام شد، به روش سرشماری و از طریق پرسشنامه میزان آمادگی و آگاهی 700 نفر از پرسنل درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به حوادث هسته ای، تشخیص و درمان مصدومین احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه جداگانه جهت پزشکان و پرستاران بر اساس پروتکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان جهانی بهداشت تدوین و پس از تایید روایی و پایایی در اختیار آنان قرار گرفت. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر این مطالعه تعداد 630 نفر پرستار و تعداد 70 نفر پزشک وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که در ارزیابی کلی از میزان آگاهی سئوال شوندگان نسبت به حوادث هسته ای 8/50 درصد در حد اطلاعات پایه و 6/45 درصد آنها هیچ گونه اطلاعی نداشته اند. بیش از 1/67% از پزشکان و 6/77% از پرستاران معترف بودند که به هیچ وجه با پروتکل های رفع آلودگی و پروتکل های درمانی مصدومین هسته ای آشنایی ندارند.نتیجه گیریاین مطالعه وضعیت آمادگی بیمارستانهای مورد بررسی و همچنین میزان آگاهی پرستاران و پزشکان را ضعیف ارزیابی کرده است و از آنجا که این طرح با مشارکت افراد صاحب نظر انجام شده است نتایج بدست آمده بسیار قابل تامل است. در نهایت با توجه به گسترش استفاده صلح آمیز از فن آوری هسته ای و سیاست بومی سازی آن در کشور توجه مسئولین به این موضوع و ایجاد راهکارها و تمهیدات جدی و سریع جهت افزایش آگاهی و عملکرد پرسنل امری ضروری می باشد.کلید واژگان: مصدومین هسته ای, سطح آگاهی, عملکرد, کادر درمانیBackground And AimThe use of nuclear technology in various industrial, medical, and basic science fields has been expanded over recent years. Since the Possibility of nuclear accidents and injuries is an inevitable fact, this study aimed to assess the knowledge and preparedness of the medical staff at teaching hospitals in the city of Arak, Iran, toward potential nuclear injuries.MethodsThis cross-sectional descriptive study was carried out in 2015 to assess the knowledge and preparedness of 700 medical staff at the teaching hospitals in the city of Arak, Iran, toward potential nuclear injuries and their diagnosis and treatment. Based on the protocols of International Atomic Energy Agency and World Health Organization, two separate questionnaires for physicians and nurses were devised and provided to them after verifying their validity and reliability. The collected data were analyzed using SPSS16.ResultsA total of 630 nurses and 70 physicians participated in this study. The results showed that 50.8% of the participants had a basic knowledge of nuclear accidents and 45.6% of them had no information in this regard. More than 67.1% of the physicians and 77.6% of the nurses admitted that they knew nothing about the protocols for decontamination and treatment of nuclear injuries.ConclusionIn this study, the preparedness of the hospitals and knowledge of the nurses and physicians were evaluated as poor. Since this project was conducted with experts, the results are striking. Therefore, considering the development of peaceful uses of nuclear technology and its localization in Iran, the authorities should pay special attention to this issue and take quick and serious measures and strategies to enhance knowledge and performance of medical staffKeywords: Nuclear Injuries, Knowledge, Preparedness, Medical Staff
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.